Wnioskodawczyni (A.T.) jest spadkobiercą P.T., który zmarł w 2007 roku. W wyniku działu spadku w 2016 roku A.T. nabyła udziały w niektórych nieruchomościach, natomiast pozostałe nieruchomości, w tym działka nr 3, pozostały we współwłasności spadkobierców. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż działki nr 3. Organ podatkowy stwierdził, że sprzedaż tej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ minęło ponad 5 lat od nabycia nieruchomości w wyniku spadkobrania po P.T. Organ uznał, że w przypadku działki nr 3 nie doszło do nabycia nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ udziały Wnioskodawczyni w tej działce nie zmieniły się w wyniku działu spadku.
Dołącz do doradców podatkowych korzystających z Fiscalex
Uzyskaj dostęp do największej bazy interpretacji podatkowych w Polsce. Zaawansowane wyszukiwanie, analiza AI i podsumowania interpretacji w jednym miejscu.
Rozpocznij bezpłatny okres próbnySzanowna Pani:
ponownie rozpatruję sprawę Pani wniosku z 14 lutego 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 7 lipca 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 3146/2017 i
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
15 lutego 2017 r. wpłynął Pani wniosek z 14 lutego 2017 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 kwietnia 2017 r. (wpływ 21 kwietnia 2017 r.). Treść wniosku jest następująca:
Wnioskodawczyni (A. T.) jest spadkobiercą P. T. zmarłego w dniu (…) 2007 r. Zgodnie z prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w (`(...)`) z dnia (…) 2008 r., sygnatura akt (…), spadek po zmarłym P. T., w tym wchodzące w skład spadku gospodarstwo rolne, nabyli żona A. T., syn M. T. oraz K. T. po 1/3 każde z nich.
Zmarły przed śmiercią był współwłaścicielem nieruchomości położonej w (`(...)`) o powierzchni (…) składającej się z działek o numerach ewidencyjnych 1, 2, 3 oraz 4 objętych księgą wieczystą numer (…).
Przed umową działu spadku współwłaścicielami opisanej nieruchomości byli: A. T., M. T., K. T. po 5/18 każde z nich oraz A. T. w 1/6.
Na podstawie umowy częściowego działu spadku z dnia (…) 2016 r. sporządzonej w formie aktu notarialnego przed notariuszem M. Ł. [Kancelaria Notarialna w (`(...)`)., repertorium A nr (…)] zabudowaną działkę numer 1 nabyli na współwłasność A. T. (5/9 części) i M. T. (4/9 części), KW numer (…).
Zabudowaną działkę numer 2 nabył K. T.
Niezabudowaną działkę numer 4 nabyli A. T. w 1/2 części, M. T. oraz K. T. po 1/4 części każdy z nich (KW numer …).
Zgodnie z umową działu spadku A. T., A. T., M. T., K. T. pozostali współwłaścicielami działki numer 3, KW numer (…) (w udziałach A. T. 1/6, A. T. 5/18, M. T. 5/18, K. T. 5/18). W wyniku umowy dokonano odłączenia od ww. księgi wieczystej działek o numerach 1, 2, 4.
A. T., A. T., M. T. i K. T. zamierzają obecnie sprzedać działkę 3.
Wnioskodawczyni uważa, że w przypadku sprzedaży tej działki otrzymane wynagrodzenie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym jako dokonane po upływie 5 lat od momentu nabycia nieruchomości. W ocenie podatnika 5 letni termin należy liczyć, bowiem od chwili śmierci P. T.
W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że umową o częściowy dział spadku nie była objęta działka nr 3, a zatem w zakresie tej działki udziały się nie zmieniły. W ocenie wartości udziału przed i po częściowym dziale spadku zgodnie z instrukcją Wnioskodawczyni przeprowadziła następującą symulacje:
Działka nr 1 - wartość rynkowa 300.000 pln (5/18 x 300.000 = 83.333,33 pln);
Działka nr 2 - wartość rynkowa 510.000 pln (5/18 x 510.000 = 141.666 pln);
Działka nr 4 - wartość rynkowa 500.000 pln (5/18 x 500.000 = 138.888 pln).
Razem wartość ww. nieruchomości wyniosła: 1.310.000 pln.
Przed działem spadku Wnioskodawczyni miała udziały o łącznej wartości: 363.887,33 pln.
Po dziale spadku Wnioskodawczyni ma:
Działka nr 1 - wartość rynkowa 300.000 pln (5/9 x 300.000 = 166.666 pln);
Działka nr 4 - wartość rynkowa 500.000 pln (1/2 x 500.000 = 250.000 pln);
5/9 udziału w działce nr 1 oraz 1/2 udziału w działce nr 4.
Razem wartość mojego udziału: 416.666 pln.
Dodatkowo wraz z synami Wnioskodawczyni zobowiązała się do darowizny na rzecz A. T. kwoty 100.000 pln po sprzedaży działki nr 4, a w przypadku pobrania odszkodowania za drogi publiczne wydzielone z tej działki - kwotę równą 1/6 części tego odszkodowania. Zatem zobowiązanie Wnioskodawczyni z tego tytułu na rzecz A. T. wynosi 33.333,33 pln.
Czyli wartość czynna spadku po dziale w zakresie działek nr 1, 2, 4 wynosi: 416.666,00 - 33.333,33 = 383.332,67 pln.
Reasumując po dziale spadku wartość majątku Wnioskodawczyni uległa zwiększeniu o różnicę pomiędzy kwotą 383.332,67 a kwotą 363.887,33 tj. 19.445,34 pln.
Innych spłat i dopłat strony umowy nie dokonywały.
Czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawczyni, że na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a), art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenie otrzymane ze sprzedaży działki numer 3 nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako dokonane po upływie 5 lat od momentu nabycia
nieruchomości?
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a) oraz art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podlega jedynie odpłatne zbycie nieruchomości w okresie 5 lat od ich nabycia.
W niniejszej sprawie sprzedający nabyli własność nieruchomości w wyniku spadkobrania po P. T. zmarłym w 2007 roku. W niniejszej sprawie upłynęło zatem 5 lat o śmierci P. T. Wobec powyższego aktualna sprzedaż ww. nieruchomości w całości nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym.
Należy bowiem uznać, że skoro w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia Wnioskodawczyni, w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka nie może być utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości ponad udział w spadku) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Rozpatrzyłem Pani wniosek – 19 maja 2017 r. wydałem interpretację indywidualną znak 1462-IPPB4.4511.134.2017.2.MS2, w której uznałem Pani stanowisko za nieprawidłowe.
Interpretację doręczono Pani 29 maja 2017 r.
16 sierpnia 2017 r. wniosła Pani skargę na tę interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarga wpłynęła do mnie 18 sierpnia 2017 r.
Wniosła Pani o uchylenie interpretacji w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 8 sierpnia 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 3146/17.
Wniosłem skargę kasacyjną od tego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie – wyrokiem z 7 lipca 2021 r. sygn. akt II FSK 3753/18 oddalił skargę kasacyjną.
Wyrok, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 7 lipca 2021 r.
Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.):
Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.
Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:
• uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny i Naczelny Sąd Administracyjny w ww. wyrokach;
• ponownie rozpatruję Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:
Źródłem przychodów jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie m.in.:
a. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d. innych rzeczy
- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
W przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.
Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć, każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.
W przypadku nabycia nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej, zgodnie z przepisami obowiązującymi do 31 grudnia 2018 r., winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otarcie spadku, czyli śmierć spadkodawcy.
W myśl art. 924 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459):
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy.
Natomiast w myśl art. 925 ww. ustawy:
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.
Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).
Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy.
Zgodnie z art. 1035 ww. ustawy:
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.
Do momentu dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Tak więc na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.
Jeżeli zatem wartość nieruchomości (udziałów w nieruchomości) nabytych w wyniku działu jest zgodna z udziałem posiadanym przed działem spadku – nie następuje nabycie podlegające opodatkowaniu, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Dział spadku, w wyniku którego udział w nieruchomości nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności. Jednakże nabycie nieruchomości w drodze działu spadku (nawet jeśli działu spadku dokonano bez spłat lub dopłat) w części przekraczającej udział spadkowy stanowi nabycie w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem. Bezsprzeczne jest, że przed datą działu spadku udziały, jakie otrzymuje spadkobierca powyżej swojego udziału (jeżeli nabywa majątek w dziale spadku o wartości większej od swojego udziału w spadku) były własnością pozostałych spadkobierców. Spadkobierca nie miał do nich żadnych praw aż do momentu działu spadku.
Powyższe potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych, np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 1966/11, czy też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 22 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 433/10, w którym sąd stwierdził, że: „(…) momentem nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części obejmującej udział spadkowy będzie moment nabycia spadku, w pozostałym zaś zakresie – moment działu spadku”.
Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku, jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:
· podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
· wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku dokonanego podziału mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym.
Jeżeli w wyniku działu spadku, przedmiotem którego była nieruchomość, udział w niej się zwiększa, tj. przekracza udział dotychczas posiadany, to data działu spadku będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu tej czynności. Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku, który należał do innych spadkobierców (współwłaścicieli), co do zasady należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedstawiła Pani informacje, z których wynika, że:
1. jest Pani spadkobiercą P. T. zmarłego (…) 2007 r.;
2. spadek nabyła Pani w 1/3 części;
3. w skład spadku wchodziły działki o numerach ewidencyjnych 1, 2, 3 oraz 4;
4. w 2016 r. został dokonany dział spadku obejmujący działki 1, 2 oraz 4;
5. działka 3 nie była objęta działem spadku i w zakresie tej działki Pani udziały się nie zmieniły.
Powzięła Pani wątpliwość, czy na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a), art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód z tytułu sprzedaży działki numer 3, która nie była objęta działem spadku, będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jako dokonany po upływie 5 lat od momentu nabycia nieruchomości.
Zagadnienie zaistniałe w niniejszej sprawie, tj. charakter prawny uzyskania prawa własności do rzeczy, w wyniku działu spadku, w zakresie przekraczającym udział w spadku, jako rzeczy „nabytej” w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest przedmiotem licznych rozbieżności w orzecznictwie sądowym. Wskazany powyżej problem, zarysowany w orzecznictwie sądowym, zyskałby na aktualności w niniejszej sprawie, gdyby przedmiotem sprzedaży była działka będąca przedmiotem działu spadku, w której Pani udział wzrósł w wyniku działu spadku.
Istniejący od początku funkcjonowania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 stanowi jedynie o przychodzie ze zbycia konkretnej rzeczy w pewnym okresie od jej nabycia. Skoro więc ww. artykuł stanowi o zbyciu rzeczy, to zbycie należy odnieść do konkretnej rzeczy, która jest zbywana na mocy konkretnej transakcji.
W analizowanym przypadku mamy konkretnie do czynienia ze zbyciem działki 3, w której ma Pani niezmiennie taki sam udział, jaki zaistniał przy nabyciu dokonanym w 2007 r.
Skoro więc wskazana przez Panią działka 3 nie była objęta działem spadku i w zakresie tej działki Pani udziały się nie zmieniły, to za datę nabycia ww. działki należy uznać 2007 rok, w związku z czym planowana sprzedaż tej działki nie stanowi źródła przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Nie jest Pani zatem zobowiązana do uiszczenia z tego tytułu podatku dochodowego.
Niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym oraz w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lipca 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 3146/17.
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).
Fiscalex • Automatyczne wyszukiwanie interpretacji • Anuluj w każdej chwili