Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 stycznia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 12 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni prowadzi od `(...)`. kwietnia 2018 r. jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą x, zarejestrowaną pod adresem `(...)`, pod numerem NIP .. i numerem REGON `(...)`. Wnioskodawczyni jest `(...)`. blogerką, trenerką psów oraz behawiorystką. Posiada status czynnego podatnika podatku od towarów i usług, a także posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce.

W ramach przedmiotowej działalności Wnioskodawczyni uzyskuje przychody z tytułu reklam na portalu `(...)`.:

1. mogą to być reklamy wyświetlane przez portal `(...)`. w trakcie trwania filmów Wnioskodawczyni, podczas których to reklam nie pojawiają się psy Wnioskodawczyni (są to reklamy innych podmiotów); natomiast w trakcie filmów występują psy Wnioskodawczyni;

2. mogą to być także reklamy podczas filmów sponsorowanych.

Podczas filmu psy Wnioskodawczyni testują produkty konkretnego podmiotu i informacja o tym fakcie zostaje wskazana przez Wnioskodawczynię podczas filmu (lokowanie produktu). Reklama może odbywać się także poprzez zawarcie w filmie informacji o płatnej promocji partnera odcinka (będącego producentem produktów dla psów).

Ponadto, Wnioskodawczyni uzyskuje przychody ze współpracy z podmiotami sprzedającymi akcesoria, smakołyki, itp., przeznaczone dla psów (wpisy sponsorowane). W ramach prezentacji oferowanych przez te podmioty produktów psy Wnioskodawczyni są modelami - testują produkty, które są prezentowane w mediach społecznościowych (np. `(...)`..). Wnioskodawczyni prowadzi również bloga, na którym są publikowane wyżej wspomniane wpisy lub linki sponsorowane odnoszące się do testowanych przez psy produktów. Wnioskodawczyni uzyskuje także przychody ze współpracy z klientami indywidualnymi, jak również prowadzi zajęcia grupowe. W ramach tej części działalności Wnioskodawczyni demonstruje przy pomocy psów czynności wykonywane na zajęciach. Tytułem przykładu: podczas spacerów socjalizacyjnych psy towarzyszą kursantom - celem zajęć jest nauczenie lękliwych lub agresywnych psów spokojnego zachowania, co nie jest możliwe bez udziału innych psów odgrywających rolę modeli (czyli psów Wnioskodawczyni). Wnioskodawczyni tworzy również kursy udostępniane w Internecie (najczęściej w postaci nagrań), na których to prezentuje wykonywanie różnych ćwiczeń - modelami są psy Wnioskodawczyni, bądź psy jej klientów. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni ponosi wydatki na utrzymanie psów.

Na wydatki te składają się m.in. wydatki poniesione na:

- wyżywienie psów (mięso, podroby, kości, suplementy),

- smakołyki oraz gryzaki używane podczas treningów i nagrywania filmów,

- akcesoria dla psów, takie jak : smycze, obroże, szelki, legowiska, klatki kennelowe, klatki do transportu psów,

- zabawki dla psów używane podczas treningów i nagrywania filmów,

- leczenie weterynaryjne (wizyty weterynaryjne, szczepienia, leki, ochrona przeciwpasożytnicza, badania specjalistyczne, operacje, rehabilitacja).

Celem ponoszenia wymienionych wydatków jest umożliwienie prowadzenia przez Wnioskodawczynię działalności w zakresie opisanym we wniosku. Bez posiadania psów niemożliwe byłoby wykonywanie przez Wnioskodawczynię opisanych usług. Można powiedzieć, że psy stanowią przedmiot działalności, a więc element niezbędny do jej prowadzenia. Bez nich działalność byłaby bezprzedmiotowa, niemożliwe byłoby wykonywanie czynności, których celem jest prezentacja określonych ćwiczeń i prowadzenie zajęć związanych z tresurą psów, a także testowanie produktów przeznaczonych dla psów. Ich wykonywanie nie jest możliwe przy zastosowaniu innych metod (przykładowo przy wykorzystaniu sztucznych modeli psów), gdyż wymagana jest interakcja pomiędzy psem, a instruktorem (Wnioskodawczynią), co zwiększa efektywność świadczonych usług. Ponadto, celem wydatków jest utrzymanie psów we właściwej kondycji psychofizycznej, co bezpośrednio przekłada się na możliwość realizacji przedmiotowej działalności. W przypadku prowadzonego bloga rezultatem jest również promowanie działalności, co przekłada się na zapewnienie stałego popytu na usługi świadczone przez Wnioskodawczynię, a więc zapewnia uzyskiwanie przychodów w przyszłości. Zatem, opisane koszty mogą stanowić koszt uzyskania przychodu. Wnioskodawczyni zamierza dokonać zmiany formy opodatkowania w 2022 r. Aktualnie wybrana przez Nią formą opodatkowania to skala podatkowa, natomiast zamierza ona wybrać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. W przypadku nowej formy opodatkowania Wnioskodawczyni nie będzie miała możliwości pomniejszania uzyskanych przychodów o poniesione koszty uzyskania przychodu, lecz nadal będzie dopuszczalne pomniejszanie uzyskanego przychodu o podatek VAT (podatek od towarów i usług). By jednak było to możliwe, koszt, na podstawie którego możliwe będzie dokonanie odliczenia VAT-u, powinien stanowić koszt uzyskania przychodu. Stąd intencją Wnioskodawczyni jest uzyskanie interpretacji w zakresie możliwości kwalifikacji opisanych we wniosku wydatków, jako kosztów uzyskania przychodu, jak również uzyskania potwierdzenia możliwości odliczania podatku VAT od ponoszonych wydatków.

Pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni będzie mogła zaliczać do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki ponoszone w związku z utrzymaniem psów?

2. Czy Wnioskodawczyni będzie mogła korzystać z odliczenia podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest pytanie Nr 1 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytania Nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewiduje instytucję kosztów uzyskania przychodów. Z brzmienia tego przepisu wynika, że za koszty uzyskania przychodów są uznawane wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Podkreślić należy, że ustawodawca nie przewiduje zamkniętego katalogu kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie ciężar wykazania celowości ponoszonych wydatków ciąży na podatniku (R. Kowalski [w:] PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). Komentarz do wybranych przepisów, LEX/el. 2020, art. 22; wyrok WSA w Warszawie z 13 marca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 2583/06).

Wskazane w opisie sprawy wydatki są ponoszone w ramach działalności gospodarczej prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawczynię. Celem ponoszenia tych kosztów jest osiąganie, zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów, tj. utrzymanie psów we właściwej kondycji psychofizycznej, by możliwa była realizacja działalności, do której wykonywania psy są niezbędne, a w konsekwencji osiąganie przychodów z tejże działalności. Przy czym osiąganie przychodów należy rozumieć szeroko, tj. zarówno jako uzyskiwanie przychodów z przedmiotowej działalności, a także pozyskiwanie nowych klientów, co zapewni ciągłość uzyskiwania przychodów. Ponadto celem ponoszenia kosztów jest również pozyskanie przychodów, które umożliwią kontynuację prowadzonej działalności. Tym samym, koszty te spełniają przesłanki ponoszenia kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj.: osiąganie przychodów, zachowanie albo zabezpieczenie źródeł przychodów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, pojęcie „osiągania przychodów” nie budzi wątpliwości interpretacyjnych i niewątpliwie zostaje ona w Jej przypadku spełniona. Koszty poniesione w związku z zachowaniem źródła przychodów rozumiane są jako „koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty poniesione na zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów tak, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób” (R. Kowalski [w:] PIT. Komentarz do wybranych przepisów, LEX/el. 2020, art. 22; W. Modzelewski, M. Słomka (red.), Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyd. 16, Warszawa 2021 - art. 22).

Zatem ponoszenie opisanych wydatków związanych z utrzymaniem psów, jest uzasadnione, bowiem „trudno wyobrazić sobie, że rozsądnie działający przedsiębiorca ponosi zbędne wydatki tylko po to, aby poprzez zaniżenie podstawy opodatkowania (`(...)`) doprowadzić do złagodzenia obciążenia podatkowego” (wyrok WSA w Gliwicach z 9 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Gl 1205/19).

Nadto ponoszone koszty uzyskania przychodów nie powinny być oceniane w kontekście ich wartości (tj. wysokości kosztów i ich gospodarczego uzasadnienia). Innymi słowy: nawet w przypadku, gdy osiągnięcie określonego celu jest możliwe przy poniesieniu innych, mniej kosztownych wydatków, to wybór, który z kosztów zostanie poniesiony, pozostaje w gestii podatnika. Natomiast w przypadku, w którym „w trosce o interes finansów publicznych formułowane są ograniczenia w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów, podyktowane względami gospodarczymi (chociaż wydatek spełnia ogólne wymogi zakwalifikowania go jako koszt, wskazane w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.), prawodawca wyraźnie to sygnalizuje w treści ustawy” (wyrok WSA w Gliwicach z 9 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Gl 1205/19).

Wspomniane ograniczenia zostały przewidziane m.in. w odniesieniu do odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego (art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Natomiast w odniesieniu do wydatków związanych z utrzymaniem psów ustawodawca nie przewidział limitów odnoszących się do możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Celem ponoszenia wydatków przez Wnioskodawczynię jest osiągnięcie dodatniego wyniku finansowego w ramach przedmiotowej działalności. Jednakże nie oznacza to, że rezultat ten musi wystąpić w rzeczywistości - istotna jest w tym zakresie intencja (zamiar) przedsiębiorcy. W konsekwencji „konstrukcja, w której za koszt uzyskania przychodu można by uznać tylko wydatek, który spowodował powstanie przychodu lub jego zwiększenie, abstrahuje od realnej sytuacji na rynku. Z tego też względu sformułowanie »wszelkie koszty ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów« należy rozumieć jako koszty, których poniesienie ma lub obiektywnie może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu (`(...)`). O możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu decyduje więc jedynie cel, w jakim wydatek ten został poniesiony” (W. Modzelewski, M. Słomka (red.), Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyd. 16, Warszawa 2021 - art. 22).

Wyjątki od tej ogólnej zasady zostały przewidziane w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W zakresie analizowanej sprawy należy rozważyć ograniczenie przewidziane w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnoszące się do kosztów reprezentacji, które w żadnym zakresie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Kryterium powodującym zakwalifikowanie danego wydatku, jako kosztu reprezentacji jest to, by wyłącznym, bądź dominującym celem ponoszonego wydatku było kształtowanie określonego obrazu przedsiębiorcy. Natomiast w przypadku, jeśli (chociażby w przeważającym zakresie) cel poniesienia kosztu jest odmienny, wówczas koszt ten nie jest kosztem reprezentacji wyłączonym z kategorii kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

W art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarto katalog wydatków, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku, jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Konstrukcja art. 22 ust. 1 cyt. ustawy - daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 tej ustawy) pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu, bądź zachowanie źródła przychodu.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu nie dopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Pamiętać przy tym należy, że koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie przychodu lub zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy. Przy czym, to podatnik zobowiązany jest wykazać związek danego koszu (wydatku) z uzyskanym przychodem, bądź prowadzoną działalnością nakierowaną na uzyskanie przychodu. Jest to zgodne z zasadą, że ciężar udowodnienia spoczywa na osobie, która z określonych faktów wywodzi skutki prawne.

Wobec powyższego, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z zasady tej wynika, że wydatek poniesiony przez podatnika może być brany pod uwagę przy ustalaniu dochodu do opodatkowania jedynie wówczas, gdy służy osiągnięciu przychodów, czyli istnieje związek przyczynowy pomiędzy kosztem, a możliwością uzyskania przychodów rozumianą również jako zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Jednocześnie wydatek ten nie może występować w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, określonych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W orzecznictwie sądowym wskazuje się również, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Biorąc pod uwagę, że omawiane wydatki nie są ujęte w katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, to mogą być uwzględnione w kosztach podatkowych, o ile istnieje związek tych wydatków, chociażby pośredni, z możliwością uzyskania przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów. Wykazanie tego związku spoczywa na podatniku i nie może następować w oderwaniu od konkretnego stanu faktycznego. Ocena, czy w danym przypadku zachodzi związek przyczynowy pomiędzy poniesionym wydatkiem a osiągnięciem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów powinna odbywać się przy uwzględnieniu wszystkich aspektów prowadzonej działalności gospodarczej, w tym charakteru i rodzaju prowadzonej działalności.

W stanowisku zawartym w wyroku z 4 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 3526/16, Sąd przyjął że: „Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.”

Skoro zatem jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pani `(...)`. blogerką, trenerką psów oraz behawiorystką.

W ramach przedmiotowej działalności uzyskuje Pani przychody z tytułu reklam na portalu `(...)`..:

1. mogą to być reklamy wyświetlane przez portal `(...)`.. w trakcie trwania Pani filmów, podczas których to reklam nie pojawiają się Pani psy (są to reklamy innych podmiotów); natomiast w trakcie filmów występują Pani psy;

2. mogą to być także reklamy podczas filmów sponsorowanych.

Podczas filmu Pani psy testują produkty konkretnego podmiotu i informacja o tym fakcie zostaje wskazana przez Panią podczas filmu (lokowanie produktu). Reklama może odbywać się także poprzez zawarcie w filmie informacji o płatnej promocji partnera odcinka (będącego producentem produktów dla psów). Ponadto uzyskuje Pani przychody ze współpracy z podmiotami sprzedającymi akcesoria, smakołyki, itp., przeznaczone dla psów (wpisy sponsorowane). W ramach prezentacji oferowanych przez te podmioty produktów Pani psy są modelami - testują produkty, które są prezentowane w mediach społecznościowych (np. `(...)`.). Prowadzi Pani również bloga, na którym są publikowane wyżej wspomniane wpisy lub linki sponsorowane odnoszące się do testowanych przez psy produktów. Uzyskuje Pani także przychody ze współpracy z klientami indywidualnymi, jak również prowadzi zajęcia grupowe. W ramach tej części działalności demonstruje Pani przy pomocy psów czynności wykonywane na zajęciach. W związku z powyższym, ponosi Pani następujące wydatki na utrzymanie psów: wyżywienie (mięso, podroby, kości, suplementy), smakołyki oraz gryzaki używane podczas treningów i nagrywania filmów; akcesoria dla psów, takie jak: smycze, obroże, szelki, legowiska, klatki kennelowe, klatki do transportu psów, zabawki dla psów używane podczas treningów i nagrywania filmów; leczenie weterynaryjne (wizyty weterynaryjne, szczepienia, leki, ochrona przeciwpasożytnicza, badania specjalistyczne, operacje, rehabilitacja). Celem ponoszenia wymienionych wydatków jest umożliwienie prowadzenia przez Panią działalności w zakresie opisanym we wniosku. Bez posiadania psów niemożliwe byłoby wykonywanie przez Panią opisanych usług. Można powiedzieć, że psy stanowią przedmiot działalności, a więc element niezbędny do jej prowadzenia. Bez nich działalność byłaby bezprzedmiotowa, niemożliwe byłoby wykonywanie czynności, których celem jest prezentacja określonych ćwiczeń i prowadzenie zajęć związanych z tresurą psów, a także testowanie produktów przeznaczonych dla psów.

W tym miejscu należy podkreślić, że w ramach prowadzonej działalności uzyskuje Pani przychody z tytułu reklam na`(...)`.. Ponadto uzyskuje Pani przychody ze współpracy z podmiotami sprzedającymi akcesoria, smakołyki, itp., przeznaczone dla psów. Prowadzi Pani również bloga, na którym są publikowane wpisy lub linki sponsorowane odnoszące się do testowanych przez psy produktów. Uzyskuje Pani także przychody ze współpracy z klientami indywidualnymi, jak również prowadzi zajęcia grupowe. Jak wynika z opisu sprawy jest Pani trenerką psów i behawiorystką.

Z opisu sprawy można wnioskować, że ponoszone przez Panią wydatki dotyczą całokształtu prowadzonej przez Panią indywidualnej działalności gospodarczej związanej z psami, a zatem ponoszone są w celu uzyskiwania przychodów z zakresu prowadzonej działalności gospodarczej. Wskazane we wniosku wydatki obiektywnie mogą w efekcie końcowym przełożyć się na uzyskanie dochodu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności wynikające z powołanych przepisów prawa, w świetle zaprezentowanego opisu zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie mogła Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatki związane z utrzymaniem psów, wykorzystywanych w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Ww. wydatki nie zostały wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, określonych w art. 23 ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

To na Pani, jako podmiocie odnoszącym korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego ponoszonych wydatków z prowadzoną przez Panią pozarolniczą działalnością gospodarczą, jak również obowiązek ich właściwego udokumentowania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).