Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 października 2021 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 stycznia 2022 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą X, której głównym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem, zakwalifikowana według klasyfikacji PKD (Polska Klasyfikacja Działalności) do grupy 62.01.Z.

Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybraną przez niego formą opodatkowania jest podatek liniowy. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 poz. 1402, tj. z późn. zm.).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zawarł z kontrahentem (dalej: „Kontrahent” lub „Spółka”) na czas nieokreślony umowę dotyczącą stałej współpracy w zakresie rozwijania (…). Na podstawie umowy Wnioskodawca generalnie świadczy na rzecz Spółki usługi w zakresie tworzenia, ulepszania i rozwoju oprogramowania. Umowa została zawarta w 2021 roku. W ramach usług świadczonych na rzecz Spółki Wnioskodawca tworzy nowe lub ulepsza bądź rozwija istniejące programy komputerowe lub ich części.

Efekty pracy Wnioskodawcy stanowią utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1231, tj. z późn. zm., dalej: „ustawa o prawie autorskim”) i jako takie podlegają ochronie na podstawie przepisów tej ustawy. Zgodnie z umową Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta autorskie prawa majątkowe do wytworzonych przez siebie utworów. Prawa te przechodzą na Spółkę z chwilą przyjęcia utworów przez Kontrahenta, co może nastąpić w sposób wyraźny lub dorozumiany. W praktyce prawa autorskie przechodzą na Spółkę w momencie zapisania kodu lub jego fragmentu przez Wnioskodawcę (np. na dysku twardym komputera, w chmurze, na urządzeniu mobilnym, etc.). Zgodnie z zawartą umową Spółka nabywa majątkowe prawa autorskie do utworów stworzonych przez Wnioskodawcę w wyniku lub w związku z wykonywaniem obowiązków wynikających z Umowy. Umowa stanowi ponadto, że intencją Spółki i Wnioskodawcy jest nabycie przez Spółkę wszelkich praw do własności intelektualnej powstałej w wyniku prowadzonej współpracy, w najszerszym możliwym zakresie, a w szczególności poprzez nabycie całości praw autorskich.

W zamian za wykonane usługi Wnioskodawca otrzymuje od Spółki wynagrodzenie. Jest ono płatne w cyklach miesięcznych z dołu, w terminie 14 dni od wystawienia przez Wnioskodawcę faktury. Jednocześnie, jedynym efektem świadczonych przez Wnioskodawcę usług są utwory – w postaci oprogramowania - chronione na podstawie przepisów ustawy o prawie autorskim. Zgodnie z umową wynagrodzenie w niej określone stanowi całość wynagrodzenia za nabycie przez Spółkę wszystkich praw własności intelektualnej (w tym praw zależnych).

W ramach prowadzonej współpracy Wnioskodawca pracuje nad szeregiem projektów, których celem jest wytworzenie, ulepszenie lub rozwój oprogramowania komputerowego. W szczególności prace Wnioskodawcy w ramach współpracy ze Spółką dotyczą rozwoju kompleksowej platformy internetowej w ramach sektora (…). W praktyce współpraca Wnioskodawcy oraz Kontrahenta wygląda następująco:

1. Spółka przedstawia Wnioskodawcy główne założenia dla danego zadania, tzn. efekt, który ma zostać finalnie osiągnięty, np. dostarczenie nowej wersji modułu, stworzenie aplikacji, etc.

2. Wnioskodawca we własnym zakresie przystępuje do realizacji projektu, tj. Kontrahent ani nikt inny nie narzuca Wnioskodawcy reguł czy sposobu zapisu algorytmów, które przyczyniają się do rozwoju lub stworzenia określonego oprogramowania komputerowego.

3. Wnioskodawca przekazuje na rzecz Kontrahenta efekty swojej pracy, czyli co do zasady kod programistyczny lub jego fragmenty, przy czym każda część z wytworzonego oprogramowania stanowi autorskie dzieło Wnioskodawcy.

W szczególności, prace programistyczne Wnioskodawcy polegają na:

(…)

Efektem prac realizowanych przez Wnioskodawcę są m.in.:

(…)

Efekt prac Wnioskodawcy jest każdorazowo uzewnętrzniany w postaci kodu napisanego w danym języku programowania. Zrealizowanie danego projektu wymaga od Wnioskodawcy każdorazowo twórczego, rozwojowego i systematycznego działania. W tym zakresie Wnioskodawca zdobywa i wykorzystuje aktualnie dostępną wiedzę (np. z zakresu narzędzi informatycznych i programowania) oraz umiejętności programistyczne do tworzenia nowych zastosowań. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę nie mają charakteru prac rutynowych, jako że każdy projekt prowadzi do powstania nowatorskich dzieł, przynajmniej w skali działalności Wnioskodawcy, czyli nowych programów komputerowych zapisanych w postaci kodów programistycznych. W ramach każdego projektu opracowywane są nowe lub ulepszone produkty informatyczne, niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy lub też na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Prace nad danym projektem prowadzone są w sposób uporządkowany, według przyjętego planu i strategii. Rozpoczynają się od wyznaczenia celu oraz rozpisania prac na poszczególne etapy. Następnie Wnioskodawca analizuje dostępne zasoby, których fundament stanowi posiadana wiedza ekspercka w zakresie programowania. Końcowo ustalany jest harmonogram pod dany projekt. W toku prowadzonych prac Wnioskodawca rozwija swoje umiejętności programistyczne i poszerza wiedzę w danej dziedzinie. Prace prowadzone są do momentu osiągnięcia zakładanego celu projektu (np. stworzenia nowej funkcjonalności o zakładanych parametrach) lub do momentu stwierdzenia, że osiągnięcie oczekiwanych funkcji jest niemożliwe technologicznie (w takim przypadku prace mogą być zakończone lub Wnioskodawca ze Spółką ustala nowy, zmodyfikowany cel projektu, uwzględniający wnioski z dotychczasowych prac Wnioskodawcy).

Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, tj. programy komputerowe, tworzone i ulepszane lub rozwijane w wyniku realizacji zobowiązań podjętych na mocy zawartej umowy, powstają wyłącznie w wyniku prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej (dalej również: „B+R”), spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT (podatek dochodowy od osób fizycznych). W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zarówno tworzy nowe, jak i ulepsza lub rozwija istniejące oprogramowanie.

Celem działań w zakresie ulepszania i rozwoju istniejącego oprogramowania jest poprawa jego użyteczności albo funkcjonalności. Działania takie ulepszają/rozwijają działanie istniejących programów, np. poprzez dodanie w nich zupełnie nowych funkcjonalności, które do tej pory w nich - a przez to również w działalności podmiotu korzystającego z danego programu - nie istniały. Oprogramowanie, które Wnioskodawca ulepsza lub rozwija, może być zarówno rezultatem jego własnej wcześniejszej pracy twórczej, jak też może być oprogramowaniem autorstwa innych osób. W obu przypadkach Wnioskodawcy nie przysługują prawa do rozwijanego oprogramowania - nie posiada licencji na programy stworzone przez innych autorów, a prawo do programów stworzonych uprzednio przez siebie już wcześniej przekazał Spółce. Jednocześnie, w wyniku ulepszania czy rozwoju istniejącego oprogramowania Wnioskodawca tworzy zupełnie nowy, odrębny od tego oprogramowania utwór, który również podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca jest właścicielem odrębnego prawa autorskiego do tego utworu. W efekcie, w wyniku ulepszania czy rozwoju oprogramowania powstaje po stronie Wnioskodawcy nowe, odrębne prawo autorskie do programu komputerowego, które zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT może stanowić kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Prawo to jest następnie nabywane przez Spółkę, zgodnie z postanowieniami zawartej umowy, jak wskazano powyżej.

Zgodnie z zawartą umową Wnioskodawcy nie przysługują i nie będą przysługiwały prawa do istniejącego, ulepszanego programu w przypadku jego dalszego rozwijania/ulepszania. Będą mu natomiast (chwilowo) przysługiwały autorskie prawa majątkowe do części składowych oprogramowania (rozwiązań programistycznych zapisanych kodem w danym języku programowania), stworzonych w wyniku działalności B+R Wnioskodawcy, mających na celu ulepszenie tego oprogramowania - ale tylko do momentu przeniesienia ich na Kontrahenta. Wszystkie utwory - zarówno w ramach tworzenia nowego, jak i ulepszania czy rozwoju istniejącego oprogramowania - zostały wytworzone wyłącznie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac B+R prowadzonych przez inne podmioty, ani praw autorskich innych podmiotów. Jak wskazano powyżej, zgodnie z postanowieniami zawartej umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego w przedstawiony sposób oprogramowania. Efektem podejmowanych przez Wnioskodawcę działań w zakresie świadczenia usług programistycznych są zatem przenoszone utwory. W myśl zawartej umowy wynagrodzenie Wnioskodawcy „stanowi całość wynagrodzenia za nabycie przez Spółkę, zgodnie z postanowieniami niniejszego Załącznika, wszystkich praw własności intelektualnej (w tym praw zależnych)”. Wnioskodawca osiąga zatem dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (dalej również: „kwalifikowane IP”).

Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. przepisy podatkowe w zakresie ulgi IP Box Wnioskodawca zamierza skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania w stosunku do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego. W konsekwencji, Wnioskodawca chciałby w zeznaniu rocznym za rok 2021 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Dlatego też intencją Wnioskodawcy jest, aby w kolejnych latach również rozliczać się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% (oczywiście, przy założeniu braku zmian co do wskazanych wyżej okoliczności stanowiących opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego).

Wnioskodawca prowadzi uproszczoną księgę podatkową w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. z 2019 r. poz. 2544). Ponadto, Wnioskodawca posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, która pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja ta pozwala również na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde wyżej wymienione prawo oraz określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ponadto ewidencja pozwala na monitorowanie i śledzenie efektów działalności B+R Wnioskodawcy, obejmując wydatki od początku realizacji takiej działalności zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Wnioskodawca prowadzi ewidencję na bieżąco od kiedy to weszły w życie przepisy podatkowe określające wymóg jej posiadania. Ewidencja obejmuje okres od początku działalności B+R, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca.

Jeśli chodzi o sposób rozpoznawania kwalifikowanych IP oraz określania związanego z nimi dochodu Wnioskodawca pragnie wyjaśnić, że - jak już wspomniano we wcześniejszej części wniosku - Kontrahent angażuje Wnioskodawcę do realizacji konkretnych zadań rozwojowych w związku z rozwojem i ulepszaniem oprogramowania. Co za tym idzie, projekt zazwyczaj podzielony jest na kilka lub wiele elementów składowych. Przykładowo, budowa platformy internetowej może obejmować takie zadania jak np. budowa prototypu aplikacji, budowa modułu o zadanych parametrach, opracowanie określonego interfejsu itd. Indywidualny charakter każdego projektu ma bezpośrednie przełożenie na to, jak Wnioskodawca rozpoznaje w ewidencji kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Przykładowo, jeśli dany projekt zakłada budowę aplikacji X, modułu Y oraz interfejsu Z, to Wnioskodawca traktuje każde z tych rozwiązań jako odrębny utwór chroniony prawem autorskim do programu komputerowego na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim. W efekcie, Wnioskodawca rozpoznaje je w ewidencji jako trzy odrębne kwalifikowane prawa własności intelektualnej. Następnie Wnioskodawca przypisuje do każdego z wyodrębnionych kwalifikowanych praw własności intelektualnej odpowiadające mu przychody i koszty uzyskania przychodu. Ponieważ w ramach zawartej umowy Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na Spółkę Wnioskodawca rozpoznaje przychód dotyczący każdego kwalifikowanego IP jako przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jeśli w danym miesiącu Wnioskodawca prowadzi działalność B+R prowadzącą do wytworzenia jednego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tj. autorskiego prawa do programu komputerowego – w tym przypadku utworu będącego rozwiązaniem zapisanym kodem w określonym języku programowania) – to całość przychodów oraz kosztów uzyskania przychodu za dany miesiąc zostanie przyporządkowana do tego kwalifikowanego prawa. Jeśli w danym miesiącu Wnioskodawca prowadzi działalność B+R prowadzącą do wytworzenia więcej niż jednego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, osiągnięte przychody oraz poniesione w danym miesiącu koszty zostają przyporządkowane do każdego kwalifikowanego prawa w równych częściach. Po odjęciu kosztów od przychodów Wnioskodawca określa dochód (stratę) przypadający na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Wnioskodawca wylicza wskaźnik nexus w odniesieniu do każdego tak określonego dochodu (straty) przypadającego na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Do wyliczenia każdego wskaźnika Wnioskodawca uwzględnia koszty działalności B+R związanej z wytworzeniem danego kwalifikowanego IP poniesione narastająco w każdym miesiącu prac.

Wnioskodawca ponosi koszty na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność B+R związaną z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej, natomiast nie ponosi kosztów w ramach prowadzonej działalności, o których mowa w b, c i d w treści przepisu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Koszty poniesione przez Wnioskodawcę w danym miesiącu są przyporządkowywane do danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Jeśli w danym miesiącu Wnioskodawca prowadzi działalność B+R prowadzącą do wytworzenia więcej niż jednego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i konieczna jest alokacja kosztów tej działalności do więcej niż jednego kwalifikowanego IP, koszty te zostają przyporządkowane w równych częściach do każdego kwalifikowanego prawa i następnie uwzględnione w kalkulacji wskaźnika dla tego kwalifikowanego IP. W kolejnym kroku Wnioskodawca mnoży wcześniej określony dochód dotyczący każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przez wyliczony, właściwy dla tego prawa wskaźnik nexus, i w ten sposób Wnioskodawca określa wartość kwalifikowanego dochodu (straty), o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. W przypadku gdy wartość wskaźnika nexus przekracza 1, Wnioskodawca przyjmuje wartość 1. W ostatnim etapie Wnioskodawca sumuje tak wyliczony kwalifikowany dochód z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W stosunku do sumy kwalifikowanych dochodów Wnioskodawca chciałby zastosować 5% stawkę opodatkowania.

Uzupełnienie wniosku

Zgodnie z zawartą umową z Kontrahentem Wnioskodawca jest zobowiązany do dołożenia należytych starań, aby świadczone przez niego usługi były wykonywane ze szczególną starannością, z uwzględnieniem obowiązujących przepisów prawa, standardów i reguł wykonywania zadań objętych umową, a także z zachowaniem zasad etyki zawodowej oraz dbając o interesy Kontrahenta. Tym samym, umowa z Kontrahentem nie obejmuje wprost ponoszenia odpowiedzialności wobec osób trzecich, lecz Wnioskodawca jest odpowiedzialny za prace wyłącznie względem Kontrahenta.

Jednocześnie, usługi i wytwarzane w ramach tych usług prawa są wykorzystywane przez Kontrahenta w jego relacjach z osobami trzecimi. Wobec tego, jako że Wnioskodawca nie jest stroną relacji biznesowych, które są zawierane już pomiędzy Kontrahentem a jego klientami (osobami trzecimi), to Wnioskodawca nie ponosi bezpośrednio odpowiedzialności wobec osób trzecich (klientów Kontrahenta) za rezultat i wykonywane przez siebie czynności. Tym samym, odpowiedzialność ta jest po stronie Kontrahenta.

Współpraca z Kontrahentem polega na tym, że Kontrahent przedstawia Wnioskodawcy główne założenia dla danego zadania, tzn. efekt, który ma zostać finalnie osiągnięty. Po stronie Wnioskodawcy z kolei jest kompleksowa realizacja projektu, przy czym Kontrahent ani nikt inny nie narzuca reguł czy sposobu realizacja zadania - zarówno od strony merytorycznej, jak i organizacyjnej. Tym samym, realizacja usługi i wytworzenia praw nie jest dokonywana pod kierownictwem Kontrahenta. Prace nie są również wykonywane w miejscu i czasie wyznaczonym przez Kontrahenta (przy czym oczywiście Wnioskodawca jest zobowiązany za przestrzeganie umówionych terminów na realizację prac, jednak sposób i czas ich wykonania pozostaje całkowicie w gestii Wnioskodawcy).

Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wniosek obejmuje zarówno zdarzenie przyszłe jak i stan faktyczny. Tym samym opisane jednocześnie zdarzenie przyszłe i stan faktyczny są tożsame.

Pytanie

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania 5% stawki opodatkowania do dochodów uzyskiwanych z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego, ulepszanego i rozwijanego przez Wnioskodawcę?

Pana stanowisko w sprawie

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania 5% stawki opodatkowania do dochodów uzyskiwanych z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania komputerowego tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (dalej również: kwalifikowanym IP) jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z powyższą definicją działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Z definicji działalności badawczo-rozwojowej wynika, że musi ona być podejmowana w sposób systematyczny. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Ostatni z warunków określonych w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT wskazuje, iż taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Ponadto, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Ponadto, zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT, podatnicy są zobowiązani do prowadzenia odrębnej ewidencji, w której powinni:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3 (`(...)`).

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Natomiast kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy ustawy o prawie autorskim. Zgodnie z art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie. Z kolei art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim stanowi, że ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Polski prawodawca nie zdefiniował w żadnym obowiązującym akcie prawnym pojęcia programu komputerowego, przez co w tym zakresie pozostaje odwołać się do dorobku doktryny. Jak wskazuje się w piśmiennictwie, przez program komputerowy należy rozumieć zestaw instrukcji (poleceń, rozkazów) adresowanych do komputera, których wykonanie przez komputer prowadzi do uzyskania określonych wyników (D. Flisiak (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2015). Podkreśla się przy tym, że pojęcie „komputer” nie ogranicza się do PC, lecz odnosi się do wszystkich urządzeń, w których program komputerowy może być wykorzystywany w celu realizacji funkcji, do których został stworzony, a zatem i telefonów komórkowych, czy też tabletów lub innych właściwych urządzeń. Nośnik pozostaje bowiem bez znaczenia, istotą programu komputerowego jest jego źródło, czyli kod oraz funkcjonalność.

Również Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. (Objaśnienia podatkowe dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX) wskazuje, że „pojęcie >>program komputerowy<< nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W świetle powyższych rozważań należy zauważyć, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wytwarza produkt informatyczny, tj. kod źródłowy będący zestawem instrukcji tworzących system umożliwiający m.in. (…), co wpisuje się w definicję programu komputerowego. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, wszystkie tworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę programy komputerowe spełniają przesłanki ochrony prawnoautorskiej, tzn. stanowią przejaw działalności twórczej, mają indywidualny charakter i są ustalone i uzewnętrznione w formie kodu źródłowego. Co istotne, zgodnie z ustawą o prawie autorskim, dla przyznania ochrony prawnoautorskiej nie jest konieczne, aby program komputerowy miał postać ukończoną. Zgodnie bowiem z art. 1 tejże ustawy, utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną (art. 1 ust. 3), a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 4). Ochronie może zatem podlegać dowolnie krótki fragment programu komputerowego, o ile tylko sam w sobie (a więc oceniany w oderwaniu od reszty programu) odznacza się twórczością.

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących IP Box, zgodnie z przywołaną powyżej definicją działalności badawczo-rozwojowej (zawartą w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT), są trzy główne kryteria działalności, które muszą zostać spełnione łącznie, aby uznać daną aktywność za działalność badawczo-rozwojową. Zalicza się do nich: 1. twórczość, 2. systematyczność oraz 3. zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, zgodnie z tą definicją, jednym z rodzajów działalności B+R są prace rozwojowe. Jak stanowi art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, prace rozwojowe powinny być rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2020 r. poz. 85). W myśl tego przepisu prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Podejmowana przez Wnioskodawcę aktywność w celu realizacji zleconych projektów spełnia wszystkie powyższe przesłanki.

Po pierwsze, oprogramowanie komputerowe powstaje w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę działań o charakterze twórczym. Stworzony kod jest rezultatem pracy intelektualnej i inwencji autora i stanowi oryginalny wytwór tej pracy, ponieważ cały proces twórczy, począwszy od zaprojektowania rozwiązania odpowiadającego wymaganiom Spółki, leży po stronie Wnioskodawcy. Ponadto, prace Wnioskodawcy w ramach danego projektu każdorazowo przyczyniają się do powstania nowych i unikatowych na skalę jego działalności rozwiązań, uzewnętrznionych w postaci kodów źródłowych. Po drugie, przy realizacji każdego projektu powierzonego na mocy umowy z Kontrahentem Wnioskodawca bazuje na eksperckiej wiedzy i specjalistycznych umiejętnościach w zakresie programowania, logiki, narzędzi informatycznych, a dodatkowo te zasoby intelektualne są stale rozwijane i poszerzane o nową wiedzę i umiejętności, np. w zakresie języków czy narzędzi programowania. Przy ich wykorzystaniu Wnioskodawca kreuje unikatowe, spersonalizowane zastosowania, np. nowe funkcjonalności aplikacji tworzone specjalnie na indywidualne potrzeby Spółki. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem komputerowym mają systematyczny charakter, nie są to działania incydentalne, jednorazowe. Odbywają się w zaplanowanych cyklach i są prowadzone w sposób zorganizowany, według ustalonego harmonogramu, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości.

Jak wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym wniosku, Wnioskodawca prowadzi działalność rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. W jej wyniku powstają utwory (programy komputerowe) chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim, a Wnioskodawca jest właścicielem praw autorskich do tych utworów. Wnioskodawca wskazuje, iż w myśl zawartej umowy przysługuje mu wynagrodzenie za świadczone usługi w zakresie rozwijania (…) przez tworzenie kodu działającego na serwerze oraz po stronie klienta, niemniej jednak jedynym efektem prowadzonych prac jest wytworzenie utworów w postaci programów komputerowych, które są następnie przenoszone na Kontrahenta. Tym samym Wnioskodawca wskazuje, że całość otrzymywanego honorarium Wnioskodawcy przysługuje właśnie za przeniesienie praw autorskich do wytwarzanych lub rozwijanych programów komputerowych. W konsekwencji, skoro Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez siebie programów komputerowych w ramach prowadzonej działalności B+R, to należy uznać, że dochody uzyskane z tego tytułu stanowią dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wskazuje, że jest uprawniony do zastosowania 5% stawki opodatkowania dla dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez siebie oprogramowania komputerowego. Jednocześnie, jako że otrzymywane wynagrodzenie na podstawie umowy o współpracę zawartej z kontrahentem dotyczy w całości przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego Wnioskodawca wskazuje, że całość wynagrodzenia stanowi dochód, o którym mowa powyżej i podlega opodatkowaniu stawką 5% PIT. Dodatkowo, warunkiem formalnym skorzystania z preferencji IP Box jest prowadzenie szczegółowej ewidencji rachunkowej w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. W tym zakresie Wnioskodawca posiada szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną 5%, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Jak wskazał Wnioskodawca, taka ewidencja jest prowadzona od początku 2021 r.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 oraz ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, a w konsekwencji jest uprawniony do zastosowania 5% stawki opodatkowania wobec dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego i rozwijanego przez siebie oprogramowania komputerowego w ramach współpracy realizowanej z Kontrahentem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Należy jednak podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez Niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na zleceniodawcę praw autorskich do wytwarzanego programu komputerowego – autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i został wytworzony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikować się będzie do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł za 2021 r. i lata kolejne zastosować do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjne opodatkowanie według stawki 5%.

Jednakże podkreślenia wymaga, że dochód z przeniesienia autorskich praw majątkowych do danego kwalifikowanego IP jest jedynie częścią dochodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia przez niego usług. Podstawą uznania stanowiska Wnioskodawcy za nieprawidłowe jest więc błędne utożsamianie dochodu z odpłatnego przeniesienia na Kontrahenta praw autorskich do wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego oprogramowania z dochodem osiąganym przez Wnioskodawcę ze świadczenia na rzecz Kontrahenta usług w zakresie wytwarzania oprogramowania. Tym samym, w analizowanej sytuacji opodatkowaniu preferencyjną stawką, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega wyłącznie kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP, tj. dochód z odpłatnego przeniesienia na Kontrahentów praw autorskich do oprogramowania, nie zaś całość otrzymywanego wynagrodzenia na podstawie umowy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie jest przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowi element stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒ Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒ Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;

2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒ w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒ w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).