Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych otrzymania przez osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą dopłaty z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej na realizację zadań własnych organizatora z przeznaczeniem na pokrycie części deficytu linii komunikacyjnych.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 maja 2022 r. (data wpływu 1 czerwca 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od początku 2022 r. wystawia Pan notę obciążeniową do Urzędu Gminy. Urząd Gminy operuje środkami przyznanymi przez Budżet Państwa.

Chciałby Pan zapytać, jak rozliczyć dopłatę z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej na realizację zadań własnych organizatora z przeznaczeniem na pokrycie części deficytu linii komunikacyjnych.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wskazał Pan, że:

‒ Prowadzi Pan firmę transportową – przewóz osób. Linie regularne na trasach nieprzekraczających 50 km. Przychody z działalności gospodarczej opodatkowuje Pan na zasadach ogólnych. Prowadzi Pan księgę przychodów i rozchodów. Otrzymana zapłata została zaewidencjonowana w przychodach z działalności gospodarczej.

‒ Podstawą do wypłaty Panu dopłaty z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej na realizację zadań własnych organizatora z przeznaczeniem na pokrycie części deficytu linii komunikacyjnych są przepisy ustawy z dnia 16 maja 2019 r. o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej.

‒ Co miesiąc przedstawia Pan zestawienie kosztów i przychodów związanych z realizacją przewozów na linii objętej umową. Jest to dopłata do tzw. nierentownych kursów.

‒ Z Gminą ma Pan podpisaną umowę – przedmiotem umowy jest przewóz autobusowy o charakterze użyteczności publicznej. Wie Pan, że Gmina ma podpisaną umowę z Urzędem Wojewódzkim w (`(...)`), na podstawie której Gmina rozlicza się z tej dopłaty z Urzędem Wojewódzkim w (`(...)`) (na koniec każdego miesiąca robi Pan zestawienie przychodów i kosztów poniesionych w danym miesiącu oraz wykonanych wozokilometrów).

‒ Umowę z Gminą, o wypłatę dopłaty podpisał Pan 1 lutego 2022 r.

‒ Otrzymywane przez Pana dopłaty przeznaczone będą na pokrycie kosztów związanych z obsługą ww. linii, tj. koszty paliwa, składki ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) i wynagrodzenie dla kierowców.

‒ Zapłata za notę jest traktowana jako przychód, jak każdy inny wpływ z wystawionej faktury.

Pytania

Po analizie treści wniosku złożonego 23 marca 2022 r., mając na względzie zakres kompetencji przyznanej tut. organowi i treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa przyjęto, że Pana intencją było uzyskanie odpowiedzi na pytania:

1. Czy powinien Pan odprowadzać podatek dochodowy od zapłaty za wystawioną przez Pana notę na rzecz Gminy ?

2. Czy zapłata ta powinna być traktowana jako przychód?

3. Czy może Pan ją traktować, jako wolną od podatku dotację z Budżetu państwa lub Budżetu Jednostki Samorządu Terytorialnego ?

Pana stanowisko w sprawie

Skoro dotacja, o której mowa jest dopłatą dla przewoźnika decydującego się na uruchomienie nierentownych połączeń komunikacyjnych, nie powinna być ona dodatkowo opodatkowana i być dla Pana firmy kolejnym obciążeniem. Dotacja nie pokrywa 100% kosztów związanych z obsługą ww. Linii, a okazuje się, że generuje dla Pana dodatkowe koszty. Środki te powinny być traktowane, jako wolna od podatku dotacja z Budżetu państwa lub Budżetu Jednostki Samorządu Terytorialnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. poprzez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy:

Źródłami przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a˗22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Co do zasady, wszelkie otrzymywane przez podatnika dotacje i dopłaty związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą stanowią przychód z tej działalności. Wyjątek stanowią te dotacje, które przeznaczone są na nabycie lub wytworzenie podlegających amortyzacji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy osiągający dochody:

z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14,

2. (uchylony)

- są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f˗3h.

Natomiast w myśl art. 45 ust. 1 wskazanej ustawy:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Niektóre dotacje (dofinansowania) korzystają jednak ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym. I tak, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z zastrzeżeniem ust. 36.

Aby wypłacone świadczenie (dotacja) korzystało ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych winno być uzyskane:

‒ z budżetu państwa lub

‒ z budżetu jednostki samorządu terytorialnego.

Otrzymane z powyższych źródeł świadczenie musi ponadto stanowić dotację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305).

Oba warunki wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, muszą zostać spełnione łącznie.

Zgodnie z art. 126 ustawy o finansach publicznych:

Dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Na podstawie art. 127 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Dotacje celowe są to środki przeznaczone na:

1. finansowanie lub dofinansowanie:

a) zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami,

b) ustawowo określonych zadań, w tym zadań z zakresu mecenatu państwa nad kulturą, realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego,

c) bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego,

d) zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 plan finansowy agencji wykonawczej ust. 1 pkt 3 lit. b,

e) zadań zleconych do realizacji organizacjom pozarządowym,

f) kosztów realizacji inwestycji;

Wskazał Pan, że otrzymał dopłatę z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej na realizację zadań własnych organizatora z przeznaczeniem na pokrycie części deficytu linii komunikacyjnych. Podstawą do wypłaty dopłaty są przepisy ustawy z dnia 16 maja 2019 r. o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej. Pana wątpliwość budzi kwestia, czy od ww. dopłaty powinien odprowadzić Pan podatek dochodowy i czy stanowi ona Pana przychód.

Z brzmienia art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z 16 maja 2019 r. o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 717 ze zm.) wynika, że:

Ustawa reguluje:

1. utworzenie i funkcjonowanie Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej, zwanego dalej „Funduszem”;

2. zasady dofinansowania ze środków Funduszu realizacji zadań własnych organizatorów dotyczących zapewnienia funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego w zakresie przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej.

Zgodnie z art. 2 pkt 2 ww. ustawy:

Użyte w przepisach ustawy określenia oznaczają:

kwota deficytu pojedynczej linii komunikacyjnej w przewozach autobusowych o charakterze użyteczności publicznej – ujemny wynik finansowy netto wyliczony dla tej linii nieuwzględniający rozsądnego zysku, o których mowa w rozporządzeniu (WE) 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącym usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz. Urz. UE L 315 z 03.12.2007, str. 1, z późn. zm.).

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej:

Fundusz jest państwowym funduszem celowym.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ww. ustawy:

Środki Funduszu przeznacza się na dofinansowanie realizacji zadań własnych organizatorów w zakresie przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej przez dopłatę do ceny usługi, zwaną dalej „dopłatą”.

W myśl art. 7 ww. ustawy:

Środki, o których mowa w art. 5 pkt 5, oraz dofinansowanie udzielone ze środków Funduszu nie stanowią dotacji w rozumieniu art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305).

Środki pieniężne, które Pan uzyska (z tytułu dopłaty z Funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej na realizację zadań własnych organizatora z przeznaczeniem na pokrycie części deficytu linii komunikacyjnych) nie stanowią dotacji w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, zatem wskazana kwota nie może zostać objęta zwolnieniem przewidzianym w treści art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji wskazane środki pieniężne podlegają opodatkowaniu wraz z pozostałymi dochodami uzyskanymi przez Pana z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jest Pan ponadto obowiązany do uiszczenia zaliczki na podatek dochodowy – zgodnie z cytowanym uprzednio art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – oraz do wykazania wyżej wskazanych przychodów z zeznaniu rocznym – zgodnie z dyspozycją art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wynika, że przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej jest – co do zasady – sam przepis prawa podatkowego. Dlatego też, wydając przedmiotową interpretację indywidualną tutejszy organ interpretacyjny dokonał wyłącznie wykładni przepisów materialnego prawa podatkowego znajdujących zastosowanie w sprawie. Wobec tego niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, nie rozstrzyga natomiast kwestii prawidłowości działań na gruncie przepisów odrębnych (w tym przepisów ustawy o funduszu rozwoju przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej oraz ustawy o finansach publicznych).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).