Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych zdarzeń przyszłych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 stycznia 2022 r. wpłynął Pana wniosek z 19 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan pismem z 7 lutego 2022 r. (wpływ 8 lutego 2022 r.). Uzupełnił go Pan również – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 marca 2022 r. (wpływ 3 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzeń przyszłych

Wnioskodawca posiada na terytorium RP nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.) (dalej również: ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)). Prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o PIT. Zakres prowadzonej działalności został zgłoszony w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) (w zgłoszeniu m.in. PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.Z – działalność związana z oprogramowaniem) i obejmuje wytwarzanie i rozwijanie oprogramowania oraz pracę nad już istniejącymi programami i aplikacjami.

Wnioskodawca obecnie współpracuje przede wszystkim z jednym głównym zleceniodawcą, dla którego programuje w języku strukturalnym, który opiera się na języku (…) oraz (…).

Działania Wnioskodawcy opierają się na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania dla rozwiązań informatycznych. Zlecenia polegają na zlecaniu Wnioskodawcy: przygotowania interfejsów odpowiedzialnych w głównej mierze m.in. za poprawne przesyłanie danych między zróżnicowanymi środowiskami (dalej także: programy A), w związku z pojawianiem się nowych danych, których istniejące interfejsy nie obsługują – dodawania nowych elementów do już istniejących interfejsów, powodujących, że nowe (inne niż do tej pory oraz odpowiednio zmodyfikowane) rodzaje danych wprowadzanych w poszczególnych środowiskach będą mogły się wymieniać pomiędzy środowiskami, a środowiska te wzajemnie współpracować (dalej także: programy B).

Nadmienić należy, że Wnioskodawca wykonuje w prowadzonej działalności gospodarczej znaczącą ilość zleceń i gotowy jest implementować je w środowiskach w każdej branży (niezależnie od rodzaju zamawiającego je klienta), przy czym każde z nich prowadzone jest w jednym z powyższych modeli tworzenia programu A lub programu B.

Aby zrozumieć czynności podejmowane przez Wnioskodawcę, wyjaśnienia wymaga, że prace prowadzone nad interfejsami (programy A i B) są tworzone w tzw. (…). Oznacza to, że system interfejsu stworzony przez Wnioskodawcę jest niezależnym elementem, pozwalającym na koegzystowanie dwóch innych systemów (środowisk) i przenikanie (rozumienie) danych jednego systemu przez inny system.

Działania Wnioskodawcy obejmują wykonanie pełnych zadań, jakie przekazuje mu do przygotowania klient, tj. przygotowanie i oddanie do dyspozycji klienta (w tym przekazanie praw autorskich majątkowych) gotowego interfejsu, przygotowanie i oddanie do dyspozycji klienta (w tym przekazanie praw autorskich majątkowych) do funkcjonalności dla wcześniej działającego interfejsu, który ponownie nabiera dzięki tej/tym funkcjonalnościom waloru gotowego do dalszej pracy po wprowadzeniu nowych danych w poszczególnych środowiskach.

Na podstawie zawartej umowy i dostarczanej każdorazowo dokumentacji oraz wymagań, Wnioskodawca tworzy nowy interfejs (program A) lub wprowadza dodatkowe funkcjonalności do już istniejącego w systemie informatycznym interfejsu (program B). Interfejsy są odpowiedzialne za poprawne przesyłanie nowych danych między zróżnicowanymi środowiskami i bazami danych.

Interfejsy przygotowywane dla klienta Wnioskodawcy są produktami unikalnymi, co oznacza, że czynności Wnioskodawcy nie można odnieść do porównywalnych działań na rynku w stosunku do działań innych podmiotów, na innych produktach, innych podmiotów. Wnioskodawca przygotowuje całość czynności na wyraźne zamówienie klienta – inny podmiot nie byłby zainteresowany nabyciem porównywalnego produktu od Wnioskodawcy przygotowanego w taki sposób, w jaki zamówienia dokonał klient.

Zarówno Program A, jak i Program B stanowią elementy funkcjonalnie niezależne i dostosowane do samodzielnego działania w środowisku przygotowanym przez klienta, tj. w sytuacji, w której znalazłby się inny klient posiadający takie sam rodzaj zamówienia – to możliwe byłoby wykorzystanie ich jako produktów funkcjonujących na rynku i możliwych do samodzielnego istnienia, zamówionego jako samodzielny produkt przez takiego klienta dla jego wymagań (tj. możliwe byłoby wykorzystanie go i użycie przy innych środowiskach danych dostarczanych przez każdego dowolnego klienta). Programy są zatem produktami, które stanowią samodzielny produkt, działający samodzielnie w odpowiednio zintegrowanym do tego środowisku. Tym niemniej zamówienia dokonywane są wyłącznie na rzecz konkretnego klienta, a Program A oraz Program B nie są oferowane w stosunku do innych podmiotów i przygotowane są do działania wyłącznie w środowisku przedstawionym do pracy i integracji przez klienta Wnioskodawcy.

W związku ze współpracą wskazane zostało w umowie, że w przypadku stworzenia przez Usługodawcę, w ramach realizacji Umowy, utworu lub utworów w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a w szczególności stworzenia programów komputerowych, ogół autorskich praw majątkowych do tych utworów, na wszelkich polach eksploatacji znanych w chwili ustalenia danego utworu, w szczególności na polach eksploatacji wskazanych w art. 50 (oraz art. 74 ust. 4 w przypadku programów komputerowych) powyższej ustawy, jak również prawo do udzielania zezwolenia na wykonywanie autorskich praw zależnych do tych utworów, przechodzi na klienta z chwilą ustalenia danego utworu, w jakiejkolwiek – nawet niedokończonej – postaci.

Wnioskodawca wskazuje, że zarówno program A, jak i Program B pozostają utworem i są efektem jego twórczej pracy, a przekazując je – przekazuje również ogół praw autorskich majątkowych do stworzonych utworów.

Wnioskodawca w związku z przygotowaniem programu A i programu B wystawia faktury, w których dochodzi do oznaczenia prac wykonywanych nad poszczególnymi programami, zgodnie z faktyczną ilością godzin poświęconych na wykonanie każdego z programów. W ten sposób kalkulowana jest wartość utworów, do których przekazania praw dochodzi. Podstawą do ustalenia faktycznego zakresu wykonanych prac jest wykaz z programu monitorującego system pracy programisty, wykonywany dla klienta z oznaczeniem konkretnych czynności, jakie programista poświęca danemu zadaniu. Przy tym w sytuacji prowadzenia prac związanych z poszczególnymi interfejsami, tytuły poszczególnych zadań mogą być bardziej szczegółowe niż nazwa danego Programu (wskazane są poszczególne prowadzone prace, zadania w ramach konkretnego projektu). W ten sposób dochodzi do zapłaty za poszczególne elementy stworzonego utworu, który ostatecznie w całości trafia do klienta Wnioskodawcy łącznie z przekazanymi w ramach wynagrodzenia – prawami autorskimi.

Wnioskodawca podkreśla, że przychody Wnioskodawcy jakie uzyskuje z przeniesienia praw do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (za takie uznaje je Wnioskodawca, co m.in. potwierdzać ma niniejsza interpretacja) dokumentowane są fakturami, przy czym faktury wskazują na godziny poświęcone na realizację poszczególnych etapów prac nad produktami oraz odpowiadają wartości roboczogodzin wykonywania danego projektu (programu). W każdym przypadku łącznie z zapłatą dochodzi do w ramach ceny wskazanej na fakturze sprzedaży (przeniesienia) praw do wykonanego utworu lub jego odpowiedniej części, której dotyczy faktura.

Wnioskodawca podkreśla również, że w przypadku dokonania modyfikacji już istniejącego kodu źródłowego (Programy B), Wnioskodawca w ramach swojej działalności ma obowiązek dopasować jego działanie dla potrzeb klienta. Każdorazowo efektem pracy jest kod źródłowy programu komputerowego, stanowiący integralne narzędzie samo w sobie. Narzędzie takie ma charakter indywidualny i innowacyjny, tworzone jest w ramach działalności badawczo-rozwojowej, w sposób systematyczny.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę na rzecz klienta przy produktach stanowi efekt prac rozwojowych, tzn. w przypadku każdego produktu jest ona prowadzona w sposób systematyczny, zaplanowany i uporządkowany i jest działalnością podejmowaną w celu zwiększenia zasobów istniejącej wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia wprowadzanych właśnie nowych zastosowań.

Dokumentacja przedstawiana przez klienta zawiera ramowy charakter rozwiązania, natomiast prace wykonywane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy, składają się z szeregu etapów planowania rozwiązania, przygotowania planów matryc lub plansz koncepcyjnych, kodowania i prac wykonawczych, przygotowania interfejsów testowych oraz wdrożenia kodowanego produktu w środowisko klienta. Dzięki temu Wnioskodawca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Ponadto Wnioskodawca: ewidencjonuje osobno każdy z programów (kwalifikowanych praw własności intelektualnej) – tj. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji; ewidencja prowadzona jest na bieżąco; prowadzi ewidencje w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W uzupełnieniu z 1 marca 2022 r., odpowiadając na poszczególne pytania z wezwania do uzupełnienia wniosku, podał Pan poniższe informacje:

1. Czy zleceniodawca, o którym mowa we wniosku, jest podmiotem polskim, czy zagranicznym (z jakiego kraju?); jeśli zleceniodawca jest podmiotem zagranicznym, to czy usługi dla tego podmiotu są wykonywane przez Wnioskodawcę w Polsce, czy w kraju, w którym podmiot ten ma siedzibę; jeśli usługi są wykonywane w kraju, w którym podmiot ten ma siedzibę, to proszę wskazać, czy działalność gospodarcza w tym państwie jest/będzie prowadzona za pośrednictwem zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a tym państwem;

Odpowiedź: „Zleceniodawca jest podmiotem posiadającym siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej. Wyczerpując ten element pytania pozostałą jego część traktuję jako bezprzedmiotową”.

2. Czy:

- usługi świadczone przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartą umową, są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

Odpowiedź: „Nie, czynności są wykonywane w dowolnym miejscu zgodnie z modelem prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy; Wnioskodawca bywa jedynie zobowiązany do kontaktu i wyjazdów do zleceniodawcy w celu uzgodnień i prowadzenia niektórych czynności programistycznych przy udziale obu stron (gdy jest to działanie przyspieszające proces programowania)”.

- Wnioskodawca, wykonując te usługi, ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością;

Odpowiedź: „Tak, ponoszę”.

- odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi Wnioskodawca czy zlecający wykonanie tych czynności;

Odpowiedź: „Tak, ponoszę”.

3. Jaką formą opodatkowana jest działalność gospodarcza (wg skali podatkowej, tzw. podatkiem „liniowym”, ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, w formie karty podatkowej);

Odpowiedź: „Podatek liniowy”.

4. Czy efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej);

Odpowiedź: „Tak”.

5. Czy Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania oprogramowania odbywa się w ramach działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń;

Odpowiedź: „Tak”.

6. Czy w przypadku, gdy Pan rozwija oprogramowanie jest Pan właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania, które Pan rozwija, jeżeli nie – to czy w stosunku do tego oprogramowania posiada Pan wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Pana z tego prawa;

Odpowiedź: „Nie jestem właścicielem ani współwłaścicielem oprogramowania, nie posiadam wyłącznej licencji. W przypadku rozwijania oprogramowania prace polegają na przygotowywaniu gotowych modułów osadzanych w środowisku programistycznym zleceniodawcy i te samodzielne projekty (moduły) są przedmiotem wniosku”.

7. Od kiedy (dokładnie) prowadzi Pan odrębną ewidencję (proszę wskazać datę), czy odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz, czy odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

Odpowiedź: „Tak, ewidencja prowadzona jest od początku realizacji działalności badawczo - rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP; tak, odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej”.

8. Czy i w jaki sposób oblicza Pan tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych);

Odpowiedź: „Tak, rozliczenia oparte są o wskaźnik nexus, obliczany jest on w oparciu o wskazania art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wytycznymi wskazanymi w objaśnieniach IP BOX wydanymi przez MF https://www. qov.pl/web/finanse/objasnienia-podatkowe-dot-preferencyinego- opodatkowania-dochodow-wytwarzanych-przez-prawa-wlasnosci-intelektualnej-ip- box,

tzn. wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru: (a + b) * 1,3 / (a + b + c + d) (poszczególne litery opisane są szczegółowo w przepisach art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w ten sposób będę je kwalifikował)”.

9. Czy wymienione w pytaniu nr 2 z wniosku wydatki stanowią katalog zamknięty, czy poniósł Pan jeszcze inne, niewymienione we wniosku wydatki, a jeżeli tak proszę wskazać jakie;

Odpowiedź: „Wydatki objęte wnioskiem, co do których występuje wątpliwość wskazane zostały w pytaniu, niemniej poniosłem i będę ponosił w związku z prowadzoną działalnością (zdarzeniami przyszłymi) również inne wydatki, które będą kwalifikowane w ramach wydatków na wytworzenie kwalifikowanych praw własności intelektualnej, niemniej będą one przyporządkowywane zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami prawa i nie są przedmiotem dodatkowego doprecyzowania w niniejszym wniosku”.

10. Czy wymienione we wniosku i ewentualnie jego uzupełnieniu wydatki stanowią środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne, od których dokonuje Pan odpisów amortyzacyjnych;

Odpowiedź: „Nie, w stosunku do żadnego z tych wydatków nie dokonuję odpisów amortyzacyjnych, wydatki te księgowane są jako koszty bieżące działalności gospodarczej”.

11. Czy wskazane we wniosku wydatki zostały faktycznie poniesione na prowadzoną przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej; należy wskazać przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu każdego z wydatków z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji z wytworzeniem opisanego oprogramowania;

Odpowiedź: „Tak, są powiązane z prowadzoną działalnością, w zakresie przesłanek:

- usługi księgowe – służą każdorazowo kwalifikacji danego wydatku i przychodu do odpowiedniego rodzaju działalności w tym do działalności, zaliczeniu ich według wskaźnika nexus, uznania wydatku za bezpośrednio lub pośrednio związany z prowadzona działalnością, wydatek służy również do prowadzenia ewidencji księgowych Wnioskodawcy (KPiR, VAT (podatek od towarów i usług), odrębna ewidencja IP box) i właściwego rozksięgowania poniesionego wydatku według tych trzech ewidencji tak, by ewidencja IP BOX mogła być prowadzona rzetelnie i prawidłowo;

- (…) – służy przechowywaniu danych wykorzystywanych w trakcie realizacji projektów objętych wnioskiem;

- koszty wyposażenia

· klawiatura – sprzęt niezbędny do wykonywania programowania (efektywnego pisania programów komputerowych),

· mysz – sprzęt niezbędny do wykonywania prac na komputerze Wnioskodawcy i nawigowania kursorem na monitorze w trakcie wykonywania prac nad kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej,

· (…) – urządzenie wielofunkcyjne służące Wnioskodawcy do połączeń internetowych w związku z programowaniem, powiadomień i odbierania poczty elektronicznej służącej kontroli oprogramowania, sygnalizowania połączeń przychodzących od zleceniodawcy w związku z realizacją zlecenia, monitorowania stałej dostępności wnioskodawcy dla zleceniodawcy w okresie realizacji projektów,

· (…) – słuchawki służące uczestnictwu w spotkaniach online ze zleceniobiorcą i uzyskiwania szczegółów wykonywania projektów,

- koszty dojazdów na spotkania służbowe i noclegów – wynikają z konieczności spotkań ze zleceniodawcą oraz pracy (programowania) bezpośrednio w siedzibie zleceniodawcy w niektórych okresach realizacji projektów,

- opłaty za leasing auta – usługa wykorzystywana do korzystania z pojazdu celem dojazdów do zleceniodawcy w celu spotkań nad realizowanymi projektami objętymi niniejszym wnioskiem oraz w celu prowadzenia niektórych czynności programowania realizowanych projektów bezpośrednio w siedzibie zleceniodawcy (gdy niezbędny jest bezpośredni kontakt obu stron projektu w trakcie takich czynności)”.

12. Czy opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki są/będą spełnione we wszystkich latach objętych wnioskiem.

Odpowiedź: „Tak, spełnione są we wszystkich latach objętych wnioskiem”.

Pytania

1. Czy działalność prowadzona w celu stworzenia produktów A oraz produktów B stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2. Które z wydatków: usługi księgowe, (…), koszty wyposażenia (klawiatura, mysz, (…)), koszty dojazdów na spotkania służbowe i noclegów, opłaty za leasing auta wykorzystywanego w związku z pracami nad kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu metodyki alokacji dla celów IP BOX, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

3. W sytuacji, w której stanowisko w sprawie pkt 1 zostanie uznane za prawidłowe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że w stosunku do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – programu A i programu B – ma prawo zastosować 5% stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1991, Nr 80, poz. 350, dalej: ustawa o PIT), podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej zawarte zostały w zamkniętym katalogu opisanym w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Zgodnie z treścią tego przepisu, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: (`(...)`) 8. autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP, z którego kwalifikowany dochód można opodatkować 5% stawką PIT to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

- zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

- należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT,

- podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zatem, kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. Ustalić należy zatem, czy działalność Wnioskodawcy jest działalnością badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Dojść musi zatem do:

- prac rozwojowych,

- działalność w ramach tych prac musi być podejmowana w sposób systematyczny,

- działalność w ramach tych prac musi być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Prace rozwojowe

Stosownie do treści art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych, oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji.

Działalność Wnioskodawcy ma i będzie miała na celu wykorzystywanie wiedzy z zakresu IT (wiedza nabyta jako wiedza specjalistyczna, umiejętność kodowania, umiejętność pracy z programami operacyjnymi) do tworzenia nowych zastosowań (tworzenie interfejsów lub ich unowocześnianie o nowe elementy, nieistniejące do tej pory jako odrębne urządzenia, programy). W efekcie działalność Wnioskodawcy polega i będzie polegała na wykorzystaniu zasobów wiedzy w celu tworzenia nowych innowacyjnych programów komputerowych (interfejsy spełniają definicję programu komputerowego i są w szczególności zestawem instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu). Tworzone programy komputerowe będą mieć charakter indywidualny i oryginalny zaś ich rezultat działalności będzie odpowiednio utrwalony.

Systematyczność

Działalność ma i będzie mieć charakter systematyczny – całość prac odbywa się w sposób zorganizowany i ciągły. Do jego stworzenia wymagane jest szereg działań na etapie projektowym, kontaktu z klientem, na etapie prac kreacyjnych oraz na etapie prac wdrożeniowym. Po każdym etapie następuje również etap prac akceptacyjnych dane działanie, testujących działanie programów i ich realne funkcjonowanie w środowisku testowym oraz ostatecznym. Etapem systematyczności pozostaje również etap kontroli zgłaszanych błędów co do działania interfejsów oraz ich usuwanie z programów. W żadnym przypadku proces ten nie jest jednorazową czynnością, która nie wymaga działań systematycznych.

Natomiast w zakresie Programu B działania Wnioskodawcy, polegające na rozwijaniu oprogramowania zmierzają do istotnej poprawy jego użyteczności albo funkcjonalności w obrębie nowych modułów i funkcjonalności, w które Wnioskodawca jest zaangażowany. Każda część z wytworzonego oprogramowania jest autorskim dziełem Wnioskodawcy, ponieważ nikt nie narzuca mu reguł ani sposobu zapisu algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju produktów – oprogramowania komputerowego. Pozostaje zatem programem komputerowym i również pozostaje stworzona w procesie systematycznej działalności badawczo-rozwojowej na takich samych zasadach, jak opisane powyżej.

Działalność podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca, w ramach tworzenia opisanego we wniosku oprogramowania oraz jego ulepszania i rozwijania, ciągle zdobywa i poszerza swoją wiedzę o nowe umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych oraz oprogramowania. Czynności niniejsze nie są rutynowe albowiem każda nowa funkcjonalność jest indywidualnym problemem do rozwiązania, pod względem wymagań biznesowych klienta.

Ponadto nie da się zaprzeczyć, że zgromadzona w procesie rozwojowym wiedza zostaje od razu przeniesiona na tworzenie nowego zastosowania – w postaci przygotowania interfejsów na rzecz klientów. Dokumentacja przedstawiana przez klienta zawiera ramowy charakter rozwiązania, natomiast prace wykonywane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy, składają się z szeregu etapów planowania rozwiązania, przygotowania planów matryc lub plansz koncepcyjnych, kodowania i prac wykonawczych, przygotowania interfejsów testowych oraz wdrożenia kodowanego produktu w środowisko klienta. Dzięki temu Wnioskodawca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

W ramach nowych unikalnych zastosowań wykorzystywana jest zarówno wiedza nabywana każdorazowo od klientów, jak i wiedza i umiejętności posiadane wcześniej przez Wnioskodawcę. Całość stanowi zatem proces twórczy, który owocuje wytworzeniem określonych kwalifikowanych praw IP w procesie rozwojowym.

Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy występuje również w przypadku tworzenia Programu B, tzn. gdy Wnioskodawca podejmuje działania o charakterze ulepszenia rozwiązania już istniejącego, w postaci kodu źródłowego kontrahenta, poprzez dodanie do niego zupełnie nowych funkcjonalności, tworzących samodzielnie program komputerowy, do których Wnioskodawca przenosi na kontrahenta prawa autorskie.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy do opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że prace polegające na tworzeniu innowacyjnych programów komputerowych – Programów A i B, opisane powyżej prowadzone przez Wnioskodawcę, są działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, wszystkie wskazane koszty kwalifikowane powinny być do litery a wskaźnika nexus, jako koszty bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie ponoszone przez niego koszty wymienione w pytaniu związane są zarówno z uzyskiwaniem przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak i z działalnością pozostałą. Zamierza zatem zastosować współczynnik zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów związanych bezpośrednio z działalnością badawczo rozwojową oraz pozostałych kosztów prowadzenia działalności w oparciu o współczynnik uzyskiwanych przychodów (pochodzących ze sprzedaży kwalifikowanego prawa – Programu A i B oraz przychody inne nie związane z IP BOX) danego okresu (roku podatkowego), w którym koszty te będzie ponosił.

Fakt, że wydatki te są w części związane z innymi usługami IT, nie wyłącza możliwości ich proporcjonalnego alokowania do prowadzonej bezpośrednio przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej. Powyższe zostało potwierdzone w zakresie podobnych wydatków m.in. w interpretacji z dnia 26 sierpnia 2021 r.(sygn. akt 0115-KDIT3.4011.474.2021.2.JS).

Wnioskodawca zaznacza, że wszystkie koszty są funkcjonalnie powiązane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, tj.:

- usługi księgowe – opłata niezbędna jest do odpowiedniego księgowania i alokowania przychodów i kosztów zgodnie z przepisami art. 30ca i 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz odpowiednio prawidłowego rozliczania zaliczki na podatek dochodowy zgodnie z regułami ogólnymi opodatkowania,

- (…) – niezbędne jest do kontaktu z klientami, na rzecz których realizowane są Programy A i B, udostępnianie środowisk, prowadzenia dialogu, udostępniania danych, testów w trakcie działalności rozwojowej, zgłaszania i monitorowania błędów,

- koszty wyposażenia (klawiatura, mysz, (…)) – są wyposażeniem, bez którego podatnik nie może świadczyć usług rozliczanych IP BOX, w szczególności wprowadzania komend, tworzenia programów komputerowych i ich bieżącego testowania,

- koszty dojazdów na spotkania służbowe i noclegów,

- opłaty za leasing auta – wszystkie ponoszone są w związku z prowadzonymi działaniami nad programami komputerowymi i bez ich ponoszenia nie byłoby możliwe stworzenie ostatecznej formy tych programów (kontakt z klientem, wizyty w jego siedzibie, rozmowy są elementem systematyczności działań podejmowanych w ramach prac rozwojowych nad programami komputerowymi).

W efekcie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że po przyjęciu powyższej proporcji, wszystkie wskazane przez niego koszty alokowane proporcjonalnie, zaliczane powinny być do kosztów bezpośrednio związanych z przychodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i ujęte powinny zostać w literze a wzoru nexus.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 3, ma on prawo zastosowania do kwalifikowanych dochodów z Programów A i Programów B (tj. do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej) 5% stawką podatku.

W świetle powyższego, kwalifikowane IP uprawniające do 5% stawki podatku to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT,

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Odp. 1

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie mowa jest o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Powyższy przepis ustawy należy rozumieć w taki sposób, że z preferencyjnej stawki podatku mogą korzystać zarówno podmioty prowadzące działalność obejmującą badania naukowe, jak i podmioty prowadzące prace rozwojowe jak również podmioty prowadzące oba te rodzaje działań. Mając na względzie powyższe definicje w powiązaniu z objaśnieniami Ministerstwa Finansów wydanymi 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej w sprawie korzystania z ulgi IP-BOX (dalej: „objaśnienia”), wyróżnia się 3 kryteria działalności badawczo-rozwojowej:

1. twórczość,

2. systematyczność;

3. zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Spełnienie powyższych warunków jest kluczowe przy korzystaniu z preferencyjnego opodatkowania IP-BOX.

Zakładając, że odpowiedź na pyt. nr 1 niniejszego wniosku jest pozytywna, Wnioskodawca spełnia powyższe warunki.

Odp. 2

W art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej wymienione zostało autorskie prawo do programu komputerowego.

Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne kazuistyczne podejścia do definiowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”, które wskazują, że częścią chronioną prawem [formę (ekspresji) utworu] jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego.

Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Ze specjalistycznej literatury i praktyki budowania i stosowania programów komputerowych, można również wywnioskować, że za program komputerowy często uważany jest zestaw instrukcji (rozkazów) przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu 65. Zbiór wspomnianych instrukcji może być wyrażony znakiem językowym symbolami matematycznymi lub nawet znakami graficznymi.

Programy A i Programy B – interfejsy tworzone przez Wnioskodawcę w pełni powyższe definicje spełniają, są tworzone jako zespół komend, a ich efektem jest określone działanie poszczególnych jednostek komputerowych i współpraca na danych udostępnianych w tych jednostkach.

Odp. 3

Wszystkie stworzone przez Wnioskodawcę interfejsy lub ich ulepszenia jako programy A i B tworzone są jako kod programistyczny i stanowią programy komputerowe.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. Jak zostało wskazane taki właśnie charakter ma program A i B tworzony przez Wnioskodawcę.

Pozwala to stwierdzić, że utwory te – programy komputerowe – objęte są ochroną prawną jako autorskie prawo do programu komputerowego na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie stworzone zostało jako efekt prac badawczo-rozwojowych przez Wnioskodawcę, może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Podsumowując powyższe trzy elementy należy więc stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę kwalifikowany dochód z tytułu prowadzonych prac tworzenia autorskich interfejsów (Programu A i B) zgodnie ze wskazanymi powyżej warunkami, które stanowią utwory prawnie chronione i zostały wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

To oznacza, że Wnioskodawca, spełniając również warunek co do ewidencjonowania wskazany w art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT, może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%.

Natomiast, ze względu na fakt, że Wnioskodawca uczestniczy w pracach twórczych w obrębie projektów, powinien on każdy z tych projektów rozliczać osobno, tzn. rozliczyć należy dochód z tytułu usług realizowanych w stosunku do konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (konkretnego Programu A lub Programu B).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, stwierdzamy, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

| (a + b) * 1,3 | a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Na mocy art. 30cb ust. 3 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Przechodząc do kwestii, czy wydatki ponoszone przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, wyjaśniamy, co następuje.

Jako koszty podał Pan wydatki na:

1. usługi księgowe,

2. (…),

3. koszty wyposażenia (klawiatura, mysz, (…)),

4. koszty dojazdów na spotkania służbowe i noclegów,

5. opłaty za leasing auta.

Jednocześnie wskazał Pan na bezpośrednie powiązanie ww. kosztów z wytworzeniem oprogramowania opisanego we wniosku.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, w odniesieniu do kosztów należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz to, że w przypadku podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych kosztem jest ustalony na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpis amortyzacyjny.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wyżej wskazane przepisy prawa:

- działalność prowadzona w celu stworzenia produktów A oraz produktów B stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT,

- wszystkie wydatki: usługi księgowe, (…), koszty wyposażenia (klawiatura, mysz, (…)), koszty dojazdów na spotkania służbowe i noclegów, opłaty za leasing auta wykorzystywanego w związku z pracami nad kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, przy zachowaniu metodyki alokacji dla celów IP BOX, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- w stosunku do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej – programu A i programu B – ma Pan prawo zastosować 5% stawkę podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji informujemy, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego tą interpretację.

Podkreślić należy, że wydając interpretacje indywidualne opieramy swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony przez Wnioskodawcę we wniosku opis sprawy i przyjmujemy argumenty podnoszone przez Wnioskodawcę bez ich weryfikowania. Nie można jednak wykluczyć, że właściwy organ podatkowy prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego, będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).