Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 kwietnia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 4 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 czerwca 2022 r. (wpływ 22 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prosi Pan o wyrażenie zgody na odliczenie w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne w PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-37 za 2021 r. kwoty (…) zł za Pana pobyt na rehabilitacji uzdrowiskowej w sanatorium od (…) grudnia 2021 r. do (…) stycznia 2022 r.

Posiada Pan orzeczenie o niepełnosprawności – umiarkowane.

Ponieważ wszystkie sprawy związane z pobytem w sanatorium załatwiała Pana żona, nie zwrócił Pan uwagi, że faktura za pobyt Pana i żony jest na jednej fakturze na żonę. Prosili Państwo o korektę faktury, ale uzdrowisko poinformowało, że korekty nie może zrobić, ponieważ żona robiła rezerwację i zaliczka na poczet pobytu była na żonę.

Informuje Pan, że posiada Pan wspólne konto bankowe, na które wpływają emerytury Pana i żony. Prowadzą Państwo wspólne gospodarstwo domowe, wspólnie rozliczają się z podatku. Opłata została przelana z Państwa wspólnego konta. Dlatego wyjaśnia Pan, że kwota (…) zł została przelana ze wspólnego konta, czyli koszt za Pana pobyt, pokrył Pan ze swojej emerytury.

Na dowód, że odbył Pan rehabilitację w uzdrowisku posiada Pan kartę informacyjną pobytu pacjenta od (…) grudnia 2021 r. do (…) stycznia 2022 r.

Wystąpił Pan z pismem do Urzędu Skarbowego o zgodę na odliczenie kwoty (…) zł na cele rehabilitacyjne, ale otrzymał Pan informację, że musi Pan wystąpić do KIS o wydanie interpretacji indywidualnej.

Pytanie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy przysługuje Panu prawo skorzystania z ulgi podatkowej – wydatki na cele rehabilitacyjne – pobyt w sanatorium od (…) grudnia 2021 r. do (…) stycznia 2022 r.?

Pana stanowisko w sprawie (sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

W Pana ocenie, może Pan skorzystać z ulgi podatkowej – wydatki na cele rehabilitacyjne za Pana pobyt na rehabilitacji uzdrowiskowej w sanatorium od (…) grudnia 2021 r. do (…) stycznia 2022 r. – ma Pan orzeczenie o niepełnosprawności umiarkowane.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zostały wymienione w art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7 i 7b-7g tego artykułu.

Na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 5 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

5. odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;

6. odpłatność za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym.

Stosownie do art. 26 ust. 7d przywołanej ustawy:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Przy czym, jak stanowi art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b) znaczny stopień niepełnosprawności;

2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy albo

b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Ponadto według art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Art. 26 ust. 13a cytowanej ustawy stanowi natomiast, że:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Warunkiem zastosowania ulgi rehabilitacyjnej jest również odpowiednie udokumentowanie poniesionych wydatków. W myśl bowiem art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że jest Pan osobą niepełnosprawną posiadającą orzeczenie o stopniu niepełnosprawności umiarkowanym. W okresie od (…) grudnia 2021 r. do (…) stycznia 2022 r. przebywał Pan na rehabilitacji uzdrowiskowej w sanatorium. Ponieważ wszystkie sprawy związane z pobytem w sanatorium załatwiała Pana żona, faktura za pobyt Pana i żony została wystawiona na imię i nazwisko Pana żony.

Należy zaznaczyć, że katalog wydatków zawartych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione.

W ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczeniu podlegają między innymi wydatki poniesione na odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym oraz za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych. Wysokość tych wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z których wynika kto poniósł wydatek, w jakiej wysokości i na jaki cel. Dokumentem takim może być niewątpliwie faktura, jednak aby podatnik mógł skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, z posiadanych faktur musi wynikać, że to on poniósł ten wydatek.

Natomiast jak wynika z informacji zawartych we wniosku, nie dysponuje Pan dokumentem potwierdzającym poniesienie przez Pana wydatku, a więc nie spełnia Pan jednego z kryterium warunkującego możliwość skorzystania z ulgi. Braku tego warunku nie konwaliduje fakt poniesienia wydatku ze wspólnego konta, w sytuacji gdy został udokumentowany fakturą wystawioną na Pana żonę. Nie posiada Pan bowiem dokumentu potwierdzającego, że to Pan jest kupującym.

Ze wskazanych przepisów wynika bezspornie, że jeżeli podatnik chce skorzystać z ulgi, która jest jego uprawnieniem a nie obowiązkiem, musi spełnić wszystkie wymagane przepisami warunki.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że nie ma Pan prawa do odliczenia, w ramach ulgi rehabilitacyjnej, wskazanej w art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych za pobyt na rehabilitacji uzdrowiskowej, o których mowa we wniosku. Wysokość ww. wydatków – stosownie do art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ustala się na podstawie dokumentu zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty, natomiast z opisu sprawy wynika, że Pan takiego dokumentu nie posiada (faktura jest wystawiona na imię i nazwisko Pana żony). Nie został zatem spełniony warunek udokumentowania wydatku (nie posiada Pan dokumentu potwierdzającego, że jest Pan kupującym). Wydatek, który nie został prawidłowo udokumentowany, nie może być odliczony przez Pana w ramach ulgi rehabilitacyjnej w zeznaniu podatkowym PIT-37 składanym za 2021 r.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).