0115-KDIT3.4011.981.2021.3.PS
📋 Podsumowanie interpretacji
Interpretacja indywidualna dotyczy możliwości uznania wydatków poniesionych przez spółkę jawną, w której wspólnikiem jest Wnioskodawca, za koszty kwalifikowane w kontekście prowadzonej przez tę spółkę działalności badawczo-rozwojowej. Organ stwierdził, że działalność spółki, polegająca na tworzeniu prototypów, spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawca ma prawo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Organ jednak wskazał, że nie wszystkie składniki wynagrodzeń pracowników zaangażowanych w prace badawczo-rozwojowe mogą być uznane za koszty kwalifikowane. Wynagrodzenia za czas urlopu i choroby nie mogą być zaliczone do tych kosztów. Pozostałe składniki wynagrodzeń, takie jak wynagrodzenie zasadnicze, dodatek stażowy, premia uznaniowa oraz wynagrodzenie za nadgodziny, mogą stanowić koszty kwalifikowane, ale tylko w zakresie, w jakim czas poświęcony na działalność badawczo-rozwojową mieści się w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Dodatek za niepalenie może być uznany za koszt kwalifikowany, lecz jedynie w części odpowiadającej czasowi pracy poświęconemu na działalność badawczo-rozwojową. Organ potwierdził również, że Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wydatki na materiały i surowce bezpośrednio związane z produkcją prototypów.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna
- stanowisko w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych:
‒ w zakresie możliwości uznania za koszty kwalifikowane wydatków pracowniczych, tj. wypłaconych wynagrodzeń za czas choroby oraz urlopu – jest nieprawidłowe;
‒ w pozostałym zakresie – prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
26 listopada 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca A (dalej: Wnioskodawca) jest wspólnikiem B Spółka Jawna. Wnioskodawca jako wspólnik Spółki, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, rozlicza przychody oraz koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do swojego udziału w zysku Spółki, traktując je jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: "ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)"). Spółka jawna, której wspólnikiem jest Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe. Przedmiotem działalności spółki jawnej (dalej: Spółka) jest produkcja: (…). Produkty Spółki znajdują zastosowanie w: (…). Spółka konstruuje i produkuje (…) na indywidualne zamówienia klientów zgodnie z ich wymaganiami, w tym Spółka w przypadku, gdy zachodzi taka konieczność konsultuje niezbędną dokumentację z właściwą jednostką notyfikowaną.
(…) to urządzenia szeroko wykorzystywane w produkcji przemysłowej. Ich konstrukcja oraz materiał, z którego są wykonane, zależą przede wszystkim od typu (…) oraz jego przeznaczenia. Działalność projektowa Spółki obejmuje projekt koncepcyjny – tj. rozwiązanie szeregu problemów produkcyjnych z udziałem konstruktorów oraz brygadzistów i innych działów Spółki niezbędnych do wyprodukowania urządzeń, obliczenia wytrzymałościowe oraz procesowe, konstruowanie (w tym dołączenie dokumentacji koncesyjnej, warsztatowej i paszportowej przy zastosowaniu wymaganych standardów.
(…) to nowoczesne urządzenia, które mają specjalistyczne zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu. Służą do (…) Spółka zajmuje się produkcją (…) pod indywidualne zamówienia według potrzeb klienta. Zgodnie z przeznaczeniem (…) starannie planowane są wszystkie niezbędne parametry (…) (parametry uzależnione są od …), takie jak (…)), dzięki czemu (…) są wydajne i idealnie spełniają swoją rolę. Spółka oferuje maszyny niezawodne i zapewniające wieloletnią pracę, nawet w najcięższych warunkach przemysłowych. (…) są częścią profesjonalnej aparatury procesowej, którą Spółka wytwarza (…). Spółka opracowuje oraz tworzy (…), które spełniają wszystkie niezbędne normy oraz najwyższe standardy bezpieczeństwa. Dzięki wzmożonej kontroli na każdym etapie produkcji Spółka oddaje w użytkowanie produkt najwyższej jakości, który posiada niezbędne atesty oraz certyfikaty.
(…)
Wszystkie elementy wykonuje się ze (…), co zapobiega (`(...)`) stwarzającej ryzyko (…).(…). Mają one szerokie zastosowanie procesowo-technologiczne. Wykorzystywane są w procesach (…) w wielu gałęziach przemysłu.
Spółka produkuje następujące (…):
‒ (…);
‒ (…);
‒ (…).
(…)
Spółka oferuje (…) o szerokim zastosowaniu w przemyśle. Służą one do (…). Produkowane przez Spółkę (…) spełniają wszelkie niezbędne normy, a bezpieczeństwo ich użytkowania jest poświadczone odpowiednim atestem. W zależności od branży oraz zastosowania, (…) wytwarzane są z różnych gatunków stali. Spółka zajmuje się produkcją (…).(…).
Spółka zapewnia (…) według indywidualnych potrzeb klienta. Asortyment (…) jest stale dostosowywany do zmieniających się wymagań rynkowych i Spółka stale pracuje nad ich udoskonalaniem. (…) należą do oferty (…), których Spółka zapewnia projektowanie według indywidualnych potrzeb klienta. Asortyment (…) Spółki jest stale dostosowywany do zmieniających się wymagań rynkowych i Spółka stale pracuje nad ich udoskonalaniem. Dzięki dużemu doświadczeniu w produkcji (…) Spółka jest w stanie odpowiedzieć na każde nawet najbardziej nietypowe zapytanie klienta i zaproponować dostosowane rozwiązanie.
Spółka oferuje również (…), (…) oraz (…) o szerokim zastosowaniu w przemyśle. Służą one do (…). Produkowane przez Spółkę (…) spełniają wszelkie niezbędne normy, a bezpieczeństwo ich użytkowania jest poświadczone odpowiednim atestem. W zależności od branży oraz zastosowania, (…) wytwarzane są z różnych materiałów. Spółka zajmuje się produkcją (…). Konstrukcja oraz dodatkowe wyposażenie (…) także zależą od specyfiki zamówienia, które wykonywane jest zawsze profesjonalnie i rzetelnie, bez względu na stopień trudności.
(…) Spółki wykorzystywane są w różnych gałęziach gospodarki, w tym między innymi w przemyśle (…). (…). W tym celu Spółka proponuje różne sposoby (…) głównie w zależności od (…). Spółka oferuje również (…). (…). Główne przeznaczenie (…) to (…). Specjalistyczne (…) wyposażone są m.in. w: (…).
Wysokie kwalifikacje oraz doświadczenie inżynierów Spółki gwarantują, że każde zlecenie projektowane oraz wykonywane jest z uwzględnieniem specyfiki procesu technologicznego danej branży. Każde zamówienie rozpatrywane jest indywidualnie, zarówno pod względem specyfiki technicznej, jak i maksymalnej optymalizacji kosztów produkcji. Wysoko wykwalifikowana kadra Spółki może zaprojektować najlepsze rozwiązanie dla (…). Niezależnie od tego czy chodzi (…), Spółka zapewnia (…). Do instalacji (…) Spółka pomaga dobrać właściwe urządzenia. Indywidualne podejście do każdego klienta sprawia, że inżynierowie Spółki poprzez twórcze działanie opracowują, tworzą, znajdują najlepsze dostosowane rozwiązania nawet dla najbardziej wymagającego klienta. Przy projektowaniu produktów Spółka kładzie nacisk na spełnienie wymagań klientów oraz wymaganych (…) norm. Inżynierowie Spółki to wykształceni i zaangażowani specjaliści.
W procesie produkcyjnym Spółka wykorzystuje nie tylko wiedzę i doświadczenie swoich pracowników, ale również wiele nowoczesnych i precyzyjnych maszyn i urządzeń i narzędzi. (…).
Od początku swojej działalności Spółka nieustannie się rozwija. Rozwój Spółki to przede wszystkim rozwój jej pracowników. Spółka inwestuje w ich wiedzę i umiejętności poprzez szkolenia i nowe stawiane przed nimi wyzwania. Ciągłe doskonalenie i zmiany są kluczowym elementem pozwalającym na sprostanie stale zmieniającym się potrzebom klientów, przepisów prawa i wymogom bezpieczeństwa.
Prowadzona działalność badawczo-rozwojowa
W ramach prowadzonej działalności Spółki Wnioskodawca realizuje działalność, która w myśl art. 5a ust. 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) stanowi działalność badawczo-rozwojową. Spółka w ramach wyżej opisanej działalności oraz oferowanych produktów stale pracuje nad nowymi jak również istotnie zmienionymi oraz ulepszonymi, zmienionymi produktami. Tworzone produkty są prototypami. Spółka prowadzi prace polegające na samodzielnym opracowaniu, rozwijaniu, unowocześnianiu, ulepszaniu, tworzeniu prowadzonych przez siebie nowych, oryginalnych zastosowań, rozwiązań w zakresie oferowanych produktów. Prowadzone prace Spółka wykonuje na indywidualne zamówienia klienta, jak również potrzeby wewnętrzne w celu ulepszenia własnej technologii, wydajności produkcji co zawsze jest związane z dostarczaniem coraz lepszych produktów na rzecz klientów.
Zadania te są realizowane przez zespół pracowników inżynieryjno-technicznej (dalej: Pracowników umysłowych w tym (…)) w tym pracowników realizujących procesy produkcji (dalej: Pracowników fizycznych). Spółka zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę.
Spółka pracuje z klientem przy realizacji zamówienia od wstępnej koncepcji do finalnej realizacji, zapewniając pełną obsługę projektowanych oraz wykonywanych produktów. Każdy projekt wykonywany jest na indywidulane zamówienie klienta, co charakteryzuje się, tym, iż każdy wyrób wykonywany wymaga od Spółki nowej koncepcji, nowego podejścia, dostosowania do indywidualnych potrzeb klienta. Rozwiązania stosowane w projekcie za każdym razem są nowymi, oryginalnymi rozwiązaniami bądź w istotny sposób różniącymi się od wcześniej wykonywanych. Wykonywane prace wymagają prób, testów, walidacji. W taki sposób prowadzone prace wymagają od Spółki działalności twórczej. Prowadzone prace nie mają charakteru rutynowego, tj. nie są wykonywane automatycznie.
Prace badawczo-rozwojowe są procesem ciągłym nieodłącznie związanym z bieżącą współpracą z klientem, których czynności obejmują: opracowanie koncepcji wstępnej w tym kalkulacji kosztowej na etapie tworzenia oferty dla potencjalnego klienta, po otrzymaniu zlecenia od klienta następuje opracowanie koncepcji docelowej produktu, przygotowanie modelu 3D (…), opracowanie strategii wytwarzania urządzenia, przygotowanie dokumentacji 2D, przygotowanie przedmiarów materiałowych (BOM), zamówienie potrzebnych części wg BOM, wykonanie próbnego (…), pomiary geometrii urządzeń w trakcie wytwarzania, naniesienie zmian w dokumentacji technicznej 2D oraz 3D, montaż elementów składowych urządzenia, przeprowadzenie pomiarów i nanoszenie odchyłek na dokumentacji, testowanie urządzeń metodami nieniszczącymi, przeprowadzenie pomiarów finalnych, kontrola jakości wykonania i pracy urządzeń w kontekście wymagań klienta, przeprowadzenie prób (…), prób (…), przygotowanie dokumentacji koncesyjnej, powykonawczej, odbiór techniczny urządzeń przez klienta.
Każdy z wymienionych powyżej etapów prowadzonych prac związany jest bezpośrednio z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a więc bezpośrednio z opracowaniem, tworzeniem nowego, istotnie zmienionego, zmienionego, ulepszonego produktu, procesu. Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest w trybie projektowym. Każdy projekt stanowi odrębne zadanie i ma on jasno określony cel jaki Spółka chce osiągnąć. Do każdego projektu badawczo-rozwojowego przypisywani są pracownicy posiadający wykształcenie, wiedzę i doświadczenie niezbędne oraz odpowiednie do jego przeprowadzenia, również w ramach założonego harmonogramu, terminu i budżetu. Za każdym razem projekt prowadzony jest według opisanego systemu, w sposób uporządkowany, metodyczny, co świadczy o tym, że prowadzona działalność realizowana jest w sposób systematyczny. W ramach realizacji projektów Spółka wykorzystuje nowo zdobytą, uprzednio wytworzoną oraz dostępną wiedzę i umiejętności, bezustannie zwiększa te zasoby wiedzy w celu ich wykorzystania do tworzenia nowych, istotnie zmienionych, ulepszonych, zmienionych oferowanych przez siebie produktów, jak również z nimi związanych procesów. Prowadzona przez Spółkę działalność badawczo-rozwojowa obejmuje badania naukowe aplikacyjne, o których mowa w art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, które nastawione są na opracowanie nowych lub istotnie zmienionych produktów, procesów, które wymagają od Spółki zdobywania nowej wiedzy i umiejętności (prace te do … 2018 r. stanowiły badania przemysłowe). Prowadzone prace badawczo-rozwojowe przez Spółkę polegają również na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych i ulepszonych produktów, procesów. Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca obok badań naukowych aplikacyjnych (w stanie obowiązującym od … 2016 r. do … 2018 r. badań przemysłowych) prowadzi również prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT.
Poza prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową opisaną powyższej stanowiącą produkcję indywidualną, około 30% produkcji Spółki stanowi produkcja seryjna.
Koszty kwalifikowane
W związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową Spółka ponosi wydatki związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, do których należą koszty osobowe pracowników realizujących działalność badawczo-rozwojową, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, przez które należy rozumieć wynagrodzenia z tytułu umów o pracę oraz finansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz koszty materiałów bezpośrednio związanych z wyprodukowaniem prototypów nowych, istotnie zmienionych, zmienionych, ulepszonych produktów, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT.
W realizacji prac badawczo-rozwojowych biorą udział następujący pracownicy, do których obowiązków należy:
‒ (…);
‒ (…);
‒ (…);
‒ (…);
‒ (…);
‒ (…).
Praca (…) w Spółce dzieli się na zadania:
‒ (…) odpowiedzialni za przygotowanie produkcji;
‒ (…) odpowiedzialni za wykonanie zlecenia.
Projekt podczas jego realizacji konsultowany jest ze wszystkimi wyżej wymienionymi pracownikami, tj. (…) oraz (…), którzy biorą bezpośredni udział w jego realizacji.
Spółka ponosi następujące składniki z tytułu wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na umowę o pracę realizujących działalność badawczo-rozwojową:
‒ wynagrodzenie zasadnicze,
‒ dodatek stażowy,
‒ dodatek za niepalenie,
‒ premia uznaniowa,
‒ wynagrodzenie oraz dodatek za nadgodziny,
‒ wynagrodzenie za urlop,
‒ wynagrodzenie za czas choroby.
Spółka ponosi również składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez płatnika składek, do których należy: składka wypadkowa, rentowa, emerytalna. Spółka nie zalicza do składek ubezpieczeń społecznych FP i FGŚP. Wszystkie ww. składniki wynagrodzeń są bezpośrednio związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową.
W przypadku absencji (np. wynagrodzenie za urlop, wynagrodzenia za czas choroby) pracownik otrzymuje wynagrodzenie związane z jego zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę, które otrzymuje między innymi z tytułu realizacji działalności badawczo-rozwojowej. W przypadku gdy pracownik poświęca na realizację działalności badawczo-rozwojowej część swojego czasu pracy, w odniesieniu do całego czasu pracy w danym miesiącu wówczas wydatki związane z czasem jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy są/będą uwzględnione w określonej proporcji jako wynagrodzenie działalności badawczo-rozwojowej.
W odniesieniu do materiałów bezpośrednio związanych z wyprodukowaniem prototypów nowych, istotnie zmienionych, zmienionych, ulepszonych produktów Spółka nabywa następujące materiały takie jak przykładowo:
‒ blachy,
‒ dennice,
‒ rury,
‒ odkówki,
‒ przekładnie,
‒ silniki elektryczne,
‒ tworzywa sztuczne.
Spółka nabywa materiały związane z wyprodukowaniem zlecenia, które składają się na realizację całego cyklu operacyjnego w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tj. na potrzeby wytwarzania produktów na rzecz klientów.
Od momentu przyjęcia zamówienia od klienta dla każdego projektu badawczo-rozwojowego zakładane jest zlecenie produkcyjne, w którym prowadzona jest odrębna ewidencja kosztów projektu, tzn. tworzone są odrębne zapisy księgowe, na którym ewidencjonowany jest w szczególności koszt materiałów zużytych w trakcie prac poprzez dokumenty RW pobranie z magazynu oraz koszt wynagrodzeń za pracę poświęconą przez każdego pracownika, tj. pracowników umysłowych oraz pracowników fizycznych. Ewidencja czasu pracy poświęcanego na poszczególne projekty prowadzona jest w systemie informatycznym.
Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wskazuje, że:
‒ Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w zakresie wskazywanym w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest realizowana od kilku lat (w tym przed wprowadzeniem instrumentu ulgi na działalność badawczo-rozwojową do przepisów ustawy o PIT);
‒ Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność badawczo-rozwojową w sposób opisany powyżej również w przyszłości;
‒ Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo–rozwojową, o której mowa w art. 5a ust. 38-40 ustawy o PIT obejmującą badania naukowe aplikacyjne (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. do 30 września 2018 r. badania przemysłowe) oraz prace rozwojowe;
‒ Wnioskodawca ponosi koszty kwalifikowane na działalność badawczo-rozwojową;
‒ Koszty działalności badawczo-rozwojowej, tj. koszty osobowe oraz koszty materiałów opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiekolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku. Koszty działalności badawczo-rozwojowej, tj. koszty osobowe oraz koszty materiałów opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie zostaną Wnioskodawcy zwrócone również w przyszłości. Znany jest Wnioskodawcy art. 26e ust. 2 pkt 5 ustawy o PIT, wskazujący, iż koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku;
‒ Stosownie do treści art. 24a ust. 1b ustawy o PIT Wnioskodawca wyodrębnia koszty działalności badawczo-rozwojowej i będzie w przyszłości wyodrębniać koszty działalności badawczo-rozwojowej w celu skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 26e ustawy o PIT. Wnioskodawca wyodrębniania koszty działalności badawczo-rozwojowej w odrębnej ewidencji pomocniczej. Art. 24a ust. 1b ustawy o PIT nakłada na podatnika, chcącego skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, obowiązek wyodrębnienia kosztów ponoszonych na działalność badawczo-rozwojową w prowadzonej ewidencji. Ustawa nie precyzuje jednak, w jaki sposób to wyodrębnienie powinno zostać wykonane. Wyodrębnienie kosztów na działalność badawczo-rozwojową w ewidencji rachunkowej ma być podstawą do kalkulacji ulgi badawczo-rozwojowej. Zatem podatnik ma obowiązek dokonać wyodrębnienia w taki sposób, aby możliwe było zidentyfikowanie wszystkich kosztów kwalifikowanych, dających prawo do skorzystania z ulgi w kwocie odpowiedniej dla danej kategorii, co też umożliwia ewidencja pomocnicza. Wyżej przytoczone stanowisko zostało potwierdzone w liczonych interpretacjach indywidualnych Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, min. w Interpretacji indywidualnej z dnia 20 lutego 2020 r. znak 0112-KDIL2-2.4011.136.2019.1.AA;
‒ Możliwe jest określenie, jaka część wynagrodzenia pracowników Wnioskodawcy dotyczyła/dotyczy/będzie dotyczyć działalności badawczo-rozwojowej, zgodnie z wymogami wskazanymi w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT;
‒ Wnioskodawca nie uzyskiwał/nie uzyskuje dochodów z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia ani działalności prowadzonej na podstawie decyzji o wsparciu;
‒ Wnioskodawca nie posiadał/nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej;
‒ Wydatki dotyczące działalności badawczo-rozwojowej odpowiednio były, są lub będą (w odniesieniu do przyszłych kosztów) zaliczane do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z ogólnymi zasadami wynikającymi z przepisów ustawy o PIT. Wysokość kosztów kwalifikowanych, będących przedmiotem odliczenia w ramach ulgi B+R dla danego roku, uwzględnia (i będzie uwzględniać w przyszłości) tylko te wydatki, które stanowią koszty uzyskania przychodów w danym roku;
‒ Prace realizowane oraz opisane w ramach etapów prac B+R nie dotyczyły/nie dotyczą/nie będą dotyczyć: czynności wdrożeniowych, które stanowią kolejny etap już zakończonych prac badawczo-rozwojowych; produkcji seryjnej, serwisowania, optymalizacji kosztów produkcji, innych prac wykonywanych przez Wnioskodawcę spoza prac B+R. Opisane w niemniejszym wniosku prace badawczo-rozwojowe nie dotyczą prac rutynowych i okresowych zmian (nawet mających charakter ulepszeń). Ustawa PIT nie definiuje jednak pojęcia „rutynowy”, dlatego organy podatkowe często odwołują się do pojęć ze słownika języka polskiego. Takie podejście odnajdujemy, m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 listopada 2017 r., znak 0111-KDIB1-34010.352.2017.2.MST, który w swoim piśmie przywołuje znaczenie ze „Słownika języka polskiego PWN pod red. W. Doroszewskiego (http://sjp.pwn.pl) stanowiąc, że poprzez słowo „rutynowy” należy rozumieć: „wykonywany często i niemal automatycznie” i „wykonywany według utartych schematów”. W przypadku Wnioskodawcy nie mamy do czynienia zatem z działaniami wykonywanymi automatycznie i „według utartych schematów”. Istotą natomiast jest wysiłek intelektualny i technologiczny oraz twórczy Wnioskodawcy w tworzenie nowych, istotnie zmienionych, zmienionych, ulepszonych produktów. Proces zaprojektowania i wyprodukowania produktu ma niewątpliwie charakter twórczy, wymaga od Wnioskodawcy innowacji, gdyż każdy prototyp danego produktu różni się od siebie, co jest przeciwnością działań wykonywanych w sposób rutynowy.
W uzupełnieniu wniosku z 27 stycznia 2022 r. (data wpływu 1 lutego 2022 r.), w odpowiedzi na pytanie organu, tj. w związku ze wskazaniem w opisie okoliczności faktycznych sprawy, że:
‒ W ramach prowadzonej działalności Spółki Wnioskodawca realizuje działalność, która w myśl art. 5a ust. 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (…) stanowi działalność badawczo-rozwojową oraz sformułowaniem jednocześnie pytania w tej materii;
‒ Poza prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową opisaną powyższej stanowiącą produkcję indywidualną, około 30% produkcji Spółki stanowi produkcja seryjna;
- jakie są intencje Wnioskodawcy w związku z pytaniem pierwszym, skoro wprost wskazał On jako element stanu faktycznego (okoliczność faktyczną), że prowadzi taką działalność, a w szczególności, czy sformułowania tego używa On wyłączenie w celu rozróżnienia tej części działalności (produkcja indywidualna), która dotyczy tworzenia prototypów – Wnioskodawca potwierdził, że intencją Jego jest wyodrębnienie działalności mającej charakter badawczo-rozwojowy od działalności niemającej charakteru badawczo-rozwojowego. W szczególności sformułowanie to używane jest w celu wyróżnienia działalności indywidualnej, która dotyczy tworzenia prototypów.
Jak wskazał Wnioskodawca, prowadzone badania naukowe i/lub prace rozwojowe dotyczą wyłącznie produkcji indywidualnej w zakresie tworzenia produktów - prototypów. Badania naukowe i prace rozwojowe w szczególności prowadzone są/były i będą w celu powstania prototypów w zakresie wszystkich gałęzi produkcyjnych urządzeń/produktów/wyrobów, tj. (…). Prowadzone tego typu prace prowadzone są/były i będą również na potrzeby wewnętrzne w celu ulepszenia własnej technologii, wydajności produkcji co zawsze jest związane z dostarczeniem coraz lepszych produktów na rzecz klientów. Działalność obejmująca prace/badania jest/była i będzie działalnością podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W uzupełnieniu wniosku z 16 lutego 2022 r. Wnioskodawca wskazuje także, że wspólnikami spółki jawnej, o której mowa we wniosku, w okresie od 1 stycznia 2021 r. są wyłącznie osoby fizyczne.
Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT za koszty kwalifikowane uznaje się: „poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu”. Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT „Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych".
Mając na uwadze powyższe wszystkie składniki wynagrodzenia pracownika zaangażowanego w realizację działalności badawczo-rozwojowej są składnikami wynagrodzeń wliczanych do należności pracownika z tytuły wykonywanej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, w tym również w przypadku Wnioskodawcy dodatku za niepalenie. Ustawodawca w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT poprzez zwrot „różnego rodzaju dodatki, nagrody” wskazuje szerokie spektrum dodatków, nagród składających się na przychody (należności) pracownika z tytułu stosunku pracy. A skoro dodatek za niepalenie jest należnością z tytułu umowy o pracę to w części w jakiej pracownik w danym miesiącu wykonuje działalność badawczo-rozwojową jest on składnikiem wynagrodzenia bezpośrednio związanym z prowadzoną działalnością B+R. Wszystkie koszty osobowe, o których mowa we wniosku stanowią należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynagrodzenie za urlop oraz czas chory również są wydatkami, które mieszczą się w katalogu wydatków, o którym mowa w art. 12 ustawy o PIT i jako takie stanowią koszt uzyskania przychodu po stronie spółki.
W okresie, którego dotyczy wniosek w zakresie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca prowadził i będzie prowadzić księgi rachunkowe.
Pytania
1. Czy opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym działalność Spółki, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej o której mowa w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, w związku z tym Wnioskodawcy przysługiwało/przysługuje/ będzie przysługiwać prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e ust. 2 ustawy o PIT? W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnia, że w ramach pierwszego pytania oczekuje oceny: Czy podejmowana działalność polegająca na tworzeniu prototypów w ramach produkcji indywidualnej mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy koszty osobowe Pracowników realizujących działalność badawczo-rozwojową opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, których czas pracy na poszczególne czynności badawczo-rozwojowe był/jest/i będzie ewidencjonowany stanowiły/stanowią/i będą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT?
3. Czy Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu, o których mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT może zaliczyć koszty materiałów wykorzystywanych w procesie produkcji prototypów przez Spółkę - nowych produktów istotnie udoskonalonych, ulepszonych, zmienionych produktów w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, jeżeli produkty te zostają następnie sprzedane?
Pana stanowisko w sprawie
Ad. 1)
Opisana w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym działalność Spółki, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT, w związku z tym Wnioskodawcy przysługiwało/przysługuje/ będzie przysługiwać prawo do skorzystania z dodatkowego odliczenia w ramach tzw. ulgi badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 26e ust. 2 ustawy o PIT.
Ad. 2)
Koszty osobowe Pracowników realizujących działalność badawczo-rozwojową opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, których czas pracy na poszczególne czynności badawczo-rozwojowe był/jest/i będzie ewidencjonowany stanowiły/stanowią/i będą stanowić koszty kwalifikowane o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT.
Ad. 3)
Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu, o których mowa w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT może zaliczyć koszty materiałów wykorzystywanych w procesie produkcji prototypów przez Spółkę - nowych produktów istotnie udoskonalonych, ulepszonych, zmienionych produktów w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, jeżeli produkty te zostają następnie sprzedane.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
Ad. 1)
Zgodnie z art. 26e. ust. 1 ustawy podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3. Zgodnie z przepisem art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, pod pojęciem działalności badawczo - rozwojowej należy rozumieć działalność twórczą obejmującą
badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Użycie spójnika „lub” wskazuje, że w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub aby prowadził prace rozwojowe. W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. do 30 września 2018 r., badania naukowe oznaczały:
a. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
b. badania stosowane – prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
c. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.
W tym okresie w myśl art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, prace rozwojowe oznaczały nabywanie,
łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:
a. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
b. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
Natomiast, zgodnie z nowelizacją art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, która weszła w życie z dniem 1 października 2018 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. 2018 poz. 1669), badania naukowe zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o PIT jako badania podstawowe i badania aplikacyjne należy rozumieć odpowiednio zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. 2018 r. poz. 1668, dalej: „Prawo o SWiN”). W konsekwencji, na gruncie znowelizowanego art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, badania naukowe to:
a. badania podstawowe - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
b. badania aplikacyjne - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń.
Zgodnie z kolei z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, znowelizowanego razem z art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, prace rozwojowe mają oznaczać prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o SWiN. Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o PIT, oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zgodnie z uzasadnieniem przedstawionym przez ustawodawcę, nowelizacja art. 5a pkt 39 oraz 40 ustawy o PIT, miała na celu zapewnienie spójności definicji badań naukowych i prac rozwojowych z tymi obowiązującymi w Prawie o SWiN. Dokonana zmiana treści art. 5a pkt 39 oraz 40 ustawy o PIT, miała charakter wyłącznie doprecyzowujący i ujednolicający obowiązujące w polskim prawie definicje, nie zmieniając jednocześnie ich znacznia dla celów korzystania z ulgi B+R. Powyższe stanowisko zostało zaakceptowane w wydanych do tej pory przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej indywidualnych interpretacjach podatkowych.
Interpretacja definicji działalności badawczo-rozwojowej określona w art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT została opublikowana przez Ministerstwo Finansów w objaśnieniach podatkowych (dalej: „Objaśnienia IP Box”) z dnia 15 lipca 2019r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (str. 9-19 przedmiotowych Objaśnień IP Box), które zawierającą interpretacje definicji działalności badawczo-rozwojowej również dla potrzeb Ulgi B+R. Powołując się na wyżej wymienione Objaśnienia podatkowe podatnik powinien przede wszystkim przeanalizować czy prowadzone przez niego prace:
‒ stanowią działalność twórczą,
‒ obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe,
‒ podejmowane są w sposób systematyczny,
‒ w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Głównym celem realizowanych przez Spółę, której Wnioskodawca jest wspólnikiem czynności badawczo-rozwojowych jest opracowywanie i tworzenie wspólnie z klientami produktów na ich indywidualne zamówienie. Spółka opracowuje nowe, istotnie zmienione, zmienione, ulepszone produkty.
Spółka pracuje nad realizacją zamówienia od wstępnej koncepcji do finalnej realizacji, zapewniając pełną obsługę projektowanych oraz wykonywanych produktów.
Każdy projekt wykonywany jest na indywidualne zamówienie klienta, co charakteryzuje się, tym, iż każdy wyrób wykonywany wymaga od Spółki nowej koncepcji, nowego podejścia, dostosowania do indywidualnych potrzeb klienta. Rozwiązania stosowane w projekcie za każdym razem są nowymi, oryginalnymi rozwiązaniami bądź w istotny sposób różniącymi się od wcześniej wykonywanych. Wykonywane prace wymagają prób, testów, walidacji. W taki sposób prowadzone prace zmuszają Spółkę do realizacji działalności twórczej.
Prowadzone prace nie mają charakteru rutynowego, tj. nie są wykonywane automatycznie.
Każdy z wymienionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przeszłego etapów prowadzonych prac związany jest bezpośrednio z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a więc bezpośrednio z opracowaniem, tworzeniem nowego, istotnie zmienionego, zmienionego, ulepszonego produktu. Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona jest w trybie projektowym. Każdy projekt stanowi odrębne zadanie i ma on jasno określony cel jaki Spółka Wnioskodawcy chce osiągnąć. W każdym projekcie badawczo-rozwojowym biorą udział pracownicy posiadający wykształcenie, wiedzę i doświadczenie niezbędne oraz odpowiednie do jego przeprowadzenia, również w ramach założonego harmonogramu, terminu i budżetu. Za każdym razem projekt prowadzony jest według opisanego systemu, w sposób uporządkowany, metodyczny, co świadczy o tym, że prowadzona działalność realizowana jest w sposób systematyczny. W ramach realizacji projektów Spółka wykorzystuje nowo zdobytą, uprzednio wytworzoną oraz dostępną wiedzę i umiejętności, bezustannie zwiększa te zasoby wiedzy w celu ich wykorzystania do tworzenia nowych, istotnie zmienionych, ulepszonych, zmienionych oferowanych przez siebie produktów. Mając na uwadze prowadzoną działalność Spółki, działalność badawczo-rozwojowa obejmuje badania naukowe aplikacyjne o których mowa w art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, które nastawione są na opracowanie nowych lub istotnie zmienionych produktów, które wymagają od Spółki zdobywania nowej wiedzy i umiejętności. Prowadzone prace badawczo-rozwojowe przez Spółkę polegają również na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych i ulepszonych produktów. Mając na uwadze powyższe Spółka obok badań naukowych aplikacyjnych (w stanie obowiązującym od stycznia 2016 r. do 30 października 2018 r. badań przemysłowych) prowadzi również prace rozwojowe o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT. Prowadzone przez Spółkę prace mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy, a następnie ich wykorzystanie w celu tworzenia nowych zastosowań, a więc rozwiązań, produktów, procesów. Mając na uwadze powyższe opisana wyżej działalność Spółki jest działalnością badawczo-rozwojową bowiem stanowi działalność twórczą, obejmującą badania naukowe i prace rozwojowe, podejmowana jest w sposób systematyczny i ma na celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W uzupełnieniu wniosku i odpowiedzi na prośbę organu, żeby Wnioskodawca doprecyzował stanowisko odnośnie powyższego pytania w taki sposób, aby stanowisko to stanowiło jednoznaczną, prawidłową – zdaniem Jego – odpowiedź na postawione (wyjaśnione uprzednio i doprecyzowane pytanie) oraz korespondowało z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku i odnosiło się wyłącznie do przepisów prawa podatkowego mających podlegać wykładni w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca dokonał jego przeformułowania i wskazał, że Jego zdaniem podejmowana działalność polegająca na tworzeniu prototypów w ramach produkcji indywidualnej mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ad. 2)
Zgodnie z art. 26e ust. 1 podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.
W myśl art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
Spółka, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem samodzielnie opracowuje oraz tworzy nowe jak również istotnie zmienione oraz ulepszone, zmienione produkty, procesy. Zadania te są realizowane przez zespół pracowników inżynieryjno-technicznej (dalej: Pracowników umysłowych) w tym pracowników realizujących procesy produkcji (dalej: Pracowników fizycznych). Wnioskodawca zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę.
Spółka ponosi koszty osobowe pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, do których należą: wynagrodzenie zasadnicze, dodatek stażowy, dodatek za niepalenie, premia uznaniowa, wynagrodzenie oraz dodatek za nadgodziny, wynagrodzenie za urlop, wynagrodzenie za czas choroby. Spółka ponosi również składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez płatnika składek do których należy: składka wypadkowa, rentowa, emerytalna. Spółka nie zalicza do składek ubezpieczeń społecznych FP i FGŚP.
Wszystkie ww. składniki wynagrodzeń są bezpośrednio związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową. W przypadku absencji (np. wynagrodzenie za urlop, wynagrodzenia za czas choroby) pracownik otrzymuje wynagrodzenie związane z jego zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę, które otrzymuje między innymi z tytułu realizacji działalności badawczo-rozwojowej. W przypadku gdy pracownik poświęca na realizację działalności badawczo-rozwojowej część swojego czasu pracy, w odniesieniu do całego czasu pracy w danym miesiącu wówczas wydatki związane z czasem jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy są/będą uwzględnione w określonej proporcji jako wynagrodzenie działalności badawczo-rozwojowej.
Spółka ewidencjonuje czas pracy danego pracownika w realizacji danego projektu badawczo-rozwojowego w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację projektu badawczo-rozwojowego pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. W taki sposób prowadzona ewidencja zawiera informacje o zaangażowaniu czasowym poszczególnych Pracowników B+R w pracy nad określonymi, poszczególnymi projektami badawczo-rozwojowymi, realizowanymi w danym okresie.
Ad. 3)
Zgodnie z art. 26e ust. 1 podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3. Zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, za koszty kwalifikowane podlegające od dochodu uznaje się wydatki na nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
Należy zwrócić uwagę, że w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, ustawodawca posługuje się pojęciami "materiały" oraz "surowce", które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o PIT, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.
Jeżeli chodzi o pojęcie "surowce", w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia "surowce" funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie "surowce" to "materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii" (www.sjp.pwn.pl).
Z kolei, w zakresie interpretacji pojęcia "materiały", odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r. poz. 351, dalej: "uor"). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to "składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólno-administracyjnej.
Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że konstrukcja art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o PIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich nabytych materiałów, surowców i wyposażenia, które są kosztami uzyskania przychodów i wykorzystywane są bezpośrednio w działalności badawczo-rozwojowej. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, stanowią koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
Spółka ponosi koszty materiałów, takich jak: blachy, dennice, rury, odkówki, przekładnie, silniki elektryczne, tworzywa sztuczne bezpośrednio związanych z opracowywaniem, tworzeniem prototypów - nowych, istotnie zmienionych, zmienionych, ulepszonych produktów na rzecz klientów. Opracowywane i tworzone przez Spółkę produkty wykonywane są na rzecz klientów na ich indywidualne zamówienie. Produkty będące wynikiem prac badawczo-rozwojowych są następnie sprzedawane.
W uzupełnieniu wniosku z 16 lutego 2022 r. Wnioskodawca wskazuje, jego zdaniem do kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu, o których mowa w art. 26e ust. 1 ustawy podatkowej Wnioskodawca może zaliczyć koszty pracownicze oraz koszty materiałów, opisane we wniosku proporcjonalnie do prawa udziału Wnioskodawcy w zysku spółki jawnej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku:
‒ w zakresie możliwości uznania za koszty kwalifikowane wydatków pracowniczych, tj. wypłaconych wynagrodzeń za czas choroby oraz urlopu – jest nieprawidłowe;
‒ w pozostałym zakresie – prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie wskazać trzeba, że w dniu 30 listopada 2020 r. została ogłoszona ustawa z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2020, poz. 2123). Zgodnie z art. 24 ww. tejże ustawy, weszła ona w życie z dniem 1 stycznia 2021 r., z wyjątkiem:
-
art. 1 pkt 21–33, art. 2 pkt 25–35, art. 3 pkt 9–13, art. 9, art. 10, art. 12, art. 18, art. 19 oraz art. 23 ust. 3 i 4, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia;
-
art. 4 i art. 8, które wchodzą w życie z dniem 1 marca 2021 r.
Zgodnie z treścią art. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadzono zmianę, zgodnie z którą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w oparciu art. 1 ust. 3 oraz dodany pkt 1 i 1a stosuje się również do spółek komandytowych oraz spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wspólnikami spółki jawnej nie są wyłącznie osoby fizyczne oraz spółka jawna nie złoży:
a) przed rozpoczęciem roku obrotowego informacji, według ustalonego wzoru, o podatnikach podatku dochodowego od osób prawnych oraz o podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych, posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku tej spółki, o którym mowa odpowiednio w art. 5 ust. 1 albo o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.( 4 )), lub
b) aktualizacji informacji, o której mowa w lit. a, w terminie 14 dni, licząc od dnia zaistnienia zmian w składzie podatników
- do naczelnika urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę spółki jawnej oraz naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla każdego podatnika osiągającego dochody z takiej spółki.
Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że wspólnikami spółki jawnej, o której mowa we wniosku, w okresie od 1 stycznia 2021 r. są wyłącznie osoby fizyczne.
Zatem spółka jawna w 2021 r. nadal jest podmiotem transparentnym podatkowo, tj. spółka ta nie stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, o którym mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka ta funkcjonuje bowiem jako spółka jawna, w której wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne.
W związku z powyższym, w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki jawnej, podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych nie jest spółka tylko poszczególni wspólnicy. Zatem na nich, a nie na spółce ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
W myśl art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.
Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ww. ustawy przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.
Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy).
W świetle powyższego, wielkość przychodu przypadającego na podatnika (wspólnika spółki niebędącej osobą prawną) określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. Taką samą zasadę należy zastosować przy określaniu kosztów uzyskania przychodu oraz ulg podatkowych związanych z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
-
odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
-
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
-
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem B Spółka Jawna. Wnioskodawca jako wspólnik tej spółki, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, rozlicza przychody oraz koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do swojego udziału w zysku Spółki, traktując je jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z treścią art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym do 30 wrzenia 2018 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, ze zm.) działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Stosownie do treści art. 5a pkt 39 ww. ustawy w ww. stanie prawnym, ilekroć w ustawie mowa jest o badaniach naukowych - oznacza to:
a) badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
b) badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
c) badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.
Stosownie do treści art. 5a pkt 40 ww. ustawy w ww. stanie prawnym, ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych - oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:
a) opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
b) opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
Ustawą z 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1669) zmieniono przepisy art. 5a pkt 39 i pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
O ile treść art. 5a pkt 38 ustawy podatkowej pozostała taka sama, to art. 19 ww. ustawy z 3 lipca 2019 r. wprowadzono nowe definicje badań naukowych i prac rozwojowych w ustawie podatkowej, których źródłem stała się ww. ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zmiana miała na celu zapewnienie spójności definicji badań naukowych i prac rozwojowych z tymi obowiązującymi w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Dokonana zmiana treści art. 5a pkt 39 oraz 40 ustawy podatkowej miała charakter doprecyzowujący i ujednolicający obowiązujące w polskim prawie definicje
Stosownie do obowiązującego od 1 października 2018 r. art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzanego ww. art. 19 ww. ustawy zmieniające, przez badania naukowe rozumieć należy:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Ilekroć w ustawie mowa jest natomiast o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2018 r.).
Stosownie do treści art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:
-
badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
-
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Zgodnie z art. 4 ust. 3 tej ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy.
Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny, a więc metodyczny i zaplanowany.
Ww. dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania naukowe oraz prace rozwojowe, zdefiniowane w sposób wskazany na wstępie.
Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w obowiązującym art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czy też art. 5a pkt 40 ustawy podatkowej, w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r., mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.
Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że przedmiotem działalności spółki jawnej, której jednym ze wspólników jest Wnioskodawca jest produkcja: urządzeń ciśnieniowych, mieszalników przemysłowych, wymienników ciepła, zbiorników procesowych, zbiorników magazynowych ze stali nierdzewnej i kwasoodpornej. Produkty Spółki znajdują zastosowanie w: przemyśle piwowarskim, przemyśle mleczarskim, przemyśle chemicznym, przemyśle spożywczym, przemyśle farmaceutycznym, przemyśle kosmetycznym.
W ramach prowadzonej działalności Spółki Wnioskodawca realizuje działalność w postaci produkcji indywidualnej dotyczącej tworzenia prototypów, którą odróżnić należy od produkcji seryjnej, stanowiącej 30% prowadzonej działalności, a które to nie jest przedmiotem wniosku.
Spółka w ramach wyżej opisanej działalności oraz oferowanych produktów stale pracuje nad nowymi jak również istotnie zmienionymi oraz ulepszonymi, zmienionymi produktami. Tworzone produkty są prototypami. Spółka prowadzi prace polegające na samodzielnym opracowaniu, rozwijaniu, unowocześnianiu, ulepszaniu, tworzeniu prowadzonych przez siebie nowych, oryginalnych zastosowań, rozwiązań w zakresie oferowanych produktów. Prowadzone prace Spółka wykonuje na indywidualne zamówienia klienta, jak również potrzeby wewnętrzne w celu ulepszenia własnej technologii, wydajności produkcji co zawsze jest związane z dostarczaniem coraz lepszych produktów na rzecz klientów.
Jak wskazał Wnioskodawca pojęcia „działalność badawczo-rozwojowa” używa wyłączenie w celu odróżnienia produkcji seryjnej od produkcji indywidualnej prototypów.
Prace „badawczo-rozwojowe” są procesem ciągłym nieodłącznie związanym z bieżącą współpracą z klientem, których czynności obejmują: opracowanie koncepcji wstępnej w tym kalkulacji kosztowej na etapie tworzenia oferty dla potencjalnego klienta, po otrzymaniu zlecenia od klienta następuje opracowanie koncepcji docelowej produktu, przygotowanie modelu 3D (…), opracowanie strategii wytwarzania urządzenia, przygotowanie dokumentacji 2D, przygotowanie przedmiarów materiałowych (BOM), zamówienie potrzebnych części wg BOM, wykonanie próbnego (…), pomiary geometrii urządzeń w trakcie wytwarzania, naniesienie zmian w dokumentacji technicznej 2D oraz 3D, montaż elementów składowych urządzenia, przeprowadzenie pomiarów i nanoszenie odchyłek na dokumentacji, testowanie urządzeń metodami nieniszczącymi, przeprowadzenie pomiarów finalnych, kontrola jakości wykonania i pracy urządzeń w kontekście wymagań klienta, przeprowadzenie prób (…)i, prób (…), przygotowanie dokumentacji koncesyjnej, powykonawczej, odbiór techniczny urządzeń przez klienta.
Każdy z wymienionych powyżej etapów prowadzonych prac związany jest bezpośrednio z prowadzoną działalnością „badawczo-rozwojową”, a więc bezpośrednio z opracowaniem, tworzeniem nowego, istotnie zmienionego, zmienionego, ulepszonego produktu, procesu.
Działalność „badawczo-rozwojowa” prowadzona jest w trybie projektowym. Każdy projekt stanowi odrębne zadanie i ma on jasno określony cel jaki Spółka chce osiągnąć. Do każdego projektu „badawczo-rozwojowego” przypisywani są pracownicy posiadający wykształcenie, wiedzę i doświadczenie niezbędne oraz odpowiednie do jego przeprowadzenia, również w ramach założonego harmonogramu, terminu i budżetu. Za każdym razem projekt prowadzony jest według opisanego systemu, w sposób uporządkowany, metodyczny, co świadczy o tym, że prowadzona działalność realizowana jest w sposób systematyczny. W ramach realizacji projektów Spółka wykorzystuje nowo zdobytą, uprzednio wytworzoną oraz dostępną wiedzę i umiejętności, bezustannie zwiększa te zasoby wiedzy w celu ich wykorzystania do tworzenia nowych, istotnie zmienionych, ulepszonych, zmienionych oferowanych przez siebie produktów, jak również z nimi związanych procesów.
Jak wskazano wprost w opisie sprawy, prowadzona przez Spółkę działalność „badawczo-rozwojowa” obejmuje badania naukowe, tj. aplikacyjne, o których mowa w art. 5a pkt 39 ustawy podatkowej w obowiązującym od 1 października 2018 r. stanie prawnym, które nastawione są na opracowanie nowych lub istotnie zmienionych produktów, procesów, które wymagają od Spółki zdobywania nowej wiedzy i umiejętności. Jak wskazał Wnioskodawca prace te do (…) 2018 r. stanowiły badania przemysłowe.
Innymi słowy z treści wniosku wynika, że w okresie do (…) 2018 r. prowadzono badania przemysłowe w rozumieniu art. 5a pkt 39 lit. c ustawy podatkowej w stanie prawnym wtedy obowiązującym, które to w świetle art. 5a pkt 39 w zw. z art. 4a ust. 2 pkt 1 stanowią w obecnym stanie prawnym badania aplikacyjne.
Jak wskazano również w treści wniosku, prowadzone prace polegają również na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystaniu dostępnej wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych i ulepszonych produktów, procesów. Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca obok badań naukowych (aplikacyjnych) prowadzi również prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Co istotne, jak wskazał Wnioskodawca, prowadzone badania naukowe i/lub prace rozwojowe dotyczą wyłącznie produkcji indywidualnej w zakresie tworzenia produktów - prototypów. Badania naukowe i prace rozwojowe w szczególności prowadzone są/były i będą w celu powstania prototypów w zakresie wszystkich gałęzi produkcyjnych urządzeń/produktów/wyrobów, tj. (…). Prowadzone tego typu prace prowadzone są/były i będą również na potrzeby wewnętrzne w celu ulepszenia własnej technologii, wydajności produkcji co zawsze jest związane z dostarczeniem coraz lepszych produktów na rzecz klientów. Działalność obejmująca prace/badania jest/była i będzie działalnością podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Z opisu sprawy wynika więc, że działalność spółki, której wspólnikiem jest Wnioskodawca, a dotycząca wyłącznie produkcji indywidualnej w zakresie tworzenia produktów – prototypów, w zakresie wszystkich gałęzi produkcyjnych urządzeń/produktów/wyrobów, tj. (…) mieści się w definicji działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co uprawnia Wnioskodawcę - co do zasady – z możliwości zastosowania ulgi, o której mowa w art. 26e ustawy podatkowej, bowiem spełnione są następujące cechy:
‒ działalność ta ma charakter twórczy,
‒ obejmuje prace rozwojowe rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
‒ obejmuje badania naukowe, tj. aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy (a w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. do 30 września 2018 r. badania przemysłowe);
‒ podejmowana jest w sposób systematyczny, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania takich zasobów do tworzenia nowych zastosowań,
Prace realizowane oraz opisane w ramach etapów prac B+R nie dotyczyły/nie dotyczą/nie będą dotyczyć: czynności wdrożeniowych, które stanowią kolejny etap już zakończonych prac badawczo-rozwojowych; produkcji seryjnej, serwisowania, optymalizacji kosztów produkcji, innych prac wykonywanych przez Wnioskodawcę spoza prac B+R. Opisane w niniejszym wniosku prace badawczo-rozwojowe nie dotyczą prac rutynowych i okresowych zmian (nawet mających charakter ulepszeń).
Wnioskodawca zamierza prowadzić taką działalność w sposób opisany powyżej również w przyszłości.
Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego podejmowana działalność polegająca na tworzeniu prototypów w ramach produkcji indywidualnej mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.
Przechodząc do przepisów dotyczących ulgi badawczo-rozwojowej, należy zacytować art. 26e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.
Dodać wypada także, że ustawą z 9 listopada 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej (Dz.U. z 2017 r. poz. 2201) z dniem 1 stycznia 2018 r. dokonano zmian w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie ulgi na działalność badawczo-rozwojową.
Jak wskazano w treści wniosku, w związku z prowadzoną działalnością „badawczo-rozwojową”, tj. działalnością dotyczącą indywidualnej produkcji w zakresie wszystkich gałęzi produkcyjnych urządzeń/produktów/wyrobów, tj. (…), ponoszone są wydatki związane z tą działalnością, do których należą koszty osobowe pracowników realizujących działalność badawczo-rozwojową, przez które należy rozumieć wynagrodzenia z tytułu umów o pracę oraz finansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz koszty materiałów bezpośrednio związanych z wyprodukowaniem prototypów nowych, istotnie zmienionych, zmienionych, ulepszonych produktów.
Co ważne, wydatki dotyczące tej działalności odpowiednio były, są lub będą (w odniesieniu do przyszłych kosztów) zaliczane do kosztów uzyskania przychodu, zgodnie z ogólnymi zasadami wynikającymi z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Pamiętać trzeba, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku (art. 26e ust. 5).
Z wniosku wynika jednak, że koszty działalności badawczo-rozwojowej, tj. koszty osobowe oraz koszty materiałów opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie zostały zwrócone Wnioskodawcy w jakiekolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku. Koszty osobowe oraz koszty materiałów opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie zostaną Wnioskodawcy zwrócone również w przyszłości.
Natomiast zgodnie z treścią art. 26e ust. 6 ustawy w obowiązującym stanie prawnym, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Powyższy przepis obowiązuje od 1 stycznia 2018 r. i ma charakter jedynie doprecyzowujący, bowiem w stanie prawnym obowiązującym do końca 2017 r. prawo do odliczenia nie przysługiwało podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.
Z wniosku wynika jednak, że Wnioskodawca nie uzyskiwał/nie uzyskuje dochodów z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia ani działalności prowadzonej na podstawie decyzji o wsparciu.
Zgodnie z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Zgodnie z art. 26e ust 4 ustawy w obowiązującym stanie prawnym, koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W związku z tym, że Wnioskodawca nie prowadzi badań podstawowych, lecz badania przemysłowe/aplikacyjne, przepis art. 26e ust. 4 omawianej ustawy nie ma zastosowania w niniejszej sprawie. Przepis ten w stanie prawnym obowiązującym do końca 2017 r. również nie będzie mieć zastosowania.
Dodatkowo wskazać trzeba, że stosownie do art. 24a ust. 1b ustawy podatkowej, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
W myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2106 ze zm.) księgi rachunkowe obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald, które tworzą:
-
dziennik;
-
księgę główną;
-
księgi pomocnicze;
-
zestawienia: obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych;
-
wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz).
Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o rachunkowości: konta ksiąg pomocniczych zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzi się je w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej.
Zaakcentować trzeba jednak, że w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2019 r., poz. 2544) osoby fizyczne, przedsiębiorstwa w spadku, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w art. 24a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym", są obowiązane prowadzić księgę, z zastrzeżeniem ust. 2, według wzoru ustalonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w sposób określony w rozdziale 2.
Zgodnie z załącznikiem nr 1 (wzór podatkowej księgi przychodów i rozchodów) kolumna 16 jest przeznaczona do wpisywania kosztów działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym. Po zakończeniu roku należy zsumować te koszty. W kolumnie tej należy wpisać wszystkie koszty działalności badawczo-rozwojowej, niezależnie od tego, jaka ich część będzie odliczona od podstawy opodatkowania.
O ile wiec ustawa o podatku dochodowym wprost nie precyzuje, w jaki sposób to wyodrębnienie powinno zostać wykonane, to z powyższych przepisów wynika jednoznacznie że kwestie ewidencyjne związane z kosztami kwalifikowanymi zależą od tego, czy podatnik prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów czy też księgi rachunkowe.
Jak wskazano we wniosku w okresie, którego dotyczy wniosek, w zakresie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca prowadził i będzie prowadzić księgi rachunkowe oraz stosownie do treści art. 24a ust. 1b ustawy podatkowej Wnioskodawca wyodrębnia koszty działalności badawczo-rozwojowej i będzie w przyszłości wyodrębniać koszty działalności badawczo-rozwojowej w celu skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 26e ustawy w odrębnej ewidencji pomocniczej.
Wnioskodawca prowadzący księgi rachunkowe wypełnia więc obowiązek wynikający z treści art. 24a ust. 1b ustawy podatkowej.
Z treści wniosku wynika więc, że Wnioskodawcy przysługuje co do zasady prawo do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przechodząc zatem do możliwości uznania za koszty kwalifikowane wydatków, o których mowa w pytaniach nr 2 i 3, wskazać trzeba, że zgodnie z art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2017 r.) za koszty kwalifikowane uznaje się należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.
Natomiast w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
Jak widać, w stanie prawnym obowiązującym do końca 2017 r. wskazany przepis i pozostałe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie zawierały regulacji dotyczących zasad proporcjonalnego podziału (wyodrębnienia) kosztów zatrudnienia pracownika w celu ustalenia wysokości kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia mocą ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego wybór sposobu udokumentowania (podziału/wyodrębnienia) tych wydatków pozostawiony został podatnikom prowadzącym działalność badawczo-rozwojową.
Dopiero z dniem 1 stycznia 2018 r. ustawodawca uregulował, czy też doprecyzował tą kwestię, wskazując na kryterium czasowe, co do sposobu podziału tych kosztów.
Stosownie natomiast do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Z treści wniosku wynika, że w realizacji prac badawczo-rozwojowych biorą udział następujący pracownicy, do których obowiązków należy:
‒ (…);
‒ (…);
‒ (…);
‒ (…);
‒ (…);
‒ (…).
Z treści wniosku wynika więc, że działalność, która jest przedmiotem pytania pierwszego, a spełniająca cechy działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawowym, wymaga zatrudnienia ww. osób, które aktywnie uczestniczą w działalności dotyczącej indywidualnej produkcji prototypów.
Odnosząc się zatem do konkretnych składowych wynagrodzeń opisanych we wniosku, tj.:
‒ wynagrodzenia zasadniczego,
‒ dodatku stażowego,
‒ dodatku za niepalenie,
‒ premii uznaniowej,
‒ wynagrodzenia oraz dodatku za nadgodziny,
‒ wynagrodzenia za urlop,
‒ wynagrodzenia za czas choroby,
- wskazać trzeba, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Za pracownika zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać pracownika, w zakresie obowiązków którego bądź w myśl zawartej umowy o pracę/wytycznych wewnętrznych lub innych dokumentów pozostaje czynne uczestnictwo w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych oraz z dokumentów tych wynika, że pracownicy ci zostali zatrudnieni w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych. Jednak istotne jest też, aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji danego pracownika znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej, pracownik ten musi też faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla podatnika koszt kwalifikowany w całości.
Zatem w przypadku, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
Mając powyższe na uwadze, należy podkreślić, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy podatkowej.
Co do zasady więc koszty osobowe pracowników realizujących działalność badawczo-rozwojową opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, tj. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, których czas pracy na poszczególne czynności badawczo-rozwojowe był/jest/i będzie ewidencjonowany stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy podatkowej.
Nie można jednak w pełni podzielić poglądu Wnioskodawcy, że w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wszystkie poszczególne składniki wynagrodzeń wypłacanych pracownikom wskazanym we wniosku, a realizującym prace badawczo-rozwojowe oraz składki na ubezpieczenie społeczne, mogą zostać uznane za koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy.
Odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, w myśl art. 26e ust. 1 w zw. z art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy, w rozpatrywanej sprawie, nie podlegają i nie będą podlegać wypłacone wynagrodzenia za czas choroby oraz urlopu. Choć ww. składniki wynagrodzenia stanowić mogą należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy podatkowej, to z uwagi na fakt, że pracownicy otrzymujący wynagrodzenie za czas przebywania na płatnych urlopach wypoczynkowych, wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, nie wykonywali/nie realizowali/nie realizują na rzecz spółki w tym okresie prac badawczo-rozwojowych, nie mogą zostać uznane za koszt kwalifikowany możliwy do odliczenia w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, na zasadach określonych w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy.
Reasumując, pozostałe części wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę, tj.:
‒ wynagrodzenie zasadnicze,
‒ dodatek stażowy,
‒ premia uznaniowa,
‒ wynagrodzenie oraz dodatek za nadgodziny,
- mogą stanowią koszty kwalifikowane w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
W przypadku dodatku za niepalenie, zauważyć należy, że dodatek ten stanowi również należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy podatkowej.
Wnioskodawca nadmienił także we wniosku, że skoro dodatek za niepalenie jest należnością z tytułu umowy o pracę to w części w jakiej pracownik w danym miesiącu wykonuje działalność badawczo-rozwojową jest on składnikiem wynagrodzenia bezpośrednio związanym z prowadzoną działalnością B+R.
Biorąc pod uwagę ww. argumenty w zakresie zasadności wyłączenia z kosztów kwalifikowanych wynagrodzeń za czas urlopu/choroby, dodatek za niepalenie może więc stanowić koszty kwalifikowane ale w takiej części, w jakiej pracownik w danym miesiącu wykonuje działalność badawczo-rozwojową, z którą związany jest taki dodatek.
Reasumując, stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego nie można uznać w pełni za prawidłowe.
Zaznaczenia wymaga ponownie, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. W sytuacji, gdy w danym miesiącu „pracownik” otrzyma wyłącznie wynagrodzenie za czas, w którym nie będzie faktycznie realizował działalności badawczo-rozwojowej, wówczas ww. wynagrodzenie wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiło kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy. Zatem, w przypadku gdy zatrudniona osoba na podstawie umowy o pracę wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
W konsekwencji, dla obliczenia proporcji kosztów kwalifikowanych nie powinno brać się pod uwagę czasu, w jakim pracownik nie wykonywał pracy, np. w związku z urlopem czy zwolnieniem lekarskim. Tym samym naturalną konsekwencją wydaje się również nieuwzględnianie dla wyliczenia proporcji kosztów kwalifikowanych należności wypłacanych w związku z okolicznościami, w których pracownik nie świadczył pracy, a tym samym nie mógł wykonywać działalności B+R (np. zasiłek chorobowy czy świadczenia związane z urlopem).
Zastrzec trzeba też, że do kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu, o których mowa w art. 26e ust. 1 ustawy podatkowej może Pan zaliczyć koszty pracownicze, stanowiące koszty uzyskania przychodów określone wyłącznie proporcjonalnie do Pana prawa do udziału w zysku spółki jawnej.
Stosownie natomiast do treści art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty kwalifikowane uznaje się również nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.
W odniesieniu do kosztów materiałów i surowców zużytych podczas prac badawczo-rozwojowych należy zwrócić uwagę, że w art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od fizycznych, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.
Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji niniejszego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały” należy odwołać się do interpretacji tego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 tej ustawy materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólno-administracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania, itp.
Z opisu sprawy wynika, że w odniesieniu do materiałów bezpośrednio związanych z wyprodukowaniem prototypów nowych, istotnie zmienionych, zmienionych, ulepszonych produktów Spółka nabywa następujące materiały takie jak:
‒ blachy,
‒ dennice,
‒ rury,
‒ odkówki,
‒ przekładnie,
‒ silniki elektryczne,
‒ tworzywa sztuczne.
Spółka nabywa materiały związane z wyprodukowaniem zlecenia, które składają się na realizację całego cyklu operacyjnego w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tj. na potrzeby wytwarzania produktów na rzecz klientów.
Wydatki te zdaniem organu wpisują się w definicję materiałów i surowców, a skoro działalność Spółki w zakresie produkcji indywidualnej prototypów spełnia przesłanki uznania jej za działalność badawczo rozwojową, to Wnioskodawca będzie mieć możliwość uznania za koszty kwalifikowane tej działalności ww. wydatki na nabycie wskazanych materiałów i surowców wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej (oczywiście w części odpowiadającej poniesionym wydatkom przypadającym proporcjonalnie na Wnioskodawcę stosownie do posiadanego prawa do udziału w zyskach spółki).
Stanowisko Wnioskodawcy, w świetle którego do kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu, o których mowa w art. 26e ust. 1 ustawy może zaliczyć koszty materiałów wykorzystywanych w procesie produkcji prototypów przez Spółkę - nowych produktów istotnie udoskonalonych, ulepszonych, zmienionych produktów w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy, jeżeli produkty te zostają następnie sprzedane – jest więc prawidłowe.
Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ interpretacyjny nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.
Jednocześnie – w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych – stwierdzić należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, pomimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.
Informacje dodatkowe
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu zaistnienia zdarzenia i w dacie wydania interpretacji.
Jednocześnie organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
‒ Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:
Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili