Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 lutego 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 22 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 maja 2022 r. (wpływ 2 czerwca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2021 roku Wnioskodawczyni zakupiła laptop. Korzysta z ulgi rehabilitacyjnej i chciałaby odliczyć od podatku kupiony laptop.

Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną ze znacznym stopniem niepełnosprawności z opieką. Ma niedowład kończyn dolnych po przebytej chorobie (…). Porusza się o kulach i aparatach ortopedycznych, oraz korzysta z wózka inwalidzkiego; skutkiem choroby jest również (`(...)`).

Z wiekiem nasiliły się również inne choroby jak (`(...)`), co powoduje dolegliwości bólowe. Wnioskodawczyni jest osobą samotną, zakupiony laptop wykorzystywany jest wyłącznie przez Wnioskodawczynię i dla potrzeb Wnioskodawczyni. Mieszka z dala od centrum miasta (ok. 2 km), przez co ma ograniczony dostęp do instytucji takich jak urzędy, bank, przychodnia, apteka, czy instytucji kulturalnych.

Wnioskodawczyni ma problemy z wchodzeniem po schodach, robieniem zakupów. Komunikacja miejska jest w powijakach i nieprzystosowana dla osób niepełnosprawnych.

Wnioskodawczyni ma również ograniczone kontakty towarzyskie z powodu niepełnosprawności. Laptop i dostęp do Internetu ułatwia Wnioskodawczyni wykonywanie wielu, podstawowych czynności życiowych, pozwala również na częściowe uczestnictwo w życiu społecznym.

Przez internet Wnioskodawczyni robi przelewy, rozliczenia podatkowe, zakupy, pozyskuje wiele różnych, niezbędnych informacji i może kontaktować się z różnymi instytucjami czy nawet ze znajomymi. Laptop jest dla Wnioskodawczyni narzędziem, które w pewnym sensie niweluje występujące bariery w komunikowaniu.

Wnioskodawczyni posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności z opieką, dokumentację medyczną, zaświadczenie od lekarza specjalisty o stanie zdrowia ze wskazaniem na zakup laptopa, jako likwidację barier w komunikowaniu.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowana podała, co następuje.

Wniosek dotyczy roku podatkowego roku 2021, składanego w 2022 roku.

W okresie, którego dotyczy wniosek , tj. w roku 2021 oraz 2022 Wnioskodawczyni otrzymywała dochody podlegające opodatkowaniu z tytułu emerytury.

W orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności wskazano datę powstania niepełnosprawności od dnia 7 lutego 2015 roku i ma charakter stały. Zakup laptopa nastąpił po otrzymaniu na stałe znacznego stopnia niepełnosprawności.

Laptop:

a) ma związek z rodzajem niepełnosprawności Wnioskodawczyni, tj. trudności w poruszaniu się – chodzi o kulach i aparatach ortopedycznych oraz na wózku inwalidzkim, utrudniony dostęp do różnych instytucji,

b) jest używany wyłącznie przez Wnioskodawczynię i dla potrzeb Wnioskodawczyni, gdyż mieszka sama i w celu ułatwienia czynności życiowych, dokonywanie przelewów, robienie zakupów, kontaktowanie się z instytucjami, urzędami,

c) laptop nie posiada cech wyróżniających go od innego sprzętu tego typu, ale jest Wnioskodawczyni niezbędny i stał się narzędziem, bez którego nie byłaby w stanie funkcjonować i żyć.

Wnioskodawczyni posiada dokument – fakturę potwierdzającą zakup laptopa. Faktura zawiera wszystkie dane dotyczące osoby Wnioskodawczyni, dane firmy, która sprzedała jej laptop dnia 6 maja 2021 r. oraz wartość laptopa na kwotę: 3.699,00 zł.

Na laptop Wnioskodawczyni otrzymałam dofinansowanie ze środków PEFRON na wniosek złożony do PCPR. Kwota dofinansowania wynosi 1.500,00 zł. i zostało to opisane na fakturze. Do ewentualnego rozliczenia pozostałaby kwota 2.199,00 zł.

Pozostała kwota 2.199,00 zł nie została Wnioskodawczyni zwrócona w żaden inny sposób.

Kwota 2.199,00 zł, którą Wnioskodawczyni chciałaby rozliczyć w rozliczeniu podatkowym nie została zaliczona do kosztów uzyskania przychodu, ponieważ Wnioskodawczyni nie jest płatnikiem podatku liniowego ani zryczałtowanego podatku dochodowego.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni może w rozliczeniu rocznym odliczyć zakup laptopa w ramach ulgi rehabilitacyjnej?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna mieć możliwość odliczenia pozostałej części w kwocie 2.199,00 zł w rocznym rozliczeniu podatkowym, w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Wnioskodawczyni jest osobą samotną, w podeszłym wieku, borykającą się z problemami osoby ze znacznym stopniem niepełnosprawności. Laptop jest wykorzystywany wyłącznie przez Wnioskodawczynię, służy jej do załatwiania wielu niezbędnych, życiowych spraw, tj. przelewy, zakupy, załatwianie spraw w różnych urzędach, a także ułatwia utrzymywanie kontaktów towarzyskich, dzięki czemu nie czuję się całkowicie wykluczona ze społeczeństwa. Szczególnie trudna jest dla Wnioskodawczyni pora zimowa. Wtedy w ogóle rzadko wychodzi z domu ze względu na trudne warunki atmosferyczne. Dzięki komputerowi nie czuje się zamknięta w czterech ścianach. To także jest w pewnym sensie rehabilitacja chociażby dla zdrowia psychicznego, gdy jest się od kogoś całkowicie zależnym, powoduje to stany depresyjne i może doprowadzić do choroby psychicznej.

Komputer jest Wnioskodawczyni niezbędny i stał się narzędziem w likwidacji barier w komunikowaniu się, bez którego nie byłaby w stanie funkcjonować i żyć.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 przywołanej ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b – 7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Mając na względzie przywołane przepisy należy stwierdzić, że określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że można zaliczyć do nich tylko i wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne, mające cechy sprzętu, urządzeń czy narzędzi o charakterze szczególnym (niestandardowym), konieczne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Do oceny przydatności tego sprzętu w rehabilitacji pomocne będzie oparcie się na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia konkretnej osoby niepełnosprawnej i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W myśl art. 26 ust. 7d cytowanej ustawy:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Jak wynika zaś z art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 40 lit. g ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105), zwanej dalej ustawą zmieniającą:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b) znaczny stopień niepełnosprawności;

2. II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy albo

b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Natomiast, według postanowień art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Podkreślenia wymaga również, że na gruncie art. 70 ust. 1 pkt 1 ustawy zmieniającej:

Przepisy ustaw zmienianych w art. 1 (…) stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r., z wyjątkiem (…) art. 26 (…) ust. 7f pkt 1 lit. aa (…), które mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cyt. ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2021 roku Wnioskodawczyni zakupiła laptop. Zakup laptopa nastąpił po otrzymaniu na stałe znacznego stopnia niepełnosprawności. Laptop nie posiada jednak cech wyróżniających go od innego sprzętu tego typu.

Rozpatrując czy wydatek poniesiony na zakup komputera (laptopa) podlega odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej należy wskazać, że w myśl art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione.

Należy również pokreślić, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

Mając powyższe na względzie należy podkreślić, że każdy wydatek musi być rozpatrywany indywidualnie i w odniesieniu do konkretnego podatnika, który zamierza skorzystać z odliczenia. Zaakcentować należy, że określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne – mające cechy sprzętu, urządzeń i narzędzi indywidualnych, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiającej tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisach wynika zatem, że:

· pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,

· zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,

· cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

Podkreślić zatem należy, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe urządzenia i doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku urządzenia, powoduje, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, są w niej wykorzystywane i stają się również urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, wspomagających rehabilitację, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić jednak należy, że z pewnością zakupiony przez Wnioskodawczynię laptop jest pomocny w życiu codziennym i korzystnie wpływa na funkcjonowanie Wnioskodawczyni, jednak jest to ogólnodostępne urządzenie techniczne i mieści się w kategorii dóbr powszechnego użytku, z których w zwykły sposób korzystać może ogół osób, niezależnie od faktu ewentualnej niepełnosprawności. W sytuacji zatem, gdy zakupiony przez Wnioskodawcę laptop nie wyróżnia się jakimiś indywidualnymi cechami związanymi z jej rodzajem niepełnosprawności, to nie spełnia on kryteriów „indywidualnego sprzętu” niezbędnego w rehabilitacji oraz ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz uregulowania prawne, stwierdzić należy, że poniesiony przez Wnioskodawczynię wydatek na zakup laptopa nie może zostać odliczony w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 3 i ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnośnie do dokumentów źródłowych, tutejszy Organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny dokumentów źródłowych, ani wskazywania jakie dokumenty źródłowe należy załączać.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).