Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 grudnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 20 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 lutego 2022 r. (wpływ 2 marca 2022 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(…)2021 r. w (…) zmarł A. - ojciec Wnioskodawcy. Spadek po A. na podstawie testamentu notarialnego z (…)2013 r., Repertorium A nr (…) sporządzonego przed notariuszem (…), nabyła w całości z dobrodziejstwem inwentarza B należąca do III grupy podatkowej w podatku od spadku. Wnioskodawca jest jedyną osobą uprawnioną do zachowku po ojcu A. Wnioskodawca i B. prowadzili rozmowy ugodowe i udało im się ustalić warunki przyszłej ugody pozasądowej w przedmiocie zaspokojenia roszczeń Wnioskodawca o zachowek. W ramach przyszłej ugody pozasądowej B. przeniesie na Wnioskodawca, tytułem zachowku po A. własność poniższych nieruchomości wchodzących w skład spadku:

1. nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem magazynowym, położonej w (…), którą A. nabył mocą umowy sprzedaży z (…)1998 r.,

2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego w (…) z udziałem w nieruchomości wspólnej, (…), którą A. nabył mocą umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży z (…)2010 r.,

3. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego w (…) z udziałem w nieruchomości wspólnej (…) oraz z udziałem w lokalu niemieszkalnym (garażu), (…), którą A. nabył mocą umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży z (…)2015 r.,

4. nieruchomości niezabudowanej (działki rekreacyjnej) stanowiącej działkę ewidencyjną nr (…), położoną w miejscowości (…), którą A. nabył mocą umowy sprzedaży z (…)1991 r.

Wszystkie wyszczególnione powyżej nieruchomości stanowią cześć masy spadkowej.

Wykonanie zobowiązania przez B. nastąpi poprzez skorzystanie z cywilnoprawnej instytucji datio in solutum, tj. świadczenia w miejsce wykonania, przewidzianej w art. 453 k.c. Zgodnie z treścią zdania pierwszego tego przepisu, jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się ze zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Czyli spełnienie za zgodą wierzyciela przez dłużnika innego świadczenia w miejsce tego, do którego dłużnik był pierwotnie zobowiązany, powoduje wygaśnięcie zobowiązania.

Ten sposób zaspokojenia roszczenia o zachowek wynika z tego, że spadkobierca B. nie ma możliwości wykonania tego zobowiązania poprzez zapłatę odpowiedniej kwoty pieniężnej na rzecz syna A. i wynika z jego dobrej woli, albowiem rzecz jasna Wnioskodawca wołałby otrzymać pieniądze.

Pytanie

Czy w związku ze sprzedażą nieruchomości, które Wnioskodawca nabędzie tytułem zaspokojenia roszczenia o zachowek przy zastosowaniu instytucji datio in solutum przed upływem 5 lat od daty ich otrzymania, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości nabytych tytułem zachowku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wskazać należy, iż zachowek ściśle łączy się ze spadkiem i procedurą związaną ze spadkobraniem.

Wszystkie nieruchomości, których własność ma zostać przeniesiona na Wnioskodawcę, nabyte zostały przez spadkodawcę wiele lat przed jego śmiercią.

W sprawie niniejszej, osoba uprawniona do spadku z testamentu, przeniesie na Wnioskodawcę własność konkretnych składników spadku. Zatem nie będzie zobowiązana, do zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do zachowku pewnej kwoty, niekoniecznie pochodzącej ze spadku.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Wobec tego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, wybudowanie lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu, ma moment i sposób jej nabycia.

Zgodnie natomiast z treścią art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia pięcioletniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez osobę, która nabyła składnik spadku, która dokonuje sprzedaży, ale także okres posiadania nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkodawcę.

Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez osobę, która nabyła składniki spadku, upłynęło pięć lat - to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - kodeks cywilny, spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Wnioskodawcy jako jedynemu spadkobiercy ustawowemu po zmarłym A. przysługuje roszczenie o zachowek, które ma zostać zaspokojone poprzez przekazanie na jego rzecz części nieruchomości wchodzących w skład spadku jego ojca.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie w drodze spadku”. W ocenie wnioskodawcy określenie „nabycie w drodze spadku" użyte w art. 10 ust. 5 powołanej powyżej ustawy obejmuje również nabycie nieruchomości w wyniku wykonania zobowiązania z tytułu roszczenia o zachowek, tj. nabycie nieruchomości w wyniku zwolnienia się z obowiązku wypłaty zachowku poprzez przeniesienie własności nieruchomości wchodzących w skład spadku na rzecz osoby pominiętej w testamencie.

Wykładnia, zgodnie z którą pojęcie „nabycia w drodze spadku" użyte w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje zarówno nabycie nieruchomości w drodze dziedziczenia ustawowego i testamentowego, jak i nabycie nieruchomości w wyniku zwolnienia się z obowiązku wypłaty zachowku przez przeniesienie własności nieruchomości na rzecz osoby pominiętej w testamencie oraz nabycie nieruchomości na podstawie rozporządzenia testamentowego w drodze zapisu zwykłego i windykacyjnego jest zgodne ze stanowiskiem prezentowanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (vide: pismo z 11 sierpnia 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0115-KDIT2.4011.400.2021.2.KC, pismo z 4 czerwca 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT2-2.4011.235.2021.3.EC, pismo z 26 stycznia 2021 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP3-2.4011.778.2020.2.MM, pismo z 11 grudnia 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP3-2.4011.599.2020.2.MS, pismo z 30 października 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDWP.4011.85.2020.4.KP, pismo z 22 października Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL2-1.4011.648.2020.2.KF, pismo z 19 sierpnia 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114- KDIP3-2.4011.414.2020.2.JK2, pismo z 19 czerwca 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0115-KDIT3.4011.210.2020.3.KR, pismo z 31 marca 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0114-KDIP3-2.4011.727.2019.2.MG, pismo z 18 marca 2020 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0113-KDIPT2-2.4011.74.2020.1.MP, pismo z 11 grudnia 2019 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, 0112-KDIL3-2.4011.422.2019.1.AMN).

Zatem fakt braku definicji pojęcia „nabycie w drodze spadku” w korelacji z przedstawioną powyższej wykładnią tegoż pojęcia dokonywaną przez organy podatkowe uzasadnia prawidłowość prezentowanego stanowiska Wnioskodawcy.

Abstrahując od powyższego warto odwołać się do zasady rozstrzygania wątpliwości przepisów prawa podatkowego na korzyść podatnika (in dubio pro tributario). Ma ona na celu zwiększenie ochrony podatnika zwłaszcza w sytuacjach wprowadzania przepisów podatkowych, których jakość legislacyjna budzi wątpliwości. Podatnik nie powinien ponosić negatywnych konsekwencji związanych z funkcjonowaniem niejasnych przepisów. Ustawodawca powinien przykładać należytą staranność przy tworzeniu wszystkich przepisów, a zwłaszcza tych, które dotyczą sfery praw i obowiązków, a do tych należy zaliczyć normy prawa podatkowego. Jeśli więc wprowadzono przepis wadliwy z uwagi np. na brak jego przejrzystości czy jego nielogiczność lub niespójność itd., to podatnik nie powinien z tego tytułu ponosić negatywnych konsekwencji. Realizacji tego celu ma służyć zasada rozstrzygania wątpliwości na korzyść podatnika.

Naruszenie zasady in dudio pro tributario staje się aktualne wówczas, gdyby wyniki wykładni doprowadziły do wyłonienia kilku hipotez interpretacyjnych, z których żadna nie byłaby przekonująca, a mimo to organ podatkowy wybrałby opcję niekorzystną dla podatnika. Innymi słowy, naruszenie wspomnianej zasady to nierespektowanie w takich warunkach wyboru przez podatnika hipotezy interpretacyjnej (spośród kilku możliwych) najbardziej dla niego korzystnej (vide: wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 sierpnia 2021 r. sygnatura akt III FSK 3916/21, lex nr 3231935, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 lipca 2021 r. sygnatura akt III FSK 3736/21, lex nr 3217809).

W konsekwencji, w niniejszej sprawie odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę wyszczególnionych powyższej nieruchomości nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podsumowując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny sprawy, stwierdzić należy, że sprzedaż przez Wnioskodawcę, opisanych we wniosku nieruchomości, nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ww. nieruchomości nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tych nieruchomości przez spadkodawcę A. W związku z powyższym, na Wnioskodawcy nie będzie ciążyć obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dokonanej sprzedaży.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nabytej w drodze spadku istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że (…)2021 r. zmarł Pana ojciec, po którym spadek na podstawie testamentu nabyła w całości z dobrodziejstwem inwentarza B. należąca do III grupy podatkowej w podatku od spadku. Jest Pan jedyną osobą uprawnioną do zachowku po ojcu. W ramach ugody pozasądowej B. przeniesie na Pana, tytułem zachowku po Pana ojcu własność nieruchomości wchodzących w skład spadku:

1. nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz budynkiem magazynowym oznaczonej KW nr (…), którą Pana ojciec nabył mocą umowy sprzedaży z (…)1998 r.,

2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość oznaczonego KW nr (…) z udziałem w nieruchomości wspólnej, KW nr (…), którą Pana ojciec nabył mocą umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży (…)2010 r.,

3. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość oznaczonego KW nr (…) z udziałem w nieruchomości wspólnej KW nr (…) oraz z udziałem w lokalu niemieszkalnym (garażu), KW nr (…), którą Pana ojciec nabył mocą umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i sprzedaży z (…)2015 r.,

4. nieruchomości niezabudowanej oznaczonej KW nr (…), którą Pana ojciec nabył mocą umowy sprzedaży z (…)1991 r.

Wszystkie wyszczególnione powyżej nieruchomości stanowią cześć masy spadkowej. Wykonanie zobowiązania przez B. nastąpi poprzez skorzystanie z cywilnoprawnej instytucji datio in solutum, tj. świadczenia w miejsce wykonania, przewidzianej w art. 453 k.c.

W odniesieniu do powyższego wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciem nabycia w drodze spadku, dlatego w tym wypadku należy posiłkować się normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.):

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Na podstawie art. 924 i art. 925 przywołanej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Stosownie zaś do art. 991 Kodeksu cywilnego:

§ 1 Zstępnym, małżonkowi oraz rodzicom spadkodawcy, którzy byliby powołani do spadku z ustawy, należą się, jeżeli uprawniony jest trwale niezdolny do pracy albo jeżeli zstępny uprawniony jest małoletni - dwie trzecie wartości udziału spadkowego, który by mu przypadał przy dziedziczeniu ustawowym, w innych zaś wypadkach - połowa wartości tego udziału (zachowek).

§ 2 Jeżeli uprawniony nie otrzymał należnego mu zachowku bądź w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny, bądź w postaci powołania do spadku, bądź w postaci zapisu, przysługuje mu przeciwko spadkobiercy roszczenie o zapłatę sumy pieniężnej potrzebnej do pokrycia zachowku albo do jego uzupełnienia.

Zatem, zstępnemu, który byłby powołany do spadku z ustawy należy się połowa wartości udziału spadkowego, który by mu przypadał przy dziedziczeniu ustawowym. Jeżeli uprawniony nie otrzymał należnego zachowku ma prawo wystąpić przeciwko spadkobiercy o zapłatę sumy pieniężnej potrzebnej do pokrycia zachowku.

Zgodnie z opisem spadkobierczyni Pana ojca w zamian za kwotę jaka Panu przysługuje tytułem zachowku w celu zwolnienia się z długu, przekaże Panu własności nieruchomości opisanych we wniosku, które stanowiły część masy spadkowej po zmarłym ojcu.

Pojęcie „nabycia w drodze spadku” użyte w art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje zarówno nabycie nieruchomości w drodze dziedziczenia ustawowego i testamentowego, jak i nabycie nieruchomości w wyniku zwolnienia się z obowiązku wypłaty zachowku przez przeniesienie własności nieruchomości na rzecz osoby pominiętej w testamencie.

W konsekwencji, w związku z planowanym odpłatnym zbyciem nieruchomości, których własność zostanie na Pana przeniesiona w związku ze zwolnieniem się przez spadkobierczynię Pana ojca z obowiązku zapłaty zachowku przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat, w myśl art. 10 ust. 5 tej ustawy, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie tych nieruchomości przez Pana ojca.

Zatem, skoro Pana ojciec nabył prawo własności do przedmiotowych nieruchomości w 1991 r., 1998 r., 2010 r. i 2015 r. to pięcioletni okres liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę niewątpliwie upłynął.

Reasumując, planowane przez Pana zbycie nieruchomości, które nabędzie Pan tytułem zaspokojenia roszczenia o zachowek przy zastosowaniu instytucji datio in solutum przed upływem 5 lat od daty ich otrzymania, nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż ww. nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości przez spadkodawcę. W konsekwencji, nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).