Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z dnia 7 marca oraz 10 kwietnia 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Od dnia 11 marca 2016 r. prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Głównym przedmiotem Pana działalności jest działalność związana z oprogramowaniem, tj. wykonywanie zlecanych Panu przez zleceniodawców prac programistycznych, które prowadzą do powstania unikalnych, indywidualnie dopasowanych do potrzeb zleceniodawców rozwiązań programistycznych.

Rozlicza się Pan na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów (dalej „KPiR”), a dochód uzyskiwany z prowadzonej działalności opodatkowuje w wybranej przez siebie formie podatku liniowego w stawce 19%.

W 2021 r. współpracował Pan z następującymi firmami:

1. A Sp. z o.o. (dalej „Spółka A”) na podstawie umowy o współpracę z dnia 5 sierpnia 2021 r. (dalej „Umowa A").

2. B Sp. z o.o. Sp. K. (dalej „Spółka B”) na podstawie umowy o współpracę z dnia 14 maja 2019 r. (dalej „Umowa B").

3. C Sp. z o.o. (dalej „Spółka C”) na podstawie umowy o współpracę z dnia 14 sierpnia 2020 r. (dalej „Umowa C”).

4. D (dalej „Spółka D”) na podstawie umowy o współpracę z dnia 30 czerwca 2020 r. (dalej „Umowa D”).

Przedmiotem zawartych umów jest:

1. Umowa A - stworzenie aplikacji (kodów źródłowych) (`(...)`).

2. Umowa B - stworzenie aplikacji (kodów źródłowych) (`(...)`).

3. Umowa C - stworzenie aplikacji (kodów źródłowych) (`(...)`).

4. Umowa D - stworzenie aplikacji (kodów źródłowych) (`(...)`).

Świadczona przez Pana usługa polega na pisaniu aplikacji (kodów źródłowych) dla każdej ze Spółek. Realizacja rozpoczyna się od otrzymania wytycznych od działu analitycznego, jakiego produktu (aplikacji = programu komputerowego) potrzebuje klient i jaki ma być efekt końcowy. Następnie razem z zespołem programistów wspólnie ustala się rozwiązania w wyniku których powstaje dokumentacja techniczna. Dalszy etap to wykorzystanie dokumentacji technicznej, do wyboru przez każdego z programistów którą część będzie programował. Zarówno Pan jak i każdy z programistów biorących udział w danym projekcie sam decyduje w jaki sposób i jakimi narzędziami, jak wykorzysta posiadaną wiedzę, skąd ją będzie czerpał, tak aby stworzyć określony kod źródłowy zgodny z dokumentacją techniczną. Efektem pracy jest kod źródłowy (inaczej program komputerowy lub aplikacja) który realizuje założenia biznesowe otrzymane na początku całego procesu. Oprócz tworzenia od podstaw nowego kodu źródłowego, dokonuje się również modyfikacji wcześniej stworzonych kodów źródłowych przez danego programisty. Przeprowadzenie modyfikacji, a dokładnie ulepszenie, z powodu np.: wykrytego błędu, potrzeby innego działania, skutkuje powstaniem nowego kodu źródłowego o indywidualnych cechach.

Tak stworzony kod źródłowy jest poddawany testom. Testy też są aplikacjami, które są wytwarzane i odpowiednio dostosowane do uprzednio stworzonej logiki. Tworzeniem testów zajmują się programiści biorący udział w danej realizacji.

Kody źródłowe najczęściej pisane są w języku JavaScript z wykorzystaniem frameworku Angular (z dodatkowymi bibliotekami) i tworzone są w środowisku deweloperskim `(...)` lub `(...)`, tworząc czy ulepszając kod źródłowy łączy Pan ze sobą następujące elementy: posiadaną wiedzę praktyczną (jaką jest doświadczenie) i teoretyczną, nabywanie nowej wiedzy i korzystanie z narzędzi informatycznych. Istotnym elementem tych procesów jest nabywanie nowej wiedzy. Realizuje Pan to poprzez korzystanie ze specjalistycznych kursów: (`(...)`), artykułów tematycznych, prasy branżowej.

Warto wspomnieć również o samej specyfice branży programistycznej, która wiąże się ze zwiększaniem zasobów wiedzy. Specyfiką tą jest jej ciągła zmiana i rozwój. W związku z powyższym programista musi stale zapoznawać się z nowymi rozwiązaniami, zmianami w językach programowania, nowymi usługami itp.

Działania podejmowane przez Pana cechuje więc innowacyjność oraz indywidualne podejście do problemu przed jakim stoi przy realizacji projektu.

Zgodnie z postanowieniami każdej Umowy (A,B,C,D) każda Spółka (A,B,C,D) nabywa od Pana autorskie prawa majątkowe do wszelkich rezultatów prac powstałych w wyniku wykonywania przez Pana obowiązków określonych w Umowie, stanowiących „utwór” w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej „Utwory”) sukcesywnie z chwilą ustalenia tych Utworów lub części Utworów. Ponadto autorskie prawa majątkowe przenoszone są na wszystkich znanych polach eksploatacji. Stworzone kody źródłowe są nabywane w ramach Umowy przez Spółkę za wynagrodzeniem w miesięcznych okresach rozliczeniowych.

Odpowiada Pan także wobec każdej Spółki oraz osób trzecich za wszelkie szkody wyrządzone w trakcie realizacji oraz wykonuje czynności samodzielnie bez nadzoru Spółki. Ponosi Pan też ryzyko prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

W związku z realizowanymi Umowami (A,B,C,D) o stałej współpracy ze Spółkami ponosi Pan m.in. wydatki na:

‒ Opłaty za profesjonalną księgowość – nabywanie usługi profesjonalnego świadczenia usługi księgowej ma na celu skupienie się przez Pana na realizacji umów.

‒ Wydatki na samochód (paliwo, wydatki eksploatację, opłaty leasingowe) są to niezbędne wydatki umożliwiające realizację zadań wynikających z umowy świadczenia usług informatycznych: szybki i sprawny dojazd do Spółek, dojazd do specjalistycznych sklepów komputerowych.

‒ Zakup akcesoriów komputerowych i sprzętu komputerowego – pozwala na fizyczne i techniczne wytwarzanie kodów źródłowych i testowanie ich.

‒ Składki ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy (dalej "FP") – są to obowiązkowe daniny związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

‒ Zakup hulajnogi elektrycznej – zwiększa Pana mobilność, dzięki czemu unika korków drogowych i szybciej może dotrzeć do Spółek.

Powyższe wydatki są kosztami bezpośrednio ponoszonymi w celu właściwej realizacji Umowy o stałej współpracy i finalnie tworzenia kodów źródłowych.

Prowadzi Pan odrębną od KPiR ewidencję zgodną z art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) umożliwiającą ustalenie przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, kosztów uzyskania przychodów związanych z wytworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej, dochodu (straty) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Odrębna ewidencja prowadzona jest w okresach miesięcznych od 1 stycznia 2021.

W piśmie uzupełniającym z dnia 7 marca 2022 r. wskazał Pan m.in., że:

Działalność realizowana przez Pana obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm). Na prace rozwojowe składają się następujące czynności: nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej wiedzy programistycznej, posiadanych umiejętności programistycznych. Czynności te są bezpośrednio związane z procesem tworzenia kodów źródłowych. Dodatkowo używane są narzędzia informatyczne, bez których nie jest możliwe napisanie kodu źródłowego. Przykładem takiego narzędzia jest `(...)`, który służy do tworzenia i projektowania wcześniej wspomnianego kodu źródłowego (programu komputerowego).

Prowadzona działalność ma charakter twórczy. Składają się na nią systematyczne i ciągłe działania, których efektem jest powiększanie posiadanej wiedzy, implementacji już posiadanych zasobów wiedzy w bezpośrednim procesie tworzenia kodów źródłowych. Przejawem takiego działania zwiększającego wiedzę jest np. korzystanie ze specjalistycznych kursów oraz internetowej prasy branżowej, zapoznawanie się ze stosowanymi standaryzacjami w dokumentacjach programistycznych.

Należy zwrócić również uwagę, że sam charakter pracy programisty wymusza na Panu ciągłe poszerzenia wiedzy, uczenie się nowych umiejętności, wprowadzanie ich w życie, poszukiwanie nowych i lepszych rozwiązań w procesie tworzenia kodów źródłowych. Zastosowanie tych działań jest niezbędne by nie wypaść z wymagającego rynku informatycznego.

Efektem finalnych prac są kody źródłowe, czyli programy komputerowe, które uznawane są za autorskie prawo podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062)

W ramach działalności gospodarczej tworzone są kody źródłowe, które nie występowały wcześniej. Zdarzają się sytuacje, że określony kod źródłowy musi zostać poddany zmianom. Jednakże dokonywane zmiany powodują zawsze powstanie nowego, niepowtarzalnego kodu źródłowego (program komputerowy).

Efektem prac prowadzonych samodzielnie (w ramach zespołu) jest część programu, czyli kod źródłowy, który dopiero po połączeniu z innym kodami źródłowymi (od innych programistów), stworzy końcowy produkt, np. program, aplikację. Każdy pojedynczy kod źródłowy jest oddzielną częścią. Nie jest to działalność w ramach działalności badawczo-rozwojowej Kontrahenta.

Jest Pan odpowiedzialny za określoną część, która dopiero po połączeniu z innymi elementami wytworzonymi przez innych programistów pracujących w zespole, spowoduje powstanie kompletnego programu, aplikacji. Każda z części może funkcjonować jako odrębny program.

Osiąga Pan tylko dochód z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnych, jakim są kody źródłowe, wytworzone przez siebie w trakcie realizacji zlecenia.

Efekty własnej pracy twórczej, jakimi są kody źródłowe zostają sprzedane dla zleceniodawcy. Są to odrębne programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.)

Nie osiąga Pan dochodu z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do całego systemu komputerowego.

Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich do programów komputerowych zawiera się w całości w należnościach z tytułu świadczonych usług. Jest to jedyny składnik należności z tytułu świadczonych usług.

Każdorazowo całość wynagrodzenia jest z przeniesienia praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych (kodów źródłowych).

Nie uzyskuje Pan dochodów z innych źródeł.

Wyżej wymienione wydatki są kosztami bezpośrednio ponoszonymi przez Pana.

Do wydatków wymienionych w pytaniach należy zaliczyć następujące koszty zakupu: komputera stacjonarnego i przenośnego, klawiatury, myszy bezprzewodowej.

Ponoszenie powyższych kosztów, wydatków wymienionych w pytaniu np. umożliwia szybki i bezproblemowy dojazd do zleceniodawcy a co za tym idzie ułatwia realizację umowy - pisanie kodów źródłowych. Umożliwia to też aktywny udział w danym projekcie poprzez uczestnictwo w okresowych spotkaniach programistów, podczas których następuje realizacja kilku z przesłanek prac rozwojowych np.: nabywanie nowej wiedzy w trakcie rozmów z innymi programistami, łączenie posiadanej i nowej wiedzy, kształtowanie nowych umiejętności.

Dodatkowo wydatki na sprzęt komputerowy i akcesoria komputerowe umożliwiają fizyczne i techniczne tworzenie kodów źródłowych. Bez korzystania z tych urządzeń nie jest możliwe stworzenie kodu źródłowego. Wydatki te są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W piśmie uzupełniającym z dnia 10 kwietnia 2022 wskazał Pan m.in., że:

Działalność podejmowana jest w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stworzone przez Pana kody źródłowe (czyli części finalnego programu komputerowego) stanowią odrębne twory podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.). Te kody źródłowe po połączeniu z innymi kodami stworzą inny program, który może podlegać ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Przysługują Panu prawa autorskie do wytworzonej części oprogramowania, czyli kodu źródłowego. Prawo autorskie przekazywane jest Zleceniodawcy za wynagrodzeniem.

„Finalne prace” to działalność prowadzona wyłącznie przez Pana. Pojęcie „finalne prace” odnosi się do ostatniego etapu tworzenia kodu źródłowego, czyli walidacji.

Do wydatków eksploatacyjnych zalicza Pan: koszt tankowania samochodu, koszt napraw samochodu, koszt wymiany opon, koszt okresowego przeglądu samochodu, koszt ubezpieczenia samochodu. Może Pan ponosić inne wydatki z tej grupy, których nie jest w stanie przewidzieć.

Projektowanie, wykonanie, utrzymanie oraz konsultacje w zakresie tworzonego oprogramowania (kodów źródłowych, czyli fragmentów finalnego oprogramowania) wykonywane są wyłącznie w odniesieniu do kodów źródłowych do których przysługują mu autorskie prawa majątkowe. Jest to zawarte w całym procesie tworzenia kodów źródłowych. Nie można tego oddzielić. Jest to ważny element, ale nie jest kwintesencją tworzenia kodu źródłowego i tego za co otrzymuje Pan wynagrodzenie.

Pytania

1. Czy wykonywana przez Pana działalność, polegająca na projektowaniu, wykonywaniu i utrzymywaniu oprogramowania oraz udzielania niezbędnych konsultacji w zakresie tworzonego przez siebie oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2. Czy Pana prawa do tworzonego przez niego oprogramowania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3. Czy w przedstawionym stanie faktycznym jest możliwe zastosowanie preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT do osiąganego przez Pana dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej?

4. Czy ustalając wskaźnik nexus, będzie miał Pan prawo do uwzględnienia wydatków na sprzęt komputerowy, akcesoria komputerowe, zakup hulajnogi elektrycznej, składki na ubezpieczenia społeczne i FP, koszt prowadzenia księgowości, paliwo i wydatki eksploatacyjne samochodu, opłaty leasingowe za samochód?

Pana stanowisko w sprawie do pytania nr 1

Zdaniem Pana, czynności wykonywane na podstawie Umów (A,B,C,D), polegające na projektowaniu, wykonywaniu i aplikacji (kodów źródłowych) spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej ujętej w przepisach ustawy o PIT.

Stosownie do art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Punkt 40 tego samego artykułu wskazuje natomiast, że prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Z zawartej w przywołanym przepisie definicji wynika, że prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przywołane powyżej przepisy pozwalają na wyodrębnienie następujących cech działalności badawczo-rozwojowej, które powinny charakteryzować prace wykonywane przez Wnioskodawcę:

‒ Posiadająca twórczy charakter;

‒ Obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe;

‒ Podejmowana w sposób systematyczny;

‒ Podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W Pana ocenie wykonywana przez niego działalność spełnia wszystkie wyszczególnione wyżej cechy.

Zgodnie z wyrokiem WSA w Łodzi z dnia 1 grudnia 2020 r., sygn. akt I SA/Łd 443/20, twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej oznacza, że działalność ta ma posiadać charakter kreatywny, a zatem nowatorski, oryginalny w pomyśle, czyli musi być nastawiona na tworzenie nowych oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają charakteru odtwórczego. Działalności Pana nie można odmówić twórczego charakteru, gdyż skupia się ona na ciągłym tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu kodów źródłowych, których całokształt składa się na oryginalne oprogramowanie, implementujące autorskie rozwiązania programistyczne ich autora oraz realizujące indywidualne potrzeby zleceniodawcy. Działalność Pana w pełni spełnia więc przesłanki „twórczości” wymienione w przywołanym wyroku WSA.

W Pana ocenie działalność prowadzona przez Pana nie obejmuje badań naukowych, wobec czego interpretacja tego terminu nie została omówiona w niniejszym wniosku. Obejmuje ona natomiast prace rozwojowe, których definicja wprost nawiązuje do „wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów”, które mają służyć do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań. Projektowanie, wykonywanie i utrzymywanie oprogramowania, będące przedmiotem wykonywanej przez Pana działalności, bezspornie wpisuje się w przedstawione rozumienie „prac rozwojowych” – stanowi ona bowiem kwintesencję pracy programistycznej. Przez „utrzymywanie” oprogramowania należy rozumieć prace programistyczne, które mają na celu rozwiązanie występujących błędów w utworzonym wcześniej oprogramowaniu, co następuje poprzez modyfikację kodów źródłowych w sposób kreatywny i nieschematyczny – każdy przypadek cechuje się indywidualnym i niepowtarzalnym charakterem, z którym przychodzi Panu zmierzyć się w danym momencie.

Działalność Pana jest prowadzona w sposób systematyczny, tj. ma ona charakter ciągły i ukierunkowany na zwiększanie zasobów wiedzy oraz wykorzystywania ich do tworzenia nowych zastosowań. W realizacji umowy o stałej współpracy tworzy Pan oprogramowanie na potrzeby konkretnego projektu, który zmierza do stworzenia nowego produktu na rynku w formie aplikacji, wprowadzającą nową i nowatorską funkcjonalność na rynku dla jej przyszłych użytkowników. Projekt tego rodzaju wymaga pracy wielu osób przez okres wielu miesięcy, co w przypadku Pana oznacza konieczność podejmowania działalności przez co najmniej kilka godzin dziennie. Mając na uwadze samodzielny charakter wykonywanych prac, musi Pan działać w sposób regularny, uporządkowany i zaplanowany, co wyklucza incydentalności prowadzonej przez Pana działalności. Zwiększenie zasobów wiedzy następuje w procesie tworzenia nowego kodu źródłowego, który wykorzystywany jest do nowych zastosowań wraz z pojawiającymi się nowymi potrzebami technologicznymi w procesie tworzenia oprogramowania. Wskazać należy tu specyfikę branży IT, której tempo zmian wymusza na programistach konieczność ciągłego uczenia się i rozwiązywania nowych problemów, które wynikają nie tylko z rozwoju technologicznego, lecz także z ewoluującego zapotrzebowania na nowe rozwiązania i zastosowania istniejących technologii informatycznych.

Zdaniem Pana należy uznać, że prowadzona przez Pana działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o PIT na potrzeby zastosowania preferencyjnej stawki podatku od dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Pana stanowisko w sprawie do pytania nr 2

Zdaniem Pana prawa autorskie do tworzonego przez niego oprogramowania stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Przywołany przepis wśród kwalifikowanych praw własności intelektualnej wprost wymienia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które podlega ochronie na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Uznanie autorskiego prawa do programu komputerowego za kwalifikowane prawo własności intelektualnej uzależnione jest zatem od dwóch kryteriów:

1. prawo to musi podlegać ochronie na podstawie odrębnych przepisów prawa krajowego lub międzynarodowego;

2. przedmiot ochrony, tj. w tym wypadku program komputerowy, musiał zostać wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na podstawie przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Art. 74 ust. 1 i 2 tejże ustawy wskazuje, że programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy nie stanowią inaczej, a ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Działalność Pana polega na projektowaniu, tworzeniu aplikacji (kodów źródłowych). W Pana ocenie powstające w wyniku jego prac oprogramowanie należy uznać za będące przez niego wytwarzane, rozwijane bądź ulepszane w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Omówienie Pana działalności jako działalność badawczo- rozwojowa zostało przedstawione w stanowisku Wnioskodawcy do pytania nr 1.

Ponadto oprogramowanie tworzone przez Pana, w Pana ocenie, należy uznać za program komputerowy. Z punktu 79 i 80 wyjaśnień Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box” wynika, że program komputerowy należy rozumieć jako zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Co więcej, przedmiotem ochrony autorskiego prawa do programu komputerowego jest „kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego”. Warto zaznaczyć, że wyjaśnienia Ministerstwa Finansów opierają się na doktrynie prawa autorskiego. Tworzone przez Pana oprogramowanie, w ocenie Pana, należy uznać za program komputerowy, gdyż tworzy Pan kod źródłowy, a ten z kolei stanowi kombinacje komend adresowanych do komputera, a więc stanowi on zbiór instrukcji wykonywanych przez komputer celem osiągnięcia z góry określonego przez jego autora celu. W punkcie 89 przywołanych wyjaśnień dosłownie wskazano, że program komputerowy należy rozumieć szeroko – holistycznie i funkcjonalnie. Program komputerowy obejmuje zatem części składowe, takie jak: kod źródłowy czy interfejs.

W związku z powyższą argumentacją, zdaniem Pana, odpowiedź na zadane pytanie powinna być twierdząca.

Pana stanowisko w sprawie do pytania nr 3.

Zdaniem Pana, dochody uzyskiwane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, szczegółowo omówionej w niniejszym wniosku, powinny podlegać preferencyjnemu opodatkowaniu dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w 5% stawce, które wynika z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Stosownie do powyższego przepisu podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Art 5a pkt 6 ustawy o PIT definiuje pozarolniczą działalność gospodarczą jako działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Co więcej, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o PIT, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Działalność Pana spełnia przesłanki pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż polega ona na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania i jest prowadzona we własnym imieniu w sposób zorganizowany i ciągły, co już wykazano w stanowisku Wnioskodawcy do pytania nr 1. Ponadto działalność Pana nie spełnia przesłanek wyłączających z art. 5b ust. 1 ustawy o PIT. Prowadzi Pan działalność gospodarczą w sposób samodzielny, na własną odpowiedzialność, podejmując ryzyko gospodarcze, jakie wynika z zobowiązania do wytworzenia oprogramowania zgodnie potrzebami zleceniodawcy. Jednocześnie sam decyduje Pan o sposobie, miejscu i czasie tworzenia oprogramowania, od którego jakości i prawidłowości zależy otrzymanie przez niego wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie w jakim został osiągnięty:

‒ z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

‒ ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

‒ z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

‒ z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego, realizuje Pan Umowy (A, B, C, D), w ramach której tworzy aplikacje (kody źródłowe). Na mocy postanowień każdej umowy autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów stworzonych przez Pana nabywane są za wynagrodzeniem przez zleceniodawcę - sukcesywnie z chwilą ustalenia tworzonych utworów lub ich części. Należy zatem uznać, że uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, spełniając tym samym przesłankę przedmiotową opodatkowania z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Zdaniem Pana, mając na uwadze, że w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej uzyskuje Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w jeden ze sposobów przewidzianych w art. 30ca ust 7 ustawy o PIT, należy stwierdzić, że ma Pan prawo do zastosowania stawki 5% do opodatkowania dochodów osiąganych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Pana stanowisko w sprawie do pytania nr 4.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)*1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT w przypadku, gdy wartość wspomnianego wskaźnika jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Jak omówiono powyżej, uzyskuje Pan dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT) na podstawie umowy o stałą współpracę.

W toku prowadzonej działalności gospodarczej ponosi Pan następujące wydatki, które zamierza uwzględnić jako koszty poniesione bezpośrednio na działalność badawczo-rozwojową:

‒ wydatek na prowadzenie księgowości przez profesjonalny podmiot;

‒ wydatki na samochód (paliwo, wydatki eksploatacyjne, opłaty leasingowe);

‒ zakup akcesoriów komputerowych i sprzętu komputerowego;

‒ wydatek na zakup hulajnogi elektrycznej:

‒ obowiązkowe składki ubezpieczenia społecznego i FP.

Wskazane wyżej wydatki stanowią koszty w rozumieniu art. 22 w związku z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów w ramach prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Pana wskazane wyżej wydatki należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z którego sprzedaży Wnioskodawca uzyskuje dochód - są to więc koszty reprezentowane literą „a" we wzorze wskaźnika z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Wskazane wyżej wydatki stanowią koszty w rozumieniu art. 22 w związku z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Pana, wskazane wyżej wydatki należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z którego sprzedaży Wnioskodawca uzyskuje dochód – są to więc koszty reprezentowane literą „a” we wzorze wskaźnika z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 z późn. zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478):

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji oraz jego uzupełnieniu wynika, że :

‒ prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie tworzenia oprogramowania;

‒ realizowana przez Pana działalność obejmuje prace rozwojowe w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.);

‒ prowadzona działalność ma charakter twórczy (składają się na nią systematyczne i ciągłe działania, których efektem jest powiększanie posiadanej wiedzy, implementacji już posiadanych zasobów wiedzy w bezpośrednim procesie tworzenia kodów źródłowych);

‒ działalność podejmowana jest w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Należy więc stwierdzić, że prowadzona przez Pana działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Ponadto we wniosku stwierdzono, że:

‒ w wyniku prowadzonych przez Pana prac powstają odrębne programy komputerowe, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

‒ uzyskuje Pan dochody ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej;

‒ dokonuje Pan odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych do tworzonego oprogramowania w zamian za wynagrodzenie;

‒ prowadzi Pan na bieżąco od 1 stycznia 2021 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zgodną z art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że autorskie prawa do oprogramowania komputerowego wytwarzane przez Pana w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osiąga Pan więc dochód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 7 pkt 2 tej ustawy.

Tym samym, może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów uzyskanych w 2021 r. ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Odnosząc się do kwestii kosztów, w opisie stanu faktycznego wskazał Pan następujące wydatki, które roku podatkowym ponosił w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, wykazując jednocześnie bezpośredni związek ich poniesienia z wytworzeniem kwalifikowanego IP koszty:

‒ zakupu sprzętu komputerowego (komputera stacjonarnego);

‒ zakupu akcesoriów komputerowych (klawiatury, myszy bezprzewodowej);

‒ zakupu hulajnogi elektrycznej;

‒ składek na ubezpieczenie społeczne (z dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym) i Fundusz Pracy;

‒ prowadzenia księgowości przez profesjonalny podmiot;

‒ wydatków na samochód (koszt tankowania, wydatki eksploatacyjne samochodu: koszt napraw samochodu, koszt wymiany opon, koszt okresowego przeglądu, koszt ubezpieczenia, koszty opłat leasingowych).

W tym miejscu zaznaczyć należy, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

W odniesieniu do kosztów eksploatacji samochodu osobowego należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze treść wniosku, należy uznać wymienione wydatki w zakresie:

‒ zakupu sprzętu komputerowego (komputera stacjonarnego);

‒ zakupu akcesoriów komputerowych (klawiatury, myszy bezprzewodowej);

‒ zakupu hulajnogi elektrycznej;

‒ składek na ubezpieczenie społeczne (z dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym) i Fundusz Pracy;

‒ prowadzenia księgowości przez profesjonalny podmiot;

‒ wydatków na samochód (koszt tankowania, wydatki eksploatacyjne samochodu: koszt napraw samochodu, koszt wymiany opon, koszt okresowego przeglądu, koszt ubezpieczenia, opłaty leasingowe),

które ponosi Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy dodać, że wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy – Ordynacja podatkowa.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).