0112-KDIL2-2.4011.1140.2021.2.AG

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

- prawidłowe – w części dotyczącej uznania wykonywanych prac za działalność badawczo-rozwojową;

- nieprawidłowe – w pozostałej części.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 9 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 9 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 marca 2022 r. (wpływ 3 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych

I. Wnioskodawca, podstawowe informacje.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od (…) grudnia 2020 r. pod firmą (…), ujawniona numerem NIP: (…), w CEIDG (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej), posiadając numer REGON: (…), wykonując działalność gospodarczą tożsamą z kodem PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) 62.01.

Składający wniosek jest podatnikiem o nieograniczonym obowiązku podatkowym w Polsce w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2020 poz. 1426 ze zm., dalej zwana „ustawa o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych)”) i ewidencjonuje podatki na podstawie księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przezeń forma opodatkowania określona jest jako podatek progresywny 17%/32%.

Wnioskodawca nie posiada, w myśl ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1402 ze zm.), statusu centrum badawczo-rozwojowego .

Posiłkując się normami prawnymi określonymi w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), art. 14b, Wnioskodawca składa wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Przesłanki umożliwiające wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w myśl art. 14b w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) jawią się jako:

„Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego”. Powyższe zostanie zrealizowane w sposób klarowny i wyczerpujący poniżej.

II. Przedmiot działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca odpowiada za tworzenie, modyfikowanie i rozwój oprogramowania komputerowego, które utożsamia się z zapisem:

„Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe)”,

zatem na gruncie art. 1 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2018 r. poz. 1191 ze zm., dalej zwana „ustawa o PAIPP”) programy komputerowe będące głównym obszarem zainteresowań działalności gospodarczej ww. są utworami.

Wnioskodawca w ramach wykonywanej działalności gospodarczej zajmuje się:

a) tworzeniem kodu źródłowego,

b) modyfikowaniem, ulepszaniem, rozwijaniem wskazanego kodu źródłowego lub określonego programu komputerowego.

Charakter zatrudnienia ww. i specyfika branży, w której prowadzi działalność gospodarczą umożliwia nawiązywanie współpracy z zewnętrznymi „teamami” – zespołami pracującymi dla wskazanego Kontrahenta. Taka forma interakcji z innymi uczestnikami zindywidualizowanego projektu może przybrać postać m.in. wytwarzania niezbędnych elementów umożliwiających funkcjonowanie całego projektu, tworzenie i wyrabiania w pełni autonomicznych elementów.

Zrealizowanie określonego zadania, zakresu obowiązków, wskazanej pracy jest obwarowane rygorem odpowiedzialności ze strony Wnioskodawcy. Wnioskodawca ma pełna swobodę decyzyjną w doborze rozwiązań, które umożliwią mu osiągnięcie powierzonego zadania.

Niestaranne/nienależyte/wątpliwe realizowanie postanowień umownych przez Wnioskodawcę implikuje możliwość zastosowania prawa do dochodzenia sum, roszczeń o zwrot świadczeń wykonanych na rzecz innych osób (roszczenie regresowe) przez podmioty oferujące zlecenie Wnioskodawcy.

Wnioskodawca podejmuje się wykonywania zleceń o charakterze programistycznym na gruncie działalności gospodarczej, którą realizuje. W zakresie sposobu, miejsca i czasu zrealizowania zlecenia Wnioskodawcę nie obligują postanowienia umowne Zleceniodawcy, tj. możliwość pracy m.in. w trybie zdalnym i w samodzielnie wskazanych godzinach.

Taki charakter zarobkowania w obrębie powyższej działalności gospodarczej obarcza winą, ryzykiem, stresem oraz mnogością czynników oddziałujących na ukończenie zlecenia przez Wnioskodawcę. Wnioskując sensu largo, możemy w tym zakresie wyodrębnić ryzyko gospodarcze przejawiające się jakością, szybkością czy efektywnością, bądź uzyskaniem rezultatu diametralnie innego aniżeli pierwotne założenia. Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż działalność gospodarcza Wnioskodawcy jako obarczona ryzykiem o charakterze gospodarczym.

III. Charakterystyka prac programistycznych.

Realizacja zleceń przez Wnioskodawcę w obszarze wykonywanej działalności gospodarczej możliwa jest dzięki latom poświęconym na naukę rozwiązań technologicznych, zgłębianiu problemów wynikających z implikowania takich rozwiązań oraz stałego poszerzania swojej wiedzy i horyzontów z racji stałych przemian na tym polu. Powyższe umożliwia przygotowanie teoretyczne i praktyczne do dostarczania w pełni autonomicznych rozwiązań bądź niezbędnych rozwiązań wspierających dane zlecenie.

W obrębie realizowanych zleceń Wnioskodawca korzysta z języków programowania dostępnych na platformie (`(...)`), takich jak: (`(...)`) oraz niektórych z dostępnych narzędzi, które to mogą zoptymalizować i zwiększyć efektywność wykonywanych zleceń.

Przykładowe realizacje Wnioskodawcy to: (…)

Powyższe realizacje prowadzą do powstania programów komputerowych normowanych prawami autorskimi. Zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 2018 r. poz. 1191) powyższe przejawy własności intelektualnej podlegają ochronie, gdyż spełniają przesłanki do pojmowania danego tworu jako kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Każdorazowa realizacja Wnioskodawcy polegająca na kreowaniu, wytwarzaniu czy udoskonalaniu programów komputerowych (oprogramowania) jest skutkiem zindywidualizowanych koncepcji o charakterze autorskim, będącym konkretnym rozwiązaniem w danym przypadku (kod źródłowy, algorytm, moduł).

Skrupulatnie ułożony plan i jego poszczególne elementy wskazują na sumienność i indywidualnie dobraną metodykę w zakresie realizacji, jak i technologii do każdorazowego zlecenia. Powyższe elementy nie powinny budzić żadnych wątpliwości w zakresie procesów twórczych Wnioskodawcy, implikowania jego aktualnego stanu wiedzy do tworzenia pionierskich rozwiązań oraz kreowania nieistniejących dotychczas funkcji. Na gruncie ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz dorobku orzeczniczego judykatury za cechę twórczości należy uznać wpływ (realizacje) człowieka na wytworzenie intelektualnej nowości. Odnosząc się do wytwarzania w pełni samodzielnych rozwiązań bądź integralnego elementu całego programu na rzecz danego Zleceniodawcy/Kontrahenta, warunek twórczości jest zrealizowany, gdyż powstaje nowa funkcjonalność.

Rozpatrując pojęcie twórczości, należy posiłkować się Objaśnieniem Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX), z którego wynika w ustępie „3.2.1 Działalność badawczo-rozwojowa w ujęciu ogólnym” oraz „punkcie 3.2.1.1 „Twórczość”, iż praktyka gospodarcza powinna być zawężona do praktyki gospodarczej danego podmiotu, a nie szerokiej interpretacji.

Wnioskodawca odpowiada za modyfikację, ulepszenie i tworzenie dotychczas nieznanych funkcjonalności w obrębie swojej działalności gospodarczej, posiłkując się wiedzą i doświadczeniem, które są regularnie poszerzane. Szerokość pojęcia innowacji, bycia pionierem w danej dziedzinie jest Wnioskodawcy nieznane, gdyż nie poświęca swojego czasu na analizę rynku światowego w tej gestii.

Realizacja zleceń Wnioskodawcy nie jest tożsama z cyklicznością i powtarzalnością danych, wprowadzanych do istniejącego produktu/programu. Każdorazowe błędy, bądź nieefektywne rozwiązania zaimplementowane przez Wnioskodawcę wobec Kontrahenta są przezeń korygowane.

IV. Przychody ze zbycia Oprogramowania lub części Oprogramowania

Wnioskodawca w ramach zawiązanej umowy współpracy otrzymuje wynagrodzenie, które jest płatne w ciągu określonej umową liczby dni od momentu, w którym została wystawiona faktura.

Porozumienie zawarte między stronami, tj. umowa, normuje temat wytworzonych praw autorskich w toku pracy. Kontrahent wskazuje, iż wszelkie prawa autorskie są przenoszone na niego za wynagrodzeniem, stąd przychód Wnioskodawcy stanowi sprzedaż praw autorskich do programu komputerowego o charakterze majątkowym.

Specyfika wynagrodzenia Wnioskodawcy polega na estymowaniu zaangażowania w określony projekt (efektywność, rzetelność, skuteczność), cyklicznie określany po zakończeniu okresu rozliczeniowego.

Nadto Wnioskodawca ma możliwość zarobkowania, uzyskując przychód, świadcząc inne usługi informatyczne, niekoniecznie związane ze sprzedażą programów komputerowych (bądź samodzielnej części), jednako nie stanowi to tematu interpretacji wskazanego w niniejszym wniosku.

V. Indywidualizacja praw własności intelektualnej.

Charakter prowadzonej działalności gospodarczej ww. Wnioskującego przewiduje różne możliwości rozliczeń. Pierwsza z nich to sytuacja, w której zlecenie odnosi się do projektu stricte długoterminowego, taka sytuacja wymaga przynależności wielu faktur odnoszących się do jednego projektu (włącznie z wynagrodzeniem z tytułu przeniesienia praw autorskich). Kolejnym sposobem rozliczenia jest wyodrębnianie różnych projektów w ramach jednej faktury FV (sytuacja, w której wskazuje się stopień partycypacji w danym programie komputerowym lub jego części).

Wcześniej nadmieniony charakter pracy (cykliczne aktualizowanie wiedzy i doświadczenia o charakterze technicznym) Wnioskodawcy uniemożliwia powtarzalność programów komputerowych, czy też ich części, gdyż każdorazowo ma na celu stworzenie funkcjonalności wcześniej nieistniejącej.

Każdy projekt, w którym Wnioskujący uczestniczył, dotyczący programu komputerowego lub jego części został zarejestrowany w dedykowanych systemach informatycznych, umożliwiając dokładne określenie ilości poświęconego czasu oraz jakości świadczonych usług.

VI. Koszty uzyskania przychodu/Koszty do wskaźnika Nexus

Wnioskodawca w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się produkcją oprogramowania, tworzeniem nowych aplikacji oraz rozwijaniem już istniejących, tworzeniem nowych aplikacji zdolnych do testowania istniejącego już oprogramowania.

Powyższe możliwe jest przy cyklicznym ponoszeniu wydatków w postaci:

a) koszty prowadzenia księgowości:

- opłata za prowadzenie księgowości

Miesięczny koszt prowadzenia rzetelnej księgowości umożliwia skorzystanie Wnioskodawcy na wyselekcjonowanie kosztów, których ewidencja jest niezbędna do możliwości poniesienia 5% stawki podatkowej, tzw. ulgi z działalności w zakresie wytwarzania oprogramowania, jego przetwarzania i ulepszania. Powyższy rozchód nie jest możliwy do pominięcia, gdyż prowadzenie rzetelnej księgowości przez podmioty zewnętrzne jest warunkiem sine qua non oszczędności czasu i poświęcenia się twórczym projektom w obszarach technologicznych. Stąd oczywistym jest, iż powyższy wydatek jest niezbędny do zręcznego poruszania w świecie: technologicznym (programowania), prowadzenia działalności gospodarczej (tym samym rozliczania należności z tego tytułu) oraz prawnym (proces twórczy praw autorskich chronionych prawem).

b) uiszczanie składek wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych

- składka ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych)

Powyższe pojmować należy jako obowiązkowy wydatek podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, uiszczenie ww. umożliwia wykonywanie usług z zakresu programowania w sposób legalny i prawem przewidziany.

Istotą ponoszenia takich świadczeń jest zabezpieczenie Wnioskodawcy w razie przyczyn utrudniających bądź uniemożliwiających świadczenie usług programistycznych w branży.

c) akcesoria biurowe usprawniające pracę oraz podnoszące jakość świadczonych usług:

- krzesło biurowe (…) ciemnoszary,

- poduszka/wsparcie lędźwi 31x23 czarny

Wnioskujący, ponosząc powyższe wydatki, postanowił podnieść jakość świadczonych usług poprzez wzrost komfortu, szybkość wykonywania zleconych działań (mniej przerw w trakcie pracy spowodowanych uciążliwościami, np. ból pleców). Prowadzi to do wniosku, iż taki wydatek umożliwi przychód w postaci stworzenia kodu źródłowego, algorytmu czy modułu.

Dodatkowym atutem powyższego jest dostosowanie powierzchni mieszkania do odbywania spotkań z klientami o charakterze biznesowym, zespołem celem omówienia realizacji projektu czy zachowania elementów kultury w trakcie prowadzenia pozostałych konwersacji.

d) Elektronika (…)

Wnioskodawca ponosi koszty związane z zakupem sprzętu elektronicznego umożliwiającego tworzenie kodów źródłowych, algorytmów, modułowych lub programów komputerowych, tym samym redukując czas niezbędny do zrealizowania danego zlecenia i podnosząc jakość świadczonych usług. Trendy technologiczne, a tym samym sprzęt z nimi związany jest niezbędny do śledzenia i funkcjonowania w środowisku, w którym zarobkuje Wnioskujący.

Wyszczególnione powyżej koszty są związane z przychodami możliwymi dzięki prowadzonej działalności gospodarczej, pochodzą w głównej mierze z przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego, jego części, kodu źródłowego, algorytmu czy modułu, które są wytwarzane bezpośrednio przez proces twórczy Wnioskodawcy.

Można zatem przyjąć, iż Wnioskujący powinien ww. kosztami obliczyć wskaźnik Nexus, który to normowany jest przez ustawę (o podatku dochodowym z kwalifikowanych praw własności intelektualnej) z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie ustawodawca w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 wskazuje na taką możliwość w zakresie realizowanych przez Wnioskującego projektów.

Jeżeli nie jest możliwe uwzględnienie w pełni określonego kosztu przychodu będącego skutkiem zbycia programu komputerowego, jego części, kodu źródłowego lub modułu, który ponosi Wnioskujący w ramach świadczonych usług w zakresie działalności gospodarczej, to Wnioskodawca zobowiązuje się do sprecyzowania określonego kosztu (faktycznie poniesionego) w danym okresie, kierując się rzetelnością, szczególnym staraniem i określeniem zaangażowania w sprecyzowanym projekcie.

VII. Ustalenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP.

Podstawowym działaniem, a zarazem pierwszą czynnością, którą Wnioskodawca poczyni, będzie określenie uzyskanego dochodu z konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez różnicę między przychodem z tytułu zbycia programu komputerowego, jego części, kodu źródłowego lub modułu a kosztami, które umożliwiły uzyskanie tego przychodu.

Prawdopodobnym są sytuacje, w których nie da się jednoznacznie sprecyzować danego wydatku pomimo rzetelnych i przejrzystych sposobów rozliczeń, np. wiele źródeł przychodów i niemożność zindywidualizowania danego kosztu względem przychodu. W takowej sytuacji, korzystając z normy „Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów” zawartej w art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Następnie Wnioskujący precyzuje każdorazowo kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, kierując się wskazaniami z art. 30ca ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym to wskazano, iż powyższy uzyskany dochód należy pomnożyć przez wskaźnik. Mnożnik określony mianem Nexus rozpatruje dochód z określonych z tytułu zbycia programu komputerowego, jego części, kodu źródłowego lub modułu separacyjnie, zatem faktyczne koszty wyodrębnione opisywane są przedstawionym mechanizmem z danym prawem przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu.

VIII. Ewidencja rachunkowa na potrzeby rozliczenia Ulgi IP BOX

Wnioskodawca prowadzi ewidencję swojej działalności gospodarczej, prowadząc księgę przychodów i rozchodów, co jest wymogiem unormowanym w art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dowolność wyboru metody prowadzenia powyższych rozliczeń pozostawiona jest po stronie Wnioskującego.

Umowa, na podstawie której Wnioskujący realizuje zlecenia Kontrahenta, opiera się o miesięczny raport (składający się z codziennych raportów), stanowi o rzetelnym ewidencjonowaniu przychodów i kosztów związanych z wytwarzaniem programów komputerowych, ich części, kodu źródłowego lub modułu.

Wnioskodawca w rozliczeniach fakturowych wskazuje partycypację przychodu stanowiącą wynagrodzenie tytułem przeniesienia praw autorskich do wytworzonego programu komputerowego, jego części, kodu źródłowego lub modułu. Podatkowa księga przychodów i rozchodów prowadzona przez Wnioskującego zawiera szczegółowe informacje na temat poniesionych kosztów w trakcie uzyskiwanego każdorazowo przychodu. Powyższe obejmuje szczegółowe dane na temat: kwoty widniejącej na fakturze, kto jest kontrahentem, indywidualnie określony numer identyfikacji dokumentu, wyszczególniona data sprzedaży.

W przypadku Wnioskującego nie powstają inne przychody, to jest odmiennie od świadczonych usług programistycznych. W momencie powstania niepewności związanej z brakiem możliwości zaklasyfikowania danego kosztu nastąpi zastosowanie proporcjonalności przychodowej.

Wnioskodawca każdorazowo wskazuje na koniec okresu rozliczeniowego należność, tj. dochód z programu komputerowego, po czym wskazuje koszty związane z jego wytworzeniem. Wnioskujący posiłkuje się ustawą z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wzorem, chcąc otrzymać wysokości wskaźnika Nexus, tym samym prowadząc do określenia stawki opodatkowania na preferencyjnych warunkach.

Jakość i rzetelność danych, jak i zakresu prac programistycznych wykonywanych przez Wnioskującego są możliwe do wglądu dzięki ww. ewidencji prowadzonej codziennie, z miesięcznym zestawieniem.

IX. Zastosowanie 5% stawki podatku.

Na gruncie cytowanej ustawy, która stanowi, iż:

„Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”.

Wnioskodawca dołoży starań celem sumarycznego przedstawienia dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które osiągnął we wskazanym roku podatkowym, chcąc skorzystać ze stawki opodatkowania wynoszącej 5%.

X. Podsumowanie.

Wnioskujący zamierza rokrocznie wykorzystywać opodatkowanie o charakterze preferencyjnym wynoszącym 5%, posiłkując się zapisami określonymi w art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. ze względu na charakter twórczej pracy, którą wykonuje. Rozliczenie z wykorzystaniem stawki preferencyjnej wynoszącej 5% zamierza rozpocząć, poczynając od dnia 01.01.2021 r. do dnia 31.12.2021 r.

Przyszłe realizacje Wnioskodawcy w dalszym ciągu będą miały charakter twórczy, tj. procesu tworzenia pionierskich rozwiązań w zakresie oprogramowania komputerowego, stąd rozważa korzystanie z preferencyjnej stawki podatkowej w nadchodzących latach. Samo meritum wniosku pozostaje bez zmian, tj. działalność gospodarcza, a dokładniej jej przedmiot i obszar zainteresowań dalej będą skupione na procesie twórczym.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielił Pan odpowiedzi na następujące pytania:

C__zy Pana działalność w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania i modyfikacji oprogramowania odbywa się w ramach prac rozwojowych, tj. działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń?

Tak, działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania i modyfikacji oprogramowania odbywa się w ramach prac rozwojowych, tj. działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Czy wytwarzanie, rozwijanie, ulepszanie i modyfikowanie przez Pana utworów, o których mowa we wniosku, stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

Tak, działalność gospodarcza Wnioskodawcy polegająca na wytwarzaniu, rozwijaniu, ulepszaniu i modyfikowaniu, o których mowa we wniosku, stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

Czy w przypadku, gdy współpracuje Pan z innymi programistami (zewnętrznymi „teamami”), to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez innych programistów – będzie stanowić oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Tak, Wnioskodawca współpracuje z innymi programistami (zewnętrznymi „teamami”), to efektem prac prowadzonych jest część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez innych programistów – będzie stanowić oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Niejednokrotnie efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę jest oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czy w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Pana powstaje część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez innych programistów – będzie stanowić oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. programiści (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą razem (łącznie) na rzecz klienta (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i z tego tytułu otrzymuje Pan wynagrodzenie?

Tak, w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę powstaje część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez innych programistów – będzie stanowić oprogramowanie podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to ww. programiści (współtwórcy, w tym Wnioskodawca) przenoszą razem (łącznie) na rzecz klienta (jako współwłaściciele) na podstawie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i z tego tytułu Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie;

Czy wszystkie programy komputerowe, które Pan tworzy, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Tak, wszystkie programy komputerowe, które Wnioskodawca tworzy, podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Czy działania Pana polegające na rozwijaniu, ulepszaniu i modyfikowaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Tak, każdorazowo działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu, ulepszaniu i modyfikowaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania.

Czy w przypadku, gdy Pan rozwija, ulepsza i modyfikuje oprogramowanie, to jest Pan właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania, które rozwija, ulepsza i modyfikuje, jeżeli nie – to czy w stosunku do tego oprogramowania posiada wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Pana z tego prawa?

Tak, rozwijając, ulepszając i modyfikując oprogramowanie, Wnioskodawca jest właścicielem lub współwłaścicielem oprogramowania, które rozwija, ulepsza i modyfikuje, jeżeli nie – to czy w stosunku do tego oprogramowania posiada wyłączną licencję, tj. umowę, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez Pana z tego prawa.

Czy w przypadku, gdy Pan rozwija, ulepsza i modyfikuje oprogramowanie, to w wyniku podjętych przez Pana czynności powstają odrębne od tego oprogramowania utwory (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

- jeżeli tak ‒ czy przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tych praw,

- jeżeli nie – czy Pana wynagrodzenie jest tylko wynagrodzeniem za efekty jego prac badawczo-rozwojowych?

Tak, w przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija, ulepszam i modyfikuje oprogramowanie, to w wyniku podjętych przez niego czynności powstają odrębne od tego oprogramowania utwory (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tych praw.

Czy „Zleceniodawcy/Kontrahenci”, o których mowa we wniosku, są podmiotami polskimi, czy zagranicznymi (w jakim kraju)?

Zleceniodawca jest podmiotem polskim, współpracuje on z kontrahentami zagranicznymi (wiele krajów).

Jeśli są podmiotami zagranicznymi, to czy usługi dla tych podmiotów są wykonywane przez Pana w Polsce czy w kraju, w którym podmioty te mają siedziby?

J.w. wszystkie usługi wykonywane przez Wnioskodawcę dla zleceniodawcy są wykonywane w Polsce.

Jeśli usługi są wykonywane w krajach, w których podmioty te mają siedziby, to proszę wskazać, czy działalność gospodarcza w tych państwach jest prowadzona za pośrednictwem zakładu w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych między Polską a tymi państwami?

J.w.

C__o należy rozumieć pod pojęciem kosztów składek ZUS?

Jednym z kosztów, jakie Wnioskodawca ponosi, są składki ZUS. Czy płacone składki ZUS należy uznać za koszty związane bezpośrednio z IP BOX? Czy jako podatnik koszty Wnioskodawca może uznać płacone składki ZUS, w tym składki związane z własną działalnością gospodarczą? Np. średni koszt składki ZUS.

Czy składki ZUS zalicza Pan w poczet kosztów uzyskania przychodów czy odlicza od dochodu?

Składki ZUS Wnioskodawca odlicza od dochodu.

Czy krzesło biurowe stanowi środek trwały, od którego dokonuje Pan odpisów amortyzacyjnych?

Nie, krzesło biurowe nie stanowi środka trwałego, od którego Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Zakupione i rozliczone jednokrotnie.

Czy elektronika, tj. (…) stanowią środki trwałe, od których dokonuje Pan odpisów amortyzacyjnych?

Nie, elektronika, tj. (…) nie stanowią środków trwałych, od których Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Zakupione i rozliczone jednokrotnie.

Czy prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję; jeśli tak – czy w odrębnej ewidencji na bieżąco wyodrębnia Pan:

· każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

· przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

· koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Wnioskodawca nie prowadzi odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję.

O__d kiedy prowadzi Pan – należy wskazać datę – odrębną ewidencję, czy odrębna ewidencja jest prowadzona od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz czy odrębna ewidencja prowadzona jest na bieżąco, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Brak odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji.

Czy opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki będą obowiązywać w latach kolejnych?

Opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki nie będą obowiązywać w latach kolejnych.

Pytania

1. Czy wobec powyższego, tworząc programy komputerowe dla Zleceniodawcy, Wnioskodawca wykonuje prace rozwojowe, które w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuję dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym między innymi z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych ulepszonych produktów procesów lub usług) – należy rozumieć, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest twórczą, w zakresie którego dotyczy wniosek, która obejmuje i będzie obejmowała badania naukowe lub prace rozwojowe podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Podstawa prawna powyższego zawarta jest w art. 5a ust. 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zapis w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 5a pkt 38 wskazuje jednoznacznie, iż:

„działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Twórczość artystyczna jest działalnością obejmującą działania twórcze w sztuce, której efektem jest stanowiące wkład w rozwój kultury dzieło artystyczne materialne lub niematerialne, w tym także artystyczne wykonanie.

Na gruncie powyższych zapisów i norm z nich wynikających należy potraktować usługi informatyczne świadczone przez Wnioskodawcę jako pracę badawczo-rozwojową.

2. Czy twórczą działalność gospodarczą Wnioskodawcy w zakresie programu komputerowego, jego części, kodu źródłowego, algorytmu czy modułu można uznać za kwalifikowane prawa własności intelektualnej na gruncie zapisu:

„Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są (`(...)`) 8) autorskie prawo do programu komputerowego”,

będące tożsame z normą w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

3. Czy można interpretować odpłatne przeniesienie autorskiego prawa do programu komputerowego, jego części, kodu źródłowego, algorytmu czy modułu przez Wnioskodawcę (w obrębie działalności gospodarczej, którą wykonuje) jako sprzedaż prawa własności intelektualnej o charakterze kwalifikowanym?

Dokładniej chodzi o zapis:

„dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty: (`(...)`) 2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej”,

na gruncie cytowanej ustawy w art. 30ca ust. 7 pkt 2 .

4. Koszty związane z:

a) koszty prowadzenia księgowości,

b) uiszczanie składek wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

c) akcesoria biurowe usprawniające pracę oraz podnoszące jakość świadczonych usług,

d) elektronika

ponoszone są przez Wnioskującego w zakresie usług, które świadczy na polu wskazanej działalności gospodarczej, tj. tworzenie programu komputerowego, jego części, kodu źródłowego, algorytmu czy modułu . Konieczne wydatki w/w umożliwiają osiągnięcie przychodu, stabilności źródła zarobkowania oraz trwałości i fachowości wykonywania usług w zakresie świadczonych usług. Kierując się odpowiednimi sposobami i wzorcami, jesteśmy w stanie wyszczególnić alokację danych kosztów Czy powyższe można uznać za koszty uzyskania przychodu z praw własności intelektualnych o charakterze kwalifikowanym?

Wnioskowanie w tym zakresie powinno nastąpić kierując się artykułami: 9 ust. 2, 22 ust. 1, 23 ust. 1, 30ca ust. 7 cyt. ustawy o PIT.

5. Uwypuklenie, który z nakładów ponoszonych przez Wnioskodawcę w obszarze usług informatycznych, które świadczy, tj.:

a) koszty prowadzenia księgowości,

b) uiszczanie składek wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

c) akcesoria biurowe usprawniające pracę oraz podnoszące jakość świadczonych usług,

d) elektronika,

w zakresie wydatków ww. umożliwiających osiągnięcie przychodu, stabilności źródła zarobkowania oraz trwałości i fachowości wykonywania usług w zakresie świadczonych usług, można przyjąć za koszt niezbędny do obliczenia wskaźnika Nexus. Konieczne wydatki ww. umożliwiają osiągnięcie przychodu, stabilności źródła. Czy powyższe na gruncie norm występujących w art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1, art. 30ca ust. 4 oraz art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT można przyjąć za koszty niezbędne do określenia kwalifikowanego dochodu z tytułu przeniesienia prawa własności intelektualnej?

6. Podsumowując, istotne z punktu widzenia Wnioskodawcy ww. zarysach stany faktyczne, przyszłe zdarzenia, czy okoliczności istnieje możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5%, rozliczając osiągnięty kwalifikowany dochód (obliczany na podstawie norm zawartych w art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych) z tytułu praw własności intelektualnej?

Treść pytania nr 1 wynika z uzupełnienia wniosku.

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 1 – zapis w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 5a pkt 38 wskazuje jednoznacznie, iż „działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” Nadto wskazano kierunek pojmowania badań naukowych:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 zakres działalności naukowej ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 zakres działalności naukowej ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

c) praca rozwojowa – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 zakres działalności naukowej ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ustawa o szkolnictwie wyższym normuje w tym miejscu pojęcia działalności naukowej, obejmując: badania naukowe, prace rozwojowe oraz twórczość artystyczną.

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Twórczość artystyczna jest działalnością obejmującą działania twórcze w sztuce, której efektem jest stanowiące wkład w rozwój kultury dzieło artystyczne materialne lub niematerialne, w tym także artystyczne wykonanie.

Na gruncie powyższych zapisów i norm z nich wynikających należy potraktować usługi informatyczne świadczone przez Wnioskodawcę jako pracę badawczo-rozwojową.

Oczywistym jest wymóg dokonania podziału cech na te, które świadczą o charakterze odkrywczo/badawczo-rozwojowym. Warto wskazać szereg interpretacji umożliwiających zrozumienie zamysłu ustawodawcy:

a) Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX. Interpretacja w kontekście działalności badawczej i rozwojowej (dalej: „Podręcznik Frascati”) posługuje się spójnikiem „i” między badaniami naukowymi a pracami rozwojowymi. To oznacza, że pojęcie „działalność badawcza i rozwojowa” zgodnie z Podręcznikiem Frascati obejmuje trzy rodzaje działalności: badania podstawowe, badania stosowane i prace rozwojowe, a zatem prace rozwojowe zawsze muszą być połączone z badaniami naukowymi. Takiego wymogu nie ma natomiast w definicji działalności badawczo-rozwojowej w Polsce, co jest korzystne dla podatników, chcących skorzystać z preferencji IP Box, czy też ulgi badawczo-rozwojowej oraz ulgi w postaci podwyższonych kosztów uzyskania przychodów dla twórców;

b) Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 09.09.2019 r. o sygn. 114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG – „Działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego jako działalność badawczo-rozwojowa”.

W powyższym wskazano, iż działalność o charakterze badawczo-rozwojowym składa się z: badań naukowych, bądź też prac rozwojowych, wymaga się cechy twórczości, stanowi proces, a nie akcje (długotrwały i systematyczny), ma na celu pogłębienie i rozwój wiedzy oraz stworzenie nowych.

Wnioskodawca powyższe wskazania, tj.: twórczy i nowatorski charakter, elastyczność i metodykę realizacji podejmowanych zleceń, brak przewidywalności odnośnie końcowego rezultatu (nie można posiłkować się wzorem, gdyż takowy nie istnieje) oraz zdolność do przeniesienia autorskich praw majątkowych z programu komputerowego, jego części, kodu źródłowego, algorytmu czy modułu (tym samym możliwe jest jego odtworzenie), realizuje w pełni, czym wypełnia kryteria działalności badawczo-gospodarczej w obrębie prowadzonej działalności gospodarczej. Sama interpretacja przepisów prawa podatkowego, tym samym obowiązków daninowych podatnika wymaga przytoczenia orzeczenia, jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 listopada 2014 r. (II FSK 2524/12):

„(`(...)`) nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość. Prawo podatkowe w kontekście wymogów dotyczących wydawania jego indywidualnych interpretacji, należy określić jako ogół przepisów regulujących zasady powstawania, ustalania oraz wygasania zobowiązań podatkowych oraz obowiązki podatników, płatników i inkasentów poszczególnych podatków oraz traktujących także o obowiązujących procedurach, które powinny być przestrzegane przez organy podatkowe oraz strony w trakcie postępowania podatkowego i wykonywania innych czynności zmierzających do ustalenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego i skutecznego poboru podatku. Pod pojęciem prawa podatkowego należy więc rozumieć wszelkie normy prawne, które regulują elementy konstrukcyjne, tj. podmiotowe i przedmiotowe podatku, zatem także normy prawne nie znajdujące się w ustawach podatkowych. (`(...)`) Trzeba również zauważyć, że mimo, iż instytucja indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnosi się głównie do regulacji z zakresu prawa daninowego, jakim jest prawo podatkowe, to nie można jednak tracić z pola widzenia, że prawo podatkowe określa konsekwencje prawnopodatkowe w związku ze zdarzeniami regulowanymi przez inne dziedziny prawa. Nie funkcjonuje ono w oderwaniu od innych gałęzi prawa, zwłaszcza tych, które normują stosunki społeczne zaistniałe pomiędzy podmiotami cywilnymi, głównie zaś pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Prawo podatkowe jest zatem ściśle związane z obrotem prawnym, w tym gospodarczym, bez zaistnienia którego, nie powstałyby stosunki podatkowoprawne. Podczas interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można zatem nie uwzględnić regulacji prawnych, które normują stosunki z zakresu obrotu gospodarczego. Ograniczenie interpretacji przepisów prawa podatkowego wyłącznie do sfery podatkowej – narusza przepisy regulujące wydawanie indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (por. wyrok NSA z 27 stycznia 2009 r., I FSK 1871/07)”.

Nadto orzeczenie NSA w wyroku z 27 listopada 2013 r., II FSK 2981/11 wskazuje, że:

„interpretacji w rozumieniu rozdziału 1a działu II Ordynacji podatkowej podlegać będą wszystkie przepisy konkretną normę podatkową tworzące, w tym przepisy niepodatkowe, ocena możliwości stosowania i wykładnia, których są niezbędne dla zinterpretowania normy prawnopodatkowej.(CBOSA). Oznacza to, że jeżeli skuteczne dokonanie czynności z zakresu podatku VAT (podatek od towarów i usług), czy też podatku dochodowego, uzależnione jest od prawidłowego zastosowania przepisów z innej dziedziny –to organy podatkowe nie mogą uchylić się od interpretacji tych przepisów w powiązaniu z przepisem podatkowym. Pogląd, zgodnie z którym dla zrealizowania celu, jakiemu służy indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego, konieczne bywa przeprowadzenie wykładni przepisów, które nie mieszczą się w definicji przepisów prawa podatkowego, zawartej w art. 3 pkt 2 O.p., akceptowany jest powszechnie w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. wyroki NSA: z 4 listopada 2010 r. II FSK 1019/09; z 28 czerwca 2012 r. II FSK 1465/11; z 27 listopada 2013 r. II FSK 27/12; z 15 marca 2017 r. II FSK 475/15, CBOSA)”.

Na gruncie ww. dorobku orzeczniczego Wnioskodawca inicjuje pytanie, czy działalność gospodarcza prowadzona przezeń odnosi się do prac o charakterze rozwojowym, idąc dalej, czy kwalifikuje się do przyjęcia stwierdzenia, iż prowadzi działalność badawczo-rozwojową, przechodząc do meritum, tj. oczekuje wydania interpretacji indywidualnej odnośnie tego zagadnienia.

Reasumując powyższe, organ podatkowy zobligowany jest do interpretacji działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskującego sensu stricte, jak i sensu largo, tj. ustaw pozapodatkowych, co wprost wynika z art. 5a pkt 38, 39, 40 ustawy PIT, art. 26e ust. 1 ustawy PIT oraz art. 7 ust. 1 pkt 1, 2, 4-8 z dnia 20 lipca 2018 r. „Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że analizując stany faktyczne powołane, można zauważyć, iż ochronie prawnej na gruncie prawa autorskiego podlega oprogramowanie bądź jego część powstała w procesie twórczym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług informatycznych w ramach zawartej umowy współpracy pomiędzy nim a Zleceniodawcą. Wnioskodawca uważa, iż wytwory tego procesu twórczego, tj. programy komputerowe w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (wykazana istota tego zagadnienia w pytaniu wcześniejszym) na terytorium RP należy zaliczyć do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, co więcej podlega ochronie na podstawie norm zawartych w ustawie PAIPP oraz w art. 5a ust. 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa, iż na gruncie powyższego działalność prowadzona przez Wnioskodawcę (6 stanów faktycznych) jest twórczą, w zakresie którego dotyczy wniosek, która obejmuje i będzie obejmowała badania naukowe lub prace rozwojowe podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Stąd też Wnioskodawca wnosi o przychylenie się do jego poglądu prawnego co do wskazanego powyżej zagadnienia prawnopodatkowego, którego rozwiązania oczekuje od organu podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 2 – dochód, który możliwy jest do objęcia preferencyjnym opodatkowaniem jest na gruncie art. 30ca ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe preferencyjne opodatkowanie dotyczy dochodu wskazanego numerus clausus w katalogu zamkniętym. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są: patent; prawo ochronne na wzór użytkowy; prawo z rejestracji wzoru przemysłowego; prawo z rejestracji topografii układu scalonego; dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin; prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu; wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213) oraz autorskie prawo do programu komputerowego. Zatem dochód z autorskiego prawa do programu komputerowego jest możliwy do objęcia preferencyjnym opodatkowaniem.

Prawo własności intelektualnej o charakterze kwalifikowanym powinno spełniać zadość dwóm przesłankom:

1. w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zostaje wytworzony przedmiot, któremu przysługuje ochrona,

2. ochrona prawna, której podlega prawo własności intelektualnej znajduje podstawę w odrębnych ustawach, ratyfikowanych umowach międzynarodowych, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, wraz z umowami międzynarodowymi, której stroną jest Unia Europejska.

Na gruncie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. prawie autorskim i prawach pokrewnych, interpretując normy wyrażone w art. 74, tworzenie programu komputerowego, jego części, kodu źródłowego, algorytmu czy modułu umożliwia kwalifikację powyższych jako utworów podlegających ochronie w momencie wytworzenia. Nie jest konieczne wypełnianie jakichkolwiek warunków formalnych.

Odnosząc się do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE w wyroku z dn. 22.12.2010 r. C-393/09, Bezpečnostní softwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816, ochronę na gruncie prawa autorskiego przyznano urywkom programu komputerowego (w momencie gdy realizują wymogi wynikające z art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP) bądź poszczególne elementy.

Komisja Wspólnot Europejskich wskazała również, że na obecnym etapie rozwoju techniki pod pojęciem programu należy rozumieć wyrażenie, w jakiejkolwiek formie, w jakimkolwiek języku, w formie jakiegokolwiek zapisu lub kodu, zbioru instrukcji mających na celu umożliwienie komputerowi wypełnienia szczególnego zadania.

Artykuł 1 ust. 2 pkt 1 PAIPP zawiera wyliczenie wielu rodzajów utworów: utwory literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe. Wszystkie te rodzaje utworów łączy wspólna cecha – podstawową formą ich wyrażenia jest zapis na papierze lub nośniku elektronicznym.

Wyraźnie podkreśla to art. 1 ust. 2 dyrektywy 2009/24/WE, zakładający, że program komputerowy podlega ochronie, jeżeli jest oryginalny w takim rozumieniu, że jest własną intelektualną twórczością jego autora. Żadnych innych kryteriów nie stosuje się przy dokonywaniu jego kwalifikacji do ochrony. Warto dodać, iż dzieła w postaci nieukończonej również są chronione m.in alfa, beta, demo etc. (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74).

Analizując zdarzenia przyszłe oraz stany faktyczne powołane przez Wnioskodawcę, można zauważyć, iż ochronie prawnej na gruncie prawa autorskiego podlega oprogramowanie bądź jego część powstała w procesie twórczym przez Wnioskującego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług informatycznych w ramach zawartej umowy współpracy pomiędzy nim a Zleceniodawcą.

Wnioskodawca uważa, iż wytwory jego procesu twórczego, tj. programy komputerowe w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej (wykazana istota tego zagadnienia w pytaniu wcześniejszym) na terytorium RP należy zaliczyć do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, co więcej podlega ochronie na podstawie norm zawartych w ustawie PAIPP.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 3 – dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na gruncie art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód (strata):

a) z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

b) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

c) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

d) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wnioskujący zgodnie z zapisami umowy o współpracy w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą polegającą na świadczeniu usług programistycznych przenosi na Zleceniodawcę rezultaty procesu twórczego, tj. programu komputerowego, jego części, kodu źródłowego, algorytmu czy modułu. W zakresie wykonanych usług Wnioskodawca dostaje określone umową wynagrodzenie, co jest nadmienione w części dotyczącej powołanych (stanów faktycznych, zdarzeń przyszłych). Wynagrodzenie stanowi ekwiwalent za całość autorskich praw majątkowych do oprogramowania lub jego części, które zostały przeniesione. Wnioskodawca zgadza się z praktyką pojmowania odpłatnego zbycia wytworzonego oprogramowania bądź jego części jako sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na gruncie art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia autorskich praw majątkowych do Prawo własności intelektualnej o charakterze kwalifikowanym będzie miało rację bytu w momencie ziszczenia się trzech przesłanek, tj.:

a) przedmiot ochrony jest wytworzony przez Wnioskującego w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

b) zalicza się do pozycji wyszczególnionych w katalogu zamkniętym z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT,

c) korzysta z ochrony prawnej przysługującej na podstawie przepisów odrębnych ustaw, ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, bądź umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Wnioskodawca twierdzi, powyższy rygor wynikający z trzech przesłanek został przezeń spełniony, gdyż odpowiada on za proces twórczy w trakcie którego tworzy, modyfikuje, rozwija kwalifikowane prawa własności intelektualnej, które przybierają kształt autorskich praw do programu komputerowego, co zostało uwypuklone we wcześniejszym punkcie.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 4 – dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, na gruncie art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód (strata):

a) z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

b) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

c) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,

d) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Normy zawarte w art. 9 ust. 2 cyt. Ustawy stanowią, iż „dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o ustalanie cen transferowych, art. 23u niezgodność warunków transakcji ustalonymi przez podmioty powiązane z warunkami ustalanymi przez podmioty niepowiązane, art. 24 dochód z działalności gospodarczej, 24b, art. 24c powstanie dodatnich lub ujemnych różnic kursowych, art. 24e przychody i koszty nabycia pakietu wierzytelności, art. 30ca opodatkowanie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, art. 30da podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków oraz art. 30f podatek od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów”.

Działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskującego opiera się o usługi programistyczne, tj. programu komputerowego, jego części, kodu źródłowego, algorytmu czy modułu, które każdorazowo są przenoszone z prawami autorskimi na określonego Zleceniodawcę, powyższe zasady określa umowa współpracy zawiązania pomiędzy podmiotami. Realizacja postanowień umownych ze strony Wnioskującego skutkuje otrzymaniem ustalonego wynagrodzenia (z zawartą weń należnością pokrywającą autorskie prawa majątkowe, które są przenoszone).

Wnioskodawca ponosi wydatki, które są nieodłącznym elementem prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, są to:

a) koszty prowadzenia księgowości,

b) uiszczanie składek wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

c) akcesoria biurowe usprawniające pracę oraz podnoszące jakość świadczonych usług,

d) elektronika.

W rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT powyższe koszty prowadzą do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Wnioskującego pozarolniczej działalności gospodarczej.

W momencie wystąpienia problemu z uwzględnieniem alokacji konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskującego w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej odnoszących się do przychodów ze zbycia oprogramowania bądź części oprogramowania Wnioskodawca poczyni ustalenia faktyczne w zakresie poniesionych realnych wydatków w danym okresie na prowadzoną przezeń działalność ukierunkowaną na wytwarzanie programu komputerowego, zgodnie z odpowiednią proporcją, będącą określeniem kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

W razie wątpliwości Wnioskodawca zastosuje się do normy art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, tj. „jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów”.

Reasumując, Wnioskujący uważa, iż wydatki we wskazanym zakresie (kierując się odpowiednią metodyką), które ponosi, są niezbędne celem wytworzenia określonego programu komputerowego. Stąd też uznać je należy za koszty prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, pojmując je jako koszty uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 5 – zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Kierując się normami zawartymi w art. 30ca ust. 6 ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Wnioskodawca w obrębie swojej działalności gospodarczej w zdecydowanym stopniu zajmuje się procesem wytworzenia programów komputerowych, po czym prawa autorskie przypisane do nich są przenoszone na Zleceniodawcę zgodnie z zapisami umowy pomiędzy stronami.

Wnioskującemu przysługuje stosowne wynagrodzenie za powyższe, które zawiera honorarium z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych.

Wnioskujący w zakresie prowadzonej działalności badawczo-rozwojową ponosi wydatki składające się na:

a) koszty prowadzenia księgowości,

b) uiszczanie składek wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

c) akcesoria biurowe usprawniające pracę oraz podnoszące jakość świadczonych usług,

d) elektronika.

W rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT powyższe koszty prowadzą do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Wnioskującego pozarolniczej działalności gospodarczej.

Powyższe, według Wnioskodawcy, w obrębie, jakim dotyczą wytworzenia danego oprogramowania bądź jego części, przyjmując odpowiednią metodykę alokacji (wcześniej nadmienioną), powinno zostać potraktowane jako koszty faktycznie poniesione w związku z prowadzoną bezpośrednio przezeń działalność badawczo-rozwojową odnoszącą się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej wskazanych powyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy – w odniesieniu do pytania nr 6 – normy wynikające z artykułu 30ca ust. 1 i kolejne ustawy o PIT wskazują, że celem skorzystania z preferencyjnej stawki 5% podatku dochodowego niezbędne jest łączne spełnienie następujących warunków:

a) prowadzenie przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu ustawy o PIT;

b) wytwarzanie w ramach działalności kwalifikowalnych praw własności intelektualnej;

c) uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej;

d) określenie wysokości dochodu, jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;

e) prowadzenie odrębnej ewidencji operacji finansowych związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.

Realizacja powyższych przesłanek implikuje możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki 5% podatku dochodowego po zakończeniu roku podatkowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

Wnioskujący w ww. sytuacji:

a) prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której realizowana jest działalność badawczo-rozwojowa w rozumieniu ustawy o PIT;

b) w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej wytwarza kwalifikowane prawa własności intelektualnej rozumiane jako oprogramowanie bądź jego części;

c) wytworzone programy komputerowe zbywa Kontrahentom, tytułem czego uzyskuje przychody;

d) dokonuje rzetelnej i wymaganej alokacji kosztów do przychodów z danego programu komputerowego, przez co określa dochód ze zbycia określonego oprogramowania bądź jego części, w zakresie którego jest możliwe wyliczenie wartości wskaźnika Nexus dla każdego z nich;

e) wysokość dochodu, mogącego podlegać rozliczeniu przy użyciu preferencyjnej stawki 5% wynika z odrębnie prowadzonej ewidencji.

Wszystkie powyższe okoliczności umożliwiają spełnienie wymogów niezbędnych do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania wynoszącej 5%.

Stany faktyczne ww. spotkały się z pozytywną interpretacją m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 listopada 2019 r., 0114-KDIP3-2.4011.463.2019.3.MK1 bądź interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 listopada 2019 r., 0113-KDIPT2-1.4011.492.2019.1.KO.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest:

- prawidłowe – w części dotyczącej uznania wykonywanych prac za działalność badawczo-rozwojową;

- nieprawidłowe – w pozostałej części.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przenosząc powyższe na grunt Pana sprawy, wyraźnie podkreślamy, że w celu stwierdzenia, czy prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Tymczasem z opisu sprawy przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, świadcząc usługi związane z wytwarzaniem, rozwijaniem, ulepszaniem i modyfikowaniem Oprogramowania na rzecz kontrahentów. Wskazał Pan, że działalność, którą Pan prowadzi stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Każdorazowa Pana realizacja polegająca na kreowaniu, wytwarzaniu czy udoskonalaniu programów komputerowych (oprogramowania) jest skutkiem zindywidualizowanych koncepcji o charakterze autorskim, będącym konkretnym rozwiązaniem w danym przypadku (kod źródłowy, algorytm, moduł). Działa Pan wg skrupulatnie ułożonego planu, a poszczególne jego elementy wskazują na sumienność i indywidualnie dobraną metodykę w zakresie realizacji, jak i technologii przy każdym zleceniu. To – Pana zdaniem – powoduje, że tworzenie, rozwijanie, ulepszanie i modyfikowanie oprogramowania w Pana przypadku stanowi procesy twórcze, Wykorzystując Pana aktualny stan wiedzy tworzone przez Pana rozwiązania są pionierskie. Jak Pan wskazał – działalność Pana w zakresie tworzenia, rozwijania, ulepszania i modyfikacji oprogramowania odbywa się w ramach prac rozwojowych, tj. działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Na podstawie opisu sprawy oraz cytowanych przepisów stwierdzamy, że przedstawione we wniosku Pana działania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Reasumując – działalność prowadzona przez Pana, w zakresie której dotyczy Pana wniosek, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rozpatrując z kolei możliwość skorzystania przez Pana z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Natomiast w myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Na podstawie art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielania prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Należy jednak podkreślić, że podatnik, który chce skorzystać z preferencji IP Box, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

W myśl art. 30cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej preferencyjne opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (druk 2860) wskazano, że:

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności wspomniany wyżej obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac B+R.

W przypadku podatników nieprowadzących ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP ewidencji może być spełniony przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że nie prowadzi Pan odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji.

Dlatego wskazujemy, że wobec nieprowadzenia odrębnej ewidencji od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP, w Pana sprawie nie została spełniona jedna z przesłanek uprawniających do zastosowania przez Pana preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów, wskutek czego, w tak opisanych stanach faktycznych nie jest Pan uprawniony do skorzystania z ulgi IP Box.

Reasumując – ponieważ nie prowadzi Pan odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, co stanowi niezbędną przesłankę do skorzystania z ulgi IP Box, nie ma Pan możliwości zastosowania 5% preferencyjnej stawki podatku od dochodu z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro w przedstawionych stanach faktycznych nie istnieje możliwość skorzystania przez Pana z preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów, nie ustosunkowaliśmy się do pozostałych kwestii będącej przedmiotem Pana pytań. Dalsze rozważania na wskazane zagadnienia stały się bowiem bezzasadne.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto wskazujemy, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości tej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, stwierdzamy, że tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu.

W odniesieniu do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzamy, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).