Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 stycznia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 16 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości nabytych w drodze spadku i działu spadku.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 marca 2022 r. (wpływ 28 marca 2022 r. – ePUAP oraz 31 marca 2022 r. - pocztą).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

7 września 2019 r. zmarł Pani mąż, a spadek po nim, na podstawie ustawy nabyli z dobrodziejstwem inwentarza Pani - jako żona, córka oraz syn - każda z tych osób w udziale po 1/3. Poświadczony akt dziedziczenia został zarejestrowany przez notariusza 22 listopada 2019 r. Następnie każdy ze spadkobierców złożył w terminie deklarację SD-Z2, uzyskując zwolnienie z podatku od spadków i darowizn. W skład spadku wchodzi nieruchomość zabudowana położona w `(...)` o powierzchni 4 567 m2 (dalej również: „nieruchomość”), dla której Sąd Rejonowy w `(...)` Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr `(...)`

Przedmiotowa nieruchomość, jako prawo użytkowania wieczystego została zakupiona przez małżonków do ich majątku wspólnego 18 października 2004 r. od Syndyka Masy Upadłości `(...)` za cenę 222 000 zł, na którą składała się cena prawa użytkowania wieczystego gruntu - 206 300 zł, cena budynku portierni - 15 700 zł. Jednocześnie oświadczono, że budynek portierni jest towarem używanym w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 43 ust. 2 w obowiązującej wtedy wersji ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

7 listopada 2007 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w `(...)` wydał małżonkom, jako inwestorom decyzję o pozwoleniu na użytkowanie wybudowanego przez nich budynku handlowo-usługowego z przeznaczeniem na sklep i hurtownię w branży motoryzacyjnej przy `(...)`, który w całości stał się środkiem trwałym w działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią pod firmą `(...)`. Data przyjęcia środka trwałego 31 grudnia 2008 r. Identycznie środkiem trwałym został budynek portierni oraz działka - data przyjęcia środka trwałego 18 października 2004 r.

Następnie, 2 grudnia 2010 r. małżonkowie kupili przedmiotową nieruchomość od Skarbu Państwa do ich majątku wspólnego za kwotę brutto 205 940 zł 94 gr, z wliczonym podatkiem VAT (podatek od towarów i usług) w stawce 23%.

24 lipca 2014 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wydano Pani decyzję nr `(...)`, zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę budynku usługowego (handel o pow. 150,8 m2 i usługi biurowe) wraz z wewnętrznymi instalacjami wody, kanalizacji sanitarnej, c.o. i elektryczną przy `(...)`. Proces budowlany jest rozpoczęty i do dnia sporządzenia wniosku nie został zakończony.

Udziały spadkobierców w przedmiotowej nieruchomości po śmierci Pani męża wynoszą: Pani - 4/6, 2, Pani córka - 1/6, Pani syn - 1/6.

Spadkobiercy 27 grudnia 2021 r. aktem notarialnym zawarli umowę podziału majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej oraz umowę o częściowy dział spadku obejmującą ww. nieruchomość zabudowaną, w wyniku czego Pani uzyskała prawo własności całości nieruchomości, natomiast Pani córka i Pani syn uzyskali od Pani, czyli matki spłatę pieniężną stanowiącą równowartość każdego udziału w wysokości 1/6, tj. kwotę po 450 000 zł - razem 900 000 zł.

Następnie, 30 grudnia 2021 r. umową w formie aktu notarialnego, dokonała Pani zbycia przedmiotowej nieruchomości w całości ze swojego przedsiębiorstwa za kwotę 3 321 000 zł brutto z 23% VAT wliczonym w cenę. Pani córka i Pani syn nie prowadzą działalności gospodarczej.

28 marca 2022 r. uzupełniła Pani wniosek, na nasze wezwanie, i wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą od 1 września 1995 r., prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, ewidencję sprzedaży i zakupu VAT, działalność była prowadzona w zakresie sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli oraz wynajmu i zarządzania nieruchomościami własnymi, bądź dzierżawionymi, od 1 stycznia 2022 r. działalność została zawieszona. Sprzedaż jest zaliczona do źródła działalność gospodarcza. Nieruchomości były amortyzowane metodą liniową, stawką 2,5%, jako budynki niemieszkalne według Klasyfikacji Środków Trwałych. Nieruchomość była sklasyfikowana jako budynki niemieszkalne - budynek portierni (pozostałe budynki niemieszkalne) i budynek przemysłowy wg PKOB. Przed planowaną sprzedażą, nieruchomości opisane we wniosku nie zostały wykreślone z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Po śmierci męża nieruchomości nadal były wykorzystywane w prowadzonej działalności.

Pytania (pytanie Nr 2 zostało sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy w związku z zawarciem umowy częściowego działu spadku, otrzymanie udziałów w nieruchomości przez Panią za równowartość ekwiwalentnej spłaty będzie łączyło się z powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, który to podatek VAT ewentualnie będzie Pani mogła odliczyć od podatku należnego?

2. Czy przekazanie przez Panią dzieciom spłaty (w wyniku częściowego działu spadku) stanowiącej równowartość po 1/6 udziału w nieruchomości, będzie kosztem uzyskania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych w Pani działalności gospodarczej z tytułu późniejszego zbycia tej nieruchomości w całości w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie pytania Nr 1, dotyczącego podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Ad. 2.

Zgodnie z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Zatem z punktu widzenia spadkobierców i w ramach podatku dochodowego, odpłatne przesunięcia majątkowe dokonane w wyniku działu spadku nie stanowią u nich odpłatnego zbycia i odpłatnego nabycia, a tym samym przychodu podatkowego, o ile mieszczą się w przypadającym udziale spadkowym.

Jednocześnie odpłatny charakter działu spadku powoduje, że kwota spłaty na rzecz tych spadkobierców będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu u Pani z tytułu zbycia nieruchomości, w części stanowiącej nadwyżkę udziału nabytego w wyniku działu spadku ponad pierwotny udział w spadku.

Zgodnie z art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie, gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

W niniejszej sprawie przed śmiercią Pani męża przedmiotowa nieruchomość stanowiła w całości składnik majątkowy w Pani działalności gospodarczej. Dokonany w 2021 r. dział spadku tylko uporządkował kwestie związane z wyłącznym prawem własności nieruchomości wykorzystywanej w Pani działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z uwagi na to, że spłata przez podatnika praw do części nieruchomości spadkowej od współspadkobierców, którzy się na nią zgodzili, będzie miała charakter odpłatny, to - co do zasady - kwota spłaty na rzecz tych spadkobierców stanowi koszt uzyskania przychodu z tytułu późniejszego zbycia nieruchomości, w części nabytej na podstawie działu spadku przyznającego podatnikowi wyłączne prawo własności nieruchomości.

Przy ustalaniu dochodu z tego źródła należy również uwzględniać art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia, a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Zatem, przy ustalaniu dochodu należy uwzględnić także raty amortyzacyjne zaliczone już uprzednio do kosztów uzyskania przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Jednocześnie, zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast, stosownie z art. 10 ust. 7 ww. ustawy:

Nie stanowi nabycia lub odpłatnego zbycia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl zaś art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy:

Przychodem z działalności gospodarczej są również:

przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,

c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio;

Wyjaśnić należy również, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”.

Należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 z późn. zm.), a w szczególności do art. 155 § 1, który stanowi:

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Stosownie do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

Na podstawie art. 924 i art. 925 przywołanej ustawy:

Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

W świetle art. 196 przywołanej ustawy:

§ 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

§ 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Artykuł 210 ww. Kodeksu stanowi, że:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

W przypadku nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków, a następnie śmierci jednego z nich i nabycia w drodze dziedziczenia przez małżonka pozostałego przy życiu udziału w nieruchomości lub w prawie majątkowym ponad własny udział w majątku wspólnym - datą nabycia nieruchomości (praw majątkowych) w drodze spadku po małżonku jest dzień nabycia (wybudowania) nieruchomości do majątku wspólnego małżonków.

Z działem spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Stosownie do art. 1035 ustawy Kodeks cywilny:

Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Artykuł 1037 § 1 ww. ustawy, stanowi natomiast, że:

Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia - podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Z opisu sprawy wynika, że 7 września 2019 r. zmarł Pani mąż, a spadek po nim nabyli z dobrodziejstwem inwentarza Pani jako żona, córka oraz syn - każda z tych osób w udziale po 1/3. Poświadczony akt dziedziczenia został zarejestrowany przez notariusza 22 listopada 2019 r. Następnie każdy ze spadkobierców złożył w terminie deklarację SD-Z2, uzyskując zwolnienie z podatku od spadków i darowizn. W skład spadku wchodzi nieruchomość zabudowana. Przedmiotowa nieruchomość jako prawo użytkowania wieczystego została zakupiona przez małżonków do ich majątku wspólnego 18 października 2004 r. 7 listopada 2007 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wydał małżonkom jako inwestorom decyzję o pozwoleniu na użytkowanie wybudowanego przez nich budynku handlowo-usługowego z przeznaczeniem na sklep i hurtownię w branży motoryzacyjnej, który w całości stał się środkiem trwałym w działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią. Data przyjęcia środka trwałego 31 grudnia 2008 r. Identycznie środkiem trwałym został budynek portierni oraz działka - data przyjęcia środka trwałego 18 października 2004 r. 2 grudnia 2010 r. małżonkowie kupili przedmiotową nieruchomość od Skarbu Państwa do ich majątku wspólnego. 24 lipca 2014 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wydano Pani decyzję, zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą pozwolenia na budowę budynku usługowego (handel o pow. 150,8 m2 i usługi biurowe) wraz z wewnętrznymi instalacjami wody, kanalizacji sanitarnej, c.o. i elektryczną. Proces budowlany jest rozpoczęty i do dnia sporządzenia wniosku nie został zakończony. Udziały spadkobierców w przedmiotowej nieruchomości po śmierci Pani męża wynoszą: Pani - 4/6, 2, Pani córka - 1/6, Pani syn - 1/6. Spadkobiercy 27 grudnia 2021 r. aktem notarialnym zawarli umowę podziału majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej oraz umowę o częściowy dział spadku obejmującą ww. nieruchomość zabudowaną, w wyniku czego Pani uzyskał prawo własności całości nieruchomości, natomiast Pani córka i Pani syn uzyskali od Pani, czyli matki spłatę pieniężną stanowiącą równowartość każdego udziału w wysokości 1/6, tj. kwotę po 450 000 zł - razem 900 000 zł. 30 grudnia 2021 r. umową w formie aktu notarialnego, dokonała Pani zbycia przedmiotowej nieruchomości w całości ze swojego przedsiębiorstwa.

Tak więc z opisu sprawy wynika, że wybudowany przez małżonków budynek handlowo-usługowy z przeznaczeniem na sklep i hurtownię w branży motoryzacyjnej w całości stał się środkiem trwałym w działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią. Data przyjęcia środka trwałego to 31 grudnia 2008 r. Identycznie środkiem trwałym został budynek portierni oraz działka - data przyjęcia środka trwałego 18 października 2004 r. Przed planowaną sprzedażą, nieruchomości opisane we wniosku nie zostały wykreślone z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Po śmierci męża nieruchomości nadal były wykorzystywane w prowadzonej działalności.

Zatem, sprzedaż przez Panią przedmiotowej nieruchomości będzie stanowiła dla Pani przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania. W odniesieniu do Pani art. 10 ust. 1 pkt 8 i ust. 5-7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22g ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia, a jeżeli były używane przez podatnika przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i nie były wcześniej amortyzowane - cenę ich nabycia, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.

Natomiast zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy:

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Stosownie do art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

U podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa. Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

1. wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Z treści art. 24 ust. 2 zdanie drugie ww. ustawy wynika, że - co do zasady - dochodem ze sprzedaży środka trwałego jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Zatem dochód z odpłatnego zbycia środka trwałego ustala się przy uwzględnieniu trzech wielkości, tj.:

- przychodu z odpłatnego zbycia tego środka trwałego,

- jego wartości początkowej wykazanej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz

- dokonanych od tego środka trwałego odpisów amortyzacyjnych.

Tym samym, przy określeniu dochodu z odpłatnego zbycia środka trwałego wykorzystywanego w działalności gospodarczej, jako koszt uzyskania przychodów, należy uwzględnić wartość początkową tego składnika majątku, po jej pomniejszeniu o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, spłata pozostałych spadkobierców może być kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży wyłącznie jako niezamortyzowana wartość środka trwałego.

Jak wynika z opisu sprawy budynek handlowo-usługowy w całości był środkiem trwałym w działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią. Podobnie środkiem trwałym został budynek portierni oraz działka. Zatem wartość początkowa połowy ww. środków trwałych nie będzie ustalana na nowo – należy uwzględnić dotychczasową wartość początkową oraz dokonane od tej części odpisy.

Z kolei, wartość początkową ww. środków trwałych w części nabytej w drodze spadku oraz w części w ramach odpłatnego działu spadku należy ustalić następująco:

- w części, w której środki trwałe zostały nabyte w drodze spadku, w wartości rynkowej środka trwałego z dnia nabycia spadku (data śmierci spadkodawcy), zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

- w części, w której środki trwałe zostały nabyte odpłatnie w drodze działu spadku, wg ceny ich nabycia, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze opis sprawy oraz wyżej wskazane przepisy prawa stwierdzić należy, że spłaty dokonane przez Panią na rzecz pozostałych spadkobierców (dzieci) będą miały wpływ na wartość początkową środków trwałych, a tym samym na dochód z odpłatnego ich zbycia. Przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia ww. środków trwałych, na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezamortyzowana ich część będzie stanowić koszt uzyskania przychodów w prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ponadto wskazać należy, że z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – niniejsza interpretacja dotyczy Pani. Nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych spadkobierców.

Końcowo zaznaczyć należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jesteśmy związani wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Panią oraz Pani stanowiskiem, tym samym dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).