Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 13 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy określenia źródła przychodów oraz możliwości opodatkowania przychodów z najmu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 marca 2022 r. (wpływ 3 marca 2022 r.) Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą prywatną, nie prowadzi a także nigdy nie prowadził działalności gospodarczej.

W 2012 r. ożenił się, zamieszkał wspólnie z żoną w domu swoich teściów w miejscowości (…) (…). Było to ich centrum interesów życiowych, pracowali w firmie położonej w odległości 1 km od domu, w 2013 r. urodziło się dziecko.

W połowie 2015 r. Wnioskodawca zmienił pracę (lepsze dochody ale już w samym (…)) i ze względu na uciążliwość dojazdów oraz chęć uniezależnienia się od mieszkania z teściami podjął z żoną decyzję o kupnie mieszkania w (…). Po kilku miesiącach poszukiwań znaleźli odpowiedni lokal mieszkalny, oddalony kilkaset metrów od Jego nowego miejsca pracy, jasny, przestronny lokal o powierzchni 42 m2.

W grudniu 2015 r. wydarzyły się następujące zdarzenia:

- … 2015 r. Wnioskodawca z żoną podpisali umowę wstępną zakupu lokalu. Kwota … zł. Dysponowali kwotą na wkład własny plus pieniędzmi na notariusza, opłaty dodatkowe i uzyskanie kredytu. Mieli też około 10 tys. zł na urządzenie mieszkania, ale ono w zasadzie było od razu gotowe do zamieszkania. Z ważniejszych rzeczy kupili telewizor i standardowe wyposażenie kuchni (wszystkie urządzenia już były). Wnioskodawca chciałby wyraźnie zaznaczyć, że nie była to zatem w żaden sposób transakcja mająca na celu ulokowanie posiadanych oszczędności, a czynność mająca zapewnić im miejsce do zamieszkania. Zdolność kredytowa była wyliczona wyłącznie na podstawie dochodów Wnioskodawcy i żony z pracy zawodowej;

- … 2015 r. Wnioskodawca z żoną podpisali umowę kredytową na zakup mieszkania i czekali na jej finalizację, co zgodnie z umową kredytową było uwarunkowane m.in. wykreśleniem hipoteki zabezpieczającej jakiś stary kredyt sprzedającego, co miało zająć kilka tygodni;

- święta 2015 r. - na spotkaniu z rodziną podzieliliśmy się radosną wiadomością, że Wnioskodawca z żoną kupuje mieszkanie i przeprowadza się do (…), ale dowiedział się, że mama żony (teściowa) jest najprawdopodobniej nieuleczalnie chora (rak).

Ww. wydarzenia spowodowały, że Wnioskodawca z żoną wiedzieli, że muszą dokonać reorganizacji swoich planów. Ponieważ nie było jeszcze wiadomo jak potoczy się proces diagnozowania i ewentualnego leczenia teściowej, ani jak długo potrwa, ze względu zarówno na chorobę, jak i zaawansowany wiek teściów zorientowali się z żoną i uzgodnili pozostanie w jej domu rodzinnym. Rozważali także rezygnację z zakupu mieszkania ale po pierwsze straciliby znaczne pieniądze określone w umowie przedwstępnej i opłaty bankowe, a po drugie zarówno teściowie, jak i rodzice Wnioskodawcy powiedzieli, że mają w nich wsparcie w planach zakupowych. Ostatecznie … 2016 r. dokonali zakupu nieruchomości.

Ponieważ już od grudnia 2015 r. było wiadome, że proces leczenia teściowej potrwa nie wiadomo jak długo, a pojawią się tym samym nowe koszty związane z leczeniem,

Wnioskodawca z żoną zdecydowali się na wynajem mieszkania. Najem długoterminowy nie wchodził w grę z następujących przyczyn:

- nie wiedzieli kiedy będą mogli wrócić do swojego mieszkania a wstępnie liczyli, że jednak nastąpi to w stosunkowo krótkim okresie czasu,

- czytając różne opisy najmów w intrenecie doszli do wniosku, że jest to bardzo ryzykowne gdyby najemca chciał ich oszukać i wtedy zostaliby z chorą mamą, dłużnikiem w mieszkaniu (który mógł je zdezelować) i kredytem na głowie.

Dlatego Wnioskodawca z żoną zdecydowali, że spróbują podjąć się wynajmu krótkoterminowego. Wnioskodawca zawarł umowę z (…). Współpracuje z nimi od … 2016 r. (vide zrzut ekranu ze strony obiektu), oferta Jego apartamentu była umieszczona na portalu od połowy kwietnia 2016 r., a pierwszy gość przyjechał w dniu 30 kwietnia 2016 r.

Widać wyraźnie nawet po samych datach, że jednak do samego końca Wnioskodawca z żoną liczyli, że zawirowania zdrowotne teściowej miną, a oni przed wakacjami jednak zamieszkają w swoim mieszkaniu. Dopiero gdy kolejne wyniki badań zaczęły nie być dobre, i zaczęło być jasne ze do mieszkania nie mogą wrócić szybko, rozpoczęli proces najmu krótkoterminowego.

Ważne jest również to, że w pewnym momencie musieli rozłożyć swoje życie rodzinne pomiędzy przebywaniem w (…) (dom teściów) i (…) (ponieważ ze względu na obowiązki zawodowe Wnioskodawca jednak często musiał mieszkać w mieszkaniu). Innymi słowy proces wynajmu mieszkania nie był procesem ciągłym -następowało to wtedy, kiedy mieszkanie nie było używane do celów prywatnych. Dodatkowo synek był dzieckiem chorowitym i w czasie szeregu infekcji wieku dziecięcego nie mógł przebywać w pobliżu teściowej, która jest leczona chemią. Wtedy też korzystali z ww. mieszkania, a najmu nie prowadzili.

Sytuacja ta pogłębiła się jeszcze bardziej wraz z nastaniem pandemii, gdzie Wnioskodawca w jeszcze większym stopniu musiał korzystać z ww. mieszkania. Ponieważ pracuje w hotelach, to ryzyko przyniesienia choroby do domu było tak duże, że poddawał się bardzo często samoizolacji od domowników z (…).

Wnioskodawca zaznacza, że nie ma podpisanych żadnych innych umów z portalami ogłoszeniowymi, nie reklamuje swojego obiektu w żaden inny sposób niż poprzez (…). Nie współpracuje z żadnymi firmami sprzątającymi, zarządzającymi, marketingowymi, etc.

Nie podejmuje żadnych innych czynności mających na celu pozyskanie gościa. Ewentualnych gości przyjmuje sam, sprząta mieszkanie sam albo z mamą, tatą i żoną, pierze i prasuje sam albo ze swoim tatą i żoną. Nie posiada strony internetowej, nie posiada lokalu, nie kupował żadnego sprzętu ponad to, co już posiadał żeby zamieszkać w mieszkaniu. Innymi słowy chce podkreślić, że proces wynajmu mieszkania nie jest procesem zorganizowanym. Sprząta jak umie, stara się by odwiedzający goście w żaden sposób nie narzekali na czystość.

W żaden jednak sposób nie można określić, że jest to sprzątanie profesjonalne.

Wnioskodawca zauważa, że (…) oznaczył Jego mieszkanie jako mieszkanie wynajmowane przez osobę fizyczną a nie podmiot profesjonalny (vide zrzut ekranu).

Dla pełnego obrazu Wnioskodawca dodaje, że … 2018 r. kupił z żoną drugie mieszkanie. Przy czym podstawowy argument jaki był związany z jego nabyciem był taki, że graniczy on ścianą z mieszkaniem które zostało nabyte wcześniej.

Razem z rodzicami Wnioskodawcy uznali, że to jedyna taka szansa aby w przyszłości w momencie powiększenia rodziny nie trzeba było szukać większego mieszkania. Ściana dzieląca oba mieszkania nie jest ścianą nośną, a zwykłą ścianą działową i mając na uwadze, że Jego dziecko już podrosło i rosnąć będą potrzeby odnośnie przestrzeni życiowej rodziny wiedzieli, że mogą połączyć oba mieszkania. Jego zakup też nie był lokatą kapitału, ponieważ znów musieli skorzystać z kredytu.

Drugie mieszkanie jest wynajęte na podstawie długoterminowej umowy najmu, a firma która w Jego imieniu szuka najemców wynajmuje go na podstawie długoterminowych umów z najemcami prywatnymi - na cele mieszkaniowe. Wynajem rozpoczęto … 2019 r., czyli prawie 1,5 roku po zakupie mieszkania, wcześniej własnym sumptem powoli remontowali ten lokal.

Mając wszystko powyższe na uwadze, Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie indywidualnej opinii podatkowej, czy w opisanym wyżej przypadku należy uznać, że prowadzony przez Niego najem krótkoterminowy mieszkania (nabytego wcześniej) jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca zaznacza, że na podstawie wyżej przedstawionych faktów, w Jego opinii,

- wynajem mieszkania w Jego przypadku nie ma charakteru ciągłego,

- wynajem mieszkania w Jego przypadku nie ma charakteru zorganizowanego,

- w momencie kiedy tylko będzie to możliwe z rodziną wróci do mieszkania, zatem nie można mówić o tym, że działanie to jest trwałe.

W opinii Wnioskodawcy, w Jego przypadku wynajem mieszkania nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że nie zamierza nabywać w przyszłości żadnych lokali, w tym w szczególności przeznaczonych do wynajmu.

Oba posiadane do tej pory przez Niego mieszkania stanowią majątek prywatny. W księgach wieczystych jako właściciel figuruje On oraz Jego żona, na prawach współwłasności majątkowej małżeńskiej. Są to lokale mieszkalne, które jak już zaznaczył w poprzednim piśmie zostały zakupione wyłącznie w celach mieszkalnych (mieszkanie drugie było zakupione ponieważ przylega do mieszkania pierwszego i możliwe jest w przyszłości jego bezproblemowe połączenie z nim w celu utworzenia większej powierzchni życiowej).

Żadne z mieszkań nie stanowiło nigdy składnika majątku związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ani On, ani Jego żona nie prowadzili nigdy działalności gospodarczej.

Przychody z najmu stanowią/będą stanowiły wyłącznie dodatkowe źródło utrzymania. Zarówno On, jak i Jego żona pracują zawodowo. Wnioskodawca od maja 2003 r. do lutego 2019 r. pracował w (…)dochodząc do stanowiska (…). Następnie (bez dnia przerwy) od 1 marca 2019 r. podjął pracę na stanowisku (…) w dwóch … spółkach hotelarskich: (…) oraz (…).

Żona od 2008 r. pracuje w (…) w (…) Oddział w (…), obecnie na stanowisku inspektora.

Zarówno On, jak i żona są zatrudnieni na podstawie umów o pracę, na czas nieokreślony. Wynagrodzenie brutto Wnioskodawcy wynosi miesięcznie (z obu Spółek łącznie) 6 986 zł. Jego żony wynagrodzenie brutto wynosi miesięcznie 3 600 zł.

Wnioskodawca nie będzie korzystał z obsługi księgowej lub zarządczej w zakresie wynajmu mieszkań. Na potrzeby wyliczania przychodu prowadzi prosty arkusz excel, w którym zapisuje otrzymane kwoty.

Najem mieszkania drugiego zakończył się z dniem … 2021 r. Obecnie nie jest wynajmowane. Nie będzie też wynajmowane na najem krótkoterminowy. W zależności od rozwoju sytuacji rodzinnej Wnioskodawca dopuszcza możliwość wynajmu tego mieszkania, ale wyłącznie na najem długoterminowy, zatem najemcą zostanie zapewne osoba prywatna.

W przypadku mieszkania pierwszego, wynajmowanego przez portal (…) najemcami są co do zasady osoby prywatne.

Najem mieszkania drugiego, o ile będzie miał miejsce, będzie zawierany na okresy co najmniej roczne.

Mieszkanie pierwsze jest wynajmowane najczęściej na okresy kilkudniowe. Natomiast to od wynajmującego zależy na jaki okres chce on wynająć mieszkanie. Zatem okresy tygodniowe lub liczone w miesiącach również są możliwe. Wnioskodawca nie prowadzi najmu na 1 dobę, ponieważ, jak już wcześniej wspominał wszystkie czynności sprzątania, etc. Prowadzi sam ew. z żoną lub tatą, a posiadając normalną pracę nie jest w stanie przyjmować gości na tak krótkie okresy czasu.

Czynności podejmowane przez Niego w związku z ewentualnym wynajmem drugiego mieszkania nie będą w żaden sposób podejmowane w sposób ciągły, stały, czy zorganizowany. O ile będą miały miejsce to wyłącznie w sposób okazjonalny, na długie okresy czasu.

Podejmując czynności związane z najmem Wnioskodawca będzie działać we własnym imieniu. Ewentualne umowy najmu długoterminowego drugiego mieszkania wymagają także podpisów żony, która jest współwłaścicielem mieszkań.

Prowadzony najem lokali mieszkalnych nie spełnia przesłanek działalności gospodarczej w myśl art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychód z najmu lokali Wnioskodawca zalicza do źródła „najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą”, tj. jako źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychód z najmu lokali opodatkowany jest ryczałtem 8,5% w skali roku.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku zawarł Pan informację, że wraz ze współmałżonką jesteście właścicielami lokalu mieszkalnego nr (…) (lokal pierwszy) oraz nr (…) (lokal drugi) przy ul. (…) w (…). Ani Wnioskodawca ani małżonka nigdy nie prowadzili działalności gospodarczej.

Lokal z założenia przeznaczony był na użytek prywatny, to jest do zamieszkania dla Niego, Jego małżonki oraz dziecka (dotyczy to także lokalu drugiego, który został zakupiony wyłącznie przez fakt, że graniczy z pierwszym ścianą działową i można je bezproblemowo połączyć w jedno).

W zakresie jedynych czynności (swoich i małżonki) jako wynajmujących należy utrzymanie lokalu w gotowości do wynajęcia - utrzymanie czystości, wymiana pościeli.

Przychody z najmu lokalu nie są jedynym źródłem dochodów.

Od maja 2003 r. Wnioskodawca posiada stałe źródło dochodu w postaci umowy o pracę. Dla Jego małżonki dochód z najmu również nie jest jedynym źródłem dochodu, jest ona nieprzerwanie od czerwca 2008 r. zatrudniona na podstawie umowy o pracę.

Nasze stałe zatrudnienie w innych podmiotach, liczne obowiązki związane z opieką nad chorowitym 8 - letnim synem oraz cierpiącą na chorobą nowotworowa teściową nie pozwalają nam całkowicie na indywidualne pozyskiwanie najemców, z uwagi na fakt, że jest to czasochłonne.

Wnioskodawca wskazuje również, że nigdy nie ma gwarancji co do ciągłości wynajmu, obłożenia w lokalu, a także tego, kiedy lokal będzie dostępny, tzn. kiedy nie będzie On przebywał w nim. Kiedy przebywa w (…) lub ewentualnie Jego teściowa (w odległości kilkuset metrów znajduje się Centrum Onkologii, w którym jest m.in. leczona).

Lokal nie jest, ani nigdy wcześniej nie był ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych żadnej działalności gospodarczej, nie był on również wykorzystywany do prowadzenia w nim działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, ani Jego małżonkę.

Wnioskodawca odwołuje się do interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15 kwietnia 2013 r., Nr IPTPB1/415-35/13-4/KO, w której przychylił się on do stanowiska podatnika. W interpretacji tej zadano pytanie, czy po wycofaniu z działalności kilkudziesięciu lokali będzie można uzyskiwać przychody rozliczane w ramach wynajmu prywatnego oraz czy liczba wynajmowanych lokali przesądza o zakwalifikowaniu najmu prywatnego do działalności gospodarczej.

W odniesieniu do powyższego zasadne jest twierdzenie, że tym bardziej wynajem jednego lokalu, który nigdy nie był zakwalifikowany, jako środek trwały oraz nie był wprowadzony do działalności gospodarczej powinien być zakwalifikowany, zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy w tej sprawie, to jest jako podlegający opodatkowaniu zryczałtowanym 8,5% podatkiem od przychodów nie mających źródła w prowadzeniu działalności gospodarczej.

Podstawową zakwalifikowania działania, jako działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji konieczności rozliczania przychodów na zasadach właściwych dla tej działalności, jest rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania działalności.

W indywidualnym przypadku Wnioskodawcy zakres najmu wskazuje, że nie jest on prowadzony w sposób zorganizowany. Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza bowiem prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły.

W przypadku Wnioskodawcy brak jest cech profesjonalizmu w rozumieniu powyższym. Zakres Jego działań ogranicza się tylko do zawarcia umowy z portalem internetowym oraz utrzymaniem mieszkania w czystości.

Nie podejmuje On innych działań, które wskazywałyby na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie najmu. Rozmiar wynajmu (jeden lokal mieszkalny) oraz brak powtarzalności i systematyczności (mieszkanie wynajmowane jest tylko okazjonalnie, krótkoterminowo) nie wskazują na znamiona działalności gospodarczej. Co również istotne, lokal ten nie stanowi składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą.

Podejmując czynności związane z najmem działa On we własnym imieniu, tzn. w sposób niezależny od innych podmiotów, a podejmowane czynności rodzą prawa i obowiązki bezpośrednio dla Niego. Oprócz najmu nie zapewnia najemcom żadnych dodatkowych usług. Nie korzysta z obsługi księgowej lub zarządczej w zakresie wynajmu, nie traktuje podejmowanych przeze Niego działań, jako prowadzenie działalności gospodarczej, to znaczy nie inwestuje w przedmiot najmu, nie reklamuje go, tym samym nie podejmuje żadnych czynności, które normalnie podejmowane są dla utrzymania oraz rozwoju działalności gospodarczej.

Celem Wnioskodawcy nie jest również długofalowe wynajmowanie lokalu, gdyż wynajmowanie go zależne jest od okoliczności obiektywnie niezależnych od Niego, to jest od czynników prywatnych, a dotyczących konieczności wspomagania przewlekle chorej teściowej, która jest osobą samotną i z którą wraz z małżonką On zamieszkuje.

Wnioskodawca wskazuje również, że wcześniej nie nabywali innych lokali w tożsamych, bądź podobnych celach zarobkowych, a także nie zamierzają dokonywać takiego nabycia bądź dokonać zawarcia kolejnych umów pozwalających na podjęcie działań w celu czerpania pożytków z innych lokali, bądź nieruchomości lokalowych w tożsamych, bądź podobnych celach.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w opisanym w ten sposób przypadku, a także uwzględniając całość argumentacji, która została przytoczona przez Wnioskodawcę we wniosku oraz jego uzupełnieniu, przychód z okazjonalnego, krótkoterminowego wynajmu lokalu mieszkalnego, będącego przedmiotem wniosku, można zakwalifikować do źródła z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – tj. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą i opodatkować zryczałtowanym 8,5% podatkiem od przychodów?

Pana stanowisko w sprawie

W opinii Wnioskodawcy, w Jego przypadku wynajem mieszkania nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzupełnieniu stanowiska, Wnioskodawca wskazał, że Jego stanowisko w tej sprawie przedstawia się w sposób następujący.

Przychody z wynajmu w sposób opisany we wniosku, nie stanowią przychodu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Przychody te stanowią odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w katalogu źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych są: najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z definicją pojęcia działalności gospodarczej (pozarolniczej działalności gospodarczej), ujętą w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za działalność gospodarczą (pozarolniczą działalność gospodarczą) uważa się działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9;

Wg opinii Wnioskodawcy, przychody z wynajmu w przedstawionym stanie faktycznym, stanowią odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów. Przychód z okazjonalnego, krótkoterminowego wynajmu lokalu mieszkalnego, będącego przedmiotem wniosku można zakwalifikować do źródła z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – tj. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą i w konsekwencji opodatkować zryczałtowanym 8,5% podatkiem od przychodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i pkt 6 tego przepisu:

- pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

- najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem - za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Z treści tego przepisu wynika, że pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach, tj. działalność winna być prowadzona:

- w celu osiągnięcia dochodu – przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, ponieważ istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu;

- w sposób ciągły – jednak przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy; istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności, celem osiągnięcia dochodu;

- w sposób zorganizowany – co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Ponadto, zgodnie z art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Przy czym, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodów, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika zatem, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 omawianej ustawy podatkowej.

Umowa najmu została zdefiniowana w art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.), zgodnie z którym przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stronami umowy najmu są wynajmujący oraz najemca. Do zawarcia umowy najmu dochodzi wówczas, gdy strony uzgodnią istotne jej składniki, do jakich należą przedmiot najmu i czynsz. Na podstawie umowy najmu najemca uzyskuje prawo do używania cudzej rzeczy w zamian za zapłatę czynszu.

Najem może być zawarty na czas oznaczony albo na czas nieoznaczony. Zawarcie umowy na czas oznaczony może polegać na wskazaniu daty kalendarzowej zakończenia najmu, określeniu czasu jego trwania w dniach, tygodniach, bądź innym oznaczeniu jego momentu końcowego. Jeśli w umowie czas nie został w ten sposób określony, ani też nie wynika w sposób dostateczny z okoliczności, uważa się, że została ona zawarta na czas nieoznaczony.

Tak więc podatnicy mogą osiągać przychody z najmu niestanowiącego przedmiotu pozarolniczej działalności gospodarczej, jak i z najmu w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. W obydwu przypadkach przychód jest osiągnięty na podstawie tego samego rodzaju stosunku cywilnoprawnego łączącego strony, jakim jest umowa najmu.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzamy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy). W przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, wynajmowanie nieruchomości zaliczane jest do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Przy kwalifikacji przychodu do właściwego źródła może być pomocny zamiar podatnika wyrażony w podejmowanych przez niego działaniach, np. wystąpienie z wnioskiem o dokonanie wpisu w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

W przypadku najmu nieruchomości należy podkreślić, że nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowane nieruchomości do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Jeżeli rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności.

W myśl art. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2021 r., poz. 1993, ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne:

- prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 1);

- osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o podatku dochodowym” (pkt 2).

Według art. 2 ust. 2a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł z tytułu przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że nie prowadzi Pan działalności gospodarczej. Wraz z żoną zdecydował się Pan, że podejmą się najmu krótkoterminowego jednego mieszkania oraz długoterminowego najmu drugiego mieszkania. W przypadku mieszkania pierwszego, wynajmowanego najemcami są co do zasady osoby prywatne. Najem mieszkania drugiego, o ile będzie miał miejsce, będzie zawierany na okresy co najmniej roczne. Oba posiadane do tej pory przez Pana mieszkania stanowią majątek prywatny. Są to lokale mieszkalne, które zostały zakupione wyłącznie w celach mieszkalnych. Przychody z najmu stanowią/będą stanowiły wyłącznie dodatkowe źródło utrzymania. Podejmując czynności związane z najmem będzie Pan działał we własnym imieniu.

Wskazujemy, że ilość wynajmowanych lokali nie jest przesłanką bezwzględnie przesądzającą o kwalifikacji uzyskiwanych przychodów z najmu do określonego źródła przychodów. Ustawodawca w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazał bowiem, aby była to jedyna i ostateczna przesłanka, która determinuje kwalifikację tego rodzaju przysporzeń majątkowych do określonego źródła przychodów. Również zawarcie umowy najmu na krótki okres (tzw. najem krótkotrwały) nie może stanowić samodzielnego kryterium do wyłączenia przychodów z odrębnego źródła jakim jest najem i zaliczenie do przychodów z działalności gospodarczej. Decydujące znaczenie mają bowiem wszystkie okoliczności faktyczne danej sprawy.

O tym, czy przychody z najmu należy opodatkować ‒ tak jak przychody z najmu prywatnego, czy też z działalności gospodarczej ‒ decyduje całokształt okoliczności w danej sprawie.

Ocena, czy podatnik prowadzi działalność gospodarczą, uzależniona jest od ustalenia, czy dana działalność spełnia jednocześnie wszystkie przesłanki wymienione w przepisie art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz czy nie wystąpiły przesłanki negatywne wymienione w art. 5b ust. 1 tej ustawy. Jeżeli nieruchomość lub nieruchomości będą wykorzystywane w taki sposób, że rozmiary tej działalności, powtarzalność, zarobkowy charakter i sposób zorganizowania, jej profesjonalny charakter będą wskazywać, że jest to działalność gospodarcza, to uzyskiwane z tej działalności przychody będą zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej, a nie do przychodów z najmu.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego. Przy tym decydującego znaczenia nie ma tu subiektywne przekonanie podatnika o właściwej, jego zdaniem, kwalifikacji przychodów do danego źródła, ale to, czy w okolicznościach faktycznych danej sprawy omawiane kryteria zostały rzeczywiście spełnione.

Na podstawie zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy oraz przepisów prawnych w tym zakresie stwierdzamy, że najem nie jest realizowany przez Pana w sposób, który wskazuje na spełnienie wszystkich przesłanek prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej wymienionych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem przychody uzyskiwane z tego tytułu należy zakwalifikować do przychodów, jakim jest najem określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody z tytułu najmu, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, według stawki przewidzianej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) tej ustawy, tj. 8,5% do kwoty 100 000 zł, natomiast od nadwyżki ponad tę kwotę według stawki 12,5%.

Mając na uwadze treść powyższych przepisów stwierdzić należy, że przychody osiągnięte z tytułu wynajmu lokali mieszkalnych na zasadach najmu prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowuje się na zasadach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W Pana sytuacji, gdy nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, nie ma przeszkód by przychody z tytułu najmu prywatnego lokali mieszkalnych opodatkować na zasadach zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne według stawki przewidzianej w art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) tejże ustawy.

Wobec powyższego, Pana stanowisko w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Z przepisu art. 12 ust. 6 ww. ustawy wynika, że zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

Zgodnie z ust. 7 tego przepisu, oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymany został pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnięty został w grudniu roku podatkowego.

Z art. 12 ust. 8 ww. ustawy wynika, że wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6, obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 12 ust. 8a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6, dotyczy również lat następnych, chyba że w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został otrzymany pierwszy w roku podatkowym przychód, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód otrzymany został w grudniu roku podatkowego, małżonkowie zawiadomią w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków.

W myśl ust. 8c tego artykułu oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, oraz zawiadomienie, o którym mowa w ust. 8a, mogą być podpisane przez jednego z małżonków. Podpisanie oświadczenia lub zawiadomienia przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia oświadczenia lub zawiadomienia w imieniu obojga małżonków. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Dodatkowe informacje

Nie przeprowadzamy postępowania dowodowego, w związku z czym nie jesteśmy uprawnieni do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów. Jesteśmy związani wyłącznie przedstawionym przez Pana opisem zdarzenia przyszłego.

Końcowo zaznaczyć należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jesteśmy związani wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana oraz Pana stanowiskiem, tym samym dokonaliśmy wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Wskazać należy, że przedmiotem interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na konkretne pytanie podatnika w kontekście wskazanych we wniosku przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej, natomiast inne informacje zawarte w opisie sprawy nie podlegają analizie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r., poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540, ze zm.).