Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania diet wypłacanych radnym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek, uzupełniony 17 lutego 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania diet wypłacanych radnym. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

S. w B. jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i wypłaca diety radnym powiatu pełniącym funkcje nieetatowe. Diety radnych są zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych : „diety oraz kwoty zwrotu kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3.000 zł”.

Miesięczne kwoty diet ustalone były na podstawie Uchwały Rady Powiatu B. z dnia 11 grudnia 2014 r. Wysokość diety miesięcznej jest zróżnicowana ze względu na funkcję sprawowaną przez radnego oraz ze względu na członkostwo w komisjach Rady Powiatu. Najwyższa miesięczna dieta ustalona była w wysokości 1.939 zł.

W dniu 25 listopada Rada Powiatu podjęła uchwałę w sprawie zasad przysługiwania wysokości diet miesięcznych, gdzie najwyższa dieta ustalona jest w wysokości 2.520 zł.

Uchwała ma zastosowanie do ustalenia wysokości diet należnych od 1 sierpnia 2021 r. w związku z art. 18 ustawy z dnia 17 września 2021 r. o zmianie ustawy o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 poz. 1834).

Do końca 2021 r. S. w B. zobowiązane jest do wyrównania diet radnym, gdzie kwota należnej diety za dany miesiąc plus kwota wyrównania za miesiące od sierpnia do października przekroczy kwotę 3.000 zł zwolnioną na podst. art. 21 ust. 1 pkt 17.

W miesiącu listopadzie zostanie wypłacona dieta za miesiąc listopad 2021 r. wraz z wyrównaniem za miesiące sierpień, wrzesień i październik 2021 r. i w tym momencie kwota wypłaty przekroczy kwotę 3.000 zł zwolnioną na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17.

Pytania

Czy S. w B. powinno potraktować wyrównanie jako diety zaległe za miesiące sierpień, wrzesień i październik i przyporządkować do odpowiednich miesięcy? Czy w związku z tym, wyrównanie diet za okres VIII-X 2021 r. wypłacone w listopadzie wraz z dietą należną za miesiąc listopad, należy opodatkować, jeśli łączna kwota wypłaconych świadczeń w miesiącu przekroczy kwotę 3.000 zł? Czy w tej sytuacji S. w B. powinno naliczyć i potrącić zaliczkę na podatek dochodowy od kwoty przekraczającej kwotę wolną od podatku ?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – S. w B. powinno przyporządkować wyrównanie diet do poszczególnych miesięcy i ustalić czy nie przekraczają one limitu z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednym ze źródeł przychodów, wedle art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 5 przywołanej ustawy:

Za przychody z takiej działalności uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7, czyli przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Do osób wykonujących czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich zaliczyć można m.in. parlamentarzystów, radnych (gminy, powiatu, sejmiku województwa), ławników, arbitrów sądów polubownych czy też mediatorów. Pojęcie to rozumieć bowiem należy, zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, bardzo szeroko, jako przede wszystkim obowiązki związane z uczestnictwem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej i sądowniczej, jak i ustawodawczej.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3000 zł.

Przepis art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, że:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Według art. 42 ust. 1 ww. ustawy:

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy zauważyć, że diety miały zostać wypłacone radnym w tym samym roku podatkowym, w którym były wymagalne, tj. w listopadzie 2021 r. za miesiące od sierpnia do października 2021 r. oraz za miesiąc listopad. Tym samym diety należne oraz wypłacone w 2021 r. stanowią przychód osiągnięty w 2021 r.

W kwestii natomiast zastosowania zwolnienia od podatku określonego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji wypłaty jednorazowo, w jednym miesiącu, świadczeń z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich należnych za kilka miesięcy, należy rozróżnić dwie sytuacje:

‒ pierwszą, gdy diety zostaną wypłacone w tym samym roku podatkowym, za który są należne, oraz

‒ drugą, gdy diety zostaną wypłacane dopiero po upływie roku, za który są należne.

Gdy w jednym miesiącu przekazywane są radnemu ww. świadczenia z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich za kilka miesięcy tego samego roku podatkowego i łączna kwota wypłaty jest wyższa od 3.000 zł, wówczas dla zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy podatku dochodowego od osób fizycznych istotna jest kwota świadczenia przypadającego za jeden miesiąc. Bez znaczenia dla celów podatkowych jest fakt skumulowania wypłaty diet, bowiem podstawę opodatkowania stanowi miesięczna kwota przyznanej diety, a nie kwoty faktycznie wypłacone w danym miesiącu.

Po zmianie uchwały w sprawie zasad przysługiwania wysokości diet miesięcznych ustalili Państwo najwyższą dietę w wysokości 2.520 zł. Skoro miesięczna dieta nie przekroczyła kwoty określonej w zwolnieniu, w związku z ich wypłatą Państwo jako płatnik nie mają obowiązku obliczenia, poboru i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do art. 41 ust. 1 oraz art. 42 ust. 1 wskazanej ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).