Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Sąd Okręgowy 29 maja 2014 r. rozwiązał Pana małżeństwo z B. W. pozostawiając władzę rodzicielską obojgu rodzicom nad małoletnimi dziećmi C. urodzonym w 2008 r. i D. urodzoną 2007 r. i ustalił miejsce pobytu dzieci u matki. Jednocześnie zobowiązał obie strony do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci zasądzając alimenty na rzecz dzieci po 500 zł miesięcznie do rąk matki B. W.. Sąd odstąpił od orzekania o sposobie korzystania z mieszkania stron oraz o kontaktach ojca z dziećmi wobec porozumienia w tym zakresie rodziców ze sobą. W toku sprawy rodzice złożyli do akt plan wychowawczy w którym wskazali, iż w razie sprzedaży wspólnego mieszkania będzie Pan wyłącznie zajmował się dziećmi w poniedziałki i czwartki od zakończenia zajęć szkolnych do ich rozpoczęcia w dniu następnym, II i IV weekend miesiąca do soboty godzina 11.00 do niedzieli godzina 17.00, w okresie wakacji letnich od 1 do 31 sierpnia, pierwszy tydzień ferii zimowych, tydzień majowy co drugi rok od 30 kwietnia do 30 maja. Drugi dzień świat Bożego Narodzenia i Świąt Wielkanocnych w każdym roku. Wyrok rozwodowy uprawomocnił się 12 czerwca 2014 . Wobec sprzedaży wspólnego mieszkania, gdzie dotychczas rodzice zamieszkiwali zgodnie z dziećmi a także wobec zmiany sytuacji zawodowej rodzice zawarli ze sobą porozumienie skuteczne od 1 stycznia 2019 r. dla celów dowodowych zawarte na piśmie, na mocy którego ustalili sposób kontaktów z dziećmi, iż każdy z nich będzie cyklicznie sprawował osobistą opiekę nad dziećmi w miejscu swojego aktualnego pobytu od poniedziałku od chwili odebrania dziecka z placówki wychowawczej lub oświatowej do kolejnego poniedziałku do chwili zaprowadzenia dziecka do tej placówki, przy czym:

a) w okresie wakacji letnich, ferii zimowych, tak aby opieka każdego z rodziców w miarę możliwości stanowiła 50% czasu wolnego od nauki.

b) w okresie Świąt Bożego Narodzenia:

‒ w latach parzystych opieka należeć będzie do ojca

‒ w latach nieparzystych opieka będzie należeć do matki

c) w okresie Świąt Wielkanocnych:

‒ w latach parzystych: opieka będzie należeć do matki

‒ w latach nieparzystych: opieka będzie należeć do ojca.

W przypadkach losowych rodzice zobowiązali się zastępować wzajemnie przy odbieraniu i dalszej opiece nad dziećmi, tak by ich dobro nie ucierpiało. I w tym zakresie będą zawierali bieżące ustne porozumienia. Porozumienie to nie było zatwierdzane przez sąd w związku z tym, iż co do jego treści nie ma sporu między rodzicami. Ponadto już w wyroku rozwodowym wobec porozumienia rodziców w tym zakresie sąd odstąpił od regulacji kontaktów z dziećmi w treści orzeczenia sądowego.

Każde z rodziców samodzielnie bez udziału drugiego rodzica w ww. czasie troszczy się o fizyczny, duchowy i psychiczny rozwój dzieci, przygotowuje posiłki, chodzi na zajęcia pozalekcyjne (np. jazdę konną, korepetycje), pierze, dba o higienę dzieci, utrzymuje kontakt ze szkołą córki i syna, zapewnia opiekę medyczną, rozrywkę, aktywnie uczestniczy w ich życiu i rozwoju, organizuje wakacje, urodziny i inne rodzinne uroczystości. W czasie, w którym dzieci przebywają u danego rodzica, to on ponosi wszystkie koszty ich utrzymania, w tym koszty wyposażenia i utrzymania części domu, związanej z ich pobytem i wychowaniem (własne pokoje dzieci). Pan i Pana była żona staracie się dzielić kosztami utrzymania dzieci po połowie. Była żona również zamierza rozliczyć się za lata 2020-2022 jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Należy dodać, że jest Pan opodatkowany dotychczas podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na zasadach ogólnych według skali podatkowej. Pana dzieci nie osiągnęły żadnego dochodu w poprzednich latach i nadal nie osiągają żadnego dochodu. Nie jest Pan podatnikiem opodatkowanym ryczałtem, podatkiem liniowym, kartą podatkową, podatkiem tonażowym. Wniosek dotyczy roku podatkowego 2020 i 2021. W okresie którego dotyczy wniosek był Pan rozwodnikiem i od orzeczenia rozwodu Pana stan cywilny się nie zmienił. W okresie, którego dotyczy wniosek uzyskiwał Pan dochody opodatkowane na zasadach ogólnych. Do Pana i do Pana dzieci w okresie, którego dotyczy wniosek nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy o podatku tonażowym lub wynikające z ustawy o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Pytanie

Czy może Pan rozliczyć dochód na formularzu PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci?

Pana stanowisko w sprawie

W definicji samotnego wychowywania dziecka ustawodawca nie uzależnił prawa podatnika od tego czy przez cały rok podatkowy samotnie wychowuje dzieci. Obecne brzmienie (do końca 2021 r.) przepisu art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera zastrzeżenia, iż z takiego prawa może skorzystać tylko jedno z rodziców. Zajmowanie się w ciągu roku dziećmi w sposób samodzielny tak jak wskazano w opisanym stanie faktycznym daje prawo do rozliczenia dochodu jako osobie samotnie wychowującej dzieci w 2020 r. i 2021 r. Stanowisko takie potwierdza orzecznictwo NSA sygn. II FSK 573/15, II FSK 383 /20, wyroki WSA sygn. III SA/Wa 2835/16, I SA/Gd 831/18. Z przepisu wynika, że rodzic ma prawo do ww. rozliczenia niezależnie od czasu samotnego wychowania dziecka w roku podatkowym. Prawo to przysługuje każdemu z rodziców, które samotnie wychowuje dziecko przez choćby część roku podatkowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,

2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

‒ podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Na podstawie art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującego do 31 grudnia 2021 r.:

zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Z art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 2 lit. d ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105), wynika, że:

sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków:

1. stosuje przepisy:

a) art. 30c lub

b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

‒ w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2. podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.”.

Wyjaśnić przy tym należy, że stosownie do art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

W przypadku opodatkowania dochodów uzyskanych w 2021 r., o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r., przepis art. 6 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio do osoby samotnie wychowującej dzieci i jej dziecka.

Należy wskazać, że przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba wychowująca dzieci własne lub przysposobione i znajdująca się w stanie cywilnym określonym w tym przepisie, jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby) zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny. Przepis art. 6 ust. 4 ww. ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci (panna, kawaler, wdowa, wdowiec, rozwódka, rozwodnik), jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jest to więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby.

Ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia "wychowywać", należy odwołać się zatem do jego definicji słownikowych. "Wychowywać" w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny. Wychowanie dziecka można określić jako kształtowanie osobowości dziecka poprzez kształtowanie jego samodzielności, obowiązkowości, rozwijanie predyspozycji intelektualnych i umiejętności praktycznych, kształtowanie światopoglądu, systemu wartości oraz postaw emocjonalnych.

Natomiast fakt, że każdy rodzic (nawet jeśli jest to w różnych okresach) jest zaangażowany w proces wychowawczy dziecka oznacza, że w roku podatkowym dziecko wychowywane jest wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich. Przy wychowywaniu dziecka należy wziąć pod uwagę całokształt działań i czynności wykonywanych przez każdego z rodziców, w tym także tych o charakterze niewymiernym jak kształtowanie osobowości, światopoglądu, systemu wartości, postaw emocjonalnych.

W sytuacji, gdy każdy z rodziców aktywnie oraz w porównywalnym stopniu uczestniczy w wychowywaniu dziecka – co przejawia się między innymi dzieleniem się obowiązkami związanymi z procesem wychowawczym dziecka, niezależnie od tego u kogo, pod czyją w danym momencie roku podatkowego opieką, dziecko przebywa – nie można mówić o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców. Nie można się zgodzić bowiem z twierdzeniem Pana, że zajmowanie się w ciągu roku dziećmi w sposób samodzielny daje Panu prawo do rozliczenia dochodu jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Należy podkreślić, że samodzielna opieka nad dziećmi nie jest równoznaczna z samotną opieką. Fakt, że w przedstawionej sytuacji każdy z rodziców zajmuje się dziećmi w ustalonym czasie, czyli samodzielne, i w tym czasie drugi rodzic nie uczestniczy w ich wychowaniu, nie oznacza że mamy do czynienia z samotnym wychowaniem dziecka. W związku z brakiem ustawowej definicji pojęcia „samotnie” zgodnie z zasadami wykładni językowej należy odwołać się do językowego znaczenia tego pojęcia. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego „samotność” lub „samotny” oznacza „przebywanie, życie w odosobnieniu, bez rodziny, bez towarzystwa”, „niemający w nikim wsparcia, dziejący się bez wsparcia innych”, „niemające żony lub męża”, „znajdujący się gdzieś całkiem sam, zdany tylko na siebie” (sjp.pl; sjp.pwn.pl). W przedstawionym stanie faktycznym należy zatem stwierdzić, że nie jest Pan zdany tylko na siebie podczas wychowania dzieci, gdyż ich matka w porównywalnym stopniu uczestniczy w tym procesie. Dodatkowo sam Pan zaznaczył, że zgodnie z porozumieniem zawartym pomiędzy rodzicami w „przypadkach losowych rodzice będą się wzajemnie zastępować”.

Wskazać także należy, że w rodzinach pełnych również rodzice nie wychowują dzieci równocześnie. Nie zawsze bowiem opiekują się dzieckiem w tym samym miejscu i czasie. Podczas sprawowania opieki przez rodziców pozostających w związku małżeńskim (podobnie jak rodziców stanu wolnego) może zachodzić taka sytuacja, że w pewnym momencie dnia (a w szczególnych sytuacjach nawet w określonych dniach) dzieckiem zajmuje się tylko matka, innym razem tylko ojciec, jednakże w takiej sytuacji nie ma mowy o samotnym wychowywaniu dziecka przez któregokolwiek z rodziców.

Oceniając możliwość rozliczania Pana dochodów w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dziecko trzeba mieć na uwadze, że każda preferencja podatkowa stanowi wyjątek od zasady równości i powszechności opodatkowania. W konsekwencji, podatnikowi przysługuje prawo do jej zastosowania, jeśli spełni warunki dla niej określone, a w szczególności, jeśli w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców, wychowywał dziecko.

Z wniosku wynika, że Sąd Okręgowy w dniu 29 maja 2014 r. rozwiązał Pana małżeństwo. Wyrok uprawomocnił się 12 czerwca 2014 r. i od tego czasu jest Pan rozwodnikiem. W wyroku Sąd powierzył władzę rodzicielską nad małoletnimi dziećmi obojgu rodzicom ustalając miejsce pobytu dzieci u matki. Jednocześnie zobowiązał obie strony do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dzieci, zasądzając alimenty 500 zł na każde dziecko. Wobec porozumienia rodziców Sąd odstąpił od orzekania o sposobie korzystania ze wspólnego mieszkania oraz kontaktach ojca z dziećmi. W toku postępowania rodzice złożyli do akt sprawy plan wychowawczy, w którym wskazali zasady kontaktów z dziećmi.

Zauważyć należy, że w opisie stanu faktycznego wskazał Pan, że Sąd podczas rozwodu przyznał opiekę obojgu rodzicom, czyli uprawnił i zobowiązał zarówno Pana, jak i matkę dzieci do współdecydowania we wszystkich kwestiach dotyczących dzieci, zapewniając obojgu rodzicom prawo do kontaktów z dziećmi i powierzył obojgu rodzicom władzę rodzicielską. A zatem zamiarem Sądu było, aby proces wychowywania dziecka przeprowadzony był wspólnie przez matkę i ojca. Konsekwencją orzeczenia Sądu jest fakt, że zarówno Pan jako ojciec, jak i matka, współuczestniczą w wychowaniu wspólnych dzieci. Każdy z rodziców jest zaangażowany w proces wychowawczy, co oznacza, że dzieci są wychowywane wspólnie przez oboje rodziców, a nie samotnie przez któregokolwiek z nich. Nie sposób bowiem uznać, że w tak zorganizowanym trybie wykonywania władzy rodzicielskiej zachodzą dwa odrębne procesy wychowania, tj. osobny samotny proces przeprowadza matka, gdy dzieci przebywają z matką, a zupełnie inny proces wychowywania zachodzi podczas, gdy przebywają z ojcem. Wychowania dziecka nie da się "podzielić", bowiem jest to ciągły i długotrwały rozwój, na który w tym przypadku składa się wspólna praca obojga rodziców.

Jak wskazano w dalszej części wniosku w związku ze zmianą sytuacji życiowej rodzice dzieci zawarli ze sobą nowe porozumienie obowiązujące od 1 stycznia 2019 r., dla celów dowodowych zawarte na piśmie, na mocy którego ustalili nowy sposób kontaktów z dziećmi. Zgodnie z porozumieniem każdy z rodziców będzie cyklicznie sprawował opiekę osobistą nad dziećmi w miejscu swojego aktualnego pobytu od poniedziałku od chwili odebrania dziecka ze szkoły do kolejnego poniedziałku do chwili zaprowadzenia dziecka do szkoły, przy czym w okresie wakacji letnich, ferii zimowych, tak aby opieka każdego z rodziców w miarę możliwości stanowiła 50% czasu wolnego od nauki, w okresie świąt Bożego Narodzenia w latach parzystych opieka należeć będzie do Pana, podobnie w okresie świąt Wielkanocnych w latach nieparzystych. Należy także zauważyć, iż sam Pan podkreślił, że w przypadkach losowych rodzice będą się wzajemnie zastępować, tak aby dobro dzieci nie ucierpiało. Konsekwencją powyższego jest zatem fakt, że zarówno Pan jako ojciec, jak i matka dzieci, aktywnie współuczestniczycie w wychowaniu małoletnich dzieci dzieląc się obowiązkami i zastępując, gdy zajdzie taka potrzeba.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że okoliczność, iż dwie osoby – Pan i Pana była żona - wychowują te same dzieci w wyżej przedstawiony sposób, wyklucza możliwość uznania, że wychowuje Pan dzieci samotnie. Prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów nie przysługuje bowiem wszystkim osobom stanu wolnego posiadającym dzieci własne lub przysposobione, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wyłącznie tym, które samotnie (a nie samodzielnie) wychowują te dzieci, czyli bez udziału drugiego rodzica. Zatem nie spełnia Pan warunków określonych w art. 6 ust. 4 tej ustawy. Oznacza to, że w opisanej sytuacji nie przysługuje Panu prawo do skorzystania z preferencyjnego rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dziecko za 2020 r. i 2021 r.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Pana orzeczeń Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i Naczelnego Sądu Administracyjnego wskazać należy, że powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pan sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).