Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 16 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami: z 16 marca 2022 r. (wpływ 18 marca 2022 r.) oraz z 6 kwietnia 2022 r. (wpływ 8 kwietnia 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych

(…) (dalej jako: Wnioskodawca) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (…).

Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, ze zm., dalej zwana ustawą o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, natomiast wybrana przez Wnioskodawcę forma opodatkowania to podatek liniowy w wysokości 19%, dodatkowo Wnioskodawca posiada status czynnego podatnika podatku VAT (podatek od towarów i usług).

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r., poz. 1402, ze zm.).

Przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy znajduje się pod kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności): 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem. Wykonywana działalność gospodarcza znajduje się pod kodami PKD.62.01 Z, 33.12.Z, 33.14.Z, 33.20.Z, 43.21.Z, 49.41.Z. 62.02.Z, 62.09.Z, 68.10.Z, 68.20.Z, 71.12.Z, 74.10.Z.

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca ustawy o PIT. Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, poniżej przedstawiony zostanie wyczerpujący opis stanu faktycznego, gdzie Wnioskodawca opisuje prowadzoną działalność w branży informatycznej, następnie pytania interpretacyjne wraz ze stanowiskiem Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

Wnioskodawca realizuje usługi związane z programowaniem (…), działając jako podwykonawca w danym zakładzie produkcyjnym. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że średni czas realizacji każdego z projektów to przedział od 2 tygodni do 6 miesięcy. Miejscem wykonywania przez Wnioskodawcę pracy są głównie (…) (Wnioskodawca świadczy usługi w miejscu i czasie przez siebie wybranym).

W czasie prowadzenia działalności Wnioskodawca zrealizował kontrakty ramowe, dla następujących kontrahentów:

(…)

Zakres zadań dla wskazanych kontrahentów obejmował, w szczególności prace opisane poniżej:

Ad. A

Projekt realizowany (…). Projekt dotyczył (…).

Wytwór działalności: oprogramowanie, (`(...)`).

(…)

Innowacyjność projektu, udoskonalenie (`(...)`), skutkujących wzrostem jakości produkowanych wyrobów.

Czas trwania projektu: (…)

Ad. B

Projekt realizowany (…). Projekt dotyczył (…).

Wytwór działalności: oprogramowanie (`(...)`).

(…).

Innowacyjność projektu: (`(...)`).

Czas trwania projektu: (…)

Ad. C

Projekt realizowany (…). Projekt dotyczył modyfikacji oprogramowania (`(...)`).

Wytwór działalności: oprogramowanie (`(...)`).

(…).

Innowacyjność projektu: (…).

Czas trwania projektu: (…)

Ad. D

Projekt realizowany (…). Projekt dotyczył współpracy przy oprogramowaniu (…).

Wytwór działalności: oprogramowanie (`(...)`).

(…).

Innowacyjność projektu: (…).

Czas trwania projektu: (…)

Ad. E

Projekt realizowany (…). Projekt dotyczył (…).

Wytwór działalności: oprogramowanie (`(...)`).

(…).

Innowacyjność projektu: (`(...)`).

Czas trwania projektu: (…)

W ramach umowy Wnioskodawca przenosi na każdego z Kontrahentów całość autorskich praw majątkowych do Projektu, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Projekty wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej, w ramach współpracy z Kontrahentem, są bowiem rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej i stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (dalej też jako PAIPP) oraz jedną z form wyrażenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, ze zm., dalej zwana ustawą o PIT). Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom Kontrahenta lub konkretnego użytkownika, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonego programu i wyklucza zastosowanie oprogramowania dostępnego na rynku.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy o PAIPP programy komputerowe mogą być wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi.

Na podstawie art. 8 ustawy o PAIPP twórcy przysługują autorskie prawa majątkowe do utworu jaki jest rezultatem jego działalności intelektualnej, jednocześnie w świetle art. 17 ww. ustawy Wnioskodawca ma prawo do korzystania z niego, rozporządzania nim oraz wynagrodzenia za korzystanie z niego. Podkreślenia wymaga, że przedmiotem ochrony na zasadach przewidzianych w powyższych regulacjach jest również utwór w wersji nieukończonej od momentu utrwalenia.

Przedmioty praw autorskich jakimi są programy komputerowe, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o PAIPP.

Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwa Finansów dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX:

pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs,

a także tezami znajdującymi się w doktrynie naukowej jak i w orzecznictwie, stanowiącymi, że:

materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem, że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować’ je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania (A. Michalak red., Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74);

Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruk, dokumentacja techniczna, wytwórcza bądź użytkowa (wyr. SA w Łodzi z 4.2.2010 roku I ACa 912/09, niepubl.; wyr. SA w Łodzi z 27.2.2013 roku, I ACa 1157/12).

Wobec czego, mając na względzie szeroką definicję programu komputerowego Wnioskodawca twierdzi, że każdy ze wskazanych efektów prac stanowi utwór i jest objęty ochroną w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W związku z tym, Wnioskodawca śmie twierdzić, że każdorazowy wynik Jego pracy stanowić będzie osobny element podlegający ochronie ww. przepisu.

Specyfika pracy Wnioskodawcy wymaga od niego dużej, szerokiej i interdyscyplinarnej wiedzy. Pracując nad wytworzeniem oprogramowania Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczących narzędzi i istniejących programów w celu wytworzenia nowych, ulepszonych zastosowań.

Wnioskodawca wskazuje, że jego twórczą działalność należy odnosić nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, a zatem jest to ujęcie zobrazowane w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX). Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz danego Kontrahenta opracowuje nowe rozwiązania, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie jest w stanie dokonać weryfikacji na tak szerokiej skali.

Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jest on bowiem twórcą swoich programów, z których osiąga przychód. Zgodnie z utrwaloną już linią interpretacyjną oraz zgodnie z doktryną naukową i orzecznictwem, wkład twórczy jest przeciwieństwem rutynowości, rozumianych jako czynności mechaniczne. Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe – utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o PAIPP, wobec czego cechują się one oryginalnością i indywidualnością, co stanowczo przeczy wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego oprogramowania.

Projekty realizowane przez Wnioskodawcę nie są projektami powtarzalnymi, ponieważ każdy z nich wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Projekty realizowane są zgodnie z indywidualnymi ustaleniami i na indywidualne zamówienie klienta.

Wnioskodawca realizuje projekty począwszy od etapu analizy potrzeb Kontrahenta, poprzez projektowanie, implementację, testy, wdrożenie oraz asystę przy uruchomieniach testowych i produkcyjnych. W dalszych etapach świadczone są usługi wsparcia technicznego i modernizacji wdrożonych systemów. Zlecenia realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie są wykonywane pod kierownictwem.

Wnioskodawca wskazuje, że specyfika świadczonych usług wymaga obecności Wnioskodawcy w siedzibie zamawiającego, aby świadczyć usługi. Wnioskodawca jest programistą Online (jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że nie należy programowania online definiować jako programowania w formie pracy zdalnej) tzn. wykonuje swoje prace (`(...)`), a zmiany, których dokonuje w kodzie są ostateczne, w konsekwencji tzw. fizyczna obecność w miejscu, w którym znajduje się (`(...)`) jest niezbędna.

Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.

Wnioskodawca bez wątpienia w ramach działalności gospodarczej prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Bez wątpienia działalność na rzecz danego Kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu, rozwijaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

- leasing samochodu i związane z nim koszty (paliwo, opłaty za autostrady, parkowanie, serwis, etc.) umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do Klienta w celu konsultacji dotyczących tworzonego projektu, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń. Podkreślić należy, iż wynajmem i użytkowanie samochodu jest wprost związane z prowadzoną działalnością;

- leasing sprzętu komputerowego – konieczny do prowadzenia działalności gospodarczej, przez Wnioskodawcę. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę zdecydowanie wymagają sprawnego i nowoczesnego sprzętu, który wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności;

- usługi telekomunikacyjne (telefonia i Internet) – opłaty za internet zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientem lub innymi informatykami, pozwala na znalezienie informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy. Również dzięki niniejszemu wydatkowi Wnioskodawca ma dostęp do wszelakich źródeł wiedzy, np. dokumentacji, publikacji, materiałów konferencyjnych. Nie można zapominać, że stałe łącze otwiera Wnioskodawcy przestrzeń do zdobywania nowej wiedzy, klientów czy przekazywania owoców swojej pracy. W świetle powyższego Wnioskodawca zmuszony jest do zapewnienia łączności sprzętu komputerowego i elektronicznego z siecią internetową. Abonament telefoniczny umożliwia konsultację z kontrahentami, co służy dostosowaniu rozwiązań do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań;

- koszty sprzętu roboczego (ubiór roboczy, sprzęt BHP, narzędzia, np. klucze imbusowe, wkrętaki) – zakup sprzętu roboczego to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej, przez Wnioskodawcę. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę zdecydowanie wymagają sprawnego i nowoczesnego sprzętu roboczego, który wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności;

- koszty sprzętu elektronicznego/elektrycznego (router, telefon, przedłużacz, etc.) – zakup sprzętu to koszty stałe, które są konieczne do prowadzenia działalności gospodarczej, przez Wnioskodawcę. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę zdecydowanie wymagają sprawnego i nowoczesnego sprzętu, który wspomaga wykonywaną pracę oraz uwydatnia jej efekty. Z całą pewnością należy stwierdzić, iż przedmioty te są ściśle związane z zawodem wykonywanym przez Wnioskodawcę i są niezbędne do prowadzenia działalności;

- sprzęt do biura (artykuły biurowe, oświetlenie, etc.) - sprzęt do biura dostosowany do potrzeb Wnioskodawcy, w zakresie funkcjonalności, w szczególności dostępność niezbędnych narzędzi/materiałów oraz dedykowana i przystosowana przestrzeń do potrzeb realizowanej usługi;

- zakwaterowanie w miejscu pracy – Wnioskodawca w niniejszym wniosku wskazał, że specyfika świadczonych usług wymaga obecności Wnioskodawcy na miejscu świadczenia usług, aby świadczyć usługi. Wnioskodawca jest programistą online, tzn. wykonuje swoje prace (`(...)`), a zmiany, których dokonuję w kodzie są ostateczne, w konsekwencji tzw. fizyczna obecność w miejscu, w którym znajduje się (`(...)`) jest niezbędna, wobec czego koszt zakwaterowania jest nierozerwalnie z usługą świadczoną przez Wnioskodawcę;

- szkolenia i certyfikaty – niewykluczone, że z uwagi na liczne zmiany w branży, w której funkcjonuje Wnioskodawca, w sytuacji, gdy na rynku pojawią się interesujące szkolenia, dzięki którym Wnioskodawca będzie miał możliwość na poprawę jakości, efektywności, biznesowej rozpoznawalności oraz szkolenia stricte dedykowane rozwiązaniom, w obszarze głównej działalności Wnioskodawcy; zdecyduje się na wzięcie w nich udziału;

- ubezpieczenie OC (j/w) – zapewnia Wnioskodawcy bezpieczeństwo w zakresie świadczonych usług, co również wpływa na jakość świadczonych usług ;

- inny sprzęt w ramach potrzeb (np. stolik i krzesło (`(...)`), zapięcie do roweru) – meble stanowią podstawę realizowanej usługi, jak również zwiększają jakość świadczonej usługi poprzez ich funkcjonalność, podobnie zapięcie do roweru służy zabezpieczeniu przed kradzieżą, dodatkowo należy wskazać, że rower służy do jazdy np. po terenie kontrahenta, gdzie jazda samochodem jest niemożliwa, a rower pozwala na szybsze przemieszczanie się, co też wpływa na efektywność pracy;

- sporadycznie usługa gastronomiczna (kolacja z klientem) – służy nie tylko budowaniu długotrwałych relacji z klientami oraz możliwości zaprezentowania pomysłów na dalszą współpracę.

Uzyskiwane przez Wnioskodawcę przychody z działalności gospodarczej pochodzą z przeniesienia praw autorskich do Oprogramowania wytworzonego przez Niego. W wyniku czego wymienione koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem poszczególnych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że mnożnik Nexus oblicza oddzielnie dla dochodów z poszczególnych programów komputerowych, w związku z czym ustala On odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność opisywaną we wniosku związaną z danym prawem przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu.

Przyjęta metodyka kalkulacji:

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze zbycia danego Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu.

W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego Oprogramowania przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Ewidencja:

Wnioskodawca stosowanie do czasu (dat) wskazanych w zakresie poszczególnych projektów prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzana jest ona elektronicznie. Potwierdza ona uzyskane przychody oraz poniesione wydatki dotyczące poszczególnych (i szczegółowo opisanych w niniejszym wniosku) projektów, na koniec danego okresu rozliczeniowego (miesiąc). Zestawienie to obejmuje przychody i wydatki od początku realizacji Projektu, do końca danego miesiąca kalendarzowego. W prowadzonej Ewidencji zostaje wskazany tzw. współczynnik IP BOX.

Wnioskodawca wyodrębnił poszczególne projekty w prowadzonej Ewidencji. W odniesieniu do każdego z nich Wnioskodawca ewidencjonuje przychody oraz odpowiadające im koszty, ze wskazaniem stosownych dokumentów, stanowiących potwierdzenie realizowanej usługi/prac wykonywanych w danym projekcie danych kontrahenta – nr dokumentu, data sprzedaży, data faktury, kwota z faktury. Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego – na koniec każdego miesiąca kalendarzowego

Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej Ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości tzw. wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką. Każdy z projektów wskazanych we wniosku został również opisany w ewidencji.

Wnioskodawca zamierza zsumować obliczone według powyżej przedstawionego sposobu ewidencji kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym, których to suma powinna stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatku zgodnie ze wspomnianym już art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT.

Wnioskodawca rozważa coroczne korzystanie z preferencyjnego opodatkowania 5% stawką podatkową, począwszy od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy (…).

Wnioskodawca w okresie, za który chce skorzystać z możliwości preferencyjnego opodatkowania IP Box prowadził działalność badawczo-rozwojową.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że opisane we wniosku informacje/dane będą obowiązywać również w przyszłości, jednakże Wnioskodawca, nie wyklucza zawarcia współpracy z nowymi Kontrahentami (zarówno polskimi i zagranicznymi).

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku z 16 marca 2022 r. doprecyzowano opis sprawy o następujące informacje:

1. Działalność gospodarcza prowadzona z podmiotami z państw zarejestrowanych poza terenem Polski prowadzona jest w oparciu o umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Polską a tymi Państwami.

2. Wnioskodawca pod pojęciem kosztów związanych z leasingiem samochodu i z nim samym ma na myśli nie tylko paliwo, opłaty autostradowe, opłaty za parkowanie oraz serwis. Jako wydatki Wnioskodawca kwalifikuje również: paliwo i dodatki paliwowe (reduktor tlenków azotu znany pod nazwą handlową (…) lub odpowiednik), opłaty drogowe, parkowanie, serwis, naprawy i części zamienne, wyposażenie samochodu, w szczególności: maty, ścierki, skrobaczki, torby i organizery do bagażnika, środki pielęgnacyjne i myjące; płyny eksploatacyjne, w szczególności płyn do spryskiwaczy, hamulcowy, chłodniczy, oleje silnikowe i smary; opłaty legalizacyjne związane z normami spalania (…). Wnioskodawca podkreśla, że z uwagi na szczegółowo opisaną specyfikę działalności oraz zakres wykonywanych obowiązków wymienione wydatki były, są i będą ponoszone na rzecz prowadzenia działalności związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

3. Wnioskodawca pod pojęciem kosztów sprzętu roboczego nie ma na myśli tylko kluczy imbusowych oraz wkrętarki. Jako wydatki Wnioskodawca kwalifikuje również: sprzęt BHP, w szczególności odzież i obuwie robocze, kaski, czapki antyskalpowe, ochronniki wzroku i słuchu, rękawice, maski; zaświadczenia medyczne, narzędzia ręczne, w szczególności wkrętaki, szczypce, kombinerki, klucze płaskie i trzpieniowe, noże, scyzoryki i nożyczki; elektronarzędzia, narzędzia pomiarowe ręczne. Wnioskodawca podkreśla, że z uwagi na szczegółowo opisaną specyfikę działalności oraz zakres wykonywanych obowiązków wymienione wydatki były, są i będą ponoszone na rzecz prowadzenia działalności związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

4. Wnioskodawca pod pojęciem kosztów sprzętu elektronicznego/elektrycznego nie ma na myśli tylko routera, przedłużacza oraz telefonu. Jako wydatki Wnioskodawca kwalifikuje również: komputer, telefon i koszty związane z serwisowaniem i naprawami tych urządzeń, ładowarki, akumulatory i okablowanie, urządzenia peryferyjne, w szczególności: myszki, klawiatury i urządzenia wskazujące, drukarki i skanery, monitory i urządzenia wyświetlające; urządzenia sieciowe, w szczególności: karty sieciowe, routery, repeatery, punkty dostępowe, adaptery, serwery, okablowanie sieciowe; przedłużacze, listwy zasilające i rozgałęźniki, elektryczne materiały instalacyjne, w szczególności: taśmy izolacyjne, rzepy, opaski zaciskowe. Wnioskodawca podkreśla, że z uwagi na szczegółowo opisaną specyfikę działalności oraz zakres wykonywanych obowiązków wymienione wydatki były, są i będą ponoszone na rzecz prowadzenia działalności związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

5. Wnioskodawca pod pojęciem sprzętu do biura nie ma na myśli tylko artykułów biurowych oraz oświetlenia. Jako wydatki Wnioskodawca kwalifikuje również: artykuły biurowe i papiernicze, lampy i żarówki, meble biurowe. Wnioskodawca podkreśla, że z uwagi na szczegółowo opisaną specyfikę działalności oraz zakres wykonywanych obowiązków wymienione wydatki były, są i będą ponoszone na rzecz prowadzenia działalności związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

6. Wnioskodawca pod pojęciem innego sprzętu w ramach potrzeb nie ma na myśli tylko stolika i krzesła (`(...)`) oraz zapięcia do roweru. Jako wydatki Wnioskodawca kwalifikuje również: wydatki związane z ustanowieniem biura terenowego takie jak: stoły, krzesła, zabezpieczenia w postaci linek, łańcuchów, zamków, kłódek i ogrodzeń. Wnioskodawca podkreśla, że z uwagi na szczegółowo opisaną specyfikę działalności oraz zakres wykonywanych obowiązków wymienione wydatki były, są i będą ponoszone na rzecz prowadzenia działalności związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

7. Wnioskodawca sygnalizuje, że obecnie żadne z powyższych składników majątku nie stanowią środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Dodatkowo w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku z 6 kwietnia 2022 r. doprecyzowano opis sprawy o następujące informacje:

Wnioskodawca sygnalizuje, że obecnie żadne z powyższych składników majątku nie stanowią środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Wnioskodawca obecnie nie posiada żadnych środków trwałych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, niewykluczone jednak, że w przyszłości będą to: samochód lub laptop.

Pytania

1. Czy opisana szczegółowo w niniejszym wniosku i realizowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2. Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego w ramach opisanych i wykonywanych zleceń stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, wobec czego Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT?

3. Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności na:

- leasing samochodu i związane z nim koszty (paliwo, opłaty za autostrady, parkowanie, serwis, etc.)

- leasing sprzętu komputerowego

- usługi telekomunikacyjne (telefonia i Internet)

- koszty sprzętu roboczego (ubiór roboczy, sprzęt BHP, narzędzia, np. klucze imbusowe, wkrętaki)

- koszty sprzętu elektronicznego / elektrycznego (router, telefon, przedłużacz, etc.)

- sprzęt do biura (artykuły biurowe, oświetlenie, etc.)

- zakwaterowanie w miejscu pracy

- szkolenia i certyfikaty

- ubezpieczenie OC (j/w)

- inny sprzęt w ramach potrzeb

- sporadycznie kolacja z klientem

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, zgodnie z art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, celem wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4. Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT, począwszy od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy (…).

5. Czy koszt zakupu samochodu stanowiącego środek trwały, tylko i wyłącznie w wysokości dokonanego odpisu amortyzacyjnego oraz koszt zakupu laptopa stanowiącego środek trwały, tylko i wyłącznie w wysokości dokonanego odpisu amortyzacyjnego można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do roku podatkowego, w którym Wnioskodawca będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej?

Przeformułowane pytanie nr 5 zostało dodane do wniosku przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu z 6 kwietnia 2022 r.

Pana stanowisko w sprawie

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania numer 1

W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że treść art. 30ca ustawy o PIT przewiduje 5% preferencyjne opodatkowanie działalności badawczo-rozwojowej. Artykuł 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność Wnioskodawcy spełnia przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową:

- nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca podejmuje działania na indywidualne zlecenie i zgodnie z indywidualnymi ustaleniami z każdym z Kontrahentów, kluczowe w pracy Wnioskodawcy jest zwiększenie innowacyjności rozwiązań, nad którymi pracuje Wnioskodawca (na zlecenie indywidualnego Kontrahenta);

- nieprzewidywalność: Kontrahenci, z którymi Wnioskodawca planuje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, którego skutek został ogólnie określony w trakcie indywidualnych ustaleń z Kontrahentem, niemniej powstaje absolutnie nowe rozwiązanie, dopasowane do indywidualnych potrzeb klienta;

- metodyczność: działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w sposób systematyczny;

- możliwość przeniesienia lub odtworzenia: w ramach wykonywanej bezpośrednio działalności gospodarczej, następuje przeniesienie autorskich praw majątkowych do powstałego rozwiązania na Kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

- Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje na brzmienie art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, zgodnie z którym pojęcie „prace rozwojowe” oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej specjalistycznej wiedzy, które wpływają przede wszystkim na innowacyjność wykonywanych działań, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane w zakresie wykonywanych prac, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy własną inwencję twórczą oraz korzysta z posiadanej przez siebie specjalistycznej wiedzy i umiejętności. Należy podkreślić, że prace wykonywane przez Wnioskodawcę mają na celu ulepszenie lub rozwinięcie już istniejących rozwiązań lub stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej. Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX), twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, co ma miejsce w praktyce, w ramach wykonywanych usług przez Wnioskodawcę.

Wspomniana twórczość odnosi się również do przejawu Jego działalności – autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Na zakończenie opisywania stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania numer 1, Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z utrwaloną już linią orzeczniczą sądów administracyjnych, Organ jest zobowiązany do tego, aby ustosunkować się do ustaw pozapodatkowych. Zgodnie z treścią wyroku NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., o sygn. I GSK 789/14, pojęcia „przepisów prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie.

W podobnym kontekście wypowiedziały się sądy administracyjne w innych orzeczeniach, m.in. NSA w wyroku z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. II FSK 2524/12 stwierdził, że: Trzeba również zauważyć, że mimo, iż instytucja indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnosi się głównie do regulacji z zakresu prawa daninowego, jakim jest prawo podatkowe, to nie można jednak tracić z pola widzenia, że prawo podatkowe określa konsekwencje prawnopodatkowe w związku ze zdarzeniami regulowanymi przez inne dziedziny prawa. Nie funkcjonuje ono w oderwaniu od innych gałęzi prawa, zwłaszcza tych, które normują stosunki społeczne zaistniałe pomiędzy podmiotami cywilnymi, głównie zaś pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Prawo podatkowe jest zatem ściśle związane z obrotem prawnym, w tym gospodarczym, bez zaistnienia którego, nie powstałyby stosunki podatkowoprawne. Podczas interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można zatem nie uwzględnić regulacji prawnych, które normują stosunki z zakresu obrotu gospodarczego. Ograniczenie interpretacji przepisów prawa podatkowego wyłącznie do sfery podatkowej – narusza przepisy regulujące wydawanie indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (por. wyrok NSA z 27 stycznia 2009 r., I FSK 1871/07).

Podobnie wskazał WSA z Poznania w wyroku z dnia 20 grudnia 2018 r., sygn. I SA/Po 795/18, argumentując, że trzeba w tym miejscu szczególnie podkreślić, że pojęcia „przepisy prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 O.p., nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie (por. wyrok NSA z 7 kwietnia 2016 r., I GSK 789/14). Zgodnie zatem z utrwalonymi już w orzecznictwie poglądami, które tut. Sąd w pełni podziela, organy podatkowe, dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego, zobowiązane są do posiłkowania się przepisami z innych dziedzin prawa dla wyjaśnienia znaczenia występujących w przepisach ustaw podatkowych pojęć i instytucji z tych innych dziedzin prawa (zob. np. wyroki: NSA z dnia 4 listopada 2011 r. sygn. akt II FSK 1019/09, z dnia 14 listopada 2014 r. sygn. akt II FSK 2524/12, i z dnia 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2108/12). Wynika to stąd, że przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wobec informacji wskazanych powyżej, Wnioskodawca ma prawo zadać pytanie, czy prowadzona przez Niego działalność dotyczy prac rozwojowych, a w konsekwencji: czy może zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową, skoro bowiem w treści art. 30ca ustawy PIT posłużono się pojęciem „działalności badawczo-rozwojowej”, zaś na gruncie wskazanego aktu, tj. w art. 5a pkt 38 oraz związanych z nim punktów 39 i 40, odwołuje się do jej rozumienia w kontekście ustawy pozapodatkowej, to Organ uprawniony jest do interpretowania charakteru prowadzonej działalności, odnosząc się do tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, a w konsekwencji działalność badawczo-rozwojową.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zgodnie z brzmieniem art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT Wnioskodawca wskazuje na zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym 5% opodatkowaniem. Kluczowe jest jednak wskazanie, że autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Wspomniany przepis w zakresie „kwalifikowanego" prawa własności intelektualnej, wskazuje na dwa kryteria:

1. przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz

2. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

- Artykuł 74 ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych, w konsekwencji należy wskazać, że oprogramowanie stanowi przedmiot ochrony praw autorskich.

W ocenie Wnioskodawcy prawo autorskie powstałe w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście opisanej we wniosku działalności zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, jednocześnie podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności opisanej we wniosku, która zdaniem Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie treścią z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1. z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

3. z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

1. przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz

2. należy do jednej z kategorii (wskazanych powyżej) wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zgodnie z postanowieniami indywidualnej umowy współpracy w ramach wykonywanych usług przenoszone są przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta wytworzone zgodnie z zamówieniem prace programistyczne oraz majątkowe prawa autorskie do prac programistycznych. W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie.

Zdaniem Wnioskodawcy odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonych prac programistycznych należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT. Zdaniem Wnioskodawcy wytwarzane przez Niego prawa autorskie stanowią kwalifikowane IP, umożliwiające skorzystanie z preferencji podatkowej tzw. IP Box.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania numer 3

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust.1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1. Dodatkowo w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie, gdy Wnioskodawca osiągnie dochód.

Przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy znajduje się pod kodem PKD: 62.01 Z Działalność związana z oprogramowaniem. Wykonywana działalność gospodarcza znajduje się pod kodami PKD: 62.01.Z, 33.12.Z, 33.14.Z, 33.20.Z, 43.21.Z, 49.41.Z, 62.02.Z, 62.09.Z, 68.10.Z, 68.20.Z, 71.12.Z, 74.10.Z.

Wnioskodawca podkreśla, że wykonywana przez niego: Działalność związana z oprogramowaniem, stanowi business core prowadzonej działalności.

Prawa autorskie do zrealizowanych i zleconych prac programistycznych są następnie przenoszone w ramach wykonania umowy zawartej z indywidualnym Kontrahentem.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością ponosi On wydatki na:

a. leasing samochodu i związane z nim koszty (paliwo, opłaty za autostrady, parkowanie, serwis, etc.)

b. leasing sprzętu komputerowego

c. usługi telekomunikacyjne (telefonia i Internet)

d. koszty sprzętu roboczego (ubiór roboczy, sprzęt BHP, narzędzia, np. klucze imbusowe, wkrętaki)

e. koszty sprzętu elektronicznego/elektrycznego (router, telefon, przedłużacz, etc.)

f. sprzęt do biura (artykuły biurowe, oświetlenie, etc.)

g. zakwaterowanie w miejscu pracy

h. szkolenia i certyfikaty

i. ubezpieczenie OC (j/w)

j. inny sprzęt w ramach potrzeb.

k. sporadycznie kolacja z klientem

Powyższe wydatki są kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów – tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy ponoszone wskazane powyżej wydatki w zakresie, w jakim przeznaczane są na zrealizowanie przedmiotu umowy z każdym z Kontrahentów (a zatem wykonanie prac programistycznych), należy uznać za koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność, stanowiącą Jego zdaniem (jak już zostało wskazane wcześniej we wniosku) działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej – lit. a we wskaźniku Nexus (zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4.

Zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”.

Spełnienie tych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% preferencyjnej stawki podatku dochodowego.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5.

Wnioskodawca wskazuje, że poniesienie wydatku na zakup środków trwałych (laptop, samochód), które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem, rozwinięciem, czy też ulepszeniem kwalifikowanego IP, nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus jako cały wydatek. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej, wobec czego Wnioskodawca podkreśla, że pytanie dotyczy zdarzenia przyszłego.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę – koszt zakupu samochodu stanowiącego środek trwały, tylko i wyłącznie w wysokości dokonanego odpisu amortyzacyjnego oraz koszt zakupu laptopa stanowiącego środek trwały, tylko i wyłącznie w wysokości dokonanego odpisu amortyzacyjnego można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko w zakresie pytania nr 5 zostało dodane do wniosku przez Wnioskodawcę w uzupełnieniu z 6 kwietnia 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, stwierdzamy, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Na mocy art. 30cb ust. 3 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Przechodząc do kwestii, czy wydatki ponoszone przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, wyjaśniamy, co następuje.

Jako koszty podał Pan wydatki na:

a) leasing samochodu i związane z nim koszty (paliwo i dodatki paliwowe (reduktor tlenków azotu znany pod nazwą handlową (…) lub odpowiednik), opłaty drogowe – w tym opłaty za autostrady, parkowanie, serwis, naprawy i części zamienne, wyposażenie samochodu, w szczególności: maty, ścierki, skrobaczki, torby i organizery do bagażnika, środki pielęgnacyjne i myjące; płyny eksploatacyjne, w szczególności płyn do spryskiwaczy, hamulcowy, chłodniczy, oleje silnikowe i smary; opłaty legalizacyjne związane z normami spalania (…)).

b) leasing sprzętu komputerowego

c) usługi telekomunikacyjne (telefonia i Internet)

d) koszty sprzętu roboczego (sprzęt BHP, w szczególności odzież i obuwie robocze, kaski, czapki antyskalpowe, ochronniki wzroku i słuchu, rękawice, maski; zaświadczenia medyczne, narzędzia ręczne, w szczególności wkrętaki, szczypce, kombinerki, klucze imbusowe, płaskie i trzpieniowe, noże, scyzoryki i nożyczki; elektronarzędzia, narzędzia pomiarowe ręczne)

e) koszty sprzętu elektronicznego/elektrycznego (komputer, telefon i koszty związane z serwisowaniem i naprawami tych urządzeń, ładowarki, akumulatory i okablowanie, urządzenia peryferyjne, w szczególności: myszki, klawiatury i urządzenia wskazujące, drukarki i skanery, monitory i urządzenia wyświetlające; urządzenia sieciowe, w szczególności: karty sieciowe, routery, repeatery, punkty dostępowe, adaptery, serwery, okablowanie sieciowe; przedłużacze, listwy zasilające i rozgałęźniki, elektryczne materiały instalacyjne, w szczególności: taśmy izolacyjne, rzepy, opaski zaciskowe)

f) sprzęt do biura (artykuły biurowe i papiernicze, lampy i żarówki, meble biurowe)

g) zakwaterowanie w miejscu pracy

h) szkolenia i certyfikaty

i) ubezpieczenie OC

j) inny sprzęt w ramach potrzeb (stolik i krzesło (`(...)`), zapięcie do roweru, wydatki związane z ustanowieniem biura terenowego takie jak:, stoły, krzesła, zabezpieczenia w postaci linek, łańcuchów, zamków, kłódek i ogrodzeń).

k) sporadycznie usługa gastronomiczna (kolacja z klientem).

Jednocześnie wskazał Pan na bezpośrednie powiązanie ww. kosztów z wytworzeniem oprogramowania opisanego we wniosku.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, w odniesieniu do kosztów należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz to, że w przypadku podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych kosztem jest ustalony na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpis amortyzacyjny.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym z objaśnień wynika również, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W myśl art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Pana w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, winien Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w danym okresie.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wyżej wskazane przepisy prawa:

1. Opisana szczegółowo w niniejszym wniosku i realizowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca ustawy o PIT w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

2. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego w ramach opisanych i wykonywanych zleceń stanowi sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, wobec czego Wnioskodawca osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ustawy o PIT.

3. Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności na:

- leasing samochodu i związane z nim koszty (paliwo, opłaty za autostrady, parkowanie, serwis, etc.)

- leasing sprzętu komputerowego

- usługi telekomunikacyjne (telefonia i Internet)

- koszty sprzętu roboczego (ubiór roboczy, sprzęt BHP, narzędzia, np. klucze imbusowe, wkrętaki)

- koszty sprzętu elektronicznego/elektrycznego (router, telefon, przedłużacz, etc.)

- sprzęt do biura (artykuły biurowe, oświetlenie, etc.)

- zakwaterowanie w miejscu pracy

- szkolenia i certyfikaty

- ubezpieczenie OC

- inny sprzęt w ramach potrzeb

- sporadycznie kolacja z klientem

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, zgodnie z art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, celem wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

4. W przedstawionym powyżej stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego dochodu z praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT, począwszy od zeznania rocznego składanego za rok podatkowy (…).

5. Koszt zakupu samochodu stanowiącego środek trwały, tylko i wyłącznie w wysokości dokonanego odpisu amortyzacyjnego oraz koszt zakupu laptopa stanowiącego środek trwały, tylko i wyłącznie w wysokości dokonanego odpisu amortyzacyjnego można uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do roku podatkowego, w którym Wnioskodawca będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Wskazujemy, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości tej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzamy, że tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Podkreślić należy, że wydając interpretacje indywidualne opieramy swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony przez Wnioskodawcę we wniosku opis sprawy i przyjmujemy argumenty podnoszone przez Wnioskodawcę bez ich weryfikowania. Nie można jednak wykluczyć, że właściwy organ podatkowy prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego, będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń oraz

- zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).