Wnioskodawczyni, zatrudniona w Uniwersytecie (...), została skierowana przez pracodawcę do udziału w programie naukowym "A" Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W ramach tego programu uczestniczyła w badaniach naukowych oraz pracach rozwojowych realizowanych w zagranicznym ośrodku naukowym. Uniwersytet przyznał Wnioskodawczyni środki finansowe na pokrycie kosztów pobytu i podróży związanych z uczestnictwem w programie. Organ podatkowy uznał, że otrzymane przez Wnioskodawczynię środki stanowią przychód ze stosunku pracy, jednak korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości limitów określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej dotyczącym należności przysługujących pracownikowi z tytułu podróży służbowej. Nadwyżka ponad te limity podlega opodatkowaniu.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
7 stycznia 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 30 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia przedmiotowego. Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Na mocy decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z (…)2017 r. nr (…) Uniwersytet (…) otrzymał środki finansowe ogółem (…) zł, na finansowanie w latach 2018-2019 udziału uczestniczki (Wnioskodawczyni) (…) w programie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pt. „A”. Zgodnie z ww. decyzją środki finansowe przekazywane będą na podstawie umowy określającej warunki finansowania i realizacji uczestnictwa w programie oraz rozliczania tych środków.
Następnie (…)2018 r Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego wydał decyzję nr (…) zmieniającą decyzję (…) z (…)2017 r. w ten sposób, że przyznał Uniwersytetowi (…) środki finansowe w kwocie ogółem (…) zł, które przeznaczone będą na finansowanie w latach 2018-2020 uczestnictwa Pani (…) w programie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego „A” i będą przekazywane w kolejnych latach w wysokość:
- 2018 r. – (…) zł,
- 2019 r. – (…) zł,
- 2020 r. – (…) zł.
Pozostałe postanowienia ww. decyzji nie ulegają zmianie.
Umowa pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Uniwersytetem (…) została zawarta (…)2018 r. Ww. umowa określała warunki finansowania i realizacji uczestnictwa w programie „A” oraz rozliczania środków finansowych przyznanych na finansowanie zagranicznego pobytu (…) w zagranicznym ośrodku (…) w celu udziału w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych w ramach projektu pt. „(…)”.
Strony zgodnie postanowiły, że zrealizują umowę zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz.U. z 2016 r. poz. 2045 ze zm.) oraz zasadami określonymi w komunikacie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z (…)2012 r. o ustanowieniu programu pod nazwą „A” (…) i Ogłoszeniem o konkursie w ramach programu pod nazwą „A” (…) edycja z (…)2016 r. oraz postanowieniem ww. umowy.
Umowa stanowiła również, że środki, o których mowa powyżej przeznaczone na pokrycie kosztów utrzymania związanych z pobytem zagranicznym ośrodku oraz kosztów podróży uczestnika Programu i członków jego rodziny (małżonka, niepełnoletnich dzieci) pomiędzy miejscowością zamieszkania uczestnika Programu a miejscowością, w której znajduje się zagraniczny ośrodek, zgodnie z kalkulacją wielkości przyznanych kwot zryczałtowanych stanowiącą załącznik nr 1 do umowy. Zgodnie z umową kwota stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą zryczałtowaną, a kwotą faktycznie wydatkowaną na odbytą podróż, pozostaje do dyspozycji uczestnika Programu do wykorzystania na cele, o których mowa powyżej. Jeśli podróż - w danym 6 miesięcznym okresie pobytu, na który ryczałt na podróże został przyznany, się nie odbędzie, kwota przysługująca na podróż podlega zwrotowi na rachunek Ministerstwa na zasadach określonych w 7 ust. 4 przedmiotowej umowy.
Zgodnie z umową w pierwszym roku realizacji zadania środki finansowe będą przekazane jednorazowo. W kolejnych latach, przekazywanie środków finansowych odbywać się będzie w sposób następujący.
do dnia 31 stycznia danego roku Ministerstwo przekaże Jednostce środki finansowe przyznane na dany rok w kwocie stanowiącej wartość finansowania pobytu za pierwszy kwartał oraz środki finansowe stanowiące maksymalnie jedną zryczałtowaną kwotę na podróże w danym roku dla uczestnika Programu i członków jego rodziny (małżonka, niepełnoletnich dzieci),
pozostałe środki finansowe w danym roku Ministerstwo przekaże Jednostce po zatwierdzeniu przez Ministra sprawozdania rocznego za rok poprzedni, na podstawie pozytywnej oceny Zespołu interdyscyplinarnego do spraw programu „A”, zwanego dalej „Zespołem”.
Termin rozpoczęcia realizacji zadania strony ustaliły na dzień (…)2018 r., a zakończenia na dzień zakończenia udziału uczestnika Programu w Programie, tj. na (…)2020 r. Do okresu podlegającego finansowaniu, o którym mowa powyżej, mogą być wliczane okresy uzasadnionych przerw w pobycie w ośrodku zagranicznym nie dłuższe niż 21 dni kalendarzowych na każde 6 miesięcy pobytu liczone od daty rozpoczęcia udziału w Programie, jeżeli przerwy te nie spowodują utrudnień w realizacji badań naukowych lub prac rozwojowych, w których bierze udział uczestnik Programu. Do dni przerwy zalicza się m.in. przyjazdy w celach prywatnych, w celach służbowych nie związanych z realizowanym w ramach Programu projektem. Dni przerwy przysługujące w kolejnym 6-miesięcznym okresie uczestniczenia w Programie nie mogą być wykorzystane awansem w okresie bieżącym. Dni przerwy niewykorzystane w okresie 6 miesięcy nie przechodzą na kolejny okres. Środki finansowe mogą być wypłacane uczestnikowi Programu w okresie przerwy w realizacji przez niego badań naukowych lub prac rozwojowych w zagranicznym ośrodku, związanej z urodzeniem lub przysposobieniem dziecka uczestnika Programu, nie dłuższej niż odpowiadająca okresowi urlopu macierzyńskiego oraz dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz dodatkowego urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego lub urlopu ojcowskiego, jeżeli przerwa ta, w opinii przedstawiciela zagranicznego ośrodka, pełniącego funkcję opiekuna wobec uczestnika Programu oraz opinii Zespołu nie spowoduje utrudnień w uczestnictwie w realizacji badań naukowych lub prac rozwojowych w ramach Programu.
Umowa stanowiła, że dopuszcza się zatrudnienie uczestnika Programu w zagranicznym ośrodku naukowym w minimalnym miesięcznym wymiarze czasu pracy lub za minimalne miesięczne wynagrodzenie, jeżeli jest to warunkiem koniecznym do uzyskania przez uczestnika Programu ubezpieczenia zdrowotnego, OC lub NNW za granicą. W trakcie uczestnictwa w Programie nie dopuszcza się otrzymywania przez uczestnika Programu środków finansowych na pokrycie tych samych kosztów z innego źródła (np. inne programy, granty). Podjęcie pracy zarobkowej przez współmałżonka wyjeżdżającego z uczestnikiem Programu do zagranicznego ośrodka naukowego jest równoznaczne z rezygnacją z przyznanych na niego środków finansowych w ramach Programu w trakcie okresu jego zatrudnienia.
29 marca 2018 r. pomiędzy Wnioskodawcą i Uniwersytetem (…) zawarta została umowa o finansowanie uczestnictwa w programie „A”. Przedmiotem umowy było finansowanie zagranicznego pobytu Uczestniczki obejmującego udział w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych, pt. „(…)", realizowanych w zagranicznym ośrodku: (…), w ramach programu „A”, na podstawie decyzji nr (…) , zmienionej decyzją nr (…) z (…)2018 r., zawartej pomiędzy Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego a Jednostką zwanej dalej „Umową”.
Zgodnie z umową realizacja ww. zadania odbędzie się w terminie od (…)2018 r. do `(`(...)`)`2020 r. Na realizację zadania, o którym mowa powyżej Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego przyznał środki finansowe ogółem w wysokości (…) zł, z tego:
- w 2018 r. w kwocie (…) zł, w tym koszt pobytu (…) zł, koszty podróży (…) zł,
- w 2019 r. w kwocie (…) zł, w tym koszt pobytu (…) zł, koszty podróży (…) zł,
- 2020 r. w kwocie (…) zł, w tym koszty pobytu (…) zł.
Wnioskodawczyni jest zatrudniona u pracodawcy, tj. Uniwersytet (…) na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony od (…).
Wyjazd Wnioskodawczyni nie był realizowany na postawie wystawionego przez pracodawcę polecenia podróży służbowej (wyjazdu służbowego). Wnioskodawczyni na czas wyjazdu został udzielony został urlop szkoleniowy. Wnioskodawczyni wykorzystała też urlop wypoczynkowy. Następnie przebywała na urlopie bezpłatnym. Zostało złożone sprawozdanie końcowe z uczestnictwa w programie „A”, zawierające opis przeprowadzonych badań zgodnie z §15 pkt 1 Umowy zawartej pomiędzy Ministerstwem i Uczelnią.
Czy środki finansowe, które Wnioskodawczyni otrzymała w latach 2018 - 2020 r. ((…) zł) w ramach programu „A” korzystają ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Zdaniem Wnioskodawczyni, środki finansowe, które otrzymała w latach 2018 - 2020 r ((…) zł) w ramach programu „A” korzystają ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem opisany powyżej wyjazd i pobyt Wnioskodawczyni w zagranicznym Ośrodku w ramach programu „A" należy zakwalifikować jako odbycie podróży służbowej przez pracownika w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym, środki finansowe przyznane Wnioskodawczyni na pokrycie kosztów podróży i kosztów pobytu w zagranicznym Ośrodku powinny być na mocy powołanego wyżej przepisu zwolnione z podatku dochodowego do wysokości sumy diet i innych należności za czas podróży służbowej pracownika a więc do wysokości sumy:
- diet (stawka dzienna),
- udokumentowanego kosztu przejazdów do i z ośrodka zagranicznego.
- udokumentowanego kosztu noclegów, obliczonej z zastosowaniem stawek określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 stycznia 2013 r w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej
Za ww. stanowiskiem stoi następująca argumentacja:
Zgodnie z jednolitym orzecznictwem oraz szeregiem interpretacji indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (przykładowo w interpretacji z 3 sierpnia 2018 r. nr …) wypłata pieniężna otrzymana od uczelni na realizację projektu w ramach programu „A” stanowi przychód z tytułu stosunku pracy, bowiem odpowiada definicji przychodu zawartej w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa w art. 10 ust. 1 źródła przychodów. Przyporządkowanie przychodu do konkretnego źródła ma istotne znaczenie przy przyjętej konstrukcji tego podatku, zgodnie z którą, gdy podatnik osiąga przychody z różnych źródeł, opodatkowaniu podlega suma dochodów ze wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a i 2 u.p.d.o.f). Jednym ze źródeł przychodów jest stosunek pracy (art. 10 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.f). Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych (art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.) Za pracownika uznaje się m.in. osobę pozostającą w stosunku pracy (art. 12 ust. 4 u.p.d.o.f.).
Stosownie do ww. regulacji prawnych kryterium decydującym o tym, czy dane świadczenie jest świadczeniem ze stosunku pracy nie jest źródło finansowania wydatku przez pracodawcę ale okoliczność, czy świadczenie to może otrzymać wyłącznie pracownik, czy też inna osoba niezwiązana z pracodawcą stosunkiem pracy i czy między świadczeniem a stosunkiem pracy istnieje związek faktyczny i prawny
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego wniosku o udzielenie interpretacji indywidualnej Wnioskodawczym podała, że została skierowana do udziału w programie naukowym przez swojego pracodawcę - Uniwersytet (…). W ramach programu „A" Wnioskodawczyni bierze udział w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych, pt. „(…)” realizowanych w zagranicznym ośrodku (…).
Ww. zadania Wnioskodawczyni realizuje poza miejscem stałego zatrudnienia. W związku z powyższym udział w programie badawczym ma cechy podróży służbowej. W konsekwencji środki finansowe, o których mowa w pytaniu Wnioskodawczyni postawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej podlegają zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 u.p.d.o.f.
W myśl powołanego wyżej przepisu wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas
a) podróży służbowej pracownika,
b) podróży osoby niebędącej pracownikiem.
- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust 13
W przypadku pracowników, dla zdefiniowania pojęcia podróży służbowej, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odwołać się do art. 775 § 1 Kodeksu pracy. Przepis ten stanowi że pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Przyjmując za powyższym przepisem, podróż służbowa charakteryzuje się tym, że jest odbywana (1) poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy, (2) na polecenie pracodawcy, (3) w celu wykonania określonego przez pracodawcę zadania i (4) w określonym czasie
Wyjazd Wnioskodawczyni do (…) w celu udziału i prowadzenia badań naukowych ma w związku z tym cechy podróży skutkującej możliwością skorzystania z dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Na ww. stanowisku Naczelny Sąd Administracyjny stanął m.in. w wyrokach z 12 października 2010 r. II FSK 309/11, z 3 marca 2016 r. II FSK 44/14, z 27 kwietnia 2016 r. II FSK 516/14, z 8 września 2016 r. II FSK 3073/14, z 12 października 2016 r. II FSK 2514/14, z 6 grudnia 2016 r. II FSK 3114/14, z 28 czerwca 2016 r. II FSK 1490/14, z 2 sierpnia 2017 r. II FSK 1892/15, z 12 stycznia 2013 r. II FSK 3509/15, z 26 kwietnia 2018 r. II FSK 1179/16, z 3 lipca 2018 r. II FSK 1854/16, z 12 stycznia 2018 r. II FSK 3509/15
W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni powinno zostać uznane za prawidłowe.
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, źródłem przychodów jest stosunek pracy.
W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:
a) podróży służbowej pracownika,
b) podróży osoby niebędącej pracownikiem
- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
Odrębnymi przepisami, o których mowa powyżej, są przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167).
Stosownie do treści § 2 przywołanego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej:
Z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:
diety;
zwrot kosztów:
a) przejazdów,
b) dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
c) noclegów,
d) innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
Stosownie do § 13 ust. 2 powołanego rozporządzenia:
Dieta przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży zagranicznej. W przypadku podróży zagranicznej odbywanej do dwóch lub więcej państw pracodawca może ustalić więcej niż jedno państwo docelowe.
W myśl § 13 ust. 3 powołanego rozporządzenia:
Należność z tytułu diet oblicza się w następujący sposób:
za każdą dobę podróży zagranicznej przysługuje dieta w pełnej wysokości;
za niepełną dobę podróży zagranicznej:
a) do 8 godzin - przysługuje 1/3 diety,
b) ponad 8 do 12 godzin - przysługuje 50% diety,
c) ponad 12 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości.
Zgodnie z § 13 ust. 4 powołanego rozporządzenia:
Wysokość diety za dobę podróży zagranicznej w poszczególnych państwach jest określona w załączniku do rozporządzenia.
Ponadto zgodnie z § 16 ust. 1 powołanego rozporządzenia:
Za nocleg podczas podróży zagranicznej pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, w granicach limitu określonego w poszczególnych państwach w załączniku do rozporządzenia.
Natomiast w myśl § 17 ust. 1 powołanego rozporządzenia:
Pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu z i do dworca kolejowego, autobusowego, portu lotniczego lub morskiego w wysokości jednej diety w miejscowości docelowej za granicą oraz w każdej innej miejscowości za granicą, w której pracownik korzystał z noclegu.
W świetle powyższego, nadwyżka wypłaconych świadczeń ponad kwotę wynikającą z powyższego rozporządzenia podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Warunkiem niezbędnym do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest odbycie przez pracownika podróży służbowej.
Przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a), nie zawiera definicji podróży służbowej i dlatego należy odwołać się do pojęcia podróży służbowej zawartego w art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1320 ze zm.), w myśl którego:
Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.
Podróż służbowa charakteryzuje się tym, że odbywana jest poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy, na polecenie pracodawcy, w celu wykonania określonego przez pracodawcę zadania. Wszystkie te cechy wystąpić muszą łącznie, a brak jednej z nich wyklucza zakwalifikowanie pracy świadczonej przez pracownika jako podróży służbowej.
Natomiast w myśl art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że otrzymywała Pani środki finansowe przeznaczone na finansowanie w latach 2018-2020 Pani udziału w programie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego „A”. W ramach Programu została Pani skierowana przez Uniwersytet do realizacji określonego zadania – udziału w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych w zagranicznym ośrodku. Na sfinansowanie pobytu w ośrodku zagranicznym otrzymała Pani od Uniwersytetu określone z góry kwoty. Jest Pani pracownikiem Uniwersytetu zatrudnionym na podstawie umowy o pracę.
W celu wypłaty środków finansowych w ramach programu zostały zawarte dwie umowy:
1. Uniwersytet zawarł z Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego umowę o finansowanie uczestnictwa w programie „A”, na podstawie której Ministerstwo przekazało Uniwersytetowi środki na finansowanie Pani pobytu w Ośrodku;
2. Pani zawarła z Uniwersytetem umowę określającą warunki finansowania i realizacji uczestnictwa w programie oraz rozliczania środków finansowych przyznanych na finansowanie zagranicznego pobytu w ośrodku w celu udziału w badaniach naukowych lub pracach rozwojowych w ramach określonego projektu.
W umowach tych postanowiono, że przekazane środki finansowe są przeznaczone na pokrycie kosztów utrzymania związanych z pobytem w zagranicznym Ośrodku oraz kosztów podróży uczestnika programu i członków jego rodziny (małżonka, niepełnoletnich dzieci). Określono termin początkowy i końcowy realizacji zadania, które Pani zlecono. Na podstawie ww. umów przedkładane jest sprawozdanie roczne i końcowe sprawozdanie z uczestnictwa w Programie.
W świetle powyższego, otrzymane przez Panią w ramach programu „A” środki finansowe, przeznaczone na pokrycie kosztów podróży i kosztów pobytu Pani i członków Pani rodziny (małżonka i niepełnoletnich dzieci), związane z uczestnictwem w projekcie badawczym realizowanym w zagranicznym ośrodku naukowym, stanowią Pani przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym należy podkreślić, że przedmiotowy przychód powstaje wyłącznie u Pani, czyli osoby która jest uczestnikiem Programu. Fakt, że otrzymane środki dotyczą także rodziny uczestnika Programu nie oznacza, że przychód otrzymują poszczególni członkowie rodziny. Jest to wyłącznie przychód po stronie Pani (uczestnika Programu), bowiem gdyby nie łączący Panią i uczelnię stosunek prawny (stosunek pracy), nie otrzymałaby Pani tych środków.
Jednocześnie przychód ten korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości diet i innych należności za czas podróży służbowej, określonej w powołanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Natomiast nadwyżka ponad kwotę objętą zwolnieniem przedmiotowym, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zatem otrzymane przez Panią środki finansowe, w latach 2018 - 2020 w ramach programu „A” korzystają ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a tej ustawy do wysokości limitów określonych w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Końcowo, zauważyć należy, że przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy wnioskodawca prawidłowo postrzega, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez niego stan faktyczny albo zdarzenie przyszłe. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Wydanie interpretacji indywidualnej nie zwalnia podatnika z obowiązku obliczenia podstawy opodatkowania oraz zobowiązania podatkowego. Stąd też nie analizowaliśmy przedstawionych przez Panią kwot.
W odniesieniu do powołanej przez Panią we wniosku interpretacji indywidualnej, stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.
Odnosząc się do powołanych przez Panią wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego, wskazać należy, że stanowisko przyjęte w tych orzeczeniu nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej naszego stanowiska. Powyższe wynika przede wszystkim z przeszkód natury formalnoprawnej. Zgodnie bowiem z art. 153 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili