W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, będący wspólnikiem spółki jawnej, planuje nieodpłatne wycofanie nieruchomości stanowiących własność spółki i przekazanie ich do swojego majątku osobistego, proporcjonalnie do swojego udziału w zyskach spółki. Organ podatkowy uznał, że takie nieodpłatne przekazanie nieruchomości ze spółki do majątku osobistego wspólnika nie skutkuje powstaniem przychodu ani dochodu po stronie Wnioskodawcy w podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ wskazał, że do powstania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia składników majątku konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: zbycie oraz odpłatność. W analizowanym przypadku, mimo że dochodzi do zbycia nieruchomości przez spółkę, czynność ta ma charakter nieodpłatny, co oznacza, że nie generuje skutków podatkowych dla wspólnika. Organ potwierdził, że nieodpłatne przekazanie udziału w nieruchomościach do majątku prywatnego wspólnika, proporcjonalnie do jego udziału w zyskach spółki, nie spowoduje powstania przychodu ani dochodu w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
31 marca 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych wycofania nieruchomości z majątku Spółki jawnej.
Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskania. Wnioskodawca jest wspólnikiem (dalej Wspólnik) w spółce (…) spółka jawna w (…), numer KRS (Krajowy Rejestr Sądowy): (…), NIP: (…) (dalej: Spółka). Spółka prowadzi działalność polegającą na świadczeniu usług w zakresie telekomunikacji przewodowej (telewizja cyfrowa, Internet, telefon). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wyłącznymi wspólnikami Spółki są J. (Wnioskodawca) i K.- osoby fizyczne będące polskimi rezydentami podatkowymi, a Spółka nie jest podatnikiem podatku od osób prawnych. Wkładami wniesionymi do Spółki są środki pieniężne w wysokości 20.000 zł w przypadku Wnioskodawcy oraz 17.800 zł w przypadku drugiego wspólnika. Wspólnicy uczestniczą w zyskach i stratach proporcjonalnie do wniesionych do Spółki wkładów, co oznacza, że Wnioskodawca uczestniczy w zyskach i stratach spółki w 53 % (200/378), a drugi wspólnik w 47 % (178/378). Spółka jest właścicielem następujących nieruchomości: a) stanowiącego odrębną własność lokalu położonego w (…) przy ul. (…), dla którego prowadzona jest księga wieczysta (…), b) stanowiącego odrębną własność lokalu położonego w (…) przy ul. (…), dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (…), c) stanowiącego odrębną własność lokalu położonego w (…) przy ul. (…), dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (…), d) stanowiącego odrębną własność lokalu położonego w (…) przy ul. (…), dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (…), e) stanowiącego odrębną własność lokalu położonego w (…) przy ul. (…), dla którego prowadzona jest księga wieczysta nr (…), f) nieruchomości położonej w (…) przy ul. (…), dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (…). Wspólnicy rozważają sprzedaż udziałów w Spółce (bezpośrednio przed sprzedażą niezbędne będzie przekształcenie Spółki w spółkę kapitałową). Potencjalny nabywca, którym byłby również przedsiębiorca telekomunikacyjny, nie jest zainteresowany zakupem składników majątku nie związanych bezpośrednio z działalnością telekomunikacyjną. Do takich składników należą ww. nieruchomości. Dlatego wspólnicy Spółki, w tym Wnioskodawca, na mocy uchwały podjętej w formie aktu notarialnego zamierzają wycofać nieruchomości ze Spółki do majątku osobistego wspólników, tj. majątku niezwiązanego z prowadzeniem działalności gospodarczej w formie spółki. Wykonanie uchwały nastąpi przez zawarcie w formie aktu notarialnego umowy o nieodpłatne przeniesienie udziałów w prawie własności nieruchomości. Przeniesienie udziałów w nieruchomościach nastąpi proporcjonalnie do udziału każdego ze wspólników w zysku Spółki tj. w proporcji 200/378 dla Wnioskodawcy i 178/378 dla drugiego ze wspólników. Przeniesienie wskazanych powyżej nieruchomości do majątków osobistych wspólników nie nastąpi tytułem darowizny w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny, a także nie będzie stanowić wypłaty zysku Spółki. Ponadto przeniesienie prawa własności nieruchomości do majątków osobistych wspólników w żaden sposób nie wpłynie na zmianę udziałów wspólników w zyskach Spółki, nie nastąpi w związku z likwidacją Spółki, wystąpieniem Wspólnika ze Spółki ani zmniejszeniem udziału kapitałowego w Spółce. Po wycofaniu nieruchomości ze Spółki będą one wynajmowane w ramach działalności gospodarczej lub poza działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie ma obecnie planów dotyczących sprzedaży nieruchomości.
Jak to już wcześniej wskazano, wykonanie podjętej przez wspólników uchwały nastąpi poprzez zawarcie umowy o nieodpłatne przeniesienie udziałów w prawie własności nieruchomości w wykonaniu uchwały wspólników spółki jawnej, sporządzonej w formie aktu notarialnego (forma wymagana zgodnie z art. 158 kc). Umowa ta stanowi realizację zasady swobody umów wyrażonej w art. 3531 kc. Wycofanie Nieruchomości ze Spółki i przekazanie ich do majątku prywatnego wspólników nieodpłatnie nie będzie powodowało zobowiązania do jakichkolwiek świadczeń na rzecz Spółki, a także czynność ta nie będzie stanowić formy uregulowania przez Spółkę jakichkolwiek zobowiązań wobec Wnioskodawcy.
Czy nieodpłatne wycofanie z majątku Spółki nieruchomości i przekazanie udziałów w nich do prywatnego majątku Wnioskodawcy, w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku Spółki, w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, będzie skutkować powstaniem u Wnioskodawcy przychodu bądź dochodu w podatku dochodowym od osób fizycznych, skutkującego powstaniem obowiązku podatkowego w tym podatku?
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nieodpłatne wycofanie z majątku spółki nieruchomości i przekazanie udziałów w nich do prywatnego majątku Wnioskodawcy, w części odpowiadającej jego udziałowi w zysku Spółki, w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu bądź dochodu w podatku dochodowym od osób fizycznych, skutkującego powstaniem obowiązku podatkowego w tym podatku. Wnioskodawca jest zdania, że w sytuacji, gdy przekazanie wskazanych we wniosku nieruchomości, będących składnikami majątku Spółki, do majątku osobistego Wnioskodawcy jako wspólnika w wartości odpowiadającej jego udziałowi w zyskach spółki jawnej, będzie miało charakter nieodpłatny, nie będzie stanowiło wypłaty z zysku, zaś wkład Wnioskodawcy w związku z tą czynnością nie ulegnie obniżeniu, wówczas po stronie Wnioskodawcy w związku z tą czynnością, jako wspólnika Spółki nie powstaną skutki podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wprawdzie jest to czynność przekazania majątku spółki do majątku osobistego Wnioskodawcy jako wspólnika, jednak istotnym jest, że przesunięciu nie towarzyszy odpłatność. Wnioskodawca wskazuje, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest przepisów szczególnych dotyczących skutków podatkowych nieodpłatnego wycofania nieruchomości ze spółki osobowej do majątku wspólników. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, należy oprzeć się na zasadach ogólnych opodatkowania przychodów, tj. art. 14 ust. 1 oraz art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 14 ust. 1 wskazanej ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 wyżej przywołanej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących: a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł, c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio. Wnioskodawca podaje, że w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2, nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 tej ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. W ocenie Wnioskodawcy, w związku z powyżej przytoczoną treścią przepisów, przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c wskazanej wyżej ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały wycofane z działalności, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Wnioskodawca podkreśla, że we wskazanych wyżej przepisach mowa jest o tym, że przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku. Zdaniem Wnioskodawcy, oznacza to, że do powstania przychodu niezbędne jest zaistnienie dwóch przesłanek łącznie, czyli musi dojść do zbycia, a zbycie powinno być odpłatne. Wnioskodawca podaje, że ze stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca i drugi wspólnik spółki jawnej zamierzają wycofać nieruchomości ze Spółki. Czynność ta zostanie udokumentowana uchwałą wspólników oraz umową. Wycofanie nie będzie dokonywane odpłatnie. Wnioskodawca uważa, że w przypadku wycofania nieruchomości ze spółki osobowej do majątków osobistych wspólników, wprawdzie mamy do czynienia ze zbyciem wymienionych w stanie faktycznym składników majątku, jednak wyżej wskazane przepisy nie znajdują zastosowania, gdyż brak jest drugiej przesłanki - odpłatności. Pomimo, że spółka zbywa składniki majątku na rzecz wspólników, nie uzyskuje w zamian żadnych korzyści majątkowych, zatem czynność ta nie ma charakteru odpłatnego. W kwestii dotyczącej otrzymania udziału w nieruchomości ze Spółki przez Wspólnika, Wnioskodawca wskazuje, że nie uzyska on przysporzenia majątkowego, a co za tym idzie nie powstanie u niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość nieruchomości otrzymanej przez Wnioskodawcę będzie bowiem odpowiadała jego udziałowi w zysku Spółki. Nieodpłatne przekazanie nieruchomości z majątku Spółki do majątku Wnioskodawcy, jako wspólnika nie będzie przychodem z nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 11 ust. 1. W związku z tym, że nieruchomości trafią do wszystkich wspólników, w tym do Wnioskodawcy i wartość nieruchomości otrzymanych przez każdego ze wspólników będzie mieścić się w przysługującym mu udziale w zysku, czynność ta pozostanie neutralna podatkowo. W stanie faktycznym przedstawionym w opisie zdarzenia przyszłego nie znajdą także zastosowania przepisy art. 14 ust. 2 pkt 16, 16a) i 17b), ust. 3 pkt 10, 11 i 12b), gdyż przekazanie udziału w nieruchomościach na rzecz Wnioskodawcy nie nastąpi w związku z likwidacją Spółki, wystąpieniem wspólnika ze Spółki ani zmniejszeniem udziału kapitałowego w Spółce, reasumując, nieodpłatne przekazanie udziału w nieruchomościach w sposób przedstawiony w opisie zdarzenie przyszłego, z majątku spółki jawnej na rzecz Wnioskodawcy, proporcjonalnie do posiadanych przez niego udziałów w zyskach Spółki, nie spowoduje powstania przychodu, ani dochodu, a tym samym, nie powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają m.in. następujące interpretacje podatkowe Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1526 ze zm. – dalej k.s.h.):
Spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.
Stosownie do art. 8 § 1 k.s.h.:
Spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.
Spółki osobowe, w świetle regulacji k.s.h. nie są wprawdzie osobami prawnymi, ale dysponują licznymi atrybutami osób prawnych, takimi jak wyodrębnienie majątkowe, zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych.
Konsekwencją wyodrębnienia majątkowego spółek osobowych jest to, że spółka jest właścicielem majątku wniesionego w formie wkładów przez wspólników oraz uzyskanego w trakcie swego istnienia, a nie wspólnicy na zasadach współwłasności łącznej, jak np. w przypadku spółki cywilnej. Należy zwrócić uwagę, że handlowe spółki osobowe jako odrębne podmioty mają swój majątek z wszelkimi wynikającymi stąd konsekwencjami.
W myśl art. 22 § 1 k.s.h.:
Spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.
Każdy wspólnik odpowiada za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką, z uwzględnieniem art. 31 (§ 2 ww. przepisu).
Jednocześnie jednak pamiętać należy, że spółka jawna nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki jawnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce jawnej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika.
Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż w pkt 28.
W myśl natomiast art. 5a pkt 28 ww. ustawy, w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt 2 lit a) powołanej ustawy z dnia 28 listopada 2020 r.:
Ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:
a) spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
b) spółkę kapitałową w organizacji,
c) spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
d) spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
e) spółkę jawną będącą podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.
Stosownie do treści ˗ obowiązującego od dnia 1 stycznia 2021 r. ˗ art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm.), przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne (…).
Ze złożonego wniosku wynika, że wspólnikami spółki jawnej są wyłącznie osoby fizyczne.
Z tego też względu, określając skutki podatkowe wycofania części składników działalności z majątku spółki jawnej i przekazania ich do Pana majątku prywatnego, należy wskazać, że w myśl z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy:
Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisów odnoszących się do czynności przekazania majątku pomiędzy spółką niemającą osobowości prawnej, a jej wspólnikami na podstawie uchwały o nieodpłatnym przekazaniu tego majątku wspólnikowi.
Ustawa ta zawiera natomiast przepis ogólny, tj. art. 14 ust. 2 pkt 1, zgodnie z którym:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
W przepisie tym mowa jest o przychodzie z „odpłatnego zbycia” składników majątku związanego z działalnością gospodarczą. O powstaniu przychodu decydują więc dwie przesłanki, które muszą zaistnieć łącznie. Musi dojść do zbycia, które powinno być odpłatne.
W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości przez spółkę jawną do majątków jej wspólników, niewątpliwie dochodzi do zbycia nieruchomości przez spółkę. W wyniku tej czynności dochodzi bowiem do przeniesienia praw własności nieruchomości ze spółki (posiadającej odrębny majątek) na rzecz jej wspólników. Stosownie do zawartego we wniosku wskazania, przeniesienie nieruchomości do majątków Wspólników nastąpi na podstawie uchwały Wspólników. Wykonanie uchwały nastąpi poprzez zawarcie umowy w formie aktu notarialnego o nieodpłatne przekazanie Wspólnikom proporcjonalnie do udziału każdego z Nich w zysku Spółki jawnej własności opisanych składników majątku Spółki.
Oznacza to, że w przypadku nieodpłatnego przeniesienia składników majątku spółki na jej wspólników, czynność ta, jako niewiążąca się z jakąkolwiek korzyścią majątkową na rzecz spółki, nie stanowi odpłatnego zbycia składników majątku.
W związku z tym, skoro zgodnie z przytoczonym wyżej art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodami podlegającymi opodatkowaniu u wspólnika spółki jawnej są co do zasady przysporzenia uzyskane przez tę spółkę w wyniku dokonanych przez nią czynności, należy uznać, że wycofanie nieruchomości z majątku Spółki do Pana majątku, jako następujące w ramach nieodpłatnej czynności nie będzie skutkowało powstaniem u Pana przychodu z tytułu odpłatnego zbycia.
W niniejszej sprawie należy również wskazać, ze stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przychodem z działalności gospodarczej jest wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2˗2b, z zastrzeżeniem ust. 2g i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a.
Zgodnie z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. ust. 2c oraz art. 12 ust. 2˗2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
Stosownie do treści art. 11 ust. 2a wskazanej wyżej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia ˗ według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione ˗ według cen zakupu;
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku ˗ według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
w pozostałych przypadkach ˗ na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b cytowanej ustawy).
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczając nieodpłatne świadczenie do czynników kształtujących podstawę opodatkowania, nie precyzuje, co należy rozumieć przez „nieodpłatne świadczenie”. Zgodnie z wykładnią gramatyczną, odpłacać to „oddawać komuś coś w zamian”, odpłatny zaś to „taki za który się płaci, wymagający zapłacenia, zwrot kosztów” (Nowy Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 2002). Nieodpłatny to niewymagający opłaty. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, po raz pierwszy sformułowanym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2000 r., sygn. akt I SA/Gd 2285/98, a potem w uchwale siedmiu sędziów NSA z 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 i w uchwale składu siedmiu sędziów NSA z 16 października 2006 r, sygn. akt II FPS 1/06, pojęcie to obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
Nieodpłatnym świadczeniem jest zatem uzyskana przez podatnika wymierna korzyść majątkowa niezwiązana z poniesieniem wydatków, powstaniem kosztów, z obowiązkiem uiszczenia wynagrodzenia lub inną formą ekwiwalentu. Nieodpłatne świadczenie ma miejsce, gdy świadczeniu jednego z podmiotów nie towarzyszy świadczenie drugostronne, co w konsekwencji wyraża się w zaistnieniu stanu, w którym po stronie przyjmującego dochodzi do zwiększenia aktywów bądź zmniejszenia pasywów. Świadczenia otrzymującego, aby podlegały opodatkowaniu, muszą zatem prowadzić do pojawienia się po stronie podmiotu je otrzymującego przychodu, czyli korzyści majątkowej, która może wystąpić w dwóch postaciach: prowadzi do powiększenia aktywów, co jest zwykłym skutkiem wypłaty pieniędzy, albo do zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi. W wyniku takiego świadczenia w majątku podmiotu otrzymującego nie pojawia się wprawdzie realny dochód (w znaczeniu ekonomicznym), ale ponieważ znaczenie dochodu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest szersze, zaoszczędzenie wydatków musi być traktowane na równi z przyrostem majątku.
Najbardziej istotną ˗ dla pojęcia nieodpłatnego świadczenia ˗ jest przesłanka dotycząca ekwiwalentności, która pozwala na stwierdzenie, kiedy mamy do czynienia ze świadczeniem nieodpłatnym. Tylko świadczenia nieekwiwalentne mogą stanowić ˗ po stronie otrzymującego ˗ przychód podatkowy. Ekwiwalentność, która wyłącza możliwość powstania przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego przysporzenia, oznacza wystąpienie świadczenia wzajemnego. Ekwiwalentność nie może wystąpić ani w momencie dokonywania świadczenia, ani w jakimkolwiek innym momencie w przyszłości. Jeżeli bowiem występuje ekwiwalent, jest też korzyść po drugiej stronie, a więc wyłączona jest możliwość uznania danego świadczenia za nieodpłatne. Przysporzenie w majątku podatnika musi mieć dla niego pewną wartość, którą można wyrazić w wymiarze finansowym. Innymi słowy, ważne jest aby świadczenie otrzymane bez wynagrodzenia było dla otrzymującego wartościowe.
Świadczenie nieodpłatne będące przychodem podatkowym powinno wynikać z dwustronnego stosunku, tzn. powinien istnieć możliwy do identyfikacji podmiot świadczący oraz podmiot otrzymujący. Wynika to wprost z brzmienia ustawy, która mówi o świadczeniu, a nie o przysporzeniu. Zgodnie z definicją słownikową „świadczenie” oznacza obowiązek wykonania lub przekazania czegoś na czyjąś rzecz.
Wyłącznie w przypadku, gdy wspólnik otrzyma nieruchomości wycofane z majątku spółki do majątku prywatnego o wartości wyższej niż jego udział w spółce (a zatem nieekwiwalentne), wówczas powstanie dla niego przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przychód odpowiadający wartości nadwyżki ponad jego udział w spółce). Jak zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 8 stycznia 2013 r., sygn. akt II FSK 1019/11: „Spółki osobowe na mocy art. 8 k.s.h. mogą być podmiotem stosunku prawnego”. W rezultacie nastąpi świadczenie z majątku spółki jawnej do majątku wspólnika. Natomiast nie powstanie przychód dla wspólnika, jeżeli wartość nieruchomości otrzymanych przez niego będą miały wartość odpowiadającą (nieprzekraczającą) jego udziałowi w spółce.
Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego należy więc stwierdzić, że planowane nieodpłatne przekazanie udziału w wysokości 53 % prawa własności wskazanych nieruchomości, z majątku Spółki jawnej do Pana majątku prywatnego, tj. proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zyskach/stratach Spółki jawnej, nie dokonywane tytułem wypłaty z zysku i nie skutkujące obniżeniem wkładów w Spółce jawnej nie spowoduje powstania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia udziału w tych nieruchomościach w podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie będzie związane z jakimkolwiek przysporzeniem dla Spółki. Nieodpłatne przekazanie udziału w środkach trwałych Spółki na potrzeby własne jej Wspólnika do jego majątku prywatnego nie może być traktowane jako przychód z tytułu odpłatnego zbycia udziału w tych składników przez Spółkę, ponieważ w opisanym zdarzeniu przyszłym udział we własności nieruchomości będzie przekazany nieodpłatnie, w drodze umowy o nieodpłatne przeniesienie udziałów w prawie własności nieruchomości (niebędącą umową darowizny, ani umową zniesienia współwłasności w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego). W związku z powyższym zasadne jest również przyjęcie, że nieodpłatne przekazanie Panu (Wspólnikowi Spółki) udziału w opisanych nieruchomościach w wyniku wycofania ich ze Spółki nie spowoduje powstania przychodu po Pana stronie.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili