0113-KDIPT2-2.4011.283.2022.2.AKU

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczenia kosztów poniesionych na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane w zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 10 czerwca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Zakupiła Pani dom z działką, sam dom ma 100 lat, adres: …, gmina …, powiat ….

Dom leży na działce nr …. Według Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego działka ta znajduje się w strefie „B” ochrony konserwatorskiej, obejmującej historyczny układ ruralistyczny, wpisany do gminnej ewidencji zabytków, w obrębie m.in. ochrony elementów historycznego planowania, tj. układu zabudowy i dróg, podziału oraz sposobu zagospodarowania nieruchomości, formy architektonicznej budynków oraz jej powiązania z zielenią i krajobrazem.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że:

a) jest Pani współwłaścicielem działki wraz z mężem `(...)`.., na której znajduje się nieruchomość mająca około 100 lat, nie można ustalić dokładnej daty budowy. Nieruchomość nabyła Pani 29 października 2021 r. w … na podstawie aktu notarialnego kupna – sprzedaży Rep. A nr ….

b) wydatki planuje Pani ponieść już w tym roku oraz w latach kolejnych, gdyż jest to uwarunkowane etapami prac. Obecnie posiada Pani już zalecenia, rekomendacje konserwatora zabytków i przygotowuje Pani dokumentację do finalnej akceptacji. Wydatki w postaci zaliczek na prace/materiały już Pani poniosła.

c) wydatki będą dotyczyły:

- prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych w nieruchomości, zgodnie z zaleceniami konserwatora,

d) opis prac został zawarty w piśmie od …. Wojewódzkiego Konserwatora zabytków w … z delegaturą w …, dokument odnosi się do prac remontowych i przebudowy budynku w określonym zakresie, a mianowicie:

- elewacji,

- wymiany pokrycia dachowego i prac w obrębie drewnianej konstrukcji więźby dachowej,

- przebudowy układu funkcjonalnego, w tym odbudowy schodów zewnętrznych i wewnętrznych oraz wykonania nowych instalacji wewnętrznych,

- wymiany stolarki okiennej,

- wymiany stolarki drzwi wejściowych elewacji frontowej.

- dodatkowo będzie Pani przywracać świetność zabytkowym piecom kaflowym.

e) zalecenia konserwatorskie … zostaną dołączone do odpowiedzi; wraz z mężem będzie Pani posiadać faktury podatników VAT (podatek od towarów i usług) i nie podatników VAT, za prace opisane w zaleceniach konserwatorskich;

f) jest Pani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, opłacającym podatek według skali podatkowej podobnie jak Pani mąż, mąż dodatkowo rozlicza się na ryczałcie;

g) ulgę zamierza Pani odliczyć w zeznaniu podatkowych za rok 2022 i kolejne lata, podobnie zrobi mąż, gdyż nie rozlicza się Państwo wspólnie. Oczywiście będą Państwo tutaj stosować zasadę rozliczania wydatków w roku, w którym powstały. Mąż odliczy część poniesionych wydatków, a Pani inne faktury z tego tytułu, aby nie starać się o ulgę za tą samą fakturę.

Pytanie

Poprosiła Pani o stanowisko w tej sprawie, czy dobrze interpretuje Pani nowe przepisy i czy wymienione odpisy są zasadne?

Pani stanowisko w sprawie

Wobec nowych przepisów – ulga na zabytki art. 26hb – zamierza Pani skorzystać z ulgi do 50% dochodów. Przedstawi Pani w swoim zeznaniu za 2022 r. faktury za zakup (wymianę) okien, stolarki drewnianej, drzwi wejściowych, renowację elewacji zewnętrznej, jak i naprawę dachu i wymianę dachówek na nowe. Po fakturze za renowację lub/i wymianę doda Pani renowację czterech zabytkowych pieców kaflowych, całej stolarki wewnętrznej (schodów, drzwi).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 26hb ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.):

Podatnik może odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki:

1. poniesione w roku podatkowym na wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni mieszkaniowej utworzony, zgodnie z odrębnymi przepisami, dla zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się w ewidencji zabytków;

2. poniesione w roku podatkowym na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków lub znajdującym się ewidencji zabytków;

3. na odpłatne nabycie zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków lub udziału w takim zabytku, pod warunkiem że podatnik na nabytą nieruchomość poniósł wydatek, o którym mowa w pkt 2.

W myśl ust. 2 pkt 2:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, przysługuje podatnikowi, jeżeli w momencie poniesienia wydatku podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego, o którym mowa w tym przepisie, oraz posiada sporządzone na piśmie:

a) pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie prac konserwatorskich, prac restauratorskich lub robót budowlanych – w przypadku zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków,

b) zalecenia konserwatorskie – w przypadku zabytku nieruchomego znajdującego się w wojewódzkiej lub gminnej ewidencji zabytków.

Stosownie do ust. 3 pkt 2:

Za datę poniesienia wydatków z tytułów określonych w ust. 1 pkt 2 uznaje się dzień wystawienia faktury.

Jak stanowi ust. 4:

Odliczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, nie mogą przekroczyć 50% wydatków udokumentowanych:

1. dowodem wpłaty na fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej lub spółdzielni mieszkaniowej lub zaświadczeniem o wysokości wpłat w roku podatkowym wystawionym przez wspólnotę mieszkaniową lub spółdzielnię mieszkaniową;

2. fakturą wystawioną przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku, powiększonych o kwotę podatku od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl ust. 6:

Małżonkowie, między którymi istnieje wspólność majątkowa, wydatki, o których mowa w ust. 1, mogą odliczyć w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej, bez względu na to, czy dokument potwierdzający poniesienie wydatku został wystawiony na imię obydwojga małżonków lub jednego z nich.

Zgodnie z ust. 7 pkt 1:

Odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono te wydatki.

Stosownie do ust. 8:

Kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez sześć lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonano odliczenia.

W myśl ust. 9:

Odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej:

1. zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym;

2. zostały uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej;

3. wykraczają poza zakres prac i robót określonych w pozwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków lub zaleceniach konserwatorskich;

4. zostały sfinansowane, dofinansowane lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Jak stanowi ust. 10:

Podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.

Zgodnie z art. 26hb ust. 12 przedmiotowej ustawy:

Ilekroć w ust. 1-11 jest mowa o:

1. powierzchni użytkowej – oznacza to powierzchnię, o której mowa w art. 16 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2021 r. poz. 1043);

2. pracach konserwatorskich – oznacza to prace konserwatorskie w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;

3. pracach restauratorskich – oznacza to prace restauratorskie w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;

4. robotach budowlanych – oznacza to roboty budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;

5. zabytku nieruchomym – oznacza to zabytek nieruchomy, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c-e ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

Według wyżej wymienionych przepisów ulga na zabytki jest skierowana do właścicieli lub współwłaścicieli nieruchomości zabytkowych, którzy są podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych i opłacają podatek według skali podatkowej, podatek liniowy lub ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Ulga jest zachętą podatkową polegającą na odliczeniu od podstawy opodatkowania:

• 50% kwoty poniesionych wydatków na wpłaty na fundusz remontowy oraz na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane dotyczące zabytku (wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się w ewidencji zabytków),
• wydatku na nabycie zabytku wpisanego do rejestru zabytków, nie więcej niż kwota odpowiadająca iloczynowi 500 zł i liczby metrów kwadratowych powierzchni użytkowej tego zabytku; limit odliczenia na wszystkie inwestycje podatnika z tego tytułu nie może przekroczyć 500 000 zł. Z ulgi mogą skorzystać podatnicy PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) będący właścicielami lub współwłaścicielami zabytków nieruchomych, którzy ponieśli wydatki na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków lub znajdującym się w ewidencji zabytków.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, czy zabytku nieruchomego, dlatego też w tym przypadku ustawodawca odwołuje się do definicji sformułowanych w innych aktach prawnych, w szczególności w przepisach ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2022 r., poz. 840, ze zm.):

Zgodnie z art. 3 pkt 6, 7 i 8 przywołanej ustawy określenia te oznaczają:

prace konserwatorskie – działania mające na celu zabezpieczenie i utrwalenie substancji zabytku, zahamowanie procesów jego destrukcji oraz dokumentowanie tych działań (pkt 6);

prace restauratorskie – działania mające na celu wyeksponowanie wartości artystycznych i estetycznych zabytku, w tym, jeżeli istnieje taka potrzeba, uzupełnienie lub odtworzenie jego części, oraz dokumentowanie tych działań (pkt 7);

roboty budowlane – roboty budowlane w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, podejmowane przy zabytku lub w otoczeniu zabytku (pkt 8).

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

Ochronie i opiece podlegają, bez względu na stan zachowania:

1. zabytki nieruchome będące, w szczególności:

a) krajobrazami kulturowymi,

b) układami urbanistycznymi, ruralistycznymi i zespołami budowlanymi,

c) dziełami architektury i budownictwa,

d) dziełami budownictwa obronnego,

e) obiektami techniki, a zwłaszcza kopalniami, hutami, elektrowniami i innymi zakładami przemysłowymi,

f) cmentarzami,

g) parkami, ogrodami i innymi formami zaprojektowanej zieleni,

h) miejscami upamiętniającymi wydarzenia historyczne bądź działalność wybitnych osobistości lub instytucji.

W myśl art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.):

Ilekroć w ustawie jest mowa o robotach budowlanych – należy przez to rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Z kolei w art. 3 pkt 7a i 8 ww. ustawy wskazano, że ilekroć w ustawie jest mowa o:

· przebudowie – należy przez to rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego;

· remoncie – należy przez to rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Ponadto wyjaśnić należy, że historyczny układ ruralistyczny, o którym mowa we wniosku, zdefiniowany jest w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Zgodnie z art. 3 pkt 12 tej ustawy:

historyczny układ urbanistyczny lub ruralistyczny – przestrzenne założenie miejskie lub wiejskie, zawierające zespoły budowlane, pojedyncze budynki i formy zaprojektowanej zieleni, rozmieszczone w układzie historycznych podziałów własnościowych i funkcjonalnych, w tym ulic lub sieci dróg.

Układy te stanowią zatem element składowy krajobrazu kulturowego. Przywołana ustawa w art. 3 ust. 14 definiuje krajobraz kulturowy jako:

krajobraz kulturowy – postrzegana przez ludzi przestrzeń, zawierająca elementy przyrodnicze i wytwory cywilizacji, historycznie ukształtowana w wyniku działania czynników naturalnych i działalności człowieka.

Historyczne układy ruralistyczne mogą być chronione poprzez wpis do rejestru zabytków, uznanie za pomnik historii, powołanie parku kulturowego lub ustalenia ochrony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a także poprzez wpisanie obszaru w inne akty: decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego (o znaczeniu krajowym, wojewódzkim, powiatowym i gminnym), decyzję o warunkach zabudowy, decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, decyzję o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego.

W przypadku wydatków na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane podatnik musi spełniać następujące wymogi:

· być właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego w momencie ponoszenia wydatku,

• posiadać sporządzone na piśmie pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie tych prac, w przypadku zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru zabytków,
• posiadać sporządzone na piśmie zalecenia konserwatorskie, w przypadku zabytku nieruchomego znajdującego się w wojewódzkiej lub gminnej ewidencji zabytków,

· posiadać fakturę wystawioną przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Podatnik nie może skorzystać z ulgi, jeżeli:

· dokonał już odliczenia w ramach ulgi tych samych wydatków w innym zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym poniósł wydatek na zabytek,

• odliczył poniesione wydatki w ramach innej ulgi,

• wydatki zostały mu w jakikolwiek sposób zwrócone,

• wydatki wykraczają poza zakres prac i robót określonych w pozwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków lub zaleceniach konserwatorskich.

Ponadto wskazać należy, że małżonkowie we wspólności majątkowej mogą odliczyć ulgę w częściach w dowolnie ustalonej przez siebie proporcji. Przy czym, dla zastosowania ulgi nie ma znaczenia, na którego ze współmałżonków zostały wystawione faktury VAT potwierdzające poniesione wydatki – każdy z małżonków może je odliczyć w zeznaniu podatkowym w ustalonej proporcji.

W przypadku, gdy kwota rocznego dochodu/przychodu podatnika jest niższa niż kwota przysługującego odliczenia, podatnik może odliczać kwotę nieznajdującą pokrycia w rocznym dochodzie/przychodzie maksymalnie przez sześć kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonano odliczenia po raz pierwszy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że podatnik, który poniesie wydatki na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w zabytku nieruchomym, może odliczyć 50% tych wydatków od podstawy opodatkowania, z tytułu ulgi na zabytki. Musi jednak spełnić wszystkie warunki do skorzystania z tej ulgi przedstawione powyżej, w tym musi posiadać fakturę wystawioną przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Z przedstawionego wniosku wynika, że:

1. jest Pani współwłaścicielem nieruchomości – działki zabudowanej domem – znajdującej się w strefie „B” ochrony konserwatorskiej, obejmującej historyczny układ ruralistyczny, wpisany do gminnej ewidencji zabytków;

2. ochronie podlegają m.in. elementy historycznego planowania, tj. układ zabudowy i dróg, podział oraz sposób zagospodarowania nieruchomości, forma architektoniczna budynków oraz jej powiązania z zielenią i krajobrazem;

3. posiada Pani dokument wydany przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (zalecenia konserwatorskie) dotyczący zakresu przeprowadzenia prac remontowych i przebudowy budynku;

4. wydatki będą dotyczyły prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych w nieruchomości, zgodnie z zaleceniami konserwatora;

5. będzie Pani posiadała faktury dotyczące prowadzonych robót budowlanych, które będą wystawiane przez podatników podatku VAT jak i podatników niepodlegających podatkowi VAT;

6. jest Pani podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, opłacającym podatek według skali podatkowej;

7. ulgę zamierza Pani odliczyć w zeznaniu podatkowych za rok 2022 i kolejne lata, część wydatków odliczy Pani mąż;

8. będzie Pani dokonywała odliczenia wydatków w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz treść wniosku stwierdzić należy, że będzie Pani przysługiwało odliczenie wydatków poniesionych na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane, zgodnie z art. 26hb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przeprowadzone w nieruchomości wpisanej do gminnej ewidencji zabytków. Odliczenie to jednak będzie dotyczyć tylko tej części wydatków, które zostaną udokumentowane fakturami wystawionymi przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku – w myśl art. 26hb ust. 4 pkt 2 ww. ustawy. Natomiast, pozostałe wydatki, które zostaną udokumentowane fakturami wystawionymi przez podatników niepodlegających podatkowi VAT – nie będą mogły zostać odliczone od podstawy opodatkowania. Ponadto, kwota odliczenia nie może przekroczyć 50% wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez podatnika podatku VAT niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.

Zatem, Pani stanowisko, dotyczące możliwości odliczenia wszystkich wymienionych we wniosków wydatków w ramach ulgi wskazanej w art. 26hb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania podatkowego organ podatkowy uzna, że zdarzenie przyszłe opisane we wniosku różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła.

Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Panią – jednego ze współwłaścicieli nieruchomości, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współwłaściciela tej nieruchomości, tj. Pani męża.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).