Co zawiera interpretacja PIT 0111-KDIB1-1.4011.71.2022.2.IS?

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu, modyfikowaniu, badaniu, dokumentowaniu oraz wspomaganiu oprogramowani... Pełna interpretacja podatkowa PIT z 2022 roku.

Kiedy została wydana ta interpretacja podatkowa?

Interpretacja została wydana w Kwiecień 2022 roku przez Krajową Informację Skarbową.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczące:

· uznania wydatków ponoszonych przez Pana na opłaty bankowe (opłaty za prowadzenie konta, korzystanie z karty bankowej, dokonywanie przelewów) oraz na odsetki od kredytu (wydatek wskazany przez Pana jako koszt związany z podróżami i utrzymaniem samochodu) za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – jest nieprawidłowe,

· w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lutego 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 11 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 11 kwietnia 2022 r. oraz 14 kwietnia 2022 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

(…) (dalej: „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą od 21 kwietnia 2017 roku w zakresie pisania, modyfikowania, badania, dokumentowania i wspomagania oprogramowania, włączając pisanie zleceń sterujących programami dla użytkowników (…). Dodatkowym przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy to: (…) Wnioskodawca korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) (tzw. podatek liniowy).

W ramach działalności Wnioskodawca świadczy przede wszystkim usługi związane z wytwarzaniem nowego oprogramowania (programów komputerowych) lub ulepszania istniejącego oprogramowania na rzecz różnych podmiotów (dalej: „Kontrahenci”). Przedmiotowe usługi Wnioskodawca świadczy osobiście w ramach własnej działalności gospodarczej. Usługi wykonywane są bez nadzoru i kierowania ze strony zamawiającego, jedynie przy uwzględnieniu wskazówek i uwag, które są niezbędne dla osiągnięcia zamierzonych przez Kontrahentów celów.

Świadczone usługi programistyczne wykonywane są przez Wnioskodawcę na terytorium Polski, na zasadzie pracy osobistej w biurze bądź pracy zdalnej na rzecz Kontrahenta. Wnioskodawca ma pełną dowolność wyboru miejsca i czasu wykonywania prac. Może być co jakiś czas zobowiązany do stawienia się w siedzibie Kontrahenta w celu prezentacji efektów dotychczasowych prac (demonstracji oprogramowania), świadczenia usług, które wymagają działania bezpośrednio na sprzęcie Kontrahenta (np. sytuacja, w której usługa fizycznie musi zostać wykonana na sprzęcie, który nie może opuścić siedziby Kontrahenta) oraz ustalenia zakresu i planu dalszych prac. Kontrahenci mają swoje siedziby w Polsce albo poza granicami Polski. Wykonując czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Współpraca z poszczególnymi podmiotami trwa od kilku tygodni do kilkunastu miesięcy, w zależności od rodzaju projektu. Wnioskodawca zwraca uwagę, że w branży w jakiej działa (tj. związanej z produkcją gier), wiele projektów realizowanych jest nawet przez kilka lat.

Ponadto, Wnioskodawca planuje tworzenie narzędzi informatycznych udostępnianych online zainteresowanym osobom poprzez stronę internetową w modelu subskrypcyjnym. Prawdopodobnie sprzedaż będzie dokonywana w ramach udzielenia licencji na korzystanie z danego narzędzia. Tej części aktywności Wnioskodawcy nie obejmują pytania sformułowane w niniejszym Wniosku. Wnioskodawca posiada na terytorium Polski nieograniczony obowiązek podatkowy, stosownie do art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy o PIT.

Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402). Wnioskodawca do tej pory nie rozliczył dochodów zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT, gdyż podjął decyzję o uzyskaniu w pierwszej kolejności indywidualnej interpretacji podatkowej dotyczącej jego sytuacji. Zamierza jednak skorzystać z preferencyjnego rozliczenia za rok 2021 oraz kolejne lata.

Charakterystyka działalności Wnioskodawcy. Działalność gospodarcza Wnioskodawcy, polega na:

• projektowaniu oprogramowania i programowaniu,

• tworzeniu, poprzez pisanie kodu źródłowego, od podstaw autorskiego oprogramowania komputerowego,

• ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania/systemu na podstawie kodu źródłowego (działalność w obszarze IT),

• utrzymywaniu i obsłudze istniejącego oprogramowania poprzez podnoszenie precyzyjności działania oprogramowania i naprawę ewentualnych błędów (działalność w obszarze IT),

• tworzeniu autorskiego oprogramowania służącego automatyzacji lub zastąpienia pracy ludzkiej,

• wytwarzaniu nowych narzędzi programistycznych oraz algorytmów optymalizacyjnych (działalność w obszarze IT),

• tworzeniu autorskiego oprogramowania służącego do tworzenia gier wideo zarówno na komputery osobiste jak i konsole do gier.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności, osobiście tworzy, rozwija i ulepsza programy komputerowe na zlecenie Kontrahentów. Prace projektowe i produkcyjne wykonywane są przez Wnioskodawcę w sposób celowy, planowy i systematyczny, zgodnie z powszechnie przyjętymi i szeroko stosowanymi metodykami wytwarzania oprogramowania. Projektowane, wytwarzane i ulepszane przez Niego oprogramowanie nie posiada odpowiedników na rynku i charakteryzuje się wysoką niepowtarzalnością.

Na poszczególnych etapach programowania Wnioskodawca korzysta ze zdobytej wiedzy z zakresu informatyki, matematyki, algorytmiki, statystyki, metod optymalizacyjnych, które pomagają mu w tworzeniu nowych rozwiązań spełniających potrzeby Kontrahentów. Wnioskodawca stale rozwija swoją wiedzę oraz umiejętności z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, aby tworzyć najnowsze rozwiązania, poprawiać użyteczność oraz funkcjonalność tego oprogramowania.

W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej.Nie są to działania rutynowe ani okresowe. W zależności od przedmiotu umowy, Wnioskodawca przykładowo:

• tworzy oprogramowanie komputerowe w ramach którego rozbudowywana jest wewnętrzna technologia. Rozbudowa dotyczy m.in.:

- mechanizmu do dynamicznej zmiany rozdzielczości,

- systemu do zarządzania ustawieniami w różnych konfiguracjach sprzętowych,

- systemu do automatycznego wykrywania możliwości sprzętowych komputerów osobistych oraz

- systemu do gromadzenia statystyk o wykorzystaniu zasobów, o mechanizmu optymalizującego zużycie zasobów,

- systemu do zarządzania rozszerzeniami sterowników od producentów kart graficznych, technologii FidelityFX Super Resolution, technologii DLSS;

• wytwarza automatyczne testy systemu do zarządzania ustawieniami w różnych konfiguracjach sprzętowych oraz dokonuje dalszej rozbudowy wewnętrznej technologii.

Wnioskodawca dodatkowo przygotowuje samodzielnie (bez współpracy z Kontrahentami) własne narzędzie online (dostępne przez przeglądarkę internetową). Aktualnie umożliwiają one konwersje plików graficznych pomiędzy różnymi formatami, a także oszacowanie końcowego bilansu oraz należnych podatków w efekcie oszczędzania lub inwestycji.

Podczas tworzenia oprogramowania komputerowego Wnioskodawca wykorzystuje języki programowania C++, Python, Lua, a także SQL, HTML oraz CSS, bazy danych, rozwiązania chmurowe i konteneryzację. Wnioskodawca dokonuje najpierw analizy problemu do rozwiązania, następnie dobiera odpowiednie narzędzia oraz projektuje nowe lub usprawnione elementy. W zależności od złożoności problemu, dostarcza od razu pełną implementację lub stopniowo poszczególnych modułów, które są następnie dodawane do istniejącego oprogramowania. Poza tym Wnioskodawca dodaje także narzędzia lub automatyczne testy, aby ograniczyć potrzebę dokonywania manualnych czynności w przyszłym użytkowaniu, rozwijaniu i utrzymywaniu wytworzonego oprogramowania.

Na rynku nie istnieją gotowe rozwiązania pozwalające na automatyczne wdrożenie i ulepszenie tego typu procesów. Z racji skomplikowania systemów informatycznych, złożoności procesów biznesowych wewnątrz firmy, które czasem mają sprzeczne interesy, Wnioskodawca musiał stworzyć indywidualne rozwiązania dopasowane do potrzeb klienta.

Podsumowując, działalność Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (programów). Polega ona na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie Kontrahentów. Omawiane systemy zawierają szereg unikalnych w skali światowej funkcjonalności.

Innowacyjność wytwarzanego oprogramowania polega przede wszystkim na tym, że wytworzone programy, m.in. dzięki pracom programistycznym Wnioskodawcy, są w stanie same, bez udziału człowieka, ocenić wprowadzane dane i zdecydować o dalszym postępowaniu. Omawiane oprogramowania są rozwijane przy wykorzystaniu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania.

Wnioskodawca zwykle jest członkiem zespołu programistów pracujących nad przedmiotowym oprogramowaniem (Wnioskodawca wspiera zespół tworzący gry). Oprogramowanie tworzone przez zespół jest złożone, a każdy członek zespołu współtworzy jego poszczególne części, moduły. Wielokrotnie dodawanie kolejnych modułów wymaga znacznych zmian w strukturze całego systemu. Ze względu na zależności pomiędzy modułami, mimo iż można je wydzielić i nazwać, to wymagają one innych modułów do funkcjonowania i w wielu przypadkach nie jest możliwe ich przetestowanie w pełnej izolacji od reszty systemu.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. W przypadku, gdy Wnioskodawca modyfikuje, tj. rozwija lub ulepsza oprogramowanie komputerowe nie jest On właścicielem ani współwłaścicielem tego oprogramowania, ani użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji wyłącznej. Wnioskodawca działa na zlecenie podmiotu będącego właścicielem tego oprogramowania (Kontrahenta). Oprogramowanie jest udostępniane Wnioskodawcy w tym celu nieodpłatnie przez Kontrahenta, nie na zasadzie wyłączności, tj. np. inni programiści świadczący usługi na rzecz Kontrahenta również mają dostęp do tego oprogramowania (również w celu jego modyfikacji).

W wyniku dokonywanego przez Wnioskodawcę ulepszenia/modyfikacji oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania, które stanowią przedmiot nowego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do nowego kodu powstałego w wyniku dokonania ulepszania/modyfikacji oprogramowania.

Stworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest przechowywane przez Kontrahentów w repozytorium kodów. Zarówno Kontrahent jak i pozostali członkowie zespołu mają dostęp, na podstawie konkretnych uprawnień i autoryzacji do części lub całości tworzonego oprogramowania. Powstały kod źródłowy jest wykorzystywany produkcyjnie i w kolejnych etapach prac projektowych uaktualniany o nowe moduły funkcyjne i sterujące zgodnie z przyjętymi standardami informatycznymi, które zakładają, że oprogramowanie rozwijane jest w sposób przyrostowy, wszelkie nowe elementy oprogramowania wymagają fazy testowania i weryfikacji poprawności wykonania oraz sprawdzenia przez innych członków zespołu zarówno działania kodu jak i również jego szybkości, czystości i zastosowanych metod programistycznych. Z punktu widzenia Kontrahenta weryfikacji podlega również zgodność działania kodu z ustalonymi wymogami technicznymi i biznesowymi podczas planowania prac i tworzenia harmonogramu dostarczenia kolejnych modułów oprogramowania.

Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów, które tworzy w ramach realizacji zawartej umowy z chwilą wskazaną w umowie.

3 modele rozliczeń z Kontrahentami. Wnioskodawca, przed przystąpieniem do realizacji usługi, zawiera z Kontrahentem umowę o świadczenie usług programistycznych, której przedmiotem jest świadczenie bieżących usług informatycznych oraz przeniesienie praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. Z tytułu realizowanych usług, na podstawie zawartych umów, Wnioskodawcy każdorazowo przysługuje wynagrodzenie. Rozliczenie usług Wnioskodawcy zależy od zapisów umowy.

Wnioskodawca zawiera bądź planuje zawierać umowy w następujących wariantach:

1. Za świadczone przez Wnioskodawcę usługi przysługuje mu wynagrodzenie miesięczne w kwocie zryczałtowanej bądź wynagrodzenie rozliczane godzinowo lub za dzień pracy. Faktura za usługi zawiera jedną pozycję, bez wyszczególnienia kwoty wynagrodzenia przysługującego za prawa autorskie. Wnioskodawca dzieli samodzielnie wynagrodzenie na część przypadającą na prawa autorskie i część przypadającą na pozostałe usługi informatyczne. Podział ten nie ma swojego odzwierciedlenia w zapisach umowy.

2. Za świadczone przez Wnioskodawcę usługi przysługuje mu wynagrodzenie miesięczne w kwocie zryczałtowanej bądź wynagrodzenie rozliczane godzinowo lub za dzień pracy. Faktura za usługi zawiera jedną pozycję, bez wyszczególnienia kwoty wynagrodzenia przysługującej za prawa autorskie. Wnioskodawca wraz z Kontrahentami ustalili podział wynagrodzenia: na wynagrodzenie za prawa autorskie oraz za pozostałe usługi informatyczne. Powyższe ustalenia stanowią opis do faktury.

3. Za świadczone przez Wnioskodawcę usługi przysługuje mu wynagrodzenie miesięczne w kwocie zryczałtowanej bądź wynagrodzenie rozliczane godzinowo lub za dzień pracy. Umowa zawiera uregulowania dotyczące wysokości wynagrodzenia przypadającego za pozostałe usługi informatyczne oraz wysokości wynagrodzenia za prawa autorskie. Faktura zawiera odpowiednio obie wskazane pozycje.

Koszty prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi bądź zamierza ponosić między innymi wydatki na:

• usługi telekomunikacyjne;

• usługi księgowe;

• usługi bankowe;

• literaturę związaną z tworzeniem oprogramowania;

• usługi doradztwa podatkowego i prawnego;

• materiały biurowe i drobne wyposażenie;

• sprzęt elektroniczny;

• licencje na oprogramowanie;

• korzystanie ze sprzętu elektronicznego;

• wyposażenie biura;

• utrzymanie domen, hostingu i dodatkowej infrastruktury serwerowej;

• podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe, w formie stacjonarnej oraz online);

• usługi transportowe (np. bilety komunikacji, wydatki związane z użytkowaniem samochodu osobowego);

• składki na ubezpieczenia społecznego (ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych)).

Nie jest to zamknięty katalog wydatków, mogą pojawić się jeszcze inne koszty prowadzenia działalności.

Koszty stałe, takie jak składki na ubezpieczenia społeczne, usługi księgowe czy telekomunikacyjne, mogą rozkładać się na więcej niż jeden projekt, ze względu na to, że są to wydatki stałe prowadzenia działalności Wnioskodawcy, a przykładowo zakupiony sprzęt elektroniczny czy materiały biurowe bądź drobne wyposażenie nie eksploatują się automatycznie po zakończeniu danego projektu. Jednocześnie koszty te można przyporządkować odpowiednio do kilku projektów.

W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Ewidencja działalności Wnioskodawcy. Przychody Wnioskodawcy za poprzedni rok nie przekroczyły 1.200.000 euro, z tego też powodu Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Ponadto Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję wszystkich przychodów, kosztów i autorskich praw majątkowychdo opracowywanego dzieła. Ewidencja ta prowadzona jest począwszy od dnia 1 kwietnia 2021 roku, odrębnie za każdy rok.

Ewidencja zawiera dane podatnika (nazwa, adres, NIP, REGON) oraz wskazuje okres którego dotyczy. Ewidencja prowadzona jest za okresy miesięczne. Prowadzona ewidencja zapewnia wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Ewidencja zawiera datę poniesienia kosztu/datę uzyskania przychodu, wraz ze wskazaniem numeru dokumentu źródłowego oraz pozycji w PKPiR oraz odpowiednio:

• wartość przychodu z kwalifikowanego IP,

• koszt kwalifikowanego IP z podziałem na: koszty bezpośrednie, nabycie wyników prac B+R od podmiotu niepowiązanego, nabycie wyników prac B+R od podmiotu powiązanego, nabycie kwalifikowanego IP,

• pozostałe przychody,

• pozostałe koszty.

Na podstawie prowadzonej ewidencji można ustalić informacje o:

• zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym oprogramowaniu;

• przychodach uzyskiwanych ze zbycia oprogramowania w danym okresie, tj.:

1. wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania;

2. kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania;

• dochodzie ze zbycia oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej.

Wniosek doprecyzował Pan o następujące informacje:

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej opracowuje nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u niego funkcjonujących.

Z wieloma rozwiązaniami w projekcie, który aktualnie Wnioskodawca wspiera, nie miał wcześniej styczności. Wnioskodawca nie tylko musiał się z nimi zapoznać, ale także rozwiązać problemy z uwzględnieniem specyfiki tworzonego oprogramowania. Jak Wnioskodawca wskazał we wniosku, w ramach prowadzonej działalności, osobiście tworzy, rozwija i ulepsza programy komputerowe na zlecenie Kontrahentów. Omawiane oprogramowanie powstaje w sposób systematyczny w ramach codziennej pracy.

Jak Wnioskodawca wskazał we wniosku ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, tym samym Wnioskodawca wykonując czynności opisane we wniosku ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat podejmowanych czynności oraz ich wykonanie.

Tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa, której efektem jest wskazane przez Wnioskodawcę kwalifikowane prawo własności intelektualnej, jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak Wnioskodawca wskazał we wniosku, w ramach prowadzonej działalności, osobiście tworzy, rozwija i ulepsza programy komputerowe na zlecenie Kontrahentów. Omawiane oprogramowanie powstaje w sposób systematyczny w ramach codziennej pracy.

Prace projektowe i produkcyjne wykonywane są przez Wnioskodawcę w sposób celowy, planowy i systematyczny, zgodnie z powszechnie przyjętymi i szeroko stosowanymi metodykami wytwarzania oprogramowania. Projektowane, wytwarzane i ulepszane przez Niego oprogramowanie nie posiada odpowiedników na rynku i charakteryzuje się wysoką niepowtarzalnością.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w ocenie prawnej, biorąc pod uwagę kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takiej działalności i obejmuje nowatorskość i twórczość. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Kontrahentów, z którym współpracuje, a Kontrahenci mają na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych, w zależności od swoich potrzeb.

Oznacza to, że tworzenie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania i jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wszystkie wymienione we wniosku efekty prac stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Działania Wnioskodawcy polegające na ulepszeniu/rozwijaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Jak Wnioskodawca wskazał we wniosku, działalność gospodarcza Wnioskodawcy, polega m.in. na:

• ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania/systemu na podstawie kodu źródłowego (działalność w obszarze IT),

• utrzymywaniu i obsłudze istniejącego oprogramowania poprzez podnoszenie precyzyjności działania oprogramowania i naprawę ewentualnych błędów (działalność w obszarze IT).

Oznacza to, że działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu lub ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Wnioskodawca podkreśla jednocześnie, że w wyniku dokonywanego przez Wnioskodawcę ulepszenia/rozwijania oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania, które stanowią przedmiot nowego prawa własności intelektualnej - stanowią nowy utwór w rozumieniu art 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Dz. U. z 2019r., poz. 1231. Wnioskodawcy przysługują prawa autorskie do nowego kodu powstałego w wyniku dokonania ulepszenia/rozwijania oprogramowania.

Działalność w zakresie wytwarzania programów komputerowych Wnioskodawca prowadzi bezpośrednio w ramach własnej działalności gospodarczej i dla jej potrzeb. Aktualnie w ramach własnej działalności Wnioskodawca współpracuje z Kontrahentem. W ramach współpracy Wnioskodawca tworzy gry w ramach prowadzonej przez siebie działalności badawczo-rozwojowej, które są oferowane w działalności Kontrahenta. Wnioskodawca przekazuje (sprzedaje) Kontrahentowi efekty swoich prac.

Wnioskodawca zwykle jest członkiem/częścią zespołu programistów pracujących nad przedmiotowym oprogramowaniem (Wnioskodawca wspiera zespół tworzący gry) poprzez tworzenie kodu źródłowego. Oprogramowanie tworzone przez zespół jest złożone, a każdy członek zespołu (współ)tworzy jego poszczególne części, moduły. Wielokrotne dodawanie kolejnych modułów wymaga znacznych zmian w strukturze całego systemu. Nie zmienia to jednak faktu, że każda część/moduł stanowi oprogramowanie komputerowe i odrębny utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Dz. U. z 2019 r., poz. 1231.

Wnioskodawca informuje, że osiąga dochód z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do części/fragmentu/elementu, który powstaje w efekcie pracy twórczej Wnioskodawcy, która to część/fragment/element stanowi autorskie oprogramowanie komputerowe. Wnioskodawca nie osiąga dochodu z tytułu przeniesienia/udzielenia licencji do całego systemu wytworzonego przez zespół programistów, którego jest członkiem.

Części/fragmenty/elementy, które Wnioskodawca tworzy w efekcie pracy twórczej, stanowią każdorazowo odrębny program komputerowy podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca nie osiąga dochodu z tytułu odsprzedania prawa majątkowego do całego systemu wytworzonego przez zespół programistów. Uzyskuje wynagrodzenie z tytułu autorskiego programu komputerowego, który wytworzył w efekcie własnej pracy twórczej.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach kosztów usług transportowych planuje w przyszłości rozliczać (katalog zamknięty):

1. wydatki związane z podróżami komunikacją miejską: bilety jednorazowe i okresowe,

2. wydatki związane z podróżami i utrzymaniem samochodu: paliwo, amortyzacja/koszty leasingu/odsetek od kredytu, wydatki związane z ubezpieczeniem oraz naprawami i utrzymaniem pojazdów w dobrym stanie technicznym,

3. wydatki związane z podróżami innymi środkami transportu: bilety lotnicze/bilety na pociąg/wydatki na taksówki.

Na bezpośrednie powiązanie poszczególnych wydatków z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazują następujące przesłanki:

• działalność badawczo rozwojowa Wnioskodawcy realizowana jest w związku ze świadczeniem usług na rzecz kontrahentów;

• kontakt z kontrahentami i uzgodnienie zakresu prac może wymagać osobistego stawiennictwa w siedzibie kontrahenta;

• dotarcie do kontrahenta w celu nawiązania osobistego kontaktu wymaga poniesienia kosztów usług transportowych rozumianych jak wyżej.

Na związek poszczególnych wydatków z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazują następujące przesłanki:

• Wnioskodawca nie mógłby wytworzyć kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnego z oczekiwaniem kontrahenta, gdyby nie pozostawał z nim w bezpośrednim kontakcie, możliwym przy korzystaniu z usług transportowych w rozumieniu wyżej wskazanym.

Wyżej wymienione wydatki umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport do Kontrahentów w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania. Poszczególne wydatki ponoszone są przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i są niezbędne do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, a także są bezpośrednio powiązane z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i wiążą się z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Na wstępie odpowiedzi na pytanie nr 9 Wnioskodawca wskazuje, że katalog grup wydatków wymienionych we wniosku po zmianie związanej z wezwaniem stanowi listę zamkniętą. Jednocześnie poszczególne wydatki w ramach grup stanowią katalog zamknięty. Poszczególne wydatki ponoszone są przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i są niezbędne do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, a także są bezpośrednio powiązane z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i wiążą się z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca wskazuje, że pod podjęciem poniesienia wydatków/kosztów na „usługi telekomunikacyjne” rozumie wydatki/ koszty, które dotyczą:

• łączności telefonicznej opłacanej w ramach abonamentu telefonicznego oraz

• łączności internetowej opłacanej w ramach abonamentu za Internet.

• Usługi telekomunikacyjne zapewniają Wnioskodawcy kontakt z Kontrahentami, w zakresie personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowania go do indywidualnych potrzeb Kontrahentów;

• Szybka i stabilna łączność internetowa jest nieodzowna w pracy programisty, m.in. umożliwia zdalny kontakt, pozwala na znalezienia informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy.

Ponadto taka łączność jest niezbędna do importowania danych z baz danych klienta oraz eksportowania modeli matematycznych czy wyników oraz do aktywowania oprogramowania w środowiskach testowych i produkcyjnych.

Na związek poszczególnych wydatków z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazują następujące przesłanki:

• Wnioskodawca nie mógłby wytworzyć kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnego z oczekiwaniem kontrahenta, gdyby nie pozostawał z nim w bezpośrednim kontakcie oraz nie posiadał podstawowego narzędzia do wytworzenia oprogramowania jakim jest łączność internetowa.

Poszczególne wydatki ponoszone są przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i są niezbędne do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, a także są bezpośrednio powiązane z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i wiążą się z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem poniesienia wydatków/kosztów na usługi księgowe rozumie wydatki/koszty związane z prowadzeniem rozliczenia podatkowego, zgodnie z przepisami prawa:

• prowadzenie księgi przychodów i rozchodów,

• prowadzenie ewidencji dla celów IP Box,

• wyliczenia comiesięcznych obciążeń podatkowych,

• złożenie zeznania podatkowego,

• bieżąca obsługa księgowa.

Wnioskodawca wskazuje, że w ostatnich latach regulacje prawne dotyczące rozliczenia osób prowadzących działalność gospodarczą sukcesywnie ulegają skomplikowaniu i samodzielne prawidłowe rozliczenie podatkowe przez osobę specjalizującą się w innym obszarze byłoby bardzo czasochłonne i obarczone ryzykiem prowadzenia ich w sposób wadliwy.

• Prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej w ramach działalności gospodarczej wiąże się z obowiązkiem prawidłowego rozliczenia podatkowego,

• Wnioskodawca, dzięki korzystaniu z profesjonalnych usług rzetelnie wywiązuje się z obowiązków wynikających z obowiązujących przepisów.

Na związek powyższych wydatków z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazują następujące przesłanki:

• Działalność nie mogłaby być prowadzona zgodnie z prawem, gdyby podstawowe obowiązki wynikające z przepisów podatkowych nie były respektowane.

Wnioskodawca wskazuje, że pojęciem poniesienia wydatków/kosztów na usługi bankowe należy rozumieć wydatki/koszty związane z korzystaniem z usług bankowych:

• opłaty za prowadzenie konta,

• korzystanie z karty bankowej,

• dokonywanie przelewów.

• Niemalże wszystkie rozliczenia z kontrahentami, zgodnie z zawartymi umowami oraz praktyką gospodarczą są dokonywane wyłącznie za pośrednictwem rachunku bankowego.

Na związek powyższych wydatków z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazują następujące przesłanki:

• Wnioskodawca nie mógłby nawiązać współpracy ze swoimi kontrahentami, gdyby nie posiadał rachunku bankowego.

Wnioskodawca wskazuje, że pod podjęciem poniesienia wydatków/kosztów na literaturę należy rozumieć wydatki/koszty związane z zakupem:

• książek,

• magazynów,

• prenumerat,

• czasopism,

związanych z bezpośrednio z działalnością Wnioskodawcy, tj. tworzeniem oprogramowania.

Literatura związana z tworzeniem oprogramowania jest Wnioskodawcy niezbędna, gdyż programy komputerowe wytwarzane są przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy, kupując odpowiednią literaturę specjalistyczną.

• Literatura związana z tworzeniem oprogramowania jest Wnioskodawcy niezbędna, gdyż programy komputerowe wytwarzane są przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy.

• Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane informacje specjalne i wiedza specjalistyczna.

• W tym celu Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy, kupując i zapoznając się z odpowiednią literaturą specjalistyczną.

Na związek powyższych wydatków z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazują następujące przesłanki:

• Wnioskodawca nie mógłby tworzyć innowacyjnego oprogramowania dla swoich kontrahentów, gdyby nie śledził na bieżąco fachowej literatury.

Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem poniesienia wydatków/kosztów na usługi doradztwa podatkowego i prawnego należy rozumieć wydatki/koszty związane z działalnością Wnioskodawcy w zakresie prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej w zakresie:

• zasad korzystania przez Wnioskodawcę z praw autorskich do stworzonych przez Niego programów komputerowych w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, zasad zawierania umów z kontrahentami w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej,

• zasad korzystania z ulg podatkowych wynikających z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej.

• prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej wiąże się z konsekwencjami prawnymi, szczególnymi dla tego typu działalności,

• w zależności od sytuacji, Wnioskodawca musi być w stanie rzetelnie ustalić, czy podejmowane przez niego konkretne działania spełniają warunki działalności badawczo- rozwojowej, a jeżeli tak, jakie konsekwencje prawne to za sobą pociąga w sferze współpracy z kontrahentami oraz rozliczenia podatkowego,

• w celu ustalenia, czy działalność spełnia warunki działalności badawczo-rozwojowej oraz jej prowadzenie nie narusza obowiązujących przepisów, Wnioskodawca ponosi koszty wskazane wyżej.

Na związek powyższych wydatków z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazują następujące przesłanki:

• Wnioskodawca nie miałby wiedzy na temat kwalifikacji swojej działalności jako działalności badawczo-rozwojowej czy uzyskiwania dochodów z praw własności intelektualnej, gdyby nie uzyskiwał w tym zakresie analiz prawnych.

Wnioskodawca wskazuje, że pod podjęciem poniesienia wydatków/kosztów na materiały biurowe i drobne wyposażenie należy rozumieć wydatki/koszty związane z zakupem:

• materiałów biurowych (notesy, zeszyty, segregatory, długopisy) oraz

• drobnego wyposażenia (zszywacz, dziurkacz, tablica korkowa/magnetyczna).

Wskazane wydatki zapewniają Wnioskodawcy ergonomiczne miejsce pracy, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług, w wyniku czego znajduje to odzwierciedlenie w uzyskiwanych przychodach z wytwarzanego programu komputerowego.

• Wskazane wydatki związane z materiałami biurowymi zapewniają Wnioskodawcy możliwość prowadzenia dokumentacji procesu wytwarzania oprogramowania,

• wskazane wydatki związane z drobnym wyposażeniem zapewniają Wnioskodawcy ergonomiczne miejsce pracy, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług, w wyniku czego znajduje to odzwierciedlenie w uzyskiwanych przychodach z wytwarzanego programu komputerowego.

Na związek powyższych wydatków z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazują następujące przesłanki:

• Wnioskodawca nie mógłby świadczyć wysokiej jakości usług bez podstawowego wyposażenia.

Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem poniesienia wydatków/kosztów na sprzęt elektroniczny należy rozumieć wydatki/koszty związane z zakupem:

• komputera,

• pamięci zewnętrznej,

• klawiatury,

• słuchawek,

• podzespołów komputerowych, tj.:

- dyski twarde HDD i SSD,

- karty graficzne,

- procesory,

- płyty główne,

- pamięci RAM,

- zasilacze komputerowe,

- chłodzenia komputerowe,

- modding PC,

- karty dźwiękowe,

- karty video,

- karty sieciowe,

- napędy optyczne,

- obudowy,

• kontrolerów do gier,

• myszy komputerowych,

• mikrofonów,

• kamer,

• ładowarek,

• akumulatorów oraz

• kabli.

• Sprzęt elektroniczny jest niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie,

• w zależności od konkretnego oprogramowania komputerowego wykorzystywane są wszystkie wymienione wyżej sprzęty bądź część (np. nie zawsze potrzebne jest wykorzystywanie mikrofonu przy pracy na konkretnym oprogramowaniem).

Na związek powyższych wydatków z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazują następujące przesłanki:

• Wnioskodawca nie mógłby wytworzyć oprogramowania komputerowego bez podstawowego sprzętu elektronicznego.

Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem poniesienia wydatków/kosztów na licencję na oprogramowanie należy rozumieć wydatki/koszty związane zakupem dostępu do programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, podlegającymi opłatom licencyjnym. Nabywane przez Wnioskodawcę licencje obejmują:

• systemy operacyjne,

• zintegrowane środowiska deweloperskie,

• tzw. wtyczki rozszerzające bazową funkcjonalność narzędzi deweloperskich.

• Licencja na oprogramowanie jest Wnioskodawcy potrzebna do wytwarzania programów komputerowych w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Na związek powyższych wydatków z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazują następujące przesłanki:

• Wnioskodawca nie mógłby wytworzyć oprogramowania komputerowego bez wskazanych licencji.

Wnioskodawca wskazuje, że pod pojęciem wyposażenia biura Wnioskodawca rozumie:

• biurko,

• krzesło,

• szafki do przechowywania sprzętu oraz dokumentacji.

• Prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej przez Wnioskodawcę wymaga posiadania miejsca do pracy, w którym będzie możliwe obsługiwanie sprzętu elektronicznego, na którym wytwarzane jest oprogramowanie.

Na związek powyższych wydatków z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazują następujące przesłanki:

• Wnioskodawca nie mógłby wytworzyć oprogramowania komputerowego bez miejsca, w którym możliwe byłoby korzystanie z jego sprzętu elektronicznego.

Wyżej wymienione wydatki (lit. a-j) i ich zastosowanie świadczą o bezpośrednim powiązaniu poniesionych wydatków/kosztów z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem, ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania tworzonego w ramach tej działalności.

Wnioskodawca wskazuje, że na koszty związane z utrzymaniem domen, hostingu i dodatkowej infrastruktury składają się:

• wydatki na zakup i utrzymanie domen - na konkretnych domenach Wnioskodawca uruchamia aplikacje w wersjach rozwojowych, testowych, przedprodukcyjnych, akceptacyjnych i wreszcie w wersjach produkcyjnych;

• wydatki na korzystanie z serwerów i hostingu - są to wydatki umożliwiające zapis i utrzymanie tworzonych programów komputerowych;

• wydatki na posiadanie certyfikatu SSL przez wykorzystywane domeny - każda domena musi zostać zabezpieczona certyfikatem SSL, który zapewnia bezpieczeństwo komunikacji pomiędzy użytkownikiem a serwerem na którym uruchomiona jest aplikacja.

Wskazane wyżej wydatki związane są również z zapewnieniem zdalnego dostępu do danych związanych z wytwarzanymi utworami. Wnioskodawca w ramach tej kategorii wydatków nie uwzględnia kosztów marketingowych lub reklamowych.

• Faktyczne wytworzenie oprogramowania w ramach działalności badawczo-rozwojowej wymaga korzystania z domen wraz z usługą hostingu, serwerów oraz certyfikatów SSL.

Na związek powyższych wydatków z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazują następujące przesłanki:

• Wnioskodawca nie mógłby wytworzyć oprogramowania komputerowego bez podstawowej infrastruktury informatycznej takiej jak domeny z usługą hostingu, serwery, a także posiadaniem odpowiednich certyfikatów.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zorientowanej na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi bądź planuje ponosić szereg wydatków wymienionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym związanych z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części.

Podnoszenie kwalifikacji przez Wnioskodawcę podczas uczestnictwa w szkoleniach, kursach, warsztatach czy konferencjach naukowych (w formie stacjonarnej oraz online) związane jest bezpośrednio z poszczególnymi realizowanymi przez niego projektami badawczo-rozwojowymi - podczas podnoszenia kwalifikacji Wnioskodawca nabywa umiejętności w zakresie:

• programowania wielowątkowego w języku C++,

• praktycznego programowania AI w grach komputerowych oraz

• tworzenia gier komputerowych w silniku Unreal Engine 5.

Nabywane przez Wnioskodawcę umiejętności w powyższym zakresie są przez niego wykorzystywane bezpośrednio w ramach działalności badawczo-rozwojowej, tj. przy wytwarzaniu autorskiego oprogramowania komputerowego.

Podnoszenie kwalifikacji umożliwia Wnioskodawcy ciągły rozwój i faktyczne tworzenie oprogramowania, które ma cechy innowacyjne. Niewątpliwie branża, w jakiej działalność prowadzi Wnioskodawca, rozwija się z dużą dynamiką i ciągłe podnoszenie wiedzy jest niezbędne, aby prowadzić w tym zakresie działalność gospodarczą.

Składki na ubezpieczenie społeczne (ZUS) są obciążeniami obowiązkowymi, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych.

Powyższe zatem świadczy o bezpośrednim powiązaniu poniesionych wydatków/kosztów z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem, ulepszeniem czy rozwojem oprogramowania.

Wnioskodawca wskazuje, że wydatki nie są związane wyłącznie z działalnością badawczo-rozwojową prowadzoną przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca składki ZUS zalicza do kosztów uzyskania przychodów.

Aktualnie Wnioskodawca nie widzi innych kategorii wydatków, jakie mogą wiązać się bezpośrednio z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów osiągniętych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca ma jednak świadomość zmienności sytuacji na rynku i ciągłego rozwoju technologicznego, w związku z czym w przyszłości nie może wykluczyć pojawienia się innych dodatkowych kategorii wydatków.

Jednak dla celów niniejszego wniosku należy przyjąć, że wymienione w nim wydatki stanowią katalog zamknięty.

Aktualnie Wnioskodawca nie posiada środków trwałych w działalności gospodarczej.

Jednocześnie, wnioskodawca nie wyklucza że takie środki trwałe pojawią się w działalności. W takim wypadku będą one dotyczyły wydatków związanych z transportem(nabycie samochodu osobowego) lub wydatków związanych ze sprzętem elektronicznym (np. zakup komputera).

Wnioskodawca wskazuje, że zaliczenie do środków trwałych dokonywane jest zgodnie z przepisami art. 22f ust. 3 ustawy o PIT, tj. Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych i zalicza poszczególne składniki majątku do środków trwałych w momencie, gdy ich wartość początkowa w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. Gdy warunki z art. 22f ust 3 nie zostaną wypełnione, Wnioskodawca wydatki rozlicza bezpośrednio w kosztach uzyskania przychodów bieżącego okresu rozliczeniowego.

Wnioskodawca planuje, że dochody uzyskiwane z przeniesienia autorskich praw majątkowych, w latach następnych będzie uzyskiwał w takich samych okolicznościach faktycznych, jak w przedstawionych we wniosku.

Pytania

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT?

2. Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT?

3. Czy wskazane w przedstawionym powyżej stanie faktycznym wydatki można uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, które stanowią koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT?

4. Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, mogą zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT?

5. Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT i tym samym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT? (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy w związku z opisanym stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu i ulepszaniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Działalność badawczo-rozwojowa stanowi działalność twórczą, która obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (art. 5a pkt 38 ustawy o PIT).

Badania naukowe są działalnością obejmującą (art. 4 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, Dz. U. z 2020 r. poz. 85, w zw. z art. 5a pkt 39 ustawy o PIT):

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Przez prace rozwojowe należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 4 ustawy o PIT).

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych.

Działalność badawczo-rozwojowa powinna:

• obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

• mieć twórczy charakter,

• być podejmowana w sposób systematyczny,

• być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W celu ustalenia, czy prace badawczo-rozwojowe obejmują konkretną działalność organy podatkowe posiłkują się treścią Podręcznika Frascati Manuał 2015 („The Measurement of Scientific, Technological and Innovation Activities; Guidelines for Collecting and Reporting Data on Research and Experimental Development”) oraz objaśnieniami Głównego Urzędu Statystycznego.

Zgodnie z treścią Podręcznika Frascati, do działalności badawczo-rozwojowej w obszarze IT należy zaliczać:

• rozwój nowych systemów operacyjnych lub języków,

• rozwój technologii związanych z internetem - projektowanie i wdrożenie nowych wyszukiwarek w oparciu o oryginalne technologie,

• rozwiązywanie konfliktów występujących pomiędzy hardwarem i softwarem wynikające z procesu,

• re-engineering systemu lub sieci,

• tworzenie nowych lub bardziej efektywnych algorytmów bazujących na nowych technikach,

• tworzenie nowych i oryginalnych technik szyfrowania lub bezpieczeństwa,

• prace rozwojowe ukierunkowane na wypełnienie luk w wiedzy technicznej będące niezbędnym krokiem w procesie tworzenia programu lub systemu.

Zgodnie z objaśnieniami Głównego Urzędu Statystycznego do formularza PNT-01 za działalność badawczo-rozwojową w zakresie oprogramowania komputerowego, uznaje się przykładowo:

• badanie właściwości ogólnych algorytmów do obsługi dużych zbiorów danych w czasie rzeczywistym; poszukiwanie alternatywnych metod obliczeniowych,

• badania ukierunkowane na znalezienie sposobu na zmniejszenie ilości spamu,

• badania nad stosowaniem przetwarzania informacji w nowych dziedzinach lub w nowy sposób (np. opracowanie nowego języka programowania, nowych systemów operacyjnych, generatorów programu itp.),

• opracowanie nowego oprogramowania aplikacji i znacznych ulepszeń systemów operacyjnych i programów użytkowych.

W orzecznictwie właściwie nie ma wątpliwości, że działalność w zakresie tworzenia oprogramowania komputerowego może być uznana za działalność badawczo-rozwojową (por. interpretacje DKIS: z 23 kwietnia 2021 r. sygn. 0115-KDlT3.4011.102.2021-2.PS, z 9 kwietnia 2021 r. sygn. 0112-KD1L2-2.4011.943.2020.2.KP, z 2 kwietnia 2021 r sygn. KD1T3.4011.768.2020.2.JG, z 30 października 2020 r. sygn. 0113-KD1PT2-1.4011.597.2020.4.RK, z 12 sierpnia 2020 r. sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.443.2020.2.SJ, z 26 czerwca 2019 r. sygn. 0111- KDIB1-3.4010.180.2019.1.JKT, z 21 września 2018 r. sygn. 0114-KD1P2-1.4010.282.2018.2.JF, z 17 września 2018 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.285.2018.2.JS, z 19 lutego 2018 r. sygn. 0114- KD1P2-1.4010.380.2017.1.JF, z 27 marca 2017 r. sygn. 3063-1LPB2.4510.226.2016.3J10, z 13 października 2017 r. sygn. 0111-KD1B1-3.4010.204.2017.1.IZ).

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takiej działalności:

a) nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Kontrahentów, z którym współpracuje, a Kontrahenci mają na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych, w zależności od swoich potrzeb,

b) nieprzewidywalność: każdy z Kontrahentów, z którym Wnioskodawca współpracuje oczekuje od niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (oprogramowania), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań,

c) metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach umów z Kontrahentami do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahentów i przedstawionym przez nich planem,

d) możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez niego działalności na rzecz Kontrahentów jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na Kontrahentów, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia przez podmioty.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, działalność, którą prowadzi spełnia wszystkie wymogi, żeby uznać ją za działalność badawczo-rozwojową.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane samodzielnie przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Ustawa o PIT zawiera zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem (art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT).

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, które zostało wymienione w ustawie o PIT jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego (art. 30ca ust. 2 pkt 8 Ustawy o PIT).

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej przepis ten wymaga również by spełnione zostały dwa kryteria:

• prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska;

• przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Obowiązujące przepisy nie zawierają definicji autorskiego prawa do programu komputerowego czy programu komputerowego. W praktyce w szczególności wskazuje się, że programem komputerowym jest kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Podkreśla się również, że jest to zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. Elementami programu komputerowego chronionymi prawem autorskim są forma programów (informacje zawarte w kodzie źródłowym programu komputerowego, w opisie procedur operacyjnych, zestawieniu danych, w informacjach konwersacyjnych i dialogowych) oraz interfejs.

Przedmiotem prawa autorskiego jest natomiast każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór, art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych).

Na podstawie odrębnych ustaw programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Należy zatem uznać, że oprogramowanie komputerowe lub jego część, stanowią przedmiot ochrony praw autorskich (art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Dz. U. z 2019 r., poz. 1231).

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny/zdarzenie przyszłe można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach umowy o współpracy pomiędzy nim, a Kontrahentami.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w kontekście przedstawionej działalności na rzecz Kontrahentów zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnej sprecyzowanych w tym przepisie, podlega ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej.

Na poparcie swojego stanowiska, Wnioskodawca powołuje interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 października 2020 r. sygn. 0112-KDIL2-2.4011.481.2020.2.AA, 24 czerwca 2020 roku, sygn. 0111-KDWB.4011.1.2020.2.AZE oraz z dnia 22 czerwca 2020 roku sygn. 0115-KDIT1.4011.299.2020.2.JG.

Ad 3.

W ocenie Wnioskodawcy, wskazane w przedstawionym stanie faktycznym wydatki można uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, które stanowią koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty (art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT):

1. - z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. - ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. - z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.- - z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Dochodem ze źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ustawy o PIT).

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT (art. 22 ust. 1 ustawy o PIT).

Z przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, iż prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach realizacji umowy zawartej z Kontrahentem. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zorientowanej na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi bądź planuje ponosić szereg wydatków wymienionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym związanych z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części.

Usługi telekomunikacyjne dotyczą abonamentu telefonicznego oraz opłat za Internet. Usługi te zapewniają Wnioskodawcy kontakt z Kontrahentami, w zakresie personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowania go do indywidualnych potrzeb Kontrahentów. Szybkie i stabilne łącze internetowe jest nieodzowne w pracy programisty, m.in. umożliwia zdalny kontakt, pozwala na znalezienia informacji na temat powstałych błędów, testowanie tworzonego oprogramowania, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy.

Usługi specjalistyczne (księgowe, prawne) pozwalają na prowadzenie rozliczenia podatkowego, w tym rozliczenia ulgi "IP Box", zgodnie z przepisami prawa. Wnioskodawca, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów, ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość wytwarzanych programów komputerowych. Do tej kategorii kosztów zaliczają się także usługi doradztwa podatkowego dotyczące możliwości skorzystania z Ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej), jak i samego złożenia wniosku o interpretację. W tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową.

Literatura związana z tworzeniem oprogramowania jest Wnioskodawcy niezbędna, gdyż, programy komputerowe wytwarzane są przede wszystkim na podstawie wiedzy i doświadczenia Wnioskodawcy. Dla jego finalnego kształtu decydujące znaczenie mają przede wszystkim posiadane informacje specjalne i wiedza specjalistyczna. W tym celu Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy, kupując odpowiednią literaturę specjalistyczną.

Materiały biurowe i drobnego wyposażenia zapewniają Wnioskodawcy ergonomiczne miejsce pracy, co wpływa na jakość i efektywność świadczonych usług, w wyniku czego znajduje to odzwierciedlenie w uzyskiwanych przychodach z wytwarzanego programu komputerowego.

Sprzęt elektroniczny jest niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania.Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Licencja na oprogramowanie jest Wnioskodawcy potrzebna do wytwarzania programów komputerowych, które są istotą jego działalności gospodarczej. Konkretnie będzie to szereg programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, podlegającymi opłatom licencyjnym.

Użytkowanie samochodu osobowego oraz inne wydatki związane z transportem umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, np. do Kontrahentów w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych itd.

Wyposażenie biura, takie jak biurko, krzesło, szafki do przechowywania sprzętu oraz dokumentacji, umożliwia prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności.

Podnoszenie kwalifikacji przez Wnioskodawcę podczas uczestnictwa w szkoleniach, kursach, warsztatach czy konferencjach naukowych (w formie stacjonarnej oraz Online) umożliwia Wnioskodawcy ciągły rozwój i faktyczne tworzenie oprogramowania, które ma cechy innowacyjne. Niewątpliwie branża, w jakiej działalność prowadzi Wnioskodawca, rozwija się z dużą dynamiką i ciągłe podnoszenie wiedzy jest niezbędne, aby prowadzić w tym zakresie działalność gospodarczą.

Zważając na wyżej wymienione wydatki i ich zastosowanie, to są one wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części.

Koszty stałe, takie jak użytkowanie samochodu, składki na ubezpieczenia społeczne, usługi księgowe czy telekomunikacyjne, mogą rozkładać się na więcej niż jeden projekt, ze względu na to, że są to wydatki stałe prowadzenia działalności Wnioskodawcy, a przykładowo zakupiony sprzęt elektroniczny czy materiały biurowe bądź drobne wyposażenie nie eksploatują się automatycznie po zakończeniu danego projektu. Jednocześnie koszty te można przyporządkować odpowiednio do kilku projektów.

Zważając na wyżej wymienione wydatki i ich zastosowanie, to są one wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części.

Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy wskazane w przedstawionym powyżej stanie faktycznym wydatki można uznać za koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT , które stanowią koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art .9 ust. 2 ustawy o PIT.

Na poparcie swojego stanowiska, Wnioskodawca powołuje interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 23 lipca 2021 r.sygn. 0114-KDIP2-1.4011.49.2021.2. JS, 2 kwietnia 2021 r. sygn. KDIT3.4011.768.2020.2.JG, 4 września 2020 r. sygn. 0115-KDWT.4011.25.2020.2.BK, 26 czerwca 2020 roku, sygn. 0115-KDIT1.4011.332.2020.2.MR.

Ad 4.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, mogą zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o P1T.

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika określonego w tym przepisie (art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT).

Wskaźnik obliczany jest według wzoru:

(a+b) x 1,3) (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie programów komputerowych, do których prawa autorskie są następnie przenoszone w ramach wykonania umów na Kontrahentów.

Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie, które obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zorientowanej na działalność badawczo- rozwojową, Wnioskodawca ponosi szereg wydatków wymienionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym związanych z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części.

Sprzęt elektroniczny jest niezbędny Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera, zapisywane w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie, lecz nie jest on wystarczający dla sprawnego tworzenia programu komputerowego przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu elektronicznego. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Licencja na oprogramowanie jest Wnioskodawcy potrzebna do wytwarzania programów komputerowych, które są istotą jego działalności gospodarczej. Konkretnie będzie to szereg programów użytkowych, które w dużej części są produktami komercyjnymi, podlegającymi opłatom licencyjnym.

Wyposażenie biura, takie jak biurko, krzesło, szafki do przechowywania sprzętu oraz dokumentacji, umożliwia prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności.

Podnoszenie kwalifikacji przez Wnioskodawcę podczas uczestnictwa w szkoleniach, kursach, warsztatach czy konferencjach naukowych (w formie stacjonarnej oraz online) umożliwia Wnioskodawcy ciągły rozwój i faktyczne tworzenie oprogramowania, które ma cechy innowacyjne. Niewątpliwie branża, w jakiej działalność prowadzi Wnioskodawca, rozwija się z dużą dynamiką i ciągłe podnoszenie wiedzy jest niezbędne, aby prowadzić w tym zakresie działalność gospodarczą.

Zważając na wyżej wymienione wydatki i ich zastosowanie, to są one wprost związane z wytworzeniem, rozwinięciem, ulepszeniem oprogramowania lub jego części.

Koszty stałe, takie jak użytkowanie samochodu składki na ubezpieczenia społeczne, usługi księgowe czy telekomunikacyjne, mogą rozkładać się na więcej niż jeden projekt, ze względu na to, że są to wydatki stałe prowadzenia działalności Wnioskodawcy, a przykładowo zakupiony sprzęt elektroniczny czy materiały biurowe bądź drobne wyposażenie nie eksploatują się automatycznie po zakończeniu danego projektu. Jednocześnie koszty te można przyporządkować odpowiednio do kilku projektów.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, mogą zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

Na poparcie swojego stanowiska, Wnioskodawca powołuje interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 września 2020 r. sygn. 0115- KDWT.4011.25.2020.2.BK, 24 czerwca 2020 roku, sygn. 0111-KDWB.4011.1.2020.2.AZE.

Ad 5. (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)

W ocenie Wnioskodawcy, dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, co oznacza, że możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Zaś dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty (art. 30ca ust. 3 oraz ust. 7 ustawy o PIT):

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wskaźnik obliczany jest według wzoru:

((a+b) x 1,3) / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT).

Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów, które wykonuje w ramach realizacji zawartej umowy z chwilą wskazaną w umowie.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, z tytułu realizowanych usług, na podstawie zawartych umów, Wnioskodawcy każdorazowo przysługuje wynagrodzenie. Rozliczenie usług Wnioskodawcy zależy od zapisów umowy.

Wnioskodawca zawiera bądź planuje zawierać umowy w następujących wariantach:

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy dochód otrzymany ze zbycia oprogramowania w ramach świadczenia usług na podstawie umów z Kontrahentami stanowi kwalifikowany dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT. Stanowi on bowiem dochód z oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, wyliczony zgodnie z formułą wyrażoną w ustawie o PIT.

W konsekwencji, możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Na poparcie swojego stanowiska, Wnioskodawca powołuje interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 września 2020 r. sygn. 0112-KDIL2- 2.4011.502.2020.1.MM, 26 czerwca 2020 roku, sygn. 0115-KDIT1.4011.332.2020.2.MR, z 30 marca 2020 r. sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.816.2019.2.RR.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku i jego uzupełnieniu jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.),

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z kolei art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o:

działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
badaniach naukowych - oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574 ze zm.):

2. Badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

3. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą,a jej przedmiotem jest wytwarzanie oraz ulepszanie i rozwijanie oprogramowania komputerowego. Jak Pan wskazał – Pana działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (programów). Polega ona na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie Kontrahentów.

Jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Prace projektowe i produkcyjne wykonywane są przez Pana w sposób celowy, planowy i systematyczny, zgodnie z powszechnie przyjętymi i szeroko stosowanymi metodykami wytwarzania oprogramowania. Projektowane, wytwarzane i ulepszane przez Pana oprogramowanie nie posiada odpowiedników na rynku i charakteryzuje się wysoką niepowtarzalnością. W ramach działalności gospodarczej opracowuje Pan nowe, modyfikuje oraz ulepsza produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w Pana praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już u Pana funkcjonujących. Nie są to działania rutynowe ani okresowe.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – podejmowana przez Pana działalność polegająca na tworzeniu oraz ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania komputerowego spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

1. Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

2. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

3. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie do art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

4. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3

a + b +c +d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5. Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

6. W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

7. Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z kolei w myśl art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

1. Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

2. Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

3. W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

w ramach działalności gospodarczej tworzy oraz ulepsza i rozwija Pan Oprogramowanie;
wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
wszystkie efekty Pana prac stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
osiąga Pan dochód z wytworzonego/ulepszonego/rozwijanego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. z przeniesienia na Kontrahenta autorskich praw majątkowych do utworu;
prowadzi Pan na bieżąco od 1 kwietnia 2021 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która zapewnia wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde wytworzone prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak stanowi art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (części oprogramowania), które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując powyższe – autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane i ulepszane przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 osiąga Pan dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dochód ze zbycia tego prawa stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które ewidencjonowane są przez Pana „na bieżąco” w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, w której wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej i która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Ponadto, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Pana dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz zleceniodawcy, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych uwzględnionych w cenie sprzedaży świadczonej usługi na rzecz zleceniodawcy.

Stosownie do art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawartego” w cenie danego produktu lub usługi winien być ustalany na podstawie zasady ceny rynkowej (zgodnie z przepisami art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej rozumie się również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie.

Należy zatem stwierdzić, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie produktu/usługi weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach i wybraną spośród wymienionych w art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Zatem, w przypadku uzyskania dochodu, o którym mowa w treści art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 oraz art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu od 1 kwietnia 2021 r., pod warunkiem prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w zeznaniu rocznym za 2021 rok, jak również za lata następne (przy założeniu, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego.

Zatem Pana stanowisko w odniesieniu do zadanych pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i nr 5 uznano za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP.

Potwierdza to art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Do powołanej w zdaniu poprzednim regulacji odwołuje się również art. 30ca ust. 7 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Co do kosztów uzyskania przychodów to należy wskazać, że muszą to być koszty poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

W celu określenia takich kosztów zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

· pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

· nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, być właściwie udokumentowany.

Z informacji przedstawionych w uzupełnieniu wiosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi Pan następujące wydatki:

a. usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny, abonament za internet),

b. usługi księgowe (prowadzenie księgi przychodów i rozchodów, prowadzenie ewidencji dla celów IP Box, wyliczenia comiesięcznych obciążeń podatkowych, złożenie zeznania podatkowego, bieżąca obsługa księgowa),

c. usługi bankowe (opłaty za prowadzenie konta, korzystanie z karty bankowej, dokonywanie przelewów),

d. literatura związana z tworzeniem oprogramowania (zakup książek, magazynów, prenumerat, czasopism),

e. usługi doradztwa podatkowego i prawnego (w zakresie: - zasad korzystania przez Pana z praw autorskich do stworzonych przez Pana programów komputerowych ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej; - zasad zawierania umów z kontrahentami w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej; - zasad korzystania z ulg podatkowych wynikających z prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej),

f. materiały biurowe i drobnego wyposażenia (notesy, zeszyty, segregatory, długopisy; zszywacz, dziurkacz, tablica korkowa/magnetyczna),

g. sprzęt elektroniczny (komputer; pamięć zewnętrzna; klawiatura; słuchawki; podzespoły komputerowe – dyski twarde HDD i SSD, karty graficzne, procesory, płyty główne, pamięć RAM, zasilacze komputerowe, chłodzenia komputerowe, modding PC, karty dźwiękowe, karty video, karty sieciowe, napędy optyczne, obudowy; kontrolery do gier; myszy komputerowe; mikrofony; kamery; ładowarki; akumulatory oraz kable),

h. licencje na oprogramowanie (systemy operacyjne, zintegrowane środowiska deweloperskie, tzw. wtyczki rozszerzające bazową funkcjonalność narzędzi deweloperskich),

i. wyposażenie biura (biurko, krzesło, szafki do przechowywania sprzętu oraz dokumentacji),

j. utrzymanie domen, hostingu i dodatkowej infrastruktury serwerowej (wydatki na zakup i utrzymanie domen - na konkretnych domenach uruchamia Pan aplikacje w wersjach rozwojowych, testowych, przedprodukcyjnych, akceptacyjnych i wreszcie w wersjach produkcyjnych; wydatki na korzystanie z serwerów i hostingu - są to wydatki umożliwiające zapis i utrzymanie tworzonych programów komputerowych; wydatki na posiadanie certyfikatu SSL przez wykorzystywane domeny - każda domena musi zostać zabezpieczona certyfikatem SSL, który zapewnia bezpieczeństwo komunikacji pomiędzy użytkownikiem, a serwerem, na którym uruchomiona jest aplikacja),

k. podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe; w formie stacjonarnej oraz online),

l. usługi transportowe (wydatki związane z podróżami komunikacją miejską: bilety jednorazowe i okresowe; wydatki związane z podróżami i utrzymaniem samochodu: paliwo, amortyzacja/ koszty leasingu/odsetek od kredytu; wydatki związane z ubezpieczeniem oraz naprawami i utrzymaniem pojazdów w dobrym stanie technicznym; wydatki związane z podróżami innymi środkami transportu: bilety lotnicze/bilety na pociąg/wydatki na taksówki),

m. składki na ubezpieczenie społeczne (ZUS).

Ponadto należy także podkreślić, że objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

3. Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

3a. Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego poniesionego kosztu w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do Pańskich przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Pana na:

a. usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny, abonament za internet),

c. usługi bankowe (opłaty za prowadzenie konta, korzystanie z karty bankowej, dokonywanie przelewów),

d. literatura związana z tworzeniem oprogramowania (zakup książek, magazynów, prenumerat, czasopism),

e. usługi doradztwa podatkowego i prawnego (w zakresie: - zasad korzystania przez Pana z praw autorskich do stworzonych przez Pana programów komputerowych ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej; - zasad zawierania umów z kontrahentami w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej; - zasad korzystania z ulg podatkowych wynikających z prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej),

f. materiały biurowe i drobnego wyposażenia (notesy, zeszyty, segregatory, długopisy; zszywacz, dziurkacz, tablica korkowa/magnetyczna),

h. licencje na oprogramowanie (systemy operacyjne, zintegrowane środowiska deweloperskie, tzw. wtyczki rozszerzające bazową funkcjonalność narzędzi deweloperskich),

i. wyposażenie biura (biurko, krzesło, szafki do przechowywania sprzętu oraz dokumentacji),

k. podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe; w formie stacjonarnej oraz online),

l. usługi transportowe (wydatki związane z podróżami komunikacją miejską: bilety jednorazowe i okresowe; wydatki związane z podróżami i utrzymaniem samochodu: paliwo, amortyzacja/koszty leasingu/odsetek od kredytu; wydatki związane z ubezpieczeniem oraz naprawami i utrzymaniem pojazdów w dobrym stanie technicznym; wydatki związane z podróżami innymi środkami transportu: bilety lotnicze/bilety na pociąg/wydatki na taksówki),

m. składki na ubezpieczenie społeczne (ZUS),

które Pan poniósł w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu właściwej proporcji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 uznano za prawidłowe.

Kolejnym krokiem jest wyliczenie wskaźnika nexus.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

· wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

· kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

· dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powołanym wcześniej art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskaźnik Nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym kosztami – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą wydatki ponoszone przez Pana na:

a. usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny, abonament za internet),

c. literaturę związaną z tworzeniem oprogramowania (zakup książek, magazynów, prenumerat, czasopism),

d. usługi doradztwa podatkowego i prawnego (w zakresie: - zasad korzystania przez Pana z praw autorskich do stworzonych przez Pana programów komputerowych ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej; - zasad zawierania umów z kontrahentami w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej; - zasad korzystania z ulg podatkowych wynikających z prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej),

e. materiały biurowe i drobnego wyposażenia (notesy, zeszyty, segregatory, długopisy; zszywacz, dziurkacz, tablica korkowa/magnetyczna),

f. sprzęt elektroniczny (komputer; pamięć zewnętrzna; klawiatura; słuchawki; podzespoły komputerowe – dyski twarde HDD i SSD, karty graficzne, procesory, płyty główne, pamięć RAM, zasilacze komputerowe, chłodzenia komputerowe, modding PC, karty dźwiękowe, karty video, karty sieciowe, napędy optyczne, obudowy; kontrolery do gier; myszy komputerowe; mikrofony; kamery; ładowarki; akumulatory oraz kable),

g. licencje na oprogramowanie (systemy operacyjne, zintegrowane środowiska deweloperskie, tzw. wtyczki rozszerzające bazową funkcjonalność narzędzi deweloperskich),

h. wyposażenie biura (biurko, krzesło, szafki do przechowywania sprzętu oraz dokumentacji),

i. utrzymanie domen, hostingu i dodatkowej infrastruktury serwerowej (wydatki na zakup i utrzymanie domen - na konkretnych domenach uruchamia Pan aplikacje w wersjach rozwojowych, testowych, przedprodukcyjnych, akceptacyjnych i wreszcie w wersjach produkcyjnych; wydatki na korzystanie z serwerów i hostingu - są to wydatki umożliwiające zapis i utrzymanie tworzonych programów komputerowych; wydatki na posiadanie certyfikatu SSL przez wykorzystywane domeny - każda domena musi zostać zabezpieczona certyfikatem SSL, który zapewnia bezpieczeństwo komunikacji pomiędzy użytkownikiem, a serwerem, na którym uruchomiona jest aplikacja),

j. podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe; w formie stacjonarnej oraz online),

k. usługi transportowe (wydatki związane z podróżami komunikacją miejską: bilety jednorazowe i okresowe; wydatki związane z podróżami i utrzymaniem samochodu: paliwo, amortyzacja/koszty leasingu; wydatki związane z ubezpieczeniem oraz naprawami i utrzymaniem pojazdów w dobrym stanie technicznym; wydatki związane z podróżami innymi środkami transportu: bilety lotnicze/bilety na pociąg/wydatki na taksówki),

l. składki na ubezpieczenie społeczne (ZUS),

o ile są to wydatki poniesione w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP, czyli istnieje związek tych wydatków z kwalifikowanym prawem IP oraz z uzyskanym dochodem z tego prawa.

Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Zatem wydatki te ponoszone przez Pana, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Odnosząc się natomiast do kwestii uznania kosztów opłat bankowych (opłaty za prowadzenie konta, korzystanie z karty bankowej, dokonywanie przelewów) oraz odsetek od kredytu (wydatki wskazane przez Pana jako koszt związany z podróżami i utrzymaniem samochodu) za koszty bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, Organ podatkowy wskazuje, że należy mieć na uwadze treść art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten literalnie wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, m.in. opłat finansowych oraz odsetek.

Ustawodawca na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zdefiniował pojęcia „opłata finansowa”. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego – „opłata – to:

- pieniądze płacone za świadczenia, usługi itp.,

- opłacenie albo opłacanie czegoś”.

Należy zatem stwierdzić, że opłaty finansowe, o których mowa w art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć jako wynagrodzenie uiszczane za świadczone usługi finansowe, np. za prowadzenie rachunku bankowego, czyli opłaty bankowe, czy udzielenie kredytu.

Wobec tego – koszty opłat bankowych (opłaty za prowadzenie konta, korzystanie z karty bankowej, dokonywanie przelewów) oraz odsetek od kredytu (wydatki wskazane przez Pana jako koszt związany z podróżami i utrzymaniem samochodu) nie mogą stanowić kosztów bezpośrednio związanych z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i nie mogą być uwzględnione przy obliczaniu wskaźnika nexus. W konsekwencji koszty te nie mogą stanowić kosztów, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. kosztów związanych z bezpośrednio prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową.

Reasumując wydatki ponoszone przez Pana na:

a. usługi telekomunikacyjne (abonament telefoniczny, abonament za internet),

c. literatura związana z tworzeniem oprogramowania (zakup książek, magazynów, prenumerat, czasopism),

d. usługi doradztwa podatkowego i prawnego (w zakresie: - zasad korzystania przez Pana z praw autorskich do stworzonych przez Pana programów komputerowych ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej; - zasad zawierania umów z kontrahentami w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej; - zasad korzystania z ulg podatkowych wynikających z prowadzonej przez Pana działalności badawczo-rozwojowej),

e. materiały biurowe i drobnego wyposażenia (notesy, zeszyty, segregatory, długopisy; zszywacz, dziurkacz, tablica korkowa/magnetyczna),

g. licencje na oprogramowanie (systemy operacyjne, zintegrowane środowiska deweloperskie, tzw. wtyczki rozszerzające bazową funkcjonalność narzędzi deweloperskich),

h. wyposażenie biura (biurko, krzesło, szafki do przechowywania sprzętu oraz dokumentacji),

j. podnoszenie kwalifikacji (szkolenia, kursy, warsztaty, konferencje naukowe; w formie stacjonarnej oraz online),

l. składki na ubezpieczenie społeczne (ZUS),

stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez Pana na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Natomiast w przypadku kosztów opłat bankowych (opłaty za prowadzenie konta, korzystanie z karty bankowej, dokonywanie przelewów) oraz odsetek od kredytu (wydatki wskazane przez Pana jako koszt związany z podróżami i utrzymaniem samochodu) - nie można ich uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku: - nr 4 uznano w części dotyczącej uznania wydatku ponoszonego przez Pana na opłaty bankowe (opłaty za prowadzenie konta, korzystanie z karty bankowej, dokonywanie przelewów) oraz odsetek od kredytu (wydatku wskazanego przez Pana jako koszt związany z podróżami i utrzymaniem samochodu) za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za nieprawidłowe, w pozostałej części za prawidłowe.

Należy dodać, że wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy – Ordynacja podatkowa.

Ponadto, wskazać należy, że interpretacja indywidualna odnosi się do konkretnych kosztów, które wskazał Pan w uzupełnieniu.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie maja możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Natomiast art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej stanowi, że:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (`(...)`).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

0111-KDIB1-1.4011.71.2022.2.IS

📋 Podsumowanie interpretacji

❓ Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Stanowisko urzędu

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

📋 Podsumowanie interpretacji

❓ Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Stanowisko urzędu

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Ustawienia plików cookie

Ustawienia plików cookie

Pliki cookie niezbędne

Pliki cookie analityczne