Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi programistyczne. W 2019 roku zawarł umowę ze spółką A, na podstawie której tworzył i rozwijał innowacyjne oprogramowanie komputerowe, przenosząc na spółkę A autorskie prawa majątkowe do tego oprogramowania. Wnioskodawca zapytał, czy wytworzony utwór kwalifikuje się jako prawo własności intelektualnej, czy opisane prace są działalnością badawczo-rozwojową oraz czy może zastosować obniżoną 5% stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych (tzw. ulga IP Box). Organ podatkowy uznał, że działalność Wnioskodawcy związana z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego jest działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Autorskie prawa do programów komputerowych wytworzonych, rozwijanych i ulepszanych przez Wnioskodawcę w ramach tej działalności są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca ma prawo opodatkować dochody z tytułu sprzedaży tych praw preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego (ulga IP Box) za lata 2019-2021.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
14 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 7 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 lutego 2022 r. (data wpływu 22 lutego 2022 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą OP, w ramach której świadczy m.in. usługi programistyczne.
Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności gospodarczej przeważająca działalność przedsiębiorstwa Wnioskodawcy mieści się pod kodem 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem.
Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych (liniowo) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych).
W dniu (`(...)`) lipca 2019 r. Wnioskodawca zawarł ze spółką A z siedzibą w (`(...)`) umowę o świadczenie usług.
Stosownie do paragrafu 1 ust. 2 umowy jej przedmiotem jest m.in. świadczenie przez Wnioskodawcę na rzecz spółki A usług programistycznych. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi programistyczne obejmują projektowanie i wykonanie całych systemów bądź ich części za pomocą języków programowania, a usługi te wykonywane są bez nadzoru i kierowania ze strony zamawiającej spółki, przy uwzględnieniu jedynie jej wskazówek i uwag. Omawiane we wniosku usługi programistyczne świadczone są przez Wnioskodawcę w Polsce, na zasadzie pracy osobistej w biurze bądź pracy zdalnej na rzecz A.
W ramach tej umowy Wnioskodawca stworzył aplikacje, które stanowią część jednego, dużego systemu komputerowego pozwalającego na kompleksowym zbieraniu danych (metryk) z różnych fabryk i linii produkcyjnych firmy B.
Wnioskodawca tworzył projekty o nazwie (`(...)`) , (`(...)`) i (`(...)`) .
(`(...)`) - projekt ten polegał na stworzeniu modułu do automatycznego zbierania logów i technicznej informacji w celu jej wizualizacji. Praca była oparta na tworzeniu modułów i komponentów na technologiach (`(...)`) , (`(...)`) , (`(...)`) .
(`(...)`) - projekt ten polegał na zbieraniu i przekazywaniu danych z linii produkcyjnych dla osób bezpośrednio pracujących w fabrykach. Wnioskodawca tworzył aplikację umożliwiającą automatyzację integracji fabryk i różnych podzespołów.
(`(...)`) - projekt ten polegał na stworzeniu aplikacji do zbierania i przekazywania danych (`(...)`) - danych dot. klimatyzacji, systemów przeciwpożarowych, wilgotności pomieszczeń etc.
Wnioskodawca dla każdego modułu stworzył ponadto system kontroli wersji (oparty na (`(...)`) , (`(...)`) ) i tworzenia kopii zapasowych (oparta na (`(...)`) ).
Wnioskodawca przenosi na spółkę A autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów, które wykonuje w ramach realizacji przedmiotowej umowy z chwilą ich wytworzenia, w tym w szczególności praw autorskich do systemów (programów komputerowych), które Wnioskodawca tworzy bądź rozwija. Wnioskodawca udziela także spółce A pozwolenia na wykonywanie praw zależnych do wszystkich utworów wykonanych przez niego w ramach umowy.
Z tytułu usług realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz spółki A na podstawie przedmiotowej umowy Wnioskodawcy przysługuje miesięczne wynagrodzenie, wyliczane według stawki godzinowej. Wynagrodzenie to stanowi również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wszystkich utworów, które Wnioskodawca wykonuje w ramach realizacji przedmiotowej umowy. Przeniesienie autorskich praw do utworów następuje poprzez podpisanie przez strony (Wnioskodawcę i Spółkę A) protokołu zwanego "raportem wykonanych czynności".
Przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu umowy, tj. wynagrodzenie wypłacane mu przez spółkę A w okresach miesięcznych za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych programów komputerowych są wyodrębniane w ewidencjach księgowych Wnioskodawcy, które są prowadzone zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję od 16 września 2019 r. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco. Ewidencja ta pozwala na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający wyodrębnienie kwalifikowanego dochodu.
Preferencyjną stawką podatkową Wnioskodawca zamierza objąć dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, czyli dochody z tytułu przenoszenia autorskich praw do tworzonego i rozwijanego/ulepszanego oprogramowania.
Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Aplikacje tworzone bądź rozwijane przez Wnioskodawcę stanowią odrębne programy komputerowe (aplikacje) w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - z których każda aplikacja stanowi część jednego, dużego systemu komputerowego.
Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności związane są z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy lub usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących i istniejących. Wnioskodawca, w ramach tej umowy, rozwija i ulepsza oraz tworzy od podstaw nowe funkcjonalności innowacyjnego oprogramowania komputerowego pozwalającego na kompleksowym zbieraniu danych (metryk) z różnych fabryk i linii produkcyjnych firmy B.
W przypadku czynności polegających na rozwijaniu oprogramowania Wnioskodawca nie jest właścicielem ani współwłaścicielem modyfikowanego oprogramowania. Wnioskodawca nie jest użytkownikiem licencji wyłącznej. Po napisaniu nowych funkcjonalności Wnioskodawca staje się właścicielem kodów (aplikacji) mających na celu ulepszenie rozwijanego oprogramowania.
Omawiane oprogramowanie jest rozwijane przy wykorzystaniu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług).
Wnioskodawca jest twórcą kodów źródłowych aplikacji przez siebie napisanych, jak również kodu źródłowego stanowiącego ulepszenie funkcjonalności czy rozwijania aplikacji już ulepszonych - i ten kod źródłowy, stanowiący odrębne aplikacje bądź poprawę funkcjonalności już istniejących jest przenoszony na spółkę wraz z autorskimi prawami majątkowymi do niego. Wnioskodawca jest więc właścicielem kodu źródłowego przez siebie stworzonego.
Przy tworzeniu i przy rozwijaniu oprogramowania przez Wnioskodawcę tworzone są nowe kody w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Do ulepszeń/rozwinięć oprogramowania Wnioskodawcy przysługują autorskie prawa, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza lub rozwija oprogramowania, to w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstają odrębne od tego oprogramowania utwory (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych do tego oprogramowania (jego kodu źródłowego) za wynagrodzeniem. Przy wykonywaniu opisanych czynności Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonywanie i rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę ponosi zlecający wykonanie tych czynności, a Wnioskodawca na zasadzie regresu jest odpowiedzialny wobec zlecającego te czynności.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
Z preferencyjnej stawki podatku wynoszącej 5% Wnioskodawca zamierza skorzystać w latach 2019-2021.
Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, jest tworzone/rozwijane/ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art.5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (czyli działalności twórczej podejmowanej w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań).
Tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.
W związku z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania, o którym mowa w przestawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych.
Działalność przynoszącą dochody i noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/rozwijania/ulepszania kwalifikowanego IP Wnioskodawca prowadzi od (`(...)`) września 2019 r.
Działania polegające na tworzeniu/rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.
Każde wytworzone/rozwijane/ulepszane oprogramowanie (aplikacja, moduł, kod) stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Pierwszy dochód, do którego Wnioskodawca zamierza zastosować preferencyjną 5% stawkę podatku, osiągnął we wrześniu 2019 r.
Opodatkowanie preferencyjną stawką zastosuję wyłącznie do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
W związku z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, od początku realizacji działalności noszącej znamiona działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/rozwinięcia/ulepszenia kwalifikowanego IP, czyli od września 2019 r.
Odrębna ewidencja jest prowadzona od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30 ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli od września 2019 r.
Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej Wnioskodawca oblicza wskaźnik Nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponosi koszty na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. A wzoru Nexus).
1. Czy wytworzony utwór jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
2. Czy opisane prace stanowią działalność badawczo-rozwojową?
3. Czy podatnik ma prawo do zastosowania obniżonej stawki podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 5%?
Ad. 1
Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r, poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo- rozwojowych.
Wg definicji (`(...)`):
kod źródłowy - "zapis programu komputerowego przy pomocy określonego języka programowania, opisujący operacje, jakie powinien wykonać komputer na zgromadzonych lub otrzymanych danych. Kod źródłowy jest wynikiem pracy programisty i pozwala wyrazić w czytelnej dla człowieka formie strukturę oraz działanie programu komputerowego. Jest on zwykle zapisywany w pliku tekstowym, lecz może również występować w postaci fragmentów kodu opublikowanych w artykułach prasowych lub książkach".
(`(...)`)
Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia, w tym również w zakresie wytworzenia i przekazania kodu źródłowego do programu.
W pkt 79 Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX wskazano, że (`(...)`)"doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejścia do definiowania pojęcia "autorskie prawo do programu komputerowego", które wskazują, że część chronioną prawem [formę (ekspresji) utworu] jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego"(`(...)`).
Na podstawie przedstawionych regulacji w ocenie Wnioskodawcy przekazanie kodu źródłowego do stworzonych przez siebie funkcjonalności wraz z przekazaniem praw autorskich do stworzonego oprogramowania spełnia warunki do uznania, że doszło do powstania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
Ad. 2
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), zwana dalej ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych) podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Zgodnie z art. 5 pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Pierwszym i zarazem najszerszym kryterium uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową, jest jej twórczy charakter. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę jest innowacyjne i posiada cechę "nowości", a jego stworzenie wymagało prac o charakterze kreacyjnym. Klient nie posiadał oprogramowania spełniającego wszystkich wymaganych cech oraz na rynku nie było dostępnego takiego oprogramowania, co świadczy o tym, że wykonane przez Wnioskodawcę miały charakter twórczy i ich rezultatem było powstanie nowego wytworu intelektu. Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Wnioskodawca przy tworzeniu oprogramowania na rzecz Klienta prace wykonywał w sposób uporządkowany i systematyczny, tj. ich rozpoczęcie zostało poprzedzone określeniem celów do osiągnięcia, stworzeniem harmonogramu kolejności prac i określeniem niezbędnych zasobów.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej dotyczy celu ich wykonywania, a mianowicie muszą one być wykonywane w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W związku z tym, że oczekiwania Klienta nie mogły zostać spełnione przy użyciu istniejących na rynku rozwiązań, Wnioskodawca zaprojektował i opracował nowe oprogramowanie (nowe funkcjonalności), które mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy.
Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, opisane prace stanowią działalność badawczo-rozwojową.
Ad. 3
Zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy, którzy podlegają opodatkowaniu 5% stawką podatku na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązani są do:
Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w ramach indywidualnej działalności gospodarczej. Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie ma charakter twórczy, a wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Wnioskodawca przekazuje autorskie prawa majątkowe do stworzonych przez siebie programów. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw autorskich do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 usitawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W ocenie Wnioskodawcy, wykonywane przez Wnioskodawcę projekty spełniają warunki określone w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pozwalają na zastosowanie 5% stawki podatku, o której mowa w art. 30ca ust. 1 powołanej ustawy.
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie pytań 1 - 3 jest prawidłowe.
Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.
Powziął Pan wątpliwość, czy prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polegająca na tworzeniu/rozwijaniu/ulepszaniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo - rozwojową.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.)
opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Definicja działalności badawczo-rozwojowej została wyjaśniona w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:
przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478),
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;
Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478): badania naukowe są działalnością obejmującą:
1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy prace rozwojowe są działalnością obejmującą:
nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wtedy, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.
W celu stwierdzenia, czy Pan prowadzi działalność badawczo-rozwojową, trzeba przeprowadzić analizę przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).
Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Najważniejsze jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:
1. działalność Pana związana jest z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania,
2. nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych systemów i aplikacji, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
3. wytwarza/rozwija/ulepsza Pan Oprogramowania opierając się na indywidualnych, autorskich pomysłach. Działania te prowadzi Pan w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego.
4. twierdzi Pan, każde wytworzone/rozwijane/ulepszane oprogramowanie (aplikacja, moduł, kod) stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych osiąga Pana dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
5. w związku z tworzeniem/rozwijaniem/ulepszaniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku, otrzymuje Pan wynagrodzenie z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
6. od (`(...)`) września 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco i od początku odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.
Działalność Pana polegająca na tworzeniu/rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych**.**
Stanowisko Pana w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.
W sprawie możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, wyjaśniam:
Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ww. ustawy:
Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.
Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:
Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.
Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:
Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.
Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:
wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) * 1,3
a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
W myśl art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:
do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.
Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy:
dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
Art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:
podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:
wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:
podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy:
w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.
Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.
Podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:
Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.
Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.
Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:
Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.
Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.
Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).
Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.
Stosownie do art. 74 ust. 2 ww. ustawy:
Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.
Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.
Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:
Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.
Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:
1. Działalność przynoszącą dochody i noszącą znamiona działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia/rozwijania/ulepszania kwalifikowanego IP prowadzi Pan od (`(...)`) września 2019 r.
2. Każde wytworzone/rozwijane/ulepszane oprogramowanie (aplikacja, moduł, kod) stanowi odrębny utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
3. Wytwarzane przez Pana oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Aplikacje tworzone bądź rozwijane przez Pana stanowią odrębne programy komputerowe (aplikacje) w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - z których każda aplikacja stanowi część jednego, dużego systemu komputerowego.
4. Wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
5. W związku z tworzeniem/ulepszaniem/rozwijaniem ww. oprogramowania, osiąga Pan dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
6. Od (`(...)`) września 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Prowadzona przez Pana ewidencja wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
Autorskie prawo do programu komputerowego wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana w ramach Pana działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Dochód ze sprzedaży kwalifikowanego IP, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego jest dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Może Pan opodatkować kwalifikowane dochody z tego tytułu za lata 2019-2021 (od (`(...)`) września 2019 r.) według 5% stawki podatku dochodowego. Może Pan skorzystać z tej ulgi w zeznaniach rocznych. Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.
Stanowisko Pana odnośnie pytań nr 1 i 3 jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy :
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili