Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 stycznia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 29 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 lutego 2022 r. (wpływ 27 lutego 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą oraz posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawczyni korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, na zasadach określonych w art. 30c (podatek liniowy) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza od dnia 2 lipca 2019 r. (dzień podjęcia współpracy z nowym klientem) polega na uczestnictwie w wytwarzaniu od podstaw autorskiego oprogramowania jak i rozwijaniu oprogramowania już istniejącego.

W ramach wytwarzania oprogramowania (w tym jego rozwijania), do zadań Wnioskodawczyni należało i będzie należało:

- projektowanie oprogramowania w całości jak i jego poszczególnych funkcjonalności (…);

- analizowanie oprogramowania;

- koordynacja prac różnych osób odpowiedzialnych za tworzenie oprogramowania;

- przekazywanie wytycznych programistom jak mają stworzyć dane rozwiązanie programistyczne stanowiące oprogramowanie, jaki rezultat ma osiągnąć dane rozwiązanie programistyczne stanowiące oprogramowanie, na czym ma polegać dane rozwiązanie programistyczne stanowiące oprogramowanie, jak poradzić sobie z napotkanymi problemami, odpowiadanie na ich pytania;

- tworzenie dokumentacji techniczno-biznesowej dla powstającego przy udziale Wnioskodawczyni oprogramowywania, w tym dokumentacji projektowej oprogramowania;

- testowanie różnych hipotez badawczo-eksperymentalnych dotyczących rozwoju oprogramowania;

- testowanie, badanie i obserwowanie zachowań użytkowników oprogramowania;

- obserwowanie rozwoju oprogramowania, reakcji użytkowników –potwierdzanie/obalanie hipotez na temat dalszych dróg rozwoju oprogramowania.

Reasumując, zadaniem Wnioskodawczyni było, jest i będzie projektowanie innowacyjnych rozwiązań w celu osiągnięcia jak najwyższej efektywności w zakresie użyteczności i funkcjonalności oprogramowania, dostosowania oprogramowania do najnowszych standardów technologicznych i użytkowych, a także poprawa ww. parametrów, a w związku z powyższym powstawała i będzie powstawała dokumentacja techniczno-biznesowa oprogramowania. Dokumentacja techniczno-biznesowa oprogramowania była i będzie tworzona w różnej formie, w szczególności jako odręczne notatki, wydruki, opisy, schematy (w tym też opisy i schematy algorytmów, jakie będą wykonywane przez oprogramowanie) czy instrukcje przekazywane drogą mailową, fizycznie bądź też w ramach wiadomości/komunikatów przekazywanych drogą elektroniczną.

Dokumentacja techniczno-biznesowa oprogramowania była i będzie twórczym wytworem Wnioskodawczyni, spełniającym przesłanki utworu w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dokumentacja tworzona przez Wnioskodawczynię, była i będzie szczegółowa w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” to co z niej wynika do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania. Ponadto, Wnioskodawczyni pragnie podkreślić, że jej rola w procesie wytwarzania oprogramowania była i będzie nieodzowna, ze względu na określanie wytycznych i koordynację pracy osób odpowiedzialnych za tworzenie oprogramowania.

Wytworzone (w tym stanowiące rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) przy udziale Wnioskodawczyni oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowiło i będzie stanowić utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego na podstawie art. 74 i n. ww. ustawy.

Efekty pracy Wnioskodawczyni składały się i będą składały się na wytwarzanie programów komputerowych odznaczających się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, będących kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej oraz te programy komputerowe nie były i nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić, czy przewidzieć ze względu na powtarzalny charakter.

Opisana we wniosku działalność Wnioskodawczyni była i będzie działalnością prowadzoną przez Wnioskodawczynię bezpośrednio dla potrzeb jego działalności gospodarczej.

Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku było i będzie tworzone (w tym stanowiąc rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Było i będzie ono tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny (prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany w ramach poszczególnych projektów, do których angażowana była i będzie Wnioskodawczyni), w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów, wyciąganiu z nich odpowiednich wniosków. Prace te stanowiły i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do zarządzania, planowania i prowadzenia usług oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie zarządzania i usług. Nie były i nie będą to działania rutynowe ani okresowe.

Opisana we wniosku działalność miała, ma na celu i będzie miała na celu zaprojektowanie przez Wnioskodawczynię i stworzenie produktów (oprogramowania), w tym poszczególnych rozwiązań składających się na oprogramowanie, które - w stosunku do wcześniejszych produktów – miały i będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Kolejne programy komputerowe, przy tworzeniu których uczestniczyła i będzie uczestniczyła Wnioskodawczyni obsługiwały i będą obsługiwały realizację nowych usług i procesów, uwzględniając zmieniające się z miesiąca na miesiąc standardy programistyczne i technologie programistyczne. Nowy, ulepszony charakter tych produktów nie był i nie będzie wynikiem działalności polegającej na wprowadzaniu rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. Całość działalności Wnioskodawczyni była i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie programów komputerowych, aby były użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów Wnioskodawczyni i użytkowników oprogramowania), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem.

Oprogramowanie było i będzie tworzone (w tym stanowiąc rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) przy uwzględnieniu standardów programistycznych, a także najnowszych, nietypowych i unikatowych (stale zmieniających się) technologii i rozwiązań programistycznych, które Wnioskodawczyni na bieżąco śledzi i wykorzystuje je w kolejnych tworzonych przy jego udziale programach komputerowych, co też wyróżnia Wnioskodawczynię wśród jej konkurencji.

Wnioskodawczyni projektowała i będzie projektowała nowe lub ulepszone rozwiązania programistyczne, które wedle wiedzy Wnioskodawczyni i mając na uwadze indywidualny wkład Wnioskodawczyni w wykonywane prace, a także coraz bogatsze doświadczenie Wnioskodawczyni, były i będą albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się i będą odróżniać się od rozwiązań już funkcjonujących znanych Wnioskodawczyni.

W związku z opisaną wyżej działalnością Wnioskodawczyni istniał i będzie istnieć jeden rodzaj wynagrodzenia osiąganego przez Wnioskodawczynię w prowadzonej działalności gospodarczej. Było to i będzie to wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług projektanta oprogramowania dla projektów programistycznych. Wynagrodzenie Wnioskodawczyni było i będzie zależne od ilości i zakresu zadań. W tym miejscu należy podkreślić, że na wysokość wynagrodzenia Wnioskodawczyni wpływa czas niezbędny do ukończenia prac objętych tym wynagrodzeniem (jest to wynagrodzenie ustalane na podstawie stawki godzinowej, w tym zryczałtowane również oparte o ilość godzin jakie Wnioskodawczyni musi poświęcić na wykonanie danego zlecenia). W ramach ww. wynagrodzenia Wnioskodawczyni przenosiła i będzie też przenosiła na klientów całość (w zakresie wszystkich znanych pól eksploatacji) majątkowych praw autorskich do efektów swoich prac (w szczególności dokumentacji techniczno-biznesowej), a także udzielała i będzie udzielała uprawnień w zakresie wykonywania praw zależnych do efektów prac Wnioskodawczyni.

W ocenie Wnioskodawczyni, przychód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych i związany z udzieleniem klientom uprawnień w zakresie praw zależnych do współtworzonego przez Wnioskodawczynię w ramach działalności badawczo-rozwojowej oprogramowania stanowiącego utwór, stanowił i będzie stanowić 90% wynagrodzenia netto z tytułu świadczenia usług, w ramach których współtworzone było i będzie przez Wnioskodawczynię autorskie oprogramowanie, a to z uwagi na fakt, że nakład pracy Wnioskodawczyni na stworzenie unikatowych, indywidualnych i twórczych rozwiązań programistycznych zgodnych z najnowszymi, nietypowymi i unikatowymi technologiami w zakresie informatyki i programowania, stanowił w ramach dotychczasowej współpracy z klientami 90% czasu jaki Wnioskodawczyni musiała poświęcić (a zakładając dalszą pracę w takim systemie, będzie musiał poświęcić również w przyszłości) na świadczenie usług, w ramach których tworzone było i będzie przez Wnioskodawczynię autorskie oprogramowanie. Pozostała część wynagrodzenia składającego się na wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług, to wynagrodzenie za czynności, z którymi nie wiąże się i nie wiązało się tworzenie kwalifikowanego IP, czynnościami niemającymi charakteru twórczego.

Wnioskodawczyni począwszy od 2 lipca 2019 r. prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czynności zlecone Wnioskodawczyni w ramach świadczenia usług na rzecz klientów nie były i nie będą absolutnie wykonywane pod ich kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez klientów.

Podmioty, dla których Wnioskodawczyni wytwarzała i obecnie wytwarza oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, mają siedzibę w Polsce lub poza jej granicami, jednak Wnioskodawczyni całość swoich czynności opisanych we wniosku wykonywała i wykonuje w Polsce.

Nie wszystkie przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni pochodzą ze świadczenia opisanych we wniosku usług, ukierunkowanych na tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania.

Wnioskodawczyni ponosiła i będzie ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie przez Wnioskodawczynię opisanych we wniosku usług związanych z tworzeniem oprogramowania.

Wnioskodawczyni jako wykonujący czynności opisane we wniosku samodzielnie ponosiła i będzie ponosiła ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni doprecyzowała, że: czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię w ramach czynności projektanta oprogramowania są ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania, tj. Wnioskodawczyni współtworzy oprogramowanie, rozwija/ulepsza (programy komputerowe) będące wyrazem twórczej działalności Wnioskodawczyni o indywidualnym charakterze, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz Wnioskodawczyni z tego tytułu przysługują prawa autorskie.

W przypadku, gdy Wnioskodawczyni rozwija/ulepsza oprogramowanie, to:

a) jest współwłaścicielem oprogramowania, które rozwija/ulepsza,

b) oprogramowanie (utwór), które Wnioskodawczyni rozwija/ulepsza stanowi kwalifikowane prawo własności intelektualnej w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

c) nowe funkcjonalności dodawane, wprowadzane do danego oprogramowania – współtworzone przez Wnioskodawczynię w ramach jego rozwoju/ulepszenia – przed implementacją (dołączeniem do oprogramowania, które było rozwijane) stanowią odrębne od tego oprogramowania programy komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i Wnioskodawczyni przenosi całość autorskich praw majątkowych do nich określonych w umowie zawartej z klientem, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tych praw,

d) całość autorskich praw majątkowych przenoszona jest przez Wnioskodawczynię na rzecz klienta na polach eksploatacji określonych w umowie z klientem.

Dochodem, dla którego Wnioskodawczyni zamierza stosować preferencyjną stawkę opodatkowania (art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, a złożony wniosek swoim zakresem nie obejmuje innych dochodów.

Prowadzona przez Wnioskodawczynię odrębna ewidencja pozwala na wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. W prowadzonej ewidencji Wnioskodawczyni wyodrębnia wartość kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.

Wyeksponowane w opisie sprawy okoliczności/informacje/fakty/warunki będą miały miejsce również w przyszłości.

Pytanie

Czy dochód Wnioskodawczyni z tytułu świadczenia przez Wnioskodawczynię usług w zakresie opisanym we wniosku (dochód uzyskiwany z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzący z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych i udzielenia uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, uwzględniony w cenie świadczonych usług projektanta oprogramowania), może być rozliczany zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawczyni może korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodu z tego tytułu według stawki 5%?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Kolejne programy komputerowe, przy pracach nad którymi uczestniczyła i będzie uczestniczyła Wnioskodawczyni, stanowiły i będą stanowić ulepszenie wcześniejszego oprogramowania projektowanego przez Wnioskodawczynię (były tworzone i będą tworzone przy zastosowaniu nowości w zakresie rozwiązań programistycznych i technologii, były i będą dostosowane do zmieniających się potrzeb klientów i użytkowników oprogramowania, a więc wykorzystywane w ramach nowych zastosowań, były i będą tworzone z wykorzystaniem stale poszerzanego doświadczenia i poszerzanej wiedzy Wnioskodawczyni). Całość działalności Wnioskodawczyni opisanej we wniosku jest i będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie programów komputerowych, aby były użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów i użytkowników), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem, a nie skierowana na rutynowe wprowadzanie zmian (w tym dostosowujących tylko istniejący program komputerowy do szczególnej specyfiki i szczególnych wymagań klienta czy użytkownika) lub skierowana na powielanie tych samych rozwiązań.

Ww. oprogramowanie jest i będzie tworzone (w tym rozwijane lub ulepszane) w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów, wyciąganiu z nich odpowiednich wniosków. Prace te stanowią i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do zarządzania, planowania i prowadzenia usług oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie zarządzania i usług. Nie były i nie będą to działania rutynowe ani okresowe.

Oprogramowanie jest i będzie tworzone (w tym stanowiąc rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) przy uwzględnieniu standardów programistycznych, a także najnowszych, nietypowych i unikatowych (stale zmieniających się) technologii i rozwiązań programistycznych, które Wnioskodawczyni na bieżąco śledzi i wykorzystuje w kolejnych tworzonych przy jego udziale programach komputerowych.

Oprogramowanie, przy pracach nad którymi uczestniczy i będzie uczestniczyła Wnioskodawczyni , w tym je projektowała, jest i będzie albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżnia się i będzie odróżniać się od rozwiązań już funkcjonujących, które są znane Wnioskodawczyni.

Wytworzone (w tym stanowiące rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) przy udziale Wnioskodawczyni i na podstawie projektów (wytycznych) Wnioskodawczyni oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, stanowi i będzie stanowić utwór (będący programem komputerowym), podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego zgodnie z art. 74 i n. ww. ustawy, gdyż efekty pracy nad nim:

- będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,

- nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć ze względu na powtarzalny charakter.

Tak więc oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia i będzie spełniać przesłanki określone w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, tworzone (w tym rozwijane lub ulepszane) przy udziale Wnioskodawczyni i na podstawie projektów (wytycznych) Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych spełnia i będzie spełniać te przesłanki. Opisany we wniosku zakres zadań Wnioskodawczyni (który można podsumować jako prace projektanta oprogramowania) spełnia bowiem kryteria działalności badawczo-rozwojowej, a w szczególności wykonywane przez Wnioskodawczynię prace są i będą systematyczne, dostarczające wartość dodaną i rozwojową dla funkcjonowania oprogramowania, a ponadto pozostaną one innowacyjne i niespotykane w innych rozwiązaniach tego typu.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów i podlega ochronie jako utwór, o którym mowa w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Należy podkreślić, że brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego" w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) – jako oprogramowanie – w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi raportu BEPS Plan Działania nr 5 i wynika z przedstawionej powyżej interpretacji zakresu znaczeniowego „autorskiego prawa do programu komputerowego".

Zważając na szerokie definiowanie programu komputerowego można stwierdzić, że Wnioskodawczyni w ramach opisanych we wniosku prac (swoich zadań) wytwarza i będzie wytwarzał oprogramowanie opracowując w szczególności dokumentację oprogramowania, rozwiązania biznesowe dla oprogramowania. „Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania" („Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz”, red. dr Arkadiusz Michalak, Rok: 2019, Wydanie: 1, komentarz do art. 74).

Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały projektowe, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruki, opisy, schematy (w tym też opisy i schematy algorytmów jakie są i będą wykonywane przez oprogramowanie) czy instrukcje przekazywane drogą mailową, fizycznie bądź też w ramach wiadomości/komunikatów przekazywanych drogą elektroniczną (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 4 lutego 2010 r., sygn. akt I ACa 912709, niepubl.; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12).

Prawo własności intelektualnej zostanie od podstaw wykonane przez Wnioskodawczynię oraz cały zespół pracujący w projekcie, jest i będzie ciągle ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania (techniczne rozwiązania systemowe, programistyczne oraz biznesowe). Istotnym jest, że praca całego zespołu (w tym Wnioskodawczyni) skierowana jest i będzie na wytworzenie oprogramowania.

W drodze wykładni systemowej można powołać się na interpretacje wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w sprawie 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu korzystania lub rozporządzania autorskim prawem do programu komputerowego, a przykładowo w sprawach: 0112-KDIL3-3.4011.48.2018.2.DS czy 0113-KDIPT3.4011.95.2019.3.KK. W przytoczonych rozstrzygnięciach organ zajął stanowisko, iż „nie tylko kody źródłowe programów komputerowych wypełniają przesłanki wynikające z art. 22 ust. 9b pkt 1 omawianej ustawy, lecz także opisy koncepcji, analizy, specyfikacje. Instrukcje, propozycje rozwiązań architektonicznych, systemowych niebędące składnikami programu komputerowego, ale powstające w związku z tworzeniem takiego programu, a także utwory połączone z programem komputerowym (np. utwory audiowizualne), podręczniki użytkownika, czy też interfejsy użytkownika”.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawczyni, dochód Wnioskodawczyni z tytułu świadczenia przez Wnioskodawczynię usług w zakresie opisanym we wniosku, stanowi i będzie stanowił kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wynika to z przytoczonej argumentacji, która jednoznacznie wskazuje na to, że jest to i będzie dochód z oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 poz. 478 i 619),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano:

Ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Należy także podkreślić, że podatnik, który chce skorzystać z preferencji IP Box, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 30cb ust. 2 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Na mocy art. 30cb ust. 3 ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Tym samym – stosowanie ulgi IP Box (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy Pani, rozwija i ulepsza oprogramowanie;

2. wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie przez Panią oprogramowania następuje w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem było i będzie ono tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny (prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań. Prace te stanowiły i będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do zarządzania, planowania i prowadzenia usług oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie zarządzania i usług. Nie były i nie będą to działania rutynowe ani okresowe. Opisana we wniosku działalność miała, ma na celu i będzie miała na celu zaprojektowanie przez Panią i stworzenie produktów (oprogramowania), w tym poszczególnych rozwiązań składających się na oprogramowanie, które - w stosunku do wcześniejszych produktów - miały i będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter;

3. czynności wykonywane przez Panią w ramach czynności projektanta oprogramowania są ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania, tj. współtworzy Pani oprogramowanie, rozwija/ulepsza (programy komputerowe) będące wyrazem twórczej Pani działalności o indywidualnym charakterze, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz Pani z tego tytułu przysługują prawa autorskie; nowe funkcjonalności dodawane, wprowadzane do danego oprogramowania - współtworzone przez Panią w ramach jego rozwoju/ulepszenia - przed implementacją (dołączeniem do oprogramowania, które było rozwijane) stanowią odrębne od tego oprogramowania programy komputerowe, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;

4. dochodem, dla którego Pani zamierza stosować preferencyjną stawkę opodatkowania jest dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, a złożony wniosek swoim zakresem nie obejmuje innych dochodów;

5. począwszy od 2 lipca 2019 r. na bieżąco prowadzi Pani odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzona przez Panią odrębna ewidencja pozwala na wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. W prowadzonej ewidencji wyodrębnia Pani wartość kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi;

6. wyeksponowane w opisie sprawy okoliczności/informacje/fakty/warunki będą miały miejsce również w przyszłości.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi, tj. autorskich praw do programów komputerowych wskazanych we wniosku, które stanowią utwory prawnie chronione i zostały wytworzone, rozwinięte, ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że może Pani skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów według stawki 5% uzyskanych z tego tytułu od 2 lipca 2019 r. (tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ww. ustawy) oraz za lata kolejne, o ile sposób prowadzenia działalności w zakresie kwalifikowanych praw własności intelektualnej w przyszłości nie ulegnie zmianie.

Należy w tym miejscu wyeksponować, że opodatkowaniu preferencyjną stawką podatkową w wysokości 5% może podlegać wyłącznie dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnych uzyskany w danym roku podatkowym.

Ponadto, o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP. Wymaga przy tym zaznaczenia, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Panią dochód z prowadzonej działalności i świadczenia usług na rzecz Zleceniodawcy, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programów komputerowych uwzględnionych w cenie sprzedaży świadczonej usługi na rzecz Zleceniodawcy.

Należy także wskazać na treść art. 30ca ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio.

Dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej „zawarty” w cenie danego produktu lub usługi winien być ustalany na podstawie zasady ceny rynkowej (zgodnie z przepisami art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Przez odpowiednie stosowanie zasad cen transferowych do obliczenia dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej rozumie się również stosowanie metod weryfikacji cen transferowych oraz przepisów wykonawczych w tym zakresie.

Należy zatem stwierdzić, że dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie produktu/usługi weryfikuje się, stosując metodę najbardziej odpowiednią w danych okolicznościach i wybraną spośród wymienionych w art. 23p ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie usługi, tj. autorskich praw do programów komputerowych wskazanych we wniosku, które stanowią utwory prawnie chronione i zostały wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

To oznacza, że ww. Pani dochód, uzyskany od 2 lipca 2019 r. (tj. od momentu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 2 ww. ustawy) i w następnych latach (przy założeniu, że Pani sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) z tytułu świadczenia przez Panią usług w zakresie opisanym we wniosku obejmujący dochód z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych i udzielenia uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, uwzględniony w cenie świadczonych usług projektanta oprogramowania, może być rozliczany zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i może Pani korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodu z tego tytułu według stawki 5%.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).