0113-KDIPT2-2.4011.1221.2021.2.DA

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 grudnia 2021 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 2 marca 2022 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zgodnie z postanowieniem Sądu z 22 grudnia 2009 r. Wnioskodawczyni nabyła na mocy ustawy spadek po dziadku (… zmarłym 16 stycznia 2009 r.), w skład którego m.in. wchodził udział 1/2 w nieruchomości nr A, księga wieczysta nr …, o powierzchni ogólnej 3 798 m2.

Wnioskodawczyni zgłosiła fakt nabycia majątku spadkowego do Urzędu Skarbowego i w związku z tym została zwolniona z obowiązku zapłaty podatku z tytułu nabycia spadku na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadku i darowizn.

Na mocy ugody sądowej z 26 sierpnia 2016 r. Wnioskodawczyni została przyznana na własność nieruchomość wydzielona z działki nr A, tj. działka nr B o powierzchni łącznej 2 521m2, księga wieczysta nr ….

W związku z dokonaniem powyższej ugody sądowej Wnioskodawczyni wystąpiła o interpretację indywidualną w podatku od osób fizycznych w zakresie spłat i dopłat przyznanych na rzecz Wnioskodawczyni, nr 1462-IPPB4.4511.1248.2016.2.GF, z dnia 16 lutego 2017 r. oraz interpretację indywidualną w podatku od czynności cywilnoprawnych, nr 1462-IPPB2.4514.525.2016.2.AF, z dnia 9 stycznia 2017 r. W interpretacjach Wnioskodawczyni wykazała, że wskutek ugody sądowej nie otrzymała składników majątku ponad przysługujący Jej udział 1/2 w masie spadkowej, czyli tyle ile przysługiwało Jej na mocy ustawy i zgodnie z postanowieniem Sądu z dnia 22 grudnia 2009 r. Stanowisko Wnioskodawczyni zostało uznane za prawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2021 r. Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość nr B, księga wieczysta nr …, o powierzchni łącznej 2 521 m2.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazuje, że:

- według zapisu w księdze wieczystej nr …, nieruchomość nr A, obręb …, dziadek Wnioskodawczyni odłączył tę działkę na podstawie umowy zniesienia współwłasności z 14 lutego 2002 r. Ww. nieruchomość dziadek Wnioskodawczyni otrzymał w darowiźnie od rodziców, niestety Wnioskodawczyni nie potrafi powiedzieć, kiedy dokładnie nastąpiło to nabycie;

- dziadek Wnioskodawczyni był jedynym właścicielem działki nr A;

- nieruchomość nr A jest nieruchomością niezabudowaną (grunt rolny, V klasa);

- w skład masy spadkowej po spadkodawcy weszły następujące składniki majątkowe - wartość składników wyliczana na dzień działu spadku:

· środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym w Spółdzielczym Banku … w wysokości 40 623 zł 32 gr,

· udział wynoszący 1/8 w niezabudowanej nieruchomości gruntowej (nr C i nr D), położonej w …, księga wieczysta nr …, o powierzchni ogólnej 2 292 m2 (współwłasność w drodze dojazdowej do działki nr B), o wartości 4 000 zł,

· niezabudowana nieruchomość gruntowa nr A, położona w …, księga wieczysta nr …, o powierzchni ogólnej 3 798 m2, o wartości 455 760 zł,

· udział 1/6 w zabudowanej nieruchomości gruntowej, położonej w …, o powierzchni ogólnej 1319 m2 (zbiór dokumentów nr …), o wartości 110 000 zł,

· udział 1/6 w budynku mieszkalnym o powierzchni 60 m2, położonym w …, o wartości 20 000 zł,

· udział w murowanej komórce, położonej w …, o wartości 1 400 zł

· udział 1/2 w budynku mieszkalnym o powierzchni 90 m2, położonym w …, o wartości 90 000 zł

· udział 1/2 w murowanej komórce, położonej w …, o wartości 1 400 zł,

· udział 1/2 w drewnianej komórce, położonej w …, o wartości 1 200 zł,

· maszyny i urządzenia po byłym zakładzie ślusarsko-tokarskim prowadzonym przez dziadka przy ul. …, o wartości 7 000 zł.

Łączna wartość składników: 731 383 zł 32 gr;

- spadek dziedziczyli w częściach równych, tj. Wnioskodawczyni udział 1/2 oraz S.P. udział 1/2;

- dział spadku odbył się z wniosku S.P. oraz E.P. (byłej małżonki dziadka Wnioskodawczyni) posiadających udziały w nieruchomościach zabudowanych przy ul. … oraz z uczestnikiem R.P. (któremu S.P. przekazał 22 maja 2012 r. część swoich udziałów w działce nr A). W wyniku działu spadku Wnioskodawczyni otrzymała następujące składniki:

· wyłączną własność działki nr B o powierzchni 0,2521 ha, powstałej w wyniku podziału działki nr A, o wartości 302 520 zł

· kwotę w wysokości 7 358 zł 60 gr tytułem dopłaty ponad swój udział w działce nr A od R.P.,

· kwotę 36 499 zł tytułem spłaty za przyznanie na wyłączną własność E.P. udziału 1/6 w nieruchomości położonej w … i …,

· udział 1/16 w nieruchomości nr C i nr D o wartości 2 000 zł.

Łączna wartość nabytych składników w dziale spadku: 348 377 zł 60 gr.

Po dokonaniu działu spadku Wnioskodawczyni wystąpiła o wydanie interpretacji indywidualnych odnośnie podatku od czynności cywilnoprawnych, gdzie wykazała, że udział przypadający Jej w dziale spadku nie przekracza pierwotnego udziału w spadku, a Jej stanowisko uznano za prawidłowe. Interpretacja została również wydana w temacie spłat i dopłat, gdzie podatek nie był należny z uwagi na upływ pięcioletniego terminu od nabycia przez Wnioskodawczynię spadku;

- wartość składników majątkowych została wyceniona przez spadkobierców na podstawie wartości rynkowych, zaś w swoim zakresie Wnioskodawczyni dokonała wyceny u rzeczoznawcy nieruchomości nr A z uwagi na fakt, że została Jej zaproponowana jako jedyny składnik masy spadkowej, a w tamtym momencie była to nieruchomość rolna o niskiej wartości bez mediów oraz bez możliwości jej zabudowy;

- podział działki nr A na działki: nr B i nr E nastąpił sądownie podczas działu spadku,

- nieruchomość nr B stanowiła nieruchomość gruntową niezabudowaną, bez planu zagospodarowania przestrzennego (grunt rolny V klasa);

- działka nr B nie była przez Wnioskodawczynię w żaden sposób wykorzystywana, raz do roku jedynie zostawała oczyszczona przez Wnioskodawczynię z roślinności;

- Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, nieruchomość (działka nr B) została sprzedana przez Wnioskodawczynię jako osobę fizyczną (prywatnie);

- Wnioskodawczyni podejmowała następujące czynności dotyczące uatrakcyjnienia działki nr B: utwardzono drogę dojazdową, podciągnięto gazociąg oraz wydano na wniosek Wnioskodawczyni warunki zabudowy - czynności zostały wykonane z uwagi na planowaną sprzedaż nieruchomości;

- nabywców przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni poszukiwała poprzez udostępnienie ogłoszenia na stronach `(...)`.i `(...)`.oraz zamieszczenie ogłoszenia w trzech biurach nieruchomości;

- Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej;

- po zbyciu nieruchomości nr B z otrzymanych środków Wnioskodawczyni zakupiła dom w stanie surowym otwartym wraz z działką i to stanowi jedyną nieruchomość, jaką obecnie posiada;

- nieruchomość nr B jest jedyną nieruchomości jaką Wnioskodawczyni sprzedała w swoim życiu.

Pytanie

Czy w zaistniałym stanie faktycznym powstał przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanym stanie faktycznym nie powstał przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości. Nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawczynię z chwilą śmierci spadkodawcy …, tj. w dniu 16 stycznia 2009 r. Następnie poprzez ugodę sądową nastąpił dział spadku i zniesienie współwłasności, na podstawie którego Wnioskodawczyni nabyła składniki majątku nieprzekraczające pierwotnego udziału w masie spadkowej. W związku z tym upłynął już pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powołany przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia lub odpłatnego zbycia, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku i dziale spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę, a w przypadku dokonania działu spadku istotne jest ustalenie, czy w wyniku jego dokonania nie następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Wnioskodawczynię nieruchomości (działki nr B), podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie ww. działki nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie przez Wnioskodawczynię.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów tej ustawy.

W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 1037 § 1 i § 2 ww. ustawy, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

W rezultacie w wyniku działu spadku dochodzi więc jedynie do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności.

Organ podkreśla, że dział spadku jest czynnością dokonywaną wyłącznie między samymi spadkobiercami dziedziczącymi po tym samym spadkodawcy. Dział spadku jest czynnością wtórną, wynikającą z podziału majątku spadkowego, a zatem nie jest tą samą czynnością co zniesienie współwłasności.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne.

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

- podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

- wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.

Reasumując, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że w przypadku dokonanego w 2021 r. przez Wnioskodawczynię odpłatnego zbycia nieruchomości (działki nr B powstałej w wyniku podziału działki nr A), nabytej w drodze spadku po zmarłym dziadku Wnioskodawczyni, przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości przez spadkodawcę – dziadka Wnioskodawczyni zmarłego w 2009 r. Zatem, przychód z odpłatnego zbycia przedmiotowej działki nr B dokonanego przez Wnioskodawczynię 6 czerwca 2021 r., nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem okres, o którym mowa w tym przepisie niewątpliwie minął.

Natomiast, jeżeli – jak Wnioskodawczyni wskazała we wniosku oraz jego uzupełnieniu – „wskutek ugody sądowej nie otrzymała składników majątku ponad przysługujący jej udział 1/2 w masie spadkowej, czyli tyle ile przysługiwało jej na mocy ustawy i zgodnie z postanowieniem Sądu z dnia 22.09.2009 r.” oraz „udział przypadający mi w dziale spadku nie przekracza pierwotnego udziału w spadku”, czyli wartość otrzymanej przez Nią działki nr B, którą nabyła w wyniku działu spadku i zniesienia współwłasności, nie przekracza wartości przysługującego Jej udziału w całym majątku spadkowym, to w odniesieniu do tego udziału w przedmiotowej nieruchomości, czynność działu spadku i zniesienia współwłasności nie stanowiła dla Wnioskodawczyni nabycia w myśl art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, odpłatne zbycie działki nr B, nabytej w dziale spadku i zniesieniu współwłasności do wysokości przysługującego Wnioskodawczyni udziału w spadku, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym i w takiej sytuacji Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana z tego tytułu do zapłaty podatku dochodowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe, pomimo błędnie wskazanej w nim daty nabycia przedmiotowej działki nr B przez Wnioskodawczynię (tj. w dacie śmierci spadkodawcy), ponieważ wskazany został prawidłowo skutek podatkowy w postaci braku obowiązku opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia ww. działki.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego `(...)`. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).