0115-KDWT.4011.115.2022.1.KB

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca od dnia 3 marca 2019 r. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą X , jako osoba fizyczna, na podstawie wpisu w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której głównym przedmiotem jest działalność związana z tworzeniem i rozwojem oprogramowania komputerowego, zakwalifikowana według klasyfikacji PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) do grupy 62.01.Z.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w skrócie: „u.p.d.o.f.”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, według stawki liniowej 19%. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zakład w rozumieniu art. 5a pkt 22 u.p.d.o.f. W szczególności Wnioskodawca nie posiada za granicą żadnej stałej placówki ani wyznaczonej osoby działającej w jego imieniu i na jego rzecz za granicą. Wszystkie przychody w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca uzyskuje w Polsce. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 z późn. zm.).

Od 23.09.2021 roku głównym kontrahentem Wnioskodawcy jest Y, z siedzibą w A., działającą poprzez Y Spółka Akcyjna w Polsce z siedzibą w U. zwana dalej w skrócie: „Spółką” lub „Kontrahentem”. Wnioskodawca zawarł z Kontrahentem dnia 23.09.2021 r. umowę na czas nieokreślony, której zakres przedmiotowy obejmuje szeroko rozumiane usługi programistyczne. W dalszej części niniejszego wniosku ww. umowa będzie zwana w skrócie: „Kontraktem”.

Niniejszy wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, jednak Wnioskodawca przewiduje długofalową Współpracę z Kontrahentem, zatem w tym kontekście wniosek dotyczy również zdarzenia przyszłego. Kontrakt określa ramowe zasady i warunki świadczenia przez Wnioskodawcę usług programistycznych, natomiast ich szczegółowy zakres jest każdorazowo ustalany na podstawie składanych przez Kontrahenta zamówień.

Przedmiotem tych zamówień jest projektowanie, tworzenie i dostarczanie oprogramowania komputerowego według przedstawionej specyfikacji biznesowej, tzn. zgłoszonych potrzeb, głównych celów i funkcji jakie musi spełniać dany program komputerowy. Kontrahent Wnioskodawcy świadczy usługi (`(...)`) na rzecz osób fizycznych oraz prawnych. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i zawartego Kontraktu wytwarza na zlecenie kontrahenta specjalistyczne oprogramowanie, (`(...)`).

W związku z wykonywaniem Kontraktu i składanych na jego podstawie zamówień, Wnioskodawca otrzymywał i nadal otrzymuje wynagrodzenie, które płatne jest w cyklach miesięcznych, na podstawie wystawionej faktury VAT (podatek od towarów i usług). Wnioskodawca, w ramach Kontraktu przenosił/przenosi autorskie prawa majątkowe do wytworzonych programów, a wynagrodzenie obejmuje honorarium z tego tytułu.

Wnioskodawca jest częścią zespołu programistów (połączonych ze Spółką na podstawie odrębnych umów). Wnioskodawca wyjaśnia, że opisana we wniosku działalność jest działalnością prowadzoną bezpośrednio przez Niego w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca jest co prawda członkiem zespołu programistów, ale samodzielnie tworzy oprogramowanie. Każdy z programistów będących członkiem zespołu programistów otrzymuje własne zadania, ma podpisaną własną umowę ze Spółką. Wskazanie w treści wniosku tego, że jest on członkiem zespołu programistów służy jak najpełniejszemu odzwierciedleniu stanu faktycznego, jednakże fakt bycia członkiem zespołu programistów w żaden sposób nie wpływa na charakter działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Osobno w ramach własnej prowadzonej działalności Wnioskodawca tworzy niezależnie od innych programistów oprogramowanie – autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące osobny przedmiot obrotu, który podlega ochronie na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Powyższe zostało uznane przez organ np. w interpretacjach z dnia 10 czerwca 2020 r. znak 0113-KDIPT2-3.4011.263.2020.2.SJ lub z dnia 13 stycznia 2021 r. znak 0113-KDIPT2- 3.4011.885.2020.2.ID.

W ramach prowadzonej współpracy, Wnioskodawca pracuje nad szeregiem projektów, których celem jest wytworzenie, ulepszenie lub rozwój oprogramowania komputerowego. Wnioskodawca swoją pracą dostosowuje systemy obsługi klientów firmy (`(...)`), zgodnie z dostarczonymi wymaganiami.

W szczególności, prace programistyczne Wnioskodawcy polegają na:

‒ opracowaniu autorskich bibliotek i modułów oraz modyfikacji istniejących celem ulepszania jakości i wydajności aplikacji webowej;

‒ tworzeniu oprogramowania do systemu zarządzania kontentem;

‒ opracowaniu integracji usług zewnętrznych z wykorzystaniem innowacyjnych technologii;

‒ implementacji autorskiej aplikacji webowej do komunikacji z serwisami zewnętrznymi;

‒ tworzeniu oprogramowania internetowego oraz rozbudowaniu go o nowe moduły.

W ramach prowadzonych prac, Wnioskodawca wykorzystuje w szczególności następujące technologie:

‒ język programowania (`(...)`),

‒ technologie (`(...)`)

‒ system kontroli wersji Git, - narzędzia chmury (`(...)`)

‒ bazy danych (`(...)`).

Efektem prac realizowanych przez Wnioskodawcę są m.in.:

‒ opracowanie specyfikacji i implementacja danej aplikacji webowej,

‒ analiza kodu realizowanego przez pozostałych członków zespołu projektowego,

‒ opracowanie autorskiego modułu do obsługi kwestionariusza za pomoc bibliotek Angular oraz webAPI;

‒ implementacja integracji aplikacji z serwisem płatności kartą kredytową oraz poleceniami zapłaty

‒ analiza i weryfikacja poprawności oraz estymacja czasu i złożoności / możliwości zmian dokonywanych w systemie

‒ dokumentowanie zmian w postaci webowej dokumentacji na platfromie (`(...)`).

Efekt prac Wnioskodawcy jest każdorazowo uzewnętrzniany w postaci kodu napisanego w danym języku programowania (`(...)`). Zrealizowanie danego projektu wymaga od Wnioskodawcy każdorazowo twórczego, rozwojowego i systematycznego działania. W tym zakresie, Wnioskodawca zdobywa i wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę (np. z zakresu narzędzi informatycznych i programowania) oraz umiejętności programistyczne do tworzenia nowych zastosowań. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę nie mają charakteru prac rutynowych, jako że każdy projekt prowadzi do powstania nowatorskich dzieł, przynajmniej w skali działalności Wnioskodawcy, czyli nowych programów komputerowych zapisanych w postaci kodów programistycznych. W ramach każdego projektu opracowywane są nowe lub ulepszone produkty informatyczne, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub też na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Prace nad danym projektem prowadzone są w sposób uporządkowany, według przyjętego planu i strategii. Rozpoczynają się od wyznaczenia celu oraz rozpisania prac na poszczególne etapy. Następnie Wnioskodawca analizuje dostępne zasoby, których fundament stanowi posiadana wiedza ekspercka w zakresie programowania. Końcowo ustalany jest harmonogram pod dany projekt. W toku prowadzonych prac Wnioskodawca rozwija swoje umiejętności programistyczne i poszerza wiedzę w danej dziedzinie. Prace prowadzone są do momentu osiągnięcia zakładanego celu projektu (np. stworzenia nowej funkcjonalności o zakładanych parametrach) lub do momentu stwierdzenia, że osiągnięcie oczekiwanych funkcji jest niemożliwe technologicznie (w takim przypadku prace mogą być zakończone lub Wnioskodawca ze Spółką ustala nowy, zmodyfikowany cel projektu, uwzględniający wnioski z dotychczasowych prac Wnioskodawcy).

Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, tj. programy komputerowe, tworzone i ulepszane lub rozwijane w wyniku realizacji zobowiązań podjętych na mocy zawartej umowy, powstają wyłącznie w wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej (dalej również: „B+R”), spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zarówno tworzy nowe, jak i ulepsza lub rozwija istniejące oprogramowanie. Celem działań w zakresie ulepszania i rozwoju istniejącego oprogramowania jest poprawa jego użyteczności albo funkcjonalności. Działania takie ulepszają/rozwijają działanie istniejących programów, np. poprzez dodanie w nich zupełnie nowych funkcjonalności, które do tej pory w nich – a przez to również w działalności podmiotu korzystającego z danego programu – nie istniały.

Oprogramowanie, które Wnioskodawca ulepsza lub rozwija, może być zarówno rezultatem jego własnej wcześniejszej pracy twórczej, jak też może być oprogramowaniem autorstwa innych osób. W obu przypadkach Wnioskodawcy nie przysługują prawa do rozwijanego oprogramowania – nie posiada licencji na programy stworzone przez innych autorów, a prawo do programów stworzonych uprzednio przez siebie już wcześniej przekazał Spółce.

Jednocześnie, w wyniku ulepszania czy rozwoju istniejącego oprogramowania Wnioskodawca tworzy zupełnie nowy, odrębny od tego oprogramowania utwór, który również podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jest właścicielem odrębnego prawa autorskiego do tego utworu. W efekcie, w wyniku ulepszania czy rozwoju oprogramowania powstaje po stronie Wnioskodawcy nowe, odrębne prawo autorskie do programu komputerowego, które zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT może stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej na cele ulgi IP BOX. Prawo to jest następnie przenoszone na Spółkę, zgodnie z postanowieniami zawartej umowy, jak wskazano powyżej.

A zatem, Wnioskodawcy nie przysługują i nie będą przysługiwały prawa do istniejącego, ulepszanego programu w przypadku jego dalszego rozwijania/ulepszania. Będą mu natomiast (chwilowo) przysługiwały autorskie prawa majątkowe do modyfikacji, tj. części składowych oprogramowania (rozwiązań programistycznych zapisanych kodem w danym języku programowania), stworzonych w wyniku działalności B+R Wnioskodawcy, mających na celu ulepszenie tego oprogramowania – tylko do momentu przeniesienia ich na Kontrahenta. Wszystkie utwory – zarówno w ramach tworzenia nowego, jak i ulepszania czy rozwoju istniejącego oprogramowania – zostały wytworzone wyłącznie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac B+R prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Jak wskazano powyżej, zgodnie z postanowieniami zawartej umowy, Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w przedstawiony sposób oprogramowania. Wnioskodawca osiąga zatem dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (dalej również: „kwalifikowane IP”). Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. przepisy podatkowe w zakresie ulgi IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania w stosunku do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego. W konsekwencji, Wnioskodawca chciałby w zeznaniu rocznym za rok 2021 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z obecnym Kontrahentem w 2021 r. z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca kontynuuje współpracę z Kontrahentem w 2022 r. i zamierza ją kontynuować na takich samych warunkach w latach kolejnych. W szczególności Wnioskodawca zamierza uzyskiwać dochody w takich samych okolicznościach faktycznych jak w 2021 r. i na takich samych zasadach. Dlatego też chciałby w następnych latach również rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Wnioskodawca prowadzi uproszczoną księgę podatkową w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. z 2019 r. poz. 2544). Ponadto, Wnioskodawca posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja ta pozwala również na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo oraz określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ponadto ewidencja pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów działalności B+R Wnioskodawcy, obejmując wydatki od początku realizacji takiej działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Wnioskodawca prowadzi ewidencję na bieżąco od rozpoczęcia współpracy z Kontrahentem tj. od 23.09.2021 r. Ewidencja obejmuje jednocześnie okres od początku działalności B+R, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP, i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Jeśli chodzi o sposób rozpoznawania kwalifikowanych IP oraz określania związanego z nimi dochodu, to Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, że – jak już wspomniano we wcześniejszej części wniosku – Spółka angażuje Wnioskodawcę do realizacji konkretnych zadań na projektach dla swoich klientów.

Projekty takie obejmują utworzenie danego programu komputerowego (np. kompleksowej platformy, za pośrednictwem której klient Spółki będzie oferował swoje produkty czy usługi) lub rozwinięcie/ulepszenie istniejącego programu. Co za tym idzie, projekt zazwyczaj podzielony jest na kilka lub wiele elementów składowych. Przykładowo, budowa platformy internetowej może obejmować takie zadania jak np. budowa prototypu aplikacji webowej do komunikacji z zewnętrznym API, budowa modułu o zadanych przez klienta parametrach (np. modułu integracyjnego do pracy z zewnętrznym systemem, autorskiego modułu do pracy z systemem płatności, dostarczanym przez zewnętrzne API, modułu logowania i rejestracji zintegrowanego z portalami społecznościowymi, etc.), budowa autorskiej biblioteki do autoryzacji i uwierzytelniania aplikacji webowej za pomocą unikalnych tokenów itd. Indywidualny charakter każdego projektu ma bezpośrednie przełożenie na to, jak Wnioskodawca rozpoznaje w ewidencji kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Przykładowo, jeśli dany projekt zakłada budowę aplikacji sprzedażowej, modułu do wyświetlania zawartości pomocy dla użytkownika lub integrację z podmiotami zewnętrznymi, to Wnioskodawca traktuje każde z tych rozwiązań jako odrębny utwór chroniony prawem autorskim do programu komputerowego na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim. W efekcie, Wnioskodawca rozpoznaje je w ewidencji jako trzy odrębne kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Następnie, Wnioskodawca przypisuje do każdego z wyodrębnionych kwalifikowanych praw własności intelektualnej odpowiadające mu przychody i koszty uzyskania przychodu.

Ponieważ w ramach zawartej umowy Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na Spółkę, Wnioskodawca rozpoznaje przychód dotyczący każdego kwalifikowanego IP jako przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jeśli w danym miesiącu Wnioskodawca prowadzi działalność B+R prowadzącą do wytworzenia jednego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tj. autorskiego prawa do programu komputerowego – w tym przypadku utworu będącego rozwiązaniem zapisanym kodem w języku programowania (`(...)`)), to całość przychodów oraz kosztów uzyskania przychodu za dany miesiąc zostanie przyporządkowana do tego kwalifikowanego prawa. Jeśli w danym miesiącu Wnioskodawca prowadzi działalność B+R prowadzącą do wytworzenia więcej niż jednego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, osiągnięte przychody oraz poniesione w danym miesiącu koszty zostają przyporządkowane do każdego kwalifikowanego prawa według proporcji określonej na podstawie czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na prace B+R zmierzające do wytworzenia danego utworu chronionego prawem autorskim. Po odjęciu kosztów od przychodów Wnioskodawca określa dochód (stratę) przypadający na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Następnie Wnioskodawca wylicza wskaźnik nexus w odniesieniu do każdego tak określonego dochodu (straty) przypadającego na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Do wyliczenia każdego wskaźnika Wnioskodawca uwzględnia koszty działalności B+R związanej z wytworzeniem danego kwalifikowanego IP poniesione narastająco w każdym miesiącu prac. Wnioskodawca ponosi koszty na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność B+R związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, natomiast nie ponosi w ramach prowadzonej działalności kosztów, o których mowa w b, c i d w treści przepisu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Koszty poniesione przez Wnioskodawcę w danym miesiącu są przyporządkowywane do danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jeśli w danym miesiącu Wnioskodawca prowadzi działalność B+R prowadzącą do wytworzenia więcej niż jednego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, konieczna jest alokacja kosztów tej działalności do więcej niż jednego kwalifikowanego IP, koszty te zostają przyporządkowane do każdego kwalifikowanego prawa według proporcji określonej na podstawie czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na prace B+R zmierzające do wytworzenia danego utworu chronionego prawem autorskim i następnie uwzględnione w kalkulacji wskaźnika dla tego kwalifikowanego IP. W kolejnym kroku Wnioskodawca mnoży wcześniej określony dochód dotyczący każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przez wyliczony, właściwy dla tego prawa wskaźnik nexus, i w ten sposób Wnioskodawca określa wartość kwalifikowanego dochodu (straty), o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. W przypadku gdy wartość wskaźnika nexus przekracza 1, Wnioskodawca przyjmuje wartość 1.

W ostatnim etapie Wnioskodawca sumuje tak wyliczony kwalifikowany dochód z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W stosunku do sumy kwalifikowanych dochodów Wnioskodawca chciałby zastosować 5% stawkę opodatkowania. W związku z opisanym powyżej stanem faktycznym oraz zdarzeniem przyszłym, Podatnik powziął wątpliwość co do prawidłowości dokonanych założeń dotyczących skorzystania z preferencyjnego 5% opodatkowania dla dochodów z kwalifikowanych praw w ramach regulacji zawartych w art. 30ca i 30cb ustawy o PIT (tzw. IP Box). W związku z tym, Wnioskodawca zamierza potwierdzić możliwość zastosowania IP Box w ramach interpretacji indywidualnej.

Pana pytanie

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania 5% stawki opodatkowania do dochodów uzyskiwanych z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego, ulepszanego i rozwijanego przez Wnioskodawcę?

Pana stanowisko w sprawie

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania 5% stawki opodatkowania do dochodów uzyskiwanych z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (dalej również: kwalifikowanym IP) jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z powyższą definicją, działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Z definicji działalności badawczo-rozwojowej wynika, że musi ona być podejmowana w sposób systematyczny. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Ostatni z warunków określonych w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT wskazuje, iż taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, „dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto, zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT, podatnicy są zobowiązani do prowadzenia odrębnej ewidencji, w której powinni:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

– w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3 (`(...)`).

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Natomiast kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy ustawy o prawie autorskim. Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Z kolei art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim stanowi, że ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Polski prawodawca nie zdefiniował w żadnym obowiązującym akcie prawnym pojęcia programu komputerowego, przez co w tym zakresie pozostaje odwołać się do dorobku doktryny. Jak wskazuje się w piśmiennictwie, przez program komputerowy należy rozumieć zestaw instrukcji (poleceń, rozkazów) adresowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonych wyników (D. Flisiak (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2015). Podkreśla się przy tym, że pojęcie „komputer” nie ogranicza się do PC, lecz odnosi się do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nośnik pozostaje bowiem bez znaczenia, istotą programu komputerowego jest jego źródło, czyli kod oraz funkcjonalność. Również Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. (Objaśnienia podatkowe dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX) wskazuje, że „pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs”.

W świetle powyższych rozważań należy zauważyć, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wytwarza produkt informatyczny, tj. kod zapisany w języku (`(...)`), co wpisuje się w definicję programu komputerowego. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, wszystkie tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę programy komputerowe spełniają przesłanki ochrony prawnoautorskiej, tzn. stanowią przejaw działalności twórczej, mają indywidualny charakter i są ustalone i uzewnętrznione w formie kodu źródłowego.

Co istotne, zgodnie z ustawą o prawie autorskim, dla przyznania ochrony prawnoautorskiej nie jest konieczne, aby program komputerowy miał postać ukończoną. Zgodnie bowiem z art. 1 tejże ustawy, utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3), a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 4). Ochronie może zatem podlegać dowolnie krótki fragment programu komputerowego, o ile tylko sam w sobie (a więc oceniany w oderwaniu od reszty programu) odznacza się twórczością.

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących IP Box, zgodnie z przywołaną powyżej definicją działalności badawczo-rozwojowej (zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT), są trzy główne kryteria działalności, które muszą zostać spełnione łącznie, aby uznać daną aktywność za działalność badawczo-rozwojową. Zalicza się do nich:

1. twórczość,

2. systematyczność,

3. zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ponadto, zgodnie z tą definicją, jednym z rodzajów działalności B+R są prace rozwojowe. Jak stanowi art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, prace rozwojowe powinny być rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r. poz. 85). W myśl tego przepisu prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podejmowana przez Wnioskodawcę aktywność w celu realizacji zleconych projektów spełnia wszystkie powyższe przesłanki. Po pierwsze, oprogramowanie komputerowe powstaje w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę działań o charakterze twórczym. Stworzony kod jest rezultatem pracy intelektualnej i inwencji autora i stanowi oryginalny wytwór tej pracy, ponieważ cały proces twórczy, począwszy od zaprojektowania rozwiązania odpowiadającego wymaganiom klientów Spółki, leży po stronie Wnioskodawcy. Ponadto, prace Wnioskodawcy w ramach danego projektu każdorazowo przyczyniają się do powstania nowych i unikatowych na skalę jego działalności rozwiązań, uzewnętrznionych w postaci kodów źródłowych. Po drugie, przy realizacji każdego projektu powierzonego na mocy umowy ze Spółką, Wnioskodawca bazuje na eksperckiej wiedzy i specjalistycznych umiejętnościach w zakresie programowania, logiki, narzędzi informatycznych, a dodatkowo te zasoby intelektualne są stale rozwijane i poszerzane o nową wiedzę i umiejętności, np. w zakresie języków czy narzędzi programowania. Przy ich wykorzystaniu Wnioskodawca kreuje unikatowe, spersonalizowane zastosowania, np. nowe funkcjonalności aplikacji, tworzone specjalnie na indywidualne potrzeby klientów Spółki. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem komputerowym mają systematyczny charakter, nie są to działania incydentalne, jednorazowe. Odbywają się w zaplanowanych cyklach i są prowadzone w sposób zorganizowany, według ustalonego harmonogramu, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości. Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wniosku, Wnioskodawca prowadzi działalność rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. W jej wyniku powstają utwory (programy komputerowe) chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim, a Wnioskodawca jest właścicielem praw autorskich do tych utworów.

W konsekwencji, skoro Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych w ramach prowadzonej działalności B+R, to należy uznać, że dochody uzyskane z tego tytułu stanowią dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wskazuje, że jest uprawniony do zastosowania 5% stawki opodatkowania dla dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez siebie oprogramowania komputerowego.

Jednocześnie, jako że otrzymywane wynagrodzenie na podstawie umowy o współpracę zawartej z kontrahentem dotyczy w całości przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego, Wnioskodawca wskazuje, że całość wynagrodzenia stanowi dochód, o którym mowa powyżej i podlega opodatkowaniu stawką 5% PIT.

Dodatkowo, warunkiem formalnym skorzystania z preferencji IP Box jest prowadzenie szczegółowej ewidencji rachunkowej w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. W tym zakresie, Wnioskodawca posiada szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną 5%, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Jak wskazał Wnioskodawca, taka ewidencja jest prowadzona od początku prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności (badawczo- rozwojowej), tj. od momentu podpisania Kontraktu ze Spółką.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 oraz ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a w konsekwencji jest uprawniony do zastosowania 5% stawki opodatkowania wobec dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez siebie oprogramowania komputerowego w ramach współpracy realizowanej z Kontrahentem. W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska, iż jest uprawniony do stosowania 5% stawki opodatkowania do łącznych kwalifikowanych dochodów uzyskiwanych z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do tworzonego, ulepszanego i rozwijanego oprogramowania komputerowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 z późn. zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478):

badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy:

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Artykuł 30ca ust. 6 tej ustawy stanowi:

w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Należy podkreślić, że wskazany przepis do dnia 31.12.2021 r. brzmiał następująco:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

We wniosku wskazał Pan, że:

‒ od dnia 3 marca 2019 r. prowadzi działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest działalność związana z tworzeniem i rozwojem oprogramowania komputerowego;

‒ w ramach każdego projektu opracowuje Pan nowe lub ulepszone produkty informatyczne, niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub też na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących;

‒ wszystkie efekty Pana prac, tj. programy komputerowe, tworzone i ulepszane lub rozwijane w wyniku realizacji zobowiązań podjętych na mocy zawartej umowy, powstają wyłącznie w wyniku prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT;

‒ w ramach zespołu programistycznego tworzy Pan niezależnie od innych programistów oprogramowanie – autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące osobny przedmiot obrotu, który podlega ochronie na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

‒ w wyniku ulepszania czy rozwoju istniejącego oprogramowania tworzy Pan zupełnie nowy, odrębny od tego oprogramowania utwór, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

‒ przenosi Pan na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania, osiąga Pan zatem dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Mając powyższe na uwadze, skoro prowadzona działalność obejmująca tworzenie i rozwijanie programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to oprogramowanie (program komputerowy), które Pan tworzy/rozwija w ramach takiej działalności podlegające ww. ochronie prawnej, stanowić może kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. autorskie prawo do programu komputerowego.

Od 23 września 2021 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja ta pozwala również na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo oraz określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ponadto ewidencja pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów Pana działalności B+R, obejmując wydatki od początku realizacji takiej działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

W konsekwencji, w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że może Pan opodatkować sumę uzyskanych w 2021 r. i w latach kolejnych, kwalifikowanych dochodów z tytułu przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej tj. autorskiego prawa do programu komputerowego wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, preferencyjną 5% stawką podatkową.

Zastrzeżenia wymaga, że uzyskiwane przez Pana dochody niestanowiące dochodów z przeniesienia praw własności intelektualnej nie podlegają ocenie przez tutejszy organ.

Zaznaczyć należy w tym miejscu, że podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Natomiast wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika Nexus.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy :

‒ stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia

‒ zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Ocena, czy samodzielnie prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie była przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła podany we wniosku element stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).