Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 maja 2022 r. (data wpływu 28 maja 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego:

W. (dalej: „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą od `(...)`2015 roku w zakresie pisania, modyfikowania, badania, dokumentowania i wspomagania oprogramowania, włączając pisanie zleceń sterujących programami dla użytkowników (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem oraz PKD 72.19.Z Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych). Wnioskodawca korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) (tzw. podatek liniowy). W ramach działalności Wnioskodawca świadczy przede wszystkim usługi związane z wytwarzaniem nowego oprogramowania (programów komputerowych) lub ulepszania istniejącego oprogramowania na rzecz różnych podmiotów (dalej: „Kontrahentów”). Przedmiotowe usługi Wnioskodawca świadczy osobiście w ramach własnej działalności gospodarczej. Usługi wykonywane są bez nadzoru i kierowania ze strony zamawiającego, jedynie przy uwzględnieniu wskazówek i uwag, które są niezbędne dla osiągnięcia zamierzonych przez Kontrahentów celów. Świadczone usługi programistyczne wykonywane są przez Wnioskodawcę na terytorium Polski, na zasadzie pracy osobistej w biurze bądź pracy zdalnej na rzecz Kontrahenta. Wnioskodawca ma pełną dowolność wyboru miejsca i czasu wykonywania prac. Może być co jakiś czas zobowiązany do stawienia się w siedzibie Kontrahenta w celu prezentacji efektów dotychczasowych prac (demonstracji oprogramowania) oraz ustalenia zakresu i planu dalszych prac. Kontrahenci mają swoje siedziby w Polsce albo poza granicami Polski. Wykonując czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Współpraca z poszczególnymi podmiotami trwa od kilku tygodni do kilkunastu miesięcy, w zależności od rodzaju projektu. Wnioskodawca posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy, stosownie do art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o PIT. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402). Wnioskodawca oświadcza, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego. Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencyjnego rozliczenia za rok 2019 oraz kolejne lata. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy, polega na:

‒ projektowaniu oprogramowania i programowaniu,

‒ tworzeniu, poprzez pisanie kodu źródłowego, od podstaw autorskiego oprogramowania komputerowego,

‒ budowie modeli statystycznych oraz ekonometrycznych w formie oprogramowania komputerowego,

‒ ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania/systemu na podstawie kodu źródłowego (działalność w obszarze IT),

‒ utrzymywaniu i obsłudze istniejącego oprogramowania poprzez podnoszenie precyzyjności działania oprogramowania i naprawę ewentualnych błędów (działalność w obszarze IT),

‒ tworzeniu autorskiego oprogramowania służącego automatyzacji lub zastąpienia pracy ludzkiej w oparciu o technologie Azure Machine Learning (uczenie maszynowe) oraz algorytmy optymalizacyjne;

‒ wytwarzaniu nowych narzędzi programistycznych analizujących ruch użytkownika oraz wykonywane przez niego akcje do analizy i walidacji działania stworzonych modeli Machine Learning (uczenie maszynowe) oraz algorytmów optymalizacyjnych (działalność w obszarze IT);

‒ tworzeniu autorskiego oprogramowania służącego do analizy danych m.in. w sektorze medycznym, finansowym, HR, ubezpieczeniowym, logistycznym, informatycznym i technologicznym korzystających z oprogramowania typu e-commerce oraz CMS;

‒ tworzeniu autorskiego oprogramowania optymalizującego procesy rekomendacyjne i analityczne.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności, osobiście tworzy, rozwija i ulepsza programy komputerowe na zlecenie Kontrahentów. W zależności od przedmiotu umowy, Wnioskodawca przykładowo przygotowuje:

‒ innowacyjną aplikację na zlecenie jednego z największych banków w Europie. Bank ten chciał stworzyć uniwersalną aplikację do bankowości internetowej z możliwością dodawania kont z innych banków oraz dodatkowym funkcjami. Rozwiązaniem była aplikacja, dzięki której użytkownicy, nie tylko z tego konkretnego banku, ale także z innych, mogą przenieść swoją obsługę klienta online i wykorzystać ją do monitorowania przychodów i wydatków. Użytkownicy mogą skonfigurować aplikację tak, aby dane z różnych banków były wyświetlane w jednym miejscu. Z łatwością mogą przeglądać aktualne saldo i historię płatności z różnych banków i typów rachunków. Użytkownicy z tego konkretnego banku mają rozszerzoną funkcjonalność bankową, dzięki której mogą dokonywać przelewów między rachunkami, otwierać i zamykać konto oraz weryfikować plan płatności i inne dane bankowe. Moduł bankowy jest głównym modułem, ale aplikacja posiada jeszcze inne: monitorowanie wydatków, planowanie budżetu, operacje na koncie, cele (klienci mogą zdefiniować cel finansowy i skorelować go z jednym kontem finansowym, śledzić postępy w realizacji celu), samochody (użytkownicy mogą dodawać swoje samochody i mieć wszystkie informacje o nich w jednym miejscu, np. kredyty, kategoryzowane wydatki), domy, lista życzeń (klient może zdefiniować listę produktów, które chce kupić; moduł ten jest połączony z porównywarką cen), aktualności, notatki, dashboard (miejsce, w którym klient może przechowywać ulubione karty z różnymi modułami i zmieniać ich położenie);

‒ zdigitalizowany system pozwalający na śledzenie wykształcenia zawodowego każdej osoby. Z problemem zwróciła się jedna z organizacji w (…), odpowiedzialna za edukację zawodową - stale rosnąca liczba dokumentów dotyczących zainteresowanych pracą w (…) oraz instytucji szkolących pracowników utrudniała śledzenie metryk każdego rekordu w formie papierowej. Rozwiązaniem była cyfrowa transformacja instytucji, a więc zdigitalizowanie kilkunastu procesów, które przeprowadzane były ręcznie w formie papierowej. Na przykład tymi procesami były: zatwierdzanie wykształcenia kandydatów, potwierdzenie poziomu deklarowanych umiejętności - przeprowadzenie audytu, przeprowadzanie szkoleń dla potencjalnych pracowników. Stworzono zdigitalizowany system składający się z wielu elementów, które pozwalają na pełny podgląd procesu kształcenia zawodowego każdej osoby. System zbudowany jest z następujących elementów: * (…) - główny silnik zarządzania dla osób i instytucji, * portal internetowy - łatwy dostęp cyfrowy do eUsług w zakresie kształcenia zawodowego, * aplikacja mobilna - mobilny kanał dostępu do eUsług, * chatbot - nowoczesny interfejs dla zainteresowanych stron do interakcji z systemem. Usługi, takie jak portal internetowy i aplikacja mobilna, są teraz zintegrowane z zewnętrznymi systemami uwierzytelniania (…) i bramką płatności (…). Klient może teraz skorzystać z usług, na podstawie których można stworzyć wiele nowych procesów - częściowo lub w pełni zautomatyzowanych;

‒ aplikację dla firmy farmaceutycznej do zarządzania pomysłami oraz wstępnymi fazami nowych produktów. (…) to proces, w ramach którego pomysły i propozycje nowych produktów są omawiane, oceniane i przekazywane do dalszego wdrożenia. Podczas spotkań omawiane są również sprawy bieżące, statusy projektów itp. Główne funkcje aplikacji to: * zarządzanie spotkaniami zespołu, * tworzenie agendy spotkania na podstawie otrzymanych zgłoszeń, * tworzenie minutek podczas spotkania i ich edycja przez zespół, * tworzenie i przydzielanie zadań dla osób z zespołu na podstawie minutek, * nadzór nad postępem prac związanych z przypisanymi zadaniami, * akceptacja przesłanych zgłoszeń, * archiwizacja i dostęp do dokumentów ze spotkań;

‒ (…) - chodzi o produkt z dziedziny loT, czyli inteligentny zamek, który może być otwierany i zamykany za pomocą smartphone’a z każdego miejsca na Ziemi. Wnioskodawca pracował nad aplikacją przeznaczoną dla klientów biznesowych, która pozwala na zarządzanie grupami zamków (edycja, dodawanie, usuwanie) oraz nadawanie uprawnień do zamka dla użytkowników z możliwością ograniczeń czasowych oraz z podziałem na role (np. administrator zamka lub gość);

‒ aplikację Web oraz Mobile w zakresie bezpieczeństwa do zarządzania urządzeniami, które są zautoryzowane do logowania się do ich wewnętrznych systemów. Użytkownik, aby zalogować się do jakiegokolwiek systemu musi potwierdzić swoją tożsamość w przeznaczonej do tego aplikacji mobilnej oraz ma możliwość zapisania tego urządzenia jako „zaufane”. Za pomocą aplikacji Web użytkownik może zarządzać wszystkimi zaufanymi urządzeniami oraz przeglądarkami. Dodatkowo użytkownik może sprawdzać historii logowań do systemów;

‒ globalny system do zautomatyzowania procesu aplikacji oraz weryfikacji nowych kontrahentów i dystrybutorów dla jednego z największych producentów sprzętu audio na świecie. System automatyzuje dotychczasowy ręczny proces weryfikacji kontrahentów oraz podpisywanie kontraktów, które do tej pory były podpisywane w formie papierowej. Aplikacja Web umożliwia kontrahentowi przejście wszystkich kroków aplikacji na dystrybutora i na końcu automatycznie generuje kontrakty, umowy oraz niezbędne dokumenty do podpisu na podstawie dostarczonych wcześniej danych. System dodatkowo pozwala na automatycznie odrzucenie wniosków na podstawie specyficznych reguł biznesowych klienta. Na rynku nie istnieją gotowe rozwiązania pozwalające na automatyczne wdrożenie i ulepszenie tego typu procesów. Z racji skomplikowania systemów informatycznych, złożoności procesów biznesowych, które nie posiadają własnego algorytmu do analizy behawioralnej, Wnioskodawca musiał stworzyć indywidualne rozwiązania dopasowane do potrzeb rynku.

Kod źródłowy tworzony jest przez Wnioskodawcę na podstawie jego doświadczenia i bazuje na jego kreatywności. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest przejawem działalności twórczej, gdyż każdy jego fragment, element, jest tworzony przez Wnioskodawcę samodzielnie, na podstawie zdobytej wiedzy z dziedziny matematyki i oprogramowania. Wynikiem tej pracy są nowe i ulepszone rozwiązania, nieistniejące dotychczas na rynku, a będące odpowiedzią na zapotrzebowanie Kontrahentów. Omawiane systemy zawierają szereg unikalnych w skali światowej funkcjonalności. Innowacyjność wytwarzanego oprogramowania polega przede wszystkim na tym, że wytworzone programy, m.in. dzięki pracom programistycznym Wnioskodawcy, są w stanie same, bez udziału człowieka, ocenić wprowadzane dane i zdecydować o dalszym postępowaniu. Omawiane oprogramowania są rozwijane przy wykorzystaniu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy prace rozwojowe obejmujące nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych produktów. Wnioskodawca prowadzi swoją działalność w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany przyjmując do swoich projektów określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Wnioskodawca wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i własne umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do tworzenia zupełnie nowych na rynku, innowacyjnych programów komputerowych i rozwiązań informatycznych. Rezultat pracy Wnioskodawcy ma indywidualny charakter i rozwiązania na tyle innowacyjne, że wyróżniają się od tych już funkcjonujących. Poza tym posiadają nowe funkcjonalności, specyficzne i unikalne, dostosowane do indywidualnych potrzeb klienta. Nie są to działania rutynowe ani okresowe. Wnioskodawca zwykle jest częścią zespołu programistów pracujących nad przedmiotowym oprogramowaniem. Oprogramowanie tworzone przez zespół jest złożone, a każdy członek zespołu tworzy jego poszczególne części, moduły. Każdą z tych części można wydzielić, nazwać i przetestować.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. W przypadku, gdy Wnioskodawca modyfikuje, tj. rozwija lub ulepsza oprogramowanie komputerowe, nie jest On właścicielem ani współwłaścicielem tego oprogramowania, ani użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej. Wnioskodawca działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania (Kontrahenta). Oprogramowanie jest udostępniane Wnioskodawcy w tym celu nieodpłatnie przez Kontrahenta, nie na zasadzie wyłączności, tj. np. inni programiści świadczący usługi na rzecz Kontrahenta również mają dostęp do tego oprogramowania (również w celu jego modyfikacji). W wyniku dokonywanego przez Wnioskodawcę ulepszenia/modyfikacji oprogramowania tworzone są unikalne kody, algorytmy oprogramowania (utwory), które stanowią przedmiot nowego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do nowego kodu powstałego w wyniku dokonania ulepszania/modyfikacji oprogramowania. Zarówno Kontrahent jak i pozostali członkowie zespołu mają dostęp, na podstawie konkretnych uprawnień i autoryzacji, do całości tworzonego oprogramowania. Powstały kod źródłowy jest wykorzystywany produkcyjnie i w kolejnych etapach prac projektowych uaktualniany o nowe moduły funkcyjne i sterujące zgodnie z przyjętymi standardami informatycznymi, które zakładają, że oprogramowanie rozwijane jest w sposób przyrostowy, wszelkie nowe elementy oprogramowania wymagają fazy testowania i weryfikacji poprawności wykonania oraz sprawdzenia przez innych członków zespołu zarówno działania kodu jak i również jego szybkości, czystości i zastosowanych metod programistycznych. Wszelkie prawa autorskie do stworzonych przez Wnioskodawcę rozwiązań, kodu oraz innowacji w ramach realizacji zawartej umowy, przechodzą na rzecz Zleceniodawcy za wynagrodzeniem z chwilą wskazaną w umowie. Wnioskodawca, przed przystąpieniem do realizacji usługi, zawiera z Kontrahentem umowę o świadczenie usług programistycznych, której przedmiotem jest świadczenie bieżących usług informatycznych oraz przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. Z tytułu realizowanych usług, na podstawie zawartych umów, Wnioskodawcy każdorazowo przysługuje wynagrodzenie. Rozliczenie usług Wnioskodawcy zależy od zapisów umowy. Wnioskodawca zawiera bądź planuje zawierać umowy w następujących wariantach:

‒ Za świadczone przez Wnioskodawcę usługi przysługuje mu wynagrodzenie miesięczne w kwocie zryczałtowanej bądź wynagrodzenie rozliczane godzinowo. Faktura za usługi zawiera jedną pozycję, bez wyszczególnienia kwoty wynagrodzenia przysługującego za prawa autorskie. Wnioskodawca dzieli samodzielnie wynagrodzenie na część przypadającą na prawa autorskie i część przypadającą na pozostałe usługi informatyczne. Podział ten nie ma swojego odzwierciedlenia w zapisach umowy.

‒ Za świadczone przez Wnioskodawcę usługi przysługuje mu wynagrodzenie miesięczne w kwocie zryczałtowanej bądź wynagrodzenie rozliczane godzinowo. Faktura za usługi zawiera jedną pozycję, bez wyszczególnienia kwoty wynagrodzenia przysługującej za prawa autorskie. Wnioskodawca wraz z Kontrahentami ustalili podział wynagrodzenia: na wynagrodzenie za prawa autorskie oraz za pozostałe usługi informatyczne. Powyższe ustalenia stanowią opis do faktury.

‒ Za świadczone przez Wnioskodawcę usługi przysługuje mu wynagrodzenie miesięczne w kwocie zryczałtowanej bądź wynagrodzenie rozliczane godzinowo. Umowa zawiera uregulowania dotyczące wysokości wynagrodzenia przypadającego za pozostałe usługi informatyczne oraz wysokości wynagrodzenia za prawa autorskie. Faktura zawiera odpowiednio obie wskazane pozycje.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi bądź zamierza ponosić między innymi wydatki na: usługi telekomunikacyjne; usługi księgowe; literaturę związaną z tworzeniem oprogramowania; usługi doradztwa podatkowego i prawnego; wyposażenie biura i materiały biurowe; sprzęt elektroniczny; licencje na oprogramowanie; wydatki związane z transportem (np. zakup biletów miesięcznych, na samolot lub pociąg); samochód osobowy oraz jego użytkowanie; podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe; w formie stacjonarnej oraz online) składki na ubezpieczenia społecznego (ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych)). Koszty stałe, takie jak użytkowanie samochodu, składki na ubezpieczenia społeczne, usługi księgowe czy telekomunikacyjne, mogą rozkładać się na więcej niż jeden projekt. W przypadku braku możliwości pełnego przyporządkowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie. Wnioskodawca prowadzi Podatkową Książkę Przychodów i Rozchodów oraz odrębną ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów i kosztów uzyskania przychodu, przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Odrębna ewidencja jest prowadzona od początku projektu, czyli od 01.2019 na bieżąco poprzez arkusz kalkulacyjny excel. Ewidencja zawiera dane podatnika (nazwa, adres, NIP, REGON) oraz wskazuje okres którego dotyczy. Ewidencja prowadzona jest za okresy miesięczne. Ewidencja zawiera datę poniesienia kosztu/datę uzyskania przychodu, wraz ze wskazaniem numeru dokumentu źródłowego oraz pozycji w PKPiR oraz odpowiednio: wartość przychodu z kwalifikowanego IP, koszt kwalifikowanego IP z podziałem na: koszty bezpośrednie, nabycie wyników prac B+R od podmiotu niepowiązanego, nabycie wyników prac B+R od podmiotu powiązanego, nabycie kwalifikowanego IP, pozostałe przychody, pozostałe koszty. Na podstawie prowadzonej ewidencji można ustalić informacje o: zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym oprogramowaniu; przychodach uzyskiwanych ze zbycia oprogramowania w danym okresie, tj:

1. wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania;

2. kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania;

3. dochodzie ze zbycia oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej.

Uzupełnienie wniosku i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawca w okresie od początku swojej działalności, czyli od `(...)` 2015 roku do dnia dzisiejszego prowadził i nadal prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 3 Prawa przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162 z późn. zm.) bez naruszeń warunków zawartych w art. 5b. ustawy o PIT. Wnioskodawca współpracował z różnymi podmiotami, dla których świadczył usługi tworzenia oprogramowania. Przez działalność w zakresie świadczonych usług tworzenia oprogramowania opisaną przez Wnioskodawcę należy rozumieć całość działań realizowanych przez Wnioskodawcę w ramach poszczególnych umów z Kontrahentami. Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy współpracy z (…) Sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej Kontrahent).

Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie będące systemami informatycznymi spełniającymi konkretne, unikalne wymagania biznesowe Klientów Kontrahenta z sektora publicznego oraz różnych branż np. finanse, bankowość, medycyna, transport czy IoT (Internet Rzeczy). Poprzez tworzenie oprogramowania Wnioskodawca opracowuje innowacyjne i kompletne rozwiązania m.in. stworzenie systemu składającego się z wielu modułów do agregowania kont z różnych banków oraz zarządzania nimi.

Wnioskodawca świadczy usługi tworzenia oprogramowania w projektach informatycznych realizowanych przez Kontrahenta. Końcowymi odbiorcami usług świadczonych przez Wnioskodawcę są Klienci Kontrahenta. Usługi programistyczne świadczone przez Wnioskodawcę dla Kontrahenta obejmują w szczególności:

1) tworzenie oraz rozwijanie systemów informatycznych przy pomocy języków programowania (…) oraz narzędzi takich jak (…),

2) poprawianie błędów w istniejącym oprogramowaniu,

3) tworzenie oraz rozwijanie struktur danych w bazach danych,

4) tworzenie automatyzacji wdrażania i dostarczania oprogramowania,

5) poszukiwanie nowych narzędzi, technologii, algorytmów, funkcjonalności, których celem jest usprawnienie procesu tworzenia systemów informatycznych,

6) aktualizacja, testowanie, utrzymywanie systemu na środowiskach klientów Kontrahenta.

Obowiązki Wnioskodawcy wobec Kontrahenta będące częścią świadczonych przez Niego usług nie przyczyniające się do wytworzenia programów komputerowych lub ich części nie są przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację. Są to obowiązki wobec Kontrahenta i Klientów:

1) związane z dopełnieniem czynności formalnych, takie jak: udział w spotkaniach organizacyjnych, prowadzenie harmonogramu wykonanych zadań,

2) czynności związane z wytworzeniem oprogramowania, ale niebędące czynnościami twórczymi, takie jak: zapoznawanie się z dokumentacją Klientów, rutynowe usuwanie błędów w programach Klientów (poprawianie błędów w istniejącym oprogramowaniu, tworzenie dokumentacji stworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania na potrzeby Klienta),

3) czynności, które skutkują wytworzeniem elementów oprogramowania niepodlegających ochronie praw autorskich, takich jak: tworzenie interfejsów bazujących na graficznych elementach ogólnie przyjętych (symbole, paski, ikony, okna, przyciski), wykorzystanie elementów interfejsu niecechujących się funkcjami technicznymi (zdjęcia, obrazy, grafiki).

Oprogramowanie komputerowe to ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Celem oprogramowania jest przetwarzanie danych w wyznaczonym przez twórcę zakresie. Określenie „oprogramowanie” może funkcjonować jako synonim terminów „program komputerowy” oraz „aplikacja”.

Wnioskodawca wytwarza złożone systemy informatyczne składające się z wielu komponentów komunikujących się ze sobą w celu realizacji określonego wymagania biznesowego Klienta. Poniżej znajduje się lista ostatnich wybranych systemów wytworzonych przez Wnioskodawcę:

- program komputerowy/Aplikacja internetowa będąca częścią systemu do zarządzania firmą pozwalająca na zarządzanie fakturami ustrukturyzowanymi, integrująca się z Krajowym Systemem e-Faktur,

- system do automatyzacji dotychczas ręcznych procesów weryfikacji i podpisywania umów przez Klienta Kontrahenta ze swoimi klientami,

- aplikacja internetowa do weryfikacji tożsamości użytkowników w celu uzyskania dostępu do innych systemów informatycznych Klienta Kontrahenta,

- aplikacja internetowa/mobilna pozwalająca na otwieranie/zamykanie zamka w drzwiach z każdego miejsca na Ziemi za pośrednictwem telefonu/komputera z dostępem do Internetu oraz na nadawanie dostępu innym użytkownikom,

- aplikacja internetowa pozwalająca na automatyzacje oraz zarządzanie procesem tworzenia nowych produktów farmaceutycznych.

W efekcie twórczej działalności programistycznej Wnioskodawcy powstaje kod w języku javascript lub innym, stanowiący osobny program komputerowy, który przenosi swoje właściwości na system będący własnością Kontrahenta lub Klientów i rozszerza jego funkcjonalność. Kod ten jest wykonywany/interpretowany przez komputer, a ściślej rzecz ujmując, przez przeglądarkę internetową. Napisany kod spełnia definicje techniczne programu komputerowego. Program komputerowy jest zakodowaną sekwencją instrukcji wykonywanych bezpośrednio lub pośrednio przez komputer albo inne urządzenie zdolne do przetwarzania informacji w celu osiągnięcia określonego rezultatu (J. Sobczak, Prawa autorskie i prawa pokrewne, 2000 r.). Program komputerowy jest zestawem instrukcji, komend kierowanych do komputera, który ma doprowadzić po odpowiednim przetworzeniu tych instrukcji przez komputer do wywołania określonych funkcji komputera, przy czym instrukcje te mogą być wyrażone w jakiejkolwiek formie lub postaci, a także stanowić mogą materiały projektowe, pod warunkiem jednak, że wyłącznie na ich podstawie możliwe jest stworzenie programu komputerowego (A. Wachowska, Ochrona gry komputerowej. Aktualne wyzwania prawne, 2015 r.).

Kod tworzony przez Wnioskodawcę spełnia podane definicje techniczne programów komputerowych, które podlegają ochronie na podstawie art. 1 oraz 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca prowadzi samodzielnie prace rozwojowe w okresie od początku swojej działalności, czyli od roku 2015 do dzisiaj.

Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy prace rozwojowe obejmujące nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych produktów, czyli do tworzenia nowego oprogramowania lub ulepszania/rozwijania oprogramowania.

Prace rozwojowe Wnioskodawcy zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikiem tych prac jest stworzenie nowego oprogramowania lub ulepszanie/rozwijanie oprogramowania. Oprogramowanie komputerowe to ogół informacji przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że Wnioskodawca wytwarza całkowicie nowe, odrębne oprogramowanie, które korzysta z ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm., dalej: ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Wnioskodawca po zakończeniu prac i powstaniu praw autorskich do programu komputerowego przenosi je na swoich klientów.

W wyniku prac rozwojowych Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, czyli nowe oprogramowanie. Wnioskodawca oferuje lub będzie oferował produkty, procesy, usługi, które są wynikiem prac rozwojowych, w swojej działalności gospodarczej.

Oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę jest wynikiem określonych procesów myślowych wymagających od twórcy kreatywnego podejścia do rozwiązania konkretnych problemów, które nie mogłyby powstać tylko jako wynik działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów i/lub procesów. Rezultatem twórczych działań Wnioskodawcy jest kod, który jest tworem ustalonym, przeniesionym z umysłu Wnioskodawcy do środowiska programistycznego, przechowywanym we współdzielonych systemach Wnioskodawcy oraz zespołu projektowego. Kod stworzony przez Wnioskodawcę jest również tworem innowacyjnym na skalę przedsiębiorstw, które są końcowymi odbiorcami usług Wnioskodawcy, czyli dla Kontrahenta i Klientów.

W ramach działalności Wnioskodawca samodzielnie prowadzi tylko prace rozwojowe, nie prowadzi prac o innym charakterze, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działalność, którą prowadzi Wnioskodawca nie polega na badaniach naukowych, ponieważ działania Wnioskodawcy nie mają na celu zdobywania nowej wiedzy, a wykorzystanie już istniejącej.

Wnioskodawca podejmuje swoją działalność w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Efekty pracy Wnioskodawcy, czyli tworzone oprogramowanie komputerowe, zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

‒ zawsze stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

‒ nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny, a więc nie mają charakteru działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany,

‒ nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Kontrahentów, zawsze są innowacyjne. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Kontrahenta, z którym współpracuje, a Kontrahent ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych.

Efekty pracy Wnioskodawcy (oprogramowania komputerowe) zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych oprogramowań komputerowych.

W każdym przypadku tworzenie przez Wnioskodawcę „oprogramowania komputerowego” wiąże się z samodzielnym podejmowaniem przez niego prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca nie prowadził albo nie prowadzi odrębnych prac rozwojowych dla celów wytworzenia każdego poszczególnego „oprogramowania komputerowego”, które jest efektem jego pracy. Efekty pracy Wnioskodawcy, czyli poszczególne oprogramowania komputerowe, wymagają prowadzenia ciągłych i systematycznych prac rozwojowych, bez wydzielenia fragmentów tych prac, dających się przyporządkować do konkretnego oprogramowania komputerowego.

Wniosek dotyczy dochodów za lata 2019, 2020, 2021 i 2022 oraz okresów przyszłych.

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową wobec dochodów uzyskiwanych z wytwarzania, rozwijania i ulepszania oprogramowania na podstawie przepisów o IP BOX, poczynając od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy 2019. Wnioskodawca planuje kontynuować współpracę z Kontrahentami na dotychczasowych warunkach w kolejnych latach oraz nie wyklucza podjęcia współpracy na tych samych bądź podobnych zasadach z nowymi Kontrahentami.

Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich (Klientów Kontrahenta) za rezultat oraz wykonywanie prac. Poza odpowiedzialnością wobec osób trzecich Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze, ponieważ prowadząc działalność jest uzależniony od zmienności otoczenia bliższego i dalszego, szczególnie rozwiązań technologicznych wykazujących się dużą zmiennością i mających realny wpływ na zapotrzebowanie rynku.

Prawa do oprogramowania powstałego wskutek realizacji zadania przysługują tylko wyłącznemu twórcy kodu, czyli Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest jedynym właścicielem oprogramowania i to jemu przysługują prawa autorskie do wytworzonego oprogramowania do momentu zapłaty wynagrodzenia za jego stworzenie.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworów (oprogramowania komputerowego) następuje za wynagrodzeniem wskutek wykonania umowy o współpracy, która została zawarta w formie pisemnej. W umowie jest rozdział regulujący kwestie związane z prawem autorskim: komu przysługują prawa do wytworzonego oprogramowania, kiedy zostają przeniesione prawa do utworów i na jakich szczegółowo wymienionych polach eksploatacji są one przenoszone (z wyszczególnieniem autorskich praw do programów komputerowych). Wysokość przychodu Wnioskodawcy jest kwotą stałą ustaloną w umowie z Kontrahentem. Wnioskodawca rozlicza z Kontrahentem wynagrodzenie za świadczenie usług programistycznych na podstawie ewidencji czasu pracy w arkuszu kalkulacyjnym, w którym Wnioskodawca szczegółowo opisuje zadania, nad którymi pracuje. Na podstawie tego zestawienia jest możliwe wyodrębnienie czasu pracy przeznaczonego na prace rutynowe oraz twórcze, czyli na wytworzenie poszczególnych programów komputerowych, do których prawa z kolei są przenoszone z chwilą wypłaty wynagrodzenia za okres, w którym dany program został dostarczony Kontrahentowi. Jako że umowa z Kontrahentem określa wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich w ramach wynagrodzenia za całokształt usług, Wnioskodawca w odrębnej ewidencji ustala część wynagrodzenia przypadającą na każde prawo do programu komputerowego, które zostało wytworzone.

Okresem rozliczeniowym jest miesiąc. Na koniec każdego miesiąca Wnioskodawca wystawia fakturę, która zawiera wynagrodzenie za czas pracy w miesiącu. Faktura zawiera jedną pozycję, bez wyszczególnienia wynagrodzenia za prawa autorskie. Wynagrodzenie za miesiąc jest płatne w terminie 7 dni od dnia wystawienia faktury.

Efekty pracy Wnioskodawcy w miesiącu roboczym są objęte prawem autorskim, które jest przenoszone na Kontrahenta w ramach wynagrodzenia w momencie zapłaty za wykonanie usług programistycznych.

Zgodnie z umową:

‒ jeżeli w wyniku wykonywania usługi Wnioskodawca stworzy utwór, to na mocy umowy przechodzi on na Kontrahenta,

‒ prawa autorskie przechodzą z chwilą przekazania utworu Kontrahentowi,

‒ Kontrahent nabywa autorskie prawa majątkowe do utworów odnośnie wszystkich znanych w momencie zawarcia umowy pól eksploatacji,

‒ z tytułu wykonania usługi oraz przeniesienia praw autorskich zgodnie z umową, Kontrahent zapłaci Usługodawcy wynagrodzenie.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie kalkulowane w oparciu o stałą kwotę miesięcznie. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawionej faktury.

Płatność wynagrodzenia nie musi być bezpośrednio powiązana z zakończeniem konkretnego etapu prac. W praktyce jest to jednak wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego, gdyż jest to finalny efekt prowadzonych prac.

Na fakturze nie występuje wyodrębnienie wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich. Kwota wykazana na fakturze obejmuje zarówno wynagrodzenie za prace rutynowe, jak i wynagrodzenie za świadczenie usług programistycznych (działalność twórczą, której wynikiem jest nowe oprogramowanie komputerowe). Ponieważ usługą Wnioskodawcy jest tworzenie programów komputerowych, to część wynagrodzenia za świadczenie usług programistycznych jest więc wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich.

Wnioskodawca rozlicza z Kontrahentem wynagrodzenie za świadczenie usług programistycznych na podstawie ewidencji czasu pracy w arkuszu kalkulacyjnym, w którym Wnioskodawca szczegółowo opisuje zadania, nad którymi pracuje. Na podstawie tego zestawienia jest możliwe wyodrębnienie czasu pracy przeznaczonego na prace rutynowe oraz twórcze.

Program komputerowy jest produktem cyfrowym, wszelkie czynności z nim związane odbywają się w świecie cyfrowym. Program tworzony przez Wnioskodawcę zapisywany jest w środowisku, którego właścicielem jest Kontrahent i tam odbywa się jego przekazanie zgodnie z ustaleniami pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem, np. w formie protokołu przekazania.

W relacji z Kontrahentem następuje indywidualizacja i konkretyzacja tych praw, tj. Kontrahent wie jakie konkretnie prawa majątkowe nabywa, w którym momencie, do jakich utworów, za jaką cenę i na jakich polach eksploatacji.

Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich wynosi około 80% całości wynagrodzenia w miesiącu. Na pozostałe usługi informatyczne przypada około 20% wynagrodzenia. Proporcje te mogą się zmienić o kilka punktów procentowych w zależności od okresu.

Dochodem, do którego Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną stawkę podatkową jest wyłącznie dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania komputerowego.

Wnioskodawca wyjaśnia:

- Usługi telekomunikacyjne to wydatki na abonament i połączenia telefoniczne oraz na internet,

- Wyposażenie biura i materiały biurowe to wydatki na miejsce do pracy, czyli biurko, fotel, odpowiednie oświetlenie, zakup papieru ksero, zeszytów, artykułów piśmienniczych ,

- Sprzęt elektroniczny to komputer stacjonarny wraz z akcesoriami, monitor, stojak na monitor, głośniki, mysz, klawiatura, przewody, hub USB, baterie, ładowarki, karta graficzna, telefon, laptop, urządzenia sieciowe (switch, router, acces point), telefony komórkowe do testowania tworzonego oprogramowania,

- Licencje na oprogramowanie to wydatki związane z zakupem dostępu do szeregu programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, podlegającymi opłatom licencyjnym ,

- Wydatki związane z transportem to wydatki na zakup biletów na pociąg lub samolot,

- Samochód osobowy i jego użytkowanie to wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego: zakup paliwa, koszty ubezpieczenia, przeglądów technicznych, sezonowej wymiany opon, niezbędnych napraw. Samochód wykorzystywany jest bezpośrednio w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Koszty wymienione we wniosku, do których odnosi się trzecie pytanie Wnioskodawcy są kosztami uzyskania przychodu funkcjonalnie związanymi z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu.

Wnioskodawca wyjaśnia związek poniesionych wydatków z uzyskiwaniem dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej:

- usługi telekomunikacyjne - telefon stanowi niezbędne wyposażenie służące Wnioskodawcy do kontaktu z przedstawicielami Kontrahenta w celu ustalenia funkcjonalności oprogramowania. Łatwość przekazywania informacji drogą telefoniczną wpływa na szybkość i poprawność tworzenia oprogramowania przez Wnioskodawcę. Internet jest niezbędny do uzyskania połączenia sieciowego ze środowiskiem, na którym pracuje Wnioskodawca. Internet służy również Wnioskodawcy do bieżącego kontaktu z zespołem projektowym, dzięki któremu jest możliwe szybkie dzielenie się informacjami z zakresu rozwijania systemu informatycznego poprzez wytwarzanie oprogramowania. Internet w pracy programisty jest niezbędnym narzędziem do uzyskiwania wiedzy programistycznej. W dzisiejszych realiach przy bardzo szybko zmieniającej się technologii niemożliwym jest czerpanie aktualnej wiedzy z zakresu programowania w całości z książek. Dzięki połączeniu internetowemu Wnioskodawca ma dostęp do wciąż aktualizowanej bazy wiedzy, z której może korzystać na bieżąco w swojej działalności;

- usługi księgowe - obsługa księgowa dotyczy prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, rozliczenia dla potrzeb podatku od towarów i usług. Prowadzenie ksiąg i ewidencji podatkowych przez przedsiębiorcę prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą jest działaniem niezbędnym do dopełnienia obowiązków wobec państwa i organów podatkowych. Wnioskodawca zlecił jej prowadzenie firmie zewnętrznej, ponieważ dzięki temu ma pewność, że jego księgi są prowadzone rzetelnie i niewadliwie;

- literatura związana z tworzeniem oprogramowania - Wnioskodawca nabywa w ramach działalności literaturę fachową traktującą o tworzeniu oprogramowania oraz bierze udział w konferencjach i szkoleniach, na których zdobywa wiedzę oraz poszerza sieć kontaktów. Wiedza zdobyta z książek i szkoleń ma bezpośredni wpływ na jakość, funkcjonalność i innowacyjność kodu tworzonego przez Wnioskodawcę;

- usługi doradztwa podatkowego i prawnego - zewnętrzne biuro doradztwa podatkowego prowadzi dodatkowe ewidencje niezbędne do kalkulacji dochodu przypadającego na każde majątkowe prawo autorskie do programu komputerowego na podstawie informacji dostarczonych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów, ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość wytwarzanych programów komputerowych;

- wyposażenie biura zapewnia Wnioskodawcy ergonomiczne miejsce pracy, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług. Natomiast materiały biurowe, jak papier ksero, zeszyty, artykuły piśmiennicze to wydatki ponoszone w celu ułatwienia procesu twórczego - wykonywanie szkiców, obliczeń;

- sprzęt elektroniczny - laptop używany naprzemiennie wraz z komputerem stacjonarnym, będący podstawowym narzędziem pracy w tworzeniu programów komputerowych. Dokonywanie zakupu sprzętu komputerowego oraz ponoszenie kosztów związanych z jego serwisem jest niezbędne, aby Wnioskodawca mógł tworzyć programy komputerowe i ich części. Oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby jego ustalenie. Wnioskodawca używa komputera do uzyskania dostępu do środowisk programistycznych Kontrahenta w celu wytwarzania elementów systemu. Komputer jest niezbędnym narzędziem pracy każdego programisty, ponieważ bez niego ustalenie kodu i tym samym praca twórcza byłyby niemożliwe. Oprócz komputera, na którym kod jest przechowywany, Wnioskodawca korzysta z wymienionych wcześniej akcesoriów komputerowych, które umożliwiają wprowadzanie kodu, znacząco ułatwiają pracę oraz uwydatniają jej efekty. Telefony komórkowe służą do testowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania,

- licencje na oprogramowanie - dostęp do szeregu programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, są w wielu przypadkach przydatnym narzędziem lub podstawą pisania nowego programu;

- wydatki związane z transportem: zakup biletów na pociąg czy samolot w przypadku, gdy odległość na spotkanie z Kontrahentem jest zbyt duża na dojazd samochodem;

- samochód osobowy oraz jego użytkowanie - samochód jest używany w działalności jako niezbędny środek przemieszczania się Wnioskodawcy. Samochód umożliwia Wnioskodawcy transport do siedziby Kontrahenta w celu świadczenia usług programistycznych oraz na spotkania szkoleniowe. Korzystanie z szybkiego środka transportu, jakim jest samochód pośrednio umożliwia Wnioskodawcy większe skupienie na pracy twórczej, ponieważ dzięki większej ilości zaoszczędzonego czasu może się skupić bardziej na swojej działalności - w tym pisaniu kodu.

- podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe; w formie stacjonarnej oraz online) - to wydatki na udział Wnioskodawcy w konferencjach i szkoleniach, na których zdobywa wiedzę oraz poszerza sieć kontaktów. Wiedza zdobyta z książek i szkoleń ma bezpośredni wpływ na jakość, funkcjonalność i innowacyjność kodu tworzonego przez Wnioskodawcę.

- składki na ubezpieczenie społeczne (ZUS) - opłacanie składek do ZUS-u jest niezbędne, aby móc prowadzić w Polsce legalnie działalność gospodarczą, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych.

Składki na ubezpieczenia społeczne Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów.

Wydatki na użytkowanie samochodu, składki na ubezpieczenie społeczne, usługi księgowe czy telekomunikacyjne są ponoszone systematycznie każdego miesiąca i ich wysokość nie jest zależna od kwoty przychodu w danym miesiącu ani od ilości realizowanych projektów.

Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził dodatkową, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję, w której wyodrębnia:

- każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

- przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadającą na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

- koszty, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Działalność Wnioskodawcy jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez niego dla potrzeb jego działalności gospodarczej.

Aby stworzyć określony program, Wnioskodawca współpracuje z Kontrahentem w celu ustalenia wyglądu nowych funkcjonalności, które mają zostać stworzone przez Wnioskodawcę, ewentualnie we współpracy z zespołem programistów. Wnioskodawca bierze udział w dopasowaniu odpowiedniej technologii oraz rozwiązań w celu zamiany wizji klienta w gotowy produkt. Wnioskodawca przy tym stara się tworzyć oraz szukać nowych rozwiązań, technologii, które usprawniłyby tworzone aplikacje oraz sam proces ich tworzenia. Wnioskodawca pracuje nad optymalizacją działania baz danych, serwisów, aplikacji. Zespół programistyczny otrzymuje wymagania Kontrahenta i na tej podstawie są ustalane zadania priorytetowe oraz szczegóły przyszłych funkcjonalności, w tym rozdysponowanie zadań między programistów. Wnioskodawca otrzymuje więc konkretne zadanie, cel do spełnienia (wykonanie zadania, które sprowadza się do stworzenia określonej funkcjonalności), określony czas narzucony przez Kontrahenta do wykonania zadania oraz zasoby, na które składa się środowisko programistyczne wraz z wszelkimi technologiami, które są udostępnione Wnioskodawcy w celu stworzenia przez niego funkcjonalności/programu. Specyfika tworzenia programu komputerowego w zespole wymaga, żeby działania osoby pracującej nad danym rozwiązaniem były uporządkowane i metodyczne. W ramach działalności programistycznej Wnioskodawca opracowuje nowe koncepcje, narzędzia oraz rozwiązania.

Kontrahent jedynie pośredniczy w dostawie innowacyjnych rozwiązań, których twórcami są programiści - między innymi Wnioskodawca. Wyodrębnienie wkładu Wnioskodawcy, czyli oprogramowania wytworzonego przez niego z większej całości, jakim jest system Kontrahenta, jest możliwe poprzez system kontroli wersji, który pokazuje, jakie elementy systemu zostały przez Wnioskodawcę wytworzone.

Wnioskodawca jest właścicielem tylko wytworzonych przez siebie fragmentów oprogramowania. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie będące własnością Kontrahenta, ma on dostęp do oprogramowania na mocy umowy z Kontrahentem.

W przypadku modyfikowania, ulepszania i rozwijania oprogramowania, które nie jest Wnioskodawcy własnością, nie przysługują mu prawa (na podstawie umowy licencji ani też oprogramowanie ulepszane nie jest już własnością/współwłasnością Wnioskodawcy) do oprogramowania, które ulepsza (rozwija). Efekty pracy Wnioskodawcy w miesiącu roboczym są objęte prawem autorskim, które jest przenoszone na Kontrahenta w ramach wynagrodzenia w momencie zapłaty za wykonanie usług programistycznych.

Pytania

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego wykazana w części stanu faktycznego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2. Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

3. Czy wskazane w przedstawionym powyżej stanie faktycznym wydatki można uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust 1 ustawy o PIT, które stanowią koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT?

4. Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania nr 1

W ocenie Wnioskodawcy w związku z opisanym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym, Wnioskodawca spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej, tj. prac rozwojowych o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 w zw. z art. 5a pkt 38-40 w zw. ustawy o PIT. Zgodnie z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

‒ badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

‒ badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów, usług oraz procesów i technologii produkcji.

W Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box opublikowanych przez Ministerstwo Finansów (dalej Objaśnienia MF) przywołano kryteria działalności badawczo-rozwojowej: - twórczość, - systematyczność, - zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Te kryteria muszą być spełnione kumulatywnie, by uznać daną działalność za działalność badawczo- rozwojową. Z ustawowej definicji wynika zatem, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Oznacza to, że jest to aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takiej działalności:

a) nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Kontrahentów, w wyniku twórczej działalności (oprogramowanie jest tworzone przy wykorzystaniu wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy), prowadzi to do powstania nowego oprogramowania (nowy wytwór intelektu) posiadającego nowe funkcjonalności dostosowane do zmieniających się wymagań Kontrahentów,

b) nieprzewidywalność: każdy z Kontrahentów, z którym Wnioskodawca współpracuje oczekuje od niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację wcześniejszych rozwiązań. Wnioskodawca w ramach swej działalności gospodarczej opracowuje nowe i ulepszone produkty, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już istniejących,

c) metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umów z Kontrahentami do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahentów i przedstawionym przez nich planem,

d) działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, to znaczy być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Prowadząc działalność Wnioskodawca zdobywa i rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania, które wykorzystuje do tworzenia innowacyjnego na rynku oprogramowania posiadającego nowe funkcjonalności. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych, okresowych zmian i tworzone, rozwijane, modyfikowane i ulepszone przez Wnioskodawcę oprogramowanie, ze sprzedaży, którego uzyskuje on dochody, nie ma charakteru działań rutynowych, nie dotyczy również okresowych zmian tego oprogramowania. Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, działalność, którą prowadzi spełnia wszystkie wymogi, żeby uznać ją za działalność badawczo-rozwojową.

Stanowisko w zakresie pytania nr 2

W ocenie Wnioskodawcy autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT. Ustawa o PIT zawiera zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem (art. 30ca ust 2 ustawy o PIT). Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, które zostało wymienione w ustawie o PIT jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego (art. 30ca ust 2 pkt 8 Ustawy o PIT). Przy czym, by można było mówić o kwalifikowanym prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria: prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska; przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Według Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, chronione prawem autorskie prawo do programu komputerowego to kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Elementy programu komputerowego chronione prawem autorskim to przede wszystkim forma programów - informacje zawarte w kodzie źródłowym, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych. Przedmiotem prawa autorskiego jest natomiast każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór, art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Autorskie prawo do programu komputerowego oraz autorskie prawo do części programu komputerowego podlega ochronie prawnej na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r, poz. 121, z późn. zm.). W myśl art. 74 ust. 1 tej ustawy programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Zgodnie z art. 74 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jej wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Wnioskodawcy przysługują również prawa autorskie do ulepszenia (rozwinięcia) oprogramowania komputerowego, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny/zdarzenie przyszłe można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach umowy o współpracy pomiędzy nim a Kontrahentami. Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej działalności na rzecz Kontrahentów zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnej sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stanowisko w zakresie pytania nr 3

W ocenie Wnioskodawcy, wskazane w przedstawionym stanie faktycznym wydatki można uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT , które stanowią koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT. Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty (art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Dochodem ze źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust 2 Ustawy o PIT). Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT (art. 22 ust. 1 ustawy o PIT). Z przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, iż prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach realizacji umowy zwartej z Kontrahentem. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zorientowanej na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi bądź planuje ponosić szereg wydatków wymienionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym związanych z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części. Usługi telekomunikacyjne dotyczą abonamentu telefonicznego oraz opłat za Internet. Usługi te zapewniają Wnioskodawcy kontakt z Kontrahentami, a szybkie i stabilne łącze internetowe jest nieodzowne w pracy programisty - umożliwia zdalny kontakt, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Usługi specjalistyczne (księgowe, prawne) pozwalają na prowadzenie rozliczenia podatkowego, w tym rozliczenia ulgi ”IP Box”, zgodnie z przepisami prawa. Wnioskodawca, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów, ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość wytwarzanych programów komputerowych. Literatura związana z tworzeniem oprogramowania jest Wnioskodawcy niezbędna, gdyż programy komputerowe wytwarzane są przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Tym samym Wnioskodawca musi ustawicznie pogłębiać swój zasób wiedzy, kupując odpowiednią literaturę specjalistyczną. Temu samemu, czyli podnoszeniu wiedzy i ciągłemu rozwojowi w tak bardzo dynamicznej branży informatycznej, służy podnoszenie kwalifikacji przez Wnioskodawcę podczas uczestnictwa w szkoleniach, kursach, warsztatach czy konferencjach naukowych (w formie stacjonarnej oraz online). Sprzęt elektroniczny jest niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego. Wyposażenie biura zapewnia Wnioskodawcy ergonomiczne miejsce pracy, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług. Użytkowanie samochodu osobowego oraz inne wydatki związane z transportem umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, np. do Kontrahentów w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych itd. Natomiast składki z tytułu ubezpieczenia w ZUS, są wydatkiem, do którego Wnioskodawca jest zobowiązany przepisami prawa. Prowadząc działalność gospodarczą Wnioskodawca nie ma w tym zakresie innego wyboru, stanowią zatem element niezbędny. Biorąc pod uwagę wyżej wymienione wydatki i ich zastosowanie, to są one wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części. Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawcy wskazane w przedstawionym powyżej stanie faktycznym wydatki można uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT , które stanowią koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT. Na poparcie swojego stanowiska, Wnioskodawca powołuje interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 września 2020 r. sygn. 0115- KDWT.4011.25.2020.2.BK, 26 czerwca 2020 roku, sygn. 0115-KDIT1.4011.332.2020.2.MR.

Stanowisko w zakresie pytania nr 4

W ocenie Wnioskodawcy, dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, co oznacza, że możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT. Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Zgodnie z art. 30 ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Stosownie natomiast do art. 30 ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus, którego wzór jest podany w art. 30ca ust. 4 updof. Wskaźnik obliczany jest według wzoru:

((a+b) x 1,3) / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6 Ustawy o PIT). Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów, które wykonuje w ramach realizacji zawartej umowy z chwilą wskazaną w umowie. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, z tytułu realizowanych usług, na podstawie zawartych umów, Wnioskodawcy każdorazowo przysługuje wynagrodzenie. Rozliczenie usług Wnioskodawcy zależy od zapisów umowy. Reasumując - prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie oprogramowania jest działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o PIT, a jej efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej (autorskie prawo do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art.74 ust.1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z czym, dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia na Kontrahentów praw do korzystania z tego oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 wyżej ustawy o PIT i w konsekwencji mogą korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podtrzymał swoje stanowisko:

Zdaniem Wnioskodawcy, według opisanego we wniosku stanu faktycznego, ma on prawo korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego IP według stawki 5% na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ:

‒ uzyskuje dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wymienionych w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w tym wypadku jest to autorskie prawo do programu komputerowego,

‒ prawa własności intelektualnej zostały wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a ust.38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

‒ efekty pracy Wnioskodawcy podlegają ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska - w tym wypadku autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na podstawie art.74 ust.1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

‒ prowadzi na bieżąco zestawienie kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ewidencję kosztów i przychodów przypadających na każde autorskie prawo do programu komputerowego oraz roczne zbiorcze zestawienia dochodów przypadających na poszczególne kwalifikowane IP.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Pana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pana wniosku (zapytań). Zatem inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a- prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d., od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d- nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie zaś z art. 30ca ust. 8 ww. ustawy:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku i jego uzupełnieniu działania podejmowane przez Pana polegające na tworzeniu, ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak wskazał Pan w opisie sprawy – wykorzystuje Pan w swojej pracy prace rozwojowe obejmujące nabywanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych produktów, czyli do tworzenia nowego oprogramowania lub ulepszania/rozwijania oprogramowania. Podejmuje Pan swoją działalność w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, a efekty Pana pracy – czyli tworzone oprogramowanie komputerowe – zawsze stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze .

Należy przy tym podkreślić, że co do zasady działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Ponadto Pana autorskie prawo do oprogramowania komputerowego tworzonego, ulepszanego oraz rozwijanego w ramach działalności gospodarczej – w zakresie w jakim stanowi nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych – jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji uznać należy, że skoro uzyskuje Pan dochód z tytułu odpłatnego przenoszenia na zleceniodawcę praw autorskich do wytworzonego, ulepszonego i rozwiniętego oprogramowania komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i został wytworzony, ulepszony i rozwinięty w ramach prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej oraz dochód ten kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – to może Pan za lata 2019-2022 i lata kolejne – o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny – skorzystać z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Zaznaczyć również należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Przechodząc z kolei do Pana wątpliwości czy wydatki wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu, ponoszone przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wyjaśniam, co następuje:

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒ dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

‒ wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z objaśnień podatkowych Ministra Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej wynika bowiem, że:

Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym należy określić po pierwsze przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Odnośnie kosztów uzyskania przychodów należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem koszty funkcjonalnie z nimi związane - które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

1. pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

1. nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
2. być właściwie udokumentowany.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy wskazać, że kosztami uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie praw autorskich do wytworzonego, rozwijanego lub ulepszonego oprogramowania lub jego części, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, będą wszelkie koszty, które Pan ponosi i zamierza ponosić w związku z prowadzoną przez Pana działalnością badawczo-rozwojową, tj. dotyczące:

a) usług telekomunikacyjnych (wydatki na abonament i połączenia telefoniczne, internet);

b) usług księgowych;

c) literatury związanej z tworzeniem oprogramowania;

d) usług doradztwa podatkowego i prawnego;

e) wyposażenia biura i materiałów biurowych (biurko, fotel, odpowiednie oświetlenie, zakup papieru ksero, zeszytów, artykułów piśmienniczych);

f) sprzętu elektronicznego (komputer stacjonarny wraz z akcesoriami – monitor, stojak na monitor, głośniki, mysz, klawiatura, przewody, hub USB, baterie, ładowarki, karta graficzna, telefon, laptop, urządzenia sieciowe [switch, router, acces point], telefony komórkowe do testowania tworzonego oprogramowania;

g) licencji na oprogramowanie;

h) wydatków związanych z transportem (zakup biletów na pociąg lub samolot);

i) samochodu osobowego oraz jego użytkowania (zakup paliwa, koszty ubezpieczenia, przeglądów technicznych, sezonowej wymiany opon, niezbędnych napraw);

j) podnoszenia kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe);

k) składek na ubezpieczenie społeczne (ZUS).

Należy podkreślić, że objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ww. ustawy:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Z kolei na podstawie art. 22 ust. 3a ww. ustawy:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionych przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji pokrywać się będą z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanych w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę.

Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329 – dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).