Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 28 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 kwietnia 2022 r. (wpływ 27 kwietnia 2022 r. – ePUAP, 29 kwietnia 2022 r. – pocztą tradycyjną). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Chronologicznie:

1. W związku z pozwem Wnioskodawcy o rozwód z 2013 roku, wyrokiem z dnia (…) 2014 roku sąd okręgowy orzekł rozwiązanie małżeństwa.

2. Z ww. związku małżeńskiego byli małżonkowie mają dwóch małoletnich synów, na podstawie wyroku rozwodowego dzieci mieszkały z matką, Wnioskodawca zaś w pełni samodzielnie opiekował się, wychowuje, zapewnia stosowne zajęcia rehabilitacyjne, edukację 24 godziny na dobę w zabezpieczonych przez sąd terminach. Sumarycznie to około 80 dni w roku.

3. Była żona w ramach toczących się spraw sądowych wymienionych poniżej, wielokrotnie zeznawała do protokołu przesłuchań, że od września 2017 roku mieszka i prowadzi wspólnie gospodarstwo domowe ze swoim partnerem, tym samym w myśl art. 6 ust 4. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. obowiązującym dla lat podatkowych 2018 i 2019, nie spełniała w tych latach kryteriów do preferencyjnego rozliczania się jako osoba samotnie wychowująca dzieci. Oświadczenia byłej żony o prowadzeniu wspólnego gospodarstwa ze swoim partnerem dostępne są w szeregu spraw tj.:

(…)

4. W latach 2018 i 2019 w około 80 dniach w roku, kiedy dzieci znajdowały się pod pieczą Wnioskodawcy, jako osoba rozwiedziona, samotna Wnioskodawca wychowywał i zapewniał:

· leczenie i zdiagnozowanie chociażby u młodszego syna poważnej wady wzroku (`(...)`). Po informacji ze szkoły o podejrzeniu problemów ze wzrokiem oraz faktu, iż matka dzieci ignorowała informacje ze szkoły, Wnioskodawca podjął możliwie najszybsze badanie dziecka, gdy tylko przebywało pod pieczą Wnioskodawcy,

· wsparcie w procesie edukacji dzieci w związku z pojawiającymi się zgłoszeniami z ich szkoły o zaległościach; każdorazowo Wnioskodawca nadrabiał z dziećmi zaległości kiedy były pod jego opieką,

· rehabilitację w związku ze stwierdzonymi schorzeniami, tj. Wnioskodawca zapewniał dzieciom indywidualne zajęcia nauki pływania połączone z rehabilitacją w związku ze stwierdzoną skoliozą,

· szereg normalnych czynności wychowawczych jakie Wnioskodawca podejmował celem prawidłowego rozwoju dzieci, kiedy te przebywały pod jego opieką około 80 dni, zarówno w 2018, jak i 2019 roku.

Wnioskodawca podkreślił, iż jest rozwodnikiem, mieszkającym w ww. latach sam, a od lipca 2020 roku mieszka z Wnioskodawcą na stałe jeden z synów.

Dzieci zaś zamieszkiwały z Wnioskodawcą około 80 dni w roku 2018 i 2019, kiedy to samotnie sprawował w tym okresie nad nimi pieczę, wychowując je i troszcząc się o nie.

Wyłącznie dzięki temu w związku z aktualnie jeszcze trwającą sprawą o zmianę zarządzeń opiekuńczych dzieci wielokrotnie znajdowały u Wnioskodawcy wsparcie, a od lipca 2020 roku młodszy z synów kategorycznie odmówił powrotu po jednym z weekendów u Wnioskodawcy do matki bezpośrednio po tym, jak był świadkiem, jak (…).

Tym samym Sąd w sierpniu 2020 roku wydał postanowienie o powierzeniu Wnioskodawcy pieczy nad jednym z synów.

Postanowienie w sprawach rodzinnych jest wykonalne z dniem jego wydania.

5. Aktualnie, od 17 lipca 2020 roku młodszy z synów (lat 11) na stałe mieszka z Wnioskodawcą, co zostało usankcjonowane wykonalnym i prawomocnym postanowieniem sądu rodzinnego z uwagi na trwającą z urzędu sprawę o zmianę zarządzeń opiekuńczych.

Wnioskodawca zadeklarował możliwość uczestnictwa w ewentualnym postępowaniu dowodowym.

Pytanie

Czy Wnioskodawca ma prawo do złożenia korekty rozliczenia podatkowego, tj. preferencyjnego rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci za lata 2018 i 2019?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, po dokonaniu analizy prawnopodatkowej przez reprezentującą Wnioskodawcę kancelarię prawną oraz konsultacji z kancelarią podatkową, w oparciu o szereg przytoczonych faktów oraz oświadczeń matki dotyczących wspólnego mieszkania i prowadzenia gospodarstwa z jej partnerem od września 2017 roku do nadal, mając na uwadze, iż prawo do preferencyjnego rozliczenia się jako osobą samotnie wychowująca dzieci w myśl art. 6 ust 4. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wraz z jej nowelizacjami obowiązującymi na lata podatkowe 2018 i 2019, prawo do takiego rozliczenia ma jeden z rodziców, Wnioskodawca uważa, że miał prawo skorzystać z rozliczenia się za rok podatkowy 2018 oraz 2019 na preferencyjnych warunkach, tj. jako samotnie wychowujący dzieci, gdyż spełniał kryteria określone w ustawie przy jednoczesnym braku podstaw do skorzystania z tej możliwości przez matkę dzieci.

Tym samym, korzystając z przysługującego Wnioskodawcy prawa do złożenia korekty zeznania za ww. lata, tj. w okresie do 5 lat od ich złożenia, Wnioskodawca ma prawo do złożenia korekty oraz jej uznania.

Co więcej, Wnioskodawca przytoczył część z dostępnych powszechnie orzecznictw dotyczących preferencyjnego rozliczania się jako samotnie wychowujący rodzic. 1. Źródło: https://www.PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)- format.pl/jak-rozliczyc-pit/osoba-samotnie-wychowujaca "Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 30 czerwca 2009 r. (II FSK 279/08) dodał, że słowo "samotnie" oznacza wychowywanie dziecka bez udziału innej (innych) osób. W sytuacji, gdy wychowujesz dziecko wspólnie z drugim rodzicem dziecka (we wspólnie prowadzonym gospodarstwie domowym), nie można mówić tu o "samotnym" wychowywaniu. Z drugiej jednak strony dla rozliczenia nie ma znaczenia faktyczny status życiowy, a zatem nie musisz być osobą faktycznie samotną. Konieczne jedynie jest to, by samemu wychowywać dziecko. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 25 lutego 2009 r. (III SA/Wa 2498/08) wskazał, że: Ustawowa definicja osoby samotnie wychowującej (`(...)`) nie odwołuje się w żadnym zakresie do tego, czy drugi rodzic żyje oraz gdzie mieszka. Nie odnosi się również do tego (z wyjątkiem małżeństw), czy tylko jedno z rodziców posiada władzę rodzicielską, czy też taką władzą dysponują obydwoje. Stąd samotność w znaczeniu potocznym to życie bez innej osoby, a samotny na tle art. 6 ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych to matka lub ojciec danego dziecka bez męża lub żony. Jeżeli zatem druga osoba jest współlokatorem, a konkubenci (również małżonkowie po rozwodzie, w separacji prawnej) rozliczają się odrębnie, prowadzą dwa rachunki, to nie ma podstaw, by sprawujący władzę rodzicielską nie mógł rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Stan wspólnego zamieszkiwania i wychowywania dziecka samotnie będzie jednak bardzo trudno udowodnić przed organami podatkowymi. Zaleca się by wspólne zamieszkiwanie traktować jednak jako prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego. Podobnie wskazał NSA w wyroku z dnia 7 marca 2001 roku sygn. akt I SA/Gd 1799/98." 2. https://www.pit.pl/samotnie- wychowujacy-dziecko/ "Kto rozliczy się jako osoba samotnie wychowująca dziecko? Z opodatkowania skorzystać może rodzic lub opiekun będący panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności - ale wyłącznie jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci. Powyższych warunków nie trzeba spełniać przez cały rok. Teoretycznie wystarczy zatem jeden dzień w roku być panną, kawalerem, itd. – pod warunkiem, że w tym czasie faktycznie samotnie wychowuje się dziecko. Niezbędne jest natomiast udowodnienie wychowywania dziecka samodzielnie. Z rozliczenia na preferencyjnej zasadzie nie skorzysta zatem zamieszkujący z konkubiną (będącą matką dziecka) pomagającą przy wychowaniu dziecka lub pozostający w związku nieformalnym z drugim z rodziców dziecka, w którym drugi rodzic pomaga wychowywać dziecko. W obu przypadkach dochodzi do wspólnego wychowywania dziecka. W obu przypadkach brak kontaktu ze strony drugiego rodzica pozwalałby na rozliczenie preferencyjne. Zamieszkiwanie z partnerem niebędącym ojcem dziecka, pomoc ze strony dziadków czy innej rodziny, zamieszkiwanie łącznie z dzieckiem u swoich rodziców przez matkę - nie spowoduje utraty statusu „samotnie wychowującej” dziecko - jeżeli osoby te nie ingerują w proces wychowywania i nie łożą na dziecko (IPPB4/415-38/12-4/JK3, 2012.03.22, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie). Samotnie - oznacza bez wpływu, pomocy drugiego partnera przy wychowywaniu, przy czym wychowanie oznacza stan faktyczny, czynności przy dziecku, a nie - łożenie na to dziecko. Stąd samotne wychowywanie dziecka, na które matka dostaje alimenty od ojca, który nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej jest możliwe (IPPB4/415-251/12-2/JK3, 1 czerwca 2012 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie). Gdy ojciec dziecka łoży na dziecko, zamieszkuje osobno i nie wychowuje go, czyli nie podejmuje czynności faktycznych przy dziecku, mających na celu jego wychowywanie - preferencja w rozliczaniu podatków przysługuje matce. Rozliczenie jako osoba samotnie wychowująca nie wymaga, by dziecko wychowywać samotnie przez cały rok podatkowy. Jeśli udowodni się, że miesiąc w danym roku nastąpiło samotne wychowywanie jako panna kawaler, wdowa, wdowiec itd., to jest to wystarczające, by korzystać z preferencji. UWAGA Panna, kawaler: Decyduje stan faktyczny, a nie sam status. Jeżeli zatem rodzic dziecka pozostaje w związku faktycznym z partnerem będącym rodzicem dziecka, zamieszkują razem oraz przyczyniają się do sprawowania opieki nad dzieckiem (prowadzą wspólne gospodarstwo domowe) nie można samodzielnie opodatkować się jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 30 czerwca 2009 r. (II FSK 279/08) dodał, że słowo "samotnie" oznacza wychowywanie dziecka bez udziału innej (innych) osób. W sytuacji zatem, gdy podatnik wychowuje dziecko wspólnie z drugim rodzicem dziecka (we wspólnie prowadzonym gospodarstwie domowym), nie można mówić o "samotnym" wychowywaniu dziecka. Z drugiej jednak strony dla rozliczenia nie ma znaczenia faktyczny status życiowy danej osoby, a zatem nie musi być ona osobą faktycznie samotną. Konieczne jedynie by sama wychowywała dziecko. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 25 lutego 2009 r. (III SA/Wa 2498/08) wskazał, że: Ustawowa definicja osoby samotnie wychowującej (`(...)`) nie odwołuje się w żadnym zakresie do tego, czy drugi rodzic żyje oraz gdzie mieszka. Nie odnosi się również do tego (z wyjątkiem małżeństw), czy tylko jedno z rodziców posiada władzę rodzicielską, czy też taką władzą dysponują obydwoje. Stąd samotność w znaczeniu potocznym to życie bez innej osoby, a samotny na tle art. 6 ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych to matka lub ojciec danego dziecka bez męża lub żony. Jeżeli zatem druga osoba jest współlokatorem, ale konkubenci (również małżonkowie po rozwodzie, w separacji prawnej) rozliczają się odrębnie, prowadzą dwa rachunki, to nie ma podstaw, by sprawujący władzę rodzicielską nie mógł rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Stan wspólnego zamieszkiwania i wychowywania dziecka samotnie będzie jednak bardzo trudno udowodnić przed organami podatkowymi. Zaleca się zatem, by wspólne zamieszkiwanie traktować jednak jako prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego. Podobnie wskazał NSA w wyroku z dnia 7 marca 2001 roku sygn. akt I SA/Gd 1799/98”.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany podał, co następuje.

Nigdy, zarówno w stosunku do Wnioskodawcy i jego dzieci nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca osiągał dochody opodatkowane skalą podatkową, zarówno we wskazanych we wniosku latach jak i poprzednich.

We wskazanych we wniosku latach Wnioskodawca miał pełnię praw rodzicielskich, przy czym miejsce zamieszkania dzieci było przy matce. Jak podał Wnioskodawca, tym samym również sprawował pieczę nad dziećmi, kiedy przebywały pod jego pieczą przez około 1/4 roku łącznie zgodnie z zabezpieczeniami dat w wyroku rozwodowym.

Sposób opieki nad dziećmi regulował wyrok rozwodowy, zgodnie z którym dzieci przebywały pod pieczą Wnioskodawcy w każdy pierwszy i trzeci weekend miesiąca zaczynając od piątku godziny 18 do niedzieli do godziny 19, 2 tygodnie sierpnia od 1 do 14 sierpnia oraz każdy drugi dzień świąt.

We wskazanych okresach samodzielnie jako osoba rozwiedziona i samotna Wnioskodawca sprawował pełną opiekę nad dziećmi polegającą na odrabianiu z nimi lekcji, wsparciu edukacyjnym, zapewnieniu opieki medycznej, w tym badań wzroku młodszemu synowi oraz szeregu innych badań obojga synów, zawożeniu dzieci na treningi hokeja, naukę pływania i rehabilitację, zapewnieniu rozrywki odpowiedniej dla ich wieku etc.

W pełni jako samotny rodzic, Wnioskodawca zapewniał prawidłowy rozwój dzieci kształtując ich właściwe zachowania, rozwijając ich zainteresowania wykonując pieczę nad dziećmi oraz majątkami dzieci, w ww. terminach. Ponosząc koszty związane z utrzymaniem oraz potrzebami dzieci, Wnioskodawca w pełni wykazywał zainteresowanie ich wychowaniem, troszczył się o fizyczny i duchowy rozwój dzieci. Wnioskodawca brał czynny udział w sprawach dotyczących dzieci związanych z ich kształceniem, dodatkowymi zajęciami, leczeniem itp.

Matka dzieci nie wykonywała prawidłowo swoich obowiązków względem dzieci. Co więcej od 2017 roku nie jest rodzicem samotnym, co oświadczyła wielokrotnie pod przysięgą w sprawach toczących się z urzędu przeciwko niej (…).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym w 2018 roku do dnia 31 lipca 2019 r.:

Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,

2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl natomiast tego art. 6 ust. 4 ustawy – w brzmieniu obowiązującym w 2019 roku od dnia 1 sierpnia 2019 r.:

Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,

2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 ww. ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Stosownie do art. 6 ust. 9 przywołanej ustawy:

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Z powyższego wynika, że przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko. Przepis ten wymienia osoby, którym przysługuje status osoby samotnie wychowującej dzieci, odwołując się zarówno do stanu cywilnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

W przypadku, gdy żadne z rodziców nie jest pozbawione władzy rodzicielskiej, rodzic który faktycznie w roku podatkowym dziecko wychowuje, czyli sprawuje nad nim ciągłą opiekę, stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, ma prawo do przedmiotowej preferencji podatkowej. Nie jest przy tym konieczne, aby drugi z rodziców był całkowicie wyeliminowany z opieki i wychowania dziecka. W sytuacji gdy dziecko zamieszkując wraz z jednym rodzicem, pozostaje pod jego stałą, codzienną opieką, a drugi rodzic jest zobowiązany do płacenia alimentów oraz zajmowania się dzieckiem doraźnie (w określonych, ustalonych przez sąd przedziałach czasowych, np. niektóre święta, tydzień ferii itp.), status samotnego rodzica ma ten, który wykonuje wszystkie obowiązki, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Z uwagi zaś na fakt, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji „wychowywać”, należy odwołać się do definicji słownikowych tego pojęcia. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego.

Pojęcie wychowywania dziecka uszczegółowił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 31 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 30/10, w uzasadnieniu którego znalazło się następujące stwierdzenie: „Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu oraz systemu wartości oraz postaw emocjonalnych”.

Zatem, art. 6 ust. 4 ww. ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dziecko/dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dziecko/dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jest to więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby. Jednakże nadmienić należy, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dziecko. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku, a nie trwał przez cały rok.

Przystępując do oceny możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z preferencyjnego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych – za lata podatkowe: 2018 i 2019 – według zasad określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie należy dokonać rozstrzygnięcia, czy w będących przedmiotem zapytania okresach (lata podatkowe: 2018 i 2019) Wnioskodawca spełniał warunki do uznania go za osobę samotnie wychowującą dziecko na gruncie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia.

Zaznaczyć należy, że każda preferencja podatkowa stanowi wyjątek od zasady równości i powszechności opodatkowania. Z przywołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi odstępstwo od generalnej zasady indywidualnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie, które należy interpretować ściśle, co oznacza, że nie można dokonywać wykładni rozszerzającej ani też zawężającej. W konsekwencji, aby skorzystać z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów na zasadach przewidzianych w art. 6 ust. 4 ww. ustawy, należy spełnić warunki w nim wskazane, a w szczególności mieć ściśle określony stan cywilny oraz faktycznie wychowywać samotnie dziecko. Sformułowanie w szczególności nie oznacza jednak, że wyłącznie, bowiem nie są to wymogi jedyne – ulga nie może jednocześnie przysługiwać drugiemu z rodziców, czyli w analizowanym przypadku – temu, przy którym dziecko zamieszkiwało w konkretnym roku podatkowym.

Z opisu zdarzenia wynika, że w latach 2018-2019, mimo że oboje rodzice mieli pełnię praw rodzicielskich wobec małoletnich dzieci, to zgodnie z wolą Sądu zamieszkiwały one przy matce. Sposób opieki nad dziećmi uregulowany został wyrokiem rozwodowym w ten sposób, że Wnioskodawca sprawował piecze nad dziećmi jedynie w określonych okresach. Mimo też, że jak ocenił Wnioskodawca, matka dzieci nie wykonywała swoich obowiązków prawidłowo, we wniosku i jego uzupełnieniu nie wskazano żadnych konkretnych zarządzeń opiekuńczych Sądu dotyczących lat podatkowych: 2018 i 2019. Fakt zamieszkiwania matki dzieci z partnerem będącym dla dzieci osobą obcą również nie niweczy prawa matki dzieci do rozliczenia jako osoby w przedmiotowych latach podatkowych mającej status „osoby samotnie wychowującej dziecko”.

W rezultacie, w przedmiotowej sprawie nie można przyjąć, że matki dzieci Wnioskodawcy w latach: 2018 i 2019 nie można uznać za „osobę samotnie wychowującą dziecko” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując: skoro na gruncie przedstawionego opisu zdarzenia nie można jednoznacznie stwierdzić, że matka dzieci Wnioskodawcy nie ma prawa do preferencyjnego rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca synów za lata podatkowe: 2018 i 2019, to konsekwencją tego faktu jest to, że należy stwierdzić, że Wnioskodawca za lata: 2018-2019 nie ma możliwości rozliczenia się w sposób przewidziany dla „osoby samotnie wychowującej dzieci, według zasad określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Ponadto nadmienić należy, że w związku z załączeniem przez Wnioskodawcę do kopii dokumentów, należy zaznaczyć, że Organ wydając interpretację w trybie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie dokonuje analizy i oceny załączonych do wniosku bądź jego uzupełnienia dokumentów, a jedynie opiera się na przedstawionym we wniosku opisie sprawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).