Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

‒ w części dotyczącej zaliczenia kosztów specjalistycznego oprogramowania do kosztów, o których mowa w literze „a” wzoru na obliczenie wskaźnika nexus – jest nieprawidłowe;

‒ w pozostałej części – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia (`(...)`) wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z (`(...)`) (ta sama data wpływu) oraz pismem z (`(...)`) (ta sama data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od dnia (…) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą (…), której przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 61.02.Z). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach ogólnych.

Od xxx r. Wnioskodawca współpracuje z polską spółką (…) z siedzibą w (…), nr KRS (Krajowy Rejestr Sądowy): (…), na podstawie umowy współpracy oraz z polską spółką (…) spółka komandytowa z siedzibą w (…), nr KRS: (…), na podstawie umowy o współpracę w zakresie świadczenia usług informatycznych.

Wnioskodawcy powierzono do wykonania usługi programistyczne.

W praktyce Wnioskodawca pisze oprogramowanie dedykowane głównie od podstaw, zdarza się również, iż Wnioskodawca jest odpowiedzialny za rozwój istniejących systemów o nowe funkcjonalności. Wnioskodawca rozwija istniejące oprogramowanie poprzez dodawanie wytworzonych przez niego samodzielnie funkcjonalności. Wnioskodawca jest autorem tych rozwinięć, do których autorskie prawa majątkowe następnie przenosi na Spółki. Powyższe czynności wykonywane są na podstawie umowy zawartej ze Spółkami. Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem architektury oprogramowania oraz implementacją nowych funkcjonalności.

Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie dedykowane, bardzo często oparte o złożone algorytmy, są to przeważanie nowe funkcjonalności. Rozwiązania takie głównie pomagają zwiększyć efektywność i konkurencyjność na rynku klientów, oraz pomagają wdrożyć innowacyjne produkty/usługi do ich oferty. Mając na uwadze powyższe podkreślić trzeba, iż Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe - utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca wykonuje powierzone mu zadania w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wnioskodawca ma dowolność w wyborze miejsca i czasu świadczenia usług, nie pozostaje pod bezpośrednim kierownictwem Spółek. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za czynności podjęte w związku z wykonywaniem umowy.

Zgodnie z postanowieniami umów, w ramach wynagrodzenia za jej wykonanie, z chwilą podpisania protokołu odbioru przedmiotu umowy za dany miesiąc kalendarzowy, Wnioskodawca przenosi na Spółki autorskie prawa majątkowe do wytworzonych utworów na wszystkich polach eksploatacji wskazanych w umowie. Wnioskodawca zatem zbywa autorskie prawa majątkowe na rzecz Spółek oraz uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy tworząc programy komputerowe dla Spółek wykonuje on prace rozwojowe. W tym miejscu wskazać bowiem trzeba, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza programy komputerowe dla Zleceniodawcy - Spółek bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru rutynowego.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosi na Spółki w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych, Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółek, a polegającą na tworzeniu oprogramowania Wnioskodawca ponosi i będzie ponosił ewentualne wydatki takie jak: zakup sprzętu (wyposażenia biura, sprzętu komputerowego), oprogramowania, wydatki na paliwo (umożliwia dojazd do klienta), czy leasing samochodu.

Powyższe opłaty są bezpośrednim kosztem koniecznym do fizycznego świadczenia usług dla Zleceniodawcy - fizycznego wytwarzania na jego rzecz oprogramowania. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania.

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)). W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za rok 2021 (składanym w roku 2022) rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze zleceniodawcą w roku 2021 z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Spółką również w latach następnych na tych samych zasadach, dlatego też zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco od początku współpracy ze Spółką i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt. 75 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

W okresie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie korzystał z opodatkowania na zasadach ogólnych i będzie ewidencjonował zdarzenia gospodarcze w Podatkowej Księdze Przychodów i Rozchodów. Równolegle Wnioskodawca będzie prowadził odrębną ewidencję na potrzeby ulgi IP BOX i zamierza skorzystać z preferencyjnego opodatkowania 5% podatkiem PIT za ten przyszły okres w rozliczeniu rocznym. Wnioskodawca będzie na bieżąco prowadził odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za okres obejmujący cały rok podatkowy, czyli od 1 stycznia do 31 grudnia roku, w którym to zdarzenie przyszłe zaistnieje.

W okresie zaistnienia zdarzenia przyszłego w wyniku prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej obejmującej prace rozwojowe wytworzy lub rozwinie on programy komputerowe lub ich części, stanowiące odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych dla Zlecającego ich wytworzenie tj. Spółek. Wnioskodawca w okresie zaistnienia zdarzenia przyszłego uzyska wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych, o których mowa w pkt 3 i tylko te dochody ma zamiar opodatkować preferencyjną stawką, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Będą to dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowywał i będzie opracowywał w okresie zaistnienia zdarzenia przyszłego nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

W uzupełnieniu wniosku, będącym odpowiedzią na wezwanie z 22 kwietnia 2022 r., wskazała Pani, że:

Wnioskodawca prowadzi szeroką działalność (o czym świadczy treść wpisu CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej)), ale pojęciem „podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego” objęte są prace programistyczne polegające na tworzeniu autorskiego oprogramowania dla konkretnych klientów (…).

Prace rozwojowe prowadzone są nieprzerwanie od 2018 roku.

Prace dotyczą współtworzenia oprogramowania (…) i projektów (…) od zera, w najnowszych technologiach. Celem jest dostarczenie klientom określonych usług, na które mają zapotrzebowanie. Prace te obejmują tworzenie oprogramowania, którego kodu nie można ujawnić - co wynika z zobowiązania umownego.

Każde nowopowstające oprogramowanie jest pracą rozwojową, a jeśli po zakończeniu prac oprogramowanie działa poprawnie i pozwala na korzystanie z nowych usług klientom, to jest to zakończenie sukcesem. Wynikiem takich prac jest kod, który jest dalej reużywalny w obrębie działalności na rzecz podmiotu zamawiającego i skraca on czas powstawania kolejnych projektów.

Pracując przy tworzeniu oprogramowania jest się przeważnie częścią dużego zespołu, każdy członek zespołu przyczynia się do powstania ostatecznego efektu jakim jest działający system brokersko-bankowy (…), czy też mechanizm (…) z interfejsem w postaci aplikacji internetowej (…).

Praca realizowana jest w coraz nowszych technologiach, wchodzimy w innowacyjne gałęzie technologii (produkty (…) i (…) dla (…), produkty (…), (…) i (…) dla (…), przy których trzeba prowadzić prace rozwojowe non stop, żeby nadążyć za rynkiem i technologiami. Nie ma mowy zatem o rutynowych zmianach, ponieważ jakaś technologia która jest używana dzisiaj stanie się nieaktualna za miesiąc, albo za rok - zespół pracujący nad rozwojem używanego języka oprogramowania też prowadzi ciągły rozwój i ulepsza swój produkt. Co jakiś czas trzeba zaktualizować jakiś fragment starszego kodu, bo (zwłaszcza w przypadku (…)) proces tworzenia skomplikowanej, dużej aplikacji jest rozciągnięty w czasie i co jakiś czas pojawia się zmiana w języku, w wyniku której trzeba jakiś fragment kodu zaktualizować bądź napisać od nowa aby zapewnić ciągłość działania produktu.

Kod źródłowy napisany w językach (…),(…) i (…), w technologiach (…), opakowany w obrazy (…), lub inne kontenery pozwalające na jego projekcję i/lub używanie przez klientów, składowany w repozytoriach (…) zleceniodawcy, oraz na lokalnej maszynie twórcy (zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Wszystkie te pojęcia wiążą się z pisaniem kodu źródłowego w określonych językach (kombinacja (…), (…), (…) - jeden odpowiada za mechanikę, drugi za wyświetlanie, trzeci za stylowanie wyświetlania. „Oprogramowanie" i „program komputerowy” to całość takiego tworu - kod źródłowy, skompilowany i/lub opakowany w kontener (…), którego użytkownik używa bez myślenia o tym jak to działa pod spodem (na zasadzie jak odpalam samochód i jadę po zakupy to nie myślę o kontrolowanych eksplozjach wewnątrz cylindrów, ciśnieniu w układzie hamulcowym i przekładni kierowniczej, tylko dodaję gazu, skręcam i hamuję); „nowe funkcjonalności” i „rozwój istniejących systemów” to dopisywanie nowego kodu do istniejącego w celu poprawy jego działania (rozwój) lub rozszerzenie jego działania („nowe funkcjonalności”). Używa się różnych pojęć, ale sprowadzają się one do pisania kodu źródłowego w określonej technologii (zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Potwierdziła Pani, że efekty pracy, które nazywa Pani „oprogramowaniem komputerowym”, zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Każda praca programistyczna wymaga określonych umiejętności, w szczególności rozumienia mechaniki programowania i znajomości konkretnego języka; dwóch programistów przy dwóch maszynach mając to samo zadanie, wykona je w inny sposób (np. po kliknięciu w przycisk na ekranie zostaną pobrane i wyświetlone statystyki akcji (…)z ostatnich 10 lat), tj. kody źródłowe będą się od siebie znacznie różnić. Jeśli pytanie dotyczy tego, czy praca jest odtwórcza czy twórcza to jest czysto twórcza, choć nie tworzy się wszystkiego od zera, tak jak malarz malując obraz zazwyczaj nie wytwarza swoich farb, pędzli, albo malując słonia wzoruje się na wizerunku słonia a nie wymyśla wizerunku słonia na nowo.

Oprogramowania komputerowe nie są „technicznie” składane z gotowych elementów, a tworzone na podstawie przedstawionych wymagań. Tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Należy przy tym zauważyć, że działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez Niego nie miały miejsca. W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona, wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Natomiast Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 roku dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IPBOX). Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danego Kontrahenta opracowuje nowe programy komputerowe, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż Wnioskodawca nie weryfikuje tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli wiedza Wnioskodawcy o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program wytworzony przez Wnioskodawcę. Ustawodawca jednakże nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności.

W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Zgodnie z doktryną naukową i orzecznictwem, wkład twórczy jest przeciwieństwem rutynowości, rozumianych jako czynności mechaniczne. Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe - utwory w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dziennik Ustaw z 2021 roku, pozycja 1062, dalej jako: „ustawa o prawie autorskim”), wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania. Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłącznie proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi ryzyko związane ze swoją działalnością wytwórczą, a w jej następstwie zdobywa prawa do stworzonego dzieła. Oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej na podstawie art. 1.1 oraz art. 1.2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim. Jedynym efektem świadczonych usług w zakresie rozwoju i tworzenia Oprogramowania, które opisane są w niniejszym wniosku jest kod źródłowy programu komputerowego, który stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca w zakresie opisanym w niniejszym wniosku i w obrębie realizowanych prac opisanych we wniosku nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego. Na podstawie Umowy, poprzez zapłatę należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług, Kontrahent nabywa, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń i zapłaty dodatkowego wynagrodzenia, całość autorskich praw majątkowych do stworzonych przez Wnioskodawcę utworów będących programami komputerowymi oraz wszelkiej związanej z nimi dokumentacji, w szczególności dokumentacji projektowej, wytwórczej i użytkowej. Zauważyć przy tym należy, iż zgodnie z poglądami doktryny i orzecznictwa: „kluczowe znaczenie przy kwalifikacji, czy umowa narusza zakaz z art. 41 ust. 3 pr. aut. (bądź stanowi jego obejście), jest nie czas jej trwania, ale istnienie możliwości wypowiedzenia jej przez twórcę” (taki pogląd formułują również J. Barta, K. Markiewicz (w:) Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. J. Barta, K. Markiewicz, 2011, s. 310). Ponadto dodają „jeżeli taka możliwość istnieje, nie ma podstaw do twierdzenia, że umowa odnosi się do wszystkich utworów lub wszystkich utworów danego rodzaju, jakie autor stworzy w przyszłości, ponieważ może on zakończyć stosunek prawny wykreowany umową i odtąd będzie miał pełną swobodę wykonywania autorskich praw majątkowych do utworów później stworzonych. Można nawet bronić tezy, że art. 41 ust. 3 prawa autorskiego jest zbędny, ponieważ sytuacje, do których odnosi się jego hipoteza, to zbiór pusty. De iure i de facto bowiem każda umowa prawno-autorska może być wypowiedziana przez twórcę ze względu na jego istotne interesy twórcze (art. 56 ust. 1 prawa autorskiego), a do takich bezdyskusyjnie należy swoboda dysponowania całokształtem swojej przyszłej twórczości. Konkludując, wypada stwierdzić, że zakaz generalnego dysponowania przyszłym dorobkiem twórczym nie odgrywa w praktyce obrotu w Polsce istotnej roli”. Umowa zawarta przez Wnioskodawcę przewiduje możliwość jej wypowiedzenia, tak więc nie narusza zasady określonej w art. 41 ust 3 ustawy o prawie autorskim. Własność ta jest pełna, nieodwołalna oraz uprawniająca do pełnego i niezakłóconego rozporządzania prawem do programu komputerowego.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług w sposób nie rutynowy i kreatywny, nie jest to działalność obejmująca proste usuwanie błędów w oprogramowaniu. Do momentu przeniesienia na rzecz Kontrahenta prawa do programu, Wnioskodawcy przysługiwały prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie/rozwinięcie danego oprogramowania. Wnioskodawca zauważa, że nowe funkcjonalności (części/fragmenty/elementy oprogramowania, kody), to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wskazuje, że wniosek o wydanie interpretacji odnosi się do stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2019 r. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że opisany stan we wniosku odnosi się do zdarzenia przyszłego oraz zaistniałego stanu faktycznego, gdyż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wytwarzania, rozwijania, ulepszania oprogramowania lub jego części, uzyskując z tego tytuły dochody w sposób opisany we wniosku i chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej począwszy od stycznia 2019 roku jak i w latach następnych. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z Kontrahentem na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach, przy czym Wnioskodawca może podjąć się realizacji innych, nowych typów oprogramowania ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony. Ponadto Wnioskodawca nie wyklucza podjęcia współpracy z nowymi Klientami. Projekty, które Wnioskodawca planuje realizować w przyszłości, dotyczyć mogą firm z różnych branż, a tematyka i funkcjonalności tworzonych programów komputerowych mogą być zróżnicowane, ale opisany we wniosku charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę przedmiotowej działalności pozostanie niezmieniony, a tym samym rodzaj i źródło uzyskiwanych dochodów z tytułu sprzedaży oprogramowania nie ulegnie zmianie.

Dla (…) od kilku lat tworzony jest jeden duży program, dla (…) są to mniejsze projekty, z których każdy jest odrębnym przedsięwzięciem. Wytwarzane, rozwijane/ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, o którym mowa we wniosku stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej), ponieważ działalność Wnioskodawcy dotyczy wytwarzania, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych (tj. Oprogramowanie, części Oprogramowania), które według art. 1 ust 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim są utworami. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez Niego systemów i aplikacji. Tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). W wyniku prowadzonych prac powstają autorskie prawa do programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim.

W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza (rozwija) oprogramowanie komputerowe lub jego część, o którym mowa we wniosku, to właścicielem ulepszonego, rozwijanego programu jest Zleceniodawca, a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego ulepszenia i rozwijania. Z chwilą przekazania wytworzonego programu Kontrahentowi Wnioskodawca przekazuje na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały także pochodzące z licencji prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego rozwijania/ulepszania. Natomiast będą Wnioskodawcy do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawcy, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (tj. części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego programu. W związku z tym Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej. Jeżeli Wnioskodawca nie nabył na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właścicieli zlecających jego ulepszenie/modyfikację, będą Wnioskodawcy, do momentu przeniesienia prawa do programu na rzecz Zleceniodawcy, przysługiwały prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. Można stwierdzić, że nowe funkcjonalności (części oprogramowania, kody, algorytmy), to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (na podstawie art. 74). Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie, które to oprogramowanie staje się w momencie jego stworzenia własnością Wnioskodawcy, która to przechodzi na rzecz Zleceniodawcy wskutek wykonania z nim umów. Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego, to nowe funkcjonalności, które są osobnym oprogramowaniem. Więc owe dodane funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw autorskich oraz podlega ochronie. Podsumowując, Wnioskodawca ulepsza oprogramowanie tworząc nowe funkcjonalności (kody, algorytmy), które ulepszają programy Zleceniodawcy, i które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim. Chwilowo więc (do momentu przeniesienia) owych części oprogramowania będzie ich właścicielem i następnie przeniesie własność owych części (podlegających osobnej ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim) na Zleceniodawcę.

W wyniku ulepszania są tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym Wnioskodawca nie jest właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania, czy też użytkownikiem posiadającym prawa do korzystania z tworzonych, rozwijanych oraz ulepszanych programów komputerowych na podstawie umowy licencyjnej, ale działa na zlecenie swojego kontrahenta. Konkludując, Wnioskodawcy nie przysługuje licencja wyłączna do korzystania z tego prawa kwalifikowanego, gdyż nie jest to wymagane, aby powstawały nowe oprogramowania, które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim.

Wnioskodawca prowadził, prowadzi i będzie prowadził prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, ponieważ prowadzona przez Wnioskodawcę działalność, której przedmiotem jest wytwarzanie oprogramowania jest kwalifikowana jako prace rozwojowe w myśl ww. ustawy. Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidualna działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do m.in. planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem nieustannie, przy codziennym świadczeniu usług Wnioskodawca zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych (kodów źródłowych, interfejsów, algorytmów). Powstałe programy komputerowe są i będą efektem własnej, samodzielnej działalności twórczej Wnioskodawcy, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, proces myślowy i efekt tego procesu. Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe są to osobne utwory - kody, interfejsy, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc „programem komputerowym” jest każdy kod źródłowy, interfejs czy algorytm w języku programowania. Czynności polegające na wytwarzaniu nowych programów komputerowych przez Wnioskodawcę (kodów źródłowych, interfejsów, algorytmów), co do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na każdą Spółkę odbywają się na podstawie umowy zawartej z tą Spółką.

Tworząc programy komputerowe dla Spółek, Wnioskodawca wykonuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo, o szkolnictwie wyższym i nauce, a to z następujących względów:

- w ramach swojej działalności Wnioskodawca wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółek bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny, tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań;

- w ramach prowadzonej działalności wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług);

- efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących;

- czynności Wnioskodawcy nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania;

- programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe są przenoszone na Spółki są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach tych prac rozwojowych. Wnioskodawca nieustannie zdobywa i pogłębia wiedzę, a to poprzez analizę materiałów dostępnych w Internecie, czytanie literatury branżowej, poprzez wymianę wiedzy i doświadczeń wewnątrz zespołu, poprzez uczestnictwo w specjalistycznych szkoleniach, czy na podstawie własnych eksperymentów. Czasami buduje alternatywne wersje rozwiązań/algorytmów (prototypy) i na podstawie wyników buduje ostateczne rozwiązanie.

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę „programu komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez Wnioskodawcę prac rozwojowych w rozumieniu ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca prowadził i prowadzi odrębne prace rozwojowe dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „programu komputerowego”, który jest efektem pracy Wnioskodawcy.

Co więcej Wnioskodawcy nie przysługuje licencja wyłączna do korzystania z tego prawa kwalifikowanego, gdyż nie jest to wymagane, aby powstawały nowe oprogramowania, które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca działa na zlecenie swojego Kontrahenta. Wnioskodawcy nie przysługuje licencja wyłączna do korzystania z tego prawa kwalifikowanego, gdyż nie jest to wymagane, aby powstawały nowe oprogramowania, które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Potwierdziła Pani, że „oprogramowania komputerowe” zawsze są efektem Pani prac rozwojowych w rozumieniu przepisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ze względu na swobodę umów, na podstawie Umowy, poprzez zapłatę należnego Wnioskodawcy wynagrodzenia z tytułu świadczonych usług, Kontrahent nabywa, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń i zapłaty dodatkowego wynagrodzenia, całość autorskich praw majątkowych do stworzonych przez Wnioskodawcę utworów będących programami komputerowymi oraz wszelkiej związanej z nimi dokumentacji, w szczególności dokumentacji projektowej, wytwórczej i użytkowej. Otrzymywane wynagrodzenie obejmuje przeniesienie praw autorskich w szczególności w zakresie utrwalania i zwielokrotniania programu komputerowego - wytwarzanie każdą znaną techniką egzemplarzy programu komputerowego, trwałe lub czasowe zwielokrotnianie w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie, w tym techniką reprograficzną, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową, w zakresie obrotu oryginałem albo egzemplarzami, na których program komputerowy utrwalono. Prawo obejmuje rozpowszechnianie w tym użyczenie lub najem programu komputerowego lub kopii oraz publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, a także publiczne udostępnianie programu komputerowego w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i czasie przez siebie wybranym, obserwowanie, badanie i testowanie funkcjonowania programu komputerowego w celu poznania jego idei i zasad, niezależnie od tego czy dokonuje się tego w trakcie wprowadzania, wyświetlania, stosowania lub przechowywania programu komputerowego, zwielokrotnianie kodu lub tłumaczenie jego formy, nawet jeżeli nie jest to niezbędne do uzyskania informacji koniecznych do osiągnięcia współdziałania niezależnie stworzonego programu komputerowego z innymi programami komputerowymi, niezależnie od tego czy informacje niezbędne do osiągnięcia współdziałania były uprzednio łatwo dostępne oraz czy czynności te odnoszą się do tych części oryginalnego programu komputerowego, które są niezbędne do osiągnięcia współdziałania, a także wykorzystanie do innych celów niż osiągnięcie współdziałania niezależnie stworzonego programu komputerowego, przekazanie innym osobom, wykorzystanie do rozwijania, wytwarzania lub wprowadzania do obrotu programu komputerowego o istotnie podobnej formie wyrażenia i obrotu wszystkimi elementami składowymi utworu, a w szczególności wszystkimi elementami składowymi stworzonego programu komputerowego. Również z tytułu innych czynności takich jak wytwarzania programu komputerowego, testów, modyfikacji, analizy wymagań, usprawnień.

Zasadniczo wynagrodzenie pokrywa zarówno powyższe etapy oraz przekazanie praw do powyższych. Okresy rozliczeniowe są stałe, miesięczne, ze względu na ciągłość współpracy i ciągłe rozwijanie oprogramowania, niemniej zakończenie okresu rozliczeniowego ma miejsce po spełnieniu określonych warunków przewidzianych w umowie, tj. zakończenie określonego etapu prac jeśli ma miejsce przed upływem miesiąca.

Na gruncie poszczególnych umów ze Spółką relacja pomiędzy przeniesieniem przez Wnioskodawcę na Spółkę praw do konkretnego efektu pracy, a upływem okresu rozliczeniowego, momentem wypłaty wynagrodzenia oraz wartością tego wynagrodzenia odbywa się następująco: klient określa zakres pracy do wykonania w danym okresie (miesiącu) w oparciu o wspólnie ustaloną dostępność. Kod źródłowy oraz inne dane są realizowane w repozytorium klienta a to oznacza, że rezultaty są dostępne dla klienta w momencie ich stworzenia. Zgodnie z zasadami sprawdzania kodu, weryfikacji założeń określonymi w umowach, zaakceptowanie przez kontrolera jakości pewnego etapu pracy oznacza jego zakończenie.

Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz Spółki nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na Spółkę, ponieważ stanowią integralną część usługi i są uregulowane w umowie. Spółka nie wymaga wyszczególniania przeniesienia.

W aspekcie uregulowania sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Wnioskodawcę na Spółkę praw do konkretnych stworzonych przez Wnioskodawcę „programów komputerowych”, wyodrębnienia konkretnego „programu komputerowego” i przeniesienie praw do tego efektu pracy Wnioskodawcy na Spółkę i potwierdzenia przeniesienie tych praw informuję, że Wnioskodawca otrzymuje od Klienta zadania, które należy wykonać. Zakres ten zwiększa się w wyniku zapotrzebowania ze strony odbiorców końcowych, testerów klienta, uwarunkowań prawnych, optymalizacji procesów. Na początku każdego miesiąca Klient wybiera zadania priorytetowe i następuje oszacowanie czasu dla każdego z zadań. Następnie określany jest zakres prac na dany miesiąc, za który Wnioskodawca odpowiada. Zadania zrealizowane przekazywane są testerom Spółki, którzy oceniają je pod kątem wymagań zdefiniowanych dla każdego zadania. W rezultacie, zadanie może otrzymać status do poprawy lub akceptu. Każde zadanie realizowane jest w repozytorium (baza kodu) Klienta. Wyodrębnienie polega na zrealizowaniu zadania i przejściu testów co usprawnia, dodaje, modyfikuje funkcje oprogramowania jako całości. Zdarzenia przyszłe są tożsame z zaprezentowanymi okolicznościami stanu faktycznego.

W prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji wyodrębnione jest każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja pozwala wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Odrębna ewidencja prowadzona jest od dnia 1 stycznia 2019 roku.

Koszty nie zostały jeszcze poniesione. Wnioskodawca planuje poniesienie kosztów w przyszłości, zatem wymienione przez Wnioskodawcę wydatki zostaną faktycznie poniesione na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalności związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Na ewentualne koszty będą składać się koszty opisane niżej.

Przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu poszczególnych wydatków z prowadzoną działalnością, a w konsekwencji z wytworzeniem opisanego oprogramowania są następujące:

a. użytkowania samochodu (ewentualnych, możliwych do poniesienia w przyszłości), w tym koszty paliwa, koszty napraw i inne koszty związane z jego eksploatacją oraz amortyzacją pojazdu - koszty poniesione na paliwo, naprawy i inne wskazane powyżej związane z eksploatacją pojazdu umożliwią Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Auto wykorzystywane jest do celów świadczenia usług na rzecz kontrahentów, jak również do czynności wymagających prowadzenie działalności gospodarczej w całym jej zakresie. Taki środek transportu pozwala na konsultację z klientem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, również nie można zapomnieć o zapewnieniu szybkiego dostępu do sklepów z narzędziami programistycznymi, a więc Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych;

b. usług hostingowych (ewentualnych, możliwych do poniesienia w przyszłości) - pozwala na korzystanie ze zdalnego serwera oraz domeny internetowej. W taki sposób Wnioskodawca może testować projekty, które wytwarza oraz wysyłać je do klientów do przetestowania;

c. prowadzenie księgowości (ewentualnych, możliwych do poniesienia w przyszłości) - pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP BOX). Koszt ten jest nieodzowny, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis, w tym Wnioskodawca dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se, Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej, której zdecydowanie dominująca część polega na wytwarzaniu chronionych prawem autorskim utworów, a konkretniej programów komputerowych;

d. sprzętu komputerowego i urządzeń peryferyjnych (ewentualnych, możliwych do poniesienia w przyszłości) - bez zakupu dodatkowego odpowiedniego sprzętu komputerowego wytwarzanie oprogramowania nie byłoby zupełnie możliwe, sprzęt komputerowy stanowi podstawowe narzędzie pracy Wnioskodawcy;

e. koszty sprzętu biurowego (ewentualnych, możliwych do poniesienia w przyszłości) w postaci krzesła, biurka, lampy, drobnego wyposażenia - bez zakupu odpowiedniego sprzętu biurowego niemożliwe byłoby wytwarzanie oprogramowania. Sprzęt biurowy stanowi podstawowe narzędzie pracy Wnioskodawcy;

f. książek branżowych i szkoleń (ewentualnych możliwych do poniesienia w przyszłości - materiałów doskonalenia zawodowego, kursów doskonalenia zawodowego, studia zaoczne) - celem zakupu materiałów oraz doskonalenia zawodowego jest poszerzanie własnej wiedzy w zakresie technologii informacyjnych celem sprawniejszego świadczenia usług. Jak wskazano już we wniosku, oprogramowanie wytwarzane jest przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy, tym samym w celu tworzenia oprogramowania niezbędny jest ciągły rozwój własnych umiejętności.

g. Wnioskodawca nie zawarł dotychczas umowy, która stanowiłaby umowę leasingu operacyjnego spełniającą warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca planuje ewentualnie zawrzeć ww. umowę leasingu operacyjnego w przyszłości.

Wnioskodawca przyporządkowuje poszczególne wydatki z trzeciego pytania do działań, które traktuje on jako konkretne prace rozwojowe na podstawie klucza przychodowego. Wnioskodawca nie zalicza do wskaźnika Nexus wszystkich wydatków, jakie przypisuje on do kosztów uzyskania przychodów z konkretnego „programu komputerowego”, a jedynie te bezpośrednio związane z tworzeniem lub rozwijaniem programu komputerowego. Należy zauważyć, że zgodnie z ustawą istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ustalając wskaźnik Nenus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wskaźnik Nexus obliczany jest zgodnie ze wzorem art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zgodnie z założeniem, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej; b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 7 pkt 3; c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4; d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca nie stosuje innych, nieprzewidzianych przepisami prawa obowiązującego oraz interpretacjami, zasad przyporządkowania wydatków do wskaźnika Nexus.

Wnioskodawca wyjaśnia, że poniesie ewentualne koszty na zakup oprogramowania używanego w procesie programowania. Specjalistyczne oprogramowanie jest wykorzystywane do procesu programowania, np. pisanie kodów i algorytmów, sprawdzanie kompatybilności programu do urządzenia. Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania, w związku z tym Wnioskodawca korzysta z zakupionego oprogramowania w procesie programowania.

Przy czym Wnioskodawca oblicza wskaźnik Nenus obliczany zgodnie ze wzorem art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. zgodnie z założeniem, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na: a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej; b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 7 pkt 3; c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4; d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ze względu na to, że powyższy wzór dopuszcza aby Wnioskodawca nabywał jako oprogramowanie:

- kwalifikowane IP;

- inne wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT (podatek dochodowy od osób prawnych) lub art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT;

- inne wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT lub art. 23m ust 1 pkt 4 ustawy o PIT.

Zatem Wnioskodawca rozumiejąc szeroko pojęcie „oprogramowanie” może nabywać „oprogramowanie” rozumiane jako: kwalifikowane IP; inne wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT lub art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT; inne wyniki prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT lub art. 23m ust 1 pkt 4 ustawy o PIT. Przy czym należy zauważyć, że „oprogramowaniem” mogą być inne wyniki prac B+R, które na podstawie ustaw szczególnych mogą stanowić m.in.: utwory chronione prawem autorskim, którymi to są bez wątpienia (zgodnie z analizą przedstawioną w niniejszym uzupełnieniu) programy komputerowe.

W uzupełnieniu wniosku, będącym odpowiedzią na wezwanie z (`(...)`), wskazała Pani, że:

Wnioskodawca poniósł (i ponosi) koszty:

a. usług hostingowych od dnia 4 stycznia 2019 do dnia dzisiejszego hosting: (…) oraz (…);

b. księgowości:

biuro księgowe (…):

- od stycznia 2019 do grudnia 2020 - 185 zł brutto miesięcznie;

- od stycznia 2021 do stycznia 2022 - 200 zł miesięcznie;

Kancelaria rachunkowa (…):

- od stycznia 2022 - 356,70 zł brutto;

- od lutego 2022 - 377,61 zł brutto;

- od marca 2022 roku - 356,70 zł brutto miesięcznie;

c. Internetu: od 1 stycznia 2019 do dnia dzisiejszego 54 zł brutto miesięcznie, przedsiębiorstwo (…);

d. abonamentu, usług telefonicznych: od stycznia 2019 roku ok. 108 zł brutto miesięcznie, sieć (…);

e. oświetlenia biurka: (`(...)`) - 242,40 zł brutto;

f. zakupu telefonu (…) - koszt 3600 zł brutto;

g. szkolenia: (…) z dnia 20 lutego 2022 roku na 990 zł brutto - szkolenie zawodowe (…) zakupione od (…);

h. planowana wymiana komputera na nowej generacji (…), koszt 8600 zł brutto;

i. rozszerzenie działalności programistycznej o systemy (…) (inteligentne budynki, zwłaszcza biurowce, programowanie systemu (…), koszt szkolenia 1699 zł netto;

j. w sierpniu 2020 kupiono laptop: 1890 zł brutto;

k. w sierpniu 2020 kupiono (…): 599 zł brutto;

l. w listopadzie 2021 kupiono komputer stacjonarny: 4599 zł brutto;

m.w lutym 2021 roku kupiono projektor 1329 brutto i ekran 169 zł brutto;

n. miesięczne wydatki na paliwo do użytkowanego przez Wnioskodawcę auta;

Wskazała Pani, że wniosek w zakresie zakupu konkretnego sprzętu komputerowego dotyczy: laptopa, komputera stacjonarnego, projektora i ekranu.

Wskazała Pani również, że Pani wniosek dotyczy dochodów od dnia 1 stycznia 2019 r.

Wydatki, które zostaną poniesione w przyszłości na kształcenie Wnioskodawcy, lub osób zatrudnionych przez Wnioskodawcę, w celu podniesienia kwalifikacji zawodowych związanych z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalności gospodarczą, której dotyczy Wniosek. Przykładowe kierunki niestacjonarnych studiów podyplomowych (zaocznych), szkoleń, kursów: cyberbezpieczeństwo w praktyce; projektowanie, programowanie i eksploatacja systemów; systemy baz danych; techniki informacyjne w kryminalistyce; analiza danych - data science; systemy ERP na przykładzie SAD ERP; metody wytwarzania oprogramowania; technologie IT i procesy biznesowe.

Pytania

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego w opisany we wniosku sposób stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2021 i lata następne (a także za lata ubiegłe) rozliczyć dochód uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy ze Spółką) uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

3. Czy wymienione w opisanym zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, takie jak zakup sprzętu (biurowego oraz komputerowego), oprogramowania, wydatki na paliwo (umożliwia dojazd do klienta), leasing samochodu, stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pani stanowisko w sprawie:

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów - badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, a to z poniższych względów.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Wnioskodawca, spełnia wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Reasumując tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe, kody i algorytmy stanowią zatem program komputerowy, który znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP.

Zdaniem Wnioskodawcy przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części w ramach współpracy ze Spółkami i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX. Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na Zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży produktu/usługi, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko dotyczy współpracy ze Spółkami w roku 2021, w latach poprzednich (od 2019 roku) i w latach następnych, przy założeniu iż Wnioskodawca będzie współpracował ze Spółkami na dotychczasowych zasadach.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki, takie jak m.in. zakup sprzętu (biurowego oraz komputerowego), oprogramowania, wydatki na paliwo (umożliwia dojazd do klienta), ewentualny leasing samochodu, wydatki związane z hostingiem, Internetem, abonamentem telefonicznym, stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze „a” wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Każdy z ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ma bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności opisanej we wniosku. Wydatki te służą fizycznemu wytwarzaniu oprogramowania i prowadzeniu działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, jak również zdobywaniu, czy pogłębianiu wiedzy niezbędnej do tworzenia nowych funkcjonalności.

Przy czym Wnioskodawca pragnie zauważyć, że zawarł w Interpretacji indywidualnej opis zdarzenia przyszłego, w którym opisano katalog ewentualnych, możliwych kosztów, które mogą zostać potencjalnie poniesione w przyszłości. Wnioskodawca pragnie zauważyć, że z ust. 109 objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej IP BOX wynika, że dochody związane z kwalifikowanym IP są pracami, które „wymagają poniesienia kwalifikowanych kosztów uwzględnionych we wskaźniku nexus”, a co za tym idzie konstrukcja ta uwzględnia także koszty, które mogą zostać poniesione (które do tej pory nie zostały poniesione, ale potencjalnie mogą zostać poniesione przez Wnioskodawcę). Nie chodzi tu jedynie o koszty poniesione w rzeczywistości, ale także o te koszty, które zostaną poniesione.

Wnioskodawczyni na potwierdzenie przedstawionego stanowiska wskazała sygnatury przykładowych interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Ponadto Wnioskodawca podnosi co następuje:

1. działalność Wnioskodawcy jest działalnością twórczą w okresie, którego dotyczy wniosek, która obejmuje i będzie obejmowała prace rozwojowe podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

2. działalność ta obejmuje i będzie obejmowała działalność polegającą na pracach rozwojowych;

3. działalność ta obejmuje i będzie obejmowała prace rozwojowe, tj. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

4. tworzone lub rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, ze sprzedaży którego uzyskuje przychody, które ma zamiar opodatkować preferencyjną 5% stawką nie ma charakteru działań rutynowych, ani nie dotyczy okresowych zmian tego oprogramowania;

5. Wnioskodawca współpracuje ze Spółkami. Wnioskodawca zawarł umowy ze Spółkami w 2018 oraz 2021 roku. Umowy zawarte są na czas nieokreślony z zakreślonym terminem na możliwe jej wypowiedzenie przez Strony. Za wykonanie przedmiotu umowy Wnioskodawcy przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie za każdą godzinę świadczenia usług. W ramach wynagrodzenia za wykonanie przedmiotu Umowy, Wnioskodawca przenosi na Spółkę autorskie prawa majątkowe dotyczące przedmiotu Umowy na wskazanych w umowie polach eksploatacji;

6. opisana we wniosku działalność jest działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności badawczo-rozwojowej w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług, które są oferowane w jego działalności;

7. Wnioskodawca współpracuje ze Spółkami. Wszystkie wytworzone, czy rozwijane przez Wnioskodawcę programy komputerowe - w ramach umowy zawartej ze Spółkami, czyli efekty prac Wnioskodawcy, stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie powołanego przepisu;

8. w większości wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi wynagrodzenie za przeniesienie całości majątkowych praw autorskich. Pozostałe usługi programistyczne (techniczne i administracyjne), z których Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie nie stanowią przedmiotu wniosku i Wnioskodawca nie zamierza do niego stosować preferencyjnego opodatkowania;

9. opodatkowanie preferencyjną stawką Wnioskodawca zastosuje/zamierza zastosować wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

10. Wynagrodzenie płatne jest w sposób zryczałtowany, comiesięczny i każdorazowo obejmuje wynagrodzenie z przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych wytworzonych lub rozwiniętych przez Wnioskodawcę;

11. Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozważa skorzystanie z preferencyjnego opodatkowania za 2021 r. (a także lata poprzednie) Wnioskodawca prowadzi ją od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

12. Wnioskodawca uzyskał w 2021 r. i uzyska w latach następnych (a także uzyskał w latach poprzednich) dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych, tj. prawa autorskiego do programów komputerowych - z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

13. przedmiotem opodatkowania w 2021 r. 5% preferencyjną stawką są kwalifikowane IP - autorskie prawa do programów komputerowych wyodrębnione szczegółowo w ewidencji na potrzeby ulgi IP BOX. Przedmiotem wniosku o indywidualną interpretację podatkową nie jest kwestia co jest takim programem komputerowym (kwalifikowanym prawem IP), ani też Wnioskodawca nie domaga się zweryfikowania prawidłowości prowadzonej ewidencji. Enumeratywne przedstawienie programów komputerowych wymagałoby od Wnioskodawcy przedłożenia całej ww. ewidencji, a rozpatrzenie wniosku o indywidualną interpretację podatkową nie obejmuje badania dokumentów;

14. Przedmiotem opodatkowania będą dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży usługi. Wnioskodawca zamierza bowiem w latach następnych również uzyskiwać przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych (autorskich praw do programów komputerowych) uwzględnione w cenie sprzedaży produktu/usługi;

15. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie będące rezultatem jego własnej pracy twórczej, ale też rozwija i ulepsza istniejące już oprogramowanie autorstwa innych osób. Przy czym ponownie należy podkreślić, iż rozwijanie/ulepszanie odbywa się poprzez wytwarzanie nowych programów komputerowych, tzw. rozwinięć/ulepszeń do których autorskie prawa majątkowe posiada Wnioskodawca i które następnie były/są przenoszone na daną Spółkę;

16. Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego i/lub ulepszanego oprogramowania (części oprogramowania) nie mają charakteru rutynowych, ani okresowych zmian;

17. w efekcie rozwijania i/lub ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania (części oprogramowania) powstaje odrębny od takiego oprogramowania program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

18. Wnioskodawca nie nabył praw od innego podmiotu, ani też nie przysługuje mu licencja wyłączna do korzystania z rozwijanego/ulepszonego prawa. Rozwijania/ulepszania oprogramowania Wnioskodawca dokonuje na podstawie umowy zawartej ze Spółkami. Przy czym ponownie wskazuję, iż rozwijanie/ulepszanie odbywa się poprzez wytwarzanie nowych programów komputerowych, tzw. rozwinięć/ulepszeń do których autorskie prawa majątkowe posiada Wnioskodawca i które następnie były/są przenoszone na daną Spółkę;

19. rozwijanie/ulepszanie oprogramowania autorstwa Wnioskodawcy odbywa się po przeniesieniu na Zleceniodawcę praw majątkowych do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania. Wnioskodawcy nie przysługuje licencja wyłączna na korzystanie z tego oprogramowania. Rozwijanie/ulepszanie oprogramowania odbywa się na podstawie umowy zawartej z daną Spółką. Przy czym ponownie wskazuję, iż rozwijanie/ulepszanie odbywa się poprzez wytwarzanie nowych programów komputerowych, tzw. rozwinięć/ulepszeń do których autorskie prawa majątkowe posiada Wnioskodawca i które następnie byty/są przenoszone na daną Spółkę;

20. ulepszenie (rozwinięcie) tego programu następuje na podstawie umowy łączącej Wnioskodawcę z daną Spółką;

21. przedmiotem pytania są wydatki poniesione (lub, które będą poniesione) na zakup sprzętu takiego jak: laptop, komputer stacjonarny, telefon, router, kamera internetowa, słuchawki, monitory oraz wszystkie dodatkowe peryferia do wymienionego sprzętu, a także sprzętu biurowego - biurko, krzesło, szafka itp.;

22. wydatki na paliwo dotyczą tylko samochodu osobowego;

23. samochód jest własnością prywatną Wnioskodawcy i jest wykorzystywany wyłącznie do prowadzonej działalności;

24. wszystkie wymienione we wniosku koszty są/będą kosztami faktycznie poniesionymi przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Panią we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (zapytań). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej: „updof”) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 updof jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 updof:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 updof:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce ((Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062, ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Należy podkreślić, że wskazany przepis do dnia 31.12.2021 r. brzmiał następująco:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

We wniosku i jego uzupełnieniu wskazała Pani, że:

‒ od dnia (…) prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem;

‒ wykonuje i będzie wykonywała Pani działalność obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

‒ prowadzona przez Panią działalność jest działalnością twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

‒ efekty Pani samodzielnej działalności są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w Pani praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących;

‒ wykonywane przez Panią czynności nie obejmują okresowych i rutynowych prac, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonych systemów;

‒ od xxx r. prowadzi Pani na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która wyodrębnia każde prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 updof przypadających na każde ww. prawo, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym, prowadzona przez Panią działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Panią ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Ponadto we wniosku i jego uzupełnieniach wskazała Pani, że:

‒ wytwarzane programy komputerowe są to odrębne utwory – utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

‒ w efekcie rozwijania i ulepszania przez Panią oprogramowania (części oprogramowania) powstaje odrębny od takiego oprogramowania program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

‒ w wyniku wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

Mając powyższe na uwadze, skoro prowadzona działalność obejmująca tworzenie, rozwijanie i ulepszanie programów komputerowych, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to programy komputerowe, które Pani tworzy w ramach tej działalności podlegające ochronie prawnej, stanowić mogą kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawo do programu komputerowego.

Wskazała Pani również, iż dochodami osiąganymi przez Panią w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem programów komputerowych są dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uwzględnione w cenie sprzedaży produktu lub usługi zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta. W toku realizowanych prac, podatnik wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a podatnik je traci, za co otrzymuje wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Posiada Pani i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

W konsekwencji, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że może Pani zastosować stawkę 5% do dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej tj. autorskiego prawa do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej we wniosku współpracy ze Spółkami, uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi od 1 stycznia 2019 r. oraz w latach kolejnych (przy założeniu, że Pani sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie).

Zastrzeżenia wymaga, że uzyskiwane przez Panią dochody niestanowiące dochodów z przeniesienia praw własności intelektualnej, nie podlegają ocenie przez tutejszy organ.

Zaznaczyć należy w tym miejscu, że podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Natomiast wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika Nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik Nexus należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒ wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒ kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒ dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik Nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒ dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒ wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

‒ dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

‒ wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

W opisie stanu faktycznego wymieniła Pani koszty, które ponosi lub poniesie w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Zatem koszty, co do których wykazała Pani bezpośredni związek z wytwarzaniem oprogramowania, tj. poniesione przez Panią na:

‒ użytkowanie samochodu – koszty paliwa, koszty napraw;

‒ usługi hostingowe;

‒ prowadzenie księgowości;

‒ sprzęt komputerowy i urządzenia peryferyjne: laptop, komputer stacjonarny, projektor i ekran;

‒ sprzęt biurowy – krzesło, biurko, lampa;

‒ abonament telefoniczny i internetowy;

‒ telefon komórkowy;

‒ książki branżowe i szkolenia – materiały doskonalenia zawodowego, kursy doskonalenia zawodowego, studia zaoczne, w celu podniesienia kwalifikacji zawodowych związanych z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą;

mogą stanowić koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej dla potrzeb wyliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy i mogą zostać ujęte pod literą „a” wzoru.

Natomiast w odniesieniu do wydatków na nabycie specjalistycznego oprogramowania wskazać należy, że:

- koszty nabycia oprogramowania stanowiącego kwalifikowane prawo własności intelektualnej zalicza się do litery „d” wzoru,

- koszty nabycia innych wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT lub art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT zalicza się do litery „b” wzoru;

- koszty nabycia innych wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT lub art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT zalicza się do litery „c” wzoru.

Zatem w tej części stanowisko przedstawione we wniosku – zgodnie z którym ponoszone przez Panią wydatki stanowią koszty o których mowa w literze „a” wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

- zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.).