Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
18 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 14 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości oraz podatku od towarów i usług. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 marca 2022 r. (wpływ 30 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
11 maja 2010 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabył do majątku wspólnego niezabudowaną nieruchomość położoną w miejscowości …, gminie …, stanowiącą działkę gruntu oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków nr …, o powierzchni 1901 m2, dla której Sąd … w … prowadzi księgę wieczystą nr …, położoną zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy … na terenie o przeznaczeniu podstawowym – symbol planu 01 Mne – tereny zabudowy mieszkaniowej ekstensywnej na działkach leśnych, oraz 2 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabył do majątku wspólnego niezabudowaną nieruchomość położoną obok wyżej wymienionej nieruchomości w miejscowości …, gminie …, stanowiącą działkę gruntu oznaczoną w ewidencji gruntów i budynków numerem …, o powierzchni 1812 m2, dla której Sąd … w … prowadzi księgę wieczystą nr …, położoną zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy … na terenie o przeznaczeniu podstawowym – symbol planu 01 Mne – tereny zabudowy mieszkaniowej ekstensywnej na działkach leśnych.
Obie położone obok siebie działki zostały nabyte w celu realizacji w przyszłości potrzeb mieszkaniowych własnych. Nabycie ww. nieruchomości nie podlegało podatkowi od towarów i usług.
6 września 2012 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarł umowę majątkową małżeńską w formie aktu notarialnego, na mocy której wyłączony został ustrój ustawowej wspólności małżeńskiej i ustanowiona została rozdzielność majątkowa.
Także w dniu 6 września 2012 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarł umowę o podział majątku wspólnego w formie aktu notarialnego, na podstawie której Wnioskodawca uzyskał prawo własności całości wyżej wymienionych niezabudowanych nieruchomości, tj. działki gruntu objętej księgą wieczystą nr … oraz działki gruntu objętej księgą wieczystą nr ….
Z upływem czasu nastąpił rozpad małżeństwa i w następstwie tego rozwód 27 lutego 2013 r. Sąd Okręgowy w … prawomocnym wyrokiem z 16 stycznia 2017 r., sygn. akt …, ustalił, że umowa o podział majątku wspólnego zawarta 6 września 2012 r. jest nieważna. Sąd uwzględnił powództwo Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji i stwierdził nieważność ww. umowy z 6 września 2012 r. o podział majątku wspólnego, w części obejmującej nabycie po podziale majątku małżeńskiego przez Wnioskodawcę własności nieruchomości, tj. działki gruntu objętej księgą wieczystą nr … oraz działki gruntu objętej księgą wieczystą nr …. Podstawą do stwierdzenia nieważności umowy z 6 września 2012 r. było uznanie, iż zawarcie umowy o podział majątku wspólnego i przyznanie na własność Wnioskodawcy ww. działek gruntu nastąpiło bez wymaganego prawem zezwolenia na nabycie ww. nieruchomości do majątku odrębnego Wnioskodawcy, będącego cudzoziemcem.
Po zakończonym postępowaniu sądowym, Sąd … w … wydał postanowienie z 9 marca 2020 r., sygn. akt …, w którym dokonał podziału majątku wspólnego Wnioskodawcy i byłej żony w ten sposób, że prawo własności niezabudowanych nieruchomości położonych w …, gmina …, tj. działki gruntu objętej księgą wieczystą nr … oraz działki gruntu objętej księgą wieczystą nr …, przyznał na wyłączną własność Wnioskodawcy. Postanowienie jest prawomocne.
Należy dodać, że od 2015 r. Wnioskodawca prowadzi indywidualną działalność gospodarczą zajmującą się wynajmem nieruchomości, ale ww. działki gruntu (KW nr … i KW nr …) nigdy nie były i nie są wykorzystywane w celach związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, nie były i nie są przedmiotem dzierżawy, najmu lub użyczenia, nie była i nie jest prowadzona produkcja leśna. Nieruchomości stanowią element majątku prywatnego Wnioskodawcy.
Działki te w dalszym ciągu są niezabudowane (Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań faktycznych mających na celu zrealizowanie jakichkolwiek inwestycji budowlanych) i zostaną sprzedane w takiej postaci, w jakiej Wnioskodawca wraz z żoną nabył je w 2010 r. Wnioskodawca nie dokonał ani nie zamierza dokonać jakichkolwiek czynności, w tym nie poniósł ani nie zamierza ponieść jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania posiadanych działek do sprzedaży, takich jak ogrodzenie, wycinka drzew, łączenie działek, dokonania przyłączy i uzbrojeń czy innych działań zmierzających do zwiększenia wartości, bądź atrakcyjności posiadanych działek.
Obecnie Wnioskodawca planuje sprzedaż obu ww. działek gruntu jednorazowo lub w odstępie czasowym jedna po drugiej. Oprócz tych działek nie zamierza sprzedaży innych elementów majątku prywatnego.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nabycie ww. wymienionych nieruchomości nastąpiło w drodze umowy sprzedaży w formie aktu notarialnego od osoby fizycznej z jej majątku prywatnego. Nabycie ww. wymienionych nieruchomości nie podlegało podatkowi od towarów i usług. Od umowy sprzedaży został odprowadzony podatek od czynności cywilnoprawnych.
Działki o nr: … i … stanowią wyłączną własnością Wnioskodawcy.
Zgodnie z ewidencją gruntów działka nr … oraz działka nr … posiadają oznaczenie Ls – Lasy.
Od momentu nabycia, działki o nr: … i … nie były w żaden sposób wykorzystywane. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań faktycznych mających na celu zrealizowanie potrzeb mieszkaniowych, nie dokonał ani nie zamierza dokonać jakichkolwiek czynności, w tym nie poniósł jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania posiadanych nieruchomości do sprzedaży. Działki zostaną sprzedane w takiej postaci, w jakiej Wnioskodawca wraz z byłą żoną nabył je w 2010 r.
Obie położone obok siebie działki nr … i nr … zostały nabyte wyłącznie w celu realizacji w przyszłości potrzeb mieszkaniowych własnych, tj. w celu zaspokojenia potrzeb osobistych (budowa domu z powiększonym ogrodem, ewentualnie w przyszłości budowa domu dla córki).
Działki te w dalszym ciągu są niezabudowane i zostaną sprzedane w takiej postaci, w jakiej Wnioskodawca wraz z byłą żoną nabył je w 2010 r.
Działki nr … i nr … nigdy nie były i nie są wykorzystywane w celach związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, nigdy nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Działki stanowią element majątku prywatnego Wnioskodawcy.
Obecnie Wnioskodawca nie posiada sprecyzowanych planów odnośnie do przeznaczenia środków ze sprzedaży ww. działek.
Wnioskodawca nie posiada innych działek, które zamierza sprzedać.
Do dnia złożenia wniosku Wnioskodawca nie dokonywał kiedykolwiek sprzedaży działek.
W stosunku do działek nr … i nr … nie została zawarta przedwstępna umowa sprzedaży z nabywcą/nabywcami, w najbliższym czasie Wnioskodawca nie planuje zawarcia takiej umowy.
Wnioskodawca nie sprzedał żadnej z wymienionych we wniosku działek.
Pytania
1. Czy przychód podatkowy osiągnięty przez Wnioskodawcę z tytułu planowanej sprzedaży nieruchomości gruntowych należy kwalifikować jako przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niepodlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym pod warunkiem sprzedaży nieruchomości po upływie 5 lat od momentu nabycia nieruchomości?
2. Czy planowana sprzedaż nieruchomości gruntowych przez Wnioskodawcę będzie zwolniona z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?
3. Czy planowana sprzedaż nieruchomości gruntowych przez Wnioskodawcę będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone we wniosku nr 1 i nr 2, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3, dotyczącego podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Pana stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, przychód podatkowy osiągnięty przez Wnioskodawcę z tytułu planowanej sprzedaży nieruchomości gruntowych należy kwalifikować jako przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niepodlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym pod warunkiem sprzedaży nieruchomości po upływie 5 lat od momentu nabycia nieruchomości, co wynika z następujących okoliczności faktycznych i prawnych.
Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.; dalej: ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych lub ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o PIT, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) wieczystego użytkowania gruntów,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Odrębnym źródłem przychodów jest wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Zatem, pojęcie działalności gospodarczej charakteryzuje się między innymi prowadzeniem tej działalności w celach zarobkowych, na własny rachunek, jej zorganizowaniem i ciągłością ‒zawodowym charakterem, uczestnictwem w obrocie gospodarczym. Ponadto, przy ocenie zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można abstrahować od zamiaru podmiotu podejmującego poszczególne czynności.
Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.
Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.
Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.
Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.
Zatem, sprzedaż nawet wielokrotna elementów majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze powyższe, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, a w szczególności fakt, że nieruchomości:
a) nabyte zostały do majątku prywatnego Wnioskodawcy i Jego żony,
b) nie były wykorzystywane w żadnej działalności gospodarczej,
c) nie były udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
d) nabyte zostały w 2010 r. w celu realizacji w przyszłości potrzeb mieszkaniowych własnych oraz rodziny (dzieci),
e) w dalszym ciągu są niezabudowane (Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań faktycznych mających na celu zrealizowanie jakichkolwiek inwestycji budowlanych) i zostaną sprzedane w takiej postaci, w jakiej Wnioskodawca wraz z żoną nabył je w 2010 r.,
f) Wnioskodawca nie dokonał ani nie zamierza dokonać jakichkolwiek czynności, w tym nie poniósł jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania posiadanych nieruchomości do sprzedaży, takich jak ogrodzenie, wycinka drzew, łączenie działek, dokonania przyłączy i uzbrojeń czy innych działań zmierzających do zwiększenia wartości, bądź atrakcyjności posiadanych nieruchomości,
g) działalność Wnioskodawcy (w związku ze sprzedażą nieruchomości) nie będzie miała charakteru działalności zorganizowanej ani częstotliwej – sprzedaż zostanie zrealizowana jednorazowo lub zostanie sprzedana najpierw jedna nieruchomość, a następnie druga, zatem będzie to sprzedaż incydentalna,
h) Wnioskodawca nie planuje sprzedaży innych elementów majątku prywatnego
– należy uznać, że sprzedaż nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.
Zachowanie Wnioskodawcy w odniesieniu do ww. nieruchomości wskazuje na czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe racjonalne gospodarowanie tym majątkiem. Nie są to działania o charakterze inwestycyjnym, ukierunkowane na osiągnięcie zysku, które są typowe dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.
Tym samym, w wyniku sprzedaży ww. nieruchomości, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, przychód podatkowy osiągnięty przez Wnioskodawcę z tytułu planowanej sprzedaży nieruchomości gruntowych należy kwalifikować jako przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niepodlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym pod warunkiem sprzedaży nieruchomości po upływie 5 lat od momentu nabycia nieruchomości.
Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych, m.in. w:
-
interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 6 grudnia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.796.2021.2.MGR,
-
interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 października 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.723.2021.5.AKR,
-
interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 września 2021 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.442.2021.3.KO,
-
interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 maja 2021 r., nr 0115-KDIT3.4011.130.2021.2.KR.
Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, planowana sprzedaż nieruchomości gruntowych przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na następujące okoliczności faktyczne i prawne.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Ww. ustawa wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów jest określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) wieczystego użytkowania gruntów,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, w przypadku zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.
Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Przepis ten dodany został przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159).
Powyższa zmiana weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. i ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od tego dnia.
W stanie faktycznym Wnioskodawcy, 11 maja 2010 r. oraz 2 grudnia 2010 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabył do majątku wspólnego dwie niezabudowane nieruchomości położone w miejscowości …, objęte księgą wieczystą nr … oraz księgą wieczystą nr ….
6 września 2012 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarł umowę majątkową małżeńską w formie aktu notarialnego, na mocy której wyłączony został ustrój ustawowej wspólności małżeńskiej i ustanowiona została rozdzielność majątkowa. Także 6 września 2012 r. Wnioskodawca wraz z żoną zawarł umowę o podział majątku wspólnego w formie aktu notarialnego, na podstawie której Wnioskodawca uzyskał prawo własności całości wyżej wymienionych niezabudowanych nieruchomości. Z upływem czasu nastąpił rozpad małżeństwa i w następstwie tego rozwód 27 lutego 2013 r. Sąd Okręgowy w …prawomocnym wyrokiem z 16 stycznia 2017 r. ustalił, że umowa o podział majątku wspólnego zawarta 6 września 2012 r. jest nieważna. Następnie, 9 marca 2020 r. Sąd … w … wydał postanowienie, w którym dokonał podziału majątku wspólnego Wnioskodawcy i byłej żony w ten sposób, że prawo własności ww. niezabudowanych nieruchomości położonych w …, przyznał na wyłączną własność Wnioskodawcy. Postanowienie jest prawomocne.
Zważywszy na fakt, że ww. nieruchomości zostały nabyte przez Wnioskodawcę w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, to należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).
Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
Co do zasady wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo. Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).
Z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.
Zgodnie z art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.
Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, w sytuacji sprzedaży – po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej – nieruchomości lub praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a uprzednio nabytych do majątku wspólnego małżonków, okres czasu, o którym mowa w powołanym przepisie, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków (art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny, uznać należy, że planowana sprzedaż niezabudowanych nieruchomości przyznanych Wnioskodawcy w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków, które zostały nabyte w 2010 r. (tj. 11 maja 2010 r. oraz 2 grudnia 2010 r.) do majątku wspólnego Wnioskodawcy i Jego byłej żony, nie stanowi dla Wnioskodawcy źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do ich nabycia do majątku wspólnego.
Na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i obowiązek złożenia zeznania PIT-39 z tytułu tego zbycia.
Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w interpretacjach podatkowych, m.in. w:
-
interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 marca 2021 r., sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.1006.2020.2.AKR,
-
interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 lutego 2021 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.861.2020.1.AK,
-
interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 listopada 2021 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.660.2020.1.KC.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie wyjaśnić należy, że brak obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu planowanego odpłatnego zbycia nieruchomości (działek) jest skutkiem niewystąpienia przychodu podlegającego opodatkowaniu (z uwagi na upływ pięcioletniego terminu) stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaś zastosowania zwolnienia od zapłaty podatku dochodowego przewidzianego w innych przepisach tej ustawy, nieznajdujących zastosowania w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego `(...)`. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi:
Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.