0114-KDIP2-1.4011.32.2022.2.PD

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 11 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 marca 2022 r. (data wpływu 16 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi od (…) r. Jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą zarejestrowaną w centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (kod PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.z). Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w świetle art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W 2021 roku wnioskodawca rozliczał się z osiąganych dochodów podatkiem liniowym, wpłacając do urzędu podatek miesięcznie.

Na podstawie zawartej umowy z polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: zleceniodawca), oraz zawartej umowy ze spółką niemiecką (dalej: zleceniodawca), wnioskodawca świadczy usługi programistyczne. Wnioskodawca nie podlega kierownictwu ze strony zleceniodawcy ani jakiejkolwiek wyznaczonej przez niego osoby. Wnioskodawca jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, oraz ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzona działalnością. W ramach umowy wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie według wnioskodawcy dochód, który osiąga jest dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi. Na potrzeby wykonywania usług wnioskodawca nie nabywał żadnych wyników prac badawczo-rozwojowych ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca, jako członek zespołu programistów pracujących dla zleceniodawcy (na podstawie odrębnych umów zawartych ze zleceniodawca), wytwarza oprogramowanie, a w tym również rozwija, poprawia kod programu napisany przez siebie oraz przez pozostałych członków zespołu. Całość prac wykonywana jest samodzielnie, bez korzystania z usług Podwykonawców. Oprogramowanie wytwarzane przez wnioskodawcę (również na skutek rozwinięcia lub ulepszenia istniejącego oprogramowania) w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca od (…) kontynuował projekt dla zleceniodawcy, którego opis był w przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację, a na podstawie którego została wydana pozytywna odpowiedz o numerze 0113-KDIPT2-2.4011.526.2021.1.SR. Wnioskodawca w tym projekcie stworzył (…). Wnioskodawca od sierpnia 2021 roku dołączył do zespołu programistów, którego celem było (…). Wnioskodawca na podstawie zebranych informacji na temat działania przedsiębiorstwa, jego struktury oraz sposobu przepływu danych w systemach firmy (…)

Wnioskodawca od (…) roku, wykonywał prace, również w nowym zespole programistów, które miały na celu stworzenie zupełnie nowego systemu, którego zadaniem było zbudowanie nowych rozwiązań, które miały przejąć funkcje wcześniej działającej aplikacji serwerowej. Ponadto, nowe rozwiązanie miało zapewnić nowe dane dla istniejących systemów, a także przygotować nowe sposoby komunikacji wraz z uniwersalnym API dla przyszłych, nowych zastosowań.

System cechował się (…).

Po przygotowaniu nowego programu komputerowego wnioskodawca był zobowiązany również do sprawdzenia czy nie należy usprawnić istniejących systemów dookoła nowostworzonego rozwiązania (…). Przygotowanie innych systemów do współpracy z nowym rozwiązaniem było kluczowe dla wykorzystania maksymalnego potencjału nowej aplikacji. Przykładową korzyścią i usprawnieniem jest (…). Podczas pracy wnioskodawca musiał (…).

Wnioskodawca na co dzień wykorzystuje powszechnie dostępna wiedzę z informatyki, w celu wytworzenia oprogramowania. Ma to miejsce poprzez przeprowadzenie szeregu badań, testów i doświadczeń zarówno przed, w trakcie, jak i po implementacji programu komputerowego. Zdobywanie, poszerzanie oraz łączenie wiedzy z wyżej wymienionych dziedzin jest nieodłącznym elementem codziennej pracy wnioskodawcy i odbywa się w sposób systematyczny. W związku z rosnącymi potrzebami klientów i nowymi funkcjonalnościami, charakter pracy wnioskodawcy jest wysoce twórczy i innowacyjny. Dzieje się tak dlatego, ponieważ stosowane rozwiązania są unikatowymi w branży, a co za tym idzie nie ma możliwości wykorzystania rozwiązań już istniejących.

Oprogramowanie, które powstaje w wyniku świadczenia przez wnioskodawcę usług, jest rezultatem własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej, a co za tym idzie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.). Zgodnie z zawartą umową, wnioskodawca dostaje od zleceniodawcy wynagrodzenie za sprzedaż usług programistycznych, w cenie którego, według wnioskodawcy uwzględnione jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Tym samym, całość autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez wnioskodawcę jest przeniesiona na zleceniodawcę. Działalność gospodarcza wykonywana przez Wnioskodawcę jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W związku z tworzeniem, rozwijaniem oraz ulepszaniem oprogramowania, o którym mowa w przedstawionej przez Wnioskodawcę sytuacji we wniosku, nie prowadzi on badań naukowych. Według Wnioskodawcy praca, którą wykonuje ma znamiona prac rozwojowych, które według definicji rozumiane są jako działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Czynności, które wykonuje Wnioskodawca w ramach umowy ze Zleceniodawcą, wykonuje w miejscu i czasie dla niego odpowiednim. To on decyduje gdzie chce pracować oraz w jakim czasie.

Usługi, które wykonuje Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej, świadczy na terytorium Polski. W czasach powszechnego dostępu do Internetu nie ma potrzeby, żeby świadczyć je na terenie firmy, dla której wykonywane jest dane oprogramowanie. Ponadto, swoje usługi wykonuje dla firmy mającej siedzibę w (…), ale która jest w Polsce zarejestrowana do podatku VAT (podatek od towarów i usług). Z podatku Wnioskodawca rozlicza się na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. W Polsce opodatkowuje swoje dochody i w Polsce płaci od tych dochodów podatki.

Działania polegające na modyfikacji danego oprogramowania najczęściej mają na celu wprowadzenie nowych funkcjonalności i poprawieniu użyteczności programu. Zdarza się również tak, że kod modyfikuje się, żeby poprawić szybkość działania danego rozwiązania lub modyfikuje się ten kod pod kątem wprowadzenia nowych rozwiązań czy innego programu wpływającego na działanie starszej wersji. Ale zawsze to polega na stworzeniu nowego kodu, który będzie wpływał na program już funkcjonujący. To nie zmiana pojedynczych wyrazów czy formuł w kodzie, a całościowe podejście do sprawy i de facto stworzenie od nowa rozwiązania, które chronione jest prawem autorskim dla jego twórcy.

Działalność gospodarczą, którą wykonuje Wnioskodawca prowadzi sam i sam jest odpowiedzialny za skutki jej prowadzenia. Nie zatrudnia pracowników, prowadzi firmę samodzielnie. Działa w grupie programistów na zlecenie kontrahentów, z którymi współpracuję, jak to zazwyczaj się odbywa w branży programistycznej. Wnioskodawca nie mam wiedzy jak inne osoby rozliczane są ze swoich prac i w ramach jakich kontraktów współpracują ze Zleceniodawcą, dla którego również on wykonuje prace. To Wnioskodawca w swojej działalności, przenosi prawa autorskie na kontrahenta, za oprogramowanie, które w ramach działalności gospodarczej wytworzył. Za przeniesienie tych praw autorskich otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca jest jedynym twórcą, oprogramowania, które tworzy. Nie korzysta z pomocy innych osób przy pracy, którą wykonuje. Działalność gospodarczą, którą wykonuje prowadzi sam i sam jest odpowiedzialny za skutki jej prowadzenia. Działając w danym zespole programistów, każdy z członków tego zespołu ma swoją pracę do wykonania i każdy tworzy ją sam. Wnioskodawca jest odpowiedzialny za dane oprogramowanie, które wytworzył w ramach swojej pracy. Za efekty swojej prac Wnioskodawca jest wynagradzany, a każde oprogramowanie, które wytworzy chronione jest ustawą o prawach autorskich. Wnioskodawca osiąga dochód z tytułu przeniesienia praw autorskich oprogramowania, które stworzył osobiście. To za tą część jest odpowiedzialny i za nią dostaje wynagrodzenie. Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia na podstawie całego programu komputerowego wytworzonego przez zespół programistów, którego jest członkiem. Nie tworzy całego programu komputerowego od początku do końca. Najczęściej jest to wysiłek wielu osób czy wielu zespołów. To nie znaczy jednak, że praca każdej z tych osób nie jest chroniona z ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca na zleceniodawcę przenosi prawa do stworzonych przez siebie części oprogramowania. Wynagrodzenie otrzymuje za przeniesienie praw autorskich do oprogramowania, które stworzył. Według definicji za program komputerowy uznaje się zbiór komend, przybierający określoną strukturę, mający na celu osiągnięcie konkretnego rezultatu. Jeśli kierować się tą definicją to każdy wynik prac Wnioskodawcy jest programem komputerowym. Wnioskodawca nie mam wiedzy jak rozliczają się inni programiści, którzy działają w ramach grupy. Każdy ma do wykonania swoje zadania i każdy ma stworzyć daną funkcjonalność i każdy za swoją pracę odpowiada osobiście.

Wnioskodawca nie jest właścicielem/współwłaścicielem danego oprogramowania, które rozwija. Działa na zlecenie Kontrahenta, dla którego świadczy usługi programowania. Nie mam również praw do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej. Rozwijając dane rozwiązanie tworzy zawsze oprogramowanie od nowa, tworząc od nowa nowe funkcjonalności.

Wnioskodawca nie jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania.

Wnioskodawca nie nabył na własność kwalifikowanego IP, ani licencji wyłącznej do tego IP od właściciela. Rozwinięcie danego oprogramowania następuje na zlecenie Kontrahenta, dla którego świadczy usługi. Nie ma wiedzy jakie umowy łączą Kontrahenta, dla którego świadczę swoją usługę programowania z klientami Kontrahenta. W wyniku tworzenia/modyfikacji/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe rozwiązanie, do którego przysługują Wnioskodawcy prawa autorskie. Wprowadzając nowe funkcjonalności w oprogramowaniu Wnioskodawca nie korzysta z kodu wcześniej stworzonego przez inną osobę. Tworzę dane rozwiązanie od nowa i do tego co stworzyły przysługują mu prawa autorskie.

Dochód, który Wnioskodawca osiąga w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie sprzedaży jego usługi, która jest usługą programowania. Wynagrodzenie, które osiąga to wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do programu komputerowego. Wnioskodawca nie osiąga dochodów z innych tytułów wymienionych w pytaniu.

Wniosek z którym wystąpił Wnioskodawca dotyczy roku 2021. To dochody z tego okresu zamierza opodatkować preferencyjną stawką. Do każdego roku podatkowego składa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. We wcześniejszych latach otrzymał pozytywne interpretacje w sprawie opodatkowania swoich dochodów. Za 2020 rok: 0113-KDIPT2-2.4011.526.2021.1.SR, a także za rok 2019: 0113-KDIPT2-1.4011.301.2020.2.AP.

Preferencyjną stawkę podatkową, zwaną ulgą IP BOX, Wnioskodawca zastosuje jedynie do dochodów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej. Pozostałe dochody rozliczy według standardowych wytycznych.

Ewidencję dla celów IP BOX, w której ewidencjonowane są od momentu zmian przepisów, to jest od (…) r., wszystkie przychody oraz koszty, pozwalające wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz ustalić przychody, koszty uzyskania przychodu przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, Wnioskodawca prowadzi odrębnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Ewidencja jest prowadzona na bieżąco oraz od (…) r. Dwukrotnie już, powyższa ewidencja została złożona do Urzędu Skarbowego, przy rozliczeniu rocznym za lata 2019 oraz 2020. Za każdym razem nikt nie złożył do niej uwag. Wnioskodawca pozwoli sobie przypomnieć jednak, że zgodnie z najnowszym orzecznictwem Sądów, takie czynności nie są obowiązkowe.

Wnioskodawca oblicza wskaźnik NEXUS. Bez niego nie mógłbym odpowiednio i prawidłowo prowadzić ewidencji dla celów IP BOX.

Wnioskodawca również do rozwijania/ulepszania oprogramowania planuje zastosowanie 5% stawki preferencyjnej podatku, ponieważ również w tym przypadku zbywa prawa autorskiego do oprogramowania, które wytwarza w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie poprawia kosmetycznych rzeczy w programie już stworzonym, a tworzy nowe podejście do pewnych rzeczy i zawsze polega to na stworzeniu danego kodu od początku do końca. Nie ma w tym żadnych rutynowych zmian.

Pytania

1. Czy kwalifikowane dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uzyskane w ramach opisanej sytuacji gospodarczej, za rok 2021, wnioskodawca może opodatkować stawką 5% zgodnie z art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy czynności które wykonuje wnioskodawca mieszczą się w ramach działalności badawczo-rozwojowej?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca chce skorzystać z przepisów art. 30ca ustawy, które w związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP BOX umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca chce opodatkować dochody uzyskiwane w roku 2021 preferencyjnym opodatkowaniem. W tym celu wnioskodawca od (…) r. prowadzi na bieżąco i w należyty sposób ewidencje odrębną od księgi przychodów i rozchodów, w której wykazuje informacje księgowe zgodne z wymogami art. 30cb ustawy. Ewidencja ta jest prowadzona poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Informacje księgowe zawarte w owej ewidencji pozwalają: ustalić przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, ustalić łączny dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, Wnioskodawca otrzymał za rok 2019 oraz 2020 pozytywne interpretacje indywidualne (0113-KDIPT2-1.4011.301.2020.2.AP oraz 0113-KDIPT2-2.4011.526.2021.1.SR) oraz złożył do Urzędu Skarbowego korekty rozliczeń rocznych za te lata wraz z ewidencja IP BOX za każdy rok oddzielnie, co do której Urząd nie wniósł żadnych zastrzeżeń, co pozwala twierdzić, że była prowadzona w sposób prawidłowy.

W wydanych „Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX” Ministerstwo Finansów zachęca podatników, szczególnie tych prowadzących działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania, do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie ze względu na dynamikę zmian w budowie i działaniu programów komputerowych oraz ze względu na brak wykształconej praktyki przepisów związanych z IP BOX.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie pytań 1 – 2 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Powziął Pan wątpliwość, czy prowadzona przez Pana działalność gospodarcza polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej została wyjaśniona w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478),

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: Prace rozwojowe są:

działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wtedy, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

W celu stwierdzenia, czy Pan prowadzi działalność badawczo-rozwojową, trzeba przeprowadzić analizę przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 5a pkt 38-40 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Najważniejsze jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że:

1. działalność Pana związana jest z tworzeniem, rozwijaniem i ulepszaniem oprogramowania,

2. działalność gospodarcza wykonywana przez Pana jest działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń,

3. wykorzystuje Pan powszechnie dostępna wiedzę z informatyki, w celu wytworzenia oprogramowania. Ma to miejsce poprzez przeprowadzenie szeregu badań, testów i doświadczeń zarówno przed, w trakcie, jak i po implementacji programu komputerowego. Zdobywanie, poszerzanie oraz łączenie wiedzy z wymienionych dziedzin jest nieodłącznym elementem codziennej Pana pracy i odbywa się w sposób systematyczny,

4. charakter Pana pracy jest wysoce twórczy i innowacyjny, ponieważ stosowane rozwiązania są unikatowymi w branży, a co za tym idzie nie ma możliwości wykorzystania rozwiązań już istniejących,

5. oprogramowanie, które powstaje w wyniku świadczenia przez Pana usług, jest rezultatem własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej, a co za tym idzie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.),

6. jest Pan jedynym twórcą, oprogramowania, które Pan tworzy. Nie korzysta Pan z pomocy innych osób przy pracy, którą wykonuje. Działalność gospodarczą, którą Pan wykonuje prowadzi sam i sam jest odpowiedzialny za skutki jej prowadzenia. Działając w danym zespole programistów, każdy z członków tego zespołu ma swoją pracę do wykonania i każdy tworzy ją sam. Jest Pan odpowiedzialny za dane oprogramowanie, które wytworzył Pan w ramach swojej pracy. Za efekty swojej prac jest Pan wynagradzany, a każde oprogramowanie, które Pan wytworzy chronione jest ustawą o prawach autorskich,

7. każdy wynik Pana pracy jest programem komputerowym,

8. dochód, który osiąga Pan w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, to dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie sprzedaży usługi, która jest usługą programowania,

9. wynagrodzenie, które Pan osiąga to wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do programu komputerowego,

10.od (…) r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której ewidencjonowane są wszystkie przychody oraz koszty, pozwalające wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz ustalić przychody, koszty uzyskania przychodu przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Działalność Pana polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Pana w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

W sprawie możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, wyjaśniam:

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Pojęcie „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostało wyjaśnione w art. 30ca ust. 2 ustawy. W myśl tego przepisu:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Kolejno art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b)x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d. od podmiotu niepowiązanego.

c. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego,

d. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 5 ww. ustawy stanowi:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu ;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 cytowanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box.

Podatnik może opodatkować preferencyjną 5% stawką podatkową swoje dochody z praw własności intelektualnej. Warunkiem jest, aby:

‒ podatnik był właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem tych praw lub posiadał prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i

‒ prawa te były chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego.

Prawa takie są zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podatnik może również skorzystać z ulgi Innovation Box jeśli zakupi kwalifikowane prawa własności intelektualnej, o których mowa powyżej, a następnie poniesie koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Do ulgi Innovation Box kwalifikuje się:

‒ dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒ dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również,

‒ dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej,

‒ dochód z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania jest wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy.

Stosowanie ulgi jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Z korzystaniem z ulgi wiążą się jednak, szczególne obowiązki po stronie podatników - w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji, która pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnicy nie prowadzący ksiąg rachunkowych mogą spełnić wymóg dotyczący takiej ewidencji przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP. Zestawienie powinno obejmować wydatki od początku działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to powinno być sporządzane jest przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki.

Oprogramowanie definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062).

Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Stosownie do art. 74 ust. 2 ww. ustawy:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brzmi:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym.

Przedstawił Pan informację, z których wynika, że:

1. tworzy, rozwija i ulepsza Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,

2. tworzy, rozwija i ulepsza Pan oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,

3. oprogramowanie, które powstaje w wyniku świadczenia przez Pana usług, jest rezultatem własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej, a co za tym idzie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.),

4. każdy wynik Pana pracy jest programem komputerowym,

5. dochód, który osiąga Pan w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, to dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględniony w cenie sprzedaży usługi, która jest usługą programowania,

6. wynagrodzenie, które Pan osiąga to wynagrodzenie za zbycie praw autorskich do programu komputerowego,

7. preferencyjną stawkę podatkową, zwaną ulgą IP BOX, zastosuje Pan jedynie do dochodów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej. Pozostałe dochody rozliczy Pan według standardowych wytycznych,

8. od (…) r. prowadzi Pan na bieżąco odrębnie od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, w której ewidencjonowane są wszystkie przychody oraz koszty, pozwalające wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz ustalić przychody, koszty uzyskania przychodu przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

9. zamierza Pan zastosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za rok 2021.

Autorskie prawo do oprogramowania wytwarzanego i rozwijanego przez Pana w ramach Pana działalności badawczo-rozwojowej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan opodatkować kwalifikowane dochody z tego tytułu za rok 2021 według 5% stawki podatku dochodowego. Może Pan skorzystać z tej ulgi w zeznaniu rocznym.

Zatem Stanowisko Pana odnośnie pytań nr 1 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).