0114-KDIP2-1.4011.353.2022.2.KW

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 kwietnia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 5 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z zaniechania poboru podatku na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11.03.2022 roku w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów).

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 maja 2022 r. (data wpływu 31 maja 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca :

Opis zdarzenia przyszłego

M.C. zamieszkała w (`(...)`), PESEL (`(...)`) („Wnioskodawczyni") zawarła (`(...)`) listopada 2007 roku umowę kredytu mieszkaniowego „(`(...)`)” hipoteczny („Umowa kredytu”) z bankiem (`(...)`) S.A z siedzibą w (`(...)`), wpisanym do rejestru przedsiębiorców przez Sąd Rejonowy. Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) (`(...)`), NIP (`(...)`) REGON (`(...)`) („Bank”).

Umowa Kredytu na podstawie której Wnioskodawczyni uzyskała kredyt („Kredyt”) została zawarta na okres 30 lat. Kredyt został udzielony we franku szwajcarskim („CHF") oraz zgodnie z Umową kredytu, został przeznaczony na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych („Ustawa PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”) tj. na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w (`(...)`) („Lokal mieszkalny”) oraz w mniejszym zakresie, na cele określone art. 21 ust. 25 pkt 1 lit d) Ustawy PIT tj. na remont kupionego Lokalu mieszkalnego.

Kredyt został zabezpieczony poprzez ustanowienie hipoteki zwykłej w wysokości 50.239,28 CHF oraz hipoteki kaucyjnej do wysokości 12.559,82 CHF ("Hipoteka") na spółdzielczym własnościowym prawie do Lokalu mieszkalnego.

Wnioskodawczyni zamieszkała w Lokalu mieszkalnym niezwłocznie po jego zakupie tj. od (…) grudnia 2007 roku. Realizując swoje własne potrzeby mieszkaniowe faktycznie mieszkała w nim do końca 2013 roku.

W styczniu 2014 roku, Wnioskodawczyni urodziła dziecko i zamieszkała wraz z partnerem (obecnie mężem) w domu stanowiącym jego odrębną własność, ponieważ Lokal mieszkalny jest tzw. „kawalerką” i jest za mały na trzyosobową rodzinę.

Obecnie Wnioskodawczyni posiada dwoje dzieci, a przedmiotowy Lokal mieszkalny od marca 2014 roku wynajmuje. Wnioskodawczyni rozważa podjęcie mediacji z Bankiem w celu przewalutowania Kredytu zaciągniętego w CHF na walutę krajową („PLN”) oraz zawarcia ugody co może skutkować powstaniem dochodu (przychodu) po stronie Wnioskodawczyni związanego z Kredytem.

Wnioskodawczyni nigdy nie zaciągała innego kredytu mieszkaniowego oraz nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację celów mieszkaniowych. W przypadku gdyby w wyniku zawarcia ugody z Bankiem doszło do umorzenia wierzytelności lub otrzymania świadczeń wynikających z zastosowania ujemnego oprocentowania w związku z Kredytem, Wnioskodawczyni złoży Bankowi pisemne oświadczenie, iż kwota Kredytu została wykorzystana na cele mieszkaniowe oraz że nie korzysta i nigdy nie korzystała z zaniechania poboru podatku w związku kredytem przeznaczonym na cele mieszkaniowe.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

ad. 1) Zadane we wniosku pytanie dotyczy roku 2022 (ugodę z Bankiem Wnioskodawca zamierza zawrzeć w 2022 roku).

ad. 2) Zgodnie z zawartą umową kredytową Wnioskodawca był i jest jedynym kredytobiorcą.

ad. 3) Wnioskodawca potwierdza, że jest jedynym właścicielem spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, o którym mowa we wniosku.

ad. 4) Do zawarcia przedmiotowej ugody z bankiem dojdzie w roku 2022. Na obecnym etapie negocjacji nie jest możliwe wskazanie konkretnej daty zawarcia ugody.

ad. 5) Podstawą prawną zawarcia ugody są przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny. Treść ugody jest zgodna z regulacjami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe.

ad. 6) Ze względu na fakt, iż raty kredytowe były zawsze spłacane terminowo, Wnioskodawca nie posiada i nigdy nie posiadał zadłużenia przeterminowanego jak również nie były naliczane odsetki z tego tytułu. W związku z powyższym w skład kwoty określonej w ugodzie, nie będą wchodziły kwoty odsetek karnych (odsetek od zadłużenia przeterminowanego). Zasady naliczania tego typu odsetek określone są w umowie kredytowej, a projekt ugody i aneksu do umowy kredytowej nie przewiduje zmian w tym zakresie.

ad. 7) Umorzenie będące przedmiotem ugody z bankiem będzie dotyczyło tylko wnioskodawcy ponieważ nie ma innych współkredytobiorców. Umorzenie nie będzie skutkować wygaśnięciem w całości zobowiązania Wnioskodawcy w stosunku do Banku.

ad. 8) Zgodnie z treścią projektu Ugody Bark wystawi informację PIT-11 chyba, że Wnioskodawca złoży Bankowi oświadczenie o spełnieniu warunków wskazanych w Rozporządzeniu, co zamierza uczynić.

Ad. 9) Na podstawie Ugody zostanie umorzona wierzytelność (w części) związana z kredytem hipotecznym w zakresie kwoty kapitału oraz kwoty odsetek skapitalizowanych.

ad. 10) Wnioskodawca potwierdza, że posiada faktury wystawione na swoje nazwisko przez podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług) czynnego (nie korzystającego ze zwolnienia) dokumentujące wydatek opisany we wniosku (remont lokalu mieszkalnego).

ad. 11) Wnioskodawca potwierdza, że faktury o których mowa wyżej zawierają datę wystawienia.

ad. 12) Faktury na remont lokalu mieszkalnego zostały wystawione na nazwisko Wnioskodawcy.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni spełnia warunki do skorzystania z zaniechania poboru podatku na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11.03.2022 roku w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2022 r. nr 592), w przypadku przewalutowania Kredytu, umorzenia wierzytelności wynikających z Kredytu oraz w przypadku otrzymania świadczeń związanych z zastosowaniem ujemnego oprocentowania Kredytu mimo, iż Lokal mieszkalny po kilku latach zamieszkiwania w nim przez Wnioskodawczynię został wynajęty z uwagi na zmianę sytuacji rodzinnej?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczym w opisanym stanie faktycznym, spełnione zostały wszystkie warunki do zastosowania zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych („Podatek PIT”) na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11.03.2022 roku w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz.U. z 2022 roku nr 592) („Rozporządzenie”), a fakt wynajęcia Lokalu mieszkalnego po kilku latach zamieszkiwania w nim przez Wnioskodawczynię, nie ma znaczenia dla prawa do zastosowania zaniechania poboru Podatku PIT na podstawie Rozporządzenia. W związku z tym Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty Podatku PIT w przypadku przewalutowania Kredytu, umorzenia wierzytelności wynikających z Kredytu oraz w przypadku otrzymania świadczeń związanych z zastosowaniem ujemnego oprocentowania Kredytu.

Zgodnie z § 1 ust. 1 Rozporządzenia zarządza się zaniechanie poboru Podatku PIT od:

1. umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy.

a) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej:

2. otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

W zakres wierzytelności, których umorzenie podlega zaniechaniu poboru Podatku PIT wchodzą:

‒ kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału),

‒ odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje,

‒ opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

Z przytoczonego wyżej przepisu wynika, iż w celu skorzystania z zaniechanie poboru Podatku PIT z tytułu umorzonych wierzytelności należy spełnić następujące warunki:

1. kredyt mieszkaniowy jest zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej oraz

2. kredytobiorca nie korzystał z zaniechania poboru podatku z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innych inwestycji mieszkaniowych.

Zgodnie z § 1 ust. 5 Rozporządzenia przez jedną inwestycję mieszkaniową rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jednego gospodarstwa domowego. Z kolei przez jedno gospodarstwo domowe rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi (§ 1 ust. 6 Rozporządzenia).

Zaniechanie poboru Podatku PIT na podstawie Rozporządzenia, w związku z umorzeniem wierzytelności, będzie więc miało zastosowanie w stosunku do kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację potrzeb mieszkaniowych osoby fizycznej poprzez m.in. zakup lokalu mieszkalnego. Zgodnie z opisem stanu faktycznego, Wnioskodawczyni przeznaczyła Kredyt na zakup Lokalu mieszkalnego w którym od razu zamieszkała i mieszkała tam przez następne 5 lat. Należy więc stwierdzić, iż Wnioskodawczyni zaciągnęła i przeznaczyła Kredyt na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej w rozumieniu Rozporządzenia.

Poza tym jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawczyni nigdy nie korzystała z zaniechania poboru podatku z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innych inwestycji mieszkaniowej. Oznacza to, że spełnione zostały warunki o których mowa zarówno § 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) jak i w § 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) Rozporządzenia Warunkiem skorzystania z zaniechania poboru podatku na podstawie Rozporządzenia jest również uznanie Kredytu za kredyt mieszkaniowy w rozumieniu Rozporządzenia.

Zgodnie z § 3 Rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1. udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2. zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3. zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy PIT.

Z treści przepisu wynika, iż wskazane wyżej warunki muszą być spełnione łącznie. W analizowanym stanie faktycznym Kredyt został udzielony 26 listopada 2007 roku, a więc przed 15 stycznia 2015 roku. Kredyt został udzielony przez Bank czyli podmiot uprawniony do udzielania kredytów, którego działalność podlega nadzorowi o którym mowa § 3 ust. 1 Rozporządzenia. Warunki z pkt 1) powyżej zostały więc spełnione. Ponieważ Kredyt został zabezpieczony Hipoteką ustanowioną na Lokalu mieszkalnym, o czym mowa jest w opisie stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż warunek z pkt 2 również jest spełniony. Rozporządzenie wymaga aby kredyt mieszkaniowy został przeznaczony na „zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych" kredytobiorcy, które to pojęcie definiowane jest poprzez odesłanie do art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy o PIT. Do rozstrzygnięcia pozostaje więc kwestia, czy cele na jakie Kredyt został przeznaczony, tożsame są z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych o których mowa w Rozporządzeniu tj. z wydatkami o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy PIT.

Zgodnie z tym przepisem chodzi o wydatki poniesione na:

a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d)budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e)rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

W cytowanym wyżej katalogu znajdują się wydatki zarówno na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (art 21 ust. 25 pkt 1 lit b) Ustawy PIT) jak i na remont własnego lokalu mieszkalnego (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit d) Ustawy PIT). Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Kredyt został przeznaczony na zakup Lokalu mieszkalnego czyli na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. b) Ustawy PIT oraz na jego remont czyli na remont o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) Ustawy CIT (podatek dochodowy od osób prawnych). Oznacza to, że Kredyt został zaciągnięty i przeznaczony na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy PIT tj. na zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni Tym samym stwierdzić należy, iż Kredyt spełnia przesłanki kredytu mieszkaniowego o którym mowa w Rozporządzenia.

Przepisy Rozporządzenia nie wskazują wymogu osobistego zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym, którego nabycie stanowi realizację jednej inwestycji mieszkaniowej przez cały okres kredytowania. Nie taki zresztą był cel ustawodawcy, skoro w Rozporządzeniu odwołuje się do wydatków o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 Ustawy PIT. Oznacza to, że warunkiem zastosowania Rozporządzenia jest wydatkowanie środków z kredytu na zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, a nie obowiązek zamieszkiwania w nabytym lokalu przez cały okres kredytowania. Wymóg taki zresztą byłby nieracjonalny i w większości przypadków niemożliwy do realizacji, ponieważ nie można oczekiwać aby kredytobiorca mieszkał przez 30 lat w mieszkaniu (np. kawalerce) w przypadku gdy jego sytuacja rodzinna na to nie pozwala (wieloosobowa rodzina). Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż fakt wynajęcia Lokalu mieszkalnego przez Wnioskodawczynię po 5 latach zamieszkiwania w nim, nie ma wpływu na jej prawo do skorzystania z zaniechania poboru podatku na podstawie Rozporządzenia.

Ponieważ Kredyt jest udzielony w walucie obcej tj. w CHF, Wnioskodawczyni spełnia również warunki do zaniechanie poboru Podatku PIT od otrzymanych świadczeń w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania o którym mowa w § 1 ust. 2 Rozporządzenia.

Ponadto zdaniem Wnioskodawczyni ewentualne przewalutowanie Kredytu nie powinno wiązać się z powstaniem przychodu na gruncie Podatku PIT. Skoro w dalszym ciągu istnieć będzie zadłużenie, a zmianie ulegnie jedynie waluta, w której jest ono wyrażone, zdaniem Wnioskodawczyni nie można uznać, że w wyniku przewalutowania dojdzie do uregulowania zadłużenia w jakiejkolwiek formie. Konsekwentnie, skoro nie dojdzie do uregulowania zadłużenia to przewalutowanie nie spowoduje powstania różnic kursowych, a tym samym przychodu po stronie Wnioskodawczyni. Nawet w przypadku uznania (z czym Wnioskodawczyni się nie zgadza), że w wyniku przewalutowania powstaje przychód, w stosunku do takiego przychodu zastosowanie będzie miało zaniechanie poboru podatku na podstawie Rozporządzenia. Przedstawione wyżej stanowisko potwierdzają również organy podatkowe np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej („Dyrektor KIS”), który w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego z 6 maja 2021 roku (nr 0114-KDIP3-1.4011.125.2021.1.MK1) stwierdził, że zarówno umorzenie, jak i przewalutowanie kredytu we CHF spełnia warunki do zaniechania poboru podatku dochodowego. W interpretacji tej Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem podatnika, którego zdaniem „przewalutowanie kredytu nie powinno się wiązać z powstaniem jakiegokolwiek przychodu po stronie kredytobiorcy, ponieważ jak wskazują organy podatkowe, ewentualna różnica wynikająca z przewalutowania kredytu jest nieistotna z punktu widzenia przepisów prawa podatkowego regulujących kwestię kosztu uzyskania przychodu bądź przychodu. Przewalutowanie kredytu mieszkaniowego nie powinno również powodować konieczności rozpoznania dodatnich bądź ujemnych różnic kursowych po stronie Kredytobiorcy. Zgodnie bowiem z art. 24c Ustawy o PIT, podmiotami obowiązanymi do rozpoznawania różnic kursowych są jedynie podatnicy prowadzący działalność gospodarczą. W sytuacji przewalutowania kredytu mieszkaniowego, przepis art. 24c Ustawy o PIT w ogóle nie znalazłby zastosowania, ponieważ będą spełnione warunki zawarcia kredytu mieszkaniowego poza działalnością gospodarczą. Oznacza to, iż kredytobiorca, co do zasady, zawierał kredyt mieszkaniowy jako konsument, a niejako podatnik prowadzący działalność gospodarczą. Ponadto, nawet jeżeli uznać, iż przewalutowanie stanowiłoby przychód kredytobiorcy (z czym Bank zgodnie z powyższą argumentacją się nie zgadza) to zastosowanie miałyby przepisy Rozporządzenia przewidujące zaniechanie poboru podatku od Kredytu Mieszkaniowego Pojęcie „umorzenia” z § 1 ust. 1 Rozporządzenia należy bowiem interpretować szeroko jako mające zastosowanie do wszelkiego rodzaju ulg lub preferencji zastosowanych wobec kredytobiorcy”. Podobne stanowisko zajął Dyrektor KIS również w interpretacji z 3 września 2021 roku (nr 0115-KDIT2.4011.441.2021.2.LS) gdzie czytamy, że „(`(...)`) zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na własne cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna, której umorzono zobowiązanie z tytułu kredytu nie skorzystała z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie (§ 1 pkt 1 ww. rozporządzenia). Mimo, iż przytoczone interpretacje nie zostały wydane na podstawie Rozporządzenia lecz dotyczą nieaktualnego już rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 marca 2020 r. to należy stwierdzić, iż tezy z nich zawarte, ze względu na tożsamość obu aktów normatywnych, mają zastosowanie również do Rozporządzenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 1a ww. ustawy:

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Stosownie do art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wskazać w tym miejscu również należy na art. 24c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który reguluje zasady ustalania różnic kursowych.

W myśl art. 24c ust. 1 ww. ustawy:

Różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 24c ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Stosownie natomiast do art. 24c ust. 3 pkt 3 ww. ustawy:

Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Z przedstawionych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, niemające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Wskazać również należy, że dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 – inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Jak wynika z opisu sprawy, … listopada 2007 r. na okres 30 lat został zaciągnięty przez Panią kredyt mieszkaniowy hipoteczny w Banku B S.A z siedzibą w … ul. … na zaspokojenie celów mieszkaniowych. Zgodnie z umową kredytową była i jest Pani jedynym kredytobiorcą oraz kredyt, został przeznaczony na Pani własne cele mieszkaniowe, określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych („Ustawa PIT”) tj. na nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego oraz w mniejszym zakresie, na cele określone art. 21 ust. 25 pkt 1 lit d) Ustawy PIT tj. na remont kupionego Lokalu mieszkalnego. Ww. kredyt został zabezpieczony hipoteką na nieruchomości, tj. prawie własności do lokalu mieszkalnego. Z informacji zawartych we wniosku wynika, że na obecnym etapie negocjacji z Bankiem nie jest możliwe wskazanie konkretnej daty zawarcia ugody w sprawie przewalutowania kredytu/umorzenia wierzytelności, jednak będzie ona zawarta w 2022 r. Wnioskodawczyni nigdy nie zaciągała innego kredytu mieszkaniowego oraz nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację celów mieszkaniowych.

Wątpliwości Pani wiążą się z ustaleniem czy spełnia Pani warunki do skorzystania z zaniechania poboru podatku na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11.03.2022 roku w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2022 nr 592), w przypadku przewalutowania Kredytu, umorzenia wierzytelności wynikających z Kredytu oraz w przypadku otrzymania świadczeń związanych z zastosowaniem ujemnego oprocentowania Kredytu mimo, iż Lokal mieszkalny po kilku latach zamieszkiwania w nim przez Wnioskodawczynię został wynajęty z uwagi na zmianę sytuacji rodzinnej.

Należy wskazać, że ustawa PIT nie określa kiedy i jak długo podatnik powinien mieszkać w nabytym lokalu mieszkalnym, żeby nastąpiła realizacja celu mieszkaniowego. Tym samym brak jest podstaw do uznania, że podatnik nie realizuje celu mieszkaniowego w przypadku, gdy nabył lokal mieszkalny w celu zamieszkania w nim, ale w lokalu tym- z różnych powodów- zamieszka po upływie określonego czasu np. kilku miesięcy. W takim przypadku prawa do zwolnienia nie pozbawia podatnika okoliczność, że np. przez kilka miesięcy lokal będzie wynajmowany. Prawa do zwolnienia nie traci również podatnik, który nabył lokal mieszkalny na cele mieszkaniowe, mieszkał w nabytym lokalu mieszkalnym np. przez kilka miesięcy, a następnie przedmiotowy lokal zbył w drodze darowizny albo sprzedaży.

Ponadto biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa wyjaśnić należy, że na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych inne skutki prawnopodatkowe wywołuje przewalutowanie kredytu, a inne umorzenie tego kredytu.

W ramach operacji przewalutowania nie dochodzi do transferu/przelewu środków pieniężnych, nie dochodzi do uregulowania w jakiejkolwiek formie zobowiązania wynikającego z umowy kredytu – zmianie ulega jedynie waluta, w której zobowiązanie ma być uregulowane. Przewalutowanie stanowi wyłącznie techniczną operację zamiany kwoty wyrażonej w określonej walucie, na tę samą kwotę wyrażoną w innej walucie. Tym samym, przewalutowanie nie skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, operacja przewalutowania udzielonego kredytu z franka szwajcarskiego na polskie złote jest dla Pani neutralna podatkowo.

Przystępując natomiast do oceny skutków podatkowych umorzenia przez Bank wierzytelności od zaciągniętego przez Panią, kredytu mieszkaniowego wskazać należy, że instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2021 r. poz. 2439 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że umorzenie wierzytelności następuje w przypadku zwolnienia z długu, czyli zrzeczenia się przez wierzyciela z prawa do wierzytelności, bez uzyskania świadczenia ze strony dłużnika. Takie zrzeczenie się, pod warunkiem, że dłużnik je przyjmie, powoduje, że zobowiązanie wygasa.

Zgodnie bowiem z instytucją zwolnienia z długu uregulowaną w art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje.

Tak więc, dla umorzenia wierzytelności koniecznym jest zgoda dłużnika (np. uzyskana w wyniku ugody, czy poprzez oświadczenie).

Tym samym, wartość umorzonej kwoty wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego (kwoty kapitału wyrażonej we franku szwajcarskim) zaciągniętego przez Panią stanowi przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń, klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Powstanie przychodu będzie miało także miejsce w sytuacji otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

Należy wskazać, że w wyniku stosowania przez instytucje udzielające kredytów ujemnych stóp procentowych mają miejsce przypadki, w których kredytodawca nalicza ujemne oprocentowanie kredytu, tj. de facto kredytobiorca nie jest zobowiązany nie tylko do zwrotu odsetek, ale również części kapitału. W takim przypadku dochodzi do zapłaty kwoty kredytu poniżej jego nominalnej wartości (kwoty przypadającej na spłatę kredytu).

W związku natomiast ze wskazaniem przez Panią we własnym stanowisku rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 592), wyjaśnić należy, że zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów:

1. Zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od:

1. umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego, w przypadku gdy:

a) kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, a w przypadku więcej niż jednego kredytu mieszkaniowego - gdy kredyty mieszkaniowe zostały zaciągnięte na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, oraz

b) osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a inwestycji mieszkaniowej;

2. otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

2. Kwoty wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, obejmują:

1. kwoty kredytu mieszkaniowego (kapitału);

2. odsetki, w tym odsetki skapitalizowane, i prowizje;

3. opłaty, jeżeli ich poniesienie przez kredytobiorcę było niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego, z wyjątkiem kosztów usług dodatkowych, w szczególności ubezpieczeń.

3. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zaciągnięty również na wydatki inne niż określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje kwotę wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego w części, w jakiej kwota kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na wydatki określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 tej ustawy pozostaje do całkowitej kwoty zaciągniętego kredytu mieszkaniowego.

4. W przypadku gdy kredyt mieszkaniowy został zastąpiony kredytem refinansowym lub gdy na jego spłatę został zaciągnięty kredyt konsolidacyjny, zaniechanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, obejmuje odpowiednio kwotę wierzytelności z tytułu kredytu refinansowego lub konsolidacyjnego w części odpowiadającej kwocie wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego.

5. Przez jedną inwestycję mieszkaniową, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, rozumie się inwestycję, której celem jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych:

1. jednego gospodarstwa domowego albo

2. więcej niż jednego gospodarstwa domowego, w przypadku gdy osoby fizyczne mające zajmować wspólnie jeden budynek mieszkalny, nie mniej niż jedna osoba fizyczna z każdego takiego gospodarstwa, są osobami zaliczonymi do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r. poz. 1043).

6. Przez jedno gospodarstwo domowe, o którym mowa w ust. 5, rozumie się gospodarstwo prowadzone przez osobę fizyczną zajmującą jeden lokal mieszkalny albo jeden budynek mieszkalny jednorodzinny, samodzielnie lub wspólnie z innymi osobami stale z nią zamieszkującymi i gospodarującymi.

7. W przypadku gdy stroną umowy kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, są co najmniej dwie osoby fizyczne, zaniechanie poboru podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, ma zastosowanie wyłącznie do osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b.

Z kolei § 4 ww. rozporządzenia stanowi, że:

Zaniechanie, o którym mowa w § 1 i § 2, ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.

Natomiast § 3 komentowanego rozporządzenia reguluje, że:

Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o kredycie mieszkaniowym, należy przez to rozumieć kredyt, który został:

1. udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmiot, którego działalność podlega nadzorowi państwowego organu nadzoru nad rynkiem finansowym, uprawniony do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady funkcjonowania takich podmiotów, oraz

2. zabezpieczony w postaci hipoteki ustanowionej na nieruchomości lub udziale w nieruchomości lub prawie wieczystego użytkowania gruntu lub udziale w takim prawie, lub spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego lub udziale w takim prawie, lub prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziale w takim prawie, oraz

3. zaciągnięty na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Dochody, od których zaniechano poboru podatku nie są wykazywane w zeznaniach rocznych i nie podlegają opodatkowaniu oraz zgłoszeniu do urzędu skarbowego.

Zaniechanie ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.

Z powyższego wynika zatem, że zaniechanie poboru podatku znajdzie zastosowanie do:

‒ umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów zaciągniętych na cele mieszkaniowe i zabezpieczonych hipotecznie, udzielonych przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw, w przypadku, gdy osoba fizyczna będąca stroną umowy kredytu mieszkaniowego nie korzystała z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej niż określona w lit. a) inwestycji mieszkaniowej (§ 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. rozporządzenia).

‒ otrzymanych przez osobę fizyczną świadczeń z tytułu kredytu mieszkaniowego udzielonego w walucie obcej lub w złotych, lecz nominowanego lub indeksowanego do waluty obcej, w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy, stwierdzić należy, że w przypadku uzyskania przez Panią w 2022 r. przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego oraz w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania zastosowanie znajdzie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. Będzie bowiem Pani spełniać wszystkie przesłanki umożliwiające zastosowanie ww. zaniechania.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że ewentualne umorzenie przez Bank w 2022 r. spłat wierzytelności w związku z przewalutowaniem kredytu zaciągniętego przez Panią na cele mieszkaniowe oraz w związku z powstaniem przychodu z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania, stanowić będzie dla Pani przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu nieodpłatnych świadczeń klasyfikowany do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ww. ustawy. W stosunku do uzyskanego przez Panią w 2022 r. przychodu związanego z umorzeniem wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego oraz z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania do ww. kredytu znajdzie zastosowanie zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe. W konsekwencji, nie będzie Pani miała obowiązku wykazywania w zeznaniu rocznym, jako przychodu, kwot związanych z ww. umorzeniem i z tytułu zastosowania ujemnego oprocentowania do ww. kredytu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).