0113-KDIPT2-3.4011.1153.2021.2.MS

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 marca 2022 r. (wpływ 15 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą (…), NIP: , REGON: ze stałym miejscem wykonywania działalności gospodarczej przy ul. (dalej: „Wnioskodawca”), prowadzi działalność związaną z oprogramowaniem (Z). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”), i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawiera umowy na świadczenie usług informatycznych, w tym w szczególności w zakresie tworzenia specjalistycznych programów komputerowych. Wnioskodawca od maja 2019 r. świadczy na podstawie umowy zawartej z przedsiębiorstwem S.A. usługi tworzenia oprogramowania komputerowego, które wykonywane są przez Wnioskodawcę na terytorium RP.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca nie podlega kierownictwu ze strony zleceniodawcy lub jakiejkolwiek z wyznaczonych przez niego osób. Umowa łącząca Wnioskodawcę ze zleceniodawcą ma charakter kontraktu zawartego pomiędzy przedsiębiorcami. Wnioskodawca w ramach świadczonych usług jest niezależnym wykonawcą oraz ponosi wobec zleceniodawcy odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy.

W ramach współpracy ze zleceniodawcą Wnioskodawca tworzy programy komputerowe bądź moduły oprogramowania, przy czym każdy moduł należy rozumieć jako fragment oprogramowania odpowiedzialny za część procesu biznesowego i współpracujący z innymi systemami w celu realizacji procesów kompleksowych. W konsekwencji Wnioskodawca w ramach współpracy ze zleceniodawcą świadczy usługi polegające na tworzeniu kodu źródłowego programu komputerowego. Na podstawie umowy zawartej ze zleceniodawcą Wnioskodawca wytwarzał/wytwarza innowacyjne oprogramowanie będące platformą stworzoną do obliczeń danych (…) dla bardzo dużej ilości danych (liczonych w (…)). Platforma składa się z kilkudziesięciu modułów, przy czym każdy z nich jest niezależny od siebie, a jednocześnie zapewniona została możliwość ich komunikowania się między sobą. Pojedyncze moduły są wyspecjalizowane do dokonywania obliczeń dla finalnego produktu i przetwarzają dane z konkretnego źródła.

Platforma jest w pełni konfigurowalna, procesy transformacji mogą być kontrolowane poprzez pliki konfiguracyjne w formacie (…). Każdy potok danych ma swoje własne ustawienia konfiguracyjne niezależne od innych potoków danych.

Cechą wyróżniającą oprogramowania jest możliwość przetwarzania setek źródeł danych, z których każde może być w innym formacie (…). Ponadto dzięki technologii wielowątkowości procesorów, platforma ma możliwość przetwarzania wielu źródeł danych w tym samym czasie. Daje to możliwość równoległego przetwarzania danych np. dla miast i poszczególnych dzielnic. Proces przetwarzania weryfikuje czy przebiegł on poprawnie i tworzy indywidualny plik z informacjami statystycznymi dla konsumentów danych. Program automatyzuje tworzenie infrastruktury dla potoków danych, co umożliwia innym użytkownikom dodawanie potoków danych z nowych źródeł bez konieczności programowania potoków danych. Wnioskodawca w przyszłości może wytwarzać także inne nowatorskie programy komputerowe, do których będzie posiadał prawa autorskie.

W ramach wykonywanych czynności Wnioskodawca zajmuje się programowaniem, projektowaniem, wdrażaniem usprawnień, podwyższaniem jakości oraz integracją oprogramowania z innymi systemami i interfejsami.

Prace programistyczne Wnioskodawcy polegające na tworzeniu programów komputerowych nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z opracowanych przez Wnioskodawcę rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W trakcie prac nad rozwiązaniami Wnioskodawca staje przed koniecznością prowadzenia prac koncepcyjnych, pozwalających na stworzenie nowego, nieoczywistego rozwiązania dedykowanego określonej funkcjonalności. W trakcie świadczenia swoich usług Wnioskodawca stale wykorzystuje nowoczesne rozwiązania oraz praktyki światowe. Wnioskodawca świadcząc swoje usługi korzysta z dedykowanych technologii, których przydatność na potrzeby danego projektu analizuje w ramach każdego zlecenia projektowego.

Do technologii wykorzystywanych przez Wnioskodawcę zaliczyć można:

- języki programowania ogólnego przeznaczenia, np. P;

- języki programowania funkcyjne i obiektowe, np. S;

- języki programowania (…), np. T; technologie tzw. C (zwane też jako …) np. M; modele procesów przepływu danych i zasilenia hurtowni danych (E); inne narzędzia do automatyzacji przetwarzania danych.

Należy podkreślić, że wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie przez Wnioskodawcę oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki i statystyki, rozwoju sieci i technologii internetowych, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych programów komputerowych oraz modułów bądź nowych funkcjonalności do tychże programów. Efekty działalności Wnioskodawcy są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Głównymi wyróżniającymi na rynku innowacjami rozwiązań projektowanych i tworzonych przez Wnioskodawcę są dostosowanie w pełni do określonych funkcjonalności i przeznaczenia, wykorzystanie najnowszych technologii, wysoki stopień bezpieczeństwa i stabilności działania, integracja z dotychczas opracowanymi rozwiązaniami. Rozwiązania opracowywane przez Wnioskodawcę wyróżnia także bardzo wysoki poziom przewidywalności, mała liczba potencjalnych obszarów występowania błędów, a także wysoka automatyzacja procesów.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że praca nad nowymi rozwiązaniami programistycznymi nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces ma na celu opracowanie zupełnie nowego rozwiązania lub stworzenie rozwiązania wprowadzającego nową funkcjonalność (wprowadzającego istotną modyfikację do dotychczasowego rozwiązania).

Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W oparciu o zawartą ze zleceniodawcą umowę Wnioskodawca przenosi na zleceniodawcę całość praw autorskich do opracowanych programów komputerowych na wskazanych w umowie polach eksploatacji. W konsekwencji z chwilą zapłaty wynagrodzenia Wnioskodawca traci prawa do wytworzonych utworów w zamian za wynagrodzenie. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę stanowi w istocie zapłatę za przeniesienie praw autorskich do napisanych przez niego utworów. Sprzedaż tych praw następuje w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę jednoosobowej działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy wskazać, że oprócz czynności tworzenia oprogramowania, Wnioskodawca w ramach umowy zawartej ze zleceniodawcą może świadczyć także inne niż tworzenie oprogramowania usługi informatyczne (przykładowo usługi związane z testowaniem i dokumentacją oprogramowania), co oznacza, że może uzyskiwać od zleceniodawcy także wynagrodzenie inne niż z tytułu przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych (jednak od momentu zawarcia umowy do momentu złożenia wniosku Wnioskodawca nie świadczył w rzeczywistości jeszcze takich usług). Aktualnie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej generuje przychody wyłącznie z tytułu przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych.

Wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług tworzenia oprogramowania zostało jako stawka ryczałtowa za godzinę pracy. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco ewidencję czasu pracy, w której oznacza godziny pracy przypadające na tworzenie autorskiego prawa do programu komputerowego (prace o charakterze twórczym) oraz w przyszłości, gdy wystąpi takie świadczenie oznaczać będzie także godziny pracy związane ze świadczeniem pozostałych usług informatycznych niezwiązanych z tworzeniem programów komputerowych. Rozliczenia ze zleceniodawcą odbywają się na podstawie wystawianych przez Wnioskodawcę po zakończeniu każdego miesiąca faktur (zgodnie z terminami i regulacjami wynikającymi z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), w których wysokość wynagrodzenia za świadczone usługi stanowi w rzeczywistości wynagrodzenie przypadające na sprzedaż autorskich praw do programów komputerowych (kalkulowane jako iloczyn ilości godzin prac twórczych przypadających na wytworzenie programu komputerowego i ryczałtowej stawki godzinowej).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi koszty związane z prowadzoną działalnością, niezbędne z punktu widzenia tej działalności, ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zabezpieczenia źródła przychodu. Do takich kosztów należą w szczególności następujące wydatki, które Wnioskodawca poniósł lub może ponieść w przyszłości:

1. koszty składek ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych) oraz FP i FGŚP Wnioskodawcy,

2. koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

3. amortyzacja pojazdu,

4. zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (usługi hostingowe, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

5. opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (telefonia stacjonarna i mobilna, Internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem,

6. płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

7. wydatki związane z doradztwem podatkowym,

8. wydatki związane z księgowością,

9. wydatki związane z wyposażeniem biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy/kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

10. wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowych (zakup laptopa/ komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki, tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci).

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie wymienione powyżej wydatki związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jednocześnie wszystkie wymienione powyżej wydatki związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, efektem której jest wytworzenie autorskiego prawa do programu komputerowego.

Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą, w tym działalność badawczo-rozwojową w zakresie wytwarzania programów komputerowych podlega obowiązkowym składkom na ubezpieczenia społeczne - tym samym składki te należy uznać za bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy. Z uwagi na fakt, że podstawowym źródłem przychodów Wnioskodawcy jest wytwarzanie i sprzedaż programów komputerowych stanowiących autorskie prawa majątkowe, nie sposób nie uznać wydatków na odpowiedni sprzęt komputerowy, akcesoria, dostęp do Internetu i odpowiednie narzędzia (programy komputerowe, serwery, domeny itp.) za konieczne. Ponadto, aby Wnioskodawca mógł tworzyć innowacyjne programy komputerowe musi poszerzać na bieżąco wiedzę na temat funkcjonujących rozwiązań informatycznych i technologicznych (poprzez zakup fachowej literatury lub udział w szkoleniach/konferencjach branżowych).

Należy wskazać, że Wnioskodawca w przeważającej mierze świadczy swoje usługi w zakresie tworzenia/rozwijania programów komputerowych „zdalnie”, tj. ze swojego biura, co oznacza, że wówczas komunikacja z klientem (nabywcą autorskich praw do programów komputerowych), dotycząca bezpośrednio wytwarzanego oprogramowania (w tym również dostarczania tego oprogramowania) odbywa się za pośrednictwem Internetu (maile, wideokonferencje, udostępniane danych itp.), co oznacza, że bez odpowiedniego sprzętu komputerowego/telefonów/routerów oraz usług Internetu i telefonii świadczenie takich usług nie jest w ogóle możliwe. Co więcej, urządzenia końcowe typu telefon, tablet czy komputer wykorzystywane są także na potrzeby kompilacji, uruchamiania i testowania tworzonych rozwiązań programistycznych. Niemniej jednak zdarzają się także sytuacje, w których konieczna jest osobista wizyta Wnioskodawcy u klienta/we wskazanym przez niego miejscu w celu wdrożenia oprogramowania bądź w celu pełnego zidentyfikowania założeń projektowanego nowatorskiego oprogramowania - w tym celu Wnioskodawca wykorzystuje pojazd osobowy (a tym samym wszelkie wydatki związane z eksploatacją tego pojazdu, opłatami leasingowymi bądź amortyzacją należy uznać za bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową).

Z kolei pozostałe koszty wymienione przez Wnioskodawcę w poz. 5, 7, 8, 9 stanowią ogólne koszty prowadzenia działalności, które muszą być ponoszone, aby w ogóle można było działalność prowadzić, w tym także działalność badawczo-rozwojową:

koszty usług księgowych/doradztwa podatkowego - prowadząc działalność przedsiębiorca ma obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, dodatkowo korzystając z ulgi IP BOX przedsiębiorca jest obowiązany prowadzić dodatkową zgodną z przepisami ewidencję dla tego celu, wydatki związane z wyposażeniem biura - działalność musi być prowadzona w przeznaczonym do tego miejscu, zapewniając efektywność pracy i bezpieczeństwo przechowywanych danych/dokumentów,

wydatki związane z telekomunikacją - na potrzeby komunikacji z klientami, dostawcami, biurem rachunkowym.

Co do zasady część wymienionych powyżej kosztów stanowi ogólne koszty prowadzenia działalności (np. koszty usług telekomunikacyjnych i sprzętu do komunikacji mobilnej, koszty usług księgowych, koszty używania/eksploatacji pojazdu osobowego, koszty zakupu wyposażenia biura), które muszą być ponoszone, aby w ogóle można było działalność prowadzić i w konsekwencji generować przychody podatkowe. Jednocześnie jak wskazano w treści wniosku, Wnioskodawca na obecną chwilę otrzymuje przychody wyłącznie ze sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych stanowiących kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Jednak z uwagi na fakt, że w ramach umowy zawartej ze zleceniodawcą może świadczyć także inne niż tworzenie oprogramowania usługi informatyczne każda ze wskazanych powyżej pozycji kosztowych analizowana jest pod kątem jej bezpośredniego związku z przychodami z tytułu sprzedaży programów komputerowych stanowiących kwalifikowane IP oraz z pozostałymi przychodami - jeśli możliwe jest bezpośrednie przypisanie kosztu do tych kategorii przychodów (przychodów z tytułu sprzedaży programów komputerowych stanowiących kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub pozostałych przychodów) taka alokacja jest dokonywana. Natomiast jeśli któraś z powyżej wymienionych pozycji kosztowych (np. wydatki związane z księgowością czy doradztwem podatkowym, wydatki telekomunikacyjne itp.) byłaby związana zarówno z działalnością badawczo- rozwojową związaną z kwalifikowanym IP jak i z działalnością niezwiązaną z wytworzeniem kwalifikowanego IP, wówczas Wnioskodawca podzieli wskazane powyżej koszty stosując tzw. „klucz przychodowy”, tj. rozdzielając powyższe koszty na poszczególne typy działalności (w tym poszczególne IP) w proporcji, w jakiej przychody z poszczególnych IP i z działalności niezwiązanej z wytworzeniem IP pozostają w stosunku do ogółu przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Od maja 2019 r. Wnioskodawca w odniesieniu do wytwarzanego oprogramowania prowadzi na bieżąco, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencję zawierającą wszystkie elementy określone w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, zapewniającą w szczególności: wyodrębnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskich praw do wytwarzanego oprogramowania (kodów źródłowych), wyodrębnienie przychodów, kosztów i dochodów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej, wyodrębnienie kosztów pozwalających obliczyć wskaźnik Nexus dla kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia powyższych danych. Wersja elektroniczna zestawienia jest archiwizowana.

W konsekwencji Wnioskodawca zamierza korzystać w kolejnych latach podatkowych począwszy od 2019 r. z preferencyjnej 5% stawki opodatkowania w odniesieniu do przychodów ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej (programów komputerowych), o których mowa w treści wniosku. Wnioskodawca nadmienia, że dotychczas w rozliczeniu rocznym za 2019 r. i 2020 r. zastosował stawkę liniową 19%, jednakże planuje dokonać korekty złożonych deklaracji wykazując odpowiednią część dochodu do opodatkowania stawką preferencyjną 5%.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że każde wytworzone przez Niego oprogramowanie/moduł stanowi/ będzie stanowić odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym wszystkie efekty realizowanych przez Niego zleceń programistycznych na rzecz zleceniodawcy były/są/będą odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu.

Wnioskodawca świadcząc usługi programistyczne (tj. tworząc lub rozwijając oprogramowanie) na rzecz zleceniodawcy ponosi ryzyko gospodarcze prowadzonej działalności. Wnioskodawca jest bowiem odpowiedzialny za rezultat swoich prac wobec zleceniodawcy i osób trzecich, a nieprawidłowe wykonanie zleconych prac może spowodować utratę spodziewanego przychodu.

Opisana we wniosku o interpretację działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy polega zarówno na samodzielnym tworzeniu programów komputerowych/modułów oprogramowania jak i na ich rozwijaniu lub ulepszaniu.

Wnioskodawca rozwijał/rozwija/będzie rozwijać i ulepszał/ulepsza/będzie ulepszać oprogramowanie własnego autorstwa, tj. oprogramowanie, którego był/jest/będzie właścicielem oraz oprogramowanie, którego właścicielem był/jest/będzie zleceniodawca. Rozwijanie/ulepszanie oprogramowania będące własnością zleceniodawcy odbywało/odbywa/ odbywać będzie się na podstawie udostępnionego Wnioskodawcy przez zleceniodawcę kodu źródłowego tego oprogramowania do dokonania na nim modyfikacji w celu stworzenia nowej funkcjonalności (nowego oprogramowania).

Wnioskodawca potwierdza, że w wyniku rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania, modułów oprogramowania tworzył/tworzy/będzie tworzyć nowe kody (przekształca istniejące dokonując ich znaczących modyfikacji) w wyniku czego powstało/ powstaje/powstanie nowe prawo własności intelektualnej.

W przypadku, gdy rozwija/ulepsza oprogramowanie, moduł oprogramowania lub tworzy część programu komputerowego, to w wyniku podjętych czynności powstał/powstaje/powstanie odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca w ramach umowy zawartej ze zleceniodawcą może uzyskiwać od zleceniodawcy wynagrodzenie zarówno z tytułu przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych jak i wynagrodzenie z tytułu świadczenia innych usług (czynności niezwiązanych z wytworzeniem i/lub ulepszaniem, rozwinięciem kwalifikowanego IP).

Wnioskodawca zamierza stosować preferencyjną stawkę podatku (5%) wyłącznie do tej części wynagrodzenia otrzymywanego od zleceniodawcy, która stanowić będzie dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego.

Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, modułów oprogramowania zmierzały/zmierzają/zmierzać będą zarówno do poprawy użyteczności jaki i funkcjonalności tego oprogramowania.

Dzięki ponoszonym wydatkom na usługi hostingowe i domenę Wnioskodawca ma dostęp do poczty internetowej oraz miejsca na przechowywanie plików w sieci, które może wykorzystywać między innymi na przechowywanie/udostępnianie tworzonych przez siebie kodów źródłowych/programów komputerowych. Ponadto usługa domeny/hostingu wykorzystywana jest w bieżącej działalności Wnioskodawcy poprzez korzystanie z poczty internetowej w codziennej komunikacji z klientami czy kontrahentami.

Z kolei jeśli chodzi o dostęp do dysku w „chmurze” to wydatek dotyczy nabycia miejsca w sieci Internet na przechowywanie i udostępnianie plików. Wnioskodawca może wykorzystywać to miejsce m.in. do zapisywania, przechowywania i udostępniania tworzonego przez siebie oprogramowania. Miejsce to może być także wykorzystane do przechowywania innego rodzaju dokumentów związanych z prowadzoną działalnością (np. dokumentów księgowych, rozliczeniowych i wielu innych).

Wnioskodawca wskazuje, że zakupione usługi hostingu nie służyły/nie służą/nie będą służyć celom marketingowym lub reklamowym.

Przez wydatki związane z doradztwem podatkowym Wnioskodawca rozumie koszty usług doradztwa podatkowego takie jak: koszty doradztwa związanego z prawidłowym ewidencjonowaniem i rozliczaniem kosztów i przychodów, w tym kosztów działalności badawczo- rozwojowej, w celu rozliczania ulgi IP BOX oraz koszty sporządzenia Wniosku o interpretację. Należy wskazać, że ponoszenie tych wydatków jest bezpośrednio związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością w zakresie wytwarzania kwalifikowanego IP (autorskiego prawa do programu komputerowego). A contrario, gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał/ulepszał/modyfikował programów komputerowych/modułów oprogramowania nie ponosiłby wskazanych kosztów.

Przez wydatki związane z księgowością Wnioskodawca rozumie koszty świadczenia usług księgowych, takie jak prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz miesięczne/cykliczne (zgodnie z terminami wskazanymi w przepisach podatkowych) sporządzanie i wysyłanie do organów skarbowych deklaracji i informacji podatkowych. Należy wskazać, że są to ogólne koszty działalności, których ponoszenie jest konieczne przy prowadzeniu każdego rodzaju działalności gospodarczej, w tym także działalności związanej z wytwarzaniem/ulepszaniem/modyfikacją programów komputerowych/modułów oprogramowania. Brak ponoszenia tych kosztów uniemożliwiłby Wnioskodawcy prowadzenie działalności w ogóle.

Tworzenie/rozwijanie/ ulepszania oprogramowania stanowiącego kwalifikowane IP to proces wymagający wiedzy, ale też skupienia, koncentracji, analizowania, przetwarzania dużej ilości danych, dlatego musi odbywać się w przeznaczonym do tego miejscu, zapewniając efektywność pracy i bezpieczeństwo przechowywanych danych/dokumentów, wyposażonym w odpowiednie biurko, krzesło itd.

Odnosząc się do przesłanek stanowiących o bezpośrednim związku ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków stanowiących koszty podatkowe związane z wytworzeniem, ulepszeniem rozwojem kwalifikowanego IP należy wskazać, że sprzęt komputerowy oraz akcesoria komputerowe stanowią podstawowe narzędzia pracy Wnioskodawcy, bez których wytworzenie kwalifikowanego IP byłoby niemożliwe. Praca programisty opiera się przecież głównie o pracę na odpowiedniej klasy/jakości sprzęcie komputerowym, wyposażonym w dodatkowe odpowiednie akcesoria wymienione przez Wnioskodawcę w treści wniosku o interpretację. Brak wskazanego sprzętu komputerowego i akcesoriów komputerowych uniemożliwiłby Wnioskodawcy prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania/ulepszania/ rozwijania kwalifikowanego IP (programu komputerowego/modułu oprogramowania).

Wnioskodawca potwierdza, że wszystkie wymienione we Wniosku o interpretację wydatki zostały/zostaną faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą związaną z wytwarzaniem, ulepszaniem (rozwijaniem) oprogramowania komputerowego, modułów oprogramowania lub jego części, tj. związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanej we wniosku o interpretację.

Pytania

1. Czy w świetle opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, a tym samym spełnia przesłanki uprawniające go do stosowania stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej?

2. Czy wymienione we wniosku koszty ponoszone przez Wnioskodawcę na:

1. koszty składek ZUS Wnioskodawcy,

2. koszty składek FP i FGŚP Wnioskodawcy,

3. koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

4. amortyzację pojazdu,

5. zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (usługi hostingowe, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

6. opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (telefonia stacjonarna i mobilna, internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem,

7. płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

8. wydatki związane z doradztwem podatkowym,

9. wydatki związane z księgowością,

10. wydatki związane z wyposażeniem biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy/kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

11. wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowych (zakup laptopa/ komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki, tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci),

stanowią koszty, o których mowa w literze „a” wzoru, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi On działalność badawczo-rozwojową oraz spełnia wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych. W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia na zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy koszty wskazane w pytaniu 2 stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze „a” wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wskazane koszty powinny być ujmowane w literze „a” wskaźnika Nexus w wysokości stanowiącej sumę kosztów, które bezpośrednio mogą być przypisane działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem kwalifikowanego IP oraz kosztów, które mogą być przypisane działalności badawczo-rozwojowej związanej z wytwarzaniem kwalifikowanego IP pośrednio, tj. na podstawie tzw. klucza przychodowego.

UZASADNIENIE

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Aktualnie przez prace rozwojowe należy rozumieć zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: Prawo o SWiN). Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o PIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W rozumieniu tego przepisu określona działalność spełnia definicję prac rozwojowych, jeżeli łącznie zachodzą następujące przesłanki:

· działalność ma charakter twórczy,

· działalność jest podejmowana w sposób systematyczny,

· działalność ma na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca wskazuje, że kryteria te zostały wyróżnione oraz omówione przez Ministra Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z Objaśnieniami MF działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia. Z kolei w doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Ponadto, uznać należy, iż na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot.

Z kolei „systematyczność” oznacza prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Odnosząc się do opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się projektowaniem i wytwarzaniem nowych programów komputerowych o określonej specyfikacji i funkcjonalności. Do zadań Wnioskodawcy należy tworzenie od podstaw określonych rozwiązań programistycznych, Wnioskodawca zajmuje się także rozszerzaniem opracowanych przez siebie wcześniej rozwiązań poprzez dodawanie do nich nowych modułów i funkcjonalności w wyniku czego powstają nowe programy komputerowe, a także ulepsza działające rozwiązania programistyczne, integruje tworzone rozwiązania z innymi rozwiązaniami oraz prowadzi prace koncepcyjne, polegające na projektowaniu nowych rozwiązań programistycznych. Efekty działalności programistycznej Wnioskodawcy w każdym przypadku mają charakter twórczy - w toku prac nad nowymi rozwiązaniami programistycznymi nie występuje element typowej standaryzacji. Cele, jakie są zakładane przez Wnioskodawcę do osiągnięcia, wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac programistycznych. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest wyłącznym rezultatem Jego własnej indywidualnej działalności intelektualnej, ze względu na fakt, że jest ono wytwarzane przez Niego samodzielnie od podstaw z wykorzystaniem swoich autorskich rozwiązań, które wypracował w toku prowadzonej działalności. Wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi więc przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (jest to wyraz Jego własnej twórczości intelektualnej). Wtoku prac nad oprogramowaniem Wnioskodawca podejmuje działania polegające na analizie konkretnego projektu, do którego następnie opracowuje szczegółowy model działania i tworzy konkretne rozwiązania. Zastosowane rozwiązania oraz kod źródłowy są wynikami Jego twórczej pracy i odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem działań jest zatem stworzenie oprogramowania (programu komputerowego), które zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych podlega ochronie, jak utwory literackie.

Działalność programistyczna prowadzona przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia programów komputerowych obejmuje przy tym wykorzystanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Wskazana działalność programistyczna Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnych rozwiązań programistycznych. Wnioskodawca świadczy specjalistyczne usługi programistyczne, które zmierzają do opracowania rozwiązań, pozwalających na korzystanie ze złożonych, specjalistycznych oraz automatycznych funkcjonalności.

Jednocześnie prace programistyczne prowadzone przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia oprogramowania mają głównie charakter prac rozwojowych. Prace programistyczne Wnioskodawcy w tym zakresie nie są związane ze standardowymi, rutynowymi i okresowymi zmianami w oprogramowaniu, zaś tworzone rozwiązania charakteryzują się wysokim poziomem innowacyjności, który wynika z faktu, iż każde z rozwiązań jest indywidualne oraz posiada niepowtarzalne funkcjonalności. W konsekwencji opracowane przez Wnioskodawcę rozwiązania programistyczne są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Prace programistyczne prowadzone są przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) i są każdorazowo poprzedzone fazą eksploracyjną mającą na celu wynalezienie optymalnego sposobu osiągnięcie planowanego rezultatu i stworzenie określonego rozwiązania o danej specyfikacji. Działalność związana z tworzeniem oprogramowania stanowi przy tym główny przedmiot działalności Wnioskodawcy, który kontynuowany będzie także w przyszłości.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, charakter realizowanych przez Niego prac programistycznych związanych z wytwarzaniem oprogramowania komputerowego wyczerpuje opisane w ustawie o PIT, kryteria kwalifikacji działalności badawczo-rozwojowej. Jak wynika bowiem z powyższego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, prowadzone przez Wnioskodawcę prace:

· dotyczą opracowywania nowych rozwiązań informatycznych (aplikacji, oprogramowania, modułów, funkcjonalności),

· wykorzystują dostępną wiedzę lub pozyskują nową wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań IT albo do nowego oprogramowania,

· są prowadzone w sposób systematyczny, według określonego harmonogramu/planu, w sposób uporządkowany,

· mają charakter twórczy, gdyż są nakierowane na wypracowanie lub wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy do tworzenia nowych systemów i rodzajów oprogramowania,

· są prowadzone według procedury opracowania oprogramowania, która wymaga nabywania, łączenia i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w szczególności z obszaru informatyki i technologii IT. Zakończeniem prac jest stworzenie nowego zindywidualizowanego oprogramowania, aplikacji lub systemu.

W świetle powyższego uznać należy, że działalność programistyczna polegająca na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania, prowadzona przez Wnioskodawcę ma charakter działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 40 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT). Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru określonego w tymże przepisie (tzw. wskaźnik Nexus).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1 w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ustawy o PIT w przypadku, gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c ustawy o PIT.

Wnioskodawca na bieżąco prowadzi, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, ewidencję pozwalającą w szczególności na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na kwalifikowane prawa własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na wyżej wymienione prawa i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

W świetle powyższego oraz przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu przeniesienia na zleceniodawcę autorskich praw majątkowych do programów komputerowych, z których każdy stanowi utwór prawnie chroniony, wytworzonych w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

W konsekwencji oznacza to, że Wnioskodawca ma prawo zastosować stawkę 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez siebie oprogramowania w rozliczeniu rocznym za 2019 r. i 2020 r. oraz będzie mieć takie prawo przy rozliczeniu dochodu z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego przez siebie oprogramowania w rozliczeniu rocznym za kolejne lata podatkowe.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a) prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c) nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d) nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z wykonywaną działalnością badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi lub poniesie w przyszłości następujące wydatki na:

1. koszty składek ZUS,

2. koszty składek na FP i FGŚP Wnioskodawcy,

3. koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

4. amortyzację pojazdu,

5. zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (usługi hostingowe, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

6. opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (telefonia stacjonarna i mobilna, Internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem,

7. płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

8. wydatki związane z doradztwem podatkowym,

9. wydatki związane z księgowością,

10. wydatki związane z wyposażeniem biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy/kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

11. wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowymi (zakup laptopa/komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki, tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci).

Każda ze wskazanych powyżej pozycji kosztowych analizowana jest pod kątem jej bezpośredniego związku z przychodami z tytułu sprzedaży autorskich praw do programów komputerowych oraz z pozostałymi przychodami - jeśli możliwe jest bezpośrednie przypisanie kosztu do tych kategorii przychodów (z tytułu sprzedaży autorskich praw do programu komputerowego stanowiącego kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub pozostałych przychodów) taka alokacja jest dokonywana. Natomiast jeśli któreś z powyżej wymienionych pozycji kosztowych (np. wydatki związane z księgowością czy doradztwem podatkowym, wydatki telekomunikacyjne itp.) byłyby związane zarówno z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP, jak i z działalnością niezwiązaną z wytworzeniem kwalifikowanego IP, wówczas Wnioskodawca podzieli wskazane powyżej koszty na poszczególne typy działalności (w tym na poszczególne IP) stosując tzw. „klucz przychodowy”, tj. rozdzielając powyższe koszty na IP oraz na działalność niezwiązaną z wytworzeniem IP w proporcji, w jakiej przychody z poszczególnych IP i z działalności niezwiązanej z wytworzeniem IP pozostają w stosunku do ogółu przychodów z działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie wydatki wskazane powyżej związane są bezpośrednio z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, efektem której jest wytworzenie autorskiego prawa do programu komputerowego (co szczegółowo zostało opisane w stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego wniosku). Nie jest bowiem możliwe wytworzenie oprogramowania bez posiadania komputera czy oprogramowania służącego tworzeniu. Inne ze wskazanych wydatków również stanowią podstawowe koszty związane z prowadzoną działalnością, bez których wykonywanie jakichkolwiek czynności (usług) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej byłoby niemożliwe. Nie można zatem odmówić tym kosztom bezpośredniego związku z tworzeniem przez Wnioskodawcę oprogramowania. Co do zasady większość tych kosztów stanowi ogólne koszty prowadzenia działalności (np. koszty usług księgowych, koszty używania/eksploatacji pojazdu osobowego), które muszą być ponoszone, aby w ogóle można było działalność prowadzić i w konsekwencji generować przychody podatkowe. A contrario, brak poniesienia tych kosztów uniemożliwiłby prowadzenie Wnioskodawcy działalności gospodarczej, w tym działalności badawczo-rozwojowej związanej z tworzeniem, ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania. Tym samym bezsprzecznie istnieje bezpośredni związek między ponoszonymi przez Wnioskodawcę wydatkami a prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową, efektem której jest powstanie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Jednocześnie biorąc pod uwagę charakter tych wydatków należy uznać, że stanowią one koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i tym samym powinny być ujęte w literze „a” wzoru Nexus.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.),

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wskazuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o:

38. działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;

39. badaniach naukowych - oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;

40. pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

2. Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

3. Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania. Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie przez Pana oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu zwiększenia zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach prowadzonej działalności nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki i statystyki, rozwoju sieci i technologii internetowych, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych programów komputerowych oraz modułów bądź nowych funkcjonalności do tychże programów. Efekty Pana działalności są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Praca nad nowymi rozwiązaniami programistycznymi nie ma charakteru działań rutynowych ani okresowych zmian, lecz jest systematycznym rozwojem konkretnego projektu informatycznego, który to proces ma na celu opracowanie zupełnie nowego rozwiązania lub stworzenie rozwiązania wprowadzającego nową funkcjonalność. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Pana w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności gospodarczej jest rezultatem Pana własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniu opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – opisane prace wykonywane przez Pana polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2021 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

1. Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

2. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

3. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie do art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

4. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

5. Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

6. W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

7. Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Z kolei w myśl art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

1. Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

2. Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

3. W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy, rozwija oraz ulepsza Pan programy komputerowe;

2. wykonuje Pan powyższe czynności w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

3. w wyniku prowadzonych przez Pana prac związanych z tworzeniem, ulepszaniem i rozwijaniem oprogramowania komputerowego powstaje nowe, odrębne oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4. osiąga Pan dochód z wytworzonego i rozwijanego (ulepszanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

5. prowadzi Pan na bieżąco, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, odrębną ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Jak stanowi art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które ewidencjonowane są przez Pana „na bieżąco” w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Tym samym może Pan zastosować stawkę 5% do dochodów uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z cytowanym powyżej art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Zatem, w przypadku uzyskania dochodu, o którym mowa w treści art. 30ca ust. 7 pkt 2 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 oraz art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu począwszy od 2019 r., pod warunkiem prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie Pan mógł skorzystać w zeznaniach rocznych, również za lata następne (przy założeniu, że Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) według 5% stawki podatku dochodowego.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Pana budzi również kwestia zaliczenia kosztów związanych:

1. z kosztami składek ZUS,

2. z kosztami składek FP i FGŚP,

3. z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

4. z amortyzacją pojazdu,

5. z zakupem narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (usługi hostingowe, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

6. z zakupem usług telekomunikacyjnych (telefonia stacjonarna i mobilna, internet) oraz wydatkami związanymi z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem,

7. z udziałem w szkoleniach i konferencjach branżowych,

8. z doradztwem podatkowym,

9. z księgowością,

10. z wyposażeniem biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy/kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

11. ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowych (zakup laptopa/komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki, tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci), do litery „a” wskaźnika nexus.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z powołanym wcześniej art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wskaźnik Nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

• wskaźnika Nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP.

Tym samym kosztami – w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – będą wydatki ponoszone przez Pana na :

1. koszty składek ZUS,

2. koszty składek FP i FGŚP,

3. koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

4. amortyzację pojazdu,

5. zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (usługi hostingowe, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

6. opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (telefonia stacjonarna i mobilna, internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem,

7. płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

8. wydatki związane z doradztwem podatkowym,

9. wydatki związane z księgowością,

10. wydatki związane z wyposażeniem biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy/kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

11. wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowych (zakup laptopa/ komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki, tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci),

o ile są to wydatki poniesione w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP, czyli istnieje związek tych wydatków z kwalifikowanym prawem IP oraz z uzyskanym dochodem z tego prawa.

Należy również podkreślić, że przy określaniu tych kosztów ważne jest też zastosowanie właściwej proporcji, jeżeli w ramach działalności badawczo-rozwojowej wytwarzanych jest więcej kwalifikowanych praw IP oraz oprócz dochodów kwalifikowanych uzyskuje Pan także inne dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, które nie mogą zostać opodatkowane w ramach ulgi IP Box.

Zatem wydatki te ponoszone przez Pana, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

W odniesieniu do kosztów eksploatacji samochodu należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując wydatki ponoszone przez Pana na:

1. koszty składek ZUS,

2. koszty składek FP i FGŚP,

3. koszty związane z eksploatacją i utrzymaniem pojazdu osobowego (koszty paliwa, płynu do spryskiwaczy, części, napraw, serwisu, przeglądów technicznych, wymiany opon, myjni, opłat parkingowych, opłat autostradowych, ubezpieczenia),

4. amortyzację pojazdu,

5. zakup narzędzi i oprogramowania niezbędnych do świadczenia usług informatycznych (usługi hostingowe, domeny, dostęp do dysku w tzw. „chmurze”),

6. opłaty związane z zakupem usług telekomunikacyjnych (telefonia stacjonarna i mobilna, Internet) oraz wydatki związane z zakupem sprzętu umożliwiającego korzystanie z tych usług tj.: aparaty telefoniczne stacjonarne i komórkowe, routery, smartwatch, słuchawki z mikrofonem,

7. płatny udział w szkoleniach i konferencjach branżowych,

8. wydatki związane z doradztwem podatkowym,

9. wydatki związane z księgowością,

10. wydatki związane z wyposażeniem biura (zakup mebli biurowych takich jak: krzesła, biurka, szafy/kontenerki na przechowywanie dokumentów, stół konferencyjny),

11. wydatki związane ze sprzętem komputerowym oraz akcesoriami komputerowych (zakup laptopa/ komputera stacjonarnego, bazy dokującej, myszki, monitora, drukarki, tabletu, dysku zewnętrznego, kabli zasilających i kabli sieciowych, słuchawek, kamer internetowych, kart graficznych, kart pamięci),

można uznać za koszty, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez Pana na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Tym samym, Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania tej interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i musi Pan zastosować się do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), naadres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).