Wnioskodawca, działający jako instytucja kultury, planuje organizację konkursów, które nie dotyczą nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa ani sportu. Nagrody w tych konkursach, o wartości do 200 zł, będą przyznawane osobom fizycznym, które nie prowadzą działalności gospodarczej lub uczestniczą w konkursie niezwiązanym z prowadzoną działalnością, a także nie są pracownikami Wnioskodawcy ani nie mają z nim umowy cywilnoprawnej. Udział w konkursach nie będzie wiązał się z koniecznością ponoszenia przez uczestników jakichkolwiek kosztów ani świadczeń ekwiwalentnych. Organy podatkowe uznały, że nagrody te są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako nieodpłatne świadczenia związane z promocją lub reklamą Wnioskodawcy.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowni Państwo:
ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 21 lutego 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 7 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Sz 464/18 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 października 2021 r. sygn. akt II FSK 192/19 i
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
26 lutego 2018 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 lutego 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania zwolnienia przedmiotowego. Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca jako instytucja kultury prowadzi różnorodną działalność artystyczną, w tym teatralną, kinową, edukacyjną i wystawienniczą. Wnioskodawca nie należy do podmiotów z kategorii środków masowego przekazu. Wnioskodawca zamierza przeprowadzać za pośrednictwem sieci Internet konkursy inne niż konkursy z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu. Wybór nagrodzonych uczestników może następować w drodze decyzji jury konkursu lub poprzez zastosowanie obiektywnego kryterium, np. najszybszego nadejścia poprawnej odpowiedzi. W ramach planowanych konkursów uczestnicy będą mieli możliwość wygrania nagród w postaci m.in. biletów wstępu na imprezy kulturalne organizowane przez Wnioskodawcę. Planowane konkursy stanowią element reklamy oraz promocji działalności Wnioskodawcy oraz mają na celu zachęcić mieszkańców miasta i województwa do brania udziału w przyszłych przedsięwzięciach artystycznych organizowanych przez Wnioskodawcę, a także wywoływać pozytywne skojarzenia z Wnioskodawcą. Wartość nagród nie będzie przekraczać 200 zł. Wniosek dotyczy wyłącznie przypadków, gdy nagroda w konkursie o wartości nie przekraczającej 200 zł wydawana jest osobom fizycznym, które łącznie spełniają następujące warunki: a) nie prowadzą działalności gospodarczej lub prowadzą działalność gospodarczą, lecz biorą udział w konkursie bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą oraz b) nie są pracownikami Wnioskodawcy, a także c) nie są osobami pozostającymi z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Udział uczestników w konkursie nie spowoduje u tych uczestników konieczności ponoszenia jakichkolwiek kosztów związanych z ich udziałem, ani też uczestnicy nie będą dokonywali żadnych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie nagrody. Wykonanie zadania konkursowego nie będzie kreować po stronie Wnioskodawcy żadnego bezpośredniego przysporzenia i nie będzie miało dla niego jakiejkolwiek wartości ekonomicznej, a tym bardziej takiej wartości, którą można byłoby traktować jako mający wymiar finansowy ekwiwalent wydawanego świadczenia.
Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wydawane przez Wnioskodawcę nagrody o wartości nieprzekraczającej 200 zł w ramach konkursów innych, niż konkursy z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu podlegać będą zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym wydawane przez Wnioskodawcę nagrody o wartości nieprzekraczającej 200 zł w ramach konkursów innych, niż konkursy z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu podlegać będą zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych.
Nagrody wydawane w konkursach należy zaliczyć do „przychodów z innych źródeł” w rozumieniu art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług — jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.
Zdaniem Wnioskodawcy do nagród w konkursach planowanych przez Wnioskodawcę nie ma zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy, ponieważ Wnioskodawca nie jest podmiotem należącym do kategorii mass mediów oraz organizowane konkursy nie będą konkursami z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa ani sportu.
Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie jednak art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem wolna od podatku dochodowego jest m.in. wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nic przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Aby przy przekazaniu świadczenia można było skorzystać z powyższego zwolnienia, spełnione powinny być następujące warunki: (i) świadczenie przekazywane jest nieodpłatnie, (ii) przekazanie świadczenia ma związek z promocją lub reklamą świadczeniodawcy, (iii) wartość świadczenia przekazywanego jednorazowo nie przekracza kwoty 200 zł, (iv) między świadczeniodawcą i obdarowanym nie istnieje stosunek cywilnoprawny lub umowa o pracę. Spełnienie przesłanek (iii) i (iv) jest bezdyskusyjne i wynika z opisu zdarzenia przyszłego.
Nagrody wydawane w konkursach stanowią nieodpłatne świadczenie. Udział uczestników w konkursie nie powoduje u nich konieczności ponoszenia jakichkolwiek kosztów, ani też uczestnicy nie dokonują żadnych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie nagrody. Nie sposób bowiem uznać, iż sam fakt wzięcia udziału w danym konkursie już powoduje powstanie ekwiwalentnego wobec Wnioskodawcy świadczenia. Ponadto nie ulega wątpliwości, że wykonanie zadania konkursowego nie kreuje po stronie Wnioskodawcy żadnego bezpośredniego przysporzenia i nie ma dla niego jakiejkolwiek wartości ekonomicznej, a tym bardziej takiej wartości, którą można byłoby traktować jako mający wymiar finansowy ekwiwalent wydawanego świadczenia. Definicja nieodpłatnego świadczenia nie wyklucza tego, że otrzymujący świadczenie musi podjąć jakieś działania, aby świadczenie otrzymać. Istotne jest, aby w zamian za to świadczenie (kwalifikowane jako nieodpłatne) nie wykonywał żadnego świadczenia wzajemnego. Działanie - polegające na spełnieniu wymogów przewidzianych w regulaminie konkursu, które jest warunkiem otrzymania świadczenia (nagrody), nie ma charakteru świadczenia wzajemnego. Nie można zatem uznać stosunku pomiędzy organizatorem konkursu, a uczestnikiem za umowę wzajemną. W związku z tym świadczenie spełniane na rzecz uczestnika ma charakter świadczenia nieodpłatnego.
Nie można również uznać za prawidłowe stanowiska, że o braku nieodpłatności świadczenia w organizowanych przez Wnioskodawcę konkursach miałby przesądzać fakt, że nagrody wydawane w konkursach nie są wydawane wszystkim uczestnikom organizowanego przedsięwzięcia. To nie fakt wydawania nagród nie wszystkim uczestnikom konkursu, a okoliczność skierowania konkursów do szerokiego grona odbiorców przesądza o nieodpłatnym charakterze wydawanych nagród. Podobnie stwierdził WSA w Warszawie w wyroku z dnia 13 października 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 795/13 wywodząc, iż to, że gadżety reklamowe otrzymują osoby spełniające kryteria określone regulaminem promocji, nie zmienia faktu, iż sama promocja ma charakter powszechny i nieograniczony, jeżeli akcje promocyjno-reklamowe kierowane są do nieograniczonego kręgu odbiorców i mają one na celu zwiększenie popytu na towary oferowane pośrednio przez kontrahenta.
Nie ulega wątpliwości, że nagrody wydawane w konkursach mają związek z promocją i reklamą. Pojęcia „promocji” i „reklamy”, zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa sądów administracyjnych, należy poszukiwać w znaczeniu potocznym, uznając nadrzędność gramatycznej wykładni prawa. Zgodnie z definicją zawartą w Wielkim Słowniku Wyrazów Obcych pod redakcją M. Bańko wyd. PWN. Warszawa 2005 r. „promocja” to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań; zaś słownikowo „reklama” to rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, w celu zwrócenia uwagi i zachęcenia do zakupu, ich wartości, miejscach i możliwościach nabycia. Z kolei według Uniwersalnego Słownika Języka Polskiego pod redakcją S. Dubisza (PWN. Warszawa 2003, t. 3, str. 894 i t. 4 str. 56) „promocja” to: działania zmierzające do spopularyzowania czegoś, mające ułatwić rozwój czegoś, upowszechnianie, propagowanie, ale także: działania zmierzające do zwiększenia popularności firmy i jej produktów, do zwiększenia sprzedaży jakiegoś towaru. Z kolei według tego samego źródła „reklama” to: działania polegające na zachęceniu potencjalnych klientów do zakupu określonych produktów i usług. Z brzmienia przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy wynika, że nieodpłatne świadczenie ma pozostawać w związku z promocją świadczeniodawcy.
Skoro, zatem nieodpłatne świadczenie otrzymane od świadczeniodawcy następuje w związku z jego promocją, to mając na uwadze słownikową definicję promocji należy uznać, iż ma to dotyczyć działalności (aktywności) świadczeniodawcy. Działania takie co do zasady skierowane są do potencjalnych odbiorców świadczeniodawcy, celem zachęcenia ich do nabycia oferowanych przez niego towarów i usług, ale również mogą być nakierowane na wsparcie określonych przedsięwzięć (por. wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt II FSK 1138/13).
Wszystkie działania związane z konkursami mają na celu promowanie działalności Wnioskodawcy i reklamowanie jego usług, a w efekcie zachęcanie uczestników konkursów do nabywania usług oraz powielanie dobrej o nich opinii wśród innych, potencjalnych nabywców. Rywalizacja, stanowiąca element konkursu, utrwala w pamięci adresata Wnioskodawcę jako usługodawcę i poszczególne oferowane usługi oraz powoduje kojarzenie Wnioskodawcy z nagrodą. Niewątpliwie zatem nagrody wydawane w konkursach mają związek z promocją i reklamą Wnioskodawcy.
Wnioskodawca wskazuje, że analogiczne stanowisko w istotnie zbliżonym stanie faktycznym zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 5 lipca 2017 r. (sygn. akt I SA/Bk 488/17), gdzie wyraźnie wskazano, że nagrody wydawane uczestnikom konkursów, których wartość jednorazowo nie przekracza 200 zł, są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy.
Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 18 kwietnia 2018 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0115-KDIT2-2.4011.94.2018.1.ENB, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.
Interpretację doręczono Państwu 23 kwietnia 2018 r.
22 maja 2018 r. wnieśli Państwo skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie. Skarga wpłynęła do mnie 29 maja 2018 r.
Wnieśli Państwo o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 7 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Sz 464/18.
Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 19 października 2021 r. sygn. akt II FSK 192/19 oddalił skargę kasacyjną.
Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 19 października 2021 r.
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
‒ uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie i Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w ww. wyrokach;
‒ ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania uchylonej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie i Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.):
opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Przychodami w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Stosownie natomiast do art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodu są tzw. „inne źródła”.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użyte w ww. przepisie sformułowanie „w szczególności”, świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy i jednocześnie niekwalifikowane do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jako instytucja kultury prowadzi różnorodną działalność artystyczną, w tym teatralną, kinową, edukacyjną i wystawienniczą. Wnioskodawca nie należy do podmiotów z kategorii środków masowego przekazu. Wnioskodawca zamierza przeprowadzać za pośrednictwem sieci Internet konkursy inne niż konkursy z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu. Wybór nagrodzonych uczestników może następować w drodze decyzji jury konkursu lub poprzez zastosowanie obiektywnego kryterium, np. najszybszego nadejścia poprawnej odpowiedzi. W ramach planowanych konkursów uczestnicy będą mieli możliwość wygrania nagród w postaci m.in. biletów wstępu na imprezy kulturalne organizowane przez Wnioskodawcę. Planowane konkursy stanowią element reklamy oraz promocji działalności Wnioskodawcy oraz mają na celu zachęcić mieszkańców miasta i województwa do brania udziału w przyszłych przedsięwzięciach artystycznych organizowanych przez Wnioskodawcę, a także wywoływać pozytywne skojarzenia z Wnioskodawcą. Wartość nagród nie będzie przekraczać 200 zł. Wniosek dotyczy wyłącznie przypadków, gdy nagroda w konkursie o wartości nie przekraczającej 200 zł wydawana jest osobom fizycznym, które łącznie spełniają następujące warunki: a) nie prowadzą działalności gospodarczej lub prowadzą działalność gospodarczą, lecz biorą udział w konkursie bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą oraz b) nie są pracownikami Wnioskodawcy, a także c) nie są osobami pozostającymi z Wnioskodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Udział uczestników w konkursie nie spowoduje u tych uczestników konieczności ponoszenia jakichkolwiek kosztów związanych z ich udziałem, ani też uczestnicy nie będą dokonywali żadnych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie nagrody. Wykonanie zadania konkursowego nie będzie kreować po stronie Wnioskodawcy żadnego bezpośredniego przysporzenia i nie będzie miało dla niego jakiejkolwiek wartości ekonomicznej, a tym bardziej takiej wartości, którą można byłoby traktować jako mający wymiar finansowy ekwiwalent wydawanego świadczenia.
W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca przekaże zwycięzcom konkursów nagrody o wartości nie przekraczającej 200 zł, to osoby te uzyskają przychód z innych źródeł, określony w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.:
wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.
Zastosowanie powyższego zwolnienia mogłoby nastąpić tylko wówczas, gdyby organizatorem, jak i miejscem ogłoszenia konkursów były środki masowego przekazu. Natomiast jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego organizatorem konkursów jest Wnioskodawca, który nie jest instytucją zaliczaną do środków masowego przekazu, a same konkursy nie dotyczą dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu.
W świetle powyższego, w przedmiotowej sprawie wartość wydawanych przez Wnioskodawcę nagród nie będzie korzystała ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy:
wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.
Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 7 listopada 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 464/18, skarga zasługiwała na uwzględnienie, choć nie wszystkie zarzuty skargi okazały się zasadne. Istota sporu w niniejszej sprawie sprowadzała się do stwierdzenia czy w przypadku wydawania, w organizowanych przez Skarżącego konkursach, nagród osobie fizycznej z tytułu wygranej o wartości nieprzekraczającej jednorazowo kwoty [`(...)`] zł, nagroda ta korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f.
Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f. wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty [`(...)`] zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.
Jak wskazuje Sąd, z przywołanego przepisu wynika, że aby przy przekazaniu świadczenia można było skorzystać ze zwolnienia, spełnione powinny być następujące warunki:
‒ świadczenie przekazywane jest nieodpłatnie,
‒ przekazanie świadczenia ma związek z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,
‒ wartość świadczenia przekazywanego jednorazowo nie przekracza kwoty [`(...)`] zł,
‒ między świadczeniodawcą i obdarowanym nie istnieje stosunek cywilnoprawny lub umowa o pracę.
Prawidłowo wskazał organ w zaskarżonej interpretacji, że pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”, jak też „promocji” i „reklamy” nie zostały zdefiniowane w u.p.d.o.f.
W orzecznictwie wskazuje się, że za nieodpłatne świadczenie przyjęło się uważać nie tylko świadczenia w cywilistycznym znaczeniu, ale także wszystkie inne zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści, mających konkretny wymiar finansowy, kosztem innego podmiotu. Przysporzenia majątkowe uzyskane z tego tytułu stanowią przychód podatkowy i zasadniczo wpływają na wysokość zobowiązania podatkowego u osób je otrzymujących (por. wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2017 r. sygn. akt II FSK 3246/15, dostępny: www.orzeczenia.nsa.gov.pl)
Z kolei pojęcia "promocji" i "reklamy", zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa sądów administracyjnych, należy poszukiwać w znaczeniu potocznym, uznając nadrzędność gramatycznej wykładni prawa. Zgodnie z definicją zawartą w Wielkim Słowniku Wyrazów Obcych pod redakcją M. Bańko wyd. PWN. Warszawa 2005 r. "promocja" to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań; zaś słownikowo "reklama" to rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, w celu zwrócenia uwagi i zachęcenia do zakupu, ich wartości, miejscach i możliwościach nabycia.
Natomiast według Uniwersalnego Słownika Języka Polskiego pod redakcją S. Dubisza (PWN, Warszawa 2003, t. 3, str. 894 i t. 4 str. 56 ) „promocja” to: działania zmierzające do spopularyzowania czegoś, mające ułatwić rozwój czegoś, upowszechnianie, propagowanie, ale także: działania zmierzające do zwiększenia popularności firmy i jej produktów, do zwiększenia sprzedaży jakiegoś towaru. Z kolei według tego samego źródła „reklama” to: działania polegające na zachęceniu potencjalnych klientów do zakupu określonych produktów i usług.
Z brzmienia przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f. wynika, że nieodpłatne świadczenie ma pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy. Skoro, zatem nieodpłatne świadczenie otrzymane od świadczeniodawcy następuje w związku z jego promocją lub reklamą, to mając na uwadze słownikową definicję promocji, reklamy, należy uznać, iż ma to dotyczyć działalności (aktywności) świadczeniodawcy. Działania takie co do zasady skierowane są do potencjalnych odbiorców świadczeniodawcy, celem zachęcenia ich do nabycia oferowanych przez niego towarów i usług, ale również mogą być nakierowane na wsparcie określonych przedsięwzięć (por. wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt II FSK 1138/13).
WSA w Szczecinie podzielił stanowisko Skarżącego, że organ nie miał podstaw do uznania,
iż organizowane przez niego konkursy nie mają charakteru świadczeń nieodpłatnych. Niczym nieuzasadnione jest twierdzenie, że uczestnictwo w konkursie jest w jakikolwiek sposób ekwiwalentne z otrzymaniem nagrody. Jak wskazywał Skarżący, udział uczestników w konkursie nie powoduje u tychże uczestników konieczności ponoszenia jakichkolwiek kosztów związanych z ich udziałem, ani też uczestnicy nie dokonują żadnych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie nagrody.
Nie ma powodów do uznania, iż sam fakt wzięcia udziału w danym konkursie po spełnieniu przewidzianych w regulaminie warunków automatycznie powoduje powstanie ekwiwalentnego wobec Skarżącego świadczenia.
Definicja nieodpłatnego świadczenia nie wyklucza tego, że otrzymujący świadczenie musi podjąć jakieś działania, aby świadczenie otrzymać. Istotne jest wszakże to, aby w zamian za to świadczenie (kwalifikowane jako nieodpłatne) nie wykonywał żadnego świadczenia wzajemnego. Działanie - polegające na spełnieniu wymogów przewidzianych w regulaminie, które jest warunkiem otrzymania świadczenia (nagrody), nie ma charakteru świadczenia wzajemnego. Nie można zatem uznać stosunku pomiędzy organizatorem konkursu, a jego uczestnikiem za umowę wzajemną. W związku z tym świadczenie spełniane na rzecz uczestnika konkursu (przekazana nagroda) ma charakter świadczenia nieodpłatnego.
Nie ma też podstaw do podważania stanowiska Skarżącego, że organizowane przez nią działania związane z konkursami mają na celu promowanie działalności Skarżącego i reklamowanie działalności Skarżącego, w efekcie zachęcanie mieszkańców miasta i województwa do brania udziału w przyszłych przedsięwzięciach artystycznych organizowanych przez Skarżącego. Skoro w ramach planowanych konkursów uczestnicy będą mieli możliwość wygrania nagród w postaci m.in. biletów wstępu na imprezy kulturalne organizowane przez Skarżącego, to niewątpliwie nagrody wydawane w konkursach mają związek z promocją i reklamą Skarżącego.
W konsekwencji, w ocenie Sądu, należało przyjąć, że nagrody wydawane w przedstawionych we wniosku okolicznościach uczestnikom konkursów, których wartość jednorazowo nie przekracza [`(...)`] zł, są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f.
Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19 października 2021 r., sygn. akt II FSK 192/19, wskazał, że Sąd pierwszej instancji prawidłowo podzielił stanowisko skarżącego, że organ nie miał podstaw do uznania, iż organizowane przez nią konkursy nie mają charakteru świadczeń nieodpłatnych. Uczestnictwo w konkursach nie jest czynnością o charakterze ekwiwalentnym. Udział uczestników w konkursie nie powoduje więc po stronie uczestników obowiązku ponoszenia wydatków (kosztów) związanych z ich udziałem. Uczestnicy nie dokonują także żadnych świadczeń w zamian za otrzymanie nagrody. Dlatego fakt wzięcia udziału w danym konkursie po spełnieniu przewidzianych w regulaminie warunków automatycznie nie powoduje powstania świadczenia ekwiwalentnego wobec skarżącego.
Biorąc pod uwagę powyższą argumentację, organ uznając stanowisko skarżącego za nieprawidłowe, nie przedstawił przekonujących argumentów, które uzasadniałby stwierdzenie, że w przedstawionym we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji stanie faktycznym nie występuje nieodpłatne świadczenie. Natomiast w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, słusznie sąd pierwszej instancji uznał, że nagrody wydawane w przedstawionych we wniosku okolicznościach uczestnikom konkursów, których wartość jednorazowo nie przekracza 200 zł, są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f.
Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, obowiązujące uregulowania prawne oraz wskazania zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 7 listopada 2018 r., sygn. akt I SA/Sz 464/18 a także w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 października 2021 r., sygn. akt II FSK 192/19, uznać należy zatem, że nagrody wydawane w przedstawionych we wniosku okolicznościach uczestnikom konkursów, których wartość jednorazowo nie przekracza 200 zł, są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wydania interpretacji.
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; (dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili