Podatnik prowadził jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną stawką liniową 19% do 30 czerwca 2019 r., po czym zawiesił tę działalność. Od 1 lipca 2019 r. uzyskiwał dochody wyłącznie z umowy o pracę. W zeznaniu PIT-37 za 2020 r. podatnik rozliczył się wspólnie z małżonką, mimo posiadania zawieszonej działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem liniowym. Organ podatkowy uznał to wspólne rozliczenie za nieprawidłowe, wskazując, że podatnik nadal jest przedsiębiorcą, a przepisy art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wykluczają możliwość wspólnego rozliczenia małżonków, gdy przynajmniej jeden z nich podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30c tej ustawy (podatek liniowy). Organ podkreślił, że zawieszenie działalności nie oznacza jej likwidacji, a podatnik pozostaje przedsiębiorcą do momentu faktycznego zakończenia działalności.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie pytania Nr 1 jest nieprawidłowe.
11 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 11 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uprawnienia do wspólnego rozliczenia małżonków za 2020 r. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 kwietnia 2022 r. (wpływ 22 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
W okresie od 4 lutego 2013 r. do 30 czerwca 2019 r. prowadził Pan jednoosobową działalność gospodarczą, z której dochody rozliczał Pan podatkiem liniowym 19%. Od 1 lipca 2019 r. zawiesił Pan działalność gospodarczą i rozpoczął świadczenie pracy na podstawie umowy o pracę. Podatek dochodowy za 2019 r. rozliczył Pan wypełniając zeznanie podatkowe PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-36L (z jednoosobowej działalności gospodarczej rozliczanej podatkiem liniowym) oraz PIT-37 (ze świadczenia pracy na podstawie umowy o pracę). Przez kolejne lata: 2020, 2021, do chwili złożenia wniosku, Pana działalność gospodarcza była zawieszona, nie uzyskiwał Pan z jej tytułu żadnych przychodów, nie rozliczał także kosztów wynikających z jej prowadzenia. Za 2020 r. złożył Pan zeznanie podatkowe PIT-37, w którym dochód rozliczył Pan wspólnie z małżonką. Przez cały 2020 r. istniała wspólność majątkowa pomiędzy Panem i żoną, i taki stan faktyczny jest aktualny do dnia złożenia wniosku. Szukając informacji związanych z wprowadzeniem zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w ramach programu rządowego „Polski Ład”, znalazł Pan informacje sugerujące, że mógł Pan popełnić nieumyślnie błąd przy rozliczeniu podatku dochodowego za 2020 r. Firma, która świadczyła dla Pana usługi księgowe, doradziła Panu zawieszenie działalności gospodarczej, ale nie poinformowała Pana o obowiązku składania „zerowego” zeznania podatkowego PIT-36L pomimo zawieszenia działalności i braku przychodów. Nie miał Pan również wiedzy, że utrzymywanie zawieszonej działalności, z której nie uzyskuje Pan żadnych przychodów, oraz świadczenie pracy na podstawie umowy o pracę uniemożliwia wspólne rozliczenia podatku dochodowego z małżonką. Po skonsultowaniu zaistniałej sytuacji z doradcą podatkowym, który potwierdził Pana wątpliwości, bezzwłocznie udał się Pan do Urzędu Skarbowego, celem złożenia brakującego zeznania podatkowego PIT-36L za 2020 r. wraz z czynnym żalem. Urzędnicy, przyjmując zaległe dokumenty, zwrócili uwagę na fakt, że za 2020 r., rozliczył Pan podatek dochodowy wraz z żoną (w ramach zeznania PIT-37), co jest niezgodne z obowiązującymi regulacjami oraz potwierdzili obowiązek złożenia zeznania „zerowego” PIT-36L.
Jednakże, jak wskazał Panu doradca podatkowy, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wydał wyrok 3 października 2018 r. (sygn. akt I SA/Sz 545/18, dostępny pod adresem https://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/`(...)`. ) w sprawie wspólnego opodatkowania z małżonkiem a zawieszeniem działalności objętej podatkiem liniowym. Na mocy wspomnianego wyroku została uchylona zaskarżona interpretacja indywidualna dotycząca podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia małżonków. Ponadto, zgodnie z uzyskanymi informacjami od doradcy podatkowego oraz urzędników Urzędu Skarbowego, sytuacja za 2021 r. już jest uznawana za „prawidłową”, tj. rozliczanie dochodu wspólnie z małżonką jest możliwe w sytuacji braku dochodu opodatkowanego stawką liniową 19%.
W uzupełnieniu wniosku dodał Pan, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, ani kontroli celno-skarbowej. Z własnej inicjatywy udał się Pan do Urzędu Skarbowego i poinformował o swoich wątpliwościach odnośnie rozliczenia za 2020 r. z małżonką, co zaskutkowało skierowaniem Pana do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, celem uzyskania interpretacji indywidualnej. Nie dokonał Pan likwidacji działalności gospodarczej, a jedynie ją zawiesił i od tego momentu nie uzyskuje Pan żadnych przychodów z jej tytułu. W 2020 r. uzyskał Pan dochód wyłącznie z tytułu umowy o pracę. Przedmiotem Pana wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest ustalenie, czy w 2020 r. spełniał Pan wraz z żoną warunki określone w art. 6 ust. 2 i ust. 8 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.). W 2021 r. uzyskał Pan dochód wyłącznie z tytułu umowy o pracę. Za 2021 r., rozliczając dochody wraz z małżonką, złożył Pan PIT-37 oraz „zerowy” PIT-36L z zawieszonej działalności gospodarczej. W 2021 r. wraz z żoną spełniał Pan warunki określone w art. 6 ust. 2 i ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
1. Czy mógł Pan rozliczyć podatek dochodowy wraz z małżonką za 2020 r. z tytułu świadczenia pracy na podstawie umowy o pracę, jednocześnie posiadając, zawieszoną od 1 lipca 2019 r., jednoosobową działalność gospodarczą rozliczaną podatkiem liniowym 19%, z której od dnia zawieszenia nie osiągał Pan przychodów?
2. Czy rozliczając dochód za 2021 r. będzie Pan mógł bez przeszkód dokonać tego wspólnie z małżonką?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pana stanowiska w zakresie pytania Nr 1, natomiast w zakresie pytania Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Uważa Pan, że uwzględniając:
1. wydanie wyroku przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie 3 października 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 545/18,
2. informacje uzyskane w Urzędzie Skarbowym - analogiczna sytuacja za 2021 r. - nie budzi wątpliwości w zakresie możliwości wspólnego rozliczenia dochodów z małżonką, uwzględniając fakt posiadania zawieszonej działalności gospodarczej, której dochody opodatkowane są podatkiem 19% w przypadku braku przychodów,
3. stan faktyczny dotyczący uzyskiwania dochodów, tj. od 1 lipca 2019 r. uzyskiwane są przez Pana wyłącznie ze świadczenia pracy na podstawie umowy o pracę,
4. brak uzyskiwania przychodów z zawieszonej działalności gospodarczej od 1 lipca 2019 r.;
rozliczenie dochodu za 2020 r. wspólnie z małżonką (w ramach PIT-37), jednocześnie posiadając zawieszoną działalność gospodarczą, której dochody opodatkowane są podatkiem 19% w przypadku braku przychodów, powinno zostać dozwolone.
Wskazał Pan, że swoje stanowisko oparł na podstawie art. 6 ust. 2 i ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody z zawieszonej działalności gospodarczej są opodatkowane na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy. Przedmiotem Pana wniosku jest niejasne określenie użyte w art. 6 ust. 8 powyższej ustawy, tj. „sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków stosuje przepisy art. 30c (`(...)`)”. Jak zauważył NSA w przytoczonym przez Pana orzeczeniu sygn. akt I SA/Sz 545/18, określenie to nie uwzględnia sytuacji nieosiągnięcia żadnych przychodów z działalności gospodarczej.
Budzi to wątpliwości co do stosowania przepisów zawartych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji także wyłączenia z art. 6 ust. 8 ww. ustawy, ponieważ z tytułu zawieszonej działalności gospodarczej nie uzyskał Pan żadnego dochodu w 2020 r.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.):
Źródłami przychodów są:
stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);
pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).
W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy:
Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej).
W myśl art. 9a ust. 2 cyt. ustawy:
Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.
Zgodnie z art. 9a ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnik może zawiadomić w formie pisemnej o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, albo pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej w terminie, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Natomiast jak stanowi art. 9a ust. 2b cyt. ustawy:
Dokonany wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 2 zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania albo złoży w terminie i na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej albo oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
W myśl art. 9a ust. 2c ww. ustawy:
Oświadczenie oraz zawiadomienie, o których mowa w ust. 2-2b, podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów.
Jednakże art. 6 ust. 2 ww. ustawy przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków. Powołany przepis stanowi, że:
Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26, art. 26e i art. 26h; w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.
Stosownie do treści art. 6 ust. 2a powołanej ustawy:
Wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.
W myśl art. 6 ust. 3 ww. ustawy:
Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.
Zgodnie z art. 6 ust. 8 pkt 1 powołanej ustawy:
Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Zatem w świetle ww. przepisów ustawy, z wnioskiem o wspólne opodatkowanie dochodów mogą wystąpić małżonkowie, jeżeli spełnią łącznie, określone w art. 6 ust. 2 i 8 ustawy, następujące warunki:
· oboje podlegają nieograniczonemu obowiązku podatkowemu,
· przez cały rok podatkowy pozostają w związku małżeńskim,
· przez cały rok podatkowy istnieje między nimi wspólność majątkowa małżeńska,
· żaden z małżonków nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej zryczałtowanym podatkiem dochodowym lub podatkiem liniowym,
· nie mają do nich zastosowania przepisy ustawy o podatku tonażowym oraz ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
Wskazać należy, że ustawodawca wprowadzając uprawnienie polegające na możliwości wspólnego rozliczenia się małżonków, wyraźnie określił warunki jakie należy spełnić by móc z niego skorzystać. Spełnienie ww. warunków powoduje możliwość skorzystania z prawa do łącznego opodatkowania dochodów małżonków.
Należy wyjaśnić, że w przypadku, kiedy nie dokonał Pan likwidacji działalności gospodarczej, obowiązek w zakresie składania zeznań podatkowych nie ustaje. Z obowiązku tego w odniesienie do dochodów uzyskanych w 2020 r. nie zwalnia fakt, że w ramach tego źródła przychodu nie są uzyskiwane żadne przychody, jak również, że działalność gospodarcza została zawieszona.
Z opisu sprawy wynika, że do 30 czerwca 2019 r. prowadził Pan jednoosobową działalność gospodarczą, z której dochody rozliczał podatkiem liniowym 19%. Od 1 lipca 2019 r. zawiesił Pan działalność gospodarczą i rozpoczął świadczenie pracy na podstawie umowy o pracę. Za 2020 r. złożył Pan zeznanie podatkowe PIT-37, w którym dochód rozliczył Pan wspólnie z małżonką. Przez cały 2020 r. istniała wspólność majątkowa pomiędzy Panem i żoną. Nie dokonał Pan likwidacji działalności gospodarczej, a jedynie ją zawiesił i od tego momentu nie uzyskuje Pan żadnych przychodów z jej tytułu. W 2020 r. uzyskał Pan dochód wyłącznie z tytułu umowy o pracę.
Powziął Pan wątpliwość, czy w sytuacji zawieszenia działalności gospodarczej przysługiwało Panu prawo do preferencyjnego rozliczenia się wspólnie z małżonką za 2020 r.
Biorąc pod uwagę wskazane przepisy, stwierdzić należy, że negatywną przesłanką skorzystania przez Pana z możliwości rozliczenia się wspólnie z małżonką za 2020 r. jest zastosowanie do Pana (Pana przychodów) przepisów art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z przytoczonego wcześniej art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bezspornie wynika, że prawa do łącznego opodatkowania dochodów określonych w art. 9 ust. 1 i 1a pozbawieni zostali małżonkowie w sytuacji, gdy w roku podatkowym chociażby do jednego z nich miały zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, już sam fakt dokonania wyboru sposobu opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej, na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nawet bez faktycznego ich uzyskania), stanowi przesłankę do utraty możliwości wspólnego opodatkowania dochodów obojga małżonków. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, czy w danym roku podatkowym został osiągnięty przychód z działalności gospodarczej opodatkowanej w formie podatku liniowego.
Zatem stwierdzić należy, że skoro w 2020 r. nie dokonał Pan likwidacji działalności gospodarczej, ani nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, to uważa się, że w 2020 r. nadal prowadził Pan działalność gospodarczą opodatkowaną w formie podatku liniowego. Z uwagi na fakt, że nie złożył Pan w ustawowym terminie zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania w formie podatku liniowego, w 2020 r. miały do Pana zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, zachodzi w tym przypadku negatywna przesłanka do wspólnego opodatkowania, o której mowa w art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jedynie likwidacja działalności, bądź wybór innej formy opodatkowania, dokonane w ustawowym terminie, skutkowałyby tym, że przestałby Pan być objęty przepisami art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mógł rozliczyć się wspólnie z małżonką za 2020 r.
Zawieszenia działalności nie można uznać za jej likwidację. Zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej oznacza, że „bieżące” przychody z tej działalności gospodarczej nie są osiągane (są równe 0), jednak nie zmienia to faktu, że do przedsiębiorcy nadal mają zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co w konsekwencji doprowadza do braku możliwości wspólnego rozliczenia małżonków.
Jak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 28 września 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 805/15: „(…) w okresie zawieszenia działalności gospodarczej skarżąca nie mogła uzyskać „bieżącego” dochodu, ale mogła uzyskać dochód (przychód) związany z wcześniejszym okresem prowadzenia tej działalności. Skarżąca mogła (potencjalnie) osiągać przychody (dochody) z prowadzenia tej działalności gospodarczej przed okresem zawieszenia, w tym np.: zbywając własne środki trwałe lub wyposażenie, dochód z odsetek od lokat bankowych, miała prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować wcześniejsze zobowiązania”. Ponadto, w wyroku z 28 lutego 2018 r. sygn. akt II FSK 193/16 Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że cyt.: „(…) w sytuacji, gdy podatnik prowadząc działalność gospodarczą dokonał na podstawie art. 9a ust. 2 u.p.d.o.f. wyboru sposobu opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c i wyboru swojego w stosownym trybie nie zmienił (jak również nie zaprzestał prowadzenia tej działalności), to okoliczność, że danym roku podatkowym faktycznie nie uzyskał z tego tytułu żadnych przychodów (i nie poniósł żadnych kosztów) nie powoduje, że w stosunku do niego nie znajdą zastosowania ograniczenia w zakresie możliwości wspólnego opodatkowania, wynikające z art. 6 ust. 8 u.p.d.o.f. Na gruncie przepisów u.p.d.o.f. zasadą jest odrębne opodatkowanie dochodów uzyskiwanych przez poszczególnych podatników – osoby fizyczne.”
W związku z powyższym, Pana stanowisko, zgodnie z którym może Pan rozliczyć się wspólnie z małżonką za 2020 r. jest nieprawidłowe. Dla celów podatkowych podatnik pozostaje przedsiębiorcą od dnia rozpoczęcia działalności do dnia jej faktycznego zakończenia (likwidacji) ze wszelkimi konsekwencjami wynikającymi z przepisów prawnych.
Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że skoro nie dokonał Pan likwidacji działalności gospodarczej, ani zmiany formy opodatkowania w ustawowym terminie, to w odniesieniu do dochodów uzyskanych w 2020 r. nie może być w Pana przypadku zastosowane łączne opodatkowanie dochodów małżonków, przewidziane w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem nie był Pan uprawniony, aby rozliczyć swojego zobowiązanie podatkowego za 2020 r. razem z małżonką.
Ustawą z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105, dalej: ustawa zmieniająca),wprowadzono zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie zaś z art. 70 ust. 1 pkt 1 ustawy zmieniającej, przepisy ustaw zmienianych w art. 1, art. 2 i art. 9 stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r., z wyjątkiem art. 6 ust. 2, 3a i 8, art. 6a ust. 1 i ust. 2 pkt 2, art. 21 ust. 1 pkt 3 i 95b, art. 26 ust. 7a pkt 2a-3a, 6-6b, 12, 13 i pkt 15 lit. d, ust. 7e i ust. 7f pkt 1 lit. aa i art. 27f ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, które mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2021 r.
Ustawą zmieniającą złagodzono warunki preferencyjnego opodatkowania dochodów małżonków. Nowe zasady wspólnego opodatkowania dochodów małżonków, wprowadzone ustawą zmieniającą obowiązują od 1 stycznia 2022 r. i mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2021 r. Z uwagi na fakt, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ustalenie uprawnienia do wspólnego rozliczenia małżonków za 2020 r. powyższe zmiany wprowadzone ustawą zmieniającą nie mają zastosowania w sprawie.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, obowiązującego na dzień zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego Organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Odnosząc się do powołanego przez Pana wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wskazać należy, że rozstrzygnięcie w nim zawarte dotyczy konkretnej, indywidualnej sprawy podjętej w określonych stanach faktycznych i jest wiążące tylko w tej sprawie, w której zostało wydane.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili