Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 listopada 2021 r. wpłynął Pani wniosek z 15 listopada 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 grudnia 2021 r. (wpływ 11 stycznia 2022 r.) oraz pismem z 18 lutego 2022 r. (wpływ 28 lutego 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Dnia (`(...)`) 2021 r. wykonała Pani rozliczenie PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)-37 na platformie e-pit za rok 2020. W zeznaniu podatkowym skorzystała Pani z ulgi na dwoje dzieci – E. S. (`(...)`) oraz L. H. (`(...)`). Skorzystała Pani ze sposobu opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Dnia (`(...)`) 2021 r. otrzymała Pani z Urzędu Skarbowego wezwanie do dostarczenia danych.

Pani córka, na którą skorzystała Pani z ulgi, przekroczyła 3089 zł dochodu, dlatego została Pani wezwana do złożenia korekty i zwrócenia zwrotu, jaki otrzymała z tytułu skorzystania z ulgi rodzicielskiej.

(`(...)`) 2021 r. wysłała Pani korektę zeznania, gdzie już nie skorzystała z ulgi na córkę ani z ulgi na syna, ponieważ Pani dochody przekroczyły 112.000 zł, ale nadal skorzystała Pani ze sposobu rozliczenia przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Niestety została Pani poinformowana, że powinna raz jeszcze złożyć korektę i zaznaczyć w niej, że rozlicza się w sposób indywidualny.

Z informacji, jaka została Pani przekazana przez pracownika Urzędu Skarbowego wynika, że skoro nie ma Pani prawa skorzystać z ulgi rodzicielskiej, nie ma Pani również prawa rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca.

Na dzień dzisiejszy dwukrotnie korzystała Pani z czatu w Krajowej Informacji Skarbowej, rozmowy telefonicznej, wysłała również email z zapytaniem o podanie wyjaśnienia w tej kwestii. Każdorazowo konsultanci, czy telefonicznie, czy mailo odpowiadali, że pomimo niekorzystania z ulgi rodzicielskiej ze względu na dochody, ma Pani prawo skorzystać z rozliczenia przewidzianego dla osób samotnie wychowujących – jako podstawę prawną podano art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., gdzie jasno jest napisane, że wysokość dochodów nie ma zastosowania przy skorzystaniu ze sposobu rozliczenia przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dzieci.

(`(...)`) 2021 r. dokonała Pani zwrotu nadpłaty jaka wynikała ze skorzystania z ulgi na dzieci.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Stan faktyczny w roku podatkowym 2020 wyglądał tak, że wyłącznie Pani sprawowała i wykonywała wszystkie czynności wynikające ze sprawowania władzy rodzicielskiej w stosunku do swoich dzieci. Wszystkie potrzeby bytowe, zdrowotne, edukacyjne były realizowane tylko przez Panią.

Ojciec Pani córki – E. S., od (`(...)`) roku mieszka za granicą (W. B.). Z kolei ojciec Pani syna – L. H., mieszka w C. R. (O.), miejscowości oddalonej o jakieś 600 km od granic Polski, od (`(...)`) roku.

Cały rok 2020 starała się Pani organizować czas, tzn. ferie, wakacje letnie dla swoich dzieci. Pani syn w 2020 roku zaczął przygotowania do I Komunii Świętej. Cały czas (Pani i syn) starali się być obecnymi na każdym spotkaniu. Było to czasem dość kłopotliwe. Syn również uczęszcza na lekcje gry na flecie do (`(...)`) Szkoły Muzycznej. Korzysta z opieki dietetyka ze względu na problemy zdrowotne. Dwa razy w tygodniu trenuje piłkę nożną. Stara się Pani wypełniać te wszystkie obowiązki, choć nie ma wsparcia z żadnej strony.

Jest Pani osobą rozwiedzioną od (`(...)`) roku.

Pani syn L. H. jest małoletnim dzieckiem, ur. (`(...)`) r.

Córka E. S. jest osobą pełnoletnią, ale w 2020 roku chodziła do Liceum C., ur. (`(...)` r.).

Pytanie

Czy ma Pani prawo skorzystać z formy rozliczenia przewidzianej dla osób samotnie wychowujących dzieci – art. 6 ust. 4 (samotne wychowanie) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

We wcześniejszym punkcie wspomniała Pani o kilkukrotnym kontakcie z konsultantami z Krajowej Informacji Skarbowej. Czy był to czat, rozmowa telefoniczna, czy email, każdorazowo została przytoczona podstawa prawna art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.).

Po własnej interpretacji broszur informacyjnych i informacji, jakie uzyskała Pani z KIS, uważa Pani, że ma prawo rozliczyć się w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci, gdyż wysokość dochodów nie ma znaczenia.

Analizując podstawę prawną – art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) uważa Pani, że ma prawo skorzystać z formy rozliczenia przewidzianej dla osób samotnie wychowujących dzieci – art. 6 ust. 4 (samotne wychowanie).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z uwagi na to, że przedmiotem Pani zapytania jest rok 2020, należy odnieść się do przepisów w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2020 r.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426):

Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie

2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do treści art. 6 ust. 8 ww. ustawy:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych (art. 6 ust. 9 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego przez osoby samotnie wychowujące dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

‒ posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,

‒ wychowywania samotnie w roku podatkowym dzieci (dziecka),

‒ nieuzyskiwania przez rodzica i dziecko (dzieci) przychodów/dochodów, do których zastosowanie mają przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Jednak przepis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może być odczytywany w ten sposób, że każda osoba mająca dzieci i znajdująca się w stanie wolnym określonym w tym przepisie jest osobą samotnie wychowującą dziecko.

Warunkiem obliczenia podatku, na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest zatem posiadanie określonego stanu cywilnego oraz samotne wychowywanie dziecka. Te dwa warunki muszą być spełnione łącznie, co potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych, w którym - w odniesieniu do stanu prawnego obowiązującego do końca 2010 r. - "wykształcił się jednolity pogląd, że aby uznać rodzica lub opiekuna prawnego za osobę samotnie wychowującą dziecko nie wystarczy, by była stanu wolnego (lub w stosunku do której orzeczono separację, albo osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności), ale musi również faktycznie samotnie wychowywać dziecko".

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie, tj. w roku podatkowym, zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka. Przepis ten wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta w roku podatkowym musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców.

Z uwagi na to, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęć „samotnie” oraz „wychowywać” ani nie odsyła w tym zakresie do odrębnych regulacji, należy odwołać się do jego definicji słownikowych.

Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego PWN, "samotny” to: (1) „żyjący sam, bez rodziny, przyjaciół”, (2) „znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam”, (3) „spędzany, odbywany w pojedynkę, bez towarzystwa”, (4) „znajdujący się na odludziu”. Z kolei, "wychować — wychowywać” to: (1) „zapewnić dziecku opiekę i doprowadzić je do samodzielności”, (2) „przygotować kogoś do pracy w jakiejś dziedzinie”. W świetle powyższego, przez samotne wychowywanie, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć wychowywanie w pojedynkę, tj. bez udziału drugiego rodzica w procesie wychowawczym dziecka.

Do tych samych wniosków prowadzi wykładnia celowościowa i historyczna. Celem art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest bowiem wspieranie rodzin niepełnych, w których rodzic lub opiekun dziecka sprawuje nad nim ciągłą opiekę, samotnie. W ten sposób ustawodawca zrównał opodatkowanie dochodów małżonków z opodatkowaniem dochodów rodziców, którzy posiadając dzieci wychowują je w pojedynkę. Pogląd ten potwierdza również wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 kwietnia 2011 r. sygn. akt SK 62/08, w którym Trybunał Konstytucyjny zauważył, że wprowadzając omawianą preferencję, ustawodawca nie kierował jej do każdego rodzica, który ma władzę rodzicielską i jednocześnie jest stanu wolnego, ale tylko do tych osób spełniających powyższe kryteria, które samotnie i osobiście troszczą się o zaspokajanie codziennych potrzeb dziecka (Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 października 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1917/14). Co istotne, powyższe zapatrywanie sądów administracyjnych i Trybunału Konstytucyjnego, pozostaje aktualne w odniesieniu do brzmienia art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nadanego ustawą z dnia 25 listopada 2010 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. poz. 1478). Zmiana ta nie miała bowiem _"charakteru nowości normatywnej, ale jedynie doprecyzowywała obowiązujący dotychczas przepis”__(_wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 stycznia 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 1445/13), co jednoznacznie wynika z uzasadnienia tej nowelizacji (druk Sejmu VI Kadencji nr 3366), w którym wskazano, że zmiana ta, wobec rozbieżności interpretacji przepisów dotychczasowych, "zmierza do doprecyzowania pojęcia "osoby samotnie wychowującej dzieci" w taki sposób, aby nie budziło wątpliwości, że prawo do preferencyjnego opodatkowania dochodów nie przysługuje wszystkim osobom stanu wolnego posiadającym dzieci własne lub przysposobione, o których mowa w art. 6 ust. 4, a wyłącznie tym, które samotnie wychowują te dzieci”. Zważywszy zatem, że słowo "samotnie" nie nasuwa żadnych wątpliwości interpretacyjnych, a dokonana z dniem 1 stycznia 2011 r. zmiana w zakresie art. 6 ust. 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych miała na celu jedynie wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych przy jednoczesnym zachowaniu intencji ustawodawcy, uznać należy, że zarówno do końca 2010 r., jak i aktualnie, status osoby samotnie wychowującej dziecko może przysługiwać tylko jednemu z rodziców.

W tym miejscu należy podkreślić, że – zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – wszelkie preferencje podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Wskazać również należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym przewidzianej w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Niezbędną przesłanką w przedmiotowej sprawie jest, jak już wcześniej zaznaczono, aby osoba, która chce skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów w trakcie roku podatkowego faktycznie samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców wychowywała dziecko. Podkreślić należy, że wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do „jego utrzymania” czy też czasowego (doraźnego) przebywania z nim, lecz obejmuje ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej i psychicznej oraz zapewnienia mu materialnych podstaw rozwoju.

Użycie określenia „osoba samotnie wychowująca dzieci” oznacza zatem, że intencją ustawodawcy było przyznanie prawa do rozliczenia dochodów jako osoba samotnie wychowująca dziecko jednemu z rodziców lub opiekunów prawnych, który faktycznie wychowuje dziecko.

Podstawową kwestią jest zatem ustalenie, który z rodziców faktycznie wychowuje dziecko, gdy rodzice nie pozostają w związku małżeńskim i żadnemu z rodziców sąd nie ograniczył władzy rodzicielskiej, a jednocześnie ojciec (matka) dziecka częściowo wypełnia postanowienia wyroku sądowego w zakresie realizacji kontaktów z dzieckiem oraz świadczeń alimentacyjnych. Jednakże wychowywanie dziecka nie sprowadza się jedynie do łożenia na jego utrzymanie oraz do czasowego (doraźnego) z nim przebywania. Wychowywanie dziecka obejmuje bowiem ogół czynności zmierzających do należytego ukształtowania człowieka w sferze duchowej, emocjonalnej i psychicznej wraz z materialną podstawą rozwoju. Oznacza to, że wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na tym, że rodzic osobiście zajmuje się sprawami małoletniego dziecka, czyli podejmuje trud wykonywania wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko będzie wychowywane w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój.

Przedstawiła Pani informacje, z których wynika, że:

1. ojcowie dzieci mieszkają poza granicami Polski;

2. w 2020 r. wyłącznie Pani sprawowała i wykonywała wszystkie czynności wynikające ze sprawowania władzy rodzicielskiej;

3. jest Pani osobą rozwiedzioną od 2009 roku;

4. Pani syn jest dzieckiem małoletnim;

5. Pani córka jest osobą pełnoletnią i w 2020 r. uzyskała dochody przekraczające kwotę 3089 zł.

Należy więc uznać Panią za osobę samotnie wychowującą dziecko (syna – gdyż córka jest pełnoletnia i uzyskała dochód przekraczający 3089 zł), a tym samym przysługuje Pani prawo do rozliczenia się za rok 2020 w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, określony w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeśli Pani sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pani mogła skorzystać z rozliczenia jako osoba samotnie wychowująca dzieci także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pani w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Panią – jednego z rodziców, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla ojca dzieci.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).