Interpretacja dotyczy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty uzyskanej przez podatnika w wyniku spłaty ustalonej postanowieniem sądu w związku z działem spadku po małżonkach K.S. i A.S. Organ podatkowy uznał, że ta kwota nie podlega opodatkowaniu, ponieważ nie nastąpił przyrost majątku podatnika - spłata odpowiadała wartości udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku. Organ zauważył, że w tej sytuacji odpłatne zbycie udziału w nieruchomości w ramach zniesienia współwłasności jest neutralne podatkowo i nie generuje obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie,
1. ponownie rozpatruję Pana sprawę z wniosku z 19 listopada 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 października 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 2786/19.
2. stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
21 listopada 2018 r. wpłynął Pana wniosek z 19 listopada 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania spłaty otrzymanej w związku z działem spadku i zniesieniem współwłasności.
Treść wniosku jest następująca:
Postanowieniem z dnia 30 grudnia 2016 r. Sąd Rejonowy (`(...)`) stwierdził, że w skład majątku wspólnego K. S. i A. S. wchodzi nieruchomość stanowiąca działki gruntu o numerach ewidencyjnych 297/1 o pow. 0,37 ha i 318/1 o pow. 0,48 ha, dla której nie ma urządzonej księgi wieczystej, o wartości 112.000 zł. W pkt II Sąd stwierdził, że w skład spadku po K. S. wchodzi udział 1/2 w prawie własności nieruchomości opisanej w pkt I postanowienia. W pkt III Sąd stwierdził, że w skład spadku po A. S. wchodzi udział 5/8 w prawie własności nieruchomości opisanej w pkt I postanowienia. W pkt IV Sąd dokonał podziału majątku wspólnego K. S. i A. S. oraz działu spadku po K. S. i A. S. w ten sposób, że przyznał M. C. prawo własności nieruchomości stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 297/1, o pow. 0,37 ha, dla której nie ma urządzonej księgi wieczystej, zaś J. S. przyznał prawo własności nieruchomości stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 318/1, o pow. 0,48 ha, dla której nie ma urządzonej księgi wieczystej. W pkt V Sąd zasądził od M. C. na rzecz I. S. tytułem spłaty kwotę 28.000 zł płatną w terminie 7 dni od daty uprawomocnienia się orzeczenia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, na wypadek uchybienia terminowi płatności. Sąd stwierdził także, że podział majątku i dział spadku w stosunku do uczestniczki K. S. następuje bez spłat. Prawo do spadku po K. S. i jego żonie A. S. (dziadkach Wnioskodawcy) zostały stwierdzone postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 9 grudnia 2013 r. w sprawie (`(...)`) - po K. zmarłym w dniu 8 września 1999 r. - żona A. S. w 1/4 oraz ich dzieci, tj. M. C., K. S., J. S. oraz R. S. po 3/16 części każde z nich, zaś po A. S., zmarłej w dniu 14 kwietnia 2002 r. - ich dzieci - M. C., K. S., J. S., R. S. po 1/4 części każde z nich. R. S. (ojciec Wnioskodawcy) zmarł w dniu 14 marca 2014 r. Jego spadkobiercą jest Wnioskodawca I. S., który na mocy postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 29 listopada 2016 r., nabył spadek po R. S. w całości z dobrodziejstwem inwentarza.
Przedmiotem działu spadku po K. S. był udział 1/2 w opisanej w postanowieniu Sądu Rejonowego z dnia 30 grudnia 2016 r. nieruchomości. Przedmiotem działu spadku po A. S. był udział 5/8 w opisanej w ww. postanowieniu Sądu nieruchomości. Wnioskodawcy przypadał udział po R. S. w wysokości 1/4 we wskazanych powyżej udziałach, tj. udział 3/32 po K. S. oraz 5/32 po A. S., łącznie 8/32 w całości nieruchomości, tj. 1/4. Wartość spłaty na rzecz Wnioskodawcy wyniosła 28.000 zł i nie przekroczyła ona wartości przysługującego Wnioskodawcy udziału spadkowego (1/4 z 112.000 zł).
W sytuacji, w której spłata była ekwiwalentna do posiadanego przez Pana udziału w nieruchomości, nie uzyskał Pan w związku z czynnością działu spadku i zniesienia współwłasności żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej.
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie: a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, c) prawa wieczystego użytkowania gruntów - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Przedmiotem analizy w niniejszej sprawie jest kwestia, czy otrzymana przez Pana spłata w zamian za przeniesienie przysługującego mu udziału w opisanej przez Sąd nieruchomości, podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych stanowiących do chwili działu przedmiot własności. Na skutek działu następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Zgodnie z art. 1035 kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy praw wchodzących w skład spadku.
Stosownie do art. 1037 § 1 i § 2 k.c dział spadku może nastąpić bądź na mocy orzeczenia sądu, bądź umowy między wszystkimi spadkobiercami. Celem postępowania o zniesienie współwłasności jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności, a przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego. Zniesienie współwłasności za spłatą, powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z tytułu takiego zbycia. Jeśli bowiem suma spłaty nie przekracza wartości przysługującego Panu udziału spadkowego, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W sytuacji, gdy spłata jest ekwiwalentna do posiadanego udziału w nieruchomości, podatnik nie uzyskuje w związku z czynnością zniesienia współwłasności żadnego przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty spłaty otrzymanej w wyniku zniesienia współwłasności przez podatnika.
Skoro kwota spłaty otrzymana przez Pana nie przekracza udziału wartości przysługującego Panu udziału, to w opisanej sytuacji nie doszło do powstania przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie ciąży na Panu obowiązek zapłaty 19% podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z otrzymaną kwotą.
Wskazał Pan, że analogiczne stanowisko zajęło Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na interpretację poselską 9106/12.
Rozpatrzyłem Pana wniosek – 16 stycznia 2019 r. wydałem interpretację indywidualną znak 0114-KDIP3-3.4011.535.2018.1.MS2, w której uznałem Pana stanowisko za nieprawidłowe.
Interpretację doręczono Panu 21 stycznia 2019 r.
20 lutego 2019 r. wniósł Pan skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 26 lutego 2019 r.
Wniósł Pan o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 15 października 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 2786/19.
Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 7 maja 2021 r. sygn. akt II FSK 342/21 oddalił skargę kasacyjną.
Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 7 maja 2021 r.
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
‒ uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny/Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyroku/wyrokach;
‒ ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej - stwierdzam, że stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie natomiast z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłami przychodów są odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępujące w wykonywaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.
Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w skład majątku wspólnego K. S. i A. S. wchodzi nieruchomość stanowiąca działki gruntu o numerach ewidencyjnych 297/1 i 318/1. W skład spadku po K. S. wchodzi udział 1/2 w prawie własności ww. nieruchomości. W skład spadku po A. S. wchodzi udział 5/8 w prawie własności nieruchomości opisanej powyżej. Sąd dokonał podziału majątku wspólnego K. S. i A. S. oraz działu spadku po K. S. i A. S. w ten sposób, że przyznał M. C. prawo własności nieruchomości stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 297/1, zaś Panu przyznał prawo własności nieruchomości stanowiącej działkę o numerze ewidencyjnym 318/1. Sąd zasądził od M. C. na Pana rzecz tytułem spłaty kwotę 28.000 zł wraz z odsetkami ustawowymi. Po K. S. zmarłym w dniu 8 września 1999 r. spadek nabyli - żona A. S. w 1/4 oraz ich dzieci, tj. M. C., K. S., J. S. oraz R. S. po 3/16 części każde z nich, zaś po A. S., zmarłej w dniu 14 kwietnia 2002 r. spadek nabyli ich dzieci - M. C., K. S., J. S., R. S. po 1/4 części każde z nich. R. S. (Pana ojciec) zmarł w dniu 14 marca 2014 r. Jego spadkobiercą jest Pan, który nabył spadek po R. S. w całości z dobrodziejstwem inwentarza. Przedmiotem działu spadku po K. S. był udział 1/2 w nieruchomości. Przedmiotem działu spadku po A. S. był udział 5/8 w nieruchomości. Panu przypadał udział po R. S. w wysokości 1/4 we wskazanych powyżej udziałach, tj. udział 3/32 po K. S. oraz 5/32 po A. S., łącznie 8/32 w całości nieruchomości, tj. 1/4. Wartość spłaty na Pana rzecz wyniosła 28.000 zł i nie przekroczyła ona wartości przysługującego Panu udziału spadkowego.
Powziął Pan wątpliwość, czy w wyniku przedstawionego stanu faktycznego, kwota uzyskana przez Pana z tytułu spłaty w związku z działem spadku po małżonkach K. S. i A. S. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Wskazać należy, że zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm.):
Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.
W myśl art. 924 ww. ustawy:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Natomiast zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Stosownie do art. 1025 § 1 ww. ustawy:
Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego,
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu.
Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego:
Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.
Natomiast zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.
Stosownie zaś do art. 211 Kodeksu cywilnego:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.
W myśl art. 212 Kodeksu cywilnego:
§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.
§ 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.
§ 3. Jeżeli ustalone zostały dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. W razie rozłożenia dopłat i spłat na raty terminy ich uiszczenia nie mogą łącznie przekraczać lat dziesięciu. W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd na wniosek dłużnika może odroczyć termin zapłaty rat już wymagalnych.
W realiach rozpoznawanej sprawy istota sporu sprowadza się do wykładni art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z tym przepisem źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości oraz praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy -przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.
Wskazać przy tym należy, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ww. ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.
Zgodnie ze stanowiskiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wyrażonym w wyroku z 15 października 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 2786/19, skoro w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia w stosunku do wartości nabytego przez Pana uprzednio udziału spadkowego po ojcu R. S., czynność taka nie może być utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości ponad udział w spadku) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Aby można było mówić o powstaniu przychodu w sytuacji wskazanej w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy należałoby wykazać, że zdarzenie polegające na odpłatnym zbyciu nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości spowodowało w majątku podatnika przyrost majątku.
W wypadku zatem, w którym spadkobierca w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości otrzymuje od nabywcy udziału spłatę stanowiącą równowartość udziału nabytego w drodze spadku, nie powstaje przyrost majątku rozumiany jako zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów w tym majątku. Dochodzi tylko do zmiany ekonomicznej w majątku nieprzekładającej się na sytuację prawnopodatkową. Tego rodzaju odpłatne zbycie jest dla spadkobiercy neutralne podatkowo w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy.
To zaś oznacza, że zniesienie współwłasności nieruchomości, w wyniku którego jej współwłaściciel (spadkobierca) w zamian za udział we współwłasności nieruchomości otrzymuje spłatę, będącą jego równowartością, nie powoduje uzyskania przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nawet wówczas, gdyby inne przesłanki opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości zostały spełnione.
Skoro we wniosku o wydanie interpretacji wskazano, że wartość spłaty nie przekracza wartości Pana udziału jako współwłaściciela (spadkobiercy) w nieruchomości będącej przedmiotem zniesienia współwłasności, to brak jest podstaw do uznania, że w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości uzyskał Pan przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 15 października 2020 r. sygn. akt III SA/Wa 2786/19 należy wskazać, że kwota uzyskana przez Pana z tytułu spłaty stanowiącej równowartość udziału nabytego w drodze spadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nie powstał przyrost majątku rozumiany jako zwiększenie aktywów lub zmniejszenie pasywów w tym majątku. Tego rodzaju odpłatne zbycie było dla Pana neutralne podatkowo w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym oraz w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 15 października 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 2786/19.
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2015 r. poz. 643 z ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili