Podatniczka była poszkodowaną w wyniku wypadku komunikacyjnego. W postępowaniu karnym zawarto ugodę, na mocy której oskarżony zobowiązał się do wypłaty na rzecz podatniczki kwoty tytułem odszkodowania oraz zadośćuczynienia. Następnie sąd wydał prawomocny wyrok, w którym zasądził na rzecz podatniczki kwotę z tytułu odszkodowania i zadośćuczynienia. Organ podatkowy uznał, że otrzymane przez podatniczkę odszkodowanie i zadośćuczynienie do wysokości kwoty określonej w wyroku sądu korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT. W związku z tym podatniczka nie ma obowiązku wykazywania otrzymanych kwot w zeznaniu PIT-37.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego jest prawidłowe.
30 grudnia 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 28 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego. Uzupełniła go Pani 9 marca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:
W wyniku wypadku komunikacyjnego została Pani stroną poszkodowaną. W postępowaniu karnym w dniu rozprawy pomiędzy Panią a oskarżonym została zawarta ugoda w postępowaniu mediacyjnym przed stałym mediatorem, w związku z zawarciem przez strony umowy o przeprowadzenie mediacji dotyczącej zdarzenia z dnia … 2019 r. objętego postępowaniem toczącym się przed Sądem Rejonowym.
Oskarżony oświadczył, że zapłaci na Pani rzecz tytułem naprawienia szkody oraz tytułem zadośćuczynienia kwotę … zł w ratach. Ugoda ta została przedstawiona na rozprawie. W dniu … 2021 r. na mocy wyroku prawomocnego od oskarżonego zasądzono na Pani rzecz kwotę … zł tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia. Wyrok jest prawomocny i podlega wykonaniu z dniem 27 maja 2021 r.
Do dnia 28 grudnia 2021 r. kwota, którą Pani otrzymała od oskarżonego na podstawie prawomocnego wyroku sądowego wynosi `(...)` zł.
W dniu wypadku komunikacyjnego była Pani zatrudniona na podstawie umowy o pracę na okres próbny (data rozpoczęcia umowy: … 2019 r., data zakończenia umowy: … 2020 r.). Miesięczna kwota Pani wynagrodzenia wynosiła … zł brutto. Od dnia … 2019 r. do końca trwania tej umowy była Pani na zwolnieniu chorobowym. Umowa o pracę na okres próbny zakończyła się podczas Pani leczenia. Po ustaniu zatrudnienia, przez kolejne miesiące otrzymywała Pani z ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) świadczenie chorobowe, później rehabilitacyjne. Świadczenie chorobowe, po zakończeniu umowy o pracę na okres próbny otrzymywała Pani z ZUS w okresie od 12 lutego 2020 r. do 18 czerwca 2020 r. Świadczenie rehabilitacyjne otrzymywała Pani w okresie od 20 czerwca 2020 r. do 16 marca 2021 r. Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego wynosiła w okresie 20 czerwca 2020 r. – 17 września 2020 r. 90% podstawy wymiaru, w okresie 18 września 2020 r. – 16 marca 2021 r. 75% podstawy wymiaru. Od dnia 19 marca 2021 r. do chwili obecnej jest Pani zarejestrowana w urzędzie pracy, skąd od dnia 19 marca 2021 r. otrzymuje zasiłek dla osób bezrobotnych.
Przed rozprawą, w tym samym dniu została zawarta ugoda w postępowaniu mediacyjnym, po czym ugoda ta została przekazana sądowi. Na rozprawie sąd wziął pod uwagę tę ugodę. W treści wyroku jest napisane: "(…) na mocy art. 67 § 3 k.k. zasądza od oskarżonego [imię i nazwisko] na rzecz pokrzywdzonej M.K. kwotę … zł tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia."
Wysokość odszkodowania i zadośćuczynienia wynika z zawartej ugody i została ustalona wyłącznie wskutek dokonanych z oskarżonym uzgodnień w oparciu o wzajemne ustępstwa. Wskutek wypadku komunikacyjnego z dnia … 2019 r., w którym była Pani stroną poszkodowaną, doznała Pani złamania kłykcia bocznego kości piszczelowej lewej, wskutek czego przeszła Pani operację repozycji kolana i rehabilitację. Leczenie trwało do 16 marca 2021 r. Przed wypadkiem była Pani osobą bardzo aktywną fizycznie: biegała Pani (również w biegach ulicznych), wspinała się, uprawiała trekkingi górskie i nizinne. Wskutek wypadku sprawność fizyczna została bardzo zaburzona i do dnia dzisiejszego nie wróciła Pani jeszcze do poziomu kondycji fizycznej sprzed wypadku. Charakter świadczenia to w szczególności zadośćuczynienie za doznane cierpienie fizyczne i psychiczne. Jeżeli chodzi o szkodę majątkową, to wskutek wypadku zniszczeniu uległy Pani ubrania, poniosła Pani wydatki związane z leczeniem np. leki, opatrunki, odpowiednia odzież, piłki i obciążniki do rehabilitacji, dojazdy na wizyty lekarskie i rehabilitację. Wypłacone świadczenie nie dotyczyło korzyści, które mogłaby Pani osiągnąć, gdyby nie wypadek komunikacyjny.
1. Czy jest Pani zwolniona z odprowadzenia podatku dochodowego od dochodów uzyskanych z tytułu odszkodowania i zadośćuczynienia na mocy prawomocnego wyroku sądowego w opisanej sytuacji?
2. Jeżeli nie, to jaka jest wysokość podatku dochodowego, który musi Pani odprowadzić z tego tytułu? W jakiej części formularza PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-37?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, odszkodowanie i zadośćuczynienie uzyskane na mocy prawomocnego wyroku sądowego korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli nie korzysta ze zwolnienia, wysokość podatku dochodowego wyniesie 17%, zważając na zasady ogólne opodatkowania dochodów od osób fizycznych. W PIT-37 nie należy wpisywać uzyskanej kwoty, w przypadku zwolnienia jej z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W przypadku opodatkowania należy ją wpisać w pole nr 55.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.),
opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.
Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy,
za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.
Jednocześnie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są:
inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:
a) otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
b) dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy, obejmuje swym zakresem odszkodowania lub zadośćuczynienia przyznane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, których wysokość lub zasady ustalania nie wynikają wprost z regulacji wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy. Przy czym ze zwolnienia o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy wyłączone są świadczenia otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz świadczenia dotyczące korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Zakres tego zwolnienia obejmuje tylko odszkodowania za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli poniesione straty, a nie dotyczy utraconych korzyści. Specyfika prawa podatkowego nakazuje inaczej traktować odszkodowanie z tytułu poniesionych przez poszkodowanego strat i odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści. Odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógł się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono, podlega bowiem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 67 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 2021 r. poz. 2345),
u__marzając warunkowo postępowanie karne, sąd nakłada na sprawcę obowiązek naprawienia szkody w całości albo w części, a w miarę możliwości również obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, albo zamiast tych obowiązków orzeka nawiązkę; sąd może nałożyć na sprawcę obowiązki wymienione w art. 72 § 1 pkt 1-3, 5_-6b, 7a lub 7b, a ponadto orzec świadczenie pieniężne wymienione w_ art. 39 pkt 7 lub zakaz prowadzenia pojazdów, wymieniony w art. 39 pkt 3_, do lat 2. Przepisy_ art. 72 § 1a i 1b stosuje się odpowiednio.
Artykuł 67 § 3 k.k. zawiera obligatoryjny obowiązek nałożenia na sprawcę zobowiązania do naprawienia szkody w całości lub części w razie wystąpienia przesłanek warunkowego umorzenia postępowania. Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Warunkowe umorzenie postępowania można zastosować do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą nieprzekraczającą trzech lat pozbawienia wolności oraz do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą do pięciu lat pozbawienia wolności, gdy pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą oraz sprawca naprawił szkodę lub pokrzywdzony i sprawca uzgodnili sposób naprawienia szkody.
W związku z powyższym należy uznać, iż wypłacona kwota stanowi odszkodowanie i zadośćuczynienie, zasądzone wyrokiem sądu. Natomiast wysokość świadczenia została przyjęta z zawartej w postępowaniu mediacyjnym ugody. Ponadto jak Pani wskazuje, nie dotyczy ono korzyści, które mogłaby Pani osiągnąć, gdyby Jej szkody nie wyrządzono, nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w przepisie.
Zatem odszkodowanie i zadośćuczynienie do wysokości … zł korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie musi Pani kwot otrzymanych z tego tytułu wykazywać w zeznaniu PIT-37.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pani do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili