Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 8 maja 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W dniu 27 czerwca 2019 r. na podstawie aktu notarialnego Rep. A nr `(...)` sprzedała Pani udział w wysokości 1/4 w lokalu mieszkalnym nr `(...)` położonym w `(...)` przy ul. `(...)` Wraz z Pani udziałem zostały sprzedane też udziały należące do Pani dzieci, choć ta sprawa dotyczy jedynie transakcji związanej z Pani osobą. Udział w nieruchomości w wysokości 1/4 stał się Pani własnością na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku (`(...)` z dnia 24 lutego 2016 r.), po zmarłym mężu `(...)` (zm. 2 stycznia 2015 r.). Podstawą dziedziczenia nie był testament. Pani mąż stał się właścicielem przedmiotowej nieruchomości na podstawie aktu notarialnego darowizny Rep. A nr `(...)` z dnia 11 marca 2010 r. Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku stwierdziło, że spadek po zmarłym dziedziczy żona `(...)` w udziale 1/4 oraz czworo dzieci w udziałach po 3/16. Przedmiotem dziedziczenia była jedynie opisywana nieruchomość i na podstawie postanowienia nowych właścicieli ujawniono w księdze wieczystej nieruchomości. Dział spadku nie był przeprowadzony. Za 2019 r. złożyła Pani PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-39, w którym uwzględniła wyżej opisaną sprzedaż oraz inną transakcję, a mianowicie sprzedaż (Rep. A nr `(...)` z dnia 31 maja 2019 r.) nieruchomości gruntowej, której była Pani jedynym właścicielem. Nabyła ją Pani na podstawie notarialnej umowy sprzedaży (Rep. A nr `(...)`) w dniu 12 lutego 2018 r.

Analizując jednak przepisy uznała Pani, że sprzedaż udziału w lokalu przy ul. `(...)` w `(...)`, nie stanowi źródła przychodu. W związku z tym, przygotowała Pani korektę PIT-39 i zgłosiła się Pani osobiście z przygotowaną korektą na umówioną wizytę do właściwego Urzędu Skarbowego, ponieważ nie była Pani pewna prawidłowości wypełnionego formularza. Pracownik, który Panią obsługiwał uznał, że sprawa jest złożona i jeżeli ma Pani przekonanie o konieczności złożenia korekty, ma Pani to zrobić. Poinformował Panią, że może Pani przesłać korektę pocztą, co też Pani uczyniła załączając obszerne wyjaśnienia w piśmie przewodnim. Po kilku tygodniach w rozmowie telefonicznej inny pracownik tego samego urzędu poinformował Panią, że najkorzystniej będzie, jeśli złoży Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Została Pani również poproszona o poinformowanie pracownika o złożeniu wniosku ORD-IN, co też Pani uczyniła. Po otrzymaniu odpowiedzi na złożony wniosek ORD-IN, ma Pani również poinformować pracownika urzędu, a do tego czasu złożona korekta będzie czekała na rozstrzygnięcie. Nie umie Pani ocenić, czy postępowanie w tej sprawie się toczy czy zostało zawieszone. Wszystkie ustalenia poczynione zostały telefonicznie.

W dniu 22 lutego 2022 r. za pośrednictwem systemu ePUAP otrzymała Pani pismo nr 0115-KDIT3.4011.100.2022.1.JS, wzywające do uzupełnienia wniosku. Przygotowaną odpowiedź podpisała Pani, lecz przez niedopatrzenie nie dokończyła wysyłki w systemie ePUAP, co spowodowało przekroczenie terminu wyznaczonego na uzupełnienie i dlatego wycofała Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, złożyła go ponownie, a teraz uzupełnia.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że przed sprzedażą w stosunku do lokalu mieszkalnego nie podejmowała Pani czynności w celu jego uatrakcyjnienia.

Odpłatne zbycie udziału w ww. lokalu nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy sprzedaż udziału 1/4 w lokalu mieszkalnym nr … przy ul. … w …, która nastąpiła 27 czerwca 2019 r. stanowi źródło przychodu? Czy sprzedaż ta powinna była być wykazana w PIT-39 za 2019 r.?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 10 ust.1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie udziału w nieruchomości, jeżeli nie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. Tym przepisem kierowała się Pani składając PIT-39 za 2019 r. Jednak art. 10 ust. 5 ww. ustawy, precyzuje: „w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku nieruchomości (`(...)`) określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (`(...)`) przez spadkobiercę”, a zatem w omawianym przypadku jest to data 31 grudnia 2010 r. Ponadto, art. 16 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw wskazuje, że „przepisy ustaw zmienianych w art. 1-3, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.”, przy czym art. 1 cytowanej ustawy nadał aktualne brzmienie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a sprzedaż Pani udziału w nieruchomości w wysokości 1/4 nastąpiła 27 czerwca 2019 r., a zatem po ponad 8 latach od nabycia przez spadkodawcę. Biorąc powyższe wyjaśnienia pod uwagę, stoi Pani na stanowisku, że opisana sprzedaż udziału w nieruchomości nie stanowi źródła przychodu i nie należy jej wykazywać w PIT-39 za 2019 r., a jeżeli została wykazana, zasadnym jest złożenie korekty zmniejszającej kwotę uzyskanego przychodu w zeznaniu PIT-39 za 2019 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1837, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.

W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

Przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.

Zatem, w celu rozstrzygnięcia czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Panią udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w spadku po zmarłym w 2015 r. Pani mężu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie udziału w ww. lokalu mieszkalnym nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie przez spadkodawcę.

Z opisu wniosku wynika, że od 2010 r. lokal mieszkalny był własnością Pani męża. 2 stycznia 2015 r. zmarł Pani mąż, a spadek po nim nabyła Pani wraz z dziećmi.

Zatem, w niniejszej sprawie – w Pani przypadku – pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powinien być liczony od końca 2010 r., tj. roku nabycia lokalu mieszkalnego przez spadkodawcę. Wobec powyższego uznać należy, że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w Pani przypadku upłynął z dniem 31 grudnia 2015 r.

Reasumując, dokonane przez Panią w 2019 r., nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej, odpłatne zbycie udziału 1/4 w lokalu mieszkalnym nie stanowi źródła przychodu, gdyż odpłatne zbycie nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lokalu mieszkalnego przez spadkodawcę. W konsekwencji nie ciążył na Pani obowiązek wykazania przychodu z tej sprzedaży w złożonym zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym (PIT-39).

Odnosząc się do możliwości złożenia korekty deklaracji PIT-39, należy zauważyć, że stosownie do art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji (art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej). Prawo do złożenia korekty istnieje, dopóki zobowiązanie podatkowe nie uległo przedawnieniu. Stosownie do art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Należy wskazać, że korekta jest jednym z uprawnień podatników, w związku z czym każdy podatnik ma prawo złożyć korektę deklaracji, nawet kilkukrotnie. Korektę deklaracji składa się wówczas, gdy następują zmiany w zakresie danych wykazanych w tych deklaracjach (np. po stronie przychodów, kosztów ich uzyskania, zwolnień, odliczeń, wysokości podatku należnego).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pani stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy tylko Pani sytuacji prawnopodatkowej. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych spadkobierców, którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną w swojej sprawie mogą indywidualnie wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie, spełniającym wymogi formalne, o których mowa w przepisach Ordynacji podatkowej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi Pani zastosować się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w `(...)`. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).