0112-KDWL.4011.266.2021.2.PS

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

- nieprawidłowe – w części dotyczącej uznania wydatku na opłaty związane z wydaniem interpretacji indywidualnej za koszt bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

- prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 17 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 marca 2022 r. (wpływ 7 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

A. Przedmiot działalności Wnioskodawcy

"A" (dalej jako: Wnioskodawca bądź Przedsiębiorstwo) działa w branży usług informatycznych (IT). Zgodnie z danymi zamieszczonymi w aktualnym wpisie do CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej), Przedsiębiorstwo zajmuje się następującymi obszarami działalności gospodarczej wedle kodów PKD (Polska Klasyfikacja Działalności):

- 62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem,

- 62.02.Z Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,

- 62.03.Z Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi,

- 62.09.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych,

- 63.11.Z Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność,

- 63.12.Z Działalność portali internetowych,

- 85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej nie sklasyfikowane,

- 93.11.Z Działalność obiektów sportowych,

- 93.19.Z Pozostała działalność związana ze sportem,

- 74.20.Z Działalność fotograficzna,

- 72.19.Z Badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych i technicznych.

Przedsiębiorstwo jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości osiąganych dochodów niezależnie od miejsca ich uzyskania. Wnioskodawca rozlicza osiągane przychody na zasadach ogólnych i prowadzi Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów (PKPiR).

B. Działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy

Przedsiębiorstwo nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2021 r. poz. 706 ze zm.). Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie konkretnych aplikacji biznesowych na zlecenie klientów. Czynności o charakterze B+R podejmowane przez Wnioskodawcę są charakterystyczne dla branży IT, w której działa Przedsiębiorstwo. Bowiem prowadzenie takich prac naukowych i rozwojowych umożliwia Przedsiębiorstwu zachowanie silnej pozycji na rynku. Wnioskodawca prowadzi głównie prace rozwojowe (ze względu na komercjalizację wyników swoich badań) mające na celu stworzenie nowej koncepcji oprogramowania. W prowadzonych badaniach Wnioskodawca czerpie z posiadanej i aktualnie dostępnych źródeł wiedzy oraz języków i narzędzi programowania (…).

Prace w ramach realizowanych przedsięwzięć realizowane są systematycznie i w zależności od charakteru projektu trwają od kilku do kilkunastu miesięcy. Przedsiębiorstwo posiada pełną dokumentację prowadzonych projektów B+R. Dla poszczególnego projektu prowadzona jest odrębna ewidencja projektu B+R w zakresie wytworzenia kwalifikowanego IP z uwzględnieniem następujących danych:

1. Nazwa danego projektu

2. Cel projektu

3. Opis projektu (w tym harmonogram i zasoby)

4. Czas rozpoczęcia i zakończenia projektu

5. Wykaz osób zaangażowanych w pracę w poszczególnym projekcie

6. Wykaz prac stworzonych w danym projekcie z imiennym przyporządkowaniem do konkretnej osoby wykonującej daną pracę.

Podejmowana przez Przedsiębiorstwo działalność jest prowadzona w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, wedle ustalonego wcześniej harmonogramu prac, ustalonych zasobów i wyznaczonych celów do osiągnięcia. O powyższym świadczy standardowy model działania Przedsiębiorstwa:

· KROK I: Opracowanie koncepcji, specyfiki i wytycznych dla nowych rozwiązań

· KROK II: Projektowanie architektury zewnętrznej warstwy oprogramowania

· KROK III: Rozwijanie systemu zarządzania treścią

· KROK IV: Optymalizacja wydajności systemów

· KROK V: Tworzenie narzędzi optymalizujących prace programistyczne

· KROK VI: Dodanie nowych funkcjonalności i ulepszanie istniejących

· KROK VII: Testowanie funkcjonalności

· KROK VIII: Opiniowanie możliwych rozwiązań i rekomendowanie optymalnych pod względem czasu wykonania, wydajności funkcjonalności i bezpieczeństwa.

Przedsiębiorstwo działa na trzech płaszczyznach:

1. budowa Oprogramowania, tj. tworzenie konkretnych aplikacji wedle zamówienia kontrahenta, przykładowo: Przedsiębiorstwo buduje rozwiązanie programistyczne polegające na tworzeniu profilu potencjalnego klienta dla planów marketingowych danego przedsiębiorstwa poprzez zbieranie i przetwarzanie danych z ogólnodostępnych mediów społecznościowych (…).

2. wprowadzenie modyfikacji/zmian w istniejących Oprogramowanych celem zwiększenia ich przydatności czy rozszerzeniem ich funkcjonalności.

3. wsparcie techniczne związane z Oprogramowaniem (tj. usuwanie usterek/błędów).

Wnioskodawca nie nabywa od innego podmiotu wcześniej istniejącego rozwiązania (Oprogramowania).

C. Określenie warunków współpracy Przedsiębiorstwa ze Spółką

Obecnie Przedsiębiorstwo świadczy usługi w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej na rzecz m.in. (…) (dalej jako: Kontrahent bądź Spółka). Przy czym ostatecznym odbiorcą wykonywanych świadczeń programistycznych przez Przedsiębiorstwo będą klienci Kontrahenta (usługi wykonywane w ramach łańcucha dostaw: Wnioskodawca - > Spółka -> klienci Spółki).

W związku z powyższym, Przedsiębiorstwo będzie wcielało się w rolę podwykonawcy świadczeń programistycznych (zgodne z wymogami indywidualnych odbiorców). Jednocześnie należy mieć na względzie, że Wnioskodawca nie podlega bezpośredniemu kierownictwu Spółki. O powyższym dowodzi okoliczność niewykonywania żadnych innych świadczeń, czyli związanych z zarządzaniem zespołem projektowym, koordynacją prac działu IT czy udziałem w rozmowach z klientami, które są właściwe dla stanowisk kierowniczych/zarządczych/menadżerskich.

Ponadto, usługi realizowane przez Przedsiębiorstwo nie podlegają reżimowi czasowemu charakterystycznemu dla pracowników zatrudnionych na etat (tj. właściwym normom tygodniowego/miesięcznego czasu pracy określonym w Kodeksie pracy).

W Umowie uwypuklono, że Wnioskodawca ponosi ryzyko ekonomiczne związane ze świadczeniem Usług. Umowa ta reguluje również warunki przeniesienia autorskich praw majątkowych przez Przedsiębiorstwo na Spółkę (tj. zdefiniowanie sposobu i zakresu pól eksploatacji takiego prawa). W zamian za wykonanie usługi Wnioskodawca otrzymuje umówione wynagrodzenie, które jest płatne na podstawie wystawionej przez Przedsiębiorstwo faktury VAT (podatek od towarów i usług). Wynagrodzenie to obejmuje wypłatę z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych.

W związku z tym należy uznać, że Wnioskodawca osiąga dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi programistycznej. Za wykonywane czynności oraz ich efekt końcowy odpowiedzialność ponosi Przedsiębiorstwo.

Wnioskodawca samodzielnie decyduje o sposobie realizowania świadczenia oraz używanych przy tym rozwiązaniach, językach czy narzędzi programowania. Podkreślenia wymaga fakt, że pomimo stosowania aktualnie dostępnej wiedzy oraz tychże języków i narzędzi programowania, w wyniku prac Wnioskodawcy powstaje indywidualny program komputerowy, którego osiągnięcie jest uwarunkowane od rozwiązania zagadnień technologicznych bądź technicznych, które są podyktowane stopniem zaawansowania i innowacyjności nowatorskich rozwiązań wdrażanych w ramach usług budowania i utrzymania Oprogramowania (danego rozwiązania programistycznego).

Wnioskodawca świadcząc usługi na rzecz Spółki nie tylko tworzy programy komputerowe lub ich części, ale także dokonuje ich ulepszenia i modyfikacji. Do prawidłowego funkcjonowania oprogramowania konieczne jest dokonywanie jego rozwijania oraz ulepszania (co wynika z istoty działalności programistycznej), w wyniku czego powstają części oprogramowania, które również podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 ze zm.; dalej jako: ustawa).

C. Wydatki ponoszone przez Przedsiębiorstwo

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi następujące koszty:

a. obsługa prawnopodatkowa i księgowa,

b. nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym komputer/laptop, słuchawki, drukarka, telefon),

c. użytkowanie samochodu (tj. ubezpieczenie, serwis, paliwo, opłaty autostradowe),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. usługi telekomunikacyjne (abonament),

g. dostęp do Internetu.

Wnioskodawca wskazuje, że wykazane przez niego koszty (tj. obsługa prawnopodatkowa i księgowa, wydatki na zakup i użytkowanie samochodu, koszty związane z delegacjami, nabycie literatury branżowej, nabycie niezbędnego sprzętu komputerowego czy usługi telekomunikacyjne i opłaty ponoszone na dostęp do Internetu) stanowią wydatki bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji bezpośrednio przekładają się na tworzenie Oprogramowania.

Powyższe dowiedzie Wnioskodawca w części uzasadniającej swoje stanowisko.

D. Prowadzenie ewidencji na potrzeby IP-BOX

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych), w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, a bardziej precyzyjnie prowadzi odrębną ewidencję, w której uwzględnia informacje o:

a. zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym Oprogramowaniu;

b. przychodach uzyskiwanych ze zbycia Oprogramowania w danym okresie, mianowicie:

- wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do danego oprogramowania;

- kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Przedsiębiorstwo na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania;

- dochodzie ze zbycia oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej.

W sytuacji braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem Oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Przedmiotowa ewidencja jest sporządzona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego (dalej jako: Zestawienie), comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione przez Wnioskodawcę wydatki dotyczące kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na koniec danego miesiąca. Ewidencja ta jest prowadzona na bieżąco.

Ponadto w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku doprecyzowano opis sprawy o następujące informacje:

(…) Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Zatem Wnioskodawca prowadzi ewidencję od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz odrębna ewidencja prowadzona jest od momentu poniesienia pierwszych kosztów przypadających na kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Przy czym ewidencja ta zgodna jest z wymogami przepisu art. 30cb ustawy o PIT w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, a bardziej precyzyjnie prowadzi odrębną ewidencję, w której uwzględnia informacje o:

a. zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym Oprogramowaniu;

b. przychodach uzyskiwanych ze zbycia Oprogramowania w danym okresie, mianowicie:

- wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do danego oprogramowania;

- kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie przez Przedsiębiorstwo na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania;

- dochodzie ze zbycia oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami opisanymi powyżej.

W sytuacji braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia Oprogramowania, Wnioskodawca ustala faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez niego działalność związaną z wytwarzaniem Oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Wnioskodawca podkreśla, że ewidencja prowadzona jest na bieżąco. Przedmiotowa ewidencja jest sporządzona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego (dalej jako: Zestawienie), comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione przez Wnioskodawcę wydatki dotyczące kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na koniec danego miesiąca.

Wnioskodawca oblicza wskaźnik Nexus zgodnie ze wzorem wskazanym w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT oraz uwzględnieniem dyspozycji art. 30ca ust. 5 i 6 ustawy o PIT. W myśl powołanego przepisu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Należy mieć na względzie, że wymienione w stanie faktycznym złożonego wniosku przez Wnioskodawcę koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej uznawane są za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio związane z wytworzeniem poszczególnych praw własności intelektualnej. Tak więc, koszty (tj. obsługa prawnopodatkowa i księgowa, wydatki na nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego, koszty związane z użytkowaniem samochodu, koszty związane z delegacjami, nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji, usługi telekomunikacyjne (abonament) oraz dostęp do Internetu) stanowią wydatki bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, a w konsekwencji bezpośrednio przekładają się na tworzenie oprogramowania:

a. obsługa prawnopodatkowa i księgowa – koszty poniesione na księgowość pozwalają na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). Koszty obsługi prawnopodatkowej i księgowej są nieodzowne, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis. Ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów, Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności Przedsiębiorstwa. Natomiast koszt poniesiony na usługi prawnopodatkowe dotyczy możliwości skorzystania z ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnopodatkowej), jak i samego złożenia wniosku o interpretację. W tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy Jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową. Wnioskodawca traktuje ten koszt, jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej.

b. nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego – koszty związane ze sprzętem komputerowym są niezbędne do prowadzenia działalności Wnioskodawcy, ponieważ oprogramowanie lub jego części wytwarzane są przy jego pomocy, zapisywane w pamięci urządzenia i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle zapisanie i odtworzenie prac.

c. koszty związane z użytkowaniem samochodu (tj. paliwo, ubezpieczenie, serwis, opłaty autostradowe) – są niezbędne dla właściwego realizowania świadczeń na rzecz klientów. Bowiem samochód stanowi środek transportu, który wpływa na optymalizację czasu pracy. Tym samym dzięki niemu Wnioskodawca jest w stanie szybko i efektywnie przemieszczać się na przykład ze swojej siedziby do siedziby klientów polepszając jakość świadczonych usług. Ponadto, korzystanie z szybkiego środka transportu, jakim jest samochód pośrednio umożliwia Wnioskodawcy większe skupienie na pracy twórczej, ponieważ dzięki większej ilości zaoszczędzonego czasu może się skupić bardziej na swojej działalności w zakresie tworzenia Oprogramowania. Koszty (takie jak: ubezpieczenie, serwis) nie tylko wpływają na bezpieczne użytkowanie środka transportu, ale również wpływają na utrzymanie jego funkcjonalności i efektywności.

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu) – stanowią nieodzowny element prowadzenia działalności Wnioskodawcy w zakresie ustalania szczegółów realizowanych projektów, a także negocjacji ze Spółką i jej klientami, która posiada siedzibę w innym miejscu niż siedziba Wnioskodawcy. Z tego też względu, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać te wydatki za koszty niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programów komputerowych.

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji – wydatki ponoszone na nabycie literatury branżowej IT są bezpośrednio związane z koniecznością ciągłego rozwijania posiadanego zasobu wiedzy ze względu na dynamikę i rozwój branży IT. W tym celu Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy, poznaje nowe technologie, co przyczynia się do poszerzenia jego oferty czy utrzymania swojej pozycji na rynku.

f. usługi telekomunikacyjne (abonament) – powyższe umożliwia pozostawianie w kontakcie z klientami. Oprócz tego telefony mogą służyć do sprawdzania kompatybilności programu komputerowego (testowania).

g. dostęp do Internetu – wydatki ponoszone przez Przedsiębiorstwo na dostęp do Internetu są konieczne do wytwarzania/rozwijania/ulepszania programów komputerowych (tj. realizacji działalności B+R Przedsiębiorstwa). W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych (dostępu do Internetu) prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy, gdyż utrudnione byłoby sprawne tworzenie programów komputerowych przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania.

Wyżej określone koszty związane są/będą bezpośrednio z każdym powstałym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (tj. autorskim prawem do programu komputerowego bądź jego części, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT).

Przy czym wydatki będą przyporządkowane w odpowiedniej wielkości każdemu nowopowstałemu wytworowi Przedsiębiorstwa w postaci oprogramowania o określonych funkcjach bądź ulepszonemu/rozwiniętemu oprogramowaniu bądź jego części. Powyższe ustalenie kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej umożliwia ewidencja na potrzeby IP BOX prowadzona na bieżąco przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca uwypukla, że wydatek bezpośrednio związany z działalnością programistyczną (związany z wytworzeniem kwalifikowanego IP) musi spełniać definicję kosztu podatkowego w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, tj. wydatek ten musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

a. został poniesiony przez podatnika,

b. jest definitywny, tj. wartość poniesionego wydatku nie został podatnikowi zwrócony w jakiejkolwiek formie,

c. pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

d. został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów,

e. został właściwie udokumentowany,

f. nie znajduje się w grupie wydatków wyłączonych z kosztów podatkowych określonych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT (zob. wyrok NSA z dnia 19 lutego 2019 r., sygn. akt II FSK 548/17).

W pierwszej kolejności Wnioskodawca stara się ustalić dochód z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez odjęcie od przychodów ze zbycia danego Oprogramowania kosztów uzyskania przychodu. Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodyki jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie” odpowiedniej części danego kosztu z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich, o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, do poszczególnych rodzajów przychodów, np. w pierwszej kolejności proporcja jest liczona na podstawie: koszty pośrednie x przychody z działalności innowacyjnej/suma przychodów, a następnie: koszty pośrednie działalności innowacyjnej x przychody z danego Oprogramowania bądź części Oprogramowania (jako osobnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej/suma przychodów ze wszystkich programów komputerowych). W drugiej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego Oprogramowania przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że mnożnik Nexus oblicza oddzielnie dla dochodów z poszczególnych programów komputerowych, w związku z czym ustala on odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność opisywaną we wniosku związaną z danym prawem przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego.

Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT i uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza podstawę opodatkowania preferencyjną stawką. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów prac realizowanych w ramach tworzenia Oprogramowania poprzez comiesięczne wskazanie informacji na temat wykonanych zadań w danym miesiącu. Każdy projekt wyodrębniony w ewidencji został opisany, w szczególności poprzez wskazanie uzgodnionych ze Spółką oczekiwanych efektów prac programistycznych.

Opłaty związane z wydaniem interpretacji indywidualnej stanowią wydatki na obsługę prawnopodatkową i księgową.

Wnioskodawca wskazuje, że sprzęt komputerowy/ elektroniczny nie stanowi środka trwałego, od którego dokonywane są odpisy amortyzacyjne.

Pytania

1. Czy podejmowana przez Przedsiębiorstwo działalność polegająca na budowaniu i utrzymywaniu aplikacji mobilnych oraz serwisów internetowych (Oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2. Czy prawo autorskie do Oprogramowania (aplikacji mobilnej, serwisów internetowych) tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonego Przedsiębiorstwa stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl regulacji art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3. Czy ponoszone przez Przedsiębiorstwo wydatki na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym komputer/laptop, słuchawki, drukarka, telefon),

c. użytkowanie samochodu (tj. ubezpieczenie, serwis, paliwo, opłaty autostradowe),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. usługi telekomunikacyjne (abonament),

g. dostęp do Internetu,

które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT?

4. Które z poniższych wydatków ponoszonych przez Przedsiębiorstwo na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym komputer/laptop, słuchawki, drukarka, telefon),

c. użytkowanie samochodu (tj. ubezpieczenie, serwis, paliwo, opłaty autostradowe),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. usługi telekomunikacyjne (abonament),

g. dostęp do Internetu,

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, powinny zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT?

5. Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego stanowi dochód określony w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT?

6. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, jest uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania na zasadach wskazanych w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży wytworzonego w ramach świadczonych usług oprogramowania zgodnie z przedstawionym sposobem ewidencji?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana przez Przedsiębiorstwo działalność polegająca na budowaniu i utrzymywaniu aplikacji mobilnych oraz serwisów internetowych (Oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo autorskie do Oprogramowania (aplikacji mobilnej, serwisów internetowych) tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonego Przedsiębiorstwa stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl regulacji art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez Przedsiębiorstwo wydatki na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym komputer/laptop, słuchawki, drukarka, telefon),

c. użytkowanie samochodu (tj. ubezpieczenie, serwis, paliwo, opłaty autostradowe),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. usługi telekomunikacyjne (abonament),

g. dostęp do Internetu,

które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie poniżej wskazane wydatki ponoszone przez Przedsiębiorstwo, tj.:

a. obsługa prawnopodatkowa i księgowa,

b. nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym komputer/laptop, słuchawki, drukarka, telefon),

c. użytkowanie samochodu (tj. ubezpieczenie, serwis, paliwo, opłaty autostradowe),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. usługi telekomunikacyjne (abonament),

g. dostęp do Internetu,

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, powinny zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

Ad. 5.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego stanowi dochód określony w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Ad. 6.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, jest uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania na zasadach wskazanych w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży wytworzonego w ramach świadczonych usług oprogramowania zgodnie z przedstawionym sposobem ewidencji.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Na początek Wnioskodawca podkreśla, że niniejszy wniosek zawiera szeroko opisany stan faktyczny i wszystkie okoliczności mające wpływ na ukształtowanie jego sytuacji w zakresie przepisów podatkowych, a także ocenę własnego stanowiska. Ocena okoliczności faktycznych została dokonana w oparciu o przepisy podatkowe, łącznie ze wszystkimi regulacjami mającymi wpływ na sytuację prawnopodatkową Wnioskodawcy.

Podkreślenia wymaga fakt, że treść stanowiska Wnioskodawcy odniesiona jest do innych przepisów, które wpływają na jego sytuację prawnopodatkową, a nie są ujęte w aktach prawnych posiadających „podatkowe” w tytułach.

Wobec tego Wnioskodawca ma podstawy żądać interpretacji przepisów podatkowych w jego sytuacji faktycznej z uwzględnieniem całości stanu prawnego dotyczącego przedstawionej sprawy. Powyższe stanowisko znajduje zastosowanie w bogatej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, przykładowo w wyroku NSA z dnia 28 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1465/11: „celem tej instytucji (interpretacji indywidualnej – przyp. Wnioskodawcy) ma być uzyskanie przez rzeczywistego bądź potencjalnego podatnika pewności co do słuszności prezentowanego przezeń sposobu rozumienia oznaczonych przepisów prawa podatkowego, odniesionych – co niezmiernie istotne – do wyczerpująco przedstawionego stanu faktycznego. Skoro zaś tak, to winno być poza sporem, że organ wydający interpretację indywidualną powinien dokonać analizy tego stanu również przez pryzmat spełnienia przesłanek określonych w przepisach z innego zakresu prawa, nie ograniczając się wyłącznie do prawa podatkowego, zawsze wtedy, gdy od nich uzależniona jest możliwość kwalifikacji określonego stanu podatkowoprawnego (por. R. Mastalski, w: B. Adamiak, J. Borkowski, R. Mastalski, J. Zubrzycki, Ordynacja podatkowa. Komentarz, Wrocław 2012, s. 36.).”

Wobec powyższego, Wnioskodawca wnosi, aby Organ ocenił rozważania prawne dokonane przez niego, które dotyczą wyłącznie materii przepisów podatkowych i wynikających z nich konsekwencji na podstawie przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego aktualnie stanu prawnego.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

_(a + b) * 1,3 /_a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT).

Z kolei w myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak wynika z powyżej przytoczonych regulacji, kwalifikowane IP jest to więc prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu zawartym w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT;

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Poniżej Wnioskodawca udowodni, że w jego przypadku wszystkie ww. kryteria zostaną spełnione, a zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do opodatkowania dochodów osiągniętych z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej przy zastosowaniu preferencyjnej stawki (tj. 5% podstawy opodatkowania) na podstawie art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

I. Prace realizowane przez Wnioskodawcę stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W rozumieniu art. 5a pkt 39 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie zaś do dyspozycji art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei przepis art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce brzmi następująco: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby zakwalifikować daną działalność jako działalność badawczo-rozwojową, muszą zostać spełnione wszystkie następujące przesłanki:

a. systematyczność;

b. twórczość;

c. zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność spełnia wszystkie powyższe przesłanki, co zostanie poniżej dowiedzione:

A. Systematyczność

Systematyczny zgodnie z definicją słownikową oznacza uporządkowany według pewnego systemu, regularny, a także odznaczający się skrupulatnością w wykonywaniu czego; dokładny (Słownik Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego).

Odwołując się do Objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX (zwane w dalszej części: Objaśnieniami) działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

W związku z powyższym należałoby przyjąć za słuszne stwierdzenie, że kryterium systematyczności danej działalności nie jest uwarunkowane od ciągłości prowadzonej działalności B+R, w tym od określonego czasu przez jaki ta działalności musi być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia działalności tego typu w przyszłości.

Zatem termin systematyczności na potrzeby działalności B+R należy utożsamiać z prowadzeniem działalności w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Jednocześnie Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podkreśla, że wystarczającym dla spełnienia przesłanki systematyczności jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby.

Powyższe znajduje potwierdzenie w licznych stanowiskach organów podatkowych wyrażanych w interpretacjach podatkowych, m.in. w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 23 września 2019 r., Nr 0113-KDlPT2-3.4011.402.2019.2.IR: ,,nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca lub jednego tygodnia lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej”.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Oprogramowanie jest tworzone, rozwijane i ulepszane w sposób systematyczny. Działalność Przedsiębiorstwa prowadzona jest w sposób uporządkowany, metodyczny i zaplanowany. Wnioskodawca podkreśla, że brak takiej metodologii prowadziłby bowiem do niemożliwości skutecznego opracowania konkretnych rozwiązań, praktycznych problemów spotykanych w działalności Przedsiębiorstwa.

Ponadto, Wnioskodawca uwypukla, że za spełnieniem kryterium systematyczności przemawia zorganizowany charakter prac B+R nastawionych na ciągły rozwój i ulepszanie (powyższe czynności nie mają charakteru jednorazowego).

W szczególności należy podkreślić, że prace jakie Wnioskodawca realizuje w ramach Umowy nie mają incydentalnego charakteru. Wnioskodawca postęp prac nad danym projektami precyzyjnie określa w prowadzonej przez siebie ewidencji czasu pracy.

W związku z powyższym należałoby uznać, że działalność Wnioskodawcy w zakresie opisywanych prac badawczo-rozwojowych ma charakter systematyczny.

B. Twórczość

Działalność Wnioskodawcy polegająca na budowaniu i utrzymywaniu/modyfikacji/ulepszaniu Oprogramowania posiadają znamiona twórczości. Zgodnie z definicją słownikową twórczy oznacza tworzący lub mający zdolność tworzenia, mający na celu tworzenie, odkrywczy (Słownik Języka Polskiego pod red. W. Doroszewskiego).

Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś).

Jak zostało wskazane, cele zakładane przez Wnioskodawcę i Spółkę każdorazowo wymagają twórczej pracy koncepcyjnej oraz unikatowego podejścia od samego początku podejmowanych przedsięwzięć w zakresie prac programistycznych.

Ponadto, komponenty tworzone i wdrażane przez Przedsiębiorstwo przybierają postać nowatorskiego rozwiązania programistycznego np. polegającego na tworzeniu profilu potencjalnego klienta dla planów marketingowych danego przedsiębiorstwa poprzez zbieranie i przetwarzanie danych z ogólnodostępnych mediów społecznościowych (…). Wnioskodawca jest zdania, że powyższe świadczy o twórczym charakterze prowadzonych przez niego prac w ramach działalności B+R Przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca podkreśla, że Oprogramowanie wytwarzane przez Przedsiębiorstwo jest rezultatem jego własnej, indywidualnej i twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy.

Wnioskodawca podkreśla także, że bez szerokiej posiadanej już wiedzy nie mógłby w pełni zrozumieć potrzeb i procesów klientów. Nie mniej jednak, aby realizować usługę na oczekiwanym poziomie Wnioskodawcy jest niejako zmuszony do nieustannego pogłębiania wiedzy i szukania/wprowadzania nowych rozwiązań programistycznych.

W związku z powyższym działania Przedsiębiorstwa mieszczą się w definicji twórczości określoną przez Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach, gdzie twórczość działalności badawczo- rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Mając na uwadze powyższe, właściwym jest przyjęcie, że prace B+R Przedsiębiorstwa posiadają znamiona twórczości (tj. wykonywane czynności nie mają odtwórczego charakteru).

W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie nabywa od innego podmiotu wcześniej istniejącego rozwiązania (Oprogramowania), zaś jak zostało wskazane w stanie faktycznym niniejszego wniosku, podejmuje czynności badawczo-rozwojowe celem wdrożenia nowej koncepcji sprostającej wymogom zamawiających.

Ponadto, Wnioskodawca jest zdania, że realizowane przez niego czynności o charakterze B+R należałoby zaklasyfikować do prac rozwojowych z uwagi na komercyjność przedsięwzięć. O powyższej klasyfikacji przesądza zarobkowy charakter planowanych czynności realizowanych przez Przedsiębiorstwo (tj. wytworzenie programu komputerowego celem jego dalszej odsprzedaży na rzecz Spółki i klientów Spółki).

C. Zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie działalności, którego rezultatem jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Ustawodawca nie zdefiniował tejże przesłanki składającej się na działalność B+R, stąd należy odwołać się do Objaśnień przygotowanych przez Ministerstwo Finansów: działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonych prac, zmierzających do opracowania programów komputerowych (Oprogramowania) wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę w postaci znanych języków i narzędzi programowania.

Jednakże należy podkreślić, że pomimo stosowania tychże języków i narzędzi programowania w rezultacie prac Przedsiębiorstwa powstaje indywidualny program komputerowy, którego osiągnięcie jest uwarunkowane od rozwiązania zagadnień technologicznych bądź technicznych, które są podyktowane stopniem zaawansowania i innowacyjności nowatorskich rozwiązań wdrażanych w ramach usług budowania i utrzymywania/modyfikacji/ulepszania danego oprogramowania.

Wnioskodawca uwypukla, że podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach projektów działania B+R zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, niezbędnych do wykorzystania w innych przedsięwzięciach.

Przy czym realizując czynności B+R Wnioskodawca zdobywa wciąż nowe umiejętności z dziedziny technologii IT oraz ich zastosowania w biznesowej działalności, które mogą być użyte do tworzenia nowych usług bądź projektów oferowanych klientom (Oprogramowania).

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że jego działania w ramach prac B+R nie bazują na samym sformułowaniu kodu źródłowego, a składają się z szeregu czynności prowadzących do wytworzenia nowego rozwiązania informatycznego/programistycznego znajdującego zastosowanie w branży klientów.

W ocenie Wnioskodawcy, w ramach prac opisanych jako przedmiot niniejszego wniosku, zostanie spełniony warunek zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca w związku z art. 5a pkt 38-40 ustawy o PIT.

II. Wnioskodawca w ramach prowadzonych prac B+R wytwarza autorski program komputerowy stanowiący kwalifikowane prawo własności intelektualnej (tj. kwalifikowane IP)

Jak wynika z treści powoływanego powyżej przepisu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT autorskie prawo do programu komputerowego, opracowane w ramach opisanej działalności badawczo-rozwojowej, stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej uprawniające do zastosowania ulgi IP-BOX.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy regulacji art. 74 ustawy. Na podstawie art. 74 ust. 2 tejże ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Odnosząc powyższe do przedmiotu literatury oprogramowanie stanowi zestaw rozkazów (instrukcji) zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych do użycia bezpośrednio lub pośrednio na komputerze w celu osiągnięcia określonego rezultatu (zob. W. Machała i M. R. Sarbiński (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne, Komentarz, Warszawa 2019).

W związku z powyższym słusznym jest stwierdzenie, że oprogramowanie komputerowe podlega ochronie tak jak utwór literacki w myśl art. 1 ust. 1 ustawy (tj. przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Odwołując się do Objaśnień pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych.

Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego będzie Oprogramowanie wytwarzane przez Przedsiębiorstwo w ramach umowy o współpracy zawartej ze Spółką.

Wnioskodawca jest zdania, że prawo autorskie do Oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Przedsiębiorstwo działalności w ujęciu przedstawionej działalności na rzecz Spółki należałoby zaliczyć do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT ze względu umieszczenie autorskiego prawa do programu komputerowego w zamkniętym katalogu, przy czym powyższe prawo (jak dowodzi Wnioskodawca w pierwszej części niniejszego wniosku) zostaje wytwarzane, rozwinięte bądź ulepszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo- rozwojowej.

III. Program komputerowy, stanowiący kwalifikowane IP, podlega ochronie prawnej

Wnioskodawca, wskazuje, że ze względu na specyfikę programów komputerowych (brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego ustawodawstwa), a tym samym określenia zasad przyznawania ochrony prawnej dla tego rodzaju kwalifikowanego IP (w odróżnieniu do ochrony prawnej przyznawanej poszczególnym kategoriom kwalifikowanych IP, tj. patentowi czy wzorowi użytkowemu), wystąpił do Organu podatkowego celem otrzymania takiej ochrony prawnej.

Jednocześnie podkreślenia wymaga fakt, że powyższe rozwiązanie jest rekomendowane przez Ministerstwo Finansów w zaprezentowanych Objaśnieniach: podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS).

Stąd po otrzymaniu pozytywnego rozstrzygnięcia w zakresie wytwarzanych przez Przedsiębiorstwo programów komputerowych, Wnioskodawca zacznie korzystać z omawianej preferencji podatkowej.

IV.Wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności B+R związanej z wytworzeniem kwalifikowanego IP

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym niniejszego wniosku, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym komputer/laptop, słuchawki, drukarka, telefon),

c. użytkowanie samochodu (tj. ubezpieczenie, serwis, paliwo, opłaty autostradowe),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. usługi telekomunikacyjne (abonament),

g. dostęp do Internetu.

Wnioskodawca podkreśla, że powyższe wydatki stanowią koszty podatkowe w myśl art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach Przedsiębiorstwa do przychodów ze zbycia oprogramowania, ustali on faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez siebie działalność związaną z wytwarzaniem oprogramowania według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynianiu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności Przedsiębiorstwa w danym okresie.

Wnioskodawca argumentuje, że koszty ponoszone na księgowość pozwalają na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). Koszty obsługi prawnopodatkowej i księgowej są nieodzowne, jeśli wytwarzane oprogramowanie ma być wykonywane zgodnie z zasadami lege artis.

Ponadto, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów, Wnioskodawca ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności Przedsiębiorstwa. Natomiast koszt poniesiony na usługi prawnopodatkowe dotyczy możliwości skorzystania z ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnopodatkowej), jak i samego złożenia wniosku o interpretację. W tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy Jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową. Wnioskodawca traktuje ten koszt, jako stały element prowadzenia przez siebie działalności gospodarczej.

Natomiast wydatki na sprzęt elektroniczny (np. komputer/laptop, słuchawki, drukarkę czy telefon) jest niezbędny Przedsiębiorstwu, ponieważ Oprogramowanie lub jego części wytwarzane są przy jego pomocy, zapisywane w pamięci urządzenia i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle zapisanie i odtworzenie prac. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy, gdyż utrudnione byłoby sprawne tworzenie programów komputerowych przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania.

Odnosząc się do kwestii wydatków na usługi telekomunikacyjne należy mieć na względzie, że powyższe umożliwia pozostawianie w kontakcie z klientami. Oprócz tego telefony mogą służyć do sprawdzania kompatybilności programu komputerowego (testowania).

Wnioskodawca uwypukla, że wydatki na użytkowanie samochodu (tj. paliwo, ubezpieczenie, serwis, opłaty autostradowe) są niezbędne dla właściwego realizowania świadczeń na rzecz klientów. Bowiem samochód stanowi środek transportu, który wpływa na optymalizację czasu pracy. Tym samym dzięki niemu Wnioskodawca jest w stanie szybko i efektywnie przemieszczać się na przykład ze swojej siedziby do siedziby klientów polepszając jakość świadczonych usług.

Ponadto, korzystanie z szybkiego środka transportu, jakim jest samochód pośrednio umożliwia Wnioskodawcy większe skupienie na pracy twórczej, ponieważ dzięki większej ilości zaoszczędzonego czasu może się skupić bardziej na swojej działalności w zakresie tworzenia Oprogramowania.

Koszty (takie jak: ubezpieczenie, serwis) nie tylko wpływają na bezpieczne użytkowanie środka transportu, ale również wpływają na utrzymanie jego funkcjonalności i efektywności.

Ponoszone koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu) stanowią nieodzowny element prowadzenia działalności Wnioskodawcy w zakresie ustalania szczegółów realizowanych projektów, a także negocjacji ze Spółką i jej klientami, która posiada siedzibę w innym miejscu niż siedziba Wnioskodawcy.

Z tego też względu, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać te wydatki za koszty niezbędne do prowadzenia działalności związanej z tworzeniem programów komputerowych.

Wnioskodawca zwraca uwagę na konieczność ciągłego poszerzenia swojej wiedzy i umiejętności, które pozytywnie wpływają na jakość świadczonych usług w zakresie tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania.

Wydatki ponoszone na nabycie literatury branżowej IT są bezpośrednio związane z koniecznością ciągłego rozwijania posiadanego zasobu wiedzy ze względu na dynamikę i rozwój branży IT.

W tym celu Wnioskodawca ustawicznie pogłębia swój zasób wiedzy, poznaje nowe technologie, co przyczynia się do poszerzenia jego oferty czy utrzymania swojej pozycji na rynku.

Ponadto, opłaty za Internet (gwarantujące dostęp do Internetu) zapewniają Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, co jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów) m.in. umożliwia zdalny kontakt z klientami lub innymi informatykami, pozwala na znalezienia informacji dot. powstałych błędów, testowanie tworzonego programu komputerowego, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy: ponoszone przez niego wydatki w zakresie, w jakim przeznaczone są na wytworzenie Oprogramowania, w tym obliczone według stosownej proporcji, należy uznać za koszty prowadzonej przez Przedsiębiorstwo działalności badawczo-rozwojowej związane z kwalifikowanym IP w rozumieniu przepisów art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Wydatkowane koszty w zakresie, w jakim przeznaczone są na wytworzenie oprogramowania, należy zaklasyfikować do kosztów prowadzonej bezpośrednio przez Przedsiębiorstwo działalności badawczo- rozwojowej, co jest związane z kwalifikowanym IP (tj. autorskim prawem do programu komputerowego) w myśl art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy o PIT.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy:

1. podejmowana przez Przedsiębiorstwo działalność polegająca na budowaniu i utrzymywaniu aplikacji mobilnych oraz serwisów internetowych (Oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

2. prawo autorskie do Oprogramowania (aplikacji mobilnej, serwisów internetowych) tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonego Przedsiębiorstwa stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl regulacji art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

3. ponoszone przez Przedsiębiorstwo wydatki na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym komputer/laptop, słuchawki, drukarka, telefon),

c. użytkowanie samochodu (tj. ubezpieczenie, serwis, paliwo, opłaty autostradowe),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. usługi telekomunikacyjne (abonament),

g. dostęp do Internetu,

które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

4. wszelkie poniżej wskazane wydatki ponoszone przez Przedsiębiorstwo, tj.:

a. obsługa prawnopodatkowa i księgowa,

b. nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym komputer/laptop, słuchawki, drukarka, telefon),

c. użytkowanie samochodu (tj. ubezpieczenie, serwis, paliwo, opłaty autostradowe),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. usługi telekomunikacyjne (abonament),

g. dostęp do Internetu,

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, powinny zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

5. dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego stanowi dochód określony w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

6. w przedstawionym stanie faktycznym, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, jest uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania na zasadach wskazanych w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży wytworzonego w ramach świadczonych usług oprogramowania zgodnie z przedstawionym sposobem ewidencji.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie przedstawionego powyżej stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

- nieprawidłowe w części dotyczącej uznania wydatku na opłaty związane z wydaniem interpretacji indywidualnej za koszt bezpośrednio związany z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

- prawidłowe w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, stwierdzamy, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Na mocy art. 30cb ust. 3 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Ponadto, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Pana dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz zleceniodawcy, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych uwzględnionych w cenie sprzedaży świadczonej usługi na rzecz zleceniodawcy.

Art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawartego” w cenie danego produktu lub usługi winien być ustalany na podstawie zasady ceny rynkowej (zgodnie z przepisami art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej rozumie się również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie.

Należy zatem stwierdzić, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie produktu/usługi weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach i wybraną spośród wymienionych w art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc do kwestii, czy wydatki ponoszone przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, wyjaśniamy, co następuje.

Jako koszty podał Pan wydatki na:

a) obsługę prawnopodatkową i księgową,

b) nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym komputer/laptop, słuchawki, drukarka, telefon),

c) użytkowanie samochodu (tj. ubezpieczenie, serwis, paliwo, opłaty autostradowe),

d) koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e) nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f) usługi telekomunikacyjne (abonament),

g) dostęp do Internetu.

Jednocześnie wskazał Pan na bezpośrednie powiązanie ww. kosztów z wytworzeniem oprogramowania opisanego we wniosku.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem i rozwinięciem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, w odniesieniu do kosztów należy mieć na uwadze ograniczenia w zaliczaniu takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów zawarte w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz to, że w przypadku podlegających amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych kosztem jest ustalony na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpis amortyzacyjny.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty poniesione faktycznie przez podatnika, uwzględniane pod literą „a” we wzorze na wyliczenie wskaźnika, przez który przemnażany jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągnięty w roku podatkowym, to koszty związane z prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a nie koszty działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 26e ww. ustawy, zawężone do tzw. kosztów kwalifikowanych.

Jak wskazuje Minister Finansów w objaśnieniach z 15 lipca 2019 r., zgodnie z akapitem 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5 koszty kwalifikowane winny być uwzględniane we wskaźniku niezależnie od metody ich ujmowania w kosztach podatkowych, zgodnie z ogólnymi zasadami podatkowymi. Dlatego też koszty dla celów kalkulacji wskaźnika należy rozumieć szerzej (funkcjonalnie w kontekście ww. Raportu OECD), niż w odniesieniu do ustalania kosztów uzyskania przychodów na gruncie pozostałych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym z objaśnień wynika również, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

W myśl art. 22 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Pana w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, winien Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej w danym okresie.

Należy także wspomnieć, że wskaźnik nexus „(…) służy do określania tej części dochodu z kwalifikowanego IP, która podlega preferencyjnej 5% stawce podatkowej, powinien być liczony kumulatywnie na przestrzeni lat. Oprócz właściwych przepisów o IP BOX, potwierdzają to wytyczne przedstawione przez OECD w Raporcie BEPS Działanie nr 5 (akapit 45 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5)”.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Tym samym, w analizowanej sprawie, wydatki ponoszone przez Pana na: obsługę prawnopodatkową i księgową, (z wyjątkiem opłat związanych z wydaniem interpretacji indywidualnej); nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym komputer/laptop, słuchawki, drukarka, telefon); użytkowanie samochodu (tj. ubezpieczenie, serwis, paliwo, opłaty autostradowe); koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu); nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji; usługi telekomunikacyjne (abonament); dostęp do Internetu, przy zachowaniu właściwej proporcji, mogą stanowić koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Odnosząc się z kolei do kosztu obsługi prawnopodatkowej i księgowej w zakresie kosztu opłat związanych z wydaniem interpretacji indywidualnej wskazać należy, że takiego wydatku, kierując się treścią wyłączeń zawartych w art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać za koszt faktycznie poniesiony na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Przepis ten literalnie wskazuje, że do kosztów, o których mowa w ust. 4 nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wyżej wskazane przepisy prawa:

1. Podejmowana przez Przedsiębiorstwo działalność polegająca na budowaniu i utrzymywaniu aplikacji mobilnych oraz serwisów internetowych (Oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

2. Prawo autorskie do Oprogramowania (aplikacji mobilnej, serwisów internetowych) tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonego Przedsiębiorstwa stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl regulacji art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

3. Ponoszone przez Przedsiębiorstwo wydatki na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową,

b. nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym komputer/laptop, słuchawki, drukarka, telefon),

c. użytkowanie samochodu (tj. ubezpieczenie, serwis, paliwo, opłaty autostradowe),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. usługi telekomunikacyjne (abonament),

g. dostęp do Internetu,

które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w związku z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

4. Poniższe wydatki ponoszone przez Przedsiębiorstwo na:

a. obsługę prawnopodatkową i księgową (z wyjątkiem opłat związanych z wydaniem interpretacji indywidualnej);

b. nabycie sprzętu komputerowego/elektronicznego (w tym komputer/laptop, słuchawki, drukarka, telefon),

c. użytkowanie samochodu (tj. ubezpieczenie, serwis, paliwo, opłaty autostradowe),

d. koszty związane z delegacjami (tj. bilety lotnicze, nocleg, transport publiczny czy wynajem pojazdu),

e. nabycie literatury branżowej, w tym dostęp do zagranicznych publikacji,

f. usługi telekomunikacyjne (abonament),

g. dostęp do Internetu,

w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, powinny zostać uznane za koszty konieczne do obliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

5. Dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego stanowi dochód określony w art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

6. W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, jest uprawniony do skorzystania z opodatkowania wynoszącego 5% podstawy opodatkowania na zasadach wskazanych w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, wobec dochodu uzyskanego ze sprzedaży wytworzonego w ramach świadczonych usług oprogramowania zgodnie z przedstawionym sposobem ewidencji.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji informujemy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tą interpretację.

Ponadto wskazujemy, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości tej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzamy, że tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

Podkreślić należy, że wydając interpretacje indywidualne opieramy swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony przez Wnioskodawcę we wniosku opis sprawy i przyjmujemy argumenty podnoszone przez Wnioskodawcę bez ich weryfikowania. Nie można jednak wykluczyć, że właściwy organ podatkowy prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego, będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).