0115-KDIT2.4011.763.2021.1.ES

📋 Podsumowanie interpretacji

Podatniczka nabyła nieruchomość gruntową, na której znajduje się budynek mieszkalny jednorodzinny oraz budynek gospodarczy (garaż), od Lasów Państwowych, w których była zatrudniona od 1984 roku. Nabycie odbyło się z zastosowaniem 95% bonifikaty od wartości ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego. Podatniczka zapytała, czy wartość odpowiadająca obniżeniu ceny sprzedaży prawa do lokalu na podstawie art. 40a ustawy o lasach jest w całości zwolniona od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ podatkowy uznał, że stanowisko podatniczki jest prawidłowe, ponieważ wartość bonifikaty (różnica między ceną rynkową a ceną zakupu) korzysta ze zwolnienia podatkowego, gdyż dotyczy nabycia zakładowego budynku mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi przez dotychczasowego najemcę.

Pytania i stanowisko urzędu

Pytania podatnika

Czy wartość odpowiadająca obniżeniu ceny sprzedaży prawa do lokalu na podstawie art. 40a ust. 4 ustawy o lasach, stanowiąca różnicę między zapłaconą ceną za lokal a jego wartością rynkową wynikającą z nabycia budynku mieszkalnego wraz z pomieszczeniem niemieszkalnym korzysta w całości ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Stanowisko urzędu

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z treści art. 21 ust. 1 pkt 93 tej ustawy wynika, że wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu zakupu zakładowych budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych przez dotychczasowych najemców - w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tych budynków lub lokali a ceną zakupu. Przepis ten nie definiuje pojęcia "budynku mieszkalnego" oraz "lokalu mieszkalnego", w związku z czym przy interpretacji normy zawartej w powołanym przepisie należy posiłkować się odrębnymi przepisami, z uwzględnieniem wykładni celowościowej oraz systemowej. Mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa, stwierdzić należy, iż ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzysta wartość bonifikaty (różnicy pomiędzy ceną rynkową a ceną zakupu) uzyskanej przez Panią w związku z wykupem działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem niemieszkalnym, pełniącym funkcję garażu.

Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?

Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex

Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.

Rozpocznij bezpłatny okres próbny

📖 Pełna treść interpretacji

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 listopada 2021 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Opis stanu faktycznego

Na mocy aktu notarialnego w pierwszej połowie 2021 r. nabyła Pani nieruchomość gruntową, w skład której wchodzi działka o powierzchni 0,1929 ha, zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym wolnostojącym oraz jednym budynkiem gospodarczym pełniącym funkcję garażu. Wcześniej posiadała Pani do tej nieruchomości tytuł prawny w postaci umowy najmu zawartej z Nadleśnictwem. Jest Pani pracownikiem Lasów Państwowych od 1984 r. Z uwagi na staż pracy, nabycie nastąpiło z zastosowaniem 95% bonifikaty od wartości ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego. Cena sprzedaży całego lokalu po uwzględnieniu bonifikaty, o której mowa w art. 40a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (kwota bonifikaty wynosiła 217.550,00 zł tj. 95% wartości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 229.000,00 zł) wyniosła 11.450,00 zł. Analizując przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności uregulowania zawarte art. 21 ust. 1 pkt 93 tej ustawy, jak również liczne dostępne interpretacje podatkowe w tym zakresie oraz ujednolicony sposób postępowania innych Nadleśnictw przy tego typu sprzedaży, uważa Pani, iż wartość całej uzyskanej bonifikaty w kwocie 217.550,00 zł powinna korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Pytanie

Czy wartość odpowiadająca obniżeniu ceny sprzedaży prawa do lokalu na podstawie art. 40a ust. 4 ustawy o lasach, stanowiąca różnicę między zapłaconą ceną za lokal a jego wartością rynkową wynikającą z nabycia budynku mieszkalnego wraz z pomieszczeniem niemieszkalnym korzysta w całości ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie przepisów art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Wartość odpowiadająca obniżeniu ceny sprzedaży prawa do lokalu na podstawie art. 40a ust. 4 ustawy o lasach nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu. Pani jako pracownik Lasów Państwowych należała do kręgu osób uprawnionych do nabycia prawa do lokalu, a sposób ustalenia ceny za lokal, w tym warunki, kryteria i wielkość obniżenia ceny wynikały wprost z treści art. 40a ustawy o lasach. Art. 40a ust. 4 ustawy o lasach określa warunki ustalania ceny za lokal, w ten sposób, że cena sprzedaży lokalu podlega łącznemu obniżeniu o 6% za każdy rok zatrudnienia w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych i o 3% za każdy rok najmu tego lokalu, nie więcej jednak niż o 95%. Skoro w świetle tego przepisu cena „podlega obniżeniu”, to należy dojść do wniosku, że taki sposób obliczenia ceny został założony przez ustawodawcę i nie podlega zmianom w drodze umów zawieranych z osobami uprawnionymi. O ile zatem osoba uprawniona może skorzystać lub nie z prawa pierwszeństwa nabycia lokalu, o tyle warunki płatności ceny za ten lokal zawsze podlegają regułom ustawowym, opartym na art. 40a ustawy o lasach. Z powyższego jasno wynika, że uzyskanie korzyści majątkowej w postaci bonifikaty cenowej nie jest równoznaczne z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia, gdyż strony umowy sprzedaży lokalu w trybie art. 40a ustawy o lasach nie mogą odmiennie ukształtować warunków płatności za ten lokal. Innymi słowy, wyrażając wolę udzielenia bonifikaty Lasy Państwowe nie wykonują na rzecz kupującego żadnego świadczenia, zaś kupujący żadnego świadczenia nie otrzymuje. Brak jest w tym przypadku elementu „otrzymania” od drugiej strony nieodpłatnego (częściowo odpłatnego) świadczenia, jako warunku niezbędnego do wystąpienia przychodu. Warunek ten bezpośrednio wynika z treści art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przychodem jest wartość „otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”. Ta ogólna zasada obowiązuje niezależnie od tego, czy dane świadczenie wynika ze stosunku pracy, czy też ma ono źródło w innych zdarzeniach o charakterze przysparzającym. W świetle tych argumentów, udzielenie bonifikaty przewidzianej w art. 40a ust. 4 ustawy o lasach było dla Wnioskodawcy neutralne podatkowo. Ustalenie ceny odbiegającej od wartości rynkowej nie stanowiło świadczenia na rzecz kupującej, lecz było wynikiem woli ustawodawcy, który postanowił, że sprzeda nieruchomość po obniżonej cenie określonej kategorii nabywców. Prawo do bonifikaty wynikało wprost z ustawy i z ustawy tej wynikały warunki jej udzielenia. Nie został zatem spełniony warunek, aby przysporzenie było skierowane do konkretnej osoby i stanowiło wyraz woli zbywcy. W konsekwencji, mimo że Wnioskodawczyni uzyskała korzyść majątkową, to nie otrzymała nieodpłatnego świadczenia, a w rezultacie nie uzyskała z tego tytułu przychodu. Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych orzeczeniach sądów administracyjnych wydanych na gruncie art. 40a ustawy o lasach oraz art. 68 ustawy o gospodarce nieruchomościami: - „Wyrażając wolę udzielenia bonifikaty Lasy Państwowe nie wykonują na rzecz przyszłego kupującego żadnego świadczenia, zaś kupujący żadnego świadczenia nie otrzymuje. W konsekwencji, mimo że nabywca nieruchomości uzyskuje niewątpliwą korzyść majątkową, to nie otrzymuje nieodpłatnego świadczenia, a w rezultacie nie uzyskuje przychodu z tego źródła” - wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2019 r., sygn. akt II FSK 138/17, - „Sprzedaż mieszkania z bonifikatą nie mieści się w zakresie pojęcia nieodpłatnego świadczenia, a ponadto na skutek tej czynności prawnej nie następuje „otrzymanie” nieodpłatnego świadczenia. Wyrażając wolę organ jednostki samorządu terytorialnego nie wykonuje na rzecz przyszłego kupującego żadnego świadczenia, zaś kupujący żadnego świadczenia nie otrzymuje” - wyrok NSA z dnia 23 sierpnia 2012 r., sygn. akt II FSK 129/11, - „Odstąpienie przez właściwy organ od żądania zwrotu udzielonej bonifikaty nie kreuje dla jego adresata podlegającego opodatkowaniu przychodu, z tego choćby już powodu, że samo udzielenie takiej bonifikaty nie stanowiło przychodu podatkowego” - wyrok NSA z dnia 6 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 278/14. Ponadto odwołując się do przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zgodzić się z ogólną zasadą, iż dla nabywców jakakolwiek preferencyjna sprzedaż lokalu, po cenie niższej od rynkowej, stanowi przychód z innych źródeł, który co do zasady podlega opodatkowaniu. Niemniej jednak przepis art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż opodatkowaniu nie podlegają dochody wymienione m.in. w art. 21 tej ustawy. W myśl zapisów zawartych w ust. 1 pkt 93 tego artykułu wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu zakupu zakładowych budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych przez dotychczasowych najemców - w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tych budynków lub lokali a ceną zakupu. Rozstrzygnięcie, czy dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, czy też zwolnieniu podatkowemu na podstawie cyt. art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy z 26 lipca 1991 r., jest uzależnione od ustalenia prawa własności lokalu przed jego sprzedażą - czy należy do pracodawcy - oraz podmiotu mającego prawo najmu do zbywanego lokalu. Zatem w odniesieniu do podatników będących najemcami sprzedawanych nieruchomości zastosowanie ma zwolnienie zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten jednoznacznie wskazuje, iż prawo do zwolnienia w nim zawartego dotyczy zakupu zakładowego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego przez osobę posiadającą do tego budynku lub lokalu tytuł prawny - umowę najmu. Nie definiuje jednak pojęcia „budynku mieszkalnego” oraz „lokalu mieszkalnego”, ani nie określa warunków zastosowania tego zwolnienia co powoduje, iż przy jego interpretacji należy posiłkować się odrębnymi przepisami. W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje na przepisy: 1. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, która w art. 46 § 1 wskazuje, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych; 2. ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, która w art. 2 ust. 1 stanowi, iż samodzielny lokal mieszkalny może stanowić odrębną nieruchomość, przy czym w art. 2 ust. 2 definiuje pojęcie lokalu mieszkalnego jako „wydzieloną trwałymi ścianami w obrębie budynku izbę lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych”. W skład lokalu (poza pomieszczeniami pomocniczymi, o których mowa powyżej i które zawsze stanowią część lokalu znajdując się w jego obrębie np. łazienka, kuchnia, przedpokój itp.) wchodzą również pomieszczenia przynależne, o czym mowa w art. 2 ust. 4 ww. ustawy o własności lokali, który stanowi, iż częścią składową lokalu są pomieszczenia choćby nawet do lokalu bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż. Jak wynika z powyższych przepisów zarówno pomieszczenia pomocnicze jak i pomieszczenia przynależne stanowią część składową i nie mogą być odrębnym przedmiotem obrotu prawnego. W przypadku gdy prawo nie dopuszcza nabycia odrębnie części składowych, zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych może być zrealizowane tylko i wyłącznie poprzez nabycie całej nieruchomości. Zatem, jeżeli preferencyjne nabycie budynku mieszkalnego korzysta ze zwolnienia od podatku, to zwolnienie dotyczy także nabywanych wraz z tym budynkiem innych części składowych, które są integralną częścią całości nabywanej nieruchomości. Potwierdzeniem tego jest również fakt, iż jednostka sprzedająca tj. Nadleśnictwo zastosowała obniżkę, o której mowa w art. 40a ust. 4 ustawy o lasach dla całej ceny sprzedaży budynku mieszkalnego, bez rozgraniczania na części „mieszkalne” i „niemieszkalne”, słusznie przyjmując, iż wszystkie pomieszczenia przynależne, a także grunty (do których odnosi się również art. 40a ust. 3 ustawy o lasach) stanowią część składową sprzedawanego budynku mieszkalnego i samodzielnie nie mogą być przedmiotem obrotu prawnego. Potwierdzeniem powyższego są zapisy w Księdze wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości gruntowej, która to Księga w sposób jednoznaczny wskazuje iż jej elementami składowymi jest budynek (którego przeznaczeniem jest cel mieszkalny) wraz z przynależnym budynkiem niemieszkalnym tj. garażem. Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach podatkowych wydanych przez organy podatkowe w podobnych sprawach oraz wydanych wyrokach sądowych: - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 10 czerwca 2021 r., 0113-KDIPT2-2.4011.331.2021.2.KR - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2019 r., 0115-KDIT2-2.4011.345.2019.1.ŁS - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 22 października 2019 r., 0115-KDIT2-2.4011.325.2019.1.MU - Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 listopada 2018 r., I SA/Wr 887/18 - Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 278/14.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl natomiast art. 21 ust. 1 pkt 93 tej ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu zakupu zakładowych budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych przez dotychczasowych najemców - w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tych budynków lub lokali a ceną zakupu.

Z przytoczonego przepisu jednoznacznie wynika, iż prawo do zwolnienia w nim zawartego dotyczy zakupu zakładowego (tj. stanowiącego własność pracodawcy lub byłego pracodawcy) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, przez osobę posiadającą do tego budynku lub lokalu tytuł prawny – umowę najmu.

Przepis powyższy nie definiuje jednak pojęcia „budynku mieszkalnego” oraz „lokalu mieszkalnego”, w związku z czym przy interpretacji normy zawartej w powołanym przepisie należy posiłkować się odrębnymi przepisami, z uwzględnieniem wykładni celowościowej oraz systemowej.

Z treści wniosku wynika, że na mocy aktu notarialnego w pierwszej połowie 2021 r. nabyła Pani nieruchomość gruntową, w skład której wchodzi działka o powierzchni 0,1929 ha, zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym wolnostojącym oraz jednym budynkiem gospodarczym pełniącym funkcję garażu. Wcześniej posiadała Pani do tej nieruchomości tytuł prawny w postaci umowy najmu zawartej z Nadleśnictwem. Jest Pani pracownikiem Lasów Państwowych od 1984 r. Z uwagi na staż pracy, nabycie nastąpiło z zastosowaniem 95% bonifikaty od wartości ustalonej przez rzeczoznawcę majątkowego. Cena sprzedaży całego lokalu po uwzględnieniu bonifikaty, o której mowa w art. 40a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (kwota bonifikaty wynosiła 217.550,00 zł tj. 95% wartości określonej przez rzeczoznawcę majątkowego na kwotę 229.000,00 zł) wyniosła 11.450,00 zł.

Jak wynika z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości w myśl zasady wyrażonej w art. 48 Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 47 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W myśl art. 535 Kodeksu cywilnego przedmiotem umowy sprzedaży mogą być tylko rzeczy, a nie ich części składowe, o jakich mowa w art. 47 Kodeksu cywilnego.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2020 r., poz. 1910, z późn. zm.) samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości. Art. 2 ust. 2 tej ustawy stanowi, że samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi” (art. 2 ust. 4 ustawy).

Ponadto, zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 zd. 1, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nieruchomość wspólną rozumieć należy jako grunt oraz części budynku i urządzenia które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 ust. 2 ww. ustawy).

W przypadku, gdy prawo nie dopuszcza nabycia odrębnie części składowych nieruchomości w postaci budynku mieszkalnego jak też pomieszczeń przynależnych do lokalu mieszkalnego oraz udziału w nieruchomości wspólnej, nabycie takiego budynku może zostać zrealizowane wyłącznie poprzez zakup gruntu wraz z jego częściami składowymi, które stanowią budynek mieszkalny oraz budynek niemieszkalny, natomiast nabycie lokalu mieszkalnego poprzez zakup tego lokalu wraz z pomieszczeniem przynależnym i udziałem w nieruchomości wspólnej.

Zatem, jeżeli ze zwolnienia korzysta dochód uzyskany z tytułu zakupu zakładowego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego – w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tego budynku lub lokalu a ceną zakupu, to zwolnienie dotyczy także nabywanych wraz z tym budynkiem gruntu oraz będących jego częścią składową budynków niemieszkalnych, jak również nabytych z lokalem pomieszczeń przynależnych oraz udziału w nieruchomości wspólnej.

Mając zatem na uwadze opis stanu faktycznego oraz obowiązujące przepisy prawa, stwierdzić należy, iż ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzysta wartość bonifikaty (różnicy pomiędzy ceną rynkową a ceną zakupu) uzyskanej przez Panią w związku z wykupem działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem niemieszkalnym, pełniącym funkcję garażu.

Biorąc powyższe pod uwagę, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Panią interpretacji indywidualnych oraz wyroków Sądów Administracyjnych tutejszy organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Ponadto Organ informuje, że w wydanej interpretacji indywidualnej nie odniósł się do wysokości podanych przez Panią kwot. Ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tutejszego Organu. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. Zatem, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie ustosunkował się do podanych przez Panią kwot.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;

  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!

Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili