0113-KDIPT2-1.4011.260.2022.2.MAP

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 maja 2022 r. (wpływ 10 maja 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się Pan wykonywaniem balustrad. Ewidencję księgową prowadzi Pan w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Miejscem wykonywania działalności ma być nieruchomość, która należy do Pana teściów. Na podstawie umowy użyczenia ma Pan prawo do nieodpłatnego używania całego lokalu, jednakże jest Pan zobowiązany do ponoszenia kosztów jego utrzymania, w tym m.in. podatku od nieruchomości, czynszu i innych mediów. W dowodach wpłaty na podatek od nieruchomości i media widnieje imię i nazwisko Pana teścia.

W piśmie z dnia 10 maja 2022 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku dodał Pan, że umowa nieodpłatnego użyczenia nieruchomości zostanie zawarta w formie pisemnej. Z umowy wynika, że jest Pan obciążony opłatą za podatek od nieruchomości (gruntu), energię elektryczną, gaz, wodę oraz opłaty komunalne. W umowie jest zapis o zwróceniu nieruchomości w stanie niepogorszonym. Umowa nieodpłatnego użyczenia zostanie zawarta na czas nieokreślony. Przedmiotem umowy użyczenia będzie nieruchomość stanowiąca ogrodzony samodzielny budynek. Przewidywany okres korzystania z nieruchomości to cały okres prowadzenia działalności. Wydatki na inne media to: energia elektryczna, opłaty za wodę, gaz, opłaty komunalne. W nieruchomości wykonywane byłby prace związane z wykonywanymi wyrobami czyli balustrady, bramy. Aby osiągać, zachowywać, bądź zabezpieczyć przychody potrzebuje Pan miejsca, które będzie wykorzystywał na potrzeby działalności gospodarczej. Dzięki nieodpłatnemu użyczeniu wspomnianej nieruchomości, będzie możliwe dalsze prowadzenie i rozwijanie działalności gospodarczej. Tym samym, wnoszenie stosownych opłat, zgodnie z umową nieodpłatnego użyczenia służy prowadzeniu działalności gospodarczej. Przychody z prowadzonej działalności gospodarczej są opodatkowane wg podatku liniowego 19%.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 10 maja 2022 r.)

Czy na podstawie nieodpłatnego użyczenia ma Pan prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodu wydatków tj.: podatek od nieruchomości (grunt), opłaty za wodę, energię elektryczną, opłaty komunalne?

Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku z 10 maja 2022 r.)

Pana zdaniem, wydatki związane z podatkiem od nieruchomości i gruntu, opłaty za wodę, energię elektryczną i opłaty komunalne mogą być zaliczone w koszty podatkowe, na podstawie zawartej umowy użyczenia, zgodnie z art. 22 ust 1 o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.):

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

· pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu

· być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

· nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

· być właściwie udokumentowany.

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Ustawodawca, posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika przyporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę pojęcia ,,koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod tym wszakże warunkiem, że wykaże, że poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Zależność między poniesionymi w danym czasie kosztami, a możliwością uzyskania w przyszłości z tego tytułu przychodu trzeba zatem rozpatrywać na podstawie adekwatnego związku przyczynowego. Przy kwalifikowaniu określonych wydatków poczynionych przez podatnika do kosztów podatkowych należy jednocześnie brać pod uwagę przeznaczenie wydatku (jego celowość), jak też potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu podatnika.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu każdorazowo spoczywa na podatniku.

Użyczenie jest umową, przez którą użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Istotą tej umowy jest jej bezpłatny charakter, co oznacza, że biorący w używanie nie ma obowiązku dokonywania żadnych świadczeń i opłat na rzecz dającego do bezpłatnego używania.

Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 z późn. zm.):

Przez umowę użyczenia, użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Umowa użyczenia może być zawarta w dowolnej formie.

W myśl art. 712 ww. Kodeksu:

Jeżeli umowa nie określa sposobu używania rzeczy, biorący może rzeczy używać w sposób odpowiadający jej właściwościom i przeznaczeniu. Bez zgody użyczającego biorący nie może oddać rzeczy użyczonej osobie trzeciej do używania.

Przepis art. 713 ww. ustawy, stanowi z kolei, że:

Biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej.

Używającego można obciążyć zatem obowiązkiem regulowania określonych należności, np. opłat za zużycie wody, energii, gazu lub też drobnych remontów. Jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia. Jeżeli jednak działał zgodnie ze swoimi obowiązkami, może żądać zwrotu uzasadnionych wydatków i nakładów wraz z ustawowymi odsetkami oraz zwolnienia od zobowiązań, które zaciągnął przy prowadzeniu sprawy (art. 753 § 2 Kodeksu cywilnego).

Jak z powyższego wynika, strony umowy użyczenia mogą określić np. zakres prac, które może wykonać biorący rzecz do używania w celu przystosowania do potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej ewentualnie wskazać, kogo faktycznie obciążają koszty związane z wykonaniem tych prac, bądź inne koszty związane z jej utrzymaniem. Tym samym przedsiębiorcy, którzy korzystają nieodpłatnie z cudzych rzeczy, mogą zaliczać w ciężar kosztów uzyskania przychodów – w oparciu o stosowną umowę – wydatki związane z utrzymaniem nieruchomości w stanie niepogorszonym.

Ze złożonego wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, w ramach której zajmuje się Pan wykonywaniem balustrad. Przychody z prowadzonej działalności gospodarczej są opodatkowane wg podatku liniowego 19%. Ewidencję księgową prowadzi Pan w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Miejscem wykonywania działalności ma zostać nieruchomość, która należy do Pana teściów. Na podstawie umowy użyczenia ma Pan prawo do nieodpłatnego używania całego lokalu, jednakże jest Pan zobowiązany do ponoszenia kosztów jego utrzymania, w tym m.in. podatku od nieruchomości, czynszu i innych mediów. Z umowy wynika, że jest Pan obciążony opłatą za podatek od nieruchomości i gruntu, za energię elektryczną, za gaz, za wodę oraz za opłaty komunalne. Wydatki na inne media to: energia elektryczna, opłaty za wodę, gaz, opłaty komunalne. Wnoszenie stosownych opłat, zgodnie z umową nieodpłatnego użyczenia służy prowadzeniu działalności gospodarczej.

Mając na względzie treść cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, że wskazane we wniosku wydatki dotyczące: podatku od nieruchomości (gruntu), opłat za wodę, energię elektryczną, oraz opłat komunalnych, związanych z utrzymaniem nieruchomości wykorzystywanej na podstawie umowy użyczenia na potrzeby prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności, o ile faktycznie są przez Pana ponoszone oraz zostaną właściwie udokumentowane.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie tylko i wyłącznie w zakresie sprawy objętej pytaniem. A zatem, nie odnosi się do innych kwestii zawartych w opisie sprawy oraz we własnym stanowisku, które nie były przedmiotem zapytania.

Ponownego podkreślenia wymaga jednak, że warunkiem zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest faktyczne istnienie związku wydatku z działalnością gospodarczą jako źródłem przychodu, a obowiązek jednoznacznego wykazania istnienia tego związku - każdorazowo spoczywa na podatniku. W szczególności wykazanie tego związku nie leży w kompetencji Organu interpretacyjnego.

Dodatkowo, niniejsza interpretacja nie odnosi się do kwestii oceny prawidłowości dokumentowania przez Pana ponoszonych wydatków, do której nie mają zastosowania przepisy określone w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540,ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).