Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie oprogramowania. Na podstawie umowy o świadczenie usług z spółką z o.o. (Kontrahentem), Wnioskodawca realizuje usługi programistyczne, obejmujące wytwarzanie, rozwijanie, ulepszanie i modyfikowanie oprogramowania. Działania te są częścią działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, a wytworzone oprogramowanie stanowi utwór chroniony prawem autorskim. Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta wszystkie majątkowe prawa autorskie do oprogramowania stworzonego w ramach tej działalności. Dochód uzyskiwany przez Wnioskodawcę z tego tytułu podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką 5% podatku dochodowego na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (IP Box).
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.
10 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 marca 2022 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2001 roku zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem - kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 62.01.Z. Wnioskodawca świadczy usługi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz posiada na terytorium RP nieograniczony obowiązek podatkowy. Rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, opodatkowując dochód podatkiem liniowym (19%).
Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich od innych podmiotów. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Wnioskodawca świadczy usługi bez wykorzystania pracy innych osób, nie zatrudnia pracowników ani podwykonawców oraz innych osób trzecich.
Dnia 31 grudnia 2020 r. Wnioskodawca zawarł umowę o świadczenie usług (współpracy) z Sp. z o.o. z siedziba w (…), wpisana do Rejestru Przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sadowego pod numerem KRS (Krajowy Rejestr Sądowy) …, NIP: … .
Na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z Sp. z o.o. z siedzibą w … Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne w roli managera i programisty oraz przenosi na Sp. z o.o. autorskie prawa majątkowe do wytworzonego oprogramowania. Kontrahent Wnioskodawcy - Sp. z o.o. zajmuje się sprzedażą i dostawą zamówionych przez klientów Komponentów do ich Systemów Informatycznych oraz specjalizuje się w tworzeniu oprogramowania (systemów informatycznych, aplikacji, komponentów) dla (…).
Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy nie są wykonywane pod kierownictwem osób trzecich, a sposób wykonania czynności nie jest Wnioskodawcy przez nikogo narzucony. Wnioskodawca sam wyznacza czas oraz miejsce pracy, samodzielnie dobiera odpowiednie narzędzia do stworzenia oprogramowania.
Jednocześnie należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu, jak i ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich wynikającą z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa.
Do zadań Wnioskodawcy w roli managera w 2021 r., w ramach umowy należy:
‒ analiza potrzeb klienta w zakresie wymagań funkcjonalnych systemu X,
‒ przygotowanie planów projektów, harmonogramów dostarczania systemu i poszczególnych komponentów,
‒ ustalenie jakie funkcjonalności należy zaprojektować i zaprogramować w systemie X,
‒ ustalanie kolejności, priorytetów poszczególnych etapów, analiza potrzeb dotyczących wydajności systemu dla klienta, wymaganej konfiguracji sprzętu i użytego oprogramowania w celu zapewnienia kompatybilności modułów.
Wnioskodawca analizuje i planuje zawartość poszczególnych wersji systemu w celu stworzenia kodu źródłowego, które po kompilacji, testowaniu i zintegrowaniu są dostarczane do klienta w ramach realizacji projektów (iteracje, wersje systemu X). Wnioskodawca decyduje o tym, które z planowanych w ramach projektów funkcjonalności i komponentów znajdą się w najbliższym wydaniu wersji systemu X. Wnioskodawca uczestniczy również w procesie ewaluacji poszczególnych funkcjonalności w celu ustalenia ich kosztu (czasu potrzebnego do zaprojektowania i napisania kodu źródłowego), ustalenia zależności pomiędzy poszczególnymi komponentami w ramach architektury systemu i komponentów używanych w środowisku pracy dla poszczególnych projektów (integracja).
Ponadto koordynuje proces weryfikacji i walidacji dostarczonych komponentów – zarówno przed ich dostarczeniem (testowanie manualne, automatyczne, integracyjne i wydajnościowe) jak i wykonane przez klienta – z uwzględnieniem uwag i zgłoszonych problemów. Wnioskodawca planuje, analizuje i poprawia zgłoszone problemy w kolejnych wersjach (wydaniach) systemu X, planuje przygotowanie systemu do uruchomienia w środowisku produkcyjnym, końcowego użytkownika wraz z zapewnieniem koniecznego wsparcia (monitorowanie pracy systemu, analiza nieprawidłowości i zgłoszonych pytań, problemów).
Do zadań Wnioskodawcy w roli programisty w 2021 r. w ramach umowy należy: zaprojektowanie, stworzenie i rozbudowywanie aplikacji internetowej „Y” służącej do wprowadzania danych, zarzadzania - grupowania, analizy i monitorowania projektów wdrażanych dla Zleceniodawcy. Wnioskodawca wykonując powyższe czynności oraz wykorzystując nabytą wiedzę i doświadczenie tworzy rozwiązania problemów występujących w biznesie (w dwóch dziedzinach: aplikacji laboratoryjnych oraz w dziedzinie inżynierii oprogramowania) w postaci kodu źródłowego, bądź projektu technicznego (dokumentacji), na podstawie której powstaje oprogramowanie.
W 2021 r. Wnioskodawca jako manager planował, zarządzał i realizował projekty Sp. z o.o. i w ich ramach dostarczał komponenty, które wykorzystywane są do skompilowania aplikacji Systemów Informatycznych Zarządzania Bazami Danych dla (…), tj. m.in:
‒ A. – system informatyczny (…).
‒ B. – system informatyczny (…).
‒ C. – system informatyczny (…).
Zlecone prace polegały na przeanalizowaniu potrzeb funkcjonalnych, określeniu i udokumentowaniu jakie nowe funkcje systemów są wymagane, jaki jest szacowany koszt ich zaprojektowania i stworzenia kodu źródłowego, określenie zależności i wpływu na istniejące komponenty i ich funkcje, stworzenie harmonogramu dostarczania funkcjonalności w ramach poszczególnych projektów, koordynacja prac projektowych (praca z Architektami tworzącymi dokładne specyfikacje do wymagań oraz projektującymi rozwiązania techniczne w systemie – zmiany w kodzie). Koordynacja prac programistycznych i testowych – w celu realizacji projektu i ukończenie wszystkich etapów w wymaganym czasie.
Elementy/funkcjonalności dostarczone w ramach projektów w roku 2021:
‒ (…);
‒ (…);
‒ (…);
‒ (…);
‒ (…).
Jako programista Wnioskodawca analizował, zaprojektował i stworzył system raportowy przy użyciu bazy danych (…) systemów … oraz …, oprogramowania … oraz Aplikacji webowej … umożliwiającego planowanie projektów systemu X i monitorowanie poszczególnych etapów. Wnioskodawca zebrał potrzeby funkcjonalne systemu – monitorował kluczowe atrybuty projektów wchodzących w skład Programu: daty rozpoczęcia i zakończenia projektów, potrzebne zasoby, moduły wchodzące w skład projektów, estymacja kosztów, monitorowanie pracy pozostałej do wykonania w poszczególnych projektach, priorytetyzację projektów. Monitorował wydajność użytych zasobów, budował i prezentował trendy danych dotyczących projektów, wprowadzał ryzyka związane z projektami. W ramach powyższych czynności Wnioskodawca:
‒ zaprojektował (…);
‒ zaprogramował (…);
‒ stworzył (…);
‒ stworzył (…).
Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych jako manager zarządza wykonaniem zleceń programistycznych na rzecz swojego Kontrahenta, a w szczególności wykonuje na podstawie umowy następujące obowiązki zmierzające do wytworzenia oprogramowania:
‒ w zakresie wytwarzania dokumentacji przebiegu projektu, przykładowo w postaci planu oraz harmonogramu projektu,
‒ w zakresie koordynacji pracy nadzorowanego zespołu,
‒ planuje oraz wykonuje niezbędną dokumentację do realizacji projektu,
‒ planuje i kieruje wykonaniem analizy wymagań użytkowników celem identyfikacji wszystkich niezbędnych konfiguracji oraz rozszerzeń platformy,
‒ planuje i kieruje wykonaniem oprogramowania przy użyciu języków,
‒ planuje i kieruje wykonaniem arkuszy migracyjnych oraz skryptów migracyjnych przekazanych Klientowi.
W roli programisty Wnioskodawca natomiast projektuje i wytwarza kod oprogramowania. Zadaniem Wnioskodawcy jest więc zarzadzanie zespołem programistów, koordynacja działań osób współpracujących w ramach danego przedsięwzięcia, planowanie oraz wprowadzanie strategii działań w ramach danego projektu, sporządzanie biznesplanów, analiza jakościowa i ilościowa rynku oraz dostępnych zasobów (kapitału ludzkiego, zasobów finansowych). Ponadto Wnioskodawca nadzoruje zapewnienie zgodności procedur i innych wymaganych przez przepisy działań, przygotowuje sprawozdania oraz raporty okresowe i końcowe, a także promuje innowacyjność i zmiany, negocjuje i współpracuje z firmami kooperującymi i poddostawcami.
Ponadto Wnioskodawca zajmuje się bezpośrednio projektowaniem i wytwarzaniem kodu oprogramowania. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach pełnionych funkcji polegają na tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu i modyfikowaniu oprogramowania lub są ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie, ulepszanie i modyfikowanie oprogramowania, którego współtwórcą jest Wnioskodawca w efekcie podejmowanych prac rozwojowych. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace są systematyczne oraz dostarczają wartość dodaną dla funkcjonowania oprogramowania. Prawo własności intelektualnej zostało od podstaw wykonane przez Wnioskodawcę oraz cały zespół pracujący przy projekcie i ciągle jest ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania.
Ponadto, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że jego rola w procesie wytwarzania Oprogramowania jest nieodzowna, ze względu na sprawowana przez Niego kontrole oraz czynny nadzór nad zespołem programistów. Bez jego osoby nie byłoby możliwe stworzenie prawidłowo działającego oprogramowania, wg oczekiwań Kontrahenta. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace nie mają charakteru działań rutynowych, ani okresowych zmian, lecz są systematycznym (uporządkowanym, zaplanowanym, metodycznym, wg ustalonego przez Wnioskodawcę schematu) działaniem podejmowanym w celu osiągniecia założonych celów, tj. rozwojem konkretnego oprogramowania informatycznego, mającego na celu wytworzenie oprogramowania i wdrożenie nowych funkcjonalności.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej, a zarazem na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Jego działalność ma więc charakter twórczy – rezultatem jego pracy jest wytwór intelektu, który powstaje w oparciu o wiedzę, doświadczenie oraz rozwiązania technologiczne.
Wytworem twórczej pracy Wnioskodawcy jest: dokumentacja techniczna/projektowa wytwarzanego oprogramowania oraz kod oprogramowania lub jego części. Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić te operacje za pomocą odpowiedniego oprogramowania.
Prawo własności intelektualnej zostało od podstaw wykonane przez Wnioskodawcę oraz cały zespół pracujący w projekcie i jest ciągle ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania (techniczne rozwiązania systemowe i programistyczne oraz biznesowe). Element twórczy w trakcie wykonywania zadań przez Wnioskodawcę polega zarówno na tworzeniu innowacyjnych rozwiązań w celu poprawy jego użyteczności i funkcjonalności, a także opracowaniu dokumentacji dotyczącej tworzonego oprogramowania niezbędnej do koordynacji pracy zespołu tworzącego program komputerowy, tzw. dokumentacji technicznej. Wnioskodawca tworzy i prowadzi dokumentację wszystkich etapów tworzenia projektu (oprogramowania). Tworząc projekt Wnioskodawca jest więc odpowiedzialny za kontrole wszystkich etapów wytwarzania oprogramowania, biorąc czynny udział w każdym z nich.
Wnioskodawca wytwarza więc oprogramowanie zarówno poprzez bezpośrednie, samodzielne działania, jak również poprzez koordynowanie prac zespołu. W ramach wymienionych projektów tworzy On oprogramowanie korzystając z własnej wiedzy i doświadczenia, które wykorzystuje przy tworzeniu unikalnych rozwiązań, dopasowanych do potrzeb klienta.
Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie, jego wytworzona wskutek ulepszenia lub rozwinięcia część, pierwotny projekt oraz stworzona dokumentacja dotycząca oprogramowania podlegają ochronie jak utwór literacki zgodnie z art. 74 w zw. z art. 1 ust. 2 pkt. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę powstaje w ramach prowadzonej przez Niego działalności stanowiącej działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za działalność badawczo-rozwojową uznaje się działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności podejmuje prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z pózn. zm.), ponieważ w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu stworzenia nowych zastosowań (nowych produktów, procesów lub usług), w postaci innowacyjnego oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje badań naukowych.
Działalność rozwojowa Wnioskodawcy polega w szczególności na wytwarzaniu oprogramowania przy czym Wnioskodawca dokonuje również ulepszenia/modyfikacji wytworzonego przez siebie Oprogramowania, będącego rezultatem własnej pracy twórczej. Tym samym należy wskazać, że w wyniku modyfikacji również powstają odrębne utwory (kody źródłowe) podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zdarza się również, że Wnioskodawca rozwija istniejące już oprogramowanie autorstwa innych osób, przy czym nie nabywa autorskich praw majątkowych do programu komputerowego od innych podmiotów. Należy przy tym wskazać, że w wyniku opisanych powyżej prac także dochodzi do powstania nowego programu komputerowego (utworu) lub jego części autorstwa Wnioskodawcy, podlegającego ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W ramach umowy Wnioskodawca zobowiązuje się za wynagrodzeniem do przeniesienia na rzecz Kontrahenta autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r., które zostaną stworzone przez Wnioskodawcę w wyniku realizacji postanowień umowy.
Tym samym należy uznać, że autorskie prawa majątkowe do programu w okresie ich tworzenia przysługują Wnioskodawcy, a następnie są cedowane na Kontrahenta. Przy czym wskazać należy, że Wnioskodawca nie nabywa majątkowych praw autorskich od innych podmiotów, a jedynie w procesie prac rozwojowych tworzy nowe utwory (autorskie kody źródłowe).
W przypadku modyfikowania (rozwijania) lub ulepszania Oprogramowania zdarza się, że modyfikowanie to odbywa się już po przeniesieniu na Kontrahenta praw majątkowych do utworzonego przez Wnioskodawcę uprzednio Oprogramowania. W takiej sytuacji autorskie prawa majątkowe do utworu wytworzonego pierwotnie przysługują Kontrahentowi, bowiem zostały na niego przeniesione zgodnie z brzmieniem umowy, a Wnioskodawca dokonuje modyfikacji na jego zlecenie. Wskazać jednak należy, że w przypadku dalszego rozwijania Oprogramowania (do którego prawa zostały scedowane na Kontrahenta uprzednio) w ramach prowadzonych dalszych prac rozwojowych dochodzi do powstania nowego utworu (unikalnego kodu źródłowego), do którego prawa następnie również są przenoszone przez Wnioskodawcę na Kontrahenta. Tak więc właścicielem rozwijanego, ulepszanego, modyfikowanego Oprogramowania (utworu) jest Zleceniodawca, a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego rozwinięcia, ulepszenia, modyfikacji, przy czym Wnioskodawca nie jest jednocześnie użytkownikiem prawa do rozwijanego, ulepszanego, modyfikowanego programu na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej.
Wnioskodawca, zgodnie z umową, uzyskuje wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług oraz z tytułu przeniesienia wszystkich autorskich praw majątkowych, wraz z prawem do udzielania zezwolenia na wykonywanie praw pokrewnych, na wszystkich polach eksploatacji wymienionych w umowie. Zgodnie z umową może się więc zdarzyć, że Wnioskodawca będzie świadczył usługi, za które wynagrodzenie nie będzie związane z przeniesieniem praw autorskich. Wnioskodawca chce jednak objąć preferencyjną stawką wyłącznie dochody (wynagrodzenie) ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r., które zostały stworzone przez Wnioskodawcę w wyniku prowadzonych prac rozwojowych. Wyodrębnienie tego wynagrodzenia jest możliwe, gdyż Wnioskodawca prowadzi ewidencję czynności wykonywanych w ramach konkretnego projektu i czasu świadczenia usług przyporządkowanego na wykonanie tych czynności. Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie czasu świadczenia usług polegającego bezpośrednio lub pośrednio na tworzeniu kodu źródłowego (i w konsekwencji oprogramowania) oraz na pozostałe czynności wykonywane na rzecz Kontrahenta, które z tworzeniem kodu nie są związane (np. usługi doradcze czy szkoleniowe). Wnioskodawca chce jednak objąć preferencyjną stawką wyłącznie dochody ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do wszelkich utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z 4 lutego 1994 r., które zostały stworzone przez Wnioskodawcę w wyniku prowadzonych prac rozwojowych. „Wszelkie utwory” obejmują: dokumentacja techniczna/projektowa wytwarzanego oprogramowania oraz kod oprogramowania lub jego części. Tym samym dochody te należy zakwalifikować jako dochody ze sprzedaży autorskich praw majątkowych. Wnioskodawca przenosi wszelkie autorskie prawa majątkowe, wraz z prawem do udzielenia zezwolenia na wykonywanie praw pokrewnych, dotyczące programów komputerowych opracowanych w wyniku świadczenia Usług lub w związku z nimi, na podstawie Umowy, na następujących polach eksploatacji:
‒ trwałe lub tymczasowe powielanie w całości lub części, za pomocą dowolnych środków oraz w dowolnej formie, w tym poprzez ładowanie do pamięci, wyświetlanie, wykonywanie, przesyłanie, zapisywanie w pamięci,
‒ tłumaczenie, adaptacje, przerabianie lub dokonywanie dowolnych innych zmian (w tym tzw. reverse engineering),
‒ publiczne rozpowszechnianie, w tym najem i dzierżawę programu komputerowego i jego kopii.
Ponadto, zgodnie z umową w przypadku zakończenia Usług w danym miesiącu i objętych danym zamówieniem Spółki, Wnioskodawca dostarcza Kontrahentowi potwierdzenie przeniesienia na niego praw - w formie oświadczenia, którego wzór został również określony w umowie - nie później niż łącznie z fakturą wystawianą w ostatnim miesiącu. Wspomniane przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje odpłatnie.
Reasumując, świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na tworzeniu, modyfikacji, rozwijaniu, ulepszaniu i modyfikowaniu oprogramowania i jego części lub są ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie, ulepszanie i modyfikowanie oprogramowania lub jego części, a wszystkie opisane we wniosku utwory są programami komputerowymi lub ich częściami, a całość wytworzonego i ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania, o którym mowa we wniosku została zrealizowana w ramach prowadzonej działalności rozwojowej. Prawo własności intelektualnej zostało od podstaw wykonane przez Wnioskodawcę oraz cały zespół pracujący przy projekcie i ciągle będzie ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania.
Wnioskodawca zwraca uwagę, że wytworzenie Oprogramowanie jest zbyt dużym projektem, aby mogło zostać zrealizowane przez jedną osobę, tworzone jest w zespołach. Niemniej jednak prowadzane prace są podzielone na konkretne zadania, które realizowane są przez poszczególnych członków zespołu. Zadaniem Wnioskodawcy jako managera jest analiza potrzeb klienta w zakresie wymagań funkcjonalnych, ustalenie jakie funkcjonalności należy zaprojektować i zaprogramować, ustalanie kolejności, priorytetów poszczególnych etapów, analiza potrzeb dotyczących wydajności systemu dla klienta i w tym zakresie Wnioskodawca przenosi ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy o świadczenie usług, a dochód z przeniesienia praw własności intelektualnej jest uwzględniony w cenie usługi (i obliczony zgodnie z zasadą ceny rynkowej).
Ponadto Wnioskodawca jako manager i programista przygotowuje plany projektów, harmonogramów dostarczania systemu i poszczególnych komponentów, projektuje, tworzy i rozbudowuje aplikacje internetowe. Zważając na szerokie definiowanie programu komputerowego można stwierdzić, że Wnioskodawca w ramach powyższych prac wytwarza Oprogramowanie opracowując dokumentację, rozwiązania biznesowe, kod oprogramowania, projekty etc.
Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić te operacje za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74). W tym zakresie Wnioskodawca uzyskuje dochód ze sprzedaży praw autorskich do programu komputerowego.
Zatem w związku z faktem, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę polegają na tworzeniu, rozwijaniu, modyfikowaniu oprogramowania, są ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania, to należy uznać, że wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmujące pełnienie tej funkcji w przedstawionych projektach jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując - część wynagrodzenia Wnioskodawcy w przedstawionych projektach jest dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, natomiast część dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.
Ponadto Wnioskodawca podkreśla, że wytwarzane przez niego Oprogramowanie powstaje w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej, prowadzonej w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, procesów lub usług. W efekcie prowadzonych przez Niego prac w zakresie wytwarzania, rozwijania, ulepszania i modyfikowania opisanego we wniosku oprogramowania (części oprogramowania), powstaje odrębne autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W oparciu o ww. umowę Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od 1 stycznia 2021 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona elektronicznie, w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów i informacji wymaganych przepisami ustawy o PIT. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw, a także wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Ponadto, ponieważ wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru wskazanego w ustawie, Wnioskodawca wylicza tzw. wskaźnik nexus według wzoru wskazanego w ustawie dla każdego wytworzonego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Efektem prac prowadzonych przez Wnioskodawcę w ramach zespołu programistów jest każdorazowo program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Jak wskazał Wnioskodawca w zdarzeniu przyszłym, w ramach prowadzonej działalności w roli programisty tworzył kod oprogramowania lub jego części, a w roli managera dokumentację techniczną/projektową wytwarzanego oprogramowania. Należy ponownie wskazać, iż zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc „programem komputerowym” jest każdy kod źródłowy, interfejs czy algorytm w języku programowania. Holistycznie i funkcjonalnie program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs (s. 37, https://www.podatki.gov.pl/pit/wyjasnienia-pit/objasnienia-podatkoweip- box/, dostęp: 2 sierpnia 2019 r.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Nie tylko kody źródłowe programów komputerowych wypełniają przesłanki wynikające z przepisów omawianej ustawy, lecz także opisy koncepcji, analizy, specyfikacje, instrukcje, propozycje rozwiązań architektonicznych, systemowych niebędące składnikami programu komputerowego, ale powstające w związku z tworzeniem takiego programu, a także utwory połączone z programem komputerowym (np. utwory audiowizualne), podręczniki użytkownika, czy też interfejsy użytkownika (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 marca 2018 r., 0112-KDIL3-3.4011.48.2018.2.DS oraz z 19 kwietnia 2019 r., 0113-KDIPT3.4011.95.2019.3.K.K.).
Tworzona przez Wnioskodawcę określona część oprogramowania stanowi każdorazowo samodzielny (odrębny) program komputerowy, który podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawa autorskie do tak wytworzonych przez Wnioskodawcę programów komputerowych przysługują wyłącznie jemu i nikt inny nie ma do nich żadnych praw.
W przypadku współtworzenia programów komputerowych, autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przysługiwało/przysługuje Wnioskodawcy w zakresie wytworzonej części/fragmentu takiego programu komputerowego. Praca w zespole oznacza, że tworzony jest większy projekt (wersja oprogramowania), którego elementem jest stworzona przez Wnioskodawcę część, która to część jest również programem komputerowym i do której prawa autorskie przysługują wyłącznie Wnioskodawcy.
Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy, tj. m.in. następuje w drodze umowy zawartej na piśmie, która wyraźnie wskazuje pola eksploatacji.
Czy w opisanym w stanie faktycznym zdarzeniu Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki 5% wynikającej z art. 30ca ustawy o PIT od dochodu uzyskanego w 2021 roku z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania?
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Jak wskazał Wnioskodawca, czynności podejmowane przez niego w ramach umowy nie są wykonywane pod kierownictwem osób trzecich, a sposób wykonania czynności nie jest Wnioskodawcy przez nikogo narzucony. Ponadto w związku z wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług oraz ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego
‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których strona jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których strona jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Autorskie prawo do programu komputerowego lub jego części objęte są ochroną na mocy art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej, „ustawa o PAIPP”) . Zgodnie z art. 74 ust. 2 wyżej powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ustawa kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty programu, jeśli tylko spełniają wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).
Zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX: pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.
W doktrynie oraz orzecznictwie wskazuje się także, że: „materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić te operacje za pomocą odpowiedniego oprogramowania” (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74) oraz że: „Nie ma znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa” (wyr. SA w Łodzi z 4 lutego 2010 r., I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12). Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego nie podlegają ochronie. Natomiast pojęcie tworzenia i ulepszania programów komputerowych należy rozumieć szeroko - jest to bowiem pewien proces, od pomysłu i analizowania możliwości napisania nowego kodu źródłowego lub odpowiedniej modyfikacji, projektowania, przez fizyczne pisanie kodu, aż do testowania i wdrażania, bez których nie ma możliwości wprowadzenia produktu finalnego w postaci nowej aplikacji czy też funkcjonalności w aplikacji już istniejącej. Zdaniem Wnioskodawcy w celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronne patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Jak wskazano we wniosku, udział współtwórców w tworzeniu programu komputerowego w tym wypadku ma charakter wertykalny, czyli polega m.in. na uczestnictwie w różnych etapach powstawania programu.
Jak wskazuje się w literaturze odnoszącej się do prawa autorskiego i praw pokrewnych - J. Krysińska (w:) Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, red. W. Machała, R. M. Sarbiński, Warszawa 2019, LEX – „program komputerowy powstaje etapami. W uproszczeniu proces ten przedstawia się następująco:
a) sformułowanie/oznaczenie celu/problemu;
b) analiza problemu (określenie informacji/danych wejściowych oraz stworzenie koncepcji, sposobu postępowania w celu osiągniecia pożądanego stanu końcowego, czyli uzyskania oczekiwanych informacji wyjściowych przy uwzględnieniu ograniczeń sprzętowych i środowiska programowego (platformy softwareowej);
c) projektowanie algorytmu (przez pojęcie algorytmu należy rozumieć zbiór reguł postępowania mający na celu przetworzenie informacji wejściowych w informacje wyjściowe w skończonej liczbie kroków/działań); istotne jest to, że może istnieć wiele algorytmów służących rozwiązaniu tego samego problemu);
d) implementacja algorytmu, tj. zapisanie programu w postaci flow chart (dokumentacja projektowa) i następnie przetłumaczenie go do formy kodu źródłowego programu, który to kod następnie powinien zostać poddany procesowi przetwarzania np. kompilacji, asemblacji itp. w celu otrzymania kodu wykonywalnego;
e) testowanie (przyjmując uproszczoną definicję - jest to postępowanie mające na celu wykrycie usterek programu komputerowego powodujących jego nieprawidłowe działanie, które wynikają z błędu programisty na jednym z etapów tworzenia programu, najczęściej w procesie tworzenia kodu źródłowego);
f) eksploatacja”.
W takich przypadkach prawa autorskie do programu komputerowego mogą przysługiwać jego współtwórcom na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w którym przewidziano, że „współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie”.
Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych współtwórców. Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że rozwija oprogramowanie poprzez udział w tworzeniu kodu źródłowego oraz nadzór nad pracą zespołu. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach pełnionych funkcji polegają więc na tworzeniu, rozwijaniu, ulepszaniu i modyfikowaniu oprogramowania lub są ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie, ulepszanie i modyfikowanie oprogramowania, którego twórca lub współtwórcą jest Wnioskodawca w efekcie podejmowanych prac rozwojowych. Stworzenie przez zespół nowego kodu źródłowego prowadzi w istocie do powstania nowego oprogramowania komputerowego lub ulepszeniu funkcjonalności dotychczas istniejącego oprogramowania, poprzez poszerzenie go o nowe zastosowania.
Praca polegająca na wykonywaniu tych czynności ma charakter jednoznacznie twórczy, nie jest efektem działań powtarzalnych, a jej wynikiem jest zmodyfikowany, stworzony od początku kod źródłowy, będący nowym wytworem intelektu podlegającym ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do którego Wnioskodawca traci prawa własności, z chwilą przeniesienia ich na kontrahenta.
Wobec tego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego i pojęcia „tworzenia” programów komputerowych Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o PAIPP. Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do programów komputerowych wytwarzanych przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności opisanej we wniosku, która Jego zdaniem stanowi działalność badawczo-rozwojową.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z pózn. zm., dalej „ustawa o PIT”) działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z pózn. zm.) prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany maja charakter ulepszeń.
Prace rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy, ponieważ służą stworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leżało w całości po stronie Wnioskodawcy.
Wnioskodawca wytwarza, rozwija, ulepsza i modyfikuje oprogramowanie przy wykorzystaniu najnowszych dostępnych rozwiązań technologicznych oraz wykonuje inne czynności opisane we wniosku na każdym etapie realizacji projektu, które to są ścisłe ukierunkowane i zmierzają do wytworzenia, rozwinięcia, ulepszenia i modyfikacji oprogramowania lub jego części. Bez tych czynności nie jest możliwe poprawne działanie wytworzonego, zmodyfikowanego, rozwijanego lub ulepszanego oprogramowania.
Ponadto działania Wnioskodawcy obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wytworzone oprogramowanie stanowi oryginalny wytwór pracy twórczej oraz przedmiot ochrony Prawa autorskiego. Ponadto prace wykonywane przy stworzeniu Oprogramowania przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia nowych produktów i usług.
Obok powyższych regulacji wskazuje się również, że działalność badawczo-rozwojowa powinna mieć charakter nowatorski, twórczy, nieprzewidywalny, metodyczny oraz być możliwa do przeniesienia lub odtworzenia (Podręcznik Frascati 2015 – Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, OECD). Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego programu komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Kontrahentów. Działania te stanowią prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań. Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jego działalność spełnia powyższe kryteria:
‒ jest nowatorska i twórcza - Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie lub części Oprogramowania w zależności od potrzeb Kontrahenta, z którym współpracuje, mające na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych oraz podejmuje działania ukierunkowane na tworzenie oprogramowania lub części oprogramowania w ramach nadzoru;
‒ jest nieprzewidywalna – Wnioskodawca wykonuje zadania na zlecenie Kontrahenta, który oczekuje określonych skutków, ale proces tworzenia danego rozwiązania (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania;
‒ jest metodyczna - Wnioskodawca wykonuje zadania zgodnie z harmonogramem współpracy, dokumentuje je i wykonuje zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta i przedstawionymi przez niego wymaganiami,
‒ możliwa do przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez Niego działalności gospodarczej jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania lub części oprogramowania oraz dokumentacji techniczno-biznesowej na Kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.
Odnosząc się natomiast do aspektu systematyczności Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX spełnienie tego kryterium „nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego okresu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągniecia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”. Wnioskodawca prowadzi prace według harmonogramu w oparciu o przekazane wymagania, a ich celem jest wytworzenie innowacyjnego oprogramowania spełniającego określone przez Kontrahenta warunki. Na prace Wnioskodawcy składa się wiele etapów i składowych, które należy podejmować w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą.
Ponadto Wnioskodawca każdorazowo wytwarzając oprogramowanie stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT poprzez szkolenia i samokształcenie oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności jego Kontrahenta. Wnioskodawca planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług programistycznych z wykorzystaniem swojego intelektu, doświadczenia i wszystkich możliwych wiadomości naukowych jakie posiada.
Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez niego działalność spełnia kryteria działalności rozwojowej zawarte art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz Podręczniku Frascati. Prawo własności intelektualnej zostało od podstaw wykonane przez Wnioskodawcę oraz cały zespół pracujący w projekcie i obecnie ciągle jest ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania (techniczne rozwiązania systemowe i programistyczne oraz biznesowe). Wytworem twórczej pracy Wnioskodawcy są m.in. projekty funkcjonalne danej aplikacji, oprogramowanie lub jego część, dokumentacja techniczno-biznesowa wytwarzanego oprogramowania. Jak wskazał Wnioskodawca w stanie faktycznym jego prace da się wyodrębnić z pracy zespołu. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Wnioskodawca zgodnie z umową przenosi (sprzedaje) na Kontrahenta całość majątkowych praw autorskich do Oprogramowania wytworzonego w ramach działalności rozwojowej i z tego tytułu otrzymuje stosowne wynagrodzenie, a zatem osiąga dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawka 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jak wskazał w stanie faktycznym Wnioskodawca przez cały okres 2021 r. prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencją, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT, w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów i informacji wymaganych przepisami ustawy o PIT.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Nabywcę praw autorskich do wytworzonego Oprogramowania, który stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. Z tego też względu Wnioskodawca uprawniony będzie do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów uzyskanych w 2021 roku z tego tytułu według stawki 5%.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:
Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego
‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Na mocy art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) x 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:
Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
W myśl art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:
Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.
Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:
Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.
Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.
Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:
W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Wskazana ewidencja jest bardzo ważna, ponieważ jej prowadzenie w sposób niezapewniający osiągnięcie ww. celów spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.
Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:
‒ prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem;
‒ na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej ze spółką z o.o. (Kontrahentem) świadczy Pan usługi programistyczne, czyli wytwarza, rozwija, ulepsza i modyfikuje oprogramowanie;
‒ wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a konkretnie - prac rozwojowych w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
‒ oprogramowanie wytwarzane, rozwijanie i ulepszanie przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
‒ przenosi Pan na Kontrahenta całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej;
‒ dochód, który Pan osiąga jest dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi;
‒ od 1 stycznia 2021 r. na bieżąco prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
Autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana w ramach Pana działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Może Pan opodatkować kwalifikowane dochody z tego tytułu za 2021 r. według 5% stawki podatku dochodowego.
Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.
Ta interpretacja nie rozstrzyga, czy prowadził Pan działalność badawczo-rozwojową – okoliczność ta była elementem opisu zdarzenia.
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili