0114-KDIP3-1.4011.1069.2021.3.MK1
📋 Podsumowanie interpretacji
Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, od 2018 roku zajmuje się działalnością twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej wiedzy oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność ta koncentruje się na produkcji i rozwoju urządzeń elektronicznych, w tym central sterujących gazem stosowanych w samochodach oraz czujników monitorujących temperaturę i wilgotność z wykorzystaniem GPS. Wnioskodawca poniósł koszty związane z tą działalnością, które zamierza odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej. Organ podatkowy uznał, że Wnioskodawca spełnia warunki do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, a wskazane przez niego koszty, w tym wynagrodzenia pracowników, materiały i surowce, sprzęt komputerowy oraz badania RTG, mogą być uznane za koszty kwalifikowane zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.
❓ Pytania i stanowisko urzędu
Stanowisko urzędu
Masz dosyć przekopywania się przez dziesiątki interpretacji?
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbny📖 Pełna treść interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że stanowisko Pana w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 grudnia 2021 r. wpłynął wniosek Pana o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia możliwości korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej. Uzupełnił go Pan w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 lutego 2022 r. (data wpływu 15 lutego 2022 r.) i pismem z 7 marca 2022 r. (data wpływu 7 marca 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski zgodnie z art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzi on działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej od 1 października 2015 r.
W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy dokonuje on produkcji i dostaw urządzeń elektronicznych dla innych podmiotów gospodarczych. Wnioskodawca dokonał automatyzacji procesu i zastąpił pracę ludzką w zakresie lutowania oraz kontroli jakości stworzonym rozwiązaniem w postaci programu komputerowego automatyzującego pracę na zakupionych maszynach. Napisał on program, którzy przekonwertowuje A (projekt) na B (oprogramowanie częściowo gotowe do rozpoczęcia produkcji), co usprawnia proces tworzenia z 7 dni do 2 godzin. Wnioskodawca dzięki powstałym rozwiązaniom może produkować wielokrotnie więcej modułów.
Rezultatem działań Wnioskodawcy jest nawiązanie współpracy z firmami, które oczekują wyjątkowo krótkiego okresu realizacji. Wnioskodawca opiera produkcję na procedurach jakości IPC-A-610, a także ISO 9001:2015. Wnioskodawca dzięki podjętym działaniom twórczym rozpoczął produkcję central sterujących gazem wykorzystywanych w samochodach. Innym produktem tworzonym przy wykorzystaniu oprogramowania jest tworzenie czujników monitorujących temperaturę i wilgotność z wykorzystaniem GPS, które są wykorzystywane do transportu szczepionek m.in. przeciw wirusowi SARS-COV-2.
W praktyce dzięki opracowanym rozwiązaniom automat `(...)` zamiast montować jeden moduł na jednej płytce, montuje ich 8 na jednej płytce natomiast po produkcji możliwe jest wyłamywanie z jednej płytki aż 8 urządzeń. Powyższe rozwiązanie skróciło czas produkcji na wszystkich etapach ośmiokrotnie. Urządzenia wykorzystują komponenty elektroniczne zakupione przez (…).
Działalność prowadzona jest przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i systematyczny, podkreślenia wymaga fakt, że działalność Wnioskodawcy obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Wnioskodawca nie posiada centrum badawczo-rozwojowego. Ponadto nie działa w specjalnej strefie ekonomicznej, o której mowa w ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1670 ze zm.). Wnioskodawca nie korzysta z innych zwolnień przewidzianych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.).
W prowadzonej działalności Wnioskodawca ponosi następujące koszty:
1. koszty płac bezpośrednich pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę wraz z odpowiednimi obciążeniami z tytułu składek ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych)- pracownicy w sposób bezpośredni wykonują pracę nad konkretnymi projektami;
2. koszty materiałów i surowców bezpośrednio związanymi z przygotowaniem linii produkcyjnych na testy;
3. koszty sprzętu komputerowego - komputery, programatory, testery oraz urządzenia testowo - pomiarowe (nie stanowią one środków trwałych) - które powstały na potrzeby konkretnych prac prowadzących do powstania odpowiednich linii produkcyjnych;
4. koszty badań RTG budowanych przez Wnioskodawcę urządzeń w fazie testowej linii produkcyjnej celem ustalenia najlepszej kliszy do nanoszenia pasty lutowniczej;
Wnioskodawca chciałby skorzystać z możliwości zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej za lata 2018, 2019, 2020.
Wnioskodawca w prowadzonej księdze przychodów i rozchodów dokonuje stosownego ewidencjonowania kosztów opisanych w niniejszym wniosku w kolumnie 16.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.
Wnioskodawca zamierza zastosować ulgę badawczo-rozwojową względem prac rozwojowych dotyczących rozwijania linii produkcyjnych w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy w ramach, których tworzy centrale sterujące gazem wykorzystywanych w samochodach oraz czujników monitorujących temperaturę i wilgotność z wykorzystaniem GPS. Nie jest to produkcja seryjna.
Wnioskodawca od roku 2018 prowadzi działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca prowadzi tę działalność systematycznie (w sposób metodyczny i uporządkowany) celem wykorzystania istniejących zasobów do tworzenia nowych zastosowań.
Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych.
Twórcza działalność gospodarcza obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Te wszystkie czynności są wykonywane przez Wnioskodawcę w związku z produkcją urządzeń elektronicznych lub ich rozwijaniem i są prowadzone w działalności, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Nie stanowią one czynności wdrożeniowych w zakresie opracowanych już produktów. Nie stanowią produkcji seryjnej, komercyjnej, bieżącej działalności czy też wspomagającej, pomocniczej - wykraczającej poza zakres prac B+R. Nie stanowią czynności testowania produktu, wykonywania badań produktu, oceny produktu na podstawie opinii blogerów, testerów czy innego typu prac dokonywanych już po zakończeniu prac B+R w ramach danego projektu, innych prac spoza prac B+R.
Wszystkie koszty poniesione przez Wnioskodawcę na działalność badawczo-rozwojową zostały zaliczone w myśl przepisów ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych) do kosztów uzyskania przychodów danego roku z pozarolniczej działalności gospodarczej, prowadzonej przez Wnioskodawcę.
Koszty te nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku. Koszty te nie zostały ani Wnioskodawcy zwrócone w jakikolwiek sposób, ani nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania.
Wnioskodawca na bieżąco od 1 stycznia 2018 r. wyodrębnia koszty B+R w kolumnie 16 KPiR.
Koszty te są wykorzystywane jedynie do prac rozwojowych nad liniami produkcyjnymi.
Wnioskodawca na pytanie czy w skład należności dotyczących pracowników wchodziły/wchodzą również np. wynagrodzenia za: czas choroby, za czas urlopu, za czas opieki nad dzieckiem itp., jednakże nie zamierza Pan ich odliczać w ramach ulgi B+R odpowiedział, że w skład wynagrodzeń wchodziły takie elementy, jednakże Wnioskodawca do kosztów kwalifikowanych zalicza jedynie część wynagrodzeń potrzebnych na prowadzenie prac rozwojowych przez tych pracowników.
Należności pracowników wykonujących prace badawczo-rozwojowe stanowią należności o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT tj. przychodu ze stosunku pracy.
Wnioskodawca prowadzi ewidencję czasu pracy pozwalającą na wyodrębnienie czasu pracy pracownika przeznaczonego na realizację działalności B+R w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.
W przypadku kosztu dotyczącego sprzętu komputerowego nie stanowiącego środków trwałych - dotyczy to zakupu takiego sprzętu.
Wnioskodawca musiał zastosować specjalistyczne badania RTG celem uzyskania informacji na temat prawidłowości produkcji urządzeń elektronicznych z zastosowaniem projektów `(...)`. Wnioskodawca musiał po uzyskaniu wyników tych badań poprawić połączenia z elementami lakierniczymi z`(...)` po wygrzaniu w piecu - dzięki czemu wykluczał on powstawanie pęcherzy powietrza w lutowiu jak i między warstwami laminatu `(...)`. Wnioskodawca dzięki takiemu badaniu wykluczał uszkodzenia produkcji na etapie prac rozwojowych nad nią.
Wnioskodawca działania twórcze wykonuje jedynie w swojej działalności gospodarczej i miały one na celu stworzenie i rozwinięcie linii produkcyjnej centrali sterujących gazem wykorzystywanych w samochodach oraz czujników monitorujących temperaturę i wilgotność z wykorzystaniem GPS. Wnioskodawca na przedstawionych liniach produkcyjnych tworzy te rzeczy na indywidualne zamówienia kontrahentów.
Na pytania co należy rozumieć pod pojęciem „koszty badań RTG”? Jakie to są wydatki? Czy sprzęt ten stanowi aparaturę naukowo-badawczą? Czy zakup usługi wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? - Wnioskodawca wskazał, że należy przez to rozumieć nabycie usługi badania RTG, polegającej na prześwietlaniu prób podczas działań twórczych mających za zadanie przygotowanie linii produkcyjnej asortymentu Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie nabył maszyn do wykonywania RTG, a jedynie usługi od podmiotów fachowych, bowiem nabycie tego urządzenia byłoby to zbyt kosztowne. Wnioskodawca nie zakupił tych usług od podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt. 4 ustawy o PIT.
Pytania
1. Czy Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym może zastosować ulgę badawczo-rozwojową opisaną w art. 26e ust. 1 ustawy o PIT?
2. Czy wszystkie wymienione przez Wnioskodawcę koszty mogą stanowić koszty kwalifikowane o których mowa w art. 26e ust. 2 ustawy o PIT?
Pana stanowisko w sprawie
Ad.1
Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym może zastosować ulgę badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 26e ust.1 ustawy o PIT
Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Aktualnie przez prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: "Prawo o SWiN"). Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o PIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
W rozumieniu tego przepisu określona działalność spełnia definicję prac rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:
‒ działalność ma charakter twórczy,
‒ działalność jest podejmowana w sposób systematyczny,
‒ działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów do tworzenia nowych zastosowań.
Wnioskodawca wskazuje, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: "Objaśnienia MF"), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej.
Zgodnie z art. 26e ustawy o PIT podatnik, odlicza od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o PIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może natomiast w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Ad. 2.
Zdaniem Wnioskodawcy wszystkie wymienione przez niego koszty mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 ustawy o PIT.
Ustawodawca w przedmiotowym przepisie wskazuje zamknięty katalog kosztów, które mogą zostać uznane za kwalifikowane. Zamknięcie tego katalogu oznacza, że tylko te w nim wymienione mogą być przedmiotem ulgi.
Wnioskodawca wskazał następujące koszty:
1. koszty płac bezpośrednich pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę wraz z odpowiednimi obciążeniami z tytułu składek ZUS- pracownicy w sposób bezpośredni wykonują pracę nad konkretnymi projektami;
2. koszty materiałów i surowców bezpośrednio związanymi z przygotowaniem linii produkcyjnych na testy;
3. koszty sprzętu komputerowego - komputery, programatory, testery oraz urządzenia testowo - pomiarowe (nie stanowią one środków trwałych) - które powstały na potrzeby konkretnych prac prowadzących do powstania odpowiednich linii produkcyjnych;
4. koszty badań RTG budowanych przez Wnioskodawcę urządzeń w fazie testowej linii produkcyjnej celem ustalenia najlepszej kliszy do nanoszenia pasty lutowniczej;
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 26e ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej "kosztami kwalifikowanymi". Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:
Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.), w stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2018 r.:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:
a. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
b. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
c. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych.
Stosownie do treści art. 5a pkt 40 ww. ustawy,
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:
a. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
b. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.
Ustawa z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669, dalej: „Ustawa wprowadzająca”), znowelizowała definicję badań naukowych oraz prac rozwojowych zawartą w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią Ustawy wprowadzającej, nowelizacja powyższych pojęć weszła w życie 1 października 2018 r.
W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r.:
Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85):
Badania naukowe są działalnością obejmującą:
badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że
Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych -oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym:
Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zgodnie z art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu od 1 stycznia 2018 r. do chwili obecnej:
Za koszty kwalifikowane uznaje się:
- poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
- nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
-
ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
-
odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;
4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;
- koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.
Co istotne, stosownie do art. 26e ust. 3 ww. ustawy w aktualnie obowiązującym stanie prawnym od 1 stycznia 2018r.:
Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Zgodnie z art. 26e ust. 5 ww. ustawy:
Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia podatku.
W myśl art. 26e ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 29 czerwca 2018 r.:
Podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.
Natomiast, od 30 czerwca 2018 r. ww. art. 26e ust. 6 ww. ustawy otrzymał brzmienie:
Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Art. 26e ust. 7 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. do 29 kwietnia 2018 r.:
Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
-
w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
-
w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
-
w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
Natomiast, w myśl powyższego przepisu, w brzmieniu obowiązującym od 30 kwietnia 2018 r., który został zmieniony na podstawie art. 27 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (Dz. U. 2018, poz. 650):
Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
-
w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
-
w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
-
w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.
Zgodnie z art. 26e ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Należy mieć na uwadze brzmienie przepisu art. 24a ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym
Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Ulga B+R polega na możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania określonej kwoty kosztów podatkowych poniesionych przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, czyli tzw. „kosztów kwalifikowanych”. Oznacza to, że koszty związane z działalnością badawczo- rozwojową dwukrotnie wpływają na wysokość podstawy obliczenia podatku dochodowego u przedsiębiorcy inwestującego w taką działalność (raz jako koszty uzyskania przychodu, a drugi raz jako koszty kwalifikowane) i w efekcie znacznie pomniejszają wysokość opłacanego podatku dochodowego.
W oparciu o wskazane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób fizycznych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o PIT,
3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 26e ust. 2 - 3 ustawy o PIT,
4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu ustawy o PIT, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
5. jeżeli w roku podatkowym podatnik prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
6. w ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 1b ustawy o PIT, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w ustawie o PIT,
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Z opisu sprawy można uznać, że przedstawione we wniosku działania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Działalność prowadzona jest przez Pana w sposób ciągły i systematyczny. Od roku 2018 prowadzi Pan działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca prowadzi tę działalność systematycznie (w sposób metodyczny i uporządkowany) celem wykorzystania istniejących zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Te wszystkie czynności są wykonywane przez Pana w związku z produkcją urządzeń elektronicznych lub ich rozwijaniem. Nie stanowią one czynności wdrożeniowych w zakresie opracowanych już produktów.
Stanowisko Pana w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.
Wątpliwości Pana dotyczą także możliwości uznania za kwalifikowalne koszty poniesione na działalność badawczo-rozwojową wydatków na płace bezpośrednich pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę wraz z odpowiednimi obciążeniami z tytułu składek ZUS.
W odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, wynagrodzeń pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe.
W przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
Ustawodawca w treści art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za nadgodziny, dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ww. ustawy jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ww. ustawy.
Wynagrodzenia zasadnicze pracowników realizujących prace badawczo-rozwojowe zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę, obejmujące również wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, nagrody, dodatki, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, mogą stanowić dla Pana koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu .
Analogicznie koszty obliczonych od tych wynagrodzenia pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę, składek na ubezpieczenia społeczne, w części finansowanej przez pracodawcę, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu według ustalonej proporcji, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszty składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pracownika nie stanowią kosztów kwalifikowanych o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 ustawy.
Odnośnie kosztów materiałów i surowców bezpośrednio związanych z przygotowaniem linii produkcyjnych na testy należy przeanalizować treść art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. W art. 26e ust. 2 pkt 2 ww. ustawy ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.
Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).
W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2018 r., poz. 395 ze zm). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 tej ustawy:
Materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.
Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).
Poniesione przez Pana wydatki na koszty materiałów i surowców bezpośrednio związanych z przygotowaniem linii produkcyjnych na testy stanowią wydatki kwalifikowane mieszczące się w przepisie art. 26e ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W przypadku ponoszenia wydatków w postaci kosztów zakupu sprzętu komputerowego – komputery, programatory, testery oraz urządzenia testowo-pomiarowe, które nie stanowią środków trwałych, koniecznym jest odwołanie się do przepisu art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z tym przepisem:
Za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
Przyjmuje się, że nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w przypadku którego istnieje możliwość przypisania go do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.
W związku z brakiem definicji pojęcia sprzętu specjalistycznego na gruncie przepisów podatkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „sprzęt” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie sprzęt oznacza
„1. przedmiot użytkowy
2. przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach” (www.sjp.pwn.pl).
Pojęcie „specjalistyczny” wg Słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego oznacza „związany z pewną specjalnością; dotyczący specjalisty lub specjalizacji; specjalny”.
Koszty zakupu sprzętu komputerowego – komputery, programatory, testery oraz urządzenia testowo-pomiarowe, które nie stanowią środków trwałych, które powstały na potrzeby konkretnych prac prowadzących do powstania odpowiednich linii produkcyjnych stanowią koszt kwalifikowany w oparciu o art. 26e ust. 2 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Odnośnie kosztów badań RTG budowanych przez Pana urządzeń w fazie testowej linii produkcyjnej należy wskazać na przepis art. 26e ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem:
Za koszty kwalifikowane uznaje się odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4.
Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem aparatury badawczo-rozwojowej. W świetle wyjaśnień Głównego Urzędu Statystycznego – aparatura naukowo-badawcza to zestawy urządzeń badawczych, pomiarowych lub laboratoryjnych o małym stopniu uniwersalności i wysokich parametrach technicznych (zazwyczaj wyższych o kilka rzędów dokładności pomiaru w stosunku do typowej aparatury stosowanej dla celów produkcyjnych lub eksploatacyjnych). Do aparatury naukowo-badawczej nie zalicza się sprzętu komputerowego i innych urządzeń nie wykorzystywanych bezpośrednio do realizacji prac badawczo-rozwojowych.
Stąd wynika, że aparatura badawczo-rozwojowa musi być wykorzystywana wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Z treści uzupełnienia wynika, że musiał Pan zastosować specjalistyczne badania RTG celem uzyskania informacji na temat prawidłowości produkcji urządzeń elektronicznych z zastosowaniem projektów `(...)`. Musiał Pan po uzyskaniu wyników tych badań poprawić połączenia z elementami lakierniczymi z `(...)` po wygrzaniu w piecu - dzięki czemu wykluczał on powstawanie pęcherzy powietrza w lutowiu jak i między warstwami laminatu `(...)`. Dzięki takiemu badaniu wykluczał Pan uszkodzenia produkcji na etapie prac rozwojowych nad nią. Nabył Pan usługi badania RTG, polegające na prześwietlaniu prób podczas działań twórczych mających za zadanie przygotowanie linii produkcyjnej Pana asortymentu. Nie nabył Pan maszyn do wykonywania RTG, a jedynie usługi od podmiotów fachowych, bowiem nabycie tego urządzenia byłoby zbyt kosztowne. Nie zakupił Pan tych usług od podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt. 4 ustawy o PIT.
Koszty badań RTG budowanych przez Pana urządzeń w fazie testowej linii produkcyjnej mogą stanowić koszt kwalifikowany w rozumieniu art. 26e ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przysługuje Panu prawo do zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej z uwzględnieniem zmieniających się na przestrzeni lat przepisów dotyczących limitów odliczenia. Wskazane przez Pana koszty mogą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stanowisko Pana należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy :
‒ stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: sytuacja Pana musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (`(...)`). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Przestań wyszukiwać interpretacje ręcznie!
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili