Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy – jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
5 listopada 2021 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, który dotyczy możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski.
Pomiędzy Wnioskodawczynią oraz jej małżonkiem (dalej również łącznie jako: „Małżonkowie") istnieje ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej (wspólność ustawowa) od momentu zawarcia związku małżeńskiego to jest od … 2021 r.
Podatniczka nie prowadziła i nie prowadzi indywidualnej działalności gospodarczej w zakresie obrotu (kupno/sprzedaż) nieruchomościami, nie została zarejestrowana w tym zakresie jako przedsiębiorca w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Wnioskodawczyni przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego nr … wraz z pomieszczeniem przynależnym (komórka lokatorska w piwnicy) położonym przy ul. … w …, które nabyła na podstawie przydziału nr … wydanego … 1999 r. przez … w …. W chwili nabycia tego prawa była osobą stanu wolnego … 2020 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek o zawarcie z nią umowy przeniesienia własności tego lokalu. … 2020 r. doszło do zawarcia umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia jego własności wraz z pomieszczeniem przynależnym i udziałem w nieruchomości wspólnej na Wnioskodawczynię. W momencie nabycia Wnioskodawczyni byłą osobą stanu wolnego.
Następnie … 2021 r. Wnioskodawczyni wraz z przyszłym mężem zawarła umowę kredytu hipotecznego w Banku … z siedzibą w … na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr … położonego przy ulicy … w …. W dniu … 2021 r. w formie aktu notarialnego zawarto umowę sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. W wyniku tej czynności Wnioskodawczyni nabyła 1/2 udziału w ww. spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego. Pozostałą część nabył jej przyszły mąż. Na poczet ceny w kwocie … została zapłacona przez Wnioskodawczynię i przyszłego męża kwota … zł. Reszta ceny w kwocie … zł została zapłacona ze środków pochodzących z solidarnie zaciągniętego ww. kredytu hipotecznego.
… 2021 r. Wnioskodawczyni sprzedała lokal stanowiący odrębną własność wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej i pomieszczeniem przynależnym położony przy ul. … w … za kwotę … zł.
… 2021 r. Wnioskodawczyni wstąpiła w związek małżeński.
Środki pochodzące ze sprzedaży lokalu znajdującego się w jej majątku osobistym przeznaczyła w … 2021 r. na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego … 2021 r. na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania zostały wykorzystane na zaspokojenie potrzeb mieszkalnych Wnioskodawczyni i jej rodziny. Zamiarem tej transakcji było pozyskanie niezbędnych środków finansowych na spłatę kredytu zaciągniętego na zakup mieszkania, w którym małżonkowie realizują swoje cele mieszkaniowe.
Wnioskodawczyni ma wątpliwości jaka część środków uzyskanych ze sprzedaży przeznaczona na spłatę kredytu zaciągniętego przed zawarciem związku małżeńskiego wspólnie z przyszłym małżonkiem na zakup lokalu może zostać uznana za wydatek na własne cele mieszkaniowe podatniczki.
Pytanie
Jaka część środków uzyskanych ze sprzedaży przeznaczona na spłatę kredytu zaciągniętego przed zawarciem związku małżeńskiego wspólnie z przyszłym małżonkiem na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu może zostać uznana za wydatek na własne cele mieszkaniowe podatniczki, mając na uwadze fakt, że sprzedana nieruchomość stanowiła wyłącznie jej majątek osobisty oraz przede wszystkim fakt, że zakupiony lokal nie został nabyty we wspólności małżeńskiej - każdy z obecnych małżonków posiada w nim udział?
Pani stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawczyni środki uzyskane ze sprzedaży lokalu stanowiącego jej majątek osobisty, przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego przed zawarciem związku małżeńskiego wspólnie z przyszłym małżonkiem na zakup lokalu mieszkalnego mogą zostać uznane za wydatek na własne cele mieszkaniowe podatniczki w takiej kwocie, w jakiej w istocie dokonała wydatkowania - bez ustalania dodatkowej proporcji odnoszącej się do udziału we własności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.
Uzasadnienie:
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm. - dalej „u.p.d.o.f”) źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
W związku z tym, że zbycie lokalu mieszkalnego dokonane zostało przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym został nabyty, to sprzedaż ta stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c). I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:
a. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
b. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
c. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
‒ w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
Wnioskodawczyni pragnie podkreślić, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o.f. jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe. W przypadku wydatkowania środków ze sprzedaży na spłatę kredytu ważne jest aby w momencie zaciągania kredytu był on kredytem zaciągniętym na "cele określone w pkt 2" czyli m.in. na spłatę kredytu zaciągniętego na własne cele mieszkaniowe.
Wnioskodawczyni zwraca uwagę, że celem ulgi jest pomoc tym podatnikom, którzy chcą środki ze sprzedaży wydatkować w taki sposób, aby zaspokoić swoje własne potrzeby mieszkaniowe.
Wnioskodawczyni zauważa, że ona i jej przyszły mąż na podstawie umowy kredytowej zobowiązali się do solidarnej odpowiedzialności za zobowiązania z niej wynikające. Natomiast z istoty solidarnej odpowiedzialności dłużników, uregulowanej w art. 366 Kodeksu cywilnego, wynika, że aż do zupełnego zaspokojenia wierzyciela (banku) wszyscy dłużnicy solidarni pozostają zobowiązani. Każdy z dłużników solidarnych odpowiada za całość długu, a nie tylko za jego część. W przypadku wspólnej inwestycji przyszłych małżonków dotyczącej nabycia wspólnego spółdzielczego prawa własności lokalu mieszkalnego, jak również spłaty wspólnej wierzytelności dotyczącej wspólnego spółdzielczego prawa do lokalu, w tym z tytułu zaciągniętego kredytu, brak jest jakichkolwiek unormowań w art. 21 ust. 1 pkt 131 u.p.d.o f.
Zatem w ocenie Wnioskodawczyni spłata kredytu zaciągniętego przed ślubem wspólnie z przyszłym mężem jest wydatkowaniem na jej potrzeby mieszkaniowe ponieważ kredyt był zaciągany na jej a nie „cudze" potrzeby mieszkaniowe. Ponadto sprzedając nieruchomość pochodzącą z majątku osobistego, środkami pochodzącymi z tej sprzedaży spłaciła kredyt, który obciążał ją i obecnego współmałżonka solidarnie.
W takim właśnie tonie wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 czerwca 2020 r., sygn. akt II FSK 607/20. NSA w wyroku wskazał:
(`(...)`) z punktu widzenia przepisów podatkowych dotyczących tzw. ulgi mieszkaniowej z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotne jest jedynie, aby w okresie dwóch lat od dnia uzyskania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i innych praw majątkowych (a w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. trzech lat), nastąpiło jego wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe. Skoro za cel preferowany ustawodawca podatkowy uznał m.in. spłatę kredytu oraz odsetek od tego kredytu na nabycie budynku mieszkalnego, a także gruntu lub udziału w gruncie, zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, to nie można bez wyraźnego przepisu ustawy podatkowej wprowadzać dodatkowego kryterium związanego z ustalaniem proporcji takiej spłaty, która wynika z zaciągniętego wspólnie przez podatnika i jego małżonka zobowiązania. Ustalenie takiej proporcji jak i zasad spłaty rat kredytu i odsetek należy do wewnętrznych stosunków pomiędzy współdłużnikami solidarnymi i nie może rzutować na możliwość korzystania ze zwolnienia od podatku w sytuacji, gdy doszło do efektywnego wydatkowania przez podatnika dochodu z tytułu zbycia nieruchomości. Wyłącznie rzeczą współwłaścicieli dokonujących zakupu nieruchomości oraz zaciągających na ten cel kredyt jest wzajemne określenie obowiązków związanych z nabyciem nowej nieruchomości wspólnej i źródłami finansowania tego zakupu. Tym bardziej gdy realizują oni cele związane z zapewnieniem mieszkania, czy domu dla wszystkich członków rodziny. Dopiero bowiem wykazanie przez organy podatkowe, że spłata poszczególnych rat kapitałowych i odsetek następowała nie tylko z majątku osobistego podatniczki, ale także z zasobów jej męża pozwoliłoby na przyjęcie, że to oboje małżonkowie dokonywali spłat należnych rat kredytowych, czego jednak w ogóle nie wykazywały organy w trakcie postępowania podatkowego.
Wobec tego, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawczyni uważa za uprawniony wniosek, że środki uzyskane ze sprzedaży lokalu stanowiącego jej majątek osobisty, przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego przed zawarciem związku małżeńskiego wspólnie z przyszłym małżonkiem na zakup lokalu mogą zostać uznane za wydatek na własne cele mieszkaniowe podatniczki w takiej kwocie, w jakiej w istocie dokonała wydatkowania - bez ustalania dodatkowej proporcji odnoszącej się do udziału we własności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Informacje dodatkowe
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Odnosząc się do powołanego orzeczenia NSA wskazać należy, że wyroki sądów administracyjnych stanowią rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. W konsekwencji, nie mogą wpływać na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych rozstrzygnięć, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy jednakże stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach osadzonych w określonych stanach faktycznych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
-
z zastosowaniem art. 119a;
-
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
-
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
‒ Zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej:
Interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).