0114-KDIP3-2.4011.292.2022.3.JM

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 4 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zmniejszenia zaliczki o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 maja 2022 r. (data wpływu 15 maja 2022 r.) oraz pismem z 18 maja 2022 r.(data wpływu 18 maja 2022 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od półtora roku jest Pani zatrudniona w oparciu o umowę o pracę w niemieckiej firmie, która nie posiada oddziału w Polsce. Uzyskuje Pani przychody ze stosunku pracy z zagranicy (DE) i w związku z tym sama Pani musi naliczać i odprowadzać do Urzędu Skarbowego zaliczkę na podatek na podstawie art. 44 ust. 1a, 3a, 3aa, 3ab. W tych okolicznościach musiała Pani zgłosić się do Urzędu Skarbowego w celu zarejestrowania się jako Płatnik Składek i Płatnik Podatków oraz w celu otrzymania numeru NIP. Wynagrodzenie otrzymuje Pani w walucie PLN a wszystkie składki i podatki są płacone w Polsce. Pani roczny dochód wynosi około 66 tys. złotych brutto. Firma, w której jest Pani zatrudniona, ma podpisaną umowę z (…), a Pani upoważniła tę (…) do wysyłania i odbierania potwierdzeń/wymian danych z ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych)/dokonywania przeksięgowań na koncie płatnika (dotyczy to składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne). Jednakże comiesięczne zaliczki na podatek dochodowy opłaca Pani sama. Roczne rozliczenie z Urzędem Skarbowym następuje u Pani przy pomocy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Okres będący przedmiotem zapytania to rok bieżący, tj. 2022 r.

Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w ubiegłym roku to Polska.

Pani centrum interesów życiowych (mąż, partner, dzieci, rodzeństwo, rodzice) oraz gospodarczych (praca, kredyty, ruchomości, nieruchomości, polisy ubezpieczeniowe, konta bankowe etc.) znajduje się w Polsce.

Niemcy nie traktują Panią jako rezydenta podatkowego.

Pracę świadczy Pani w Polsce.

Umowa o pracę została zawarta bezpośrednio z podmiotem niemieckim.

Odnośnie umowy z (…) to jedynie podpisała Pani upoważnienie (…) do wysyłania dokumentów i odbierania potwierdzeń/wymiany danych z ZUS/dokonywania przeksięgowań na koncie płatnika. Nie dotyczy ono oddelegowania polskich pracowników do pracy w Niemczech. Co miesiąc od (…) otrzymuje Pani dane dotyczące wypłaty oraz informację, jaką kwotę powinna Pani wpłacić do US na zaliczkę na podatek. Na Pani konto, co miesiąc, od pracodawcy otrzymuje Pani wynagrodzenie, tj. kwotę netto + kwotę zaliczki na podatek. Podatek do US opłaca Pani sama. Resztę składek opłacanych jest przez pracodawcę, za pośrednictwem (…).

Pani wynagrodzenie jest bezpośrednio ponoszone i wypłacane przez podmiot niemiecki, który nie ma miejsca zamieszkania oraz siedziby w Polsce.

Pytania

Czy w tym przypadku, będąc pracownikiem transgranicznym, może Pani zastosować comiesięczną kwotę zmniejszającą podatek (czy ma Pani prawo do odliczania 1/12 kwoty zmniejszającej podatek)?

Pani stanowisko w sprawie

Przy wpłatach comiesięcznych zaliczek na podatek ma Pani prawo do uwzględnienia kwoty zmniejszającej podatek.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Według art. 4a ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak Pani przedstawiła we wniosku:

1. Posiada Pani miejsce zamieszkania w Polsce.

2. Pani centrum interesów życiowych (mąż, partner, dzieci, rodzeństwo, rodzice) oraz gospodarczych (praca, kredyty, ruchomości, nieruchomości, polisy ubezpieczeniowe, konta bankowe etc.) znajduje się w Polsce.

3. Niemcy nie traktują Panią jako rezydenta podatkowego.

4. Od półtora roku jest Pani zatrudniona w oparciu o umowę o pracę w niemieckiej firmie, która nie posiada oddziału w Polsce. Pracę świadczy Pani w Polsce. Umowa o pracę została zawarta bezpośrednio z podmiotem niemieckim.

5. Pani wynagrodzenie jest bezpośrednio ponoszone i wypłacane przez podmiot niemiecki, który nie ma miejsca zamieszkania oraz siedziby w Polsce.

6. Uzyskuje Pani przychody ze stosunku pracy z zagranicy (DE) i w związku z tym sama Pani musi naliczać i odprowadzać do Urzędu Skarbowego zaliczkę na podatek na podstawie art. 44 ust. 1a, 3a, 3aa, 3ab.

7. Pani roczny dochód wynosi około 66 tys. złotych brutto.

W związku z tym, że wynagrodzenie otrzymuje Pani od podmiotu niemieckiego, konieczne jest zastosowanie przepisów umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej,

Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże, w myśl art. 15 ust. 2 ww. umowy,

Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:

a) odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i

b) wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i

c) wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

Zatem, wynagrodzenia pracowników mających miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że praca jest wykonywana na terytorium Niemiec.

Po analizie przedstawionych przez Panią informacji, że jest Pani pracownikiem transgranicznym oraz pracę świadczy Pani w Polsce, stwierdzam, że otrzymane przez Panią wynagrodzenie podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

W Polsce wynagrodzenie to podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy,

Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W świetle art. 12 ust. 1 ww. ustawy,

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy.

Jak wynika z art. 44 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:

1. ze stosunku pracy z zagranicy,

2. z emerytur i rent z zagranicy,

3. z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9 , z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1

- są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Według art. 44 ust. 3a ustawy:

Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Art. 44 ust. 3ab tej ustawy, stanowi, że:

Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a i 3aa podatnik może pomniejszyć o kwotę obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3, jeżeli roczne dochody podatnika nie przekroczą ilorazu kwoty zmniejszającej podatek i najniższej stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz poza dochodami, o których mowa w ust. 1a, podatnik nie uzyskuje innych dochodów, od których zaliczki na podatek obliczane są z uwzględnieniem tego pomniejszenia lub są opłacane na podstawie art. 44 ust. 3.

Podatnik osiągający dochody bez pośrednictwa płatnika ze stosunku pracy z zagranicy przy obliczaniu miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy może pomniejszyć dochód ustalony jako różnica pomiędzy uzyskanym w danym miesiącu przychodem a miesięcznymi kosztami uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zapłaconych w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne, o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, jeżeli jego roczne dochody nie przekroczą kwoty 30.000 zł, oraz poza ww. dochodami nie uzyskuje innych dochodów, od których zaliczki na podatek dochodowy są obliczane z uwzględnieniem kwoty zmniejszającej podatek, albo są opłacane na podstawie art. 44 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika ze stanu faktycznego, posiada Pani centrum interesów życiowych oraz gospodarczych w Polsce. Od półtora roku jest Pani zatrudniona w oparciu o umowę o pracę w niemieckiej firmie. Pracodawca – podmiot niemiecki nie ma miejsca zamieszkania oraz siedziby w Polsce. Ponadto, pracę świadczy Pani w Polsce a Niemcy nie traktują Pani jako rezydenta podatkowego.

W świetle przestawionych okoliczności, zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 1 ustawy PIT, osiąga Pani dochody bez pośrednictwa płatnika ze stosunku pracy z zagranicy oraz jest Pani obowiązana bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy.

Zaliczkę, podatnik może pomniejszyć o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, jeżeli roczne dochody podatnika nie przekroczą ilorazu kwoty zmniejszającej podatek i najniższej stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz poza dochodami, o których mowa w art. 44 ust. 1a, podatnik nie uzyskuje innych dochodów, od których zaliczki na podatek obliczane są z uwzględnieniem tego pomniejszenia lub są opłacane na podstawie art. 44 ust. 3.

Zatem istota przedmiotowego zagadnienia sprowadza się do oceny, czy spełniła Pani łącznie dwa warunki wynikające z art. 44 ust. 3ab, mianowicie:

- czy Pani roczne dochody zgodnie z obowiązującym obecnie stanem prawnym mieszczą się w limicie kwoty 30.000 zł oraz

- czy ewentualnie uzyskuje Pani poza omawianymi dochodami jeszcze inne dochody, od których zaliczki na podatek obliczane są z uwzględnieniem tego pomniejszenia lub są opłacane na podstawie art. 44 ust. 3.

Pani roczne dochody wynoszą ok. 66 tysięcy złotych, a zatem przewyższają kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek i najniższej stawki podatku (30.000 zł).

Nie spełniła Pani przesłanki dochodowej, która stanowi podstawowy warunek dla możliwości pomniejszenia zaliczki o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek.

Tym samym, przy wpłatach comiesięcznych zaliczek na podatek nie może Pani uwzględnić kwoty zmniejszającej podatek.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329, 655 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).