Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 19 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 czerwca 2022 r. (wpływ 3 czerwca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W ramach nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od 1 stycznia 2022 r. została wprowadzona ulga PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-0 dla seniorów. Pracujący seniorzy, którzy czasowo zrezygnują z pobierania emerytury będą zwolnieni z podatku dochodowego do 85 582 zł. Z ulgi mogą skorzystać kobiety powyżej 60 roku życia, jeżeli nie otrzymują, mimo nabycia uprawnienia, m.in. uposażenia przysługującego sędziemu w stanie spoczynku.

Od `(...)` 2006 r. (data powołania przez Prezydenta RP na urząd sędziego Sądu Okręgowego) pełni Pani obowiązki sędziego Sądu Okręgowego. `(...)` lutego 2022 r. ukończyła Pani 60-ty rok życia. Mimo nabycia uprawnień do przejścia w stan spoczynku, nie złożyła Pani stosownego wniosku i nadal pełni obowiązki sędziego. Wyżej wymienione okoliczności są bezsporne. Jest również bezsporne, że od wynagrodzenia otrzymanego z tytułu pełnienia funkcji sędziego nie są odprowadzane składki na ubezpieczenie zdrowotne. Otrzymuje Pani wyłącznie wynagrodzenie wynikające z tytułu wykonywanej pracy sędziego.

W Pani ocenie, intencją ustawodawcy było, aby przychód sędziego, spełniającego kryteria wieku i pozostającego w zatrudnieniu, był również objęty ulgą PIT-0. W przeciwnym wypadku sędziowie, jako odrębna kategoria zawodowa oraz przez charakter pobieranego przez nich uposażenia, nie byliby wymienieni w przepisie. Tymczasem z treści przepisu wynika, że z ulgi mogą skorzystać kobiety powyżej 60-tego roku życia, jeżeli nie otrzymują, mimo nabycia uprawnień, uposażenia przysługującego sędziemu w stanie spoczynku. Zwraca Pani uwagę, że możliwość skorzystania z ulgi w przypadku sędziów nie jest obwarowana żadnymi ograniczeniami. Oczywistym jest, że uposażenie przysługujące sędziemu w stanie spoczynku przysługuje od dochodów, od których nie jest odprowadzana składka na ubezpieczenie społeczne.

W uzupełnieniu wniosku wskazała Pani, że ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zamierza skorzystać od … lutego 2022 r. (to jest od dnia ukończenia 60 lat) do 31 grudnia 2022 r. (to jest przez pozostałą część roku, od momentu osiągnięcia wieku emerytalnego 60 lat). Od Pani wynagrodzenia nie są odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne na podstawie art. 91 § 9 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych, zgodnie z którym od wynagrodzenia sędziów nie odprowadza się składek na ubezpieczenie społeczne. W przedmiotowym okresie posiada Pani uprawnienie, ale mimo nabycia uprawnienia nie złożyła Pani wniosku o przejście w stan spoczynku (uposażenie przysługujące w stanie spoczynku lub uposażenie rodzinnego, o którym mowa w ustawie Prawo o ustroju sądów powszechnych). W okresie będącym przedmiotem zapytania nie otrzymywała Pani, nie otrzymuje i nie będzie otrzymywać żadnego ze świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pani przychody w okresie będącym przedmiotem zapytania przekroczą kwotę 85 528 zł.

Doprecyzowała Pani, że przez sformułowanie, że „ nadal pełni Pani obowiązki sędziego” należy rozumieć, że w dalszym ciągu łączy Panią z pracodawcą stosunek służbowy na podstawie powołania, z którego osiąga Pani wynagrodzenie.

Pytanie

Czy sędziemu, który osiągnął wiek 60 lat (kobieta), nie złożył wniosku o przejście w stan spoczynku, w związku z czym nie pobiera uposażenia wynikającego z przejścia w stan spoczynku i nadal pracuje w charakterze sędziego, przysługuje ulga PIT-0 dla seniora?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są m.in. przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy (`(...)`), otrzymywane przez podatnika po ukończeniu 60 roku życia w przypadku kobiety (`(...)`) do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje m.in. (`(...)`) uposażenia przysługującego w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego, o którym mowa w ustawie Prawo o ustroju sądów powszechnych. Pani pracodawca stoi na stanowisku, że z powodu braku spełnienia jednego z warunków, to jest niepodlegania ubezpieczeniowym społecznym, ulga ta nie przysługuje sędziom w odniesieniu do przychodu osiąganego z racji zajmowania stanowiska sędziowskiego.

W Pani ocenie mamy tu do czynienia z oczywistą omyłką ustawodawcy. Brak jest bowiem racjonalnych przesłanek, aby pozbawiać sędziów tej ulgi, skoro jej ratio legis stanowi zachęcenie pracowników osiągających wiek emerytalny do nieprzechodzenia na emeryturę i dalszego pozostawania w stosunku pracy. Nadto przepis ten zawiera wewnętrzną sprzeczność, bowiem wymienia uposażenie sędziowskie, a jednocześnie jako warunek skorzystania z ulgi wskazuje podleganie ubezpieczeniom społecznym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłami przychodów są stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z art. 12 ust. 7 ww. ustawy wynika, że:

Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Z przedstawionego przez Panią opisu stanu faktycznego wynika, że od 27 kwietnia 2006 r. pełni Pani obowiązki sędziego Sądu Okręgowego. 21 lutego 2022 r. ukończyła Pani 60 lat. Mimo nabycia uprawnień do przejścia w stan spoczynku, nie złożyła Pani stosownego wniosku i nadal pełni obowiązki sędziego. Od Pani wynagrodzenia nie są odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne na podstawie art. 91 § 9 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych. Pani przychody w okresie będącym przedmiotem zapytania przekroczą kwotę 85 528 zł.

Pani wątpliwość budzi kwestia, czy sędzia czynny, który ukończył 60 lat, może skorzystać z „ulgi dla pracujących seniorów” w myśl art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 65 ustawy z 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2072):

§ 1. Stosunek służbowy sędziego nawiązuje się po doręczeniu mu aktu powołania.

§ 2. Sędzia powinien zgłosić się w celu objęcia pierwszego stanowiska w ciągu czternastu dni od dnia otrzymania aktu powołania.

§ 3. W razie nieusprawiedliwionego nieobjęcia pierwszego stanowiska sędziowskiego w terminie określonym w § 2, powołanie traci moc; okoliczność tę stwierdza Minister Sprawiedliwości.

Zgodnie z art. 69 § 1, § 1b, § 2b i § 3 ww. ustawy:

§ 1. Sędzia przechodzi w stan spoczynku z dniem ukończenia 65 roku życia, chyba że nie później niż na sześć miesięcy i nie wcześniej niż na dwanaście miesięcy przed ukończeniem tego wieku oświadczy Krajowej Radzie Sądownictwa wolę dalszego zajmowania stanowiska i przedstawi zaświadczenie stwierdzające, że jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków sędziego, wydane na zasadach określonych dla kandydata na stanowisko sędziowskie.

§ 1b. Krajowa Rada Sądownictwa może wyrazić zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego, jeżeli jest to uzasadnione interesem wymiaru sprawiedliwości lub ważnym interesem społecznym, w szczególności jeśli przemawia za tym racjonalne wykorzystanie kadr sądownictwa powszechnego lub potrzeby wynikające z obciążenia zadaniami poszczególnych sądów. Uchwała Krajowej Rady Sądownictwa jest ostateczna. W przypadku niezakończenia postępowania związanego z dalszym zajmowaniem stanowiska sędziego po ukończeniu przez niego wieku, o którym mowa w § 1, sędzia pozostaje na stanowisku do czasu zakończenia tego postępowania.

§ 2b. Sędzia będący kobietą przechodzi na swój wniosek w stan spoczynku po ukończeniu 60 lat, niezależnie od okresu przepracowanego na stanowisku prokuratora lub sędziego.

§ 3. W razie wyrażenia przez Krajową Radę Sądownictwa zgody, o której mowa w § 1b, sędzia może zajmować stanowisko nie dłużej niż do ukończenia 70 roku życia. Sędzia ten może przejść w stan spoczynku za trzymiesięcznym uprzedzeniem, składając odpowiednie oświadczenie Krajowej Radzie Sądownictwa. Okres uprzedzenia ulega wydłużeniu o przysługujący sędziemu urlop wypoczynkowy niewykorzystany do końca okresu uprzedzenia. Na wniosek sędziego Krajowa Rada Sądownictwa może udzielić zgody na przejście w stan spoczynku przed upływem okresu uprzedzenia.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na art. 91 § 9 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych, zgodnie z którym:

Od wynagrodzenia sędziów nie odprowadza się składek na ubezpieczenie społeczne.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, otrzymane przez podatnika po ukończeniu 60 roku życia w przypadku kobiety i 65. roku życia w przypadku mężczyzny, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje:

a) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników,

b) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 586 i 2320),

c) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 723 i 2320),

d) emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 291, 353, 794, 1621 i 1981),

e) świadczenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4a,

f) uposażenia przysługującego w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego, o których mowa w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2072 oraz z 2021 r. poz. 1080 i 1236);

W myśl art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 44 tejże ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

W ramach „Polskiego Ładu” wprowadzono przepisy dla osób, które pomimo osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego nadal pozostają aktywne zawodowo i nie pobierają świadczeń emerytalno-rentowych, zwane potocznie „ulgą dla pracujących seniorów”, która obowiązuje od 1 stycznia 2022 r. i ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od tego dnia. Ulga ta wynika z wyżej zacytowanego już art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uprawnionymi do korzystania z tego przywileju podatkowego są kobiety po ukończeniu 60 roku życia i mężczyźni po ukończeniu 65 roku życia pod warunkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskania objętych zwolnieniem przychodów. Analizowany przepis przewiduje zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów osiągniętych przez te osoby ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 ust. 8 ww. ustawy, z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27 (według skali podatkowej), art. 30c (tzw. podatek liniowy, w wysokości 19%) albo art. 30ca (opodatkowanie stawka 5%, ulga IP Box) albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Zwolnienie to jest limitowane – dotyczy bowiem przychodów w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Aby korzystać z omawianego zwolnienia, podatnik nie może również otrzymywać, mimo nabycia uprawnienia, świadczeń wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc powyższe na grunt przedstawionego przez Panią opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że Pani (kobieta powyżej 60 roku życia, sędzia sądu okręgowego, otrzymująca przychody ze stosunku służbowego i z tego tytułu osiągająca wynagrodzenie, od którego nie odprowadza się składek na ubezpieczenie społeczne) – nie może skorzystać z „ulgi dla pracującego seniora”. Nie spełnia bowiem Pani podstawowego kryterium – podlegania z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1009). Jak bowiem wskazała Pani w opisie sprawy: „od Pani wynagrodzenia nie są odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne na podstawie art. 91 § 9 ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych”. Zatem pomimo spełnienia pozostałych warunków – wobec braku spełnienia kryterium podlegania z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych – nie może Pani skorzystać z „ulgi dla pracujących seniorów”.

Tym samym, Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywoła skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji będzie pokrywał się z opisem stanu faktycznego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).