0113-KDIPT2-2.4011.242.2022.2.ACZ

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działki nabytej w 2020 r. jest nieprawidłowe, natomiast w zakresie skutków podatkowych sprzedaży pozostałych działek jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 24 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 25 maja 2022 r. oraz pismem złożonym 2 czerwca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami.

Aktem notarialnym z 24 marca 2021 r. Wnioskodawca zawarł przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości:

1. składającej się z pięciu działek ewidencyjnych o nr: …, …, …, … i …, objętych wspólną księgą wieczystą, nabytych na podstawie umowy darowizny z 15 kwietnia 2009 r. oraz umowy przeniesienia własności z 20 lutego 2008 r.,

2. składającej się dwóch działek o nr: … i …, objętych wspólną księgą wieczystą, nabytych na podstawie postanowienia sądu z 30 czerwca 2003 r. o zniesieniu współwłasności, umowy przenoszącej własność z 18 lutego 2004 r. oraz umowy sprzedaży i ustanowienia służebności gruntowej z 17 grudnia 2020 r.,

3. składającej się z jednej działki ewidencyjnej o nr …, nabytej na podstawie umowy darowizny z 15 kwietnia 2009 r.

Działki nr … i nr … oraz nr … stanowią drogę dojazdową do nieruchomości składającej się z działek wymienionych w punkcie 1.

Zgodnie z postanowieniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przedmiotowe działki mają następujące przeznaczenie: nr … – częściowo tereny rolne (R), częściowo tereny dróg publicznych klasy dojazdowej (1.KDd); nr … i nr … – tereny rolne (R); nr …, nr … i nr … – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i pensjonatowa (MN/MP); nr … – częściowo zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i pensjonatowa (MN/MP), częściowo tereny rolne (R); nr … – częściowo zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna i pensjonatowa (MN/MP) i częściowo tereny dróg publicznych klasy dojazdowej (1.KDd). W ewidencji gruntów wszystkie ww. działki ewidencyjne sklasyfikowane są jako grunty orne i łąki.

Działki wskazane powyżej, tj. nr: …, …, …, … i …, zostały nabyte w trakcie trwania małżeństwa do majątku wspólnego małżonków. Nie miały związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. W ramach zarządu majątkiem prywatnym małżonkowie przekazali przedmiotową nieruchomość do majątku prywatnego Wnioskodawcy, co miało miejsce 15 kwietnia 2009 r. Podobna sytuacja miała miejsce w przypadku działki nr …. Z kolei działka nr … została nabyta na podstawie postanowienia Sądu o zniesieniu współwłasności z 30 czerwca 2003 r. oraz umowy przeniesienia własności z 18 lutego 2004 r.

Wszystkie ww. działki stanowią zwartą całość i pierwotnie miały służyć zaspokojeniu własnych potrzeb rodziny Wnioskodawcy. Cel ten nie został zrealizowany.

Wnioskodawca podjął decyzję o sprzedaży wszystkich ww. działek.

W ostatnich latach Wnioskodawca nie dokonywał żadnych transakcji sprzedaży nieruchomości z majątku prywatnego. Dokonywał jednak takich transakcji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Dodatkowo, Wnioskodawca wyjaśnia, że przy nabyciu działek nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Transakcje, w wyniku których nastąpiło nabycie działek nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca nie udostępniał działek będących przedmiotem sprzedaży osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najem, dzierżawa, użyczenie).

W treści umowy przedwstępnej Sprzedający zobowiązał się nie zawierać żadnych umów odnośnie zbycia nieruchomości oraz nie obciążać ich żadnymi ograniczonymi prawami rzeczowymi lub obligacyjnymi. Ponadto, zobowiązał się do przedłożenia przy umowie przyrzeczonej: wypisów z rejestru gruntu, kopii mapy ewidencyjnej, zaświadczenia o braku położenia nieruchomości w obszarze rewitalizacji, o tym czy została podjęta uchwała Rady Gminy w tym zakresie oraz czy nieruchomości są położone na obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji, wypisu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zaświadczenia stwierdzającego czy nieruchomości są przeznaczone do zalesienia; zawrzeć z kupującą umowę sprzedaży nieruchomości, na wniosek kupującej wyrazi w osobnych dokumentach zgody wymagane przez właściwy urząd oraz złoży dodatkowe oświadczenia jakie okażą się konieczne w związku z postępowaniami administracyjnymi.

Kupujący zobowiązał się: podjąć niezbędne czynności w celu uzyskania własnym kosztem i staraniem ostatecznej i prawomocnej decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę o ostatecznej powierzchni użytkowej mieszkalnej wynoszącej nie mniej niż 1 800 m2, zawrzeć ze sprzedającym umowę sprzedaży nieruchomości, zapłacić zadatek, cenę, powiadomić Sprzedającego o uzyskanych decyzjach administracyjnych. Sprzedający udzielił prawa i wyraził zgodę (bez pełnomocnictwa) na dysponowanie nieruchomościami na cele budowlane, w tym do złożenia wniosku i uzyskania decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzielającej pozwolenia na budowę, do uzyskania ostatecznych decyzji lub uzyskania warunków przyłączenia mediów oraz do wszelkich innych czynności potrzebnych do realizowania inwestycji zamierzonej przez Kupującą. Sprzedający udzielił prawa i wyraził zgodę na dysponowanie nieruchomościami na cele budowlane, w tym do złożenia wniosku i uzyskania decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzielającej pozwolenia na budowę, do uzyskania ostatecznych decyzji lub uzyskania warunków przyłączenia mediów oraz do wszelkich innych czynności potrzebnych do realizowania inwestycji zamierzonej przez Kupującą. Sprzedający udzielił prawa i wyraził zgodę na dysponowanie nieruchomościami na cele budowlane, w tym do złożenia wniosku i uzyskania decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzielającej pozwolenia na budowę, do uzyskania ostatecznych decyzji lub uzyskania warunków przyłączenia mediów oraz do wszelkich innych czynności potrzebnych do realizowania inwestycji zamierzonej przez Kupującą. Sprzedający nie udzielił pełnomocnictwa do działania w Jego imieniu, Kupujący we własnym imieniu zamierza uzyskać pozwolenie na budowę. W umowie przedwstępnej nie przewidziano prawa Kupującej do ingerowania w nieruchomości w sposób inny niż uzyskanie dokumentacji niezbędnej do uzyskania pozwolenia na budowę, a nieruchomości mają zostać wydane po zapłacie całej ceny sprzedaży. Kupujący będzie ponosił nakłady finansowe związane z czynnościami podejmowanymi w celu uzyskania pozwolenia na budowę.

Działki nie są wykorzystywane, rośnie na nich trawa okresowo wykaszana.

Działki miały zaspokoić potrzeby mieszkaniowe rodziny Wnioskodawcy, Wnioskodawca wraz z żoną zamierzał wybudować tam dom jednorodzinny, w którym planowali zamieszkać. Z uwagi na rozpad małżeństwa (zakończony rozwodem) plany te nie zostały urzeczywistnione.

W stosunku do działek, które mają stanowić przedmiot sprzedaży, Wnioskodawca nie podjął i nie podejmie przed sprzedażą takich działań jak: wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru stanowiącego przedmiot zbycia na rzecz Kupującego, zmianę przeznaczenia terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania (zabudowy) terenu lub jakichkolwiek innych działań.

W uzupełnieniu wniosku złożonym 25 maja 2022 r. Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami od 1995 r. Forma opodatkowania prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej to aktualnie ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Działki, o których mowa we wniosku, nie stanowią/nie stanowiły składnika majątkowego lub towaru handlowego w działalności gospodarczej Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami. Ww. działki, o których mowa we wniosku, nie stanowiły/nie stanowią składników majątkowych będących środkami trwałymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami.

Do zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży działek, o których mowa we wniosku, dojdzie w 2022 r. Nabywca zgłosił się w odpowiedzi na ogłoszenie o sprzedaży.

Każda z wymienionych we wniosku działek, które Wnioskodawca zamierza sprzedać ma następującą powierzchnię:

· nr … – powierzchnia 0,0990 ha,

· nr … – powierzchnia 0,0886 ha,

· nr … – powierzchnia 0,0855 ha,

· nr … – powierzchnia 0,0600 ha,

· nr … – powierzchnia 0,1493 ha,

· nr … – powierzchnia 0,0309 ha,

· nr … – powierzchnia 0,0145 ha,

· nr … – powierzchnia 0,0036 ha.

W dniu 15 kwietnia 2009 r. doszło do przekazania działek z majątku wspólnego małżonków do majątku osobistego Wnioskodawcy w drodze umowy darowizny. Działka nr … została nabyta do majątku osobistego Wnioskodawcy. Działka nr … została nabyta do majątku wspólnego małżonków.

Działki nie były w żaden sposób wykorzystywane, zostały nabyte w celu budowy domu wraz z małżonką, budowy nie podjęto z uwagi na rozwód.

W dacie sprzedaży działek, o których mowa we wniosku, działki pozostaną niezabudowane.

Przed sprzedażą ww. działek nie będą ponoszone żadne dodatkowe nakłady.

Wnioskodawca nie zna aktualnie dokładnego przeznaczenia środków, prawdopodobnie będą stanowiły zabezpieczenie na starość.

Wnioskodawca nie posiada aktualnie w majątku prywatnym (niezwiązanym z działalnością gospodarczą) innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży, posiada takie nieruchomości w ramach działalności gospodarczej – ich liczba jest zmienna, Wnioskodawca cały czas nabywa i sprzedaje nieruchomości w ramach działalności.

Wnioskodawca nie sprzedawał nieruchomości z majątku prywatnego.

W uzupełnieniu wniosku złożonym 2 czerwca 2022 r. Wnioskodawca wskazał, że działki nr: …, …, …, nabyte zostały na podstawie umowy sprzedaży z 26 czerwca 2003 r. Działka nr … została nabyta jako darowizna 6 lipca 2004 r., akt notarialny Rep. A Nr …. Działka nr … została nabyta 20 lutego 2008 r. na podstawie umowy sprzedaży, akt notarialny Rep. A Nr ….

Umowa darowizny z 15 kwietnia 2009 r. dotyczyła działek nr: …, …, …, ….

Działka nr … została nabyta 18 lutego 2004 r. na podstawie umowy sprzedaży, akt notarialny Rep. A Nr …, do majątku osobistego. Działka nr … została nabyta 17 grudnia 2020 r. na podstawie umowy sprzedaży, akt notarialny Rep. A Nr … i została nabyta do majątku osobistego w celu poszerzenia istniejącej drogi dojazdowej.

Działki nr: …, …, …, …, zostały nabyte w drodze darowizny od współmałżonka 15 kwietnia 2009 r., akt notarialny Rep. A Nr …. W dniu 15 kwietnia 2009 r. doszło do przekazania działek nr: …, …, …, …, z majątku wspólnego do majątku osobistego.

Pytanie

Czy przychód/dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości składającej się z działek ewidencyjnych oznaczonych nr: …, …, …, …, … i … oraz …, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, sprzedaż ww. działek będzie nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na fakt, iż jest to sprzedaż majątku prywatnego oraz nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaży dokonano po upływie 5 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie.

Stanowisko to zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z 17 grudnia 2021 r., w której rozstrzygano ten sam stan faktyczny w zakresie podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o (`(...)`) działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jak wynika z powyższego, aby aktywność podatnika mogła zostać uznana za działalność gospodarczą konieczne jest stwierdzenie, że ma ona m.in. charakter działalności zarobkowej, ponadto posiada cechy zorganizowania i ciągłości.

Dla jednoznacznego ustalenia, czy w analizowanym stanie faktycznym aktywność podatnika posiada ww. cechy, koniecznym jest najpierw ustalenie znaczenia pojęć „działalność zarobkowa”, „prowadzona w sposób zorganizowany”, „prowadzona w sposób ciągły” – czyli dokonanie wykładni przepisu prawa podatkowego.

Na wstępie warto zauważyć, że ustawodawca nie zdefiniował ww. pojęć, co oznacza, że ich znaczenie powinno zostać ustalone przy zachowaniu obowiązujących w prawie reguł wykładni. Przyjmuje się, że podstawową wykładnią prawa podatkowego jest wykładnia językowa. Taka wykładnia została dokonana przez sądy administracyjne i w zasadzie można uznać, że istnieje w tej materii utrwalona linia orzecznicza. W tym miejscu warto zwrócić uwagę na wyrok WSA w Bydgoszczy z 6 października 2009 r. (sygn. akt I SA/Bd 512/09), w którym Sąd stwierdził, że: „przyjmuje się, że działalność wtedy jest zarobkowa, gdy ukierunkowana jest na osiągnięcie dochodu. Istotne jest zatem, by całokształt działalności podmiotu zmierzał do osiągnięcia zysku”. Podobne stanowisko zaprezentował WSA w Łodzi, który w wyroku z 2 kwietnia 2014 r. (sygn. akt I SA/Łd 47/14) stwierdził, że: „Zasadniczymi cechami działalności gospodarczej są: jej zarobkowy charakter, zorganizowanie i ciągłość, a więc ukierunkowanie na osiągnięcie zysku, określony porządek i planowanie działań, a także ich powtarzalność. Takich cech nie ma sprzedaż mienia osobistego, ponieważ nie jest ukierunkowana na osiągnięcie zysku, tylko na uzyskanie ekwiwalentu ekonomicznego ze sprzedaży (co wprawdzie nie wyklucza uzyskania ceny sprzedaży wyższej od ceny zakupu, ale rachunek ekonomiczny nie ma znaczenia zasadniczego), czynności z nią związane nie są uporządkowane według określonego i planowanego, uzasadnionego racjami ekonomicznymi, porządku, wreszcie nie ma cechy powtarzalności (ciągłości)”. Podobnie orzekł WSA w Poznaniu w wyroku z 20 lutego 2013 r. (sygn. akt I SA/Po 904/12).

Zgodnie z poglądami prezentowanymi w literaturze: „W pojęciu organizacji działalności gospodarczej mogą bowiem tkwić różne elementy, poczynając od wykonania podstawowych obowiązków dotyczących rejestracji działalności, zgłoszenia statystycznego, podatkowego i w zakresie ubezpieczeń społecznych, założenia rachunku bankowego, zastosowania wybranej przez przedsiębiorcę lub nakazanej przez prawo formy organizacyjno-prawnej wykonywania tej działalności oraz wystąpienia i uzyskania wymaganego zezwolenia bądź koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej, a także kontaktów handlowych z innymi przedsiębiorcami lub odbiorcami towarów i usług (konsumentami). Każda z tych czynności poświadcza o organizacji działalności gospodarczej, chociaż jednocześnie każda z nich jest wymagana z innych powodów. Należy więc przyjąć, że nie jest działalnością gospodarczą taka zarobkowa działalność (`(...)`), która nie jest wykonywana w sposób zorganizowany w powyższym rozumieniu” („Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej. Komentarz”, Cezary Kosikowski, WP Lexis Nexis, Warszawa 2005, str. 26).

W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że: „Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym to prowadzenie tej działalności w sposób metodyczny, zaplanowany, systematyczny, uporządkowany. O zorganizowanym charakterze działalności zarobkowej może świadczyć ponadto wyodrębnienie istnienia pewnych składników materialnych i niematerialnych służących prowadzeniu tej działalności, czy też przyjęcie przez dany podmiot określonej formy organizacyjno-prawnej i dopełnienie wymogu rejestracji w ewidencji działalności gospodarczej, choć tych okoliczności nie należy uważać za element decydujący o zorganizowanym charakterze prowadzonych działań” (wyrok WSA w Gdańsku z 9 marca 2010 r., sygn. akt I SA/Gd 17/10, podobnie WSA w Białymstoku w wyroku z 10 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Bk 250/14).

Z powyższego jednoznacznie wynika, że o zorganizowanym charakterze działań świadczy działanie w sposób metodyczny, zaplanowany, uporządkowany, a ponadto zazwyczaj prowadzony w oparciu o zespół wyodrębnionych składników materialnych bądź niematerialnych. Ta cecha działalności gospodarczej oznacza podejmowanie szeregu czynności w sposób ciągły, zmierzających do określonego celu. Istotne tu jest nastawienie na kontynuację i powtarzalność – przerwy w działalności nie mają wpływu na spełnienie warunku ciągłości. Ciągłość nie wymaga prowadzenia działalności w sposób nieprzerwany przez dłuższy okres, wystarczy, by czynności były wykonywane z zamiarem ich powtarzania w przyszłości, a powtarzalność ta nie miała charakteru przypadkowego.

Sprzedaż przedmiotowych działek nie została wykonana w ramach działalności gospodarczej, a stanowiła sprzedaż majątku prywatnego. Skoro tak, to zastosowanie znajdą postanowienia art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W analizowanym stanie faktycznym działki, których dotyczy wniosek zostały nabyte wcześniej niż 5 lat przed datą sprzedaży.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Z kolei, jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d) innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

2. zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej ‒ oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

- zarobkowym celu działalności,

- wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

- prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże, brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz, czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

W związku z powyższym, istotne jest również dla aktywności zarobkowej podatnika – mieszczącej się w zakresie zdefiniowanym w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nieistnienie przeszkód określonych w art. 5b ust. 1 ww. ustawy. Aby dana aktywność nie została uznana za działalność gospodarczą, konieczne jest łączne spełnienie tych przesłanek.

Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast w świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z działalności gospodarczej są również:

1. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi

ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników,

których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub

krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych

i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział

w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków

trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Należy zatem zwrócić uwagę również na fakt, że przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

O tym jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i art. 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wymagają jednak aby składnik majątku był przez podatnika wykorzystywany na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód jednego z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma kluczowe znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z planowanym odpłatnym zbyciem nieruchomości stanowiących działki nr: …, …, …, …, …, …, ….

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, działki stanowią zwartą całość i miały zaspokoić potrzeby mieszkaniowe rodziny Wnioskodawcy – Wnioskodawca wraz z żoną zamierzał wybudować tam dom jednorodzinny, w którym planowali zamieszkać. Działki nie miały związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami – nie stanowią/nie stanowiły składnika majątkowego lub towaru handlowego w działalności gospodarczej Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami oraz nie stanowiły/nie stanowią składników majątkowych będących środkami trwałymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy w zakresie obrotu nieruchomościami. Ponadto, Wnioskodawca nie sprzedawał nieruchomości z majątku prywatnego oraz nie posiada aktualnie w majątku prywatnym (niezwiązanym z działalnością gospodarczą) innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

Okoliczności opisane we wniosku wskazują, że planowane przez Wnioskodawcę odpłatne zbycie działek nr: …, …, …, …, …, …, …, nie nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określonej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż w 2022 r. działek nr: …, …, …, …, …, …, …, nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, skutki podatkowe planowanego odpłatnego zbycia działek nr: …, …, …, …, …, …, …, należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Aby zatem stwierdzić, czy w przedmiotowej sprawie planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż w 2022 r. działek nr: …, …, …, …, …, …, …, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy sprzedaż nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych działek.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niewątpliwie już minął w przypadku działek nr: …, …, …, …, …, …, bowiem od końca roku kalendarzowego, w którym te działki zostały nabyte przez Wnioskodawcę, do momentu ich planowanej sprzedaży upłynęło ponad pięć lat.

Zatem, w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Natomiast, w przypadku działki nr … nabytej na podstawie umowy sprzedaży i ustanowienia służebności gruntowej z dnia 17 grudnia 2020 r. stwierdzić należy, że planowana sprzedaż przez Wnioskodawcę w 2022 r. tej działki, będzie stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostanie dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej działki.

Zatem, w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Z kolei zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy:

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Natomiast stosownie do treści art. 22 ust. 6d ww. ustawy:

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy:

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT (podatek od towarów i usług) w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Jak stanowi art. 30e ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek nr: …, …, …, …, …, …, …, w związku z tym, że sprzedaż tych działek nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, nie będzie stanowiła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tego tytułu.

Jednocześnie, planowana przez Wnioskodawcę w 2022 r. sprzedaż działek nr: …, …, …, …, …, …, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem okresu pięciu lat liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie tych działek.

W konsekwencji, planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek nr: …, …, …, …, …, …, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu.

Natomiast, planowana przez Wnioskodawcę w 2022 r. sprzedaż działki nr … nabytej przez Niego w dniu 17 grudnia 2020 r. na podstawie umowy sprzedaży i ustanowienia służebności gruntowej, będzie stanowić źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy, ponieważ zostanie dokonana przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej działki.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana wyroków sądów tutejszy organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia podanym przez Pana w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).