Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pozarolniczą działalność gospodarczą rozpoczął Pan 27 maja 2013 r . Od sierpnia 2013 r. jest Pan zarejestrowany jako czynny podatnik VAT (podatek od towarów i usług). Jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Nie posiada Pan statusu centrum badawczo- rozwojowego.

Podstawowy przedmiot działalności to 62.01.Z (PKD (Polska Klasyfikacja Działalności)). Działalność ta polega na świadczeniu usług związanych z oprogramowaniem. Poza tym nie prowadzi Pan innej działalności.

W latach 2019 - 2021 był i jest Pan opodatkowany na podstawie przepisów UPDOF - nie korzysta z ryczałtowych form opodatkowania. Formą księgowości jest podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Nie zatrudnia Pan pracowników lub zleceniobiorców, nie współpracuje także z podwykonawcami prowadzącymi niezależną działalność gospodarczą.

Tworzone przez Pana oprogramowanie, wybór algorytmu i konkretnego sposobu programistycznego rozwiązania problemu jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej. Oprogramowanie tworzone jest dla konkretnego zastosowania z uwzględnieniem indywidualnych wymagań klienta w oparciu o posiadaną wiedzę i doświadczenie oraz z wykorzystaniem własnej inwencji twórczej. Wykonywana praca programistyczna połączona jest z analizą problemu i zaprojektowaniem algorytmów i procedur znajdujących swój wyraz w formie programu - kodu zrozumiałego dla komputerów.

W związku z tym tworzone przez Pana oprogramowanie komputerowe jest utworem w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i w związku z tym jest objęte ochroną prawną na podstawie art. 74 tej ustawy.

Zatem wytwarza Pan oprogramowanie komputerowe będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu przepisów art. 30ca ust 2 pkt 8 UPDOF.

Tworzenie oprogramowania to zwykle praca samodzielna - sam tworzy Pan kompletną funkcjonalnie i technicznie całość. Zdarza się także, że jest to praca zespołowa polegająca na stworzeniu tylko części która w połączeniu z częściami dostarczonymi przez innych członków zespołu tworzy kompletne rozwiązanie i która polega na wytwarzaniu oprogramowania (włączając w to analizę, projekt, implementację). W takim przypadku moduły funkcjonalne tworzone są zwykle przez Pana ale cała aplikacja jest zwykle wynikiem prac całego zespołu. Proces opracowywania (tworzenia) oprogramowania polega na rozbiciu problemu na mniejsze komponenty, stworzenie tych komponentów oraz napisaniu algorytmu, który pozwoli uzyskać wymagane funkcje. W takim przypadku każdy członek zespołu ma swój wydzielony zakres projektu. Jednakże w tym przypadku opracowywane przez Pana procedury i funkcje stanowią odrębne autonomiczne oprogramowanie czyli odrębne utwory - także objęte ochroną prawną na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Proces tworzenia oprogramowania jest kilkuetapowy:

‒ Analiza wymagań - polega na dokładnym określeniu tego co ma być stworzone oraz dodatkowo obejmuje analizę stanu wyjściowego,

‒ Przygotowanie projektu/architektury rozwiązania - koncentruje się na technicznym opisie rozwiązania (tj. zmiany istniejącej lub nowej funkcjonalności),

‒ Implementacja - czyli przygotowanie kodów źródłowych.

Zamawiającym jest podmiot gospodarczy mający siedzibę w Unii Europejskiej; podmiot ten udostępnia oprogramowanie klientom finalnym, którzy zamawiają oprogramowanie na własne potrzeby.

Umowa z zamawiającym zawiera zapis o przeniesieniu praw autorskich do stworzonego przez Pana oprogramowania za wynagrodzeniem. A zatem uzyskiwane przez Pana przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Pana w ramach prowadzonej działalności; tym odrębnym przepisem jest art. 74 ustawy z dnia 04 lutego 1994 o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Osiąga Pan zatem dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu przepisu art. 30ca ust. 7 pkt 2 UPDOF.

Nie uzyskuje Pan dochodu z:

‒ z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

‒ z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

‒ z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Przekazanie oprogramowania zamawiającemu odbywa się w formie przekazania kodów źródłowych. Przekazanie to jest procesem typowym dla branży IT tzn. utworzony lub zmieniony kod źródłowy dodawany jest do repozytorium kodu, którego właścicielem jest podmiot docelowy. W repozytorium następuje proces rewizji (czyli przegląd, ocena i ewentualne poprawki do kodu źródłowego). Po akceptacji nowy kod łączony jest z główną linią rozwojową oprogramowania co uznaje się za zakończenie pracy i formalny odbiór.

W toku realizacji prac objętych zleceniem zamawiający gwarantował Panu całkowitą swobodę działań, wyboru środków i organizacji pracy. Nadzór zamawiającego nad wykonywanymi przez Pana czynnościami polegał na definiowaniu celów, określaniu priorytetów, organizacji współpracy z innymi członkami zespołu oraz od strony technicznej na dbaniu o spójność rozwiązań w odniesieniu do innych systemów w ramach całej organizacji oraz akceptacji wyników prac.

Przez większość czasu (ze względu na ograniczenia związane z Covid-19) tworzył Pan oprogramowanie w swoim mieszkaniu w Polsce na zasadzie pracy zdalnej. Zamawiający nie ustalił sztywnych godzin wykonywania czynności. W czasie pracy zdalnej prowadzony był jedynie rejestr czasu pracy na potrzeby rozliczeń oraz wymaganie dostępności on-line w określonych godzinach (tzw. core hours/godziny podstawowe) na potrzeby spotkań poprzez komunikatory internetowe).

Przed przejściem na zdalny tryb pracy - tj. przed marcem 2020 miejscem pracy było biuro zamawiającego w UE. W czasie pracy w biurze obowiązywały elastyczne godziny pracy z podobnym wymogiem bycia w biurze w określonych godzinach w ciągu dnia (tj. core hours).

Zamawiający nie sprawował kierownictwa w rozumieniu art. 22 Kodeksu pracy.

Jest Pan odpowiedzialny za czynności wynikające z umowy przed zamawiającym, w tym za wytwarzanie kodów źródłowych oprogramowania wolnych od błędów, dokumentacji technicznej, diagramów, testów oraz prowadzenie analiz technicznych. Innymi słowy, jest Pan odpowiedzialny za efekty swojej pracy, które przekładają się na całościowy efekt końcowy, którym jest system informatyczny zamawiającego. Umowa współpracy z zamawiającym określa także w kilku miejscach Pana odpowiedzialność na wypadek różnych sytuacji w których klient mógłby ponieść stratę poprzez Pana działania lub zaniechania. Klient zastrzegł sobie możliwość nałożenia różnych sankcji w takich przypadkach - od natychmiastowego zerwania umowy do kar pieniężnych.

Ponadto jako prowadzący niezależną działalność gospodarczą, jest Pan odpowiedzialny za swoje działania na ogólnych zasadach, uwzględniając ryzyko gospodarcze.

Prowadzona działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów i procesów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność gospodarcza prowadzona przez Pana jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosuje Pan nowoczesne narzędzia do tworzenia oprogramowania, w tym języki programowania, a także zaawansowane technologie informatyczne, w szczególności:

język Java wraz z całym ekosystemem różnych technologii z obszaru Java i powiązanych (np. Spring Framework, Hibernate, Angualr, JavaScript) oraz narzędzi służących do tworzenia oprogramowania - przykładowo (`(...)`).

Posiada Pan wykształcenie wyższe i legitymuje się tytułem magistra inżyniera.

Bierze Pan ciągły udział w różnych formach kształcenia i doskonalenia zawodowego. Od kilku ostatnich lat (tj. ok. 5-7 lat) są to głównie szkolenia/kursy online (płatne i bezpłatne) z racji tego że jest to obecnie najwygodniejsza i najbardziej efektywna forma zdobywania nowej wiedzy. Przebyte kursy i szkolenia, to przykładowo:

‒ Kurs na portalu szkoleniowym (`(...)`),

‒ Kurs na portalu szkoleniowym (`(...)`),

‒ Kurs na portalu szkoleniowym (`(...)`),

‒ Java (`(...)`),

‒ (`(...)`),

‒ (`(...)`),

‒ (`(...)`).

Ponadto na bieżąco korzysta Pan z tzw. webinariów oraz literatury fachowej.

Wytwarzane przez Pana oprogramowanie jest unikalne ponieważ jest tworzone dokładnie pod potrzeby zamawiającego oraz musi współdziałać z pozostałymi elementami systemu informatycznego zamawiającego (tzn. w ramach całej organizacji zamawiającego). Także nie istnieje nigdzie indziej. Uznać należy dostarczane rozwiązania za nowatorskie ponieważ do jego wytworzenia używane są najnowsze technologie, a efekty prac (tj. nowe lub zmienione komponenty systemu) odpowiadają najnowszym standardom w branży.

W ramach prowadzonej działalności nie są prowadzone badania naukowe.

Praktycznie od samego momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej tj. od 2013 r. prowadzi Pan na bieżąco, w formie elektronicznej ewidencję finansową na potrzeby kontroli własnych przychodów i kosztów. Od sierpnia 2019 r. (tj. od momentu rozpoczęcia działalności, której dot. pytanie) ewidencję tę rozszerzył Pan specjalnie na potrzeby rozwiązania IP-BOX w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Wskazuje Pan, że przepisy art. 30cb nie zawierają wymogu prowadzenia ewidencji na bieżąco, co zostało potwierdzone wyrokami sądów administracyjnych - np. WSA we Wrocławiu (I SA/ Wr 170/20), WSA w Gorzowie Wielkopolskim (I SA/Go 115/20), WSA w Krakowie (I SA/Kr 337/21), WSA w Warszawie (III SA/Wa 2359/20).

Tzw. wskaźnik nexus oblicza Pan zgodnie z przepisami art. 30ca ust. 4 - 6 UPDOF.

Dochody z tworzenia programów komputerowych osiąga Pan od początku prowadzenia działalności gospodarczej, natomiast stan faktyczny objęty pytaniem obejmuje okres sierpień 2019 r. – czerwiec 2021 r.

W piśmie uzupełniającym zawarł Pan następujące informacje:

Wniosek dotyczy okresu sierpień 2019 r. – czerwiec 2021 r., a zatem lat 2019, 2020, 2021.

Prowadząc działalność gospodarczą cały czas jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Również w okresie którego dotyczy wniosek tj. lat 2019-2021 był Pan polskim rezydentem podatkowym. Dodaje Pan, że nie jest rezydentem podatkowym żadnego innego państwa, a zatem w Polsce ma nieograniczony obowiązek podatkowy.

Sformułowanie „miejsce pracy” mogło być nieprecyzyjne; powinno być „miejsce wykonywania działalności”. Wszystkie Pana czynności były wykonywane w ramach prowadzonej DG. Czynności te obejmują naturalnie rożne prace programistyczne stąd też użyte sformułowania „miejsce pracy”, „godziny pracy”, „wyniki pracy”, itp.

Miejsce, o którym mowa w poprzednim punkcie, mieściło się w Brukseli (Belgia), gdzie czasowo wykonywał Pan czynności w ramach działalności gospodarczej. Uszczegóławiając dodaje Pan, że wskazanie tego miejsca nie oznacza że czynności były prowadzone tylko i wyłącznie z tego miejsca. W zależności od potrzeb i możliwości prace wykonywał Pan też zdalnie. Możliwość zdalnej współpracy istniała praktycznie od samego początku współpracy.

Przez wskazanie, że umowa z zamawiającym zawiera zapis o przeniesieniu praw autorskich do stworzonego przez Pana oprogramowania za wynagrodzeniem, należy rozumieć, że skoro umowa z zamawiającym zawiera zapis o przeniesieniu praw autorskich do stworzonego przez Pana oprogramowania za wynagrodzeniem, to od zamawiającego otrzymywał Pan wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich.

W kraju, w którym świadczone były usługi/wykonywana praca, nie posiadał Pan placówki działalności gospodarczej, tj. urządzenia, biuro, filię.

Umowa o współpracy zawarta została pomiędzy dwoma podmiotami gospodarczymi.

Siedziba zamawiającego znajdowała się w Belgii.

Odpowiedzialność za rezultat Pana usług wobec osób trzecich ponosi zamawiający, który jest bezpośrednim odbiorcą usług. W przypadku zdarzenia skutkującego taką odpowiedzialnością, na zasadzie regresu może Pan ponieść jej skutki, gdyż ryzyko działalności gospodarczej jest nierozerwalnym elementem takiej działalności.

Stwierdzenie, że w toku realizacji prac objętych zleceniem zamawiający gwarantował Panu całkowitą swobodę działań, wyboru środków i organizacji pracy oznacza, że nikt nie kierował wykonywaniem przez Pana czynności i poza wyjątkiem: „Przed przejściem na zdalny tryb pracy - tj. przed marcem 2020 miejscem pracy było biuro zamawiającego w UE. W czasie pracy w biurze obowiązywały elastyczne godziny pracy z podobnym wymogiem bycia w biurze w określonych godzinach w ciągu dnia (tj. core hours)”.

Poza powyższym nie określano ani czasu, ani godzin wykonywania czynności wynikających z umowy.

Doprecyzowując - określenie miejsca i godzin przebywania w biurze miało na celu koordynację prac w ramach zespołów projektowych głównie na potrzeby bezpośrednich spotkań, prezentacji wyników, dyskusji w większym gronie, itp.

Spotkania takie były organizowane właśnie w trakcie „core hours”, stąd też wymóg dostępności w biurze.

Nadzór zamawiającego nad wykonywanymi przez Pana czynnościami polegał na definiowaniu celów, określaniu priorytetów, organizacji współpracy z innymi członkami zespołu oraz od strony technicznej na dbaniu o spójność rozwiązań w odniesieniu do innych systemów w ramach całej organizacji oraz akceptacji wyników prac.

Oznacza to, że określano jedynie wymagania dotyczące tworzonego programowania (funkcjonalne), natomiast organizacja Pana pracy nie podlegała żadnym szczególnym wskazówkom lub instrukcjom.

Faktycznym pracodawcą (użytkownikiem Pana pracy) był zamawiający, który był bezpośrednim odbiorcą usług. W przypadku zdarzenia skutkującego taką odpowiedzialnością, na zasadzie regresu może Pan ponieść jej skutki, gdyż ryzyko działalności gospodarczej jest nierozerwalnym elementem takiej działalności.

Obliczania i wypłaty wynagrodzenia dokonywał zamawiający. Siedzibą tego podmiotu jest Belgia.

Na terenie UE przebywał Pan dłużej niż 183 dni (w okresie 12-miesięcznym) a dokładnie przebywał Pan na terenie Polski, która jest częścią UE. Dodaje Pan, że nie przebywał dłużej niż 183 dni na terenie żadnego innego kraju UE niż Polska w żadnym okresie 12-miesięcznym w latach których dotyczy wniosek tj. 2019-2021.

Pana pytania:

Czy prowadzona przez Pana działalność gospodarcza w warunkach i okolicznościach wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego spełnia przesłanki do zastosowania rozwiązania przewidzianego w art. 30ca i 30cb UPDOF zwanego IP-BOX?

Pana stanowisko w sprawie

Prowadzona działalność gospodarcza w warunkach i okolicznościach wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego spełnia przesłanki do zastosowania rozwiązania przewidzianego w art. 30ca i 30cb UPDOF zwanego IP-BOX.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w przepisie art. 30ca formułuje wymagania niezbędne do zastosowania uprzywilejowanego opodatkowania stawką 5% dochodów z kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. IP-box), a mianowicie, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto przepis art. 30cb zawiera dodatkowy wymóg prowadzenia ewidencji. W myśl art. 30cb, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Z zacytowanych przepisów wynika, że UPDOF zawiera następujące warunki do zastosowania rozwiązania IP-box:

a) prowadzenie działalności gospodarczej,

b) prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej,

c) tworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

d) objęcie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ochroną prawną,

e) uzyskanie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (wymienionego enumeratywnie w art. 30ca ust. 2) w jednej z form wymienionych w art. 30ca ust. 7,

f) prowadzenie odpowiedniej ewidencji w sposób określony w art. 30cb.

Analiza wymienionych powyżej warunków wskazuje na to, że są one wszystkie spełnione, a zatem prowadzona przez Pana działalność gospodarcza w warunkach i okolicznościach wyszczególnionych w opisie stanu faktycznego spełnia przesłanki do zastosowania rozwiązania przewidzianego w art. 30ca UPDOF, a mianowicie:

ad a)

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą i wszystkie opisane działania prowadzone są w ramach tej działalności, a zatem warunek wymieniony w pkt a) jest bez wątpienia spełniony.

ad b)

Aby rozstrzygnąć, czy Pana działalność spełnia warunki do określenia jej jako działalność badawczo-rozwojową, należy odnieść się do definicji tej działalności.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 UPDOF i obejmuje działalność badawczą lub rozwojową, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wszystkie opisane okoliczności dowodzą, że wytwarza Pan oraz rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i osiąga przychody z jego sprzedaży w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Spełnia Pan zatem wymagania sformułowane w tiret przepisu art. 30ca ust. 2 UPDOF. Z kolei, prace rozwojowe winny być na podstawie art. 5a pkt 39 i 40 UPDOF rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace rozwojowe są zatem działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prace prowadzone przez Pana polegające na wytwarzaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po Pana stronie. Oprogramowanie tworzone stanowi oryginalny wytwór Pana twórczej pracy oraz jest przedmiotem ochrony prawa autorskiego.

Ponadto, prace wykonywane obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Pana przyczynia się do tworzenia nowych funkcji dla istniejących aplikacji, przy wykorzystaniu wiedzy m. in. z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Jest to działalność o charakterze twórczym obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) oraz poprzedzone są testami projektowanych rozwiązań. Wykaz czynności, które między innymi Pan realizuje w toku działalności programistycznej zostały zamieszczone w opisie stanu faktycznego.

Spełnia Pan także wymóg nabywania dostępnej aktualne wiedzy i umiejętności, co zostało zilustrowane w opisie stanu faktycznego. Pozostałe przesłanki przemawiające za tym, że Pana działalność programistyczna ma charakter B+R zostały wyczerpująco przedstawione przy uwzględnieniu całokształtu wynikającego z przestawionego stanu faktycznego.

Z opisanego wyżej uzasadnienia wynika, że prowadzi Pan działalność rozwojową. Wprawdzie nie prowadzi Pan działalności badawczej lub naukowej, lecz prowadzi działalność rozwojową, a to jest wystarczającą przesłanką do ogólnego stwierdzenia, że prowadzi działalność B+R.

A zatem wykazał Pan, że spełnia warunek wynikający z przepisów i opisany przez Pana w pkt b) uzasadnienia.

ad c)

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w Pana przypadku, co opisane zostało w opisie stanu faktycznego, są programy komputerowe, które Pan tworzy lub ulepsza i rozwija. Programy te wymienione zostały w przepisie art. 30ca ust. 2 pkt 8 UPDOF, a zatem należą do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

ad d)

Tworzone przez Pana oprogramowanie jako przejaw samodzielnej działalności twórczej objęte jest ochroną prawną na podstawie przepisu art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zatem wymóg podlegania ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, zapisany w tiret przepisu art. 30ca ust. 2 UPDOF został spełniony. Zawarto to wyraźnie w opisie stanu faktycznego.

ad e)

Dokonuje Pan sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co opisane zostało w opisie stanu faktycznego, a zatem osiąga Pan dochody, o których mowa w przepisie art. 30ca ust. 7 pkt 2 UPDOF.

ad f)

Dodatkowy wymóg prowadzenia ewidencji jest też spełniony, co zaznaczył Pan w opisie stanu faktycznego.

Wszystkie opisane okoliczności dowodzą, że wytwarza oraz rozwija i ulepsza Pan oprogramowanie komputerowe będące kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i osiąga przychody z jego sprzedaży w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Spełnia Pan zatem wszystkie wymagania sformułowane w tiret przepisu art. 30ca ust. 2 UPDOF.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przedstawione we wniosku działania wykonywane w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności gospodarczej polegające na tworzeniu, rozwijaniu i modyfikowaniu programów komputerowych, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak Pan wskazał, prowadzona działalność gospodarcza jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Oświadczył Pan również, że działalność Pana obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów i procesów, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, co odpowiada definicji prac rozwojowych ujętej w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Jak zaznaczono we wniosku, w ramach działalności wytwarza Pan oprogramowanie komputerowe. Umowa z zamawiającym zawiera zapis o przeniesieniu praw autorskich do stworzonego przez Pana oprogramowania za wynagrodzeniem. Wytworzone oprogramowanie jest unikalne, ponieważ jest tworzone dokładnie pod potrzeby zamawiającego oraz musi współdziałać z pozostałymi elementami systemu informatycznego zamawiającego (tzn. w ramach całej organizacji zamawiającego). Wskazał Pan również, że uzyskiwane przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej są przychodami z tytułu sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego, podlegającego ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając powyższe na uwadze, skoro prowadzona działalność obejmująca tworzenie oprogramowania, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to Oprogramowanie (program komputerowy), które Pan tworzy w ramach takiej działalności podlegające ww. ochronie prawnej, stanowić może kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawo do programu komputerowego.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że uzyskane przez Pana dochody ze sprzedaży praw autorskich do wytwarzanego oprogramowania, mieszczących się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwalifikują się do kategorii dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy.

Ponadto z treści wniosku wynika, że odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzi Pan od sierpnia 2019 r. Prowadzi ją Pan w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Jest Pan zatem uprawniony do zastosowania, do sumy uzyskanych w latach 2019-2021 kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, preferencyjnego opodatkowania według stawki 5%.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).