0113-KDIPT2-3.4011.1112.2021.2.KS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 29 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 marca 2022 r. (data wpływu 11 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, w ramach której świadczy usługi programistyczne. W ramach swojej działalności Wnioskodawca tworzy i rozwija programy, podprogramy oraz narzędzia informatyczne związane z istniejącym oprogramowaniem.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności gospodarczej, przeważająca działalność przedsiębiorstwa Wnioskodawcy to: 62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca w prowadzonej działalności gospodarczej nie zatrudnia innych osób, ani w ramach stosunku pracy, ani innych stosunków cywilnoprawnych. Działalność opodatkowana jest podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)).

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1a ustawy o PIT. Księgowość prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca na potrzeby ulgi IP BOX od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej, tj. od 1 sierpnia 2020 r. prowadzi odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej wykonuje w szczególności czynności w zakresie wytwarzania:

1. oprogramowania w postaci tworzenia kodu źródłowego;

2. części oprogramowania, w wyniku rozwijania lub ulepszania określonego programu komputerowego, gdzie również powstaje kod źródłowy.

Świadczenie usług na rzecz „Klienta 1”

Wnioskodawca od `(...)` 2020 r. do `(...)` 2021 r. świadczył usługi programistyczne na rzecz podmiotu gospodarczego z siedzibą w Polsce („Klient 1”) – na podstawie umowy podpisanej `(...)` 2020 r. W ramach wskazanej umowy Wnioskodawca świadczył na rzecz Klienta 1 usługi programistyczne, które obejmowały tworzenie oprogramowania w różnych językach programowania takich jak: `(...)`

W szczegółowy zakres usług realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta 1 wchodziło: świadczenie prac programistycznych – tj. analizowanie, projektowanie, wykonywania, dokumentowanie oraz rozwijanie dokumentacji analitycznej i projektowo-technicznej w celu wytworzenia kodu źródłowego. Rezultatem wykonanych prac przez Wnioskodawcę była dokumentacja projektowa oraz opracowany kod źródłowy (wytworzony przy użyciu nowoczesnych technologii takich jak: `(...)`). Wnioskodawca posługiwał się takimi narzędziami jak: `(...)` Wnioskodawca świadczył usługi tworząc `(...)`

Świadczenie usług na rzecz „Klienta 2”

Wnioskodawca od `(...)` 2021 r. do `(...)` 2021 r. świadczył usługi programistyczne na rzecz podmiotu gospodarczego z siedzibą w Polsce („Klient 2”) – na podstawie umowy podpisanej `(...)` 2021 r. W ramach tej umowy Wnioskodawca świadczył na rzecz Klienta 2 usługi programistyczne, które obejmowały tworzenie oprogramowania w różnych językach programowania takich jak: `(...)` W szczegółowy zakres usług realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta 2 wchodziło świadczenie prac programistycznych – tj. analizowanie, projektowanie, wykonywanie, dokumentowanie oraz rozwijanie dokumentacji analitycznej i projektowo-technicznej w celu wytworzenia kodu źródłowego. Rezultatem wykonanych prac przez Wnioskodawcę była dokumentacja projektowa oraz opracowany kod źródłowy (wytworzony przy użyciu nowoczesnych technologii takich jak: `(...)`). Wnioskodawca posługiwał się takimi narzędziami jak: `(...)` Wnioskodawca świadczył usługi tworząc `(...)`

Świadczenie usług na rzecz „Klienta 3”

Wnioskodawca od `(...)`2021 r. świadczy usługi programistyczne na rzecz podmiotu gospodarczego z siedzibą w Polsce („Klient 3”) – na podstawie umowy podpisanej `(...)` 2021 r. Przedmiotem umowy jest realizacja usług polegających na wsparciu w pracach `(...)` jako `(...)` dla serwisów `(...)`, w szczególności: `(...)` W ramach tego kontraktu Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne, które obejmują tworzenie oprogramowania w różnych językach programowania takich jak: `(...)` W szczegółowy zakres usług realizowanych przez Wnioskodawcę wchodzi świadczenie prac programistycznych – tj. analizowanie, projektowanie, wykonywanie, dokumentowanie oraz rozwijanie dokumentacji analitycznej i projektowo-technicznej w celu wytworzenia kodu źródłowego. Rezultatem wykonanych prac przez Wnioskodawcę jest dokumentacja projektowa oraz opracowany kod źródłowy (wytworzony przy użyciu nowoczesnych technologii takich jak: `(...)`). Wnioskodawca posługuje się takimi narzędziami jak`(...)`.. Wnioskodawca świadczy usługi tworząc `(...)`

W wyniku świadczonych przez Wnioskodawcę czynności na rzecz wszystkich wskazanych klientów powstawały oraz powstają utwory w postaci nowych kodów źródłowych (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) lub jego fragmenty, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca nie nabywał i nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Kody źródłowe stanowiące indywidualne utwory były i są wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej oraz są rezultatem Jego własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej. Poprzez wytwarzanie oprogramowania Wnioskodawca ma na myśli proces pisania kodu źródłowego.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością rozwojową o charakterze twórczym. Wnioskodawca nie wykonuje działań obejmujących zmiany rutynowe i okresowe. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.).

Twórczy charakter tej działalności przejawia się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u Wnioskodawcy funkcjonujących.

Prace, które Wnioskodawca wykonuje wymagają od Niego kreatywnego podejścia, projektowania rozwiązań koncepcyjnych każdorazowo pozwalających na realizację wskazanego projektu. Wytwarzane oprogramowanie lub jego części budowane są na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie danej modyfikacji, dobór technologii zapewniający szybką implementację oraz niskie koszty utrzymania w przyszłości oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Specyfika tworzenia programu komputerowego wymaga, aby działania Wnioskodawcy były prowadzone w sposób metodyczny, ułożony i takie też są. W pierwszej kolejności Wnioskodawca określa cel, jaki program komputerowy ma spełniać, ustala sposób dojścia do tego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), planuje prace, realizuje, weryfikuje.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowania są rozwiązaniami autorskimi, projektowanymi i kreowanymi od podstaw. Charakteryzują się one indywidualizmem i niepowtarzalnością, będąc odpowiedzią na zmienne zapotrzebowania Klienta.

W trakcie tworzenia oprogramowania Wnioskodawca opracowuje koncepcję danego rozwiązania lub funkcjonalności, które nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważa, czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod informatycznych.

Wykonywane przez Wnioskodawcę prace są prowadzone w sposób zaplanowany i systematyczny. Każda faza projektu począwszy od zebrania informacji o wymaganiach i oczekiwaniach Klienta, przez opracowanie koncepcji, aż po przekazania kodu z modyfikacją realizowana jest w sposób planowy, uporządkowany i metodyczny.

Czynności projektowania i tworzenia oprogramowania nie mają charakteru rutynowych lub okresowych zmian, lecz stanowią systematyczny rozwój konkretnego produktu – modyfikacji (poczynając od jego tworzenia). W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). W każdym przypadku Wnioskodawca wnosi swój indywidualny i twórczy wkład, wykorzystując najnowsze technologie informatyczne z zakresu wytwarzania oprogramowania.

Każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca, zgodnie z treścią wskazanych umów zawartych z klientami, przeniósł na te podmioty prawa autorskie majątkowe do utworów powstałych podczas wykonywania tychże umów bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli. Wnioskodawca przenosi również na wyżej wymienione podmioty wszystkie prawa zależne i pokrewne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych. Wszystkie autorskie prawa majątkowe do utworzonych programów komputerowych przenoszone są na rzecz klientów za wynagrodzeniem. W ten sposób Wnioskodawca uzyskuje wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie oprogramowania, uzyskując w ten sposób dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wytworzone przez Wnioskodawcę kody źródłowe stanowią utwory podlegające ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Realizowane projekty dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, bądź nowych funkcjonalności w programach istniejących i nie stanowią wdrożenia oprogramowania nabytego od podmiotów trzecich. Ze względu na charakter branży, Wnioskodawca nieustannie powiększa swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, języków programowania czy technologii, aby móc wykorzystać ją podczas tworzenia i/lub ulepszania oprogramowania, nad którym aktualnie pracuje.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej Wnioskodawca wykazuje w odrębnej ewidencji prowadzonej w arkuszu kalkulacyjnym, zawierającym comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące każdego projektu kwalifikowanego IP, zgodnie z obowiązkami, o których mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Zestawienie to jest sporządzane na bieżąco, narastająco do końca projektu. W ww. ewidencji są wyodrębnione koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wyodrębnione przychody i koszty pozwalają na obliczenie dochodu (straty) przypadające na każde wyodrębnione kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca prowadzi przedmiotową ewidencję od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej, tj. od 1 sierpnia 2020 r.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Niego czynności opisanych we wniosku. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. Wnioskodawca wykonuje czynności związane z powyżej opisanymi umowami w dowolnie wybranym przez siebie miejscu – brak jest bezpośredniego nadzoru ze strony klientów Wnioskodawcy.

Sposób przenoszenia autorskich praw do programu komputerowego każdorazowo spełnia warunki przewidziane w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 tej ustawy.

W wyniku ulepszenia (rozwoju) oprogramowania powstają nowe utwory, odrębne – podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2020 r. i 2021 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskich praw do programu komputerowego w ramach opisanych współprac z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%, począwszy od sierpnia 2020 r.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija/ulepsza oprogramowanie komputerowe lub jego części, o którym mowa we wniosku, to właścicielem ulepszonego, rozwijanego programu jest Zleceniodawca, a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego ulepszenia i rozwinięcia. W momencie, gdy Wnioskodawca przekazuje wytworzony program Zleceniodawcy, na jego rzecz przechodzą wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały także pochodzące z licencji prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego rozwijania/ulepszania.

Natomiast będą Wnioskodawcy do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawcy, przysługiwały autorskie prawa majątkowe do składowych (tj. części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego programu. W związku z tym Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej.

W sytuacji, gdy Wnioskodawca nie nabył na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właścicieli zlecających jego ulepszenie/modyfikację, będą Mu do momentu przeniesienia prawa do programu na rzecz Zleceniodawcy, przysługiwały prawa majątkowe do składowych (części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego oprogramowania. Można stwierdzić, że nowe funkcjonalności (części oprogramowania, kody, algorytmy), to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (na podstawie art. 74). Wnioskodawca tworzy nowe oprogramowanie, które to oprogramowanie staje się w momencie jego stworzenia własnością Wnioskodawcy, która to przechodzi na rzecz Zleceniodawcy wskutek wykonania z nim umów. Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego, to nowe funkcjonalności, które są osobnym oprogramowaniem. Więc owe dodane funkcjonalności są częściami oprogramowania, które jest również przedmiotem praw autorskich oraz podlega ochronie.

Podsumowując, Wnioskodawca ulepsza oprogramowanie tworząc nowe funkcjonalności (kody, algorytmy), które ulepszają programy Zleceniodawcy, i które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Chwilowo więc (do momentu przeniesienia) owych części oprogramowania będzie ich właścicielem i następnie przeniesienie własność owych części (podlegających osobnej ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych) na Zleceniodawcę. W wyniku ulepszania są tworzone nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym wnioskodawca nie jest właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania, czy też użytkownikiem posiadającym prawa do korzystania z tworzonych, rozwijanych oraz ulepszanych programów komputerowych na podstawie umowy licencyjnej, ale działa na zlecenie swojego kontrahenta. Konkludując, Wnioskodawcy nie przysługuje licencja wyłączna do korzystania z tego prawa kwalifikowanego, gdyż nie jest to wymagane aby powstawały nowe oprogramowania które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Rozwinięcie/ulepszenie programu/ jego części następuje w ramach kontraktu zawartego ze Zleceniodawcą.

W wyniku rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania/jego części, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

Wnioskodawcy przysługują/przysługiwały prawa autorskie do rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania/części oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca przenosi/przenosił całość autorskich praw do tego oprogramowania, otrzymując w zamian wynagrodzenie.

Działania Wnioskodawcy polegające na wytwarzaniu i rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Wypłacone Wnioskodawcy wynagrodzenie obejmuje wyłącznie wynagrodzenie za czynności związane z tworzeniem i/lub ulepszeniem kwalifikowanego IP.

Preferencyjną stawką podatkową Wnioskodawca zamierza objąć tylko część wynagrodzenia, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy za wykonanie usług w całości stanowi zapłatę za przeniesienie autorskich praw do programu komputerowego.

Pytania

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części przedstawiona w opisanym zaistniałym stanie faktycznym stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu odpłatnego przeniesienia prawa autorskiego do programu komputerowego (oprogramowania, części oprogramowania) przez Wnioskodawcę, tworzonego w ramach świadczonych Usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania dochodów uzyskiwanych z tego tytułu przy zastosowaniu stawki 5%, o której mowa w art. 30ca ww. ustawy?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Niego działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części przedstawiona w opisanym zaistniałym stanie faktycznym mieści się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

Również zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem spełnienia przesłanek ustawowych, Wnioskodawca uprawniony jest do opodatkowania dochodów z tytułu odpłatnego przeniesienia przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (sprzedaży) przy zastosowaniu stawki określonej w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Zgodnie z art 10 ust 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art 5a pkt 6 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową: a. (`(...)`) usługową; (`(...)`.) – prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do Innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynność;

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art 30ca ust. 2 powołanej ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

1. patent;

2. prawo ochronne na wzór użytkowy;

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego;

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego;

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin;

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu;

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. pot. 288);

8. autorskie prawo do programu komputerowego;

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm., dalej: Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl natomiast art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, ilekroć w tej ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.);

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT wskazano, że oznaczają ona prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako praco mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. W świetle tego przepisu, definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Realizowane projekty dotyczą tworzenia nowych oprogramowań, bądź nowych funkcjonalności w programach istniejących, prowadzą do powstania nowego albo ulepszonego oprogramowania dostępnego dla użytkownika końcowego, spełniają więc definicję prac rozwojowych. Prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter. Systematyczny charakter działalności oznacza, że nie ma ona charakteru jednorazowego, lecz jest prowadzona w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągłe prowadzenie w przyszłości. Realizowane przez Wnioskodawcę projekty mają charakter zorganizowany, a z uwagi na postępujące zmiany technologiczne oraz konieczność sprostania zmieniającym się oczekiwaniom użytkowników końcowych, prace nad tymi projektami nie mają charakteru incydentalnego. Praca ma charakter zorganizowany i zaplanowany. Wnioskodawca nieustannie opracowuje nowe funkcjonalności, testuje rozwiązania prototypowe oraz wdraża nowe funkcjonalności i aktualizacje.

Twórczy charakter prac objętych pytaniem przejawia się w napisaniu i wdrożeniu nowego kodu źródłowego albo ulepszeniu w istniejących programach funkcjonalności dla użytkownika końcowego. Tworzone kody źródłowe nie są nabywane od innych podmiotów, lecz stanowią własne wytwory Wnioskodawcy.

Podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku w ramach ulgi IP Box stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak wskazano powyżej oprogramowanie wytworzone przez Wnioskodawcę podlega ochronie prawnej na podstawie Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ad. 1 ust. 1 oraz art. 1 ust 2 pkt 1. Elektem tych usług w zakresie rozwoju i tworzenia oprogramowania, które są opisane we wniosku, są kody źródłowe programów komputerowych. Umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Jego kontrahentami stanowi, że prawa własności intelektualnej, jakie Wnioskodawca wytworzy w ramach zleconych usług należą po przeniesieniu do kontrahentów. W ramach usług Wnioskodawca wytwarza utwory objęte prawami własności Intelektualnej. Kontrahenci zyskują wszystkie prawa do wytworzonych przez Niego utworów, a Wnioskodawca je traci, za co dostaje wynagrodzenie. Tak więc całość kwoty wynagrodzenia, jakie Wnioskodawca planuje objąć i obejmuje preferencyjną stawką opodatkowania stanowi wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich. Przedmiotem umowy jest więc przeniesienie prawa do własności intelektualnej. Odpłatne przeniesienie wskazanych we wniosku praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej. Jest to twórcza działalność podejmowana w sposób systematyczny obejmująca prace rozwojowe w celu tworzenia nowych zastosowań. Przy czym prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania wskazanego we wniosku służącego do tworzenia i oferowania zmienionego, ulepszonego lub nowego produktu wcześniej niedostępnego na rynku. Nie są to działania rutynowe ani okresowe (nie jest to utrzymanie techniczne produktu), co zdaniem Wnioskodawcy spełnia definicję działalności rozwojowej określoną w art. 4 ust. 3 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art 74 ust. 2 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawa jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego rożnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art 1 Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jako, że efektem pracy Wnioskodawcy jest kod źródłowy programu komputerowego, Wnioskodawca wytwarza prawa własności intelektualnej.

Stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru.

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymieniono w lit d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca tejże ustawy są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów I dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych me jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mową w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%. mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że opisane we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak wskazał Wnioskodawca w opisie zaistniałego stanu faktycznego – jest to działalność o charakterze twórczym, obejmująca prace rozwojowe, jest ona podejmowana w sposób systematyczny (tj. metodyczny zaplanowany i uporządkowany), a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W ramach działalności o wskazanych powyżej cechach Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, każde wytwarzane przez Niego oprogramowanie, także powstałe w wyniku ulepszenia (rozwoju) istniejącego oprogramowania, stanowi odrębny utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ust. 1 ustawy o prawię autorskim i prawach pokrewnych. Przenoszenie autorskich praw do programu komputerowego, w związku z realizacją umów zawartych z Klientami, wytworzonego przez Wnioskodawcę, dokonywane jest w ramach tych umów, bez konieczności składania dodatkowych oświadczeń woli. Wnioskodawca przenosi na Klientów prawa autorskie majątkowe do utworów powstałych w wyniku wykonywania umów, w tym prawa zależne, bez ograniczeń czasowych i terytorialnych Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na rzecz podmiotów (Klientów) do wytworzonego, rozwiniętego, ulepszonego oprogramowania. Wnioskodawca uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ponadto Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że uzyskane przez Wnioskodawcę dochody z tytułu odpłatnego przeniesienia na Klientów praw autorskich do wytwarzanych i rozwijanych (ulepszanych, modyfikowanych) oprogramowań mieszczących się w pojęciu kwalifikowanego IP z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, tj. stanowiących utwory prawnie chronione wytworzone lub rozwinięte w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ww. ustawy, kwalifikują się do kategorii dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ww. ustawy. Wnioskodawca jest zatem uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania według stawki 5% w zaznaniu rocznym za 2020 r. i 2021 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Na dzień wydania tej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.).

Należy zastrzec, że ponieważ od sierpnia 2020 r. prowadzi Pan odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to preferencyjną stawkę podatku może Pan stosować w zeznaniu rocznym za 2020 r. w stosunku do dochodów uzyskanych od momentu zaprowadzenia tej odrębnej ewidencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi Pan zastosować się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako : „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.