Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
10 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania odszkodowania otrzymanego w związku z przejęciem nieruchomości. Uzupełnił go Pan pismem z 24 stycznia 2022 r. (wpływ 25 stycznia 2022 r. – drogą mailową i 28 stycznia 2022 r. - pocztą).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Decyzją Prezydenta Miasta `(...)` z 8 lutego 2021 r., znak: `(...)`, dokonano podziału nieruchomości oznaczonej jako działka 1 (`(...)`) o pow. 0,2751 ha. Powstała w wyniku podziału nowa nieruchomość oznaczona jako działka Nr 2 o pow. 0,0775 ha, została przeznaczona na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie drogi gminnej od ul. `(...)` do ul. `(...)` wraz z infrastrukturą techniczną, w ramach zadania inwestycyjnego pn. „Budowa drogi stanowiącej przedłużenie ul. `(...)` od ul. `(...)` do ul. `(...)`”.
Do dnia, w którym decyzja o zezwoleniu realizacji inwestycji drogowej stała się ostateczna, tj. 17 marca 2021 r., nieruchomość wg zapisów w Dziale II Księgi Wieczystej prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości, stanowiła własność Gminy Miasta `(...)` w użytkowaniu wieczystym `(...)` i Pana, na zasadach wspólności łącznej wspólników Spółki cywilnej.
Decyzja stała się ostateczna, ustalono odszkodowanie i pismem z 23 listopada 2021 r. orzeczono o wypłacie odszkodowania za wywłaszczenie tej nieruchomości, zgodnie ze „spec ustawą”, a następnie wypłacono to odszkodowanie na rachunek Spółki cywilnej. Wpłata wpłynęła 28 grudnia 2021 r.
Na terenie wywłaszczonym dla potrzeb inwestycji budowy drogi („spec ustawa”) prowadzona była działalność gospodarcza Spółki cywilnej. Wywłaszczenie to obejmowało również obiekty budowlane, w tym warsztat samochodowy oraz inne obiekty magazynowe i socjalne o łącznej powierzchni użytkowej 271,25 m2. Dla potrzeb ustalenia odszkodowania został sporządzony operat rzeczoznawcy majątkowego.
Ponieważ wraz ze wspólnikiem prowadzi Pan działalność gospodarczą na przedmiotowym terenie, jak i na terenie przyległym, firmy, które wynajmowały te wywłaszczone obiekty utraciły możliwość wykonywania działalności i otrzymały wypowiedzenia umów najmu przedmiotowych obiektów, a Spółka została pozbawiona możliwości zarobkowania - prowadzenia działalności gospodarczej w tych obiektach.
Odszkodowanie za wywłaszczenie miało zrekompensować Spółce powstałe straty z tego powodu.
Zakupu przedmiotowych nieruchomości dokonał Pan wraz ze wspólnikiem Spółki, jako współwłaściciele łączni, w 1999 r. dla celów działalności gospodarczej i zostały one całkowicie zamortyzowane.
Pytania
1. Czy otrzymując odszkodowanie za wywłaszczenie części nieruchomości, na której prowadził Pan działalność gospodarczą w formie Spółki cywilnej, dla potrzeb realizacji inwestycji drogowej („spec ustawa”) ma Pan zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych, czy jest Pan zwolniony z zapłaty tego podatku?
2. W którą rubrykę KPiR ma Pan wpisać przychód z otrzymanego odszkodowania i czy jest on sumowany z innymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej? Jeśli przychód ten będzie zwolniony, to gdzie ma go Pan wykazać?
Pana stanowisko w sprawie
Ponieważ nieruchomość będąca przedmiotem wniosku została zakupiona ponad 2 lata temu, dokładnie 20 lat temu (w 1999 r.) i została całkowicie zamortyzowana, uważa Pan, że jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą na tej nieruchomości, otrzymując odszkodowanie za wywłaszczenie dla potrzeb budowy drogi gminnej („spec ustawa”), jest Pan zwolniony z zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
Uważa Pan, że odszkodowanie stanowi, co do zasady, przychód w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:
a) określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
c) odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
d) odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
e) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
f) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c.
Uważa Pan również, że wyjątek wskazany w pkt e) ww. przepisu jest nieprawidłowy i nie dotyczy Pana jako podatnika (wypłaty odszkodowania w związku z przepisami o gospodarce nieruchomościami).
W art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano m.in., że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania za wywłaszczenie nieruchomości na cele uzasadniające ich wywłaszczenie w związku z przepisami o gospodarce nieruchomościami w związku ze „spec ustawą” do przeznaczenia na realizację inwestycji drogowej.
Pana zdaniem, wypłacone odszkodowanie jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Przychodu tego nie sumuje się z innymi przychodami i w ogóle nie powinien być wykazywany w KPiR, ewentualnie gdzieś w uwagach.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.
Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 cytowanej ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.
Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego, tj. co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia. Ustawodawca nie wymaga, aby przychodem były tylko wymienione w art. 14 ust. 1 ww. ustawy pożytki, które są wprost wynikiem realizacji celu działalności gospodarczej osoby fizycznej. Co do zasady, wszelkie wpłaty pieniężne, mogą być uznane za przychód należny, zwłaszcza że listę pożytków, które nie mogą być zaliczone do przychodów uzyskiwanych z tytułu ww. działalności, stanowiącą katalog zamknięty, zawarto w art. 14 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, każde przysporzenie majątkowe, uzyskane w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowi przychód z tej działalności, o ile ustawa nie wyłącza go z tej kategorii.
Wobec powyższego odszkodowania, jeżeli mają związek z prowadzoną przez podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowią podlegający opodatkowaniu przychód z tej działalności, chyba że wymienione są w katalogu zwolnień przedmiotowych określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wówczas odszkodowania te korzystają ze zwolnienia od podatku.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego, bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.
Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 29 cyt. ustawy wynika, że zwolnienie nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:
-
nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
-
cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny jej zbycia.
Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo niespełniony żaden z nich, uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.
Powziął Pan wątpliwość odnośnie możliwości zwolnienia z opodatkowania odszkodowania otrzymanego w związku z przejęciem nieruchomości.
Zauważyć należy, że zasady ograniczania i pozbawiania praw do nieruchomości oraz przekazywania nieruchomości na cele publiczne zostały uregulowane w ustawie z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r., poz. 1899, ze zm.).
Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, celem publicznym jest wydzielanie gruntów pod drogi publiczne, drogi rowerowe i drogi wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji.
Natomiast w myśl art. 112 ust. 1 ww. ustawy, przepisy rozdziału 4 tej ustawy (wywłaszczanie nieruchomości) stosuje się do nieruchomości położonych, z zastrzeżeniem art. 122a, art. 124 ust. 1b, art. 124b, art. 125 i art. 126, na obszarach przeznaczonych w planach miejscowych na cele publiczne albo do nieruchomości, dla których wydana została decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.
Art. 128 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, że wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.
Dodać trzeba też, że zgodnie z art. 2 pkt 11 tej ustawy, nie narusza ona innych ustaw w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami, a w szczególności ustawy z 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 176).
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, ustawa określa zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1376 i 1595), zwanych dalej „drogami”, a także organy właściwe w tych sprawach.
Stosownie natomiast do treści art. 11a ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo wykonujący zadania zlecone z zakresu administracji rządowej starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych, wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.
Zgodnie z art. 11a ust. 2a ww. ustawy, wojewoda albo starosta wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej dla inwestycji objętej wnioskiem właściwego zarządcy drogi, w tym dla wszystkich elementów, o których mowa w art. 11f ust. 1. Natomiast ust. 3 stanowi, że decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej wydaje się w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1.
W myśl art. 11b ust. 1 ww. ustawy, właściwy zarządca drogi składa wniosek o wydanie decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej po uzyskaniu opinii właściwych miejscowo zarządu województwa, zarządu powiatu oraz wójta (burmistrza, prezydenta miasta).
Zgodnie z treścią art. 11f ust. 1 pkt 5 i 6 cytowanej ustawy, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności: zatwierdzenie podziału nieruchomości, o którym mowa w art. 12 ust. 1 (pkt 5) oraz oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego (pkt 6).
W rozdziale 3 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych uregulowane zostały zasady nabywania nieruchomości pod drogi.
I tak, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zatwierdza się podział nieruchomości.
Stosownie do zapisów art. 12 ust. 4 cytowanej ustawy, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:
-
własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
-
własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych,
- z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.
Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4a ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.
Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe (art. 12 ust. 4f ww. ustawy).
Jeżeli decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej nadany został rygor natychmiastowej wykonalności, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje się w terminie 60 dni od dnia nadania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej rygoru natychmiastowej wykonalności (art. 12 ust. 4g ww. ustawy).
Istotne znaczenie dla ustalenia skutków podatkowych otrzymania przez Pana odszkodowania ma treść art. 12 ust. 5 powołanej ustawy, który stanowi, że do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.
Zgodnie natomiast z art. 18 ust. 1 ww. ustawy, wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.
Jednocześnie na podstawie art. 18 ust. 1e tej ustawy, w przypadku, w którym dotychczasowy właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości objętej decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej odpowiednio wyda tę nieruchomość lub wyda nieruchomość i opróżni lokal oraz inne pomieszczenia niezwłocznie, lecz nie później niż w terminie 30 dni od dnia:
-
doręczenia zawiadomienia o wydaniu decyzji, o której mowa w art. 17,
-
doręczenia postanowienia o nadaniu decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej rygoru natychmiastowej wykonalności albo
-
w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna
- wysokość odszkodowania powiększa się o kwotę równą 5% wartości nieruchomości lub wartości prawa użytkowania wieczystego.
W myśl postanowień art. 23 ww. ustawy, w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale (tj. rozdziale 3 zawierającym ww. przepisy) stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że odszkodowanie za przejęcie nieruchomości na cele realizacji inwestycji drogowej zalicza się do przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej, które korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odszkodowanie to wypłacone bowiem zostało stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami. Ponadto, nabycie nieruchomości nie nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego, a zatem nie zostały spełnione łącznie warunki wyłączające przedmiotowe zwolnienie. Tym samym, nie ciąży na Panu, jako wspólniku Spółki cywilnej, obowiązek uiszczenia podatku dochodowego z tytułu otrzymanego odszkodowania.
Skoro otrzymane odszkodowanie jest zwolnione z opodatkowania, to nie podlega ono zsumowaniu z innymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej oraz wykazaniu w zeznaniu rocznym.
Ponadto, przychodów zwolnionych z opodatkowania nie powinien Pan wykazywać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.
Wskazać jednak należy, że w sytuacji, gdy podatnik chce wykazać otrzymane odszkodowanie z tytułu wywłaszczenia nieruchomości w księdze przychodów i rozchodów, kolumną odpowiednią do tego będzie kolumna 17, która służy do ujmowania uwag. Ta część tabeli, generalnie jest neutralna i de facto nie ma wpływu na zobowiązanie podatkowe. Bowiem, jak wynika z objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, kolumna 17 przeznaczona jest do wpisywania uwag co do treści zapisów w kolumnach 2-16. Może być także wykorzystywana, np. do wpisywania pobranych zaliczek, obrotu opakowaniami zwrotnymi. W kolumnie tej mogą być także ewidencjonowane wartości przychodów faktycznie przez podatnika otrzymane. Można do nich zakwalifikować np. odszkodowania z tytułu wywłaszczenia nieruchomości. Jednak, jak wynika z przepisów, mogą, ale nie muszą być ujmowane w niej przychody faktycznie otrzymane przez przedsiębiorcę. Co do zasady decyzja o ujęciu przychodu (odszkodowania z tytułu wywłaszczenia nieruchomości) w księdze przychodów i rozchodów należy do samego podatnika. Warto w tym miejscu podkreślić, że nawet w sytuacji, gdy przedsiębiorca nie wykaże otrzymanego odszkodowania w KPiR, zobligowany jest do przechowywania wszelkiej dokumentacji z nim związanej.
Dodatkowe informacje
Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania odszkodowania otrzymanego w związku z przejęciem nieruchomości, został złożony przez jednego ze wspólników Spółki cywilnej, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego wspólnika tej Spółki.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).