Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 25 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej w postaci wierzytelności pożyczkowej. Uzupełnił go Pan pismami z 21 czerwca 2022 r. (wpływ 27 czerwca 2022 r.) oraz 13 lipca 2022 r. (wpływ 18 lipca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pan (Wnioskodawca, Wspólnik) jest wspólnikiem w A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadającym ponad 99% udziałów w jej kapitale zakładowym (Spółka). Wnioskodawca nie jest polskim rezydentem podatkowym.

Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki planuje podjąć uchwałę o podwyższeniu jej kapitału zakładowego o kwotę co najmniej (…) złotych, poprzez utworzenie nowych, równych i niepodzielnych udziałów (Uchwała). Całość nowoutworzonych udziałów ma objąć wyłącznie Wnioskodawca w zamian za wkład niepieniężny w postaci przysługujących Wnioskodawcy względem innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Pożyczkobiorca) wierzytelności z tytułu udzielonych Pożyczkobiorcy pożyczek. Wartość nominalna udzielonych przez Wspólnika na rzecz Pożyczkobiorcy pożyczek stanowi przysługującą mu wierzytelność pieniężną (Wierzytelność).

Zgodnie z Uchwałą Wierzytelność w kwocie co najmniej (…) złotych zostanie przeznaczona na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, a pozostała nadwyżka zostanie przeznaczona na kapitał zapasowy (Agio).

Ewentualne, dotychczas naliczone, a nie pobrane przez Wnioskodawcę odsetki od Wierzytelności nie stanowią przedmiotu wkładu, lecz zgodnie z przepisem art. 509 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. 1964 Nr 16 poz. 93 ze zm.) (k.c.) wraz z Wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Tym samym uprawnionym do żądania zapłaty odsetek od Wierzytelności będzie Spółka.

Przeniesienie Wierzytelności z Wnioskodawcy na rzecz Spółki nie nastąpi w wyniku umowy cesji wierzytelności, lecz w oparciu o zobowiązanie Wnioskodawcy wynikające z Uchwały.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku doprecyzowano opis sprawy wskazując, że Wnioskodawca posiada oraz będzie posiadał w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego rezydencję podatkową na terytorium Republiki Federalnej Niemiec.

Pytania

1. Czy w świetle wyżej przedstawionego zdarzenia przyszłego, łączna wartość wkładu niepieniężnego wnoszona do Spółki przez Wnioskodawcę, stanowiąca równowartość wartości nominalnej Wierzytelności, stanowi dla Wnioskodawcy przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu przepisu art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1991 r. Nr 80 poz. 350 ze zm.) (dalej: ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych))?

2. Czy w świetle wyżej przedstawionego zdarzenia przyszłego, wartość Wierzytelności będącej przedmiotem wkładu niepieniężnego do Spółki stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu, w postaci faktycznie poniesionego wydatku na nabycie lub wytworzenie innego składnika majątku Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisu art. 22 ust. 1e pkt 3 ustawy o PIT?

3. Czy w świetle wyżej przedstawionego zdarzenia przyszłego, dochodem Wnioskodawcy w rozumieniu przepisu art. 30b ust. 2 pkt 5 ustawy o PIT będzie kwota stanowiąca różnicę pomiędzy wartością wnoszonego do Spółki wkładu niepieniężnego, tj. Wierzytelności w jej wartości nominalnej – art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, a kosztem uzyskania przychodu w równowartości wartości nominalnej Wierzytelności – art. 22 ust. 1e pkt 3 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Odpowiedź na pytanie nr 1 powinna brzmieć następująco – tak, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym łączna wartość wkładu niepieniężnego wnoszonego przez Wnioskodawcę, stanowiąca równowartość wartości nominalnej Wierzytelności, stanowi dla Wnioskodawcy przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu przepisu art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.

2. Odpowiedź na pytanie nr 2 powinna brzmieć następująco – tak, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym wartość nominalna Wierzytelności będącej przedmiotem wkładu niepieniężnego do Spółki stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu, w postaci faktycznie poniesionego wydatku na nabycie lub wytworzenie innego składnika majątku Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisu art. 22 ust. 1e pkt 3 ustawy o PIT.

3. Odpowiedź na pytanie nr 3 powinna brzmieć następująco – tak, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dochodem Wnioskodawcy w rozumieniu przepisu art. 30b ust. 2 pkt 5 ustawy o PIT będzie kwota stanowiąca różnicę pomiędzy wartością wnoszonego do Spółki wkładu niepieniężnego, tj. Wierzytelności w jej wartości nominalnej – art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, a kosztem uzyskania przychodu w kwocie równej wartości nominalnej Wierzytelności – art. 22 ust. 1e pkt 3 ustawy o PIT, jeżeli więc obie powyższe wartości będą równe to dochód Wnioskodawcy zostanie zrównoważony poprzez koszty jego uzyskania, i tym samym po stronie Wnioskodawcy nie dojdzie do powstania zobowiązania podatkowego.

W pierwszej kolejności, w ślad za rozważaniami przedstawiony przez Sąd Najwyższy, Wnioskodawca uważa za zasadne podkreślić, że w jego ocenie zmiana umowy spółki w drodze Uchwały w przedmiocie podwyższenia kapitału zakładowego w zamian za określony wkład niepieniężny (aport) wywołuje skutek zobowiązująco-rozporządzający w stosunku do prawa majątkowego będącego przedmiotem wkładu (zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 2015 r. sygn. akt II CSK 85/14). W przedmiotowym orzeczeniu Sąd Najwyższy badał skuteczność przeniesienia własności nieruchomości na podstawie umowy spółki. Sąd stwierdził, że w przypadku umów spółek dla których ustawodawca przewidział wymóg formy aktu notarialnego, zobowiązanie wspólnika do wniesienia wkładu w postaci własności nieruchomości wywołuje skutek zobowiązująco-rozporządzający.

W konsekwencji należy uznać, że skoro dla przeniesienia wierzytelności ustawodawca zastrzega formę pisemną pod rygorem ad probationem (zob. art. 511 k.c.), to oświadczenie Wspólnika (Wnioskodawcy) o wniesieniu wkładu niepieniężnego w postaci Wierzytelności, wyrażone w formie aktu notarialnego (a więc formy wyższej aniżeli zwykła forma pisemna), wywołuje skutek zobowiązująco-rozporządzający.

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, wniesienie przez Wnioskodawcę do Spółki wkładu niepieniężnego w postaci Wierzytelności stanowi dla Wnioskodawcy przychód z kapitałów pieniężnych.

Zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, za przychód z kapitałów pieniężnych uważa się wartość wkładu określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określoną w innym dokumencie o podobnym charakterze – w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego.

Podwyższenie kapitału zakładowego Spółki nastąpi na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników umieszczonej w protokole sporządzonym przez notariusza – art. 255 § 1 i 3 w zw. z art. 157 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. (Dz. U. 2000 r. Nr 94 poz. 1037 ze zm.) (dalej: k.s.h.). Uchwała Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki stanowi „dokument o podobnym charakterze”, o którym mowa w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT. Wartość wkładu stanowi wartość nominalna Wierzytelności.

W konsekwencji w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, przychodem Wnioskodawcy w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, będzie kwota stanowiąca wkład niepieniężny do Spółki, określona w treści Uchwały, na podstawie której dojdzie do zmiany treści Umowy Spółki.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodu, w postaci wkładu niepieniężnego wnoszonego do Spółki, jest wartość nominalna Wierzytelności jako faktycznie poniesiony, niezaliczony do kosztów uzyskania przychodów, wydatek na nabycie lub wytworzenie innych niż wymienione w pkt 1-2a składniki majątku Wnioskodawcy – art. 22 ust. 1e pkt 3 ustawy o PIT.

Należy w tym miejscu zauważyć, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania przepis zawarty w treści art. 22 ust. 1e pkt 2a ustawy o PIT, bowiem zgodnie z uzasadnieniem do zmiany ustawy o PIT, dokonywanej ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018 poz. 2159), druk 2854 z dnia 25 września 2018 r., strona 18, przepis ten dotyczy: „[`(...)`] aportu wierzytelności z tytułu udzielonej pożyczki spółce lub spółdzielni do której dokonywany jest ten aport […]”. Dlatego też zastosowanie winien znaleźć przepis art. 22 ust. 1e pkt 3 ustawy o PIT.

Niewątpliwie Wierzytelność stanowi składnik majątku Wnioskodawcy, gdyż jest prawem podmiotowym wierzyciela (Wnioskodawcy) legitymującym go do żądania od dłużnika (Pożyczkobiorcy) świadczenia (tak: H. Ciepła [w:] Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania. Część ogólna, wyd. II, red. J. Gudowski, Warszawa 2018, art. 509.). Uznać zatem można, że stanowi ona aktywo wchodzące w skład majątku Wnioskodawcy (na gruncie ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, udzielone pożyczki zalicza się do kategorii aktywów finansowych – tak: W. Gos [w:] Ustawa o rachunkowości. Komentarz, wyd. VIII, red. T. Kiziukiewicz, Warszawa 2021, akapit 30).

Jak słusznie wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale 7 sędziów z dnia 14 czerwca 2021 r. sygn. akt II FPS 2/21, że: „4.5.5. Pod pojęciem nabycia w ujęciu cywilistycznym może kryć się zarówno nabycie pierwotne, jak i nabycie wtórne”. Tak więc bez znaczenia jest, czy Wnioskodawcy przedmiotowa Wierzytelność przysługuje jako uprawnienie pierwotne (Wnioskodawca jest bezpośrednim pożyczkodawcą) czy też jako uprawnienie wtórne (Wnioskodawca nabył Wierzytelność od osoby trzeciej będącej bezpośrednim pożyczkodawcą). NSA zauważył również, że niedopuszczalną byłaby sytuacja, w której podatnik w myśl przepisów ustawy o PIT uzyskuje przychód, lecz nie ma możliwości uwzględnienia kosztów jego uzyskania. W konsekwencji NSA podjął uchwałę, w której uznał kwotę udzielonej spółce pożyczki za koszt uzyskania przychodu – wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności z tytułu pożyczki.

Bez znaczenia dla odpowiedzi na pytanie nr 2 jest to, że przedmiotowa uchwała NSA miała na celu rozstrzygnięcie wątpliwości interpretacyjnych w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2015 r., bowiem w obecnie obowiązującym stanie prawym nie utraciła ona na swojej aktualności. Stanowisko tożsame, mając na uwagę ogólnie wiążącą moc uchwał Naczelnego Sądu Administracyjnego, zajął Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 października 2021 r. sygn. akt II FSK 277/19. Trzeba podkreślić, że w treści uzasadnienia przywołanego w tym miejscu wyroku NSA sąd ten słusznie stanął na stanowisku, że niedopuszczalnym jest przyjęcie takiej wykładni przepisów, w myśl której „powstałemu przychodowi z tytułu wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej nie towarzyszyły jakiekolwiek koszty jego uzyskania”. NSA ma w pełni rację kiedy zauważył, że „Zobowiązanie podatkowe ustalone z pominięciem kosztów jego uzyskania może w takiej sytuacji przewyższyć rzeczywisty przyrost (dochód) w majątku podatnika. Wszystko to prowadzi do stwierdzenia, że wykładnia art. 22 ust. 1 w związku z art. 22 ust. 1e pkt 3 u.p.d.o.f. pozbawiająca podatnika prawa do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów prowadzi do nieproporcjonalnego ograniczenia prawa własności po jego stronie (art. 64 ust. 3 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP) poprzez niezasadne, w szczególności nieusprawiedliwione nadrzędnymi wartościami systemowymi, odstąpienie od deklarowanej przez ustawodawcę na gruncie ustawy podatkowej (art. 1 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1 i 2 u.p.d.o.f.) zasady opodatkowania dochodu (a nie przychodu)”.

Podsumowując powyższe uwagi uznać należy, że Wierzytelności, które to Wnioskodawca wnosi jako wkład niepieniężny do Spółki, stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu, równy wartości nominalnej Wierzytelności, jako faktycznie poniesiony przez Wnioskodawcę, niezaliczony dotychczas do kosztów uzyskania przychodów, wydatek na nabycie lub wytworzenie innych, niż wymienione w art. 22 ust. 1e pkt 1-2a ustawy o PIT, składników majątku Wnioskodawcy.

Ad 3.

W ocenie Wnioskodawcy, jego dochód z tytułu objęcia udziałów w Spółce w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część stanowi różnica pomiędzy przychodem określonym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT a kosztami uzyskania przychodów określonymi w przepisie art. 22 ust. 1e pkt 3 ustawy o PIT – art. 30b ust. 2 pkt 5 ustawy o PIT.

Jako że wkład niepieniężny inny niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana cześć – Wierzytelność, wnoszony przez Wnioskodawcę do Spółki, na pokrycie obejmowanych udziałów, Wnioskodawca wnosi w wartości nominalnej Wierzytelności, a kosztem uzyskania przychodu jest wartość nominalna Wierzytelności, to tym samym oznacza to, że obie powyższe wartości będą równe, tak więc dochód Wnioskodawcy zostanie zrównoważony poprzez koszty jego uzyskania, i tym samym po stronie Wnioskodawcy nie dojdzie do powstania zobowiązania podatkowego (dochód Wnioskodawcy z tego tytułu wyniesie 0,00 złotych).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do treści art. 3 ust. 2a powołanej ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zatem podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania objęci są nieograniczonym obowiązkiem podatkowym. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jak stanowi natomiast przepis art. 3 ust. 2b cytowanej ustawy:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

8. niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.

W świetle art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z informacji zawartych w opisie zdarzenia przyszłego wynika, że nie jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Posiada Pan oraz będzie posiadał w ramach przedstawionego zdarzenia przyszłego rezydencję podatkową na terytorium Republiki Federalnej Niemiec. Jest Pan wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki planuje podjąć uchwałę o podwyższeniu jej kapitału zakładowego o kwotę co najmniej (…) złotych, poprzez utworzenie nowych, równych i niepodzielnych udziałów (Uchwała). Całość nowoutworzonych udziałów ma objąć wyłącznie Pan w zamian za wkład niepieniężny w postaci przysługujących Panu względem innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek. Zgodnie z Uchwałą Wierzytelność w kwocie co najmniej (…) złotych zostanie przeznaczona na podwyższenie kapitału zakładowego Spółki, a pozostała nadwyżka zostanie przeznaczona na kapitał zapasowy (Agio).

W związku z tym, że jest Pan rezydentem podatkowym Niemiec, opodatkowania ewentualnego dochodu osiągniętego przez Pana z tytułu wniesienia do Spółki wkładu niepieniężnego, tj. wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek należy dokonać z uwzględnieniem postanowień Umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90).

Zgodnie z art. 13 ust. 1-5 ww. Umowy:

1. Zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z przeniesienia własności majątku nieruchomego w rozumieniu artykułu 6 i położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Zyski z przeniesienia własności akcji, udziałów lub innych praw w spółce, której aktywa majątkowe składają się głównie, bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego, położonego w Umawiającym się Państwie lub z praw wchodzących w skład tego majątku nieruchomego, mogą być opodatkowane w tym Państwie.

3. Zyski z przeniesienia własności majątku ruchomego stanowiącego majątek zakładowy zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie albo z przeniesienia własności mienia ruchomego należącego do stałej placówki, którym osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie dysponuje w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami, które pochodzą z przeniesienia własności takiego zakładu (odrębnie albo z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

4. Zyski osiągane z przeniesienia własności statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym, statków eksploatowanych w żegludze śródlądowej oraz z przeniesienia własności majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków morskich, statków powietrznych lub statków żeglugi śródlądowej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

5. Zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w powyższych ustępach podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Planuje Pan wnieść do Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski wkład niepieniężny w postaci przysługujących Panu względem innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek. W zamian za ww. wkład niepieniężny obejmie Pan udziały polskiej Spółki.

Dochód z tego tytułu – z uwagi na fakt, że wcześniejsze ustępy art. 13 umowy międzynarodowej, nie wymieniają sposobu opodatkowania wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci wierzytelności – podlega – stosownie do ww. art. 13 ust. 5 cytowanej umowy – opodatkowaniu w państwie miejsca zamieszkania wspólnika przenoszącego własność (wierzytelność), a więc w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym w Niemczech.

Wobec powyższego, wniesienie przez Pana do polskiej Spółki wkładu niepieniężnego w postaci przysługujących Panu wierzytelności z tytułu udzielonych pożyczek i objęcie udziałów w tej Spółce, nie spowoduje obowiązku rozpoznania po Pana stronie przychodu/dochodu podlegającego opodatkowaniu w Polsce.

W odniesieniu do powołanych przez Pana wyroków sądu administracyjnego informujemy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).